SKU: BT.GOB-000822-130

David Well composed 'Frida's Whiskers' in commemoration of his own cat, who met an untimely end.
Frida (whose real name was 'Godefrida van Coopersburg thoe Nieuwenhuys') was a lively creature, who led a playful and uncomplicated life.
She used to sleep in her basket for hours, but when she woke up she upset the entire house and its furnishing.
Curtains were inspected from top to bottom and flower pots fell from window-sills just like that!
Outside, in the open air she was in her element. She used to frolic, bouncing into the air.
After such playful moods she would return to her basket tired but satisfied where, being the cleanly cat that shewas, she subjected her entire body, whiskers included, to a thorough wash.

David Well componeerde 'Frida's Whiskers' ter nagedachtenis aan zijn erg jong gestorven kat.
Frida (haar volledige naam luidde 'Godefrida van Coopersburg thoe Nieuwenhuys') was een levenslustig beestje dat een speels en onbekommerdleven leidde.
Zo kon ze vaak urenlang in haar mand liggen te slapen tot op zeker moment het complete huis en haar inrichting onveilig gemaakt werden.
Gordijnen werden van onder tot boven ge?nspecteerd en bloempottenvielen pardoes uit de vensterbank.
In de buitenlucht was ze in haar element. Ze sprong soms met alle poten tegelijk de lucht in.
Na een speelse bui keerde ze moe maar voldaan terug in haar mand waar, zo proper alsze was, het hele lichaam, inclusief snorharen, aan een grondige wasbeurt werden onderworpen.

SKU: BT.GOB-000821-030

Whereas ‘Auld Lang Syne’ may be considered the best-known Scottish song ever, yet at the same time it is an obscure one, for there are but few people who know the complete text by heart.
After the familiar ‘Should auld acquaintance be forgot .....‘ many people take their refuge to lyrics like ‘rum tee dum ta dee ..... lah, lah, lah ........... for auld lang syne’.
Even in Scotland only a handful of persons know the entire text and are able to give a correct rendering of it.
The current lyrics have been attributed to the Scottish poet Robert Burns. Burns, however, he did not write the whole poem : after he had heard an old man sing the centuries-old Scotchballad, he wrote it down and added a number of stanzas (1788).
Historical research teaches us that the ballad served many purposes, both political and religious.
Nowadays, ‘Auld Lang Syne’ is sung as a Christmas Carol and it is also sung on New Year’s Eve at the turning of the year. Apart from that, though, the song is also sung on many other occasions sometimes with different lyrics, which usually have Love, Friendship and/or Parting as their themes, as these go well with the fascinating melody.

In this arrangement a low-sounding solo instrument is central. The harmonization in the accompaniment fits in perfectly with the sentiments this song will evoke.

Should auld acquaintance be forgot
And never brought to mind?
Should auld acquintance be forgot.
And days of auld lang syne?
For auld lang syne, my dear,
For auld lang syne,
We’ll take a cup of kindness yet,
For auld lang syne.

Misschien wel het meest bekende Schotse lied, maar tegelijkertijd ook het minst bekende, er zijn er maar weinig mensen die de tekst mee kunnen zingen.
Na het bekende ‘Should auld acquaintaintance be forgot and .....‘ vervallenvelen in ‘rum tee dum ta dee ..... lah, lah, lah ........... for auld lang syne’.
Zelfs in Schotland is maar een enkeling in staat de tekst correct weer te geven.
De huidige versie wordt toegeschreven aan de Schotse dichterRobert Burns. Burns heeft echter niet de hele tekst gemaakt.
Toen hij de eeuwen oude Schotse ballade door een oude man hoorde zingen, heeft hij enkele verzen toegevoegd (1788).
Historisch onderzoek leert dat de ballade voorveel doeleinden gebruikt werd, voor politieke als ook religieuze doelen.
Tegenwoordig wordt ‘Auld Lang Syne’ gebruikt als Christmas Carol en wordt het gezongen tijdens de jaarwisseling op oudejaarsavond.Het lied, soms meteen andere tekst, wordt echter op veel meer plaatsen gebruikt.
Liefde, Vriendschap en Afscheid zijn dan meestal de sentimenten die gecombineerd worden met de meeslepende melodie.

In dit arrangement staat een ‘laag’ solo-instrumentcentraal.
De harmonisatie in de begeleiding sluit naadloos aan bij deze gevoelens die dit lied oproepen.

Should auld acquaintance be forgot
And never brought to mind?
Should auld acquintance beforgot
And days of auld lang syne?
For auld lang syne, my dear,
For auld lang syne,
We’ll take a cup of kindness yet,
For auld lang syne.

SKU: BT.DHP-1206253-130

English-German-French-Dutch.

In 1989, the demonstration named the Baltic Way also known as the Baltic Chain— was held in the Baltic states of Estonia, Latvia and Lithuania by its citizens in a call for independence from the Soviet Union. On 23rd August 1989, some two million participants formed a human chain, hand-in-hand all the way from the Estonian capital of Tallinn its Latvian counterpart, Riga, through to the Lithuanian capital of Vilnius - six hundred kilometres long. It became the longest human chain ever created and turned out to be the final push needed for much sought-after independence. This historic event became the source of inspiration for this composition. The introduction of thefirst movement, ‘Struggle for Independence’, is based on a nocturne for piano by the renowned Lithuanian composer and painter Mikalojus Konstantinas iurlionis (1875-1911), thematic material from which has been incorporated throughout the whole composition. The melancholic beginning is followed by a powerful theme which reflects the resolve of the Baltic people. The sudden aggressive, dissonant chords and a dominant and—in rhythmic terms—contrary bass drum announce that the resistance is not going smoothly. Just for a moment, we hear the anthem of the Soviet Union in the lower brass, but this is relentlessly pushed to the background by the rest of the band playing the Lithuanian national anthem, ‘Tautiška giesm ’ (Lithuania, our homeland). The second movement, ‘Decades of Suffering’, echoes life under the Soviet Union's thumb. In the pursuit of independence, a peaceful protest is planned in which a human chain is formed across the Baltic states of Estonia, Latvia and Lithuania. This ‘Chain of Freedom’ is depicted in the final movement of the work.

De Baltische Weg (The Baltic Way) was een demonstratie van de bevolking van de Baltische staten die in 1989 plaatsvond als een roep om onafhankelijkheid van de Sovjet-Unie. Deze historische gebeurtenis vormde de inspiratiebron voor deze compositie. Van Vilnius via Riga naar Tallinn werd een zeshonderd kilometer lange keten van naar schatting twee miljoen mensen gevormd. Op 23 augustus 1989 gaven al die mensen elkaar de hand en werd De Baltische Weg de langste menselijke keten ooit. Het bleek de uiteindelijke opmaat tot de zo gewenste onafhankelijkheid. De inleiding van het eerste deel, ‘Struggle for Independence’, is gebaseerd op een nocturne voor piano van devooraanstaande Litouwse componist en kunstschilder Mikalojus Konstantinas iurlionis (1875-1911). Het thematische materiaal van deze nocturne is door de hele compositie heen verwerkt. Na het melancholische begin volgt een krachtig thema, waarmee de strijdbaarheid van de Baltische bevolking wordt uitgebeeld. De plotselinge agressieve dissonante akkoorden en een dominante en ritmisch gezien tegendraadse grote trom laten horen dat het verzet niet eenvoudig verloopt. Even klinkt het begin van het volkslied van de Sovjet-Unie in het lage koper, maar dat wordt door de rest van de band onverbiddelijk naar de achtergrond verwezen door het Litouwse nationale volkslied ‘Tautiška giesm ’ (Litouwen, ons vaderland). In deel twee, ‘Decades of Suffering’, wordt het leven onder het juk van de Sovjet-Unie verklankt. In het streven naar onafhankelijkheid worden plannen gemaakt om als vreedzaam protest tegen de onderdrukking een menselijke keten te vormen over de wegen van de Baltische staten Litouwen, Letland en Estland. Deze ‘Chain of Freedom’ wordt in het laatste deel van het werk muzikaal weergegeven.

Der sogenannte Baltischer Weg (The Baltic Way) auch unter dem Namen Baltische Kette bekannt war 1989 eine Demonstration von Bürgern in den baltischen Staaten Estland, Lettland und Litauen mit dem Aufruf zur Unabhängigkeit von der Sowjetunion. Am 23. August 1989 bildeten rund zwei Millionen Teilnehmer eine sechshundert Kilometer lange Menschenkette, die von der estnischen Hauptstadt Tallinn über das lettische Riga bis zur litauischen Hauptstadt Vilnius reichte. Die längste Menschenkette, die jemals geschaffen wurde, erwies sich als der letzte Schritt, der zur lang ersehnten Unabhängigkeit führte. Dieses historische Ereignis diente der Komposition alsInspirationsquelle. Die Einleitung des ersten Satzes, Struggle for Independence“, basiert auf einem Nocturne für Klavier des bekannten litauischen Komponisten und Malers Mikalojus Konstantinas iurlionis (1875 1911), dessen thematisches Material in der gesamten Komposition verwendet wird. Dem melancholischen Anfang folgt ein mitreißendes Thema, das die Entschlossenheit der baltischen Bevölkerung widerspiegelt. Die plötzlichen aggressiven, dissonanten Akkorde und eine dominante und rhythmisch gegenläufige Bewegung in der Basstrommel kündigen an, dass der Widerstand nicht reibungslos verläuft. Für einen kurzen Moment erklingt die Hymne der Sowjetunion in den tiefen Blechbläsern, aber diese wird unerbittlich vom restlichen Orchester in den Hintergrund gedrängt, welches die litauische Nationalhymne Tautiška giesm “ (Litauen, unser Heimatland“) spielt. Der zweite Satz, Decades of Suffering“, spiegelt das Leben unter dem Joch der Sowjetunion wider. Für das Streben nach Unabhängigkeit war ein friedlicher Protest geplant, bei dem eine Menschenkette durch die baltischen Staaten Estland, Lettland und Litauen gebildet wurde. Diese Chain of Freedom“ wird im letzten Satz des Werkes beschrieben.

En 1989, la manifestation nommée « La Voie balte » (The Baltic Way) s’est tenue en Estonie, en Lettonie et en Lituanie, les pays baltes dont les citoyens demandaient être indépendants de l’Union soviétique. Le 23 ao t 1989, quelque deux millions de personnes se tenant par la main ont formé une chaîne humaine de 600 km de long reliant les trois capitales Tallinn (Estonie), Riga (Lettonie) et Vilnius (Lituanie). Cette chaîne humaine, la plus longue ce jour, donna une impulsion décisive au rétablissement d’une indépendance vivement souhaitée. Cet événement historique est devenu source d’inspiration pour cette composition. L’introduction du premier mouvement,« Struggle for Independence », est fondée sur un nocturne pour piano du célèbre compositeur et peintre letton Mikalojus Konstantinas iurlionis (1875-1911). Du matériel thématique emprunté ce nocturne est parsemé travers la présente composition. Un début mélancolique est suivi d’un thème puissant qui reflète la détermination des peuples baltes. La présence soudaine d’accords agressifs et dissonants, associés une grosse caisse dont le décalage rythmique domine, indiquent que la résistance rencontre des obstacles. Nous entendons momentanément l’hymne soviétique dans les cuivres graves, mais cet air est inexorablement repoussé l’arrière-plan par le reste de l’orchestre interprétant l’hymne national de Lettonie, « Tautiška giesm » (Lettonie, notre patrie). Le deuxième mouvement, « Decades of Suffering », dépeint la vie sous le joug de l’Union soviétique. la recherche de l’indépendance, une manifestation pacifique est organisée sous la forme d’une chaîne humaine traversant les trois pays baltes l ’Estonie, la Lettonie et la Lituanie. Le dernier mouvement de la pièce, « Chain of Freedom », exprime cet appel la liberté.

SKU: BT.DHP-1125277-030

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

The Golden Pass is a rail line in the Swiss Alps that connects Montreux, located by Lake Geneva, to Lucerne, in central Switzerland. This composition echoes the thoughts and feelings of a passenger who watches the changing landscapes he observes on this journey: green meadows full of grazing cows and traditional chalets, beautiful mountain lakes, waterfalls and mountain tops, including the scenic Brüning Pass. Is this real or just a dream? We may never know!

De Golden Pass verwijst naar een prachtige reis per trein die vanuit Montreux aan het meer van Genève door de Zwitserse Alpen voert naar Luzern in Centraal-Zwitserland. Als een echo weerklinken de gevoelens van een passagier. Vol verrukking slaat hij het afwisselende landschap gade tijdens de reis: grazende koeien op sappige groene weides, traditionele chalets, fantastische bergmeren, watervallen en indrukwekkende bergtoppen, waaronder de Brüningpass. Is dit werkelijkheid of slechts een droom…?

Der Goldene Pass ist eine Panorama-Zuglinie, die durch die Schweizer Alpen von Montreux am Genfer See nach Luzern in der Zentralschweiz führt. Diese Komposition ist ein Echo der Seele eines Passagiers, der die abwechslungsreiche Landschaft während der Reise bewundert: weidende Kühe auf saftig grünen Wiesen, traditionelle Chalets, wunderschöne Bergseen, Wasserfälle und beeindruckende Berggipfel, darunter auch der Brüning-Pass. Ist dies Wirklichkeit oder Traum? Egal, reisen Sie einfach mit!

La Golden Pass est une ligne ferroviaire dans les Alpes suisses qui relie la ville de Montreux, située aux abords du lac Léman, Lucerne en Suisse centrale. Cette composition fait écho aux états d’ me d’un passager, admirant la diversité du paysage lors de son périple : les vertes prairies, les chalets pittoresques, les magnifiques lacs de montagne, les cascades et les sommets alpins. Est-ce réel ou s’agit-il d’un rêve ? Difficile de savoir...

La linea ferroviaria Golden Pass collega Montreux a Lucerna via Chateau-d’Oex, Gstaad e Interlaken. Un viaggio di 5 ore su vagoni panoramici attraverso i paesaggi più pittoreschi della Svizzera. Questa composizione fa eco allo stato d’animo di un passeggero che ammira la diversit del paesaggio: i vigneti a terrazza del lago di Ginevra, le distese di pascoli e foreste dell’Alto Gruyère, gli splendidi chalets del Saanenland, i laghi e le montagne. Si tratta di un sogno o della realt ? Difficile a dirsi….

SKU: BT.DHP-1053785-030

English-German-French-Dutch.

The song Bist du bei mir, geh' ich mit Freuden zum Sterben und zu meiner Ruh' (BWV 508) was composed by Johann Sebastian Bach for his second wife Anna Magdalena (1701-1760), who he married in 1721. The unparalleled popularity of this song is probably due to the magnificent, sensitive melody that wonderfully fits the anonymous text, in which a loved one is told that even death is beautiful as long as you are there with me. Jacob de Haan has produced this beautiful arrangement for brass band, which is suitable for many occasions.

Het lied Bist du bei mir, geh’ ich mit freuden zum Sterben und zu meiner Ruh (BWV 508) werd gecomponeerd door Johann Sebastian Bach voor zijn tweede vrouw Anna Magdalena (1701-1760), met wie hij in 1721 trouwde. Dit lied dankt zijnonge?venaarde populariteit waarschijnlijk aan de schitterende, gevoelige melodie die prachtig aansluit bij de tekst, waarin een geliefde te horen krijgt dat zelfs de dood mooi is ‘zolang jij bij me bent’. Dit prachtige arrangementvoor blaasorkest, geschreven door Jacob de Haan, is geschikt voor vele gelegenheden.

Bist du bei mir schrieb Johann Sebastian Bach für seine zweite Frau Anna Magdalena. Die Melodie passt vorzüglich zum Text eines unbekannten Dichters, der besagt, dass selbst der Tod keinen Schrecken mehr birgt, solange nur der geliebte Mensch da ist. Jacob de Haan schuf aus der beliebten, besinnlichen Melodie eine gefühlvolle Bearbeitung für Blasorchester.

En 1721, Jean-Sébastien Bach épouse en secondes noces Anna Magdalena Wilcken (1701-1760). Il lui dédie l’air Bist du bei mir BWV 508. Le texte a été écrit par un poète anonyme. La notoriété de cet air reste inégalable par la sublime tendresse de la mélodie qui évolue en parfaite harmonie avec un texte puissant dans lequel le poète nous livre une belle vision de l’amour : tant que l’être aimé est auprès de nous, même la mort est douce. Jacob de Haan a réalisé ce superbe arrangement pour Brass Band.

Nel 1721 Johann Sebastian Bach sposa in seconde nozze Anna Magdalena Wilcken. Le dedica l’aria Bist du bei mir BWV 508. La notoriet di questa aria è ineguagliabile per la sua tenerezza che si evolve in perfetta armonia con un testo potente nel quale il poeta ci regala una bella visione dell’amore. Jacob de Haan ha realizzato un superlativo arrangiamento per banda, adatto a tutte le occasioni.

SKU: BT.DHP-1206265-130

English Dances, Set I, opus 27, is a light classic composition that was written for orchestra by the British composer Malcolm Arnold in 1950. The set contains four dances that continue without pause: the individual movements are indicated by the tempo markings. The work came about at the request of Bernard de Nevers, at the time the head of publisher Alfred Lengnick & Co., who asked Arnold to write a suite of dances as an English counterpart to Dvo ák’s Slavonic Dances and Bartók’s Romanian Folk Dances. The première took place in the spring of 1951, played by the London Philharmonic Orchestra, conducted by Sir Adrian Boult. Following the success of the first set, DeNevers asked the composer to write a second one, which Arnold completed the next year (Op. 33). The Andantino from the first set has been skilfully arranged and orchestrated for brass band by Ray Farr.

English Dances, Set I, opus 27, is een licht klassieke compositie die in 1950 door de Britse componist Malcolm Arnold voor orkest geschreven werd. De set bestaat uit vier dansen die zonder onderbreking in elkaar overgaan: de afzonderlijke delen worden aangegeven met de tempomarkering. Het werk kwam tot stand op verzoek van Bernard de Nevers, destijds het hoofd van uitgeverij Alfred Lengnick & Co., die Arnold vroeg om een reeks dansen te schrijven als een Engelse tegenhanger voor de Slavische dansen van Dvo ák en de Roemeense volksdansen van Bartók. De première werd in het voorjaar van 1951 gebracht door het London Philharmonic Orchestra, onder leiding van Sir Adrian Boult.Na het succes van de eerste set vroeg De Nevers om een tweede, die Arnold een jaar later voltooide (opus 33). Het Andantino uit de eerste set is door Ray Farr meesterlijk gearrangeerd en ge nstrumenteerd voor brassband.

English Dances, Set I, opus 27, ist eine leicht Klassische Komposition, die 1950 von dem britischen Komponisten Malcolm Arnold für Orchester geschrieben wurde. Die Reihe enthält vier Tänze, die ohne Unterbrechung gespielt werden. Die einzelnen Sätze sind mit Tempoangaben versehen. Das Werk entstand auf Wunsch von Bernard de Nevers, dem damaligen Leiter des Verlags Alfred Lengnick & Co., der Arnold bat, eine Reihe von Tänzen als englisches Gegenstück zu Dvo áks Slawischen Tänzen“ und Bartóks Rumänischen Volkstänzen“ zu schreiben. Die Uraufführung fand im Frühjahr 1951 mit dem London Philharmonic Orchestra unter der Leitung von Sir Adrian Boult statt. Nach demErfolg der ersten Reihe bat de Nevers den Komponisten, eine zweite Reihe zu schreiben, die Arnold im darauffolgenden Jahr fertigstellte (op. 33). Das Andantino aus der ersten Reihe wurde von Ray Farr gekonnt für Brass Band arrangiert und orchestriert.

English Dances, Set I, opus 27, est une composition de musique légère classique pour orchestre écrite en 1950 par le compositeur britannique Malcolm Arnold. La série comprend quatre danses qui s’enchaînent sans interruption, les divers mouvements étant indiqués par des changements de tempo. Cette œuvre fut écrite la demande de Bernard de Nevers, alors directeur de l’éditeur Alfred Lengnick & Co., qui pria Arnold de composer une série de danses qui serait l’équivalent anglais des Danses slaves de Dvo ák et des Danses populaires roumaines de Bartók. L’œuvre fut créée le 14 avril 1951 par le London Philharmonic Orchestra sous la direction de Sir Adrian Boult. la suite du succès de la première série, De Nevers pria le compositeur d’en écrire une seconde, qui fut achevée l’année suivante (Op. 33). L’Andantino de la première série a été habilement arrangé et orchestré pour brass band par Ray Farr.

SKU: BT.GOB-000958-130

Scottish Dances is based on three Scottish traditionals: Cock of the North, The Bonnie Bank's O'Loch Lomond and Marie's Wedding.

I. Cock of the North's name is used for multiple things or events. For example for a locomotive to a famous, it seems, delicious liqueur, and rallies to snowboard competitions. Furthermore is Cock O' the North a nickname of a famous Duke. (The 4th Duke of Gordon).
In this composition Cock of the North (a Jig) is a traditional Scottish bagpipe tune, regularly played on tattoos by Pipe Bands. Not infrequently the drummers sing the text.

Auntie Mary, had a canary,
Up the leg of her trousers
While she was sleeping Iwas peeping
Up the leg of her trousers.

II. The Bonnie Bank's O'Loch Lomond is about a sad story that took place during an revolt against the British. In 1745 Bonnie Prince Charlie had to retreat. Two of his men were captured. One was convicted and executed, while the other was released. The spirit of the executed soldier would arrive in Scotland via the 'low road' (underworld) before his companion, who had still a long way to go.

You'll take the high road
And I'll take the low road
And I'll be in Scotland afore ye
But me and my true love will never meet again
On the Bonnie Bonnie Banks of Loch Lomond

III. In a Scottish wedding, after the official ceremonies, there is often danced. This is called a ceilidh. For this we use traditional Scottish music such as Marie's Wedding '.
Mid dance we go back to the church, where a lovely song in honor of the couple sounds.
Marie's Wedding has been recorded by Van Morrison (among many others).

Step we gaely, on we go, heel for heel and toe for toe
Arm and arm and on we go, all for Marie's wedding

Scottish Dances is gebaseerd op drie Schotse traditionals: Cock of the North, The Bonnie Bank's O'Loch Lomond en Marie's Wedding.

I. De naam Cock of the North wordt voor meerdere dingen of evenementen gebruikt. Van een beroemdelocomotief tot een, naar het schijnt, een heerlijke likeur, en van rally's tot snowboard wedstrijden. Bovendien was 'Cock O' the North' een bijnaam van een bekende hertog. (the 4th Duke of Gordon)
Het in deze compositiegebruikte Cock of the North (een Jig) is een traditioneel Schotse bagpipe tune (doedelzak liedje) wat regelmatig gespeeld wordt op taptoes door Pipebands. Niet zelden zingen de slagwerkers de tekst mee.

Auntie Mary, had acanary,
Up the leg of her trousers
While she was sleeping I was peeping
Up the leg of her trousers.

II. 'The Bonnie Bank's O'Loch Lomond', gaat over een triest verhaal dat zich afspeelde tijdens een opstand tegende Engelsen. In 1745 moest Bonnie Prince Charlie zich terugtrekken. Twee van zijn mannen werden gevangen genomen. Eén van hen werd veroordeeld en geexecuteerd, terwijl de ander vrijgelaten werd. De geest van de geexecuteerde soldaatzou via de 'low road' (onderwereld) eerder in Schotland aankomen dan zijn kameraad, die nog een lange ruige weg te gaan had.

You'll take the high road
And I'll take the low road
And I'll be in Scotland aforeye
But me and my true love will never meet again
On the Bonnie Bonnie Banks of Loch Lomond

III. Bij een Schotse bruiloft wordt na de officiele plechtigheden vaak gedanst. Dit noemt men een ceilidh. Hiervoor gebruiktmen traditionele Schotse muziek zoals bijv. 'Marie's Wedding'.
Halverwege de dans gaan we nog even terug naar de kerk, waar een lieflijk lied ter ere van het bruidspaar klinkt.
Marie's Wedding is o.a. door Van Morrison opgenomen.

SKU: BT.AMP-440-030

English-German-French-Dutch.

Salute to the Victor is in traditional march form and contains, as a tribute to Victor Grieve who was a devotee of English music (in particular that of Sir Edward Elgar), a short quote from Elgar’s Sea Pictures in the trio. Salute to the Victor was commissioned by Helen, Alex and James Grieve for the Golden Kangaroos (Hornsby Concert Band) from Sydney, Australia, in memory of their parents, Louise and Victor Grieve, Founder and Director.

Salute to the Victor is een werk in traditionele marsvorm. Als eerbetoon aan Victor Grieve, een liefhebber van Engelse muziek (met name die van Sir Edward Elgar), bevat het in het trio een kort citaat uit Sea Pictures van die componist. Salute to the Victor is gecomponeerd in opdracht van Helen, Alex en James Grieve, voor de Golden Kangaroos (Hornsby Concert Band) uit Sydney, Australië, ter herinnering aan hun ouders, Louise en Victor Grieve de oprichtster en dirigent.

Salute to the Victor ist in einer traditionellen Marschform komponiert. Das Stück enthält im Trio ein kurzes Zitat aus Elgars Sea Pictures als Tribut an Victor Grieve, der ein Verehrer der englischen Musik (insbesondere der Musik von Sir Edward Elgar), war. Salute to the Victor wurde von Helen, Alex und James Grieve für die Golden Kangaroos (Hornsby Concert Band) aus Sydney/Australien in Erinnerung an ihre Eltern Louise und Victor Grieve, den Gründer und ehemaliger Leiter der Golden Kangaroos, in Auftrag gegeben.

Salute to the Victor est en forme traditionnelle de marche et, en hommage Victor Grieve, un passionné de la musique anglaise (en particulier celle de Sir Edward Elgar), contient une courte citation de Sea Pictures de ce dernier dans le trio. Salute to the Victor fut commandé par Helen, Alex et James Grieve pour les Golden Kangaroos (Hornsby Concert Band) de Sydney, Australie, en mémoire de leurs parents, Louise et Victor Grieve, fondateur et directeur.

SKU: BT.DHP-1196084-030

English-German-French-Dutch.

Alpina Brass was the test piece for the first division of the Fêtes Cantonales on 8 and 9 June 2019 in Naters, Switzerland. It consists of three movements, and features a variety of aspects, as is common for a competitionwork. However, as a whole, it has been written in such a way that it can perfectly serve as a concert work as well. It is a challenging piece for every section and offers colourful and melodic as well as spectacular rhythmicsequences and a most impressive ending!

Alpina Brass was het verplichte werk voor de eerste divisie van de Fêtes Cantonales op 8 en 9 juni 2019 in het Zwitserse Naters. Het is drieledig van vorm en er komen allerlei aspecten in aan bod, zoals dat voor eenconcourswerk gebruikelijk is. Het is echter zodanig geschreven dat het ook prima als concertwerk kan fungeren. Deze compositie bevat uitdagingen voor alles secties, evenals kleurrijke en melodische maar ook spectaculaireritmische opeenvolgingen en een indrukwekkend slotgedeelte!

Alpina Brass war das Prüfungsstück für die erste Division beim Kantonalen Musikfest am 8. und 9. Juni 2019 in Naters (Schweiz). Es besteht aus drei Sätzen und zeichnet sich durch verschiedenste Aspekte aus, wie es beiWettbewerbsstücken üblich ist. Insgesamt ist es jedoch so geschrieben, dass es sich auch bestens als Konzertstück eignet. Das Stück ist für alle Instrumentengruppen anspruchsvoll und bietet lebendige, melodische, aber auchspektakuläre rhythmische Sequenzen sowie einen beindruckenden Schluss!

Alpina Brass est l’œuvre imposée pour la première division des Fêtes Cantonales des 8 et 9 juin 2019 Naters, Suisse. Elle comprend trois mouvements, et inclut une multitude d’éléments différents, typiques pour une œuvrede concours. Cependant, dans son ensemble, le style de composition veut qu’elle convienne aussi parfaitement comme œuvre de concert. Cette composition est exigeante pour tous les registres et offre des séquences tout aussi variéeset mélodieuses que spectaculaires et rythmiques jusqu’ une fin fort impressionnante.

SKU: BT.GOB-000037-130

Composed during the summer of 1988. Commissioned by The Norwegian Brass Band Club First performed in the Grieg Hall¬? at the 10th Anniversary Concert for the Norwegian Championship, Bergen, February 1989. EBML conducted by Michael Antrobus.

The work is important for me because it was my first piece to be played outside Norway. Black Dyke/David King performed it and did a recording of it in 1991.

The composer:
In the original score I quote a Swedish bishop (Olaus Mangnus) who lived in the 15th century. He travelled around Scandinavia and drew maps - very important historic material.

When he came to the north of Norway (where I come from) hedescribed the wind from the north as Ciricus: (something like) Worst of all winds is Circius, that revolves(?= turn upside down) heaven and earth. (Well, not a good translation I¬?m afraid).

The fast sections reflects the mighty winds from the north. In the middle section, I borrowed a folksong-like tune (by C. Elling, a norwegian composer).
The text (by Kristoffer Janson) tells about old times when the fishermen used open boats: they had to put their lives in the hands of God. De opening en het slot van dit werk beschrijven 'Circius' de wind die hemel en aarde verwoest.
Het middendeel is een bewerking van het Noorse volkslied 'The fisherman's speech to his son'. De inhoud van het lied komt overeen met Circius. De vader verzoekt zijn zoon de krachten van de natuur te trotseren, maar bovenal te respecteren.
Een kort doch spectaculair concertwerk dat het gehele orkest in de greep heeft.

Gobelin Music Publications.

SKU: BT.GOB-000315-030

The motivation for composing this test piece for the Concert Division Brassband of the 2001 WMC was Rob Goorhuis's deep respect for one of the greatest Dutch composers of the 20-th century who also enlarged the wind band repertoire in a most valuable way.
Goorhuis wanted to light up the soft and kind side of the brassband and wrote about this composition : The basis is a theme of twelve tones wich Badings once played at an International Organ Improvisation Contest in Haarlem.
My organ teacher participated in that contest and so the theme remained somehow in the back of my mind. The composer worked out a series of variations and clustered them into bundles ofthree and so the melody kept its diversity while remaining easy to recognise.

Aan de basis van dit verplichte werk voor de concertafdeling Brassband WMC 2001 lag de eerbied van Rob Goorhuis voor één van de grootste Nederlandse componisten uit de 20e eeuw die trouwens ook veel voor de blaasmuziekwereld heeftbetekend.
Goorhuis wilde de zachtaardige kant van de brassband belichten en zegt hierover:De basis is een thema van 12 tonen dat Badings ooit heeft bedacht voor het Internationale Orgelimprovisatie Concours in Haarlem.
Mijnorgeldocent nam destijds ook aan dat concours deel en dat thema is op één of andere manier in mijn achterhoofd blijven hangen.
De componist bedacht een reeks variaties en clusterde ze in bundels van drie, zo bleef de melodiedivers, maar toch herkenbaar.

Verplicht werk groot repertorium 1e divisie brassband.