SKU: BT.AMP-473-030

English-German-French-Dutch.

A Midwest Fanfare was commissioned by the Brass Band of Battle Creek and premiered by them during their appearance at the Midwest Clinic in Chicago on 20th December 2017 where this fanfare was the opening piece of the entire event. This piece is designed to be played with the cornets split into two teams either side of the band. It opens with the two groups answering each other antiphonally over a repeated figure in the lower band. A calmer central section introduces a euphonium solo which is then taken up by the whole ensemble. This leads back to a repeat of the opening fanfares over a rhythmic accompaniment and a short coda which brings the work to a close.

A Midwest Fanfare werd geschreven in opdracht van de Brass Band of Battle Creek en op 20 december 2017 door dit ensemble in première gebracht als openingswerk op de Midwest Clinic in Chicago. Het werk is zo gecomponeerd dat de kornetten in twee teams worden verdeeld, die aan weerszijden van de band komen te staan. Deze twee groepen antwoorden elkaar op antifonale wijze boven een herhaald motief in de lagere registers. Een rustiger centraal gedeelte introduceert een eufoniumsolo, die aansluitend wordt overgenomen door de complete band. Deze passage mondt uit in een herhaling van de openingsfanfares boven een ritmische begeleiding, waarna het werk met een korte coda fraaiwordt afgesloten.

A Midwest Fanfare wurde von der Brass Band of Battle Creek in Auftrag gegeben und bei ihrem Auftritt anlässlich der Midwest Clinic in Chicago am 20. Dezember 2017 uraufgeführt, wo diese Fanfare den Auftakt für die gesamte Veranstaltung bildete. Das Stück ist so konzipiert, dass die Kornette in zwei Gruppen aufgeteilt sind und auf beiden Seiten der Brass Band platziert werden. Es beginnt mit einem Wechselgesang der beiden Gruppen, der über einer sich wiederholenden Melodie in den tieferen Stimmen der Brass Band erklingt. Im ruhigeren Mittelteil wird ein Euphonium-Solo vorgestellt, das dann vom gesamten Ensemble aufgenommen wird. Schließlich kehren die Eröffnungsfanfarenüber einer rhythmischen Begleitung zurück und eine kurze Coda bringt das Werk zum Abschluss.

A Midwest Fanfare est une commande du Brass Band de Battle Creek, qui l’a créée le 20 décembre 2017 lors d’un concert dans le cadre de la Midwest Clinic, Chicago, où elle a été choisie comme fanfare d’ouverture. L’instrumentation divise les cornets en deux groupes de part et d’autre de l’orchestre. La pièce s’ouvre avec les deux groupes qui se répondent antiphonalement sur un motif répété par les basses. Un passage central plus calme introduit un solo d’euphonium qui est ensuite repris par l’orchestre entier. La fanfare du début revient alors sur un accompagnement rythmique avant une brève coda qui achève la pièce.

SKU: BT.DHP-1206253-130

English-German-French-Dutch.

In 1989, the demonstration named the Baltic Way also known as the Baltic Chain— was held in the Baltic states of Estonia, Latvia and Lithuania by its citizens in a call for independence from the Soviet Union. On 23rd August 1989, some two million participants formed a human chain, hand-in-hand all the way from the Estonian capital of Tallinn its Latvian counterpart, Riga, through to the Lithuanian capital of Vilnius - six hundred kilometres long. It became the longest human chain ever created and turned out to be the final push needed for much sought-after independence. This historic event became the source of inspiration for this composition. The introduction of thefirst movement, ‘Struggle for Independence’, is based on a nocturne for piano by the renowned Lithuanian composer and painter Mikalojus Konstantinas iurlionis (1875-1911), thematic material from which has been incorporated throughout the whole composition. The melancholic beginning is followed by a powerful theme which reflects the resolve of the Baltic people. The sudden aggressive, dissonant chords and a dominant and—in rhythmic terms—contrary bass drum announce that the resistance is not going smoothly. Just for a moment, we hear the anthem of the Soviet Union in the lower brass, but this is relentlessly pushed to the background by the rest of the band playing the Lithuanian national anthem, ‘Tautiška giesm ’ (Lithuania, our homeland). The second movement, ‘Decades of Suffering’, echoes life under the Soviet Union's thumb. In the pursuit of independence, a peaceful protest is planned in which a human chain is formed across the Baltic states of Estonia, Latvia and Lithuania. This ‘Chain of Freedom’ is depicted in the final movement of the work.

De Baltische Weg (The Baltic Way) was een demonstratie van de bevolking van de Baltische staten die in 1989 plaatsvond als een roep om onafhankelijkheid van de Sovjet-Unie. Deze historische gebeurtenis vormde de inspiratiebron voor deze compositie. Van Vilnius via Riga naar Tallinn werd een zeshonderd kilometer lange keten van naar schatting twee miljoen mensen gevormd. Op 23 augustus 1989 gaven al die mensen elkaar de hand en werd De Baltische Weg de langste menselijke keten ooit. Het bleek de uiteindelijke opmaat tot de zo gewenste onafhankelijkheid. De inleiding van het eerste deel, ‘Struggle for Independence’, is gebaseerd op een nocturne voor piano van devooraanstaande Litouwse componist en kunstschilder Mikalojus Konstantinas iurlionis (1875-1911). Het thematische materiaal van deze nocturne is door de hele compositie heen verwerkt. Na het melancholische begin volgt een krachtig thema, waarmee de strijdbaarheid van de Baltische bevolking wordt uitgebeeld. De plotselinge agressieve dissonante akkoorden en een dominante en ritmisch gezien tegendraadse grote trom laten horen dat het verzet niet eenvoudig verloopt. Even klinkt het begin van het volkslied van de Sovjet-Unie in het lage koper, maar dat wordt door de rest van de band onverbiddelijk naar de achtergrond verwezen door het Litouwse nationale volkslied ‘Tautiška giesm ’ (Litouwen, ons vaderland). In deel twee, ‘Decades of Suffering’, wordt het leven onder het juk van de Sovjet-Unie verklankt. In het streven naar onafhankelijkheid worden plannen gemaakt om als vreedzaam protest tegen de onderdrukking een menselijke keten te vormen over de wegen van de Baltische staten Litouwen, Letland en Estland. Deze ‘Chain of Freedom’ wordt in het laatste deel van het werk muzikaal weergegeven.

Der sogenannte Baltischer Weg (The Baltic Way) auch unter dem Namen Baltische Kette bekannt war 1989 eine Demonstration von Bürgern in den baltischen Staaten Estland, Lettland und Litauen mit dem Aufruf zur Unabhängigkeit von der Sowjetunion. Am 23. August 1989 bildeten rund zwei Millionen Teilnehmer eine sechshundert Kilometer lange Menschenkette, die von der estnischen Hauptstadt Tallinn über das lettische Riga bis zur litauischen Hauptstadt Vilnius reichte. Die längste Menschenkette, die jemals geschaffen wurde, erwies sich als der letzte Schritt, der zur lang ersehnten Unabhängigkeit führte. Dieses historische Ereignis diente der Komposition alsInspirationsquelle. Die Einleitung des ersten Satzes, Struggle for Independence“, basiert auf einem Nocturne für Klavier des bekannten litauischen Komponisten und Malers Mikalojus Konstantinas iurlionis (1875 1911), dessen thematisches Material in der gesamten Komposition verwendet wird. Dem melancholischen Anfang folgt ein mitreißendes Thema, das die Entschlossenheit der baltischen Bevölkerung widerspiegelt. Die plötzlichen aggressiven, dissonanten Akkorde und eine dominante und rhythmisch gegenläufige Bewegung in der Basstrommel kündigen an, dass der Widerstand nicht reibungslos verläuft. Für einen kurzen Moment erklingt die Hymne der Sowjetunion in den tiefen Blechbläsern, aber diese wird unerbittlich vom restlichen Orchester in den Hintergrund gedrängt, welches die litauische Nationalhymne Tautiška giesm “ (Litauen, unser Heimatland“) spielt. Der zweite Satz, Decades of Suffering“, spiegelt das Leben unter dem Joch der Sowjetunion wider. Für das Streben nach Unabhängigkeit war ein friedlicher Protest geplant, bei dem eine Menschenkette durch die baltischen Staaten Estland, Lettland und Litauen gebildet wurde. Diese Chain of Freedom“ wird im letzten Satz des Werkes beschrieben.

En 1989, la manifestation nommée « La Voie balte » (The Baltic Way) s’est tenue en Estonie, en Lettonie et en Lituanie, les pays baltes dont les citoyens demandaient être indépendants de l’Union soviétique. Le 23 ao t 1989, quelque deux millions de personnes se tenant par la main ont formé une chaîne humaine de 600 km de long reliant les trois capitales Tallinn (Estonie), Riga (Lettonie) et Vilnius (Lituanie). Cette chaîne humaine, la plus longue ce jour, donna une impulsion décisive au rétablissement d’une indépendance vivement souhaitée. Cet événement historique est devenu source d’inspiration pour cette composition. L’introduction du premier mouvement,« Struggle for Independence », est fondée sur un nocturne pour piano du célèbre compositeur et peintre letton Mikalojus Konstantinas iurlionis (1875-1911). Du matériel thématique emprunté ce nocturne est parsemé travers la présente composition. Un début mélancolique est suivi d’un thème puissant qui reflète la détermination des peuples baltes. La présence soudaine d’accords agressifs et dissonants, associés une grosse caisse dont le décalage rythmique domine, indiquent que la résistance rencontre des obstacles. Nous entendons momentanément l’hymne soviétique dans les cuivres graves, mais cet air est inexorablement repoussé l’arrière-plan par le reste de l’orchestre interprétant l’hymne national de Lettonie, « Tautiška giesm » (Lettonie, notre patrie). Le deuxième mouvement, « Decades of Suffering », dépeint la vie sous le joug de l’Union soviétique. la recherche de l’indépendance, une manifestation pacifique est organisée sous la forme d’une chaîne humaine traversant les trois pays baltes l ’Estonie, la Lettonie et la Lituanie. Le dernier mouvement de la pièce, « Chain of Freedom », exprime cet appel la liberté.

SKU: BT.GOB-000958-130

Scottish Dances is based on three Scottish traditionals: Cock of the North, The Bonnie Bank's O'Loch Lomond and Marie's Wedding.

I. Cock of the North's name is used for multiple things or events. For example for a locomotive to a famous, it seems, delicious liqueur, and rallies to snowboard competitions. Furthermore is Cock O' the North a nickname of a famous Duke. (The 4th Duke of Gordon).
In this composition Cock of the North (a Jig) is a traditional Scottish bagpipe tune, regularly played on tattoos by Pipe Bands. Not infrequently the drummers sing the text.

Auntie Mary, had a canary,
Up the leg of her trousers
While she was sleeping Iwas peeping
Up the leg of her trousers.

II. The Bonnie Bank's O'Loch Lomond is about a sad story that took place during an revolt against the British. In 1745 Bonnie Prince Charlie had to retreat. Two of his men were captured. One was convicted and executed, while the other was released. The spirit of the executed soldier would arrive in Scotland via the 'low road' (underworld) before his companion, who had still a long way to go.

You'll take the high road
And I'll take the low road
And I'll be in Scotland afore ye
But me and my true love will never meet again
On the Bonnie Bonnie Banks of Loch Lomond

III. In a Scottish wedding, after the official ceremonies, there is often danced. This is called a ceilidh. For this we use traditional Scottish music such as Marie's Wedding '.
Mid dance we go back to the church, where a lovely song in honor of the couple sounds.
Marie's Wedding has been recorded by Van Morrison (among many others).

Step we gaely, on we go, heel for heel and toe for toe
Arm and arm and on we go, all for Marie's wedding

Scottish Dances is gebaseerd op drie Schotse traditionals: Cock of the North, The Bonnie Bank's O'Loch Lomond en Marie's Wedding.

I. De naam Cock of the North wordt voor meerdere dingen of evenementen gebruikt. Van een beroemdelocomotief tot een, naar het schijnt, een heerlijke likeur, en van rally's tot snowboard wedstrijden. Bovendien was 'Cock O' the North' een bijnaam van een bekende hertog. (the 4th Duke of Gordon)
Het in deze compositiegebruikte Cock of the North (een Jig) is een traditioneel Schotse bagpipe tune (doedelzak liedje) wat regelmatig gespeeld wordt op taptoes door Pipebands. Niet zelden zingen de slagwerkers de tekst mee.

Auntie Mary, had acanary,
Up the leg of her trousers
While she was sleeping I was peeping
Up the leg of her trousers.

II. 'The Bonnie Bank's O'Loch Lomond', gaat over een triest verhaal dat zich afspeelde tijdens een opstand tegende Engelsen. In 1745 moest Bonnie Prince Charlie zich terugtrekken. Twee van zijn mannen werden gevangen genomen. Eén van hen werd veroordeeld en geexecuteerd, terwijl de ander vrijgelaten werd. De geest van de geexecuteerde soldaatzou via de 'low road' (onderwereld) eerder in Schotland aankomen dan zijn kameraad, die nog een lange ruige weg te gaan had.

You'll take the high road
And I'll take the low road
And I'll be in Scotland aforeye
But me and my true love will never meet again
On the Bonnie Bonnie Banks of Loch Lomond

III. Bij een Schotse bruiloft wordt na de officiele plechtigheden vaak gedanst. Dit noemt men een ceilidh. Hiervoor gebruiktmen traditionele Schotse muziek zoals bijv. 'Marie's Wedding'.
Halverwege de dans gaan we nog even terug naar de kerk, waar een lieflijk lied ter ere van het bruidspaar klinkt.
Marie's Wedding is o.a. door Van Morrison opgenomen.

SKU: BT.GOB-000836-130

As he did before in the often played and commonly appreciated ‘Lord Tullamore’, in which he poetically depicted the landscape and the cultural elements of a small Irish village, in his composition ‘The Road to the West’ Carl Wittrock has sketched pioneer existence in America in a cinematic manner.
In ‘The Road to the West’ the composer has tried to capture images of pioneer life during the period dating from 1850 to 1890, the days of the so-called Wild West.
In those days, the Wild West used to be the territory west of civilization, the domain of cowboys, trappers, and other fortune hunters.
In short, ample ingredients for a captivating story.

In the firstscene a lonely adventurer struggles against nature and the elements.
After an exciting adventure he passes through ‘the Plains’, where majestic views alternated by colossal mountain ranges display an almost unimaginable beauty.
After weeks of isolation civilization is reached again.
‘The Saloon’ is the perfect meeting place here news is exchanged and hilarious scenes regularly take place.

In navolging van het veel gespeelde en alom gewaardeerde ‘Lord Tullamore’, waarin Carl Wittrock op poëtische wijze landschap en culturele elementen van een Iers dorpje verklankt, wordt in ‘The Road to the West’ op filmische wijzehet pioniersbestaan in Amerika geschetst.
De componist betreedt in ‘The Road to the West’ het pionierspad in de periode tussen 1850 en 1890, de tijd van het Wilde Westen.
Het Wilde Westen was het gebied ten westen van de beschaving,het domein van cowboys, pelsjagers en andere gelukzoekers.
Genoeg ingrediënten voor een boeiend verhaal.

In de eerste scene gaat een avonturier, eenzaam en alleen, de strijd aan met de natuur en de elementen.
Na een spannend avontuur trekt hij door ‘the Plains’, waar de weidse vergezichten, afgewisseld door kolossale bergformaties een bijna niet onder woorden te brengen schoonheid tentoonspreiden.
Na weken van eenzaamheid komttenslotte de bewoonde wereld weer in beeld.
‘The Saloon’ is de ontmoetingsplek bij uitstek. Hier worden ervaringen uitgewisseld en spelen zich vaak hilarische taferelen af.

SKU: BT.DHP-1094824-030

9x12 inches.

This concert work, the latest of Jacob de Haan works based on American states, is a suite in three movements, based on a well-known folk tune from Arkansas. In the course of this varied work the folk song appears in its complete form and in fragments, in major and in minor, as a ballad in a lyrical orchestration, as a blues, accompanied by a jazzy rhythm and at the end again in its pure form. In the process, all instrumental groups of the brass band get their chance to shine!

De Amerikaanse staat Arkansas wordt wel ‘The Natural State’ of ‘The Land of Opportunity’ genoemd. Dit concertwerk in de reeks door Jacob de Haan verklankte staten is een suite in drie delen, gebaseerd op een bekende volksmelodie uit Arkansas.Tijdens de eerste maten komt in de euphoniums en bassen direct de volksmelodie naar voren, die uitmondt in een aantal lyrische maten. Deze vormen de inleiding tot een sneller tempo (Allegro risoluto) waarin de melodie in fragmenten wordt geëxposeerddoor euphoniums, baritons en bugel, canonisch beantwoord door de trombones. In het daaropvolgende Allegro molto klinkt een concertino-achtig spel in diverse instrumentgroepen, afgewisseld met een nieuwe, zangerige melodie. Het deel sluit af met devolksmelodie in de trombones, maar nu gedempt.Het tweede deel is een ballade waarin de volksmelodie in majeur klinkt. Na een inleiding van gedempte cornetten en trombones gevolgd door zacht koper is de melodie te horen in de euphoniums en baritons in een lyrische zetting. Even wordt detoonsoort weer mineur, wanneer instrumentgroepen elkaar imiteren. Met een bugelsolo komen we terug in majeur. Na een tussenspel klinkt een ornamentele variatie, vertolkt door een cornetsolo en euphoniumsolo,waarna een naspel met gedempte cornetten en trombones volgt. Het laatste deel komt tot klinken in een flitsend Allegro vivace, aanvankelijk vergezeld door chromatische lijnen in de begeleiding en een markant, door kwartentriolen afgewisseld ritme in het slagwerk. Dan klinkt de blues door in de cornetten enhoorns, begeleid door een jazzy ritme waarin de sfeer van de Bolero van Ravel even doorklinkt. Dit leidt via een parallelle triolenpassage terug naar het beginthema van dit deel, dat nu in diverse instrumenten te horen is. Dan verschijnt devolksmelodie weer in haar pure vorm in de euphoniums, waarop de bugel en later de solocornet reageert. Via enkele syncopische maten horen we het begin van de melodie nu in majeur gespeeld door respectievelijk cornetten en hoorns. Het slotgedeelteomvat een melodieuze lijn in lange noten die leidt naar een spetterend einde in kwartentriolen.

Dieses Konzertwerk fügt sich in die Reihe der von Jacob de Haan vertonten amerikanischen Staaten. Es ist eine Suite in drei Sätzen auf der Grundlage von einem bekannten Volkslied aus Arkansas. In diesem abwechslungsreichen Werk erklingt das Volkslied ganz und in Fragmenten, in Moll und in Dur, als Ballade in lyrischer Besetzung, in Variationen, als Blues, von einem jazzigen Rhythmus begleitet, und zum Schluss wieder in seiner reinen Form. Dabei kommen alle Instrumentengruppen der Brass Band zum Zug!

SKU: BT.GOB-000449-030

The word ‘tsunami’ is of Japanese origin. When you look it up in a dictionary, you will find that it means ‘a great sea wave produced by submarine earth movement or volcanic eruption’.
A megatsunami is the superlative of this awesome expressionof power that nature can create, and has catastrophic consequences.

When Carl Wittrock completed this composition not many such big earth movements had occurred, but since then we have become all too familiar with the disastrousconsequences which a tsunami may have.
On the 26th of December 2004 a heavy seaquake took place near the Indonesian island of Sumatra. Tidal waves 10 meters in height ravaged the coastal regions of many countries for miles around. The tsunamitook the lives of thousands of people and destroyed many villages and towns.

There are more areas which run the risk of being struck by a tsunami, such as the island of La Palma, one of the Canary Islands. This island is based on oceaniccrust at a fracture zone and as such is one of nature’s time bombs. The consequences of a natural calamity like a megatsunami are immense.
In the case of La Palma, the tidal wave will move in the direction of South America, where it may reach 50km inland, destroying everything on its way.

In his composition Wittrock describes an ordinary day which will have an unexpected ending.
Right from the beginning there seems to be something in the air, the music creating an oppressiveatmosphere of impending disaster.
Themes are interrupted, broken off suddenly, followed by silence, suggesting the calm before the storm.
Suddenly a short climax (glissandi in the trombone part) indicates the seaquake, and the megatsunami isa fact. Hereafter follows a turbulent passage symbolising the huge rolling waves.
After nature’s force has spent itself, resignation sets in and the composition ends with a majestic ode to nature.

Het woord tsunami is afkomstig uit het Japans. Het woordenboek geeft als betekenis: een vloedgolf als gevolg van een onderzeese aardbeving. Een megatsunami is de overtreffende trap van deze vorm van natuurgeweld en heeft catastrofale gevolgen.

Toen Carl Wittrock deze compositie voltooide waren er nog niet veel voorbeelden van dergelijke grote bevingen, maar inmiddels weten we maar al te goed welke desastreuze gevolgen een tsunami kan veroorzaken.
Op 26 december 2004 vond ereen zware beving plaats in de zee nabij het Indonesische eiland Sumatra. Vloedgolven van wel 10 meter hoog teisterden de kuststreken van menig land in de verre omtrek. De tsunami eiste duizenden mensenlevens en verwoestte vele dorpen ensteden.

Er zijn meer gebieden waar sprake is van een directe dreiging, zoals op het eiland La Palma, één van de Canarische eilanden. Dit eiland ligt op een breukvlak en is daarmee een tijdbom van de natuur. Bij een calamiteit als eenmegatsunami zijn de gevolgen niet te overzien.
In het geval van La Palma begeeft de vloedgolf van enkele honderden meters zich richting Zuid Amerika met alle gevolgen van dien. Tot ongeveer 50 kilometer landinwaarts heeft de megatsunami eenallesverwoestende werking.

In de compositie schetst Wittrock een gewone dag die ongewoon zal aflopen. Al vanaf het begin hangt er iets in de lucht en is er sprake van een dreigende, beklemmende sfeer.
Themas worden onderbroken doorplotselinge afbrekingen en stiltes. Opeens is daar de korte climax (glissandi in trombones) die de beving symboliseert en de megatsunami is een feit.
Een onrustig gedeelte vangt aan, daarmee de rollende, voortstuwende golven symboliserend. Na hetnatuurgeweld is er berusting en The Power of the Megatsunami wordt afgesloten met een majestueuze ode aan de natuur.

Gobelin Music Publications.

SKU: BT.DHP-1206226-130

English-German-French-Dutch.

The Spider's Web is a metaphor for danger, uncertainty and risk. Throughout the piece moments of danger contrast with moments of tranquility at certain points these two ideas merge and in others they battle against one another. In this piece which requires a lot of technical skills for the players, the composer moves unexpectedly from moments of peacefulness to situations of threat and danger. An impressive, versatile and truly spectacular piece!

The Spider's Web (het spinnenweb) is een metafoor voor gevaar, onzekerheid en risico. Door het hele werk heen contrasteren momenten van dreiging met momenten van rust op bepaalde punten komen deze twee ideeën samen en op andere plekken gaan ze de strijd met elkaar aan. In dit werk, dat veel technische vaardigheid van de spelers vraagt, gaan momenten van vredige kalmte onverwacht over in situaties van dreiging en gevaar. Een indrukwekkend, veelzijdig en spectaculair werk!

The Spider's Web (Das Spinnennetz) ist eine Metapher für Gefahr, Unsicherheit und Risiko. Während des Stücks stehen Momente der Gefahr im Kontrast zu Momenten der Ruhe an bestimmten Stellen verschmelzen diese beiden Ideen miteinander, an anderen kämpfen sie gegeneinander. In diesem Stück, das den Spielern viel technisches Können abverlangt, bewegt sich der Komponist unerwartet von Momenten der Ruhe zu Situationen der Bedrohung und Gefahr. Ein beeindruckendes, vielseitiges und wirklich spektakuläres Stück!

The Spider's Web (La toile d’araignée) symbolise danger, incertitude et risque. Tout au long de la pièce, des moments de danger contrastent avec des passages tranquilles certains endroits, ces deux idées se fusionnent et, ailleurs, elles luttent l’une contre l’autre. Dans une œuvre qui exige de grandes compétences techniques, le compositeur alterne, de manière inattendue, entre moments de tranquillité et passages menaçants et inquiétants. Une pièce éloquente, flexible et franchement spectaculaire !

SKU: BT.DHP-1145332-070

ISBN 9789043136754. 9x12 inches. English-German-French-Dutch.

This new original composition by the Japanese composer Itaru Sakai for ten-part brass ensemble is characterised by two main ideas: a fanfare section, deriving from a literal quotation from the opening of Mahlerâ??s fifth symphony, and a contrasting,wandering theme thatâ??s rather melancholy.

A BOUNDARY ISLAND is geschreven voor het Brass Ensemble Rose en het RivST Brass Quintet. De première vond op 13 april 2010 plaats in de Rose Hall in het Japanse Toyonaka Osaka, tijdens een concert waarin beide blazersensemblesoptraden. De componistwilde met dit werk het karakter van de muziek als universele taal uitdrukken - een taal waarin mensen uit alle delen van de wereld met elkaar kunnen communiceren.
Aan het begin van de compositie worden tweethemaâ??s ge ntroduceerd: het eerste, in fanfareachtige stijl, is ge nspireerd op een citaat uit de opening van Mahlers vijfde symfonie. Het staat in contrast met het tweede, eerder melancholische thema.Het levendige hoofddeel heeftzijn eigen krachtige thema, maar grijpt ook terug op de twee openingsthemaâ??s, die daarbij in een nieuw jasje worden gestoken. Na een korte terugkeer naar het langzamere tempo van de inleiding wordt het werk met eenvlotter gedeelteafgesloten.

Die Hoffnung, dass in der gemeinsamen Sprache der Musik alle Menschen miteinander sprechen können, ist das zentrale Thema von A BOUNDARY ISLAND.

Zu Beginn des Stückes werden zwei Themen vorgestellt: Das erste, fanfarenartige Thema, das aus einem Zitat vom Beginn von Mahlers SINFONIE NR. 5 entwickelt wurde, steht im Kontrast zum zweiten, eher melancholischen Thema. Der bewegte Hauptteilpräsentiert ein eigenes, kraftvolles Hauptthema, bezieht aber auch beide Einleitungsthemen wieder mit ein und rückt diese teilweise in ein neues Licht. Nach einem kurzen Einschub im langsamen Eingangstempo folgt ein stretta-artiger Schluss.

Dans A BOUNDARY ISLAND, le compositeur souhaitait exprimer le caractère universel de la musique en tant que langage qui permet tout le monde de communiquer.
Deux thèmes sont présentés au début de la pièce : le premier, dans un style de fanfare, rappelle un passage de lâ??introduction de la 5e symphonie de Mahler. Il contraste avec le deuxième motif, plus mélancolique. La section principale, très animée,introduit une nouvelle trame puissante tout en reprenant les premières thèmes en les traitant différemment. Après un bref retour au tempo plus lent de lâ??introduction, la pièce sâ??achève sur un rythme rapide.

SKU: BT.GOB-000804-030

‘Panem et Circenses’, Bread and Games were essential for keeping the citizens of ancient Rome in check.
While the bread was meant for the poorest among the Romans, the Games were Popular Pastime Number One for everybody.
There were different kinds of games, such as chariot races (especially popular with female spectators), or wild-beast fights, where lions, tigers, bulls or bears were set on one another or even on human beings. Most popular, however, were the Gladiator fights.

In ‘Bread and Games’ William Vean depicts one of the many fights in the antique Colosseum.
1. Entrance of the Gladiators: By powerful bugle-calls the attention of the peoplewas asked for, after which the Gladiators entered the Arena at the sound of heroic marching-music.
2.Swordfight: We can hear that the fights were not mere child’s play in this part.On the contrary, they were a matter of life and death and were fought accordingly.
3.Mercy of the Emperor: Sometimes a wounded gladiator could be fortunate, depending on the mercy of the audience. Waving one’s handkerchief meant mercy, a turned-down thumb meant no pardon. The Emperor had the right to take the final decision, but he usually complied with the wish of the majority of the public.
4.Lap of Honour: Gladiators were mainly selected among slaves, convicted criminals, or prisoners of war. Consequently, winning was very important, as it would mean fame, honour and sometimes even wealth. A lap of honour, therefore, was the winner’s due reward.

‘Panem et Circenses’, brood en (circus)spelen, essentieel in het Romeinse leven om de burgers in het gareel te houden.
Het brood was vooral voor de allerarmsten bedoeld, maar de spelen, dat was volksvermaak nummer één.
Erwaren verschillende soorten spelen, de Strijdwagen racen, vooral in trek bij de vrouwen, de dierengevechten of jachtpartijen, waar leeuwen, tijgers, buffels of beren tegen elkaar of tegen mensen opgehitst werden. Maar favoriet warentoch wel de gevechten der Gladiatoren.

William Vean beschrijft in ‘Bread and Games’ één van de vele gevechten in het aloude Colosseum.
1. Entrance of the Gladiators: Met krachtige (hoorn)signalen wordt de aandachtvan het volk gevraagd waarna de Gladiatoren op heldhaftige marsmuziek de Arena binnentreden.
2. Swordfight: Dat de gevechten geen kinderspel waren horen we in dit deel. Het gaat er hard aan toe, en de gevechten waren vaak op levenen dood.
3. Mercy of the Emperor: In enkele gevallen had een gewonde Gladiator geluk. Dit hing af van de stemming van het publiek. Wapperende zakdoeken betekende geluk, met de duim naar beneden wijzen betekende geen pardon.De Keizer had het laatste woord maar volgde meestal de stemming van het publiek.
4. Lap of Honour: Gladiatoren werden meestal uit slaven, veroordeelde misdadigers of krijgsgevangen geselecteerd. Winnen was daarom erg belangrijk.Dit betekende roem, eer en soms zelfs rijkdom. (vergelijkbaar met onze sporthelden) Een ereronde was dus wel op zijn plaats.

SKU: BT.AMP-482-130

English-German-French-Dutch.

Sparkling Brass was commissioned by Osaka Concert Brass, one of Japan’s top brass bands, and premiered by them on 27th December 2018 during a concert which celebrated their 10th Anniversary. The work opens in lively mood with fanfare-style figures from the lower band which are answered by the cornets. This interplay intensifies until the mood calms suddenly to introduce a chorale which leads to a duet-cadenza for cornet and euphonium. The rhythmic mood of the opening soon returns and leads to the main theme of the work, a modal caccia which features various section of the band. A short bridge passage leads to a change of key and a new cantabile theme which isintroduced by euphoniums and baritone. This is taken up by the full band after another change of key and leads back to the caccia theme. A transformed version of the opening fanfare returns to close the work.

Sparkling Brass werd geschreven in opdracht van Osaka Concert Brass voor een concert ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van die band. Het werk opent in een levendige sfeer, met fanfareachtige motieven in het lage koper, beantwoord door de kornetten. Dit samenspel wordt intenser tot de sfeer plotseling rustiger wordt en er een koraal naar voren komt dat leidt naar een duet-cadens voor kornet en eufonium. De ritmische sfeer van het begin keert snel terug en mondt uit in het hoofdthema, een modale caccia met diverse secties uit de band. Een korte bridgepassage brengt een verandering in toonsoort en een nieuw cantabile thema, ge ntroduceerd door de eufoniumsen bariton. Dit wordt overgenomen door de hele band na nog een toonsoortverandering, waarna het caccia-thema terugkeert. Het werk besluit met een getransformeerde versie van de openingsfanfare.

Sparkling Brass wurde von Osaka Concert Brass, einer der führenden japanischen Brass Bands, in Auftrag gegeben und bei einem Konzert zum 10-jährigen Jubiläum uraufgeführt. Das Werk beginnt lebhaft mit Fanfarenfiguren in den tieferen Stimmen, die von den Kornetten beantwortet werden. Dieses Wechselspiel wird intensiver, bis sich die Stimmung plötzlich beruhigt und ein Choral erklingt, der in eine Duo-Kadenz für Kornett und Euphonium mündet. Der rhythmische Charakter des Anfangs kehrt bald zurück und führt zum Hauptthema des Werkes, einer modalen Caccia, in der verschiedene Instrumentengruppen der Brass Band hervorgehoben werden. Eine kurze Überleitung führt zu einemTonartwechsel und einem neuen Cantabile-Thema, das von den Euphonien und Baritonen eingeleitet wird. Nach einem weiteren Tonartwechsel wird es von der gesamten Brass Band übernommen und führt wieder zum Caccia-Thema zurück. Zum Schluss des Werkes erklingt noch einmal eine veränderte Version der Eröffnungsfanfare.

Sparkling Brass est une commande d’Osaka Concert Brass, qui l’a créée lors d’un concert marquant son 10e anniversaire. La pièce s’ouvre dans une atmosphère enjouée, avec des figures de style fanfare dans le registre grave auxquelles répondent les cornets. Cette interaction s’amplifie jusqu’ ce que, soudainement, le climat se calme pour introduire un choral qui mène une cadence pour cornet et euphonium. L’ambiance rythmée du début revient bientôt et mène au thème principal de la pièce, une caccia modale qui met en avant divers pupitres de l’orchestre. Un bref passage de transition mène un changement de tonalité et un nouveau thème cantabile introduit parles euphoniums et le baryton. Ce thème est repris par l’orchestre entier après un autre changement de tonalité pour revenir au thème en caccia. L’œuvre se termine par une version transformée de la fanfare du début.