Concert Band/Harmonie and Piano

SKU: BT.BMP8095417

Composed by Leroy Anderson. Arranged by Jörg Murschinski. Score Only. Composed 2008. Beriato Music #BMP8095417. Published by Beriato Music (BT.BMP8095417).

A lot is known about the American composer Leroy Anderson. This son of Swedish immigrants played the piano, organ, accordion, trombone, tuba and double bass. He spoke several languages fluently and graduated from Harvard with first-class honours.While on military service, the army also commissioned him to write a manual on Icelandic grammar.He already started writing musical arrangements as a student, and from his 30th year arranged and composed for the Boston Pops Orchestra. Such melodiesas Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride and Bugler�s Holiday made him world famous. His best-known work, Blue Tango, reached number one in the US charts in 1952, and it sold more than a million copies. In 1975, a year after hisdeath, he was given a star at the Walk of Fame in Hollywood.Most of his works last no longer than three minutes, about the maximum length of a single at that time. One work that lasts longer is his 1953 Piano Concerto in C for piano and orchestra.The first performance was in Chicago, conducted by the composer and with Eugene List at the piano. However, after three performances he was no longer happy with the work and withdrew it. He always intended to revise it, but never got round to it. Itwas only in 1989 that the Anderson family decided to republish the work.This three-part composition is on the one hand characterised by a careless elegance, but on the other one can hear the influence of Rachmaninoff, Copland, Gershwin, and evenBeethoven and Mozart, as well as the Viennese classics.Anderson used the sonata form for the first movement. It ends with a cadenza that carries us on into the second part (in e minor). The third part is a typically cheerful American folk dance in2/4 time, a so-called Hoe Down, with a lilting, lyrical passage as its middle section. At the end comes a solo passage followed by a rapid close.In this piano concerto, Anderson combines a rigidly classical form of composition with simple andappealing themes and elements from light music. So this work is a perfect synthesis of light music and what is called serious music, in the same way as Gershwin�s Rhapsody in Blue. A work that can be played equally well in a concerthall, at an open-air concert or even a pop concert.

Over de Amerikaanse componist Leroy Anderson is veel bekend. Deze zoon van Zweedse immigranten speelde piano, orgel, accordeon, trombone, tuba en contrabas. Hij sprak vloeiend verschillende talen en studeerde met grote onderscheidingaf aan Harvard en schreef tijdens zijn legerdienst in opdracht van het leger een handboek grammatica Ijslands.Al in zijn studententijd begon hij met het maken van arrangementen, en vanaf zijn 30ste arrangeerde en componeerde hijvoor het Boston Pops Orchestra. Melodieën zoals Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride en Bugler's Holiday maakte hem wereldberoemd. Zijn bekendste werk Blue Tango stond in 1952 op nummer één in de VS Charts, ener werden meer dan een miljoen exemplaren van verkocht. Een jaar na zijn dood in 1975 kreeg hij een ster op de Walk of Fame in Hollywood.Zijn meeste werken duren niet langer dan drie minuten, ongeveer de maximumduur van een singletoen. Een werk dat wel langer duurt, is het pianoconcerto in C voor piano en orkest uit 1953. Het werd in Chicago gecreëerd onder zijn leiding met Eugene List aan de piano. Na drie uitvoeringen echter, was hij niet meer tevredenover zijn werk en trok dit terug. Hij had zijn leven lang de intentie het te herwerken doch kwam er niet meer toe. Pas in 1989 besliste de Anderson Familie zijn pianoconcerto toch opnieuw uit te geven.Dit driedelige werk wordtenerzijds getypeerd door een zorgeloze elegantie, maar anderzijds zijn invloeden van Rachmaninoff, Copland, Gerschwin en zelfs Beethoven en Mozart alsook de Weense klassiekers te horen.Voor de eerste beweging, past Anderson de sonatevormtoe. Op het einde volgt een cadenza die ons in het tweede deel (in mi klein) voert. Het derde deel is een typische Amerikaanse, vrolijke volksdans in 2/4, een zogenaamde Hoe Down met als middengedeelte een zangerige, lyrische

Über den amerikanischen Komponisten Leroy Anderson lässt sich vieles berichten: Der Sohn schwedischer Immigranten spielte Klavier, Orgel, Akkordeon, Posaune, Tuba und Kontrabass, sprach neun Sprachen fließend, absolvierte mit einemMagna-cum-laude-Absc hluss die Harvard Universität und verfasste während seiner Militärzeit im Zweiten Weltkrieg für die amerikanische Armee eine Grammatik des Isländischen. Schon während seiner Studentenzeit begann er zu arrangieren, ab Mitte der30er Jahre des letzten Jahrhunderts arrangierte und komponierte er für das Boston Pops Orchestra. Aus seiner Feder stammen so bekannte Werke der leichten Muse wie Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride oder Bugler�s Holiday. Sein wohlbekanntestes Stück, Blue Tango, wurde als erste Instrumentalkomposition über eine Million Mal verkauft und belegte im Jahr 1952 Platz 1 der US-Charts. Für seine Verdienste um die Schallplattenindustrie erhielt er ein Jahr nach seinem Tod einenStern auf dem Walk of Fame in Hollywood.Charakteristisc h für seine Werke ist die Dauer: die meisten sind rund drei Minuten lang � mehr passte nicht auf den damals gebräuchlichen Tonträger, eine Singleschallplatte. Nur wenige seinerKompositionen sprengen diesen Zeitrahmen. Dazu gehört sein Konzert C-Dur für Klavier und Orchester. Er komponierte es 1953, die Uraufführung fand unter seiner Leitung und mit Eugene List am Klavier im selben Jahr in Chicago statt. Da Anderson mit demWerk aber nicht zufrieden war, zog er es im Sommer 1954, nach nur drei Aufführungen, wieder ein. Er hatte zeitlebens die Absicht, es zu überarbeiten, allein, es kam nicht mehr dazu. Erst 1989 entschied sich die Anderson-Familie dazu, dasKlavierkonzert wieder zu veröffentlichen.Das dreisätzige Werk zeigt die Unbeschwertheit und Eleganz, die Andersons sämtliche Kompositionen auszeichnen. Dennoch findet man darin auch Anklänge an Komponisten wie Rachmaninoff, Copland, Gershwin, undeben Beethoven und Mozart, sowie die Wiener Klassiker. Der erste Satz folgt der Sonatenhauptsatzform. An seinem Ende steht eine Klavierkadenz, die direkt in den langsamen zweiten Satz (in e-Moll) überleitet. Der dritte Satz schließlich ist einwaschechter Hoe Down, ein fröhlicher amerikanischer Volkstanz im 2/4-Takt, in dessen Zentrum aber eine lyrisch-gesangliche Passage steht. Eine weitere Solo-Kadenz führt das Werk in einen spritzigen Schlussabschnitt.In seinem Klavierkonzertvereinigt Anderson einen klassisch-traditionellen Form- und Kompositionsstil mit Elementen der Unterhaltungsmusik und eingängigen Melodien, die schon immer sein Markenzeichen waren. Daher bildet dieses Werk eine perfekte Synthese von ernster undleichter Musik. Es passt � wie beispielsweise auch George Gershwins Rhapsody in Blue � gleichermaßen in einen vornehmen Konzertsaal, wie auch zur zwanglos-lockeren Atmosphäre einer sommerlichen Open-Air-Veranstaltung oder einesPops-Konzertes.
< br>Nous savons beaucoup de choses sur le compositeur américain Leroy Anderson. Ce fils dimmigrants suédois jouait du piano, de lorgue, de laccordéon, du trombone, du tuba et de la contrebasse. Il parlait couramment plusieurs langues et était diplômé avec grande distinction de Harvard. Pendant son service militaire, il écrivit un manuel de grammaire islandaise commandé par larmée.Étudiant, il avait déj commencé faire des arrangements et dès l ge de 30 ans, il arrangeait et composait pour le Boston Pops Orchestra. Des mélodies telles que Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride et Buglers Holiday lui valurent une renommée mondiale. Son uvre phare, Blue Tango, fut numéro un descharts américains en 1952 et se vendit plus dun million dexemplaires. Un an après sa mort en 1975, il eut droit son étoile sur le Walk of Fame Hollywood.La plupart de ses uvres nexcèdent pas trois minutes, soit peu près la durée maximale dun single lépoque. Son concerto en ut pour piano et orchestre de 1953 est quant lui plus long. Il fut créé Chicago sous sa direction avec Eugene List au piano. Après trois exécutions, Anderson nétait toutefois plus satisfait de son travail et le retira. Toute sa vie, il eut lintention de le remanier mais ne le fit pas. Ce nest quen 1989 que la famille Anderson décida de tout de m?me rééditer son concerto pour piano.Cette uvre en trois parties se caractérise par son élégance nonchalante mais aussi par linfluence de Rachmaninoff, Copland, Gershwin et m?me de Beethoven et Mozart, ainsi que des classiques viennois.Pour le premier mouvement, Anderson opte pour une sonate. la fin, une cadence nous conduit la deuxième partie (en mi mineur). La troisième partie est une danse populaire joyeuse et typiquement américaine en 2/4, une Hoe Down avec un passage lyrique et mélodieux en son milieu. la fin, un solo est suivi par une clôture rapide.Dans son concerto pour piano, Anderson unit une composition pure et classique des thèmes beaux et simples, sans oublier des éléments de la musique légère. Cette uvre.

Concert Band/Harmonie and Piano

SKU: BT.BMP8091417

Composed by Leroy Anderson. Arranged by Jörg Murschinski. Set (Score & Parts). Composed 2008. Beriato Music #BMP8091417. Published by Beriato Music (BT.BMP8091417).

A lot is known about the American composer Leroy Anderson. This son of Swedish immigrants played the piano, organ, accordion, trombone, tuba and double bass. He spoke several languages fluently and graduated from Harvard with first-class honours.While on military service, the army also commissioned him to write a manual on Icelandic grammar.He already started writing musical arrangements as a student, and from his 30th year arranged and composed for the Boston Pops Orchestra. Such melodiesas Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride and Bugler�s Holiday made him world famous. His best-known work, Blue Tango, reached number one in the US charts in 1952, and it sold more than a million copies. In 1975, a year after hisdeath, he was given a star at the Walk of Fame in Hollywood.Most of his works last no longer than three minutes, about the maximum length of a single at that time. One work that lasts longer is his 1953 Piano Concerto in C for piano and orchestra.The first performance was in Chicago, conducted by the composer and with Eugene List at the piano. However, after three performances he was no longer happy with the work and withdrew it. He always intended to revise it, but never got round to it. Itwas only in 1989 that the Anderson family decided to republish the work.This three-part composition is on the one hand characterised by a careless elegance, but on the other one can hear the influence of Rachmaninoff, Copland, Gershwin, and evenBeethoven and Mozart, as well as the Viennese classics.Anderson used the sonata form for the first movement. It ends with a cadenza that carries us on into the second part (in e minor). The third part is a typically cheerful American folk dance in2/4 time, a so-called Hoe Down, with a lilting, lyrical passage as its middle section. At the end comes a solo passage followed by a rapid close.In this piano concerto, Anderson combines a rigidly classical form of composition with simple andappealing themes and elements from light music. So this work is a perfect synthesis of light music and what is called serious music, in the same way as Gershwin�s Rhapsody in Blue. A work that can be played equally well in a concerthall, at an open-air concert or even a pop concert.

Over de Amerikaanse componist Leroy Anderson is veel bekend. Deze zoon van Zweedse immigranten speelde piano, orgel, accordeon, trombone, tuba en contrabas. Hij sprak vloeiend verschillende talen en studeerde met grote onderscheidingaf aan Harvard en schreef tijdens zijn legerdienst in opdracht van het leger een handboek grammatica Ijslands.Al in zijn studententijd begon hij met het maken van arrangementen, en vanaf zijn 30ste arrangeerde en componeerde hijvoor het Boston Pops Orchestra. Melodieën zoals Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride en Bugler's Holiday maakte hem wereldberoemd. Zijn bekendste werk Blue Tango stond in 1952 op nummer één in de VS Charts, ener werden meer dan een miljoen exemplaren van verkocht. Een jaar na zijn dood in 1975 kreeg hij een ster op de Walk of Fame in Hollywood.Zijn meeste werken duren niet langer dan drie minuten, ongeveer de maximumduur van een singletoen. Een werk dat wel langer duurt, is het pianoconcerto in C voor piano en orkest uit 1953. Het werd in Chicago gecreëerd onder zijn leiding met Eugene List aan de piano. Na drie uitvoeringen echter, was hij niet meer tevredenover zijn werk en trok dit terug. Hij had zijn leven lang de intentie het te herwerken doch kwam er niet meer toe. Pas in 1989 besliste de Anderson Familie zijn pianoconcerto toch opnieuw uit te geven.Dit driedelige werk wordtenerzijds getypeerd door een zorgeloze elegantie, maar anderzijds zijn invloeden van Rachmaninoff, Copland, Gerschwin en zelfs Beethoven en Mozart alsook de Weense klassiekers te horen.Voor de eerste beweging, past Anderson de sonatevormtoe. Op het einde volgt een cadenza die ons in het tweede deel (in mi klein) voert. Het derde deel is een typische Amerikaanse, vrolijke volksdans in 2/4, een zogenaamde Hoe Down met als middengedeelte een zangerige, lyrische

Über den amerikanischen Komponisten Leroy Anderson lässt sich vieles berichten: Der Sohn schwedischer Immigranten spielte Klavier, Orgel, Akkordeon, Posaune, Tuba und Kontrabass, sprach neun Sprachen fließend, absolvierte mit einemMagna-cum-laude-Absc hluss die Harvard Universität und verfasste während seiner Militärzeit im Zweiten Weltkrieg für die amerikanische Armee eine Grammatik des Isländischen. Schon während seiner Studentenzeit begann er zu arrangieren, ab Mitte der30er Jahre des letzten Jahrhunderts arrangierte und komponierte er für das Boston Pops Orchestra. Aus seiner Feder stammen so bekannte Werke der leichten Muse wie Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride oder Bugler�s Holiday. Sein wohlbekanntestes Stück, Blue Tango, wurde als erste Instrumentalkomposition über eine Million Mal verkauft und belegte im Jahr 1952 Platz 1 der US-Charts. Für seine Verdienste um die Schallplattenindustrie erhielt er ein Jahr nach seinem Tod einenStern auf dem Walk of Fame in Hollywood.Charakteristisc h für seine Werke ist die Dauer: die meisten sind rund drei Minuten lang � mehr passte nicht auf den damals gebräuchlichen Tonträger, eine Singleschallplatte. Nur wenige seinerKompositionen sprengen diesen Zeitrahmen. Dazu gehört sein Konzert C-Dur für Klavier und Orchester. Er komponierte es 1953, die Uraufführung fand unter seiner Leitung und mit Eugene List am Klavier im selben Jahr in Chicago statt. Da Anderson mit demWerk aber nicht zufrieden war, zog er es im Sommer 1954, nach nur drei Aufführungen, wieder ein. Er hatte zeitlebens die Absicht, es zu überarbeiten, allein, es kam nicht mehr dazu. Erst 1989 entschied sich die Anderson-Familie dazu, dasKlavierkonzert wieder zu veröffentlichen.Das dreisätzige Werk zeigt die Unbeschwertheit und Eleganz, die Andersons sämtliche Kompositionen auszeichnen. Dennoch findet man darin auch Anklänge an Komponisten wie Rachmaninoff, Copland, Gershwin, undeben Beethoven und Mozart, sowie die Wiener Klassiker. Der erste Satz folgt der Sonatenhauptsatzform. An seinem Ende steht eine Klavierkadenz, die direkt in den langsamen zweiten Satz (in e-Moll) überleitet. Der dritte Satz schließlich ist einwaschechter Hoe Down, ein fröhlicher amerikanischer Volkstanz im 2/4-Takt, in dessen Zentrum aber eine lyrisch-gesangliche Passage steht. Eine weitere Solo-Kadenz führt das Werk in einen spritzigen Schlussabschnitt.In seinem Klavierkonzertvereinigt Anderson einen klassisch-traditionellen Form- und Kompositionsstil mit Elementen der Unterhaltungsmusik und eingängigen Melodien, die schon immer sein Markenzeichen waren. Daher bildet dieses Werk eine perfekte Synthese von ernster undleichter Musik. Es passt � wie beispielsweise auch George Gershwins Rhapsody in Blue � gleichermaßen in einen vornehmen Konzertsaal, wie auch zur zwanglos-lockeren Atmosphäre einer sommerlichen Open-Air-Veranstaltung oder einesPops-Konzertes.
< br>Nous savons beaucoup de choses sur le compositeur américain Leroy Anderson. Ce fils dimmigrants suédois jouait du piano, de lorgue, de laccordéon, du trombone, du tuba et de la contrebasse. Il parlait couramment plusieurs langues et était diplômé avec grande distinction de Harvard. Pendant son service militaire, il écrivit un manuel de grammaire islandaise commandé par larmée.Étudiant, il avait déj commencé faire des arrangements et dès l ge de 30 ans, il arrangeait et composait pour le Boston Pops Orchestra. Des mélodies telles que Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride et Buglers Holiday lui valurent une renommée mondiale. Son uvre phare, Blue Tango, fut numéro un descharts américains en 1952 et se vendit plus dun million dexemplaires. Un an après sa mort en 1975, il eut droit son étoile sur le Walk of Fame Hollywood.La plupart de ses uvres nexcèdent pas trois minutes, soit peu près la durée maximale dun single lépoque. Son concerto en ut pour piano et orchestre de 1953 est quant lui plus long. Il fut créé Chicago sous sa direction avec Eugene List au piano. Après trois exécutions, Anderson nétait toutefois plus satisfait de son travail et le retira. Toute sa vie, il eut lintention de le remanier mais ne le fit pas. Ce nest quen 1989 que la famille Anderson décida de tout de m?me rééditer son concerto pour piano.Cette uvre en trois parties se caractérise par son élégance nonchalante mais aussi par linfluence de Rachmaninoff, Copland, Gershwin et m?me de Beethoven et Mozart, ainsi que des classiques viennois.Pour le premier mouvement, Anderson opte pour une sonate. la fin, une cadence nous conduit la deuxième partie (en mi mineur). La troisième partie est une danse populaire joyeuse et typiquement américaine en 2/4, une Hoe Down avec un passage lyrique et mélodieux en son milieu. la fin, un solo est suivi par une clôture rapide.Dans son concerto pour piano, Anderson unit une composition pure et classique des thèmes beaux et simples, sans oublier des éléments de la musique légère. Cette uvre.

Concert Band - Grade 5

SKU: ML.013780090

Composed by Valdemar Gomes. Full set. Molenaar Edition #013780090. Published by Molenaar Edition (ML.013780090).

The Spanish war galleon with 64 cannons, built in Cuba between 1770 and 1771 for an English shipowner in the service of the King of Spain left Peru for Cadiz in 1784 with a huge cargo of copper, gold, silver and other valuables on board. There were also more than 400 people on board, including passengers, crew and Inca prisoners after a revolt. The Atlantic crossing went smoothly, passing Portugal to take advantage of favourable winds. The shipwreck off Peniche was the result of human error, apparently due to French maps with dramatic errors in the position of the islands of Berlengas and neighbouring islets. On 2 February 1786, the sea was calm and the night clear, but they hit the rock formation Papoa and the hull immediately broke in two. The bottom sank quickly, while the deck remained afloat for some time. 128 people lost their lives, including many Indians who were trapped in the basement. This shipwreck is considered one of the most important in maritime history.

What the composer wants to convey, and what can be felt as one listens, is first of all the sound of power, of hope, of the glory of conquest, of the splendour of wealth. This is followed by the perception of the maritime environment, the harmony with the softness of the ocean, the gliding of the hull in the foam of the sea on sunny, blue days. But along with this tranquillity, you soon hear a rhythmic chain that makes you feel a representation of the hustle and bustle, of the busy crew, of the hard work of a sailor, of the desperation of an exotic people imprisoned in a dark, damp cellar. A distinct rhythm that reminds us of the salero of Andalusia, with its Arab influences and its people, the soothing of the resignation of others who are forced to submit. Then we clearly hear a crescendo that makes us imagine the agony of the collision that precedes the shipwreck. The breaking of the hull, the water flooding everything, the despair, the clash of bodies on the rocks, the tragedy to come. Before the grand finale, in which the return of musical softness reminds us that the story is over. The supremacy of nature over human greed. The waves, though gentle, sweep the wreckage, the lives and the treasures of the New World to the bottom of the sea.

Het Spaans oorlogsgaljoen met 64 kanonnen, gebouwd in Cuba tussen 1770 en 1771 voor een Engelse reder in dienst van de koning van Spanje vertrok in 1784 vanuit Peru naar Cádiz met een enorme lading koper, goud, zilver en andere kostbaarheden aan boord. Er waren ook meer dan 400 mensen aan boord, waaronder passagiers, bemanning en Inca gevangenen na een opstand. De oversteek van de Atlantische Oceaan verliep vlot, waarbij Portugal werd gepasseerd om te profiteren van gunstige winden. De schipbreuk bij Peniche was het resultaat van een menselijke fout, blijkbaar te wijten aan Franse kaarten met dramatische fouten in de positie van de eilanden Berlengas en naburige eilandjes. Op 2 februari 1786 was de zee kalm en de nacht helder, maar ze raakten de rotsformatie Papoa en de romp brak onmiddellijk in tweeën. De bodem zonk snel, terwijl het dek nog enige tijd bleef drijven. 128 mensen verloren het leven, waaronder veel indianen die vastzaten in de kelder. Dit scheepswrak wordt beschouwd als een van de belangrijkste in de maritieme geschiedenis.

Wat de componist wil overbrengen, en wat men kan voelen als men luistert, is allereerst het geluid van macht, van hoop, van de glorie van verovering, van de pracht van rijkdom. Dit wordt gevolgd door de perceptie van de maritieme omgeving, de harmonie met de zachtheid van de oceaan, het glijden van de romp in het schuim van de zee op zonnige, blauwe dagen. Maar samen met deze rust hoor je al snel een ritmische ketting die je een voorstelling geeft van de drukte, van de drukke bemanning, van het harde werk van een zeeman, van de wanhoop van een exotisch volk dat gevangen zit in een donkere, vochtige kelder. Een duidelijk ritme dat ons doet denken aan de salero van Andalusië, met zijn Arabische invloeden en zijn mensen, het sussen van de berusting van anderen die gedwongen worden zich te onderwerpen. Dan horen we duidelijk een crescendo dat ons de lijdensweg doet voorstellen van de aanvaring die voorafgaat aan de schipbreuk. Het breken van de romp, het water dat alles overspoelt, de wanhoop, het botsen van lichamen op de rotsen, de tragedie die komen gaat. Vóór de grote finale, waarin de terugkeer van de muzikale zachtheid ons eraan herinnert dat het verhaal voorbij is. De overmacht van de natuur over de hebzucht van de mens. De golven, hoewel zacht, vegen het wrak, de levens en de schatten van de Nieuwe Wereld naar de bodem van de zee.

Le galion de guerre espagnol de 64 canons, construit à Cuba entre 1770 et 1771 pour un armateur anglais au service du roi d'Espagne, a quitté le Pérou pour Cadix en 1784 avec à son bord une énorme cargaison de cuivre, d'or, d'argent et d'autres objets de valeur. Il y avait également plus de 400 personnes à bord, dont des passagers, des membres d'équipage et des prisonniers incas à la suite d'une révolte. La traversée de l'Atlantique s'est déroulée sans encombre, en passant par le Portugal pour profiter des vents favorables. Le naufrage au large de Peniche est le résultat d'une erreur humaine, apparemment due à des cartes françaises comportant des erreurs dramatiques dans la position des îles de Berlengas et des îlots voisins. Le 2 février 1786, alors que la mer est calme et la nuit claire, le navire heurte la formation rocheuse de Papoa et la coque se brise immédiatement en deux. Le fond coule rapidement, tandis que le pont reste à flot pendant un certain temps. 128 personnes ont perdu la vie, dont de nombreux Indiens qui étaient coincés dans les sous-sols. Ce naufrage est considéré comme l'un des plus importants de l'histoire maritime.

Ce que le compositeur veut transmettre, et ce que l'on ressent à l'écoute, c'est d'abord le son de la puissance, de l'espoir, de la gloire de la conquête, de la splendeur de la richesse. C'est ensuite la perception de l'environnement maritime, l'harmonie avec la douceur de l'océan, le glissement de la coque dans l'écume de la mer par des journées bleues et ensoleillées. Mais à côté de cette tranquillité, on entend bientôt une chaîne rythmique qui nous fait ressentir une représentation de l'agitation, de l'équipage affairé, du dur labeur d'un marin, du désespoir d'un peuple exotique emprisonné dans une cave sombre et humide. Un rythme distinct qui nous rappelle le salero d'Andalousie, avec ses influences arabes et son peuple, l'apaisement de la résignation des autres qui sont obligés de se soumettre. Puis on entend clairement un crescendo qui nous fait imaginer l'agonie de la collision qui précède le naufrage. La rupture de la coque, l'eau qui envahit tout, le désespoir, le choc des corps sur les rochers, la tragédie à venir. Avant le grand final, où le retour de la douceur musicale nous rappelle que l'histoire est terminée. La suprématie de la nature sur la cupidité humaine. Les vagues, bien que douces, emportent les épaves, les vies et les trésors du Nouveau Monde au fond de la mer.

Die spanische Kriegsgaleone mit 64 Kanonen, die zwischen 1770 und 1771 auf Kuba für einen englischen Reeder im Dienste des spanischen Königs gebaut wurde, verließ Peru 1784 in Richtung Cádiz mit einer riesigen Ladung Kupfer, Gold, Silber und anderen Wertgegenständen an Bord. An Bord befanden sich auch mehr als 400 Menschen, darunter Passagiere, Besatzungsmitglieder und Inka-Gefangene nach einem Aufstand. Die Atlantiküberquerung verlief reibungslos, wobei Portugal passiert wurde, um die günstigen Winde zu nutzen. Der Schiffbruch vor Peniche war das Ergebnis menschlichen Versagens, das offenbar auf französische Karten zurückzuführen war, die in Bezug auf die Position der Inseln Berlengas und der benachbarten Eilande dramatische Fehler enthielten. Am 2. Februar 1786 stießen sie bei ruhiger See und klarer Nacht auf die Felsformation Papoa und der Rumpf brach sofort entzwei. Der Boden sank schnell, während das Deck noch einige Zeit über Wasser blieb. 128 Menschen kamen ums Leben, darunter viele Indianer, die im Keller eingeschlossen waren. Dieses Schiffswrack gilt als eines der bedeutendsten

Was der Komponist vermitteln will und was man beim Zuhören spürt, ist zunächst der Klang der Macht, der Hoffnung, des Ruhms der Eroberung, des Glanzes des Reichtums. Es folgt die Wahrnehmung der maritimen Umgebung, die Harmonie mit der Sanftheit des Meeres, das Gleiten des Schiffsrumpfes im Schaum des Meeres an sonnigen, blauen Tagen. Doch neben dieser Ruhe hört man bald eine rhythmische Kette, die die Hektik, die geschäftige Mannschaft, die harte Arbeit eines Seemanns, die Verzweiflung eines exotischen Volkes, das in einem dunklen, feuchten Keller gefangen ist, wiedergibt. Ein ausgeprägter Rhythmus, der an den Salero Andalusiens erinnert, mit seinen arabischen Einflüssen und seinen Menschen, der die Resignation der anderen besänftigt, die gezwungen sind, sich zu fügen. Dann hören wir deutlich ein Crescendo, das uns die Qualen des Zusammenstoßes, der dem Schiffbruch vorausgeht, erahnen lässt. Das Zerbrechen des Rumpfes, das Wasser, das alles überflutet, die Verzweiflung, das Aufeinanderprallen der Körper auf den Felsen, die bevorstehende Tragödie. Vor dem großen Finale, in dem die Rückkehr der musikalischen Sanftheit uns daran erinnert, dass die Geschichte zu Ende ist. Die Vorherrschaft der Natur über die menschliche Gier. Die Wellen, so sanft sie auch sein mögen, spülen die Trümmer, das Leben und die Schätze der Neuen Welt auf den Grund des Meeres.

Concert Band/Harmonie - Grade 2

SKU: BT.GOB-001140-010

Composed by Wilco Moerman. Set (Score & Parts). 48 pages. Gobelin Music Publications #GOB 001140-010. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-001140-010).

In Theme Park Fun! your orchestra pays a visit to an amusement park. During your visit, you will experience some spectacular rides and attractions this theme park offers. The uniqueness of Theme Park Fun! is the interplay between music and(moving) images. Animations and illustrations support the visual composition.

Pa rt 1: The Entrance & Parade [with animation]
The opening of the park is a fact. A day full of fun and pleasure awaits! You and the other visitors willbe confronted with all the rides, attractions and adventures the theme park has to offer. Which ride shall we do first?! There is so much to do and experience on this day in the park! A parade of colorful floats and park figures is passing by.
Letthe fun begin!

Part 2: The Haunted House [with animation]
The only ride in the park that is not related to fun, is the Haunted House. Here visitors will be challenged to visit a house full of ghosts, creepy figures and otherominous things. The clock strikes twelve, there is no turning back. Ghosts are whispering, yelling, screaming... Fortunately it is almost one oclock, so we can leave this creepy place quickly.

Part 3: The Swinging Galleon [withillustrations]What a huge pirate ship! Each time you swing back and forth, you will feel that weird feeling in your stomach. When you are thrown completely into the top you will have a fantastic view over the park, but you can not enjoy itfor long. Before you know the ship swings back the other way.

Part 4: The Fairy Tale Ride [with illustrations]
Aft er all those exciting and spectacular rides and attractions, it is time for a peaceful tour in The Fairy Tale Ride.Surrounded by a fairytale setting, you will discover fable figures, talking animals and colorful designs. Such a beauty and tranquility. Having had this experience, we are ready again for the big rides in the park!

Part 5: The Bumper Cars[with illustrations]
Now its time to crawl behind the wheel of the Bumper Cars! Shall we all chase the conductor?! Before you know you are hit by another visitor or you will bump against someone else. In this tough ride you can prove yourselfas a real driver, or perhaps as a really bad one.

Part 6: The Roller Coaster [with illustrations]
The largest, fastest and scariest ride in the park ... we should definitely do the Roller Coaster! All together in the train, theover-the-shoulder restraints are lowering... be ready to ride. The train leaves the station and is heading for the big lift hill. It will be very scary when the train reaches the top and the train will be plunged down the first drop! Loops,corkscrews and other spectacular coaster elements will follow... Before you know it, the ride of your life is over. Shall we ride it again?!

Part 7: Leaving the Park [with animation]
Unfortu nately everything comes to an end. Thisday in the theme park is over, but we have a lot new experiences to talk about! The memories of all the funny and spectacular rides will come up when we walk through the park to the exit. Just one look over the shoulder, the amusement park figuresare waving at us. Hopefully we will come back again soon!



In 'Theme Park Fun!' bezoek je met de hele muziekvereniging een pretpark. Tijdens het bezoek word je op muzikale wijze geconfronteerd met een aantal spectaculaire attracties die het pretpark rijk is. Het unieke van 'Theme Park Fun!'is het samenspel tussen muziek en beeld.

Deel 1: 'The Entrance & Parade' [met animatiefilm]
De opening van het pretpark is een feit. De dag vol plezier kan beginnen en de bezoekers worden hier geconfronteerdmet alle attracties en avonturen die ze in het pretpark staan te wachten. In welke attractie zullen we als eerst stappen?! Er is zoveel te doen en te beleven deze dag in het pretpark! Een parade met parkfiguren en kleurrijke praalwagenskomt voorbij, de pret kan beginnen!

Deel 2: 'The Haunted House' [met animatiefilm]
De enige attractie in het pretpark die geen 'pret' uitstraalt, is het spookhuis. Hier worden de bezoekers uitgedaagd om zichte begeven in een huis vol spoken, geesten en andere onheilspellende dingen. De klok slaat 12 keer, er is geen weg meer terug. Gefluister..., geschreeuw... Gelukkig slaat de klok bijna 1 uur en kunnen we deze ongure plek snel verlaten.

Deel3 : 'The Swinging Galleon' [met illustraties]
Wat een groot piratenschip! Elke keer wanneer je heen en weer schommelt, voel je dat rare gevoel in je buik. Wanneer je helemaal in de top geslingerd bentheb je een fantastisch uitzicht over het pretpark, maar je kunt er niet lang van genieten. Voor je het weet zwaait het schip weer de andere kant op.

Deel 4: 'The Fairy Tale Ride' [met illustraties]
Na al die spannendeen spectaculaire attracties is het tijd voor een rustig ritje in 'The Fairy Tale Ride'. Omgeven door een sprookjesachtige omgeving waan je je tussen elfjes, pratende dieren en kleurrijke decors. Wat een schoonheid en rust, hierna.

Concert Band/Harmonie - Grade 2

SKU: BT.GOB-001140-140

Composed by Wilco Moerman. Score Only. Gobelin Music Publications #GOB 001140-140. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-001140-140).

In Theme Park Fun! your orchestra pays a visit to an amusement park. During your visit, you will experience some spectacular rides and attractions this theme park offers. The uniqueness of Theme Park Fun! is the interplay between music and(moving) images. Animations and illustrations support the visual composition.

Pa rt 1: The Entrance & Parade [with animation]
The opening of the park is a fact. A day full of fun and pleasure awaits! You and the other visitors willbe confronted with all the rides, attractions and adventures the theme park has to offer. Which ride shall we do first?! There is so much to do and experience on this day in the park! A parade of colorful floats and park figures is passing by.
Letthe fun begin!

Part 2: The Haunted House [with animation]
The only ride in the park that is not related to fun, is the Haunted House. Here visitors will be challenged to visit a house full of ghosts, creepy figures and otherominous things. The clock strikes twelve, there is no turning back. Ghosts are whispering, yelling, screaming... Fortunately it is almost one oclock, so we can leave this creepy place quickly.

Part 3: The Swinging Galleon [withillustrations]What a huge pirate ship! Each time you swing back and forth, you will feel that weird feeling in your stomach. When you are thrown completely into the top you will have a fantastic view over the park, but you can not enjoy itfor long. Before you know the ship swings back the other way.

Part 4: The Fairy Tale Ride [with illustrations]
Aft er all those exciting and spectacular rides and attractions, it is time for a peaceful tour in The Fairy Tale Ride.Surrounded by a fairytale setting, you will discover fable figures, talking animals and colorful designs. Such a beauty and tranquility. Having had this experience, we are ready again for the big rides in the park!

Part 5: The Bumper Cars[with illustrations]
Now its time to crawl behind the wheel of the Bumper Cars! Shall we all chase the conductor?! Before you know you are hit by another visitor or you will bump against someone else. In this tough ride you can prove yourselfas a real driver, or perhaps as a really bad one.

Part 6: The Roller Coaster [with illustrations]
The largest, fastest and scariest ride in the park ... we should definitely do the Roller Coaster! All together in the train, theover-the-shoulder restraints are lowering... be ready to ride. The train leaves the station and is heading for the big lift hill. It will be very scary when the train reaches the top and the train will be plunged down the first drop! Loops,corkscrews and other spectacular coaster elements will follow... Before you know it, the ride of your life is over. Shall we ride it again?!

Part 7: Leaving the Park [with animation]
Unfortu nately everything comes to an end. Thisday in the theme park is over, but we have a lot new experiences to talk about! The memories of all the funny and spectacular rides will come up when we walk through the park to the exit. Just one look over the shoulder, the amusement park figuresare waving at us. Hopefully we will come back again soon!



In 'Theme Park Fun!' bezoek je met de hele muziekvereniging een pretpark. Tijdens het bezoek word je op muzikale wijze geconfronteerd met een aantal spectaculaire attracties die het pretpark rijk is. Het unieke van 'Theme Park Fun!'is het samenspel tussen muziek en beeld.

Deel 1: 'The Entrance & Parade' [met animatiefilm]
De opening van het pretpark is een feit. De dag vol plezier kan beginnen en de bezoekers worden hier geconfronteerdmet alle attracties en avonturen die ze in het pretpark staan te wachten. In welke attractie zullen we als eerst stappen?! Er is zoveel te doen en te beleven deze dag in het pretpark! Een parade met parkfiguren en kleurrijke praalwagenskomt voorbij, de pret kan beginnen!

Deel 2: 'The Haunted House' [met animatiefilm]
De enige attractie in het pretpark die geen 'pret' uitstraalt, is het spookhuis. Hier worden de bezoekers uitgedaagd om zichte begeven in een huis vol spoken, geesten en andere onheilspellende dingen. De klok slaat 12 keer, er is geen weg meer terug. Gefluister..., geschreeuw... Gelukkig slaat de klok bijna 1 uur en kunnen we deze ongure plek snel verlaten.

Deel3 : 'The Swinging Galleon' [met illustraties]
Wat een groot piratenschip! Elke keer wanneer je heen en weer schommelt, voel je dat rare gevoel in je buik. Wanneer je helemaal in de top geslingerd bentheb je een fantastisch uitzicht over het pretpark, maar je kunt er niet lang van genieten. Voor je het weet zwaait het schip weer de andere kant op.

Deel 4: 'The Fairy Tale Ride' [met illustraties]
Na al die spannendeen spectaculaire attracties is het tijd voor een rustig ritje in 'The Fairy Tale Ride'. Omgeven door een sprookjesachtige omgeving waan je je tussen elfjes, pratende dieren en kleurrijke decors. Wat een schoonheid en rust, hierna.

Concert Band and Vocal Soloist (Score & Parts) - Grade 5

SKU: HL.44011762

Poems by Graeme King. Composed by Marco Putz. De Haske Concert Band. Concert Piece. Score Only. Composed 2010. Hal Leonard #1094768. Published by Hal Leonard (HL.44011762).

UPC: 884088896591. 9x12 inches. English(US)/Deutsch/Franc ais/Nederlands.

The hymn Nun ruhen alle Walder (Now All Forests Rest), arranged by J.S. Bach (No. 6, So sei nun, Seele, deine, from Cantata BWV 13), is a guiding light throughout this four-movement composition. Pütz wrote this work as a musical outcry against the wilful, profit-driven destruction of our environment. When Bach used the word ruhen (to rest) over 350 years ago, it probably had a different nuance from the meaning it has today. At the beginning of the 21st century - the so-called age of progress - nun ruhen alle Walder should mean now all forests die . Massive industrialization and globalization, coupled with pure greed, corruption, political scandals, an ever-wideninggap between the rich and poor, and other such senseless human actions, are pushing our blue planet closer and closer to the point of no return. This work is not intended to be a ranting accusation. It should remind us of the beauty and harmony that can exist all around us in nature, if we take care of it. Pütz hopes that this will, one day, help put a greater emphasis on humanity's survival, and coexistence with nature rather than the exploitation described earlier. All four texts were created by Australian poet Graeme King, whose works were discovered by Pütz, by chance on the internet. Pütz was especially captivated by King's clarity, and intrigued by the possibilities of adapting and melding the strong rhythmical structure of King's writing with his own musical language. The four movements are as follows: 1. Tears of Nature 2. Grrrevolution 3. Stand up! 4. Tomorrow The world premiere of Four Earth Songs took place on 7 July 2009 at the 14th WASBE-Conference in Cincinnati (USA). This work is dedicated in friendship to Jouke Hoekstra, conductor, and the Frysk Fanfare Orkest (the Frisian Fanfare-Orchestra).

De hymne Nun ruhen alle Walder, gearrangeerd door J.S. Bach (nr. 6, So sei nun, Seele, deine, uit cantate BWV 13), is de leidraad in deze vierdelige compositie. Putz schreef het werk als een muzikaal protest tegen de moedwillige,op winstbejag gebaseerde vernietiging van ons milieu. Toen Bach het woord 'ruhen' (rusten) meer dan 350 jaar geleden gebruikte, lag er waarschijnlijk een andere nuance in dan tegenwoordig. Aan het begin van de 21e eeuw - dezogenaamde eeuw van de vooruitgang - zou 'nun ruhen alle Walder' zelfs kunnen betekenen: 'nu sterven alle bossen'. De grootschalige industrialisatie en globalisering, in combinatie met pure hebzucht, corruptie, politieke schandalen,een groeiende kloof tussen arm en rijk, en andere dwaze menselijke verrichtingen, brengen onze blauwe planeet steeds verder in de problemen, tot er misschien geen weg terug meer is. Dit werk is niet bedoeld als een beschuldigendetirade. Het moet ons wijzen op de schoonheid en harmonie die in de natuur om ons heen kan bestaan, als we er goed voor zorgen. Putz hoopt dat er op een dag meer nadruk gelegd zal worden op het overleven van de mensheid invreedzame co-existentie met de natuur, zonder de eerdergenoemde uitbuiting. Alle vier de teksten zijn geschreven door de Australische dichter Graeme King, wiens werk Putz bij toeval tegenkwam op het internet. Hij werd getroffendoor Kings helderheid en raakte geintrigeerd door de mogelijkheid de sterke ritmische structuur van Kings teksten om te zetten in zijn eigen muzikale taal. De vier delen zijn de volgende: 1. Tears of Nature 2. Grrrevolution 3.Stand up! 4. Tomorrow De wereldpremiere van Four Earth Songs vond plaats op 7 juli 2009 tijdens de 14e WASBE Conference in Cincinnati (VS). Dit werk is in vriendschap opgedragen aan dirigent Jouke Hoekstra en zijn Fryskt Fanfare

Der Choral Nun ruhen alle Walder, hier in einer Bearbeitung von J.S. Bach (Nr. 6 So sei nun, Seele, deine aus der Kantate BWV 13), zieht sich wie ein roter Faden durch diese viersatzige Komposition, die als musikalischer Aufschrei (Anfang!) gegen die mutwillige, profitgesteuerte Zerstorung unserer Umwelt gedacht ist. Sicher hatte das Wort ruhen vor über 350 Jahren, als der Liedtext entstand, eine andere Bedeutung als heute. Zu Beginn des 21. Jahrhunderts, im sogenannten Zeitalter des Fortschritts, müsste es leider wohl eher heissen: Nun sterben alle Walder... Massive Industrialisierung, Globalisierung, aber auch Profitgier, Korruption, politische Unfahigkeit,krasse Unterschiede zwischen arm und reich, und schlussendlich die Uneinsichtigkeit des einzelnen Menschen haben dazu geführt, dass der Blaue Planet heute kurz vor dem Kollaps steht. Dieses Werk soll jedoch nicht nur anklagen, es soll auch die verbliebenen Schonheiten unserer Natur aufzeigen, in der Hoffnung, dass es einmal gelingen wird, die Rettung der Natur und den Schutz der Umwelt über die oben genannten Interessen zu stellen. Alle vier Texte stammen aus der Feder des australischen Dichters Graeme King, dessen Werk der Komponist durch einen glücklichen Zufall im Internet entdeckte. Besonders inspirierend war die Direktheit von Graemes Aussagen, aber auch die kraftvolle Rhythmik seiner Verse mit den daraus resultierenden Moglichkeiten der musikalischen Umsetzung. Die vier Satze sind wie folgt überschrieben: 1. Tears of Nature 2. Grrrevolution 3. Stand up! 4. Tomorrow Die offizielle Uraufführung von Four Earth Songs fand am 7. Juli 2009 statt, anlasslich der 14. WASBE-Konferenz in Cincinnati (USA). Das Werk ist dem Dirigenten Jouke Hoekstra und dem Frysk Fanfare Orkest (Friesischen Fanfareorchester) in aller Freundschaft gewidmet.

Le cantique Nun ruhen alle Walder, dont la ligne melodique fut reprise par Jean-Sebastien Bach pour son choral So sein nun, Seele, deine (Choral ndeg6 - Cantate BWV 13), est le fil conducteur de cette oeuvre en quatre mouvements concue comme un cri contre la destruction volontaire de la nature pour le profit. Plus de trois siecles nous separent du temps de Bach. Si les mots sont restes les memes, leur sens primitif connait cependant quelques nuances. Ainsi, au XXIe siecle - considere comme le << siecle du progres >>, il conviendrait de traduire Nun ruhen alle Walder (les forets se reposent ) par Les forets se meurent. La mondialisation et l'industrialisation massiveassociees a l'avidite predatrice, a la corruption politique, aux actions humaines irrationnelles et au fosse grandissant entre riches et pauvres conduisent notre planete bleue a se rapprocher chaque jour un peu plus du point de non retour. Cette composition n'est pas une accusation acerbe, mais plutot une exhortation a prendre soin de cette beaute si harmonieuse que nous offre la nature. Et peut-etre, prendrons-nous enfin conscience de l'importance d'une situation de coexistence avec la nature, necessaire pour la survie de l'espece humaine, et non d'exploitation qui conduit a la destruction. Un jour, alors qu'il naviguait sur Internet, Marco Pütz decouvrit l'oeuvre du poete australien Graeme King. Fascine par la clarte de l'ecriture et le rythme des vers, Marco Pütz imagina les multiples possibilites d'adaptation et de mise en musique qu'offrent les poemes de King. Il choisit quatre poemes sur la nature pour creer son oeuvre Four Earth Songs (Quatre chants de la terre). 1. Tears of Nature (Les larmes de la Nature) 2. Grrrevolution 3. Stand up! (Levez-vous !) 4. Tomorrow (Demain) Four Earth Songs est dedie amicalement a l'Orchestre de Fanfare de Frise (Frysk Fanfare Orkest) et a son chef, Jouke Hoekstra. L'oeuvre a ete donnee en creation mondiale par l'orchestre dedicataire a l'occasion de la 14eme Convention de la WASBE a Cincinnati aux.

Band concert band - Grade 4.5

SKU: CF.SPS71

Composed by Carl Strommen. Set of Score and Parts. With Standard notation. 2+16+4+8+8+8+4+4+2+4+4+4+ 4+6+6+6+4+4+4+4+6+6+6+6+4 +8+3+2+12+2+4+28 pages. Duration 6 minutes, 26 seconds. Carl Fischer Music #SPS71. Published by Carl Fischer Music (CF.SPS71).

ISBN 9781491143544. UPC: 680160901043. Key: G minor.

Nordanvind is a tour de force symphonic rhapsody that is built on three Scandinavian folk songs. Composer Carl Strommen has composed these Viking-influenced melodies into a concert setting that brings out all of the history of the Scandinavian people. The piece is at times bold and aggressive, at other times beautiful. Carl employs all of the instrumental colors of the concert band to create a new work for more advanced ensembles.
Modern Scandinavians are descendants of the Vikings, an adventuresome people who were known for their love of the sea, their naval prowess, and as fierce fighters . The Scandinavian Vikings were warriors from Denmark, Norway, and Sweden who traded, raided and settled in various parts of Europe, Russia, the North Atlantic islands, and the northeastern coast of North America .Starting around 1850, over one million Swedes left their homeland for the United States in search of religious freedom and open farm land . Augustana College was founded in 1860 by graduates of Swedish universities and is located on the Mississippi River in Rock Island, Illinois . Home of the “Vikings,” Augustana College is the oldest Swedish- American institution of higher learning in the United States . This powerful and lively piece takes inspiration from Swedish history and from Swedish folk songs and hymns .Havsdrake (Dragon of the Sea)The Nordanvind or “North Wind” blows a cold wind during a journey of a group of courageous Viking rowers . The “Dragon-ship” or long ships designed for raiding and war was a sophisticated, fast ship able to navigate in very shallow water . To musically portray these magnificent seafaring vessels, the director is encouraged to use an Ocean Drum (or a rain stick) during the introduction . Wind players may consider blowing air through their instruments to suggest the North wind . Adding men’s voices to accompany the haunting low brass and percussive “rower” sounds can be helpful in creating the dark and ominous portrayal of Viking adventurers .Slangpolska efter Byss - KalleIn Sweden, a “polska” is a partner dance where the dancers spin each other (släng in Swedish “to sling or toss”) . Slangpolska efter Byss - Kalle is attributed to Byss-Kalle, who was a notable Swedish folk musician, specifically a nyckelharpa player . Slangpolska efter Byss - Kalle is a traditional “polska” dance song most often played on the Nyckelharpa or keyed fiddle and is commonly heard in pubs and at festive events throughout Sweden . Approximately 10,000 nyckelharpa players live in Sweden today, and the Swedish and the American Nyckelharpa Associations are dedicated to this Swedish National instrument . The director is encouraged to share video and audio examples of the nyckelharpa playing the original Slangpolska efter Byss - Kalle .Tryggare Kan Ingen Vara (Children of the Heavenly Father)Tryggare Kan Ingen Vara Is a traditional Swedish melody, possibly of German roots, and was believed to be arranged as a hymn by the Swedish hymn writer, Karolina Wilhelmina Sandell-Berg (1832–1903) . As a daughter of a Swedish Lutheran minister, she began writing poems as a teenager and is said to have written over 1,700 different texts . There are two different accounts as to the inspiration for this hymn . The first story is that Lina (as she was called) wrote the hymn to honor her father and to say thank you to him for raising her and protecting her . A second belief is of her witnessing the tragic death of her father . She and her father were on a boat, when a wave threw her father overboard . It was said that the profound effect of watching her father drown is what caused Lina to write the text to this hymn . Although this is a treasured song to people of Swedish descent everywhere, it speaks to all people about a father tending and nourishing his children, and protecting them from evil .SPS71FThe Augustana College Concert BandFounded in 1874, the Augustana Band program is one of the oldest continuously active collegiate band programs in the country . The Concert Band is one of two bands on campus and was formed more than thirty years ago . The Concert Band attracts students of every skill level and from a wide variety of majors . Students in the ensemble play a large part in choosing their music for performance, which include works from the standard repertoire, orchestral transcriptions, and the latest compositions from leading composers .Rick Jaeschke began his musical career as a clarinet player in the 1st US Army Band . He received a Bachelor of Music degree from Susquehanna University, a Masters of Music from James Madison University, and a doctorate from Columbia University in New York . He was also fortunate to study conducting with Donald Hunsburger and with Frederick Fennell .Dr . Jaeschke taught band and choir at Great Mills High School in Southern Maryland, and for fifteen years, he was the district Music Supervisor in Armonk, New York, where he taught high school concert and jazz bands, beginning band, and music technology . During that time, the music program flourished, and the high school band consistently received Gold Medals in the New York State Festivals, as well as in national, and international festivals . As a clarinet and saxophone player, Dr . Jaeschke performed in the New York metropolitan area with the Rockland Symphony Orchestra, the Putnam Symphony Orchestra, Fine Arts Symphony Orchestra, and served as the concert master for the Hudson Valley Wind Symphony .For several years, Dr . Jaeschke served as the Fine Arts Coordinator for the District 204 schools in Naperville, IL, a district selected as One of the Best 100 Schools in America for Music . Currently, Dr . Jaeschke is an Associate Professor at Augustana College where he teaches music and music education courses, and directs the Concert Band . He has served on various educational boards, is a National edTPA scorer, and has presented at state, national and international music conferences . He lives with his family in Bettendorf Iowa, and enjoys any opportunity to explore the open water in his sea kayak .

Concert Band/Harmonie - Grade 4

SKU: BT.GOB-000478-010

Composed by Carl Wittrock. Set (Score & Parts). 166 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000478-010. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000478-010).

The word ‘tsunami’ is of Japanese origin. When you look it up in a dictionary, you will find that it means ‘a great sea wave produced by submarine earth movement or volcanic eruption’.
A megatsunami is the superlative of this awesome expression of power that nature can create, and has catastrophic consequences.

When Carl Wittrock completed this composition not many such big earth movements had occurred, but since then we have become all too familiar with the disastrous consequences which a tsunami may have.
On the 26th of December 2004 a heavy seaquake took place near the Indonesian island of Sumatra. Tidal waves 10 meters in height ravaged the coastal regions ofmany countries for miles around. The tsunami took the lives of thousands of people and destroyed many villages and towns.

There are more areas which run the risk of being struck by a tsunami, such as the island of La Palma, one of the Canary Islands. This island is based on oceanic crust at a fracture zone and as such is one of nature’s time bombs. The consequences of a natural calamity like a megatsunami are immense.
In the case of La Palma, the tidal wave will move in the direction of South America, where it may reach 50 km inland, destroying everything on its way.

In his composition Wittrock describes an ordinary day which will have an unexpected ending.
Right from the beginning there seems to be something in the air, the music creating an oppressive atmosphere of impending disaster.
Themes are interrupted, broken off suddenly, followed by silence, suggesting the calm before the storm.
Suddenly a short climax (glissandi in the trombone part) indicates the seaquake, and the megatsunami is a fact. Hereafter follows a turbulent passage symbolising the huge rolling waves.
After nature’s force has spent itself, resignation sets in and the composition ends with a majestic ode to nature.

Het woord 'tsunami' is afkomstig uit het Japans. Het woordenboek geeft als betekenis: een vloedgolf als gevolg van een onderzeese aardbeving. Een megatsunami is de overtreffende trap van deze vorm van natuurgeweld en heeft catastrofalegevolgen.

Toen Carl Wittrock deze compositie voltooide waren er nog niet veel voorbeelden van dergelijke grote bevingen, maar inmiddels weten we maar al te goed welke desastreuze gevolgen een tsunami kan veroorzaken.
Op 26 december 2004 vond er een zware beving plaats in de zee nabij het Indonesische eiland Sumatra. Vloedgolven van wel 10 meter hoog teisterden de kuststreken van menig land in de verre omtrek. De tsunami eiste duizendenmensenlevens en verwoestte vele dorpen en steden.

Er zijn meer gebieden waar sprake is van een 'directe' dreiging, zoals op het eiland La Palma, één van de Canarische eilanden. Dit eiland ligt op een breukvlak en is daarmeeeen tijdbom van de natuur. Bij een calamiteit als een megatsunami zijn de gevolgen niet te overzien.
In het geval van La Palma begeeft de vloedgolf van enkele honderden meters zich richting Zuid Amerika met alle gevolgenvan dien. Tot ongeveer 50 kilometer landinwaarts heeft de megatsunami een allesverwoestende werking.

In de compositie schetst Wittrock een 'gewone' dag die ongewoon zal aflopen. Al vanaf het begin hangt er iets in delucht en is er sprake van een dreigende, beklemmende sfeer.
Thema's worden onderbroken door plotselinge afbrekingen en stiltes. Opeens is daar de korte climax (glissandi in trombones) die de beving symboliseert en de megatsunamiis een feit.
Een onrustig gedeelte vangt aan, daarmee de rollende, voortstuwende golven symboliserend. Na het natuurgeweld is er berusting en The Power of the Megatsunami wordt afgesloten met een majestueuze ode aan de nat.

Concert Band/Harmonie - Grade 4

SKU: BT.GOB-000478-140

Composed by Carl Wittrock. Score Only. 20 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000478-140. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000478-140).

The word ‘tsunami’ is of Japanese origin. When you look it up in a dictionary, you will find that it means ‘a great sea wave produced by submarine earth movement or volcanic eruption’.
A megatsunami is the superlative of this awesome expression of power that nature can create, and has catastrophic consequences.

When Carl Wittrock completed this composition not many such big earth movements had occurred, but since then we have become all too familiar with the disastrous consequences which a tsunami may have.
On the 26th of December 2004 a heavy seaquake took place near the Indonesian island of Sumatra. Tidal waves 10 meters in height ravaged the coastal regions ofmany countries for miles around. The tsunami took the lives of thousands of people and destroyed many villages and towns.

There are more areas which run the risk of being struck by a tsunami, such as the island of La Palma, one of the Canary Islands. This island is based on oceanic crust at a fracture zone and as such is one of nature’s time bombs. The consequences of a natural calamity like a megatsunami are immense.
In the case of La Palma, the tidal wave will move in the direction of South America, where it may reach 50 km inland, destroying everything on its way.

In his composition Wittrock describes an ordinary day which will have an unexpected ending.
Right from the beginning there seems to be something in the air, the music creating an oppressive atmosphere of impending disaster.
Themes are interrupted, broken off suddenly, followed by silence, suggesting the calm before the storm.
Suddenly a short climax (glissandi in the trombone part) indicates the seaquake, and the megatsunami is a fact. Hereafter follows a turbulent passage symbolising the huge rolling waves.
After nature’s force has spent itself, resignation sets in and the composition ends with a majestic ode to nature.

Het woord 'tsunami' is afkomstig uit het Japans. Het woordenboek geeft als betekenis: een vloedgolf als gevolg van een onderzeese aardbeving. Een megatsunami is de overtreffende trap van deze vorm van natuurgeweld en heeft catastrofalegevolgen.

Toen Carl Wittrock deze compositie voltooide waren er nog niet veel voorbeelden van dergelijke grote bevingen, maar inmiddels weten we maar al te goed welke desastreuze gevolgen een tsunami kan veroorzaken.
Op 26 december 2004 vond er een zware beving plaats in de zee nabij het Indonesische eiland Sumatra. Vloedgolven van wel 10 meter hoog teisterden de kuststreken van menig land in de verre omtrek. De tsunami eiste duizendenmensenlevens en verwoestte vele dorpen en steden.

Er zijn meer gebieden waar sprake is van een 'directe' dreiging, zoals op het eiland La Palma, één van de Canarische eilanden. Dit eiland ligt op een breukvlak en is daarmeeeen tijdbom van de natuur. Bij een calamiteit als een megatsunami zijn de gevolgen niet te overzien.
In het geval van La Palma begeeft de vloedgolf van enkele honderden meters zich richting Zuid Amerika met alle gevolgenvan dien. Tot ongeveer 50 kilometer landinwaarts heeft de megatsunami een allesverwoestende werking.

In de compositie schetst Wittrock een 'gewone' dag die ongewoon zal aflopen. Al vanaf het begin hangt er iets in delucht en is er sprake van een dreigende, beklemmende sfeer.
Thema's worden onderbroken door plotselinge afbrekingen en stiltes. Opeens is daar de korte climax (glissandi in trombones) die de beving symboliseert en de megatsunamiis een feit.
Een onrustig gedeelte vangt aan, daarmee de rollende, voortstuwende golven symboliserend. Na het natuurgeweld is er berusting en The Power of the Megatsunami wordt afgesloten met een majestueuze ode aan de nat.

Concert Band/Harmonie - Grade 4

SKU: BT.DHP-1084322-140

Composed by Desmond Child, Mark Taylor, Paul Barry, and Robi Rosa. Arranged by Masato Myokoin. New Sounds for Concert Band. Pop & Rock. Score Only. Composed 2008. 32 pages. De Haske Publications #DHP 1084322-140. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1084322-140).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

At the end of the nineties Porto Rican born singer Ricky Martinstarted a new trend in the world of pop music - Latino-pop. In 1996 heconquered the world with his catchy single Livin la vida loca, whichwent to number one in many countries, including five weeks at thetop spot in the USA. Today he has sold more than 48 million albumsmaking him one of the most successful pop artists of recent times.Latin Pop Special combines two of the most popular songs from thissuperstar of Latin music!

Eind jaren negentig was de tijd rijp voor meer latin in de popmuziek. Bailamos van de Spaanse zanger Enrique Iglesias en Livin’ La Vida Loca van de Porto Ricaanse zanger Ricky Martin werden beide uitgebracht 1999 - metals resultaat twee wereldwijde superhits! De Japanse arrangeur Masato Myokoin combineerde de aanstekelijke popsongs in een levendig arrangement waar de vonken vanaf vliegen.

Ricky Martin setzte um die Jahrtausendwende eine Welle des Latino- Pops in Gang, die bis heute nicht abgeebbt ist. Einer der Stars, die diese Welle hervorbrachte, ist Enrique Iglesias, der längst aus dem großen Schatten seines berühmten Vaters hervorgetreten ist. Masato Myokoin kombinierte zwei Tanz-Hits der beiden Weltstars in einem temperamentvollen Medley für Blasorchester.

la fin des années 90, le chanteur portoricain Ricky Martin, lançait une nouvelle mode, la musique latino-pop, dont le succès ne s’est jamais démenti. Il conquiert le monde avec son tube Livin' la vida locaq et entraîne dans son sillage d’autres artistes tels qu’Enrique Iglesias, dont les albums se sont écoulés plus de 40 millions d'exemplaires travers le monde ! Latin Pop Special combine deux des plus grands succès de ces superstars de la musique latino !

By Frank Ticheli. Concert band. Suitable for advanced middle school, high school, community and college bands. Level: Grade 3. Conductor score and set of parts. Duration 9:00. Published by Manhattan Beach Music.

(At The End Of The Day / I Dreamed A Dream / Castle On A Cloud / Master Of The House / Drink With Me / Do You Hear The People Sing). Composed by Boublil/Schonberg. Arranged by Marcel Peeters. For concert band. Musical. Movie and Musical. Recorded on Atmospheres (ML.311022720). Grade 4. Score only. Duration 11 minutes, 34 seconds. Published by Molenaar Edition

By Alain Boublil, Claude-Michel Schonberg, Herbert Kretzmer, and Jean-Marc Natel. Arranged by Jay Bocook. For Concert Band (Score and Parts). Hal Leonard Concert Band Series. Grade 4. Published by Hal Leonard

Arranged by Johnnie Vinson. Score and full set of parts. Young Band (Concert Band). Grade 3. Published by Hal Leonard.

Composed by Alain Boubill, Claude-Michel Schonberg. Set of performance parts. Series: Hal Leonard Hal Leonard Concert Band Series, . Published by Hal Leonard.

By Frank Ticheli. Concert band. Suitable for advanced middle school, high school, community and college bands. Grade 3. Conductor Full Score. Duration 9:00

Band concert band - Grade 4.5

SKU: CF.SPS75

Composed by Brant Karrick. SWS FS. Carl Fischer Symphonic Performance Series. Set of Score and Parts. With Standard notation. 3+12+12+6+12+12+12+6+6+6+ 6+6+6+9+9+9+6+6+9+9+9+9+6 +12+6+9+3+9+9+40 pages. Duration 6 minutes, 44 seconds. Carl Fischer Music #SPS75. Published by Carl Fischer Music (CF.SPS75).

ISBN 9781491147702. UPC: 680160905201. 9 x 12 inches. Key: F major.

When Hearts Tremble is an emotion packed piece dedicated to musician friends lost all to soon. This beautiful composition by Brant Karrick reflects on the fragility of human existence, joyous memories of loved ones and their effect on everyone around them, and maintaining hope for what the future will hold when all feels lost. This tour de force piece perfectly displays Karrick's polished compositional craft with impeccable scoring, beautiful melodic writing, and exceptional orchestrational color.
While the day-to-day grind of our lives can be filled with overwhelming obligations, goals and commitments, it is sometimes very easy to forget just how precious and fragile life is . It is so easy to get caught up in our own personal feelings and worries that we sometimes don’t realize and appreciate the many blessings we have, especially friendships . On Wednesday, November 18, 2015 the Jefferson High School Band in Jefferson, Georgia lost two of its members to a fatal car accident . The victims were brothers . Music was a constant part of their lives, and the boys were talented percussionists in the marching band . To help with the grieving process the school and community commissioned this piece to celebrate the lives of William and Alex Trimble .As a father, I cannot imagine losing a child, let alone two, and beginning this piece was very difficult as I felt extreme anguish, especially for the parents . But it was decided the piece should primarily reflect the enthusiasm, youthful spirits and positive influence these two young men demonstrated as they were deeply loved by their band mates, community and family . There are four main themes, each representing the feelings and emotions that are certain to occur after a loss of loved ones . The first theme is a short, introductory fanfare, strong and bold, to stand for courage . A second dance-like melody features a liltingly mixed meter to portray a youthful and carefree innocence . This soon changes into a third more song-like, and stately theme intended to provide encouragement as we move forward through life .The middle of the piece includes a soft transition as two snare drummers give voice to the boys, allowing them to thank their friends and assuring them that it will be okay . This moves directly into a slow melody introduced by the saxophones (Alex, the younger brother was also a saxophonist) and is a time for reflection and allows for feelings of sadness at losing beloved friends . However, a second statement of the same theme, now at full volume with a strong percussion cadence, intends to lift the spirits and allows all friends to unite in joyous celebration of life . Both the enthusiastic dance theme and stately lyrical theme return, now in different keys, and work their way toward the highly energetic burst of glorious sound in the short and wild coda . When Hearts Tremble was written to celebrate the joys of youth and life, and should remind us that our friends and loved ones are precious, and we should live each day to bring more joy into the world and into the lives of others .

Part I, II, III and IV. Composed by Alex Poelman. The Best Original Compositions for Concert Band/Catalogue Master Works Vol. 1. Molenaar Masterpieces. Recorded on The Seven Wonders of the Ancient World (ML.311080720). Full set. Duration 20 minutes, 58 seconds. Published by Molenaar Edition (ML.012792100).

Concert Band/Harmonie - Grade 3

SKU: BT.DHP-1115227-140

Composed by Jan Van der Roost. Concert and Contest Collection CBHA. Hymns & Chorals. Score Only. Composed 2012. 20 pages. De Haske Publications #DHP 1115227-140. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1115227-140).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

2011 was a disastrous year for Japan: on March 11 the northeast of the country suffered a violent earthquake, which triggered a huge tsunami and caused massive damage to people and the environment. The ensuing problems with the nuclear reactor at Fukushima only increased the misery: a black day in the country’s history…One almost inevitable consequence of such dramatic circumstances is the particular damage suffered by the cultural arts. And so it was in Japan: various high school wind orchestras in the effected areas lost their practice rooms and/or instruments. It will take a long time before the damage suffered is repaired—and it will take great effort to overcome thepsychological effects, too. Focusing on the latter, Yutada Nishida (director of The Bandwagon radio program) asked a few composers for a simple work that could be played by many orchestras. It just so happened that the Osakan Philharmonic Winds (with whom Jan Van der Roost had conducted a concert exclusively of his own works on September 25th) had had a similar idea. This concert saw the baptism of Song of Hope. This piece immediately struck a chord with musicians and audience alike: it begins bleakly in the low register and evolves to a more open, optimistic close. There really is hope for better times!

2011 was een rampzalig jaar voor Japan: op 11 maart teisterde een hevige aardbeving het noordoosten van het land, bracht een enorme tsunami teweeg en veroorzaakte zeer grote schade aan mens en natuur. De daaruit voortvloeiende problemenmet de kernreactor van Fukushima maakten de ellende nog groter: een zwarte pagina in het bestaan van het land ... Dat in dergelijke dramatische omstandigheden ook (en vooral) het culturele bestel een flinke knauw krijgt, ishelaas een haast onvermijdelijke consequentie. Zo ook in Japan: verschillende high school bands in de getroffen regio verloren hun repetitieruimte en/of instrumenten: het zal lang duren voordat de geleden schade is hersteld - enhet zal ook moeite kosten om er mentaal weer bovenop te geraken. Met het oog op dat laatste aspect verzocht Yutaka Nishida (samensteller van het radioprogramma The Bandwagon) een paar componisten om een eenvoudig werkje te schrijvendat speelbaar is door een groot aantal orkesten. Als bij toeval kwam een dergelijk verzoek eveneens van de kant van de OSAKAN Philharmonic Winds, waarmee Jan Van der Roost op 25 september een concert dirigeerde, uitsluitend gewijdaan eigen werken. Daar werd Song of Hope dan ook ten doop gehouden en het werkje sloeg meteen aan bij uitvoerders en publiek: na een tamelijk donkere start in het lage register evolueert het tot een optimistischer en opener slot.Er is inderdaad hoop op betere tijden!

Am 11. März 2011 löste ein heftiges Erdbeben in Japan einen riesigen Tsunami mit desaströsen Folgen für Mensch, Natur auch das kulturelle Leben. Yutaka Nishida vom Radioprogramm The Bandwagon bat daher einige Komponisten, darunter Jan Van der Roost, ein einfaches, für viele Orchester spielbares Werk zu schreiben. Song of Hope beginnt düster im tiefen Register, um sich dann zu einem optimistischeren Schluss hin zu entwickeln. Es gibt sie, die Hoffnung auf bessere Zeiten... !

2011 fut une année tragique pour le Japon : le 11 mars, le nord-est du pays connut un violent tremblement de terre qui entraîna un gigantesque tsunami, occasionnant de nombreuses pertes humaines et de gros dég ts environnementaux. La catastrophe du réacteur nucléaire de Fukushima ajouta encore ces malheurs : une période bien sombre de l’histoire du pays…Des événements aussi dramatiques ont souvent un impact négatif sur les arts culturels. Ce fut le cas au Japon : plusieurs orchestres d’harmonie des collèges des régions affectées perdirent leurs locaux de répétition et/ou leurs instruments. Il faudra beaucoup de temps pour que les choses reviennent la normale - et pour estomperles cicatrices psychologiques. S’intéressant particulièrement celles-ci, Yutada Nishida (directeur du programme radiophonique The Bandwagon) demanda quelques compositeurs d’écrire une œuvre simple pouvant être interprétée par de nombreux orchestres.Il se trouva que l’Harmonie Philharmonique d’Osaka (que Jan Van der Roost avait dirigée lors d’un concert exclusivement composé de ses œuvres, le 25 septembre) avait eu la même idée. Ce concert vit la création mondiale de Song of Hope, qui interpella immédiatement les musiciens et l’auditoire. Cette pièce débute sombrement dans le registre grave avant d’évoluer vers une conclusion plus pétillante, plus optimiste. Il est assurément permis d’espérer des temps meilleurs !

Il 2011 è stato un anno tragico per il Giappone; al devastante terremoto e al non meno catastrofico tsunami dell’11 marzo, sono seguiti i gravi problemi al reattore nucleare di Fukushima. Il settore della cultura in generale, e quello della musica in particolare hanno sofferto immensamente a causa di questi nefasti eventi naturali. Song of Hope è un brano che ha profondamente commosso esecutori e pubblico.Song of Hope inizia nel registro acuto con suoni oscuri e melanconici, ma si sviluppa in un clima di ottimismo, come a voler simboleggiare un futuro più sereno.