SKU: BT.GOB-000432-120

The Odyssee tells the story of Odysseus, the undaunted hero.
In times long ago the blind poet Homer wrote this famous epic.
The Odyssey follows the Iliad, the story of the bloody war between the Greek and the Trojans. This battle endsafter ten years thanks to the Odysseys famous trick. the Trojan Horse.
The Odyssey is not a war epic, but a story about perseverance, loyalty, adventure, and the survival instinct of its ingenious hero.
In The Odyssey, Homer describes howOdysseus, the king of Ithaca, had to endure another ten years of affliction after the ten years of war in Troy before he could finally return to his home land.
During those years, his wife, Penelope, had to try and keep her many admirers away.These men not only wanted het hand but also the kingship. To prove her husbands worth, she played a trick: As soon as I have finished weaving this shroud for my father-in-law, Laertes, I will choose one of you to become my husband, she promisedthem.
But during the night, she secretly loosened what she had woven during the day, prolonging the time until Odysseus would finally return. After twenty long years, when he finally stood at the door, she wondered: Is this really my husband? Ishe an imposter? Cunningly, she asked him to move the bed, because only she and her husband know that the bed was immovable and was build around an old three trunk! Odysseus was deeply moved: this really was his wife, his Penelope!
Nearly threethousands years later, the loyalty and strength of this character, and all the dangerous adventures that Odysseus survived thanks to courage and intelligence, still moves us today.

Odyssee by Jan Bosveld is not just an adventure story, butrather a characteristic piece in which memories of Homers story can be heard.
The composition opens with a firm, stirring theme describing our hero, Odysseus, in detail: This man is not to be taken lightly.
The further development of thisshort introduction completes this character sketch: trustworthy, perseverant, and a genius.
After that we can picture Odysseus on the lonely beach of Ogygia. Do the trumpets depict his memories of the war of Troy? Does he think of his wife, as werecognise the weaving loom of Penelope in the murmuring eighth?
In the solemn, plaintive part that follows, we can imagine Penelope feeling lonely, sitting in the womens room with her servants.One of the girls plays the harp, but that does notclear the sombre atmosphere. Then we can imagine seeing the sorceress Circe, who changed Odysseus men into swine. After she gives a simple magic sign something follows that reminds us of the sound of pigs grunting. Then the Odysseus theme resounds:the hero comes to savi his comrades. Assisted by Hermes, he forces Circe to lift the spell.
The piece ends the same way as it began, with an animated theme: Odysseus is still the same, undefeated and not to be taken lighty!

Het muzikale relaas van de Griekse schrijver Homerus over de held Odyssee in een karakterstuk vol herinneringen.
Een stevig opgewekt thema symboliseert de grootsheid van Odyssee en zijn karaktertrekken - betrouwbaar, volhardend en vernuftig. Detegenslagen welke hij tegenkomt en in het tweede tragische gedeelte dreigen te escaleren, nemen in het derde snelle gedeelte bij zijn verschijning toch weer een positieve wending.
Nijmegenaar Jan Bosveld bewijst in dit originele werk dat hij opde hoogte is van de onmogelijkheden, maar vooral de ongekende mogelijkheden van muzikanten uit de lagere afdelingen.

Gobelin Music Publications.

SKU: BT.DHP-0900226-120

This major concert work cosists o five movements.1st movement: La Laguna del ShimbeSituated high up in the Andes mountains in Northern Peru are the Huaringas, a group of lagoons in isolated and mysterious surroundings. The water has healing powersand for centuries traditional healers have settled there in small villages. From far the sick come to the Huaringas to be treated in nightly rituals, in which the hallucinating juice of the San Pedro cactus gives the prophet a look inside hispatient. The biggest lagoon is the “Laguna del Shimbe”, one of the countless wells of the immense Amazon stream.2nd movement: Los AguarunasFurther downstream in Northern Peru we come across the rain tribe of Los Aguarunas. It’s a proud, beautiful andindependent race, which has never succumbed to domination, not even from the Incas. They live from everything the forest has to offer: fish, fruit, plants, ... . They also grow some crops and live as semi-nomads. They take their fate into their ownhands and after having made contact with modern civilisation, they have integrated new elements into their lives without betraying their own ways.3rd movement: MekaronMekaron is an Indian word meaning “picture”, “soul”, “essence”. The Indians are theorigina inhabitants of the Amazon region. They either live in one place as a group or move around a large region. They all have their own political system, their own language and an intense social life. At the same time they are master of music andmedicine. “Everywhere the white man goes, he leaves a wilderness behind him”, wrote the North American Indian leader Seatl in 1885. As a result of these contacts with the whites, the disruption of most Indian societies began. (In this century alone,80 tribes have vanished completely).4th movement: KêêtuajêThis is the name of the initiating ceremony of the Krahô tribe in the Brazilian state of Goias, in which young boys and girls enter adult life. They are cleansed with water, painted with redpaint and covered with feathers, after which the ritual dance holds the entire tribe spell-bound.5th movement: Paulino FaiakanIn 1988 the Indian chiefs Faiakan and Raoni Kaiapo came to Europe to protest against the building of the Altamira dam inBrazil. As a result of the dam the Indians would be driven from their traditional land and enormous artificial would be created. The project was supported financially by, amongst others, the European Community. In February 1989 the Indian tribesaround Altamira held a protest march for the first time in their history together. Amongst other things they paid tribute tot Chico Mendez, who, murdered in 1988, was the leader of the rubber syndicate and a fierce opponent of the destruction of theBrazilian rain forest. Brazilian and world opinion was awakened. The building of the dam was -albeit temporarily - stopped.

SKU: BT.DHP-1115084-020

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

It may be surprising to see a fanfare piece commissioned by a Japanese ensemble, since fanfare orchestras are typically found in Belgium, Holland and Luxembourg, and also France and Switzerland. Senzoku Gakuen is one of the largest and mostprestigious music universities in Japan, and home to a wide variety of ensembles and orchestras. Since 2006 they have had a fanfare orchestra, which was started by Sotaru Fukaishi, a euphonium teacher who felt further performance opportunity wasneeded for saxhorn instruments. Fukaishi had loved the sound of fanfare orchestras ever since visiting the World Music Contest in Kerkrade (Holland) several years earlier. Jan Van der Roost was involved with this new initiative from the beginning,and they were also joined by Manu Mellaerts for certain projects. The Dean of the music department, Professor Kazuo Tomioka, fully supports the ensemble and commissioned Ostinati. The première took place on June 11th at Maeda Hall inMizonokuchi (Kawasaki) where Senzoku Gakuen is based. The piece opens with an impressive timpani solo, followed by brass and saxophone. The rhythmical pulse remains constant and the music is fiery and assertive in character. A pentatonic melodygradually emerges and the music loses its vehemency and softens. The initial percussion ostinati subsequently recurs and the first section of the piece concludes in a similar mood to the opening. The second movement is sweet and melodic, opening witha long passage for the saxophone family in a minor key. The same theme then appears in the major and is developed upon; the music builds to a majestic orchestral forte, reminiscent of a pipe organ in its sonority. The theme returns in the originalminor key with a change in instrumentation leading the movement to a quiet and peaceful end on a soft E minor chord. The finale starts with percussion: a four-bar pattern is repeated several times over which the movement’s melodic themes areintroduced. These melodic elements are varied and used in different versions and the ostinato idea, which characterizes the entire piece, is highlighted. The theme travels through the orchestra, appearing on various instruments and in variousregisters. It captures the listener’s attention and displays the full range of sound and colour within the fanfare orchestra.

Het is misschien verrassend dat dit fanfarewerk is geschreven in opdracht van een Japans ensemble, aangezien fanfareorkesten vooral te vinden zijn in België, Nederland en Luxemburg, en ook wel in Frankrijk en Zwitserland. SenzokuGakuen is een van de grootste en meest prestigieuze muziekopleidingen van Japan, en de thuisbasis van een grote verscheidenheid van ensembles en orkesten. In 2006 is er een fanfareorkest opgericht, en wel door Sotaru Fukaishi, eeneuphoniumdocent die vond dat er meer mogelijkheden moesten komen voor optredens met saxhoorninstrumenten. Fukaishi had enkele jaren daarvoor genoten van de fanfareklank toen hij het Wereld Muziek Concours in Kerkrade bezocht. DeBelgische componist Jan Van der Roost was van het begin af aan betrokken bij dit nieuwe initiatief, en ook Manu Mellaerts werd voor een aantal projecten aangetrokken. Het hoofd van de muziekfaculteit, professor Kazuo Tomioka, staatgeheel achter het ensemble en gaf de opdracht tot het schrijven van Ostinati. De première vond plaats op 11 juni in de Maeda Hall in Mizonokuchi (Kawasaki), waar Senzoku Gakuen is gevestigd. Het werk begint met een indrukwekkendepaukensolo, gevolgd door koper en saxofoon. De ritmische puls blijft constant, en de aard van de muziek is vurig en krachtig. Geleidelijk komt er een pentatonische melodie naar voren en wordt de muziek minder heftig, ze wordtzachter van karakter. De aanvankelijke ostinati in het slagwerk verschijnen dan opnieuw, waarna het eerste deel van het werk eindigt in dezelfde sfeer als waarmee het begon. Het tweede deel is lieflijk en melodisch. Het opentmet een lange passage voor de saxofoons in een mineurtoonsoort. Dan klinkt hetzelfde thema in majeur en daar wordt op voortgeborduurd: de muziek ontwikkelt zich tot een majestueus orkestraal forte, dat qua sonoriteit doet denken

Es mag überraschen, dass dieses Fanfareorchesterwerk ausgerechnet von einem japanischen Ensemble in Auftrag gegeben wurde, da Fanfareorchester doch eher in Belgien, den Niederlanden oder Luxemburg oder auch in Frankreich oder Schweiz zu finden sind. Senzoku Gakuen ist eine der größten und renommiertesten Musikschulen Japans und Heimstätte einer Vielfalt an Ensembles und Orchestern. Im Jahr 2006 wurde ein Fanfareorchester gegründet. Den Anstoß gab Sotaru Fukaishi, ein Euphoniumlehrer, der den Instrumenten der Saxhorn-Familie mehr Spielmöglichkeiten bieten wollte. Fukaishi hatte sich einige Jahre zuvor bei der Weltmeisterschaft in Kerkrade (Holland) in den Klang vonFanfareorchestern verliebt. Jan Van der Roost war von Beginn an in die Entwicklung dieser Idee involviert und, einige Projekte betreffend, ebenso Manu Mellaerts. Der Dekan des Musik-Colleges, Professor Kazuo Tomioka, steht voll und ganz hinter dem Ensemble und gab Ostinati in Auftrag. Die Premiere fand am 11. Juni 2011 in der Maeda Hall in Mizonokuchi statt, dem Heimatort der Schule Senzoku Gakuen. Das Stück beginnt mit einem eindrucksvollen Paukensolo, bevor Blechbläser und Saxophon einsetzen. Der rhythmische Puls bleibt konstant unter einer feurigen, nachdrücklichen Musik. Eine pentatonische Melodie bildet sich nach und nach heraus, während die Musik an Heftigkeit verliert und sanfter wird. Die anfänglichen Ostinati im Schlagwerk kehren zurück und so endet der erste Satz des Werkes in einer der Eröffnung ähnlichen Stimmung. Der zweite Satz ist lieblich und melodiös. Er beginnt mit einem langen Abschnitt für die Saxophone in Moll. Dann erscheint das gleiche Thema in Dur und durchläuft eine Entwicklung; die Musik baut sich zu einem majestätischen orchestralen Forte auf, das in seiner Klangfülle an eine Orgel erinnert. Dann kehrt das Thema in seiner ursprünglichen Moll-Tonart und in veränderter Instrumentierung zurück, um den Satz ruhig und friedvoll in einem e-Moll-Akkord enden zu lassen.

Il pourrait paraître surprenant qu’un ensemble japonais puisse commander une pièce pour orchestre de fanfare, puisque l’on rencontre surtout ce type de formation en Belgique, aux Pays-Bas et au Luxembourg, ainsi qu’en France et en Suisse. Senzoku Gakuen, l’une des plus grandes et plus prestigieuses académies de musique du Japon, compte une grande variété d’ensembles et d’orchestres. En 2006 s’y est ajouté un orchestre de fanfare fondé par Sotaru Fukaishi, un professeur d’euphonium qui pensait qu’il était nécessaire d’offrir de plus larges possibilités aux cuivres de la région. Depuis qu’il avait assisté au World Music Contest de Kerkrade (Pays-Bas), plusieurs années auparavant,Fukaishi se prit de passion pour le son chaud et généreux de l’orchestre de fanfare, une formation atypique au Japon. Jan Van der Roost a favorablement adhéré cette nouvelle initiative, tandis que Manu Mellaerts collabora avec les deux hommes afin de concrétiser certains projets. Le professeur Kazuo Tomioka, doyen du collège de musique, soutint vigoureusement l’orchestre et commanda Ostinati. La création de l’oeuvre fut donnée le 11 juin 2011 au Maeda Hall de Mizonokuchi (Kawasaki), où se trouve Senzoku Gakuen. La pièce débute avec un impressionnant solo de timbales précédant l’entrée des cuivres et des saxophones. La pulsion rythmique est constante, la musique est énergique et de caractère affirmé. Une mélodie pentatonique émerge graduellement, alors que la trame musicale diminue d’intensité et s’adoucit. L’ostinato la percussion revient fréquemment et la première partie de l’oeuvre se termine dans un climat semblable celui du début. Le deuxième mouvement, doux et romancé, débute avec un long passage en mode mineur joué par les saxophones. Le même thème apparaît alors en mode majeur et se développe peu peu ; la musique s’intensifie pour arriver un majestueux et orchestral forte dont les sonorités rappellent celles d’un orgue d’église. Puis le thème revient sa tonalité mineure d’origine avec un changement d’instrumentation qui mène.

SKU: BT.GOB-001141-020

In Theme Park Fun! your orchestra pays a visit to an amusement park. During your visit, you will experience some spectacular rides and attractions this theme park offers. The uniqueness of Theme Park Fun! is the interplay between music and(moving) images. Animations and illustrations support the visual composition (downloadable after ordering a set, on www.gobelinmusic.com).

Part 1: The Entrance & Parade [with animation]
The opening of the park is a fact. A day fullof fun and pleasure awaits! You and the other visitors will be confronted with all the rides, attractions and adventures the theme park has to offer. Which ride shall we do first?! There is so much to do and experience on this day in the park! Aparade of colorful floats and park figures is passing by.
Let the fun begin!

Part 2: The Haunted House [with animation]
The only ride in the park that is not related to fun, is the Haunted House. Here visitors will be challengedto visit a house full of ghosts, creepy figures and other ominous things. The clock strikes twelve, there is no turning back. Ghosts are whispering, yelling, screaming... Fortunately it is almost one oclock, so we can leave this creepy placequickly.

Part 3: The Swinging Galleon [with illustrations]
What a huge pirate ship! Each time you swing back and forth, you will feel that weird feeling in your stomach. When you are thrown completely into the top you will have afantastic view over the park, but you can not enjoy it for long. Before you know the ship swings back the other way.

Part 4: The Fairy Tale Ride [with illustrations]
After all those exciting and spectacular rides and attractions,it is time for a peaceful tour in The Fairy Tale Ride. Surrounded by a fairytale setting, you will discover fable figures, talking animals and colorful designs. Such a beauty and tranquility. Having had this experience, we are ready again for thebig rides in the park!

Part 5: The Bumper Cars [with illustrations]
Now its time to crawl behind the wheel of the Bumper Cars! Shall we all chase the conductor?! Before you know you are hit by another visitor or you will bumpagainst someone else. In this tough ride you can prove yourself as a real driver, or perhaps as a really bad one.

Part 6: The Roller Coaster [with illustrations]
The largest, fastest and scariest ride in the park ... we shoulddefinitely do the Roller Coaster! All together in the train, the over-the-shoulder restraints are lowering... be ready to ride. The train leaves the station and is heading for the big lift hill. It will be very scary when the train reaches the topand the train will be plunged down the first drop! Loops, corkscrews and other spectacular coaster elements will follow... Before you know it, the ride of your life is over. Shall we ride it again?!

Part 7: Leaving the Park [withanimation]
Unfortunately everything comes to an end. This day in the theme park is over, but we have a lot new experiences to talk about! The memories of all the funny and spectacular rides will come up when we walk through the park to theexit. Just one look over the shoulder, the amusement park figures are waving at us. Hopefully we will come back again soon!



In 'Theme Park Fun!' bezoek je met de hele muziekvereniging een pretpark. Tijdens het bezoek word je op muzikale wijze geconfronteerd met een aantal spectaculaire attracties die het pretpark rijk is. Het unieke van 'Theme Park Fun!'is het samenspel tussen muziek en beeld. De animatiefilmpjes en illustraties zijn, na aankoop van de set, te downloaden op www.gobelinmusic.com.

Deel 1: 'The Entrance & Parade' [met animatiefilm]
De opening vanhet pretpark is een feit. De dag vol plezier kan beginnen en de bezoekers worden hier geconfronteerd met alle attracties en avonturen die ze in het pretpark staan te wachten. In welke attractie zullen we als eerst stappen?! Eris zoveel te doen en te beleven deze dag in het pretpark! Een parade met parkfiguren en kleurrijke praalwagens komt voorbij, de pret kan beginnen!

Deel 2: 'The Haunted House' [met animatiefilm]
De enige attractiein het pretpark die geen 'pret' uitstraalt, is het spookhuis. Hier worden de bezoekers uitgedaagd om zich te begeven in een huis vol spoken, geesten en andere onheilspellende dingen. De klok slaat 12 keer, er is geen weg meer terug.Gefluister..., geschreeuw... Gelukkig slaat de klok bijna 1 uur en kunnen we deze ongure plek snel verlaten.

Deel 3: 'The Swinging Galleon' [met illustraties]
Wat een groot piratenschip! Elke keer wanneer je heenen weer schommelt, voel je dat rare gevoel in je buik. Wanneer je helemaal in de top geslingerd bent heb je een fantastisch uitzicht over het pretpark, maar je kunt er niet lang van genieten. Voor je het weet zwaait het schip weerde andere kant op.

Deel 4: 'The Fairy Tale Ride' [met illustraties]
Na al die spannende en spectaculaire attracties is het tijd voor een rustig ritje in 'The Fairy Tale Ride'. Omgeven door een sprookjesachtige.

SKU: BT.GOB-000733-120

During the eighteenth century a person called 'the Dance Master' made his appearance in Ireland. He was a travelling dance-teacher, who moved from one village to another to teach the people there how to dance.
They were often flamboyant personalities, gorgeously dressed and holding a staff in one hand.
In order to teach their pupils the difference between their right and left leg, the dance master used to tie a small bunch of straw or hay to their leg and then would order them to either lift their 'hay-leg' or their 'straw-leg'.
The dancing masters used to stay in one particular village for about six weeks (if they were not claimed by a neighbouringvillage), after which they continued their journey.
Having a famous dance master gave a village a certain distinction and did not seldom lead to boasting and pride.
Also on account of the popularity of Celtic music in general at the moment, William Vean was inspired to writing 'The Irish Dance Master'. He 'teaches' you two dances, the Reel and the Jig. In between these two dances there is a short breathing space, during which a traditional Irish rhythm can be enjoyed.

In de achttiende eeuw verscheen een persoon met de naam ‘The Dance Master' op het Ierse toneel. Hij was een rondreizende dansleraar die van het ene dorp naar het andere trok om er mensen te leren dansen. Dit werk bestaat uit twee dansen: een Reel en een Jig.

SKU: BT.GOB-000827-020

Christopher Columbus was born in Genoa in 1451. His father was a wool merchant. Originally he seemed destined to follow in his father’s footsteps, and thus sailed the oceans to countries as far apart as Iceland and Guinea.
In 1476 his ship was sunk during a battle off the coast of Portugal. Columbus saved his own life by swimming to shore.
In 1484 he conceived the idea of sailing to the Indies via a westward sea route, but it was only in 1492 that he was able to realize this plan.
On this first voyage he was in command of three ships: the flag-ship, called the Santa Maria, the Pinta, and the Ni?a. From Spain Columbus sailed via the Canary Islands to the Bahamas, whichhe sighted on October 12th 1492.
Without being aware of it Columbus discovered the ‘New World’ he thought he had landed in the eastern part of Asia. The motif from Dvoøák’s 9th Symphony ‘Aus der neuen Welt’ forms a little counterfeit history at this point in the composition.
After this first voyage Columbus was to undertake another three long voyages to America. These voyages were certainly not entirely devoid of misfortune.
More than once he was faced with shipwreck, mutiny and the destruction of settlements he had founded.
After Columbus had left for Spain from Rio Belen in 1503, he beached his ships on the coast of Jamaica. The crew were marooned there and it was only after a year that Columbus succeeded in saving his men and sailing back to Spain with them.
In the music the misunderstanding about which continent Columbus discovered in his lifetime resounds, for does this part in the composition not contain Asiatic motifs?
Poor Columbus! In 1506 the famous explorer died in Valladolid.

Christopher Columbus wordt in 1451 geboren in Genua als zoon van een wolhandelaar. Aanvankelijk lijkt hij voorbestemd om als koopman door het leven te gaan. Zo bevaart hij al een groot deel van de wereldzeeën tot landen als IJslanden Guinea.
In 1476 zinkt zijn schip in een veldslag voor de kust van Portugal. Columbus kan zich zwemmend naar de kust redden.
In 1484 vat hij het plan op om langs de “andere” kant van de wereld naar India te varen. Pasin 1492 kan hij zijn plan verwezenlijken.
Het vlaggeschip op deze reis is de Santa Maria. Het schip wordt gesecondeerd door de Pinta en de Ni?a.
Vanuit Spanje vaart Columbus via de Canarische eilanden naar de Bahamas,die hij op 12 oktober 1492 in zicht krijgt. Zonder het te weten ontdekt Columbus de “Nieuwe wereld”.
Hij verkeert in de veronderstelling in het oosten van Azië te zijn aangeland. Een stukje geschiedvervalsing vormt hier eenmotiefje uit Dvoøák’s 9de symfonie, ‘Aus der neuen Welt’.
Na deze eerste reis maakt Columbus nog drie grote reizen naar Amerika. De reizen verlopen zeker niet alle voorspoedig. Zo is er bijv. meermaals sprake van schipbreuk,muiterij en verwoesting van de door Columbus gestichte nederzettingen.
Als hij in 1503 uit Rio Belen weer richting Spanje vertrekt, stranden zijn schepen op de kust van Jamaica. De bemanning wordt daar achtergelaten.
Paseen jaar later weet Columbus zijn bemanning te redden en met hen terug te varen naar Spanje.
In de muziek klinkt het misverstand over welk werelddeel Columbus in zijn leven bevaren had door. Roept dit deeltje geen associatiesop met Aziatische klanken? Arme Columbus!
Christopher Columbus overlijdt in 1506 in Valladolid.

SKU: BT.DHP-0971085-020

Jacob de Haan was commissioned to compose this concert piece by the St. Peters Wind Symphony from Brisbane, Australia. Ross Roy is the monumental late 19th century villa where St. Peters Lutheran College was founded in 1945. The villa has always remained the school symbol. In this composition, Jacob de Haan sees the Ross Roy as a metaphor for the years spent at school (a monument in time), where one's personality is formed. So, the opening theme the artist calls the Ross Roy theme initially has monumental characteristics.The rhythmic motion, which strides along in the lower register and percussion at the beginning of the next section is typical of Tempo di Marcia. Thismovement, accompanied by repetitions of sound, is a metaphor for the structure and discipline in school. This is the introduction to a march theme, symbolic of passing through the classes up to the final examinations.Then, the Ross Roy theme is dealt with again, now in a playful, humorous variation. As if the composer is saying there should also be time for a smile in school. The same theme can be heard in major key and a slower tempo in the following section, expressing pride and self-confidence. This is also the introduction to the expressive middle section that represents love, friendship and understanding.We then return to the march theme in a slightly altered construction. The oriental sounds, constituting the modulation to the final theme, are symbols of the diversity of cultures in the school. The characteristic final theme first sounds solemn, but turns into a festive apotheosis. It is no coincidence that the final cadence is reminiscent of the close to a traditional overture, for the school years can be considered the overture to the rest of one's life. The premiere of Ross Roy was conducted by Jacob de Haan in Brisbane, on August 22, 1997.

Ross Roy is de naam van de monumentale villa in Brisbane (Australië) waar in 1945 het St. Peters Lutheran College is gesticht. In opdracht van het collegeorkest componeerde Jacob de Haan dit gevarieerde concertwerk vol metaforen. De structuur en discipline van de school horen we in de met toonherhaling gepaard gaande ritmische beweging in basregister en slagwerk. Het volgende, martiale thema staat symbool voor het doorlopen van de klassen. Een schertsende, humoristische versie van het hoofdthema ontbreekt niet: op school moet immers ook tijd zijn voor vrolijkheid. Het karakteristieke slotthema mondt uit in een feestelijke apotheose.

Ross Roy ist der Name einer monumentalen Villa in Brisbane, Australien, in der 1945 das St. Peter Lutheran College gegründet wurde. Im Auftrag dieses Schulorchesters komponierte Jacob de Haan dieses Konzertwerk, das voll von Metaphern ist. Die Struktur und Disziplin dieser Schule hören wir in der mit Tonwiederholungen gepaarten rhythmischen Bewegung des Bassregisters und des Schlagwerks. Das folgende martialische Thema steht als Symbol für das Durchlaufen der Klassen bis zum Ende der Schulzeit. Eine scherzhafte, humoristische Version des Hauptthemas darf nicht fehlen, denn in der Schule muss auch Zeit für kleine Späße und Lachen sein! Das charakteristische Schlussthemamündet in einem festlichen Höhepunkt.

Ross Roy est le symbole grandiose de l’excellence du compositeur. L’œuvre tient son nom de l’imposante villa éponyme située Brisbane en Australie et qui abrite en ses murs le Collège Saint Pierre, une institution luthérienne fondée en 1945. C’est pour l’Orchestre d’Harmonie de cet établissement que Jacob de Haan composa cette œuvre riche en métaphores. « J’ai tenté de décrire les valeurs de cette école. Ainsi, le thème initial se développe-t-il sur un motif rythmique imposant qui alterne entre les instruments graves et la batterie. Ce motif symbolise l’autorité et le cadre structuré de l’école. On retrouve ce thème plusieurs reprises et notamment sousune forme humoristique et espiègle : nous découvrons les bons côtés de l’école, la joie des élèves, les sentiments de fierté, d’amour et d’amitié. Autre élément thématique, une marche qui symbolise la progression des élèves dans leur cursus pour arriver leurs examens de fin d'étude. » En guise de conclusion, Jacob de Haan nous offre un thème grandiose qui s’élargit en apothéose.