SKU: BT.AMP-238-030

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

The tune Old Hundredth is one of the best-known melodies in all Christian musical traditions and first appeared in the 1551 psalter Pseaumes Octante Trois de David, where it is used as a setting for a version of Psalm 134; it is usually attributed to the French composer Louis Bourgeois (c.1510 - c.1560). The melody was then used in 1561 by the Scots clergyman, William Kethe in Sternhold and Hopkins’ Psalter for his paraphrase of Psalm 100 - All People that on Earth do Dwell<(I>, which is still the most familiar hymn sung to this noble tune. When Tate and Brady’s New Version of the Psalms was published in 1696, the melody became know as the ‘old’ version - henceits current title. This arrangement presents three contrasting verses and is effective as a concert piece as well as an instrumental interlude as part of a church service or wedding.

De melodie van Old Hundredth is een van de bekendste in alle christelijke muziektradities, ze verscheen voor het eerst in Pseaumes Octante Trois de David uit 1551. De muziek wordt meestal toegeschreven aan de Fransecomponist Louis Bourgeois (ca.1510-ca.1560). In 1561werd de melodie gebruikt door de Schotse geestelijke William Kethe voor zijn parafrase van psalm 100. Later werd de melodie in Engeland bekend als de ‘oude’ versie - daar komt ookde huidige titel vandaan. Dit arrangement, met drie contrasterende coupletten, is geschikt als concertwerk of als instrumentaal tussenspel tijdens een kerkdienst of huwelijksceremonie.

Old Hundtredth ist eine der bekanntesten Melodien aller christlichen Musiküberlieferungen. Es erschien erstmals in dem Psalter Pseaumes Octante Trois de David von 1551, wo es als Satz für zwei Psalmen verwendet wurde. Diese Bearbeitung präsentiert drei kontrastierende Strophen und kann sehr wirkungsvoll sowohl als Konzertwerk als auch als instrumentales Zwischenspiel in einem Gottesdienst oder während einer Hochzeitszeremonie eingesetzt werden.

L’hymne Old Hundredth est une des plus célèbres hymnes chrétiennes de tous les temps. Elle fut publiée pour la première fois en 1551 dans le psautier de Genève Pseaumes octante-trois de David avec accompagnement du Psaume 134. La mélodie est fréquemment attribuée au compositeur français Louis Bourgeois (vers 1510-vers 1560).En 1561, William Kethe, un pasteur écossais, reprend la mélodie pour réaliser une paraphrase du Psaume 100, All People that on Earth do Dwell (Vous tous, habitants de la terre !), qui sera publiée dans le Psautier de Sternhold et Hopkins. Cette paraphrase reste le texte le plus chanté sur la mélodie de Bourgeois. En 1696,Nahum Tate et Nicholas Brady réalisent une Nouvelle Version des Psaumes de David (New Version of the Psalms). Par opposition la version révisée de la mélodie, la version initiale prend alors le nom de Old Hundredth, autrement dit « l’ancienne version du Psaume 100 ».

SKU: BT.GOB-000665-130

The world's most important sports event inspired Schulte to compose a magnificent new concert piece.
In three parts he successively describes the opening ceremony (musical entry of the athletes), the hymn for the winner (an alluring ballad), and the party following the closing ceremony (rock party) during which all tensions disappear.
Enter the world of the Olympic Games and enjoy!

Elke vier jaar zijn er Olympische Spelen, sinds 1896 het grootste sportevenement op aarde en daarmee het summum op sportgebied.
Iedere (top)sporter droomt ervan mee te doen aan dit grootse evenement en stiekem droomt ook weerelke sporter van succes, het behalen van een medaille en de hoop op de eeuwige roem.
In Olympic Dream zijn een drietal momenten van de Spelen muzikaal weergegeven.

In het feestelijk eerste deel is er aandacht voor de openingsceremoniemet de feestelijkheden die daarbij horen zoals de opkomst van de atleten en het binnenbrengen van de vlam.
Het tweede gedeelte is een hymne (ballade) ter ere van de winnaar. De emoties van de winnaar nemen nude vrije loop.
Het derde gedeelte vertolkt het spontane feest dat na elke sluitingsceremonie weer losbarst. Alle spanningen vloeien weg als er gedanst mag worden .
Een schitterend concertwerk!

SKU: BT.GOB-000789-130

Beating a drum is fun. Beating a big drum is even more fun. Being a soloist and beating a bass drum is best of all.

In 'Big Fun on the Bass Drum' the dream of every starter percussionist is realized.
He/she is soloist and is allowed to really beat the drum hard without the conductor putting a stop to it, but beware: a new skin is rather expensive.

'Big Fun on the Bass Drum' is not only about hitting as hard as you can, though.
A lot of attention is paid to playing the bass drum very softly. And what is more, the composer has found room to offer the soloist a real cadenza - at this point in the composition he/she can either play the partprescribed or give the audience an improvisation of his/her own.

Slaan op een trom is leuk. Slaan op een grote trom is nog leuker, maar 'top of the bill' is solist zijn op een grote trom!

In Big fun on the Bass Drum komt de droom van elke beginnende slagwerker uit.
Hij/zij mag zo hardals mogelijk slaan, zonder 'lastig'te worden gevallen door een dirigent, maar let op: een nieuw vel is duur!
Maar er wordt niet alleen aandacht besteed aan hard meppen in Big Fun on the Bass Drum, ook de zachte passages krijgenruim aandacht.
Verder laat componist William Vean ruimte voor de solist(e) zijn/haar kunnen te tonen in een heuse cadens!

SKU: BT.DHP-0991451-030

Pacific Dreams describes the experience of Miguel, a traveling composer from Spain who, feeling somewhat alienated from his homeland, is wandering through an area of Sydney known as The Rocks. At a small outdoor market in a typical street of this oldcolonial neighbourhood, he discovers a print of William DeShazos painting Pacific Dreams Portrayed in the painting is the surf of one of the exotic islands in the Pacific. Next, with the impressive Sydney Harbour Bridge looming over the narrowstreets of The Rocks, he envisions sultry Pacific beaches. Suddenly a theme he once composed about the lakes in Japan comes to him. Is it the Asian influences present in cosmopolitan Sydney that bring this theme to mind? Or perhaps the waters aroundSydney, over which he could sail to Tahiti? He is uncertain. Could this same theme be used to create a new composition about his feelings for the metropolis Sydney? How then to work his Pacific Dreams into the mix? Miguel is certainly no fan ofHawaiian music. Mayby he could use the vocabularies of islands like Hawaii and Tahiti, their beautiful vowel combinations being sung ad libitum by a mixed choir.With these ideas and his newly purchased print of Pacific Dreams, he boards the Metroat Circular Quay. He has a final glimpse of the harbour and the Sydney Opera House as the train races into the ground. On to the hotel! To work! He must compose!Maestoso : Miguel is impressed as he gazes upon the Sydney Harbour Bridge. And yet, hewants to go away from this city. Away, to an exotic island in the Pacific.Steady Rock : In the Rocks, musicians are playing at a square. Miguel basks in the atmosphere but at the same time he is fantasizing about Hawaii and Tahiti.Andante Lamentoso :In his hotel room, Miguel is feeling sad and lonely in this big city. He takes comfort in his Pacific Dreams.Allegro : Miguel boards the boat that takes him from Darling Harbour to Circular Quay. In his mind he is traveling on to Hawaii. Or is ithome, where the bolero is playing? He is pulled back to reality by the skyline of Sydney.

Wir schlüpfen in die Haut von Miguel und reisen mit ihm nach Australien. Einigermaßen entfremdet von seiner spanischen Heimat schlendert er durch das Viertel The Rocks in Sydney. Auf einem kleinen Markt entdeckt er einen Druck des Gemäldes Pacific Dreams von William DeShazo. Das Bild stellt die Meeresbrandung auf einer exotischen Insel im Pazifik dar. Während die eindrucksvolle Harbour Bridge von Sidney vor ihm auftaucht, ist er in Gedanken bei den heißen Stränden im Stillen Ozean. Auf einmal kommt ihm das Thema in den Sinn, das er einst über die Gewässer Japans komponiert hatte. Liegt es an den asiatischen Einflüssen, die im kosmopolitischen Sydney so vielfältig vertretensind? Oder sind es die Wasser rund um Sydney, über die er nach Tahiti segeln könnte? Er ist sich unsicher. Könnte er genau dieses Thema für eine neue Komposition über die Metropole Sydney verwenden? Wie sollte er seine Träume vom Pazifik, seine Pacific Dreams, in diese Mixtur einbringen? Vielleicht könnte er den Wortschatz von Inseln wie Hawaii und Tahiti für seine Komposition verwenden. Und einen gemischten Chor die schönen Vokalverbindungen ad libitum singen lassen. Mit diesen Ideen im Kopf steigt er in die Metro am Circular Quay. Auf ins Hotel und frisch ans Werk! Jetzt muss er einfach komponieren....

SKU: BT.GOB-000726-130

Durkle Bandrydge is the name of the composers imaginary world, but it could very well be anyones invisible dream world with a different name. In this very versatile suite by Bruce Fraser, 8 characters are featured, each with its ownpeculiarities, making Durkle Bandrydge such a colourful place. Do these characters differ that much from us? That is for you to find out! In the last part, all characters come together in a special way.

Durkle Bandrydge exists at the end ofyour street. It is invisible to humans, but Durkle Bandrygators can watch us with great interest.
The music will introduce you to some of the characters who live in this unusual place.

The parts:
Somnanbulyss, who is a giant trollguarding the entrance to Durkle Bandryde. At least, he is supposed to, but he tends to sleep most of the time. His music is therefore very slow moving and sleepy.

Long Gwysteen is a tall, mysterious, and somehow sophisticated character,who walls around with a shell on his back. His music glides along rather gracefully.

Squelfitch is a rather unpleasant and smelly character who lives in a bog, which is why his music sounds rather slimy and a bit like trying to walkthrough quicksand.

Perfydlia is a meddling old woman, who gossips about everybody and squeals with sudden delight at the small exciting bits of tittletattle about others in the village. In the music you can hear her sudden little squealsof delight.

Maryann Lovely is a beautiful young lady, graceful, gorgeous, absolutely devine, and her music is obviously just the same.

Thistledoo Nicely is a lively character who spends and spends and spends with her credit card,buying the latest fashion and never worries about having to pay the bills. Her music reflects her excitement when shopping and het ‘happy go lucky’ approach to life.

Marsyn Edginton is the Lord of the manor, the richest man in town, the‘big cheese’, the man with all the power and, of course, the biggest house. He is very grand and his music like he could be a king.

Jimmy McScotsmyn is a red haired scotsman wearing tartan cap. He misses his home country terribly and eatslots of shortbread, oatcakes, scotch eggs, porridge and drinks an enormous amount of Scotch Wisky, which helps him to have fond memories of the kind of music he would like to dance to when he was a younger man. His favourite dance is a Jig andthis is the music he remembers.

Grand March of the Durkle Bandrydgators. We hope that you have enjoyed meeting these characters from Drukle Bandrydge and would invite you to listen to all the villagers now march along in a grand parade -it is a pity that you can not see them, what is a wonderful sight.
If you listen carefully, you will hear the melodies which belong to the characters as they march past.
Oh what a grand spectacle!

Durkle Bandrydge is de schijnwereld van de componist maar eigenlijk de onzichtbare droomwereld in elk van ons en die wereld zou elke naam kunnen dragen.
In de bijzonder kleurrijke suite van Bruce Fraser komen 8 personages (karakters)naar voren ieder met hun eigenaardigheden die van Durkle Bandrydge zo'n kleurrijke wereld maken.
Verschillen die personages nu zo erg van ons? Aan u het oordeel! Het laaste deel brengt alle personages op een wonderbaarlijkewijze samen.
In de score zijn de karakters uitgebreid en nader omschreven.

Performance note: Elk deel heeft een aantal leerinhouden die de moeite waard zijn om uit te lichten. Articulatie, dynamiek, stijlen, zuiverheid,balans, tempo en maatsoorten - het komt allemaal voorbij.

Tip: Maak de personages zichtbaar in een compleet theatergebeuren. Gebruik een spreekstem!

De delen van deze suite zijn:

1. Somnambulyss
2.Long Gwysteen
3. Squelfitch
4. Perfydlia
5. Maryann Lovely
6. Thistledoo Nicely
7. Marsyn Edginton
8. Jimmy McScotsmyn
9. Grand March of the Durkle Bandrydgators.

SKU: ST.Y295

ISBN 9790220223518.

The hymn tune Rhosymedre is the work of the nineteenth-century Anglican priest John David Edwards, who named it after the village of Rhosymedre in North Wales, where he served as the vicar for 43 years until his death in 1885. Vaughan Williams's organ prelude has been arranged for many different instrumental groups, including orchestra, string quartet and brass quintet, but not until now for brass band. This arrangement was prepared in 2008 to mark the 50th anniversary of the composer's death and was first performed by the Royal Northern College of Music Brass Band at the 2008 RNCM Festival of Brass, conducted by Christopher Houlding.

SKU: BT.DHP-0900202-030

With his arrangement of Drei Könige, originally composed for voices, Robert van Beringen makes a welcome contribution to the christmas repertoire for bands. In this work by the German composer Peter Cornelius (1824 - 1874) the mediaeval choral Wie schön leuchtet der Morgenstern comes to the fore as a counter melody.

Robert van Beringen zorgt met deze bewerking van het oorspronkelijk voor vocale bezetting geschreven Drei Könige voor een welkome aanvulling van het kerstrepertoire voor blaasorkest. In dit werk van de Duitse componist PeterCornelius (1824-1874) komt het middeleeuwse koraal Wie schön leuchtet der Morgenstern als tegenmelodie duidelijk naar voren.

Dieses von Robert van Beringen meisterhaft bearbeitete Werk, das ursprünglich für Singstimme geschrieben wurde, ist eine willkommene Ergänzung des Weihnachtsrepertoires eines jeden Blasorchesters. In der vom deutschen Komponisten Peter Cornelius (1924-1874) stammenden Fassung tritt der mittelalterliche Choral Wie schön leuchtet der Morgenstern als kontrastierende Melodie deutlich in den Vordergrund.

Cette oeuvre, écrite par le compositeur allemand Peter Cornelius (1824-1874) et arrangée par Robert van Beringen, est un enrichissement de chaque concert de Noel. Le choral Wie schön leuchtet der Morgenstern sert de mélodie contrastante et est particulièrement mise en évidence dans cette composition.

SKU: BT.DHP-0970960-030

Don’t Cry for me Argentina is the best-known song from the 1976 musical Evita. It was sung by Eva Peron when she was addressing the crowds amassed in the square below her balcony. More recently it was a hit for Madonna, who sang it in the 1996 film version of Evita. This arrangement for brass band retains the broad emotive melody of the original together with its intense emotion.

Julie Covington maakte dit lied uit de musical Evita in 1976 onsterfelijk. Twintig jaar later werd de versie van Madonna, die de hoofdrol speelde in de fraaie verfilming, een hit. De musical over Eva Perón, echtgenote van deArgentijnse president Juan Perón, blijft tot de verbeelding spreken. In 2008 gaat er een Nederlandse versie in première. Velen bekeken het voorafgaande televisieprogramma Op zoek naar Evita. Met Don’t Cry for Me Argentina>/I>brengt u zowel een tijdloze, ontroerende melodie als een actuele hit.

Die Sängerin Julie Covington machte dieses Lied aus dem Musical Evita von Andrew Lloyd Webber und Tim Rice unsterblich. Zuletzt feierte Madonna sowohl mit dem Lied als auch in der Rolle der Evita Peron einen Riesenerfolg. Ebenso anrührend und stimmungsvoll wie die Geschichte des Musicals ist die Bearbeitung für Brass Band von Ron Sebregts!

Cette chanson, interprétée par Madonna dans l’adaptation cinématographique d’Alan Parker, est extraite de la comédie musicale Evita, écrite par le maître et inventeur de l’opéra-rock Sir Andrew Lloyd Webber. Evita retrace le destin exceptionnel d’Eva Peron, première dame d’Argentine. Elle a incarné l’espoir de tout un peuple et fut le guide spirituel de l’Argentine des années 40.

Questa canzone, interpretata da Madonna nella versione cinematografica diretta da Alan Parker, è estratta dalla commedia musicale Evita, scritta dal maestro e inventore dell’opera-rock Sir Andrew Lloyd Webber. Evita riprende il destino di Eva Peron che ha incarnato la speranza di un intero popolo e che fu la guida spirituale dell’Argentina degli anni ’40.