Fanfare Band - Grade 6

SKU: BT.DHP-1115084-020

Composed by Jan Van der Roost. Concert and Contest Collection CBHA. Set (Score & Parts). De Haske Publications #DHP 1115084-020. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1115084-020).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

It may be surprising to see a fanfare piece commissioned by a Japanese ensemble, since fanfare orchestras are typically found in Belgium, Holland and Luxembourg, and also France and Switzerland. Senzoku Gakuen is one of the largest and mostprestigious music universities in Japan, and home to a wide variety of ensembles and orchestras. Since 2006 they have had a fanfare orchestra, which was started by Sotaru Fukaishi, a euphonium teacher who felt further performance opportunity wasneeded for saxhorn instruments. Fukaishi had loved the sound of fanfare orchestras ever since visiting the World Music Contest in Kerkrade (Holland) several years earlier. Jan Van der Roost was involved with this new initiative from the beginning,and they were also joined by Manu Mellaerts for certain projects. The Dean of the music department, Professor Kazuo Tomioka, fully supports the ensemble and commissioned Ostinati. The première took place on June 11th at Maeda Hall inMizonokuchi (Kawasaki) where Senzoku Gakuen is based. The piece opens with an impressive timpani solo, followed by brass and saxophone. The rhythmical pulse remains constant and the music is fiery and assertive in character. A pentatonic melodygradually emerges and the music loses its vehemency and softens. The initial percussion ostinati subsequently recurs and the first section of the piece concludes in a similar mood to the opening. The second movement is sweet and melodic, opening witha long passage for the saxophone family in a minor key. The same theme then appears in the major and is developed upon; the music builds to a majestic orchestral forte, reminiscent of a pipe organ in its sonority. The theme returns in the originalminor key with a change in instrumentation leading the movement to a quiet and peaceful end on a soft E minor chord. The finale starts with percussion: a four-bar pattern is repeated several times over which the movement’s melodic themes areintroduced. These melodic elements are varied and used in different versions and the ostinato idea, which characterizes the entire piece, is highlighted. The theme travels through the orchestra, appearing on various instruments and in variousregisters. It captures the listener’s attention and displays the full range of sound and colour within the fanfare orchestra.

Het is misschien verrassend dat dit fanfarewerk is geschreven in opdracht van een Japans ensemble, aangezien fanfareorkesten vooral te vinden zijn in België, Nederland en Luxemburg, en ook wel in Frankrijk en Zwitserland. SenzokuGakuen is een van de grootste en meest prestigieuze muziekopleidingen van Japan, en de thuisbasis van een grote verscheidenheid van ensembles en orkesten. In 2006 is er een fanfareorkest opgericht, en wel door Sotaru Fukaishi, eeneuphoniumdocent die vond dat er meer mogelijkheden moesten komen voor optredens met saxhoorninstrumenten. Fukaishi had enkele jaren daarvoor genoten van de fanfareklank toen hij het Wereld Muziek Concours in Kerkrade bezocht. DeBelgische componist Jan Van der Roost was van het begin af aan betrokken bij dit nieuwe initiatief, en ook Manu Mellaerts werd voor een aantal projecten aangetrokken. Het hoofd van de muziekfaculteit, professor Kazuo Tomioka, staatgeheel achter het ensemble en gaf de opdracht tot het schrijven van Ostinati. De première vond plaats op 11 juni in de Maeda Hall in Mizonokuchi (Kawasaki), waar Senzoku Gakuen is gevestigd. Het werk begint met een indrukwekkendepaukensolo, gevolgd door koper en saxofoon. De ritmische puls blijft constant, en de aard van de muziek is vurig en krachtig. Geleidelijk komt er een pentatonische melodie naar voren en wordt de muziek minder heftig, ze wordtzachter van karakter. De aanvankelijke ostinati in het slagwerk verschijnen dan opnieuw, waarna het eerste deel van het werk eindigt in dezelfde sfeer als waarmee het begon. Het tweede deel is lieflijk en melodisch. Het opentmet een lange passage voor de saxofoons in een mineurtoonsoort. Dan klinkt hetzelfde thema in majeur en daar wordt op voortgeborduurd: de muziek ontwikkelt zich tot een majestueus orkestraal forte, dat qua sonoriteit doet denken

Es mag überraschen, dass dieses Fanfareorchesterwerk ausgerechnet von einem japanischen Ensemble in Auftrag gegeben wurde, da Fanfareorchester doch eher in Belgien, den Niederlanden oder Luxemburg oder auch in Frankreich oder Schweiz zu finden sind. Senzoku Gakuen ist eine der größten und renommiertesten Musikschulen Japans und Heimstätte einer Vielfalt an Ensembles und Orchestern. Im Jahr 2006 wurde ein Fanfareorchester gegründet. Den Anstoß gab Sotaru Fukaishi, ein Euphoniumlehrer, der den Instrumenten der Saxhorn-Familie mehr Spielmöglichkeiten bieten wollte. Fukaishi hatte sich einige Jahre zuvor bei der Weltmeisterschaft in Kerkrade (Holland) in den Klang vonFanfareorchestern verliebt. Jan Van der Roost war von Beginn an in die Entwicklung dieser Idee involviert und, einige Projekte betreffend, ebenso Manu Mellaerts. Der Dekan des Musik-Colleges, Professor Kazuo Tomioka, steht voll und ganz hinter dem Ensemble und gab Ostinati in Auftrag. Die Premiere fand am 11. Juni 2011 in der Maeda Hall in Mizonokuchi statt, dem Heimatort der Schule Senzoku Gakuen. Das Stück beginnt mit einem eindrucksvollen Paukensolo, bevor Blechbläser und Saxophon einsetzen. Der rhythmische Puls bleibt konstant unter einer feurigen, nachdrücklichen Musik. Eine pentatonische Melodie bildet sich nach und nach heraus, während die Musik an Heftigkeit verliert und sanfter wird. Die anfänglichen Ostinati im Schlagwerk kehren zurück und so endet der erste Satz des Werkes in einer der Eröffnung ähnlichen Stimmung. Der zweite Satz ist lieblich und melodiös. Er beginnt mit einem langen Abschnitt für die Saxophone in Moll. Dann erscheint das gleiche Thema in Dur und durchläuft eine Entwicklung; die Musik baut sich zu einem majestätischen orchestralen Forte auf, das in seiner Klangfülle an eine Orgel erinnert. Dann kehrt das Thema in seiner ursprünglichen Moll-Tonart und in veränderter Instrumentierung zurück, um den Satz ruhig und friedvoll in einem e-Moll-Akkord enden zu lassen.

Il pourrait paraître surprenant qu’un ensemble japonais puisse commander une pièce pour orchestre de fanfare, puisque l’on rencontre surtout ce type de formation en Belgique, aux Pays-Bas et au Luxembourg, ainsi qu’en France et en Suisse. Senzoku Gakuen, l’une des plus grandes et plus prestigieuses académies de musique du Japon, compte une grande variété d’ensembles et d’orchestres. En 2006 s’y est ajouté un orchestre de fanfare fondé par Sotaru Fukaishi, un professeur d’euphonium qui pensait qu’il était nécessaire d’offrir de plus larges possibilités aux cuivres de la région. Depuis qu’il avait assisté au World Music Contest de Kerkrade (Pays-Bas), plusieurs années auparavant,Fukaishi se prit de passion pour le son chaud et généreux de l’orchestre de fanfare, une formation atypique au Japon. Jan Van der Roost a favorablement adhéré cette nouvelle initiative, tandis que Manu Mellaerts collabora avec les deux hommes afin de concrétiser certains projets. Le professeur Kazuo Tomioka, doyen du collège de musique, soutint vigoureusement l’orchestre et commanda Ostinati. La création de l’oeuvre fut donnée le 11 juin 2011 au Maeda Hall de Mizonokuchi (Kawasaki), où se trouve Senzoku Gakuen. La pièce débute avec un impressionnant solo de timbales précédant l’entrée des cuivres et des saxophones. La pulsion rythmique est constante, la musique est énergique et de caractère affirmé. Une mélodie pentatonique émerge graduellement, alors que la trame musicale diminue d’intensité et s’adoucit. L’ostinato la percussion revient fréquemment et la première partie de l’oeuvre se termine dans un climat semblable celui du début. Le deuxième mouvement, doux et romancé, débute avec un long passage en mode mineur joué par les saxophones. Le même thème apparaît alors en mode majeur et se développe peu peu ; la musique s’intensifie pour arriver un majestueux et orchestral forte dont les sonorités rappellent celles d’un orgue d’église. Puis le thème revient sa tonalité mineure d’origine avec un changement d’instrumentation qui mène.

Fanfare Band - Grade 6

SKU: BT.DHP-1115084-120

Composed by Jan Van der Roost. Concert and Contest Collection CBHA. Score Only. Composed 2012. 99 pages. De Haske Publications #DHP 1115084-120. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1115084-120).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

It may be surprising to see a fanfare piece commissioned by a Japanese ensemble, since fanfare orchestras are typically found in Belgium, Holland and Luxembourg, and also France and Switzerland. Senzoku Gakuen is one of the largest and mostprestigious music universities in Japan, and home to a wide variety of ensembles and orchestras. Since 2006 they have had a fanfare orchestra, which was started by Sotaru Fukaishi, a euphonium teacher who felt further performance opportunity wasneeded for saxhorn instruments. Fukaishi had loved the sound of fanfare orchestras ever since visiting the World Music Contest in Kerkrade (Holland) several years earlier. Jan Van der Roost was involved with this new initiative from the beginning,and they were also joined by Manu Mellaerts for certain projects. The Dean of the music department, Professor Kazuo Tomioka, fully supports the ensemble and commissioned Ostinati. The première took place on June 11th at Maeda Hall inMizonokuchi (Kawasaki) where Senzoku Gakuen is based. The piece opens with an impressive timpani solo, followed by brass and saxophone. The rhythmical pulse remains constant and the music is fiery and assertive in character. A pentatonic melodygradually emerges and the music loses its vehemency and softens. The initial percussion ostinati subsequently recurs and the first section of the piece concludes in a similar mood to the opening. The second movement is sweet and melodic, opening witha long passage for the saxophone family in a minor key. The same theme then appears in the major and is developed upon; the music builds to a majestic orchestral forte, reminiscent of a pipe organ in its sonority. The theme returns in the originalminor key with a change in instrumentation leading the movement to a quiet and peaceful end on a soft E minor chord. The finale starts with percussion: a four-bar pattern is repeated several times over which the movement’s melodic themes areintroduced. These melodic elements are varied and used in different versions and the ostinato idea, which characterizes the entire piece, is highlighted. The theme travels through the orchestra, appearing on various instruments and in variousregisters. It captures the listener’s attention and displays the full range of sound and colour within the fanfare orchestra.

Het is misschien verrassend dat dit fanfarewerk is geschreven in opdracht van een Japans ensemble, aangezien fanfareorkesten vooral te vinden zijn in België, Nederland en Luxemburg, en ook wel in Frankrijk en Zwitserland. SenzokuGakuen is een van de grootste en meest prestigieuze muziekopleidingen van Japan, en de thuisbasis van een grote verscheidenheid van ensembles en orkesten. In 2006 is er een fanfareorkest opgericht, en wel door Sotaru Fukaishi, eeneuphoniumdocent die vond dat er meer mogelijkheden moesten komen voor optredens met saxhoorninstrumenten. Fukaishi had enkele jaren daarvoor genoten van de fanfareklank toen hij het Wereld Muziek Concours in Kerkrade bezocht. DeBelgische componist Jan Van der Roost was van het begin af aan betrokken bij dit nieuwe initiatief, en ook Manu Mellaerts werd voor een aantal projecten aangetrokken. Het hoofd van de muziekfaculteit, professor Kazuo Tomioka, staatgeheel achter het ensemble en gaf de opdracht tot het schrijven van Ostinati. De première vond plaats op 11 juni in de Maeda Hall in Mizonokuchi (Kawasaki), waar Senzoku Gakuen is gevestigd. Het werk begint met een indrukwekkendepaukensolo, gevolgd door koper en saxofoon. De ritmische puls blijft constant, en de aard van de muziek is vurig en krachtig. Geleidelijk komt er een pentatonische melodie naar voren en wordt de muziek minder heftig, ze wordtzachter van karakter. De aanvankelijke ostinati in het slagwerk verschijnen dan opnieuw, waarna het eerste deel van het werk eindigt in dezelfde sfeer als waarmee het begon. Het tweede deel is lieflijk en melodisch. Het opentmet een lange passage voor de saxofoons in een mineurtoonsoort. Dan klinkt hetzelfde thema in majeur en daar wordt op voortgeborduurd: de muziek ontwikkelt zich tot een majestueus orkestraal forte, dat qua sonoriteit doet denken

Es mag überraschen, dass dieses Fanfareorchesterwerk ausgerechnet von einem japanischen Ensemble in Auftrag gegeben wurde, da Fanfareorchester doch eher in Belgien, den Niederlanden oder Luxemburg oder auch in Frankreich oder Schweiz zu finden sind. Senzoku Gakuen ist eine der größten und renommiertesten Musikschulen Japans und Heimstätte einer Vielfalt an Ensembles und Orchestern. Im Jahr 2006 wurde ein Fanfareorchester gegründet. Den Anstoß gab Sotaru Fukaishi, ein Euphoniumlehrer, der den Instrumenten der Saxhorn-Familie mehr Spielmöglichkeiten bieten wollte. Fukaishi hatte sich einige Jahre zuvor bei der Weltmeisterschaft in Kerkrade (Holland) in den Klang vonFanfareorchestern verliebt. Jan Van der Roost war von Beginn an in die Entwicklung dieser Idee involviert und, einige Projekte betreffend, ebenso Manu Mellaerts. Der Dekan des Musik-Colleges, Professor Kazuo Tomioka, steht voll und ganz hinter dem Ensemble und gab Ostinati in Auftrag. Die Premiere fand am 11. Juni 2011 in der Maeda Hall in Mizonokuchi statt, dem Heimatort der Schule Senzoku Gakuen. Das Stück beginnt mit einem eindrucksvollen Paukensolo, bevor Blechbläser und Saxophon einsetzen. Der rhythmische Puls bleibt konstant unter einer feurigen, nachdrücklichen Musik. Eine pentatonische Melodie bildet sich nach und nach heraus, während die Musik an Heftigkeit verliert und sanfter wird. Die anfänglichen Ostinati im Schlagwerk kehren zurück und so endet der erste Satz des Werkes in einer der Eröffnung ähnlichen Stimmung. Der zweite Satz ist lieblich und melodiös. Er beginnt mit einem langen Abschnitt für die Saxophone in Moll. Dann erscheint das gleiche Thema in Dur und durchläuft eine Entwicklung; die Musik baut sich zu einem majestätischen orchestralen Forte auf, das in seiner Klangfülle an eine Orgel erinnert. Dann kehrt das Thema in seiner ursprünglichen Moll-Tonart und in veränderter Instrumentierung zurück, um den Satz ruhig und friedvoll in einem e-Moll-Akkord enden zu lassen.

Il pourrait paraître surprenant qu’un ensemble japonais puisse commander une pièce pour orchestre de fanfare, puisque l’on rencontre surtout ce type de formation en Belgique, aux Pays-Bas et au Luxembourg, ainsi qu’en France et en Suisse. Senzoku Gakuen, l’une des plus grandes et plus prestigieuses académies de musique du Japon, compte une grande variété d’ensembles et d’orchestres. En 2006 s’y est ajouté un orchestre de fanfare fondé par Sotaru Fukaishi, un professeur d’euphonium qui pensait qu’il était nécessaire d’offrir de plus larges possibilités aux cuivres de la région. Depuis qu’il avait assisté au World Music Contest de Kerkrade (Pays-Bas), plusieurs années auparavant,Fukaishi se prit de passion pour le son chaud et généreux de l’orchestre de fanfare, une formation atypique au Japon. Jan Van der Roost a favorablement adhéré cette nouvelle initiative, tandis que Manu Mellaerts collabora avec les deux hommes afin de concrétiser certains projets. Le professeur Kazuo Tomioka, doyen du collège de musique, soutint vigoureusement l’orchestre et commanda Ostinati. La création de l’oeuvre fut donnée le 11 juin 2011 au Maeda Hall de Mizonokuchi (Kawasaki), où se trouve Senzoku Gakuen. La pièce débute avec un impressionnant solo de timbales précédant l’entrée des cuivres et des saxophones. La pulsion rythmique est constante, la musique est énergique et de caractère affirmé. Une mélodie pentatonique émerge graduellement, alors que la trame musicale diminue d’intensité et s’adoucit. L’ostinato la percussion revient fréquemment et la première partie de l’oeuvre se termine dans un climat semblable celui du début. Le deuxième mouvement, doux et romancé, débute avec un long passage en mode mineur joué par les saxophones. Le même thème apparaît alors en mode majeur et se développe peu peu ; la musique s’intensifie pour arriver un majestueux et orchestral forte dont les sonorités rappellent celles d’un orgue d’église. Puis le thème revient sa tonalité mineure d’origine avec un changement d’instrumentation qui mène.

Fanfare Band - Grade 5

SKU: BT.AMP-274-120

Stramproy Centennial. Composed by Philip Sparke. Elite Series. Concert Piece. Score Only. Composed 2009. 80 pages. Anglo Music Press #AMP 274-120. Published by Anglo Music Press (BT.AMP-274-120).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

Philip Sparke's Sinfonietta No. 4 is comprised of three parts that are played as an uninterrupted whole. The _x001F_first movement begins with a lyrical fugato passage, framing a brisker and more rhythmical middle section. The second movement is slower and contains a long and expressive euphonium solo. The third movement is a salute to the sponsor of this commission: various percussion instruments conjure up sounds reminiscent of a carpenter's workshop, accompanied by a unison orchestral passage in a scat style.

Sinfonie tta No. 4 bestaat uit drie in elkaar overlopende delen. Het eerste deel bestaat uit een lyrische fugato dat overgaat in een sneller en ritmisch gedeelte. In het tweede, trage deel, komt een prachtige euphoniumsolo aan bod. Het derde deel bevat een muzikale knipoog naar de opdrachtgever van het werk waarin de componist diverse slagwerk instrumenten geluiden na laat bootsen die uit een timmermanswekplaats lijken te komen.

Philip Sparkes Sinfonietta No. 4 besteht aus drei Teilen, die ohne Unterbrechung gespielt werden. Der erste Satz beginnt mit einer lyrischen Fugato-Passage, die einen schnelleren und rhythmischeren Mittelteil umrahmt. Der zweite Teil ist langsamer und enthalt ein langes, expressives Euphoniumsolo. Der dritte Teil ist ein Salut an den Sponsor dieses Kompositionsauftrags: Diverse Schlaginstrumente erinnern an die Klange aus einer Schreinerei, unisono begleitet von einer Orchesterpassage im Scat-Stil.

Sinf onietta Ndeg 4 est une oeuvre en trois mouvements qui s'enchainent sans interruption. Le premier mouvement decrit le village de Stramproy. Il s'ouvre avec un passage lyrique en style fugue qui enserre un passage central plus rapide et plus rythme. Dans le second mouvement, la musique est plus apaisee. Un magni_x001C_fique solo d'euphonium traverse la trame musicale. Le troisieme et dernier mouvement illustre les activites de l'entreprise commanditaire de l'oeuvre. On entend les bruits de l'atelier dans un passage pour multi-percussions, qui ornemente une texture orchestrale a l'unisson, proche du scat.

Sinfoniet ta No. 4 si compone di tre parti da eseguire senza interruzione. Il primo movimento inizia con un lirico passaggio fugato, che fa da cornice a una parte centrale piu veloce e ritmica. Nel secondo movimento la musica e piu calma. Un magni_x001E_fico assolo di eufonio attraversa la trama musicale. Il terzo movimento descrive in musica le attivita dell'azienda che ha commissionato il brano (un laboratorio di falegnameria), attraverso un passaggio per le percussioni che ornano un andamento orchestrale all'unisono.

Fanfare Band - Grade 5

SKU: BT.AMP-274-020

Stramproy Centennial. Composed by Philip Sparke. Elite Series. Concert Piece. Set (Score & Parts). Composed 2009. Anglo Music Press #AMP 274-020. Published by Anglo Music Press (BT.AMP-274-020).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

Philip Sparke’s Sinfonietta No. 4 is comprised of three parts that are played as an uninterrupted whole. The _x001F_first movement begins with a lyrical fugato passage, framing a brisker and more rhythmical middle section. The second movement is slower and contains a long and expressive euphonium solo. The third movement is a salute to the sponsor of this commission: various percussion instruments conjure up sounds reminiscent of a carpenter’s workshop, accompanied by a unison orchestral passage in a scat style.

Sinfonie tta No. 4 bestaat uit drie in elkaar overlopende delen. Het eerste deel bestaat uit een lyrische fugato dat overgaat in een sneller en ritmisch gedeelte. In het tweede, trage deel, komt een prachtige euphoniumsolo aan bod. Het derde deel bevat een muzikale knipoog naar de opdrachtgever van het werk waarin de componist diverse slagwerk instrumenten geluiden na laat bootsen die uit een timmermanswekplaats lijken te komen.

Philip Sparkes Sinfonietta No. 4 besteht aus drei Teilen, die ohne Unterbrechung gespielt werden. Der erste Satz beginnt mit einer lyrischen Fugato-Passage, die einen schnelleren und rhythmischeren Mittelteil umrahmt. Der zweite Teil ist langsamer und enthält ein langes, expressives Euphoniumsolo. Der dritte Teil ist ein Salut an den Sponsor dieses Kompositionsauftrags: Diverse Schlaginstrumente erinnern an die Klänge aus einer Schreinerei, unisono begleitet von einer Orchesterpassage im Scat-Stil.

Sinf onietta N° 4 est une oeuvre en trois mouvements qui s’enchaînent sans interruption. Le premier mouvement décrit le village de Stramproy. Il s’ouvre avec un passage lyrique en style fugué qui enserre un passage central plus rapide et plus rythmé. Dans le second mouvement, la musique est plus apaisée. Un magni_x001C_fique solo d’euphonium traverse la trame musicale. Le troisième et dernier mouvement illustre les activités de l’entreprise commanditaire de l’oeuvre. On entend les bruits de l’atelier dans un passage pour multi-percussions, qui ornemente une texture orchestrale l’unisson, proche du scat.

Sinfoniet ta No. 4 si compone di tre parti da eseguire senza interruzione. Il primo movimento inizia con un lirico passaggio fugato, che fa da cornice a una parte centrale più veloce e ritmica. Nel secondo movimento la musica è più calma. Un magni_x001E_fico assolo di eufonio attraversa la trama musicale. Il terzo movimento descrive in musica le attivit dell’azienda che ha commissionato il brano (un laboratorio di falegnameria), attraverso un passaggio per le percussioni che ornano un andamento orchestrale all’unisono.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.AMP-247-020

Composed by Philip Sparke. Anglo Music Midway Series. Christmas. Set (Score & Parts). Composed 2008. Anglo Music Press #AMP 247-020. Published by Anglo Music Press (BT.AMP-247-020).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

Designed to open a Christmas concert, A Christmas Herald starts with a fanfare that introduces a lyrical theme, which eventually turns out to be a descant to Hark, the Herald Angels Sing, which is subsequently introduced by trombones and euphoniums. The famous carol then gradually transforms back into the fanfare, which closes the work as it began.

A Christmas Herald, een openingswerk voor een kerstconcert, begint met een proclamerende fanfare. Deze fanfare introduceert een lyrisch thema, dat uiteindelijk uitmondt in een discant over Hark, the Herald Angels Sing,een melodie die achtereenvolgens wordt gepresenteerd door de trombones en euphoniums. De beroemde carol gaat vervolgens langzaam weer over in de fanfare, waarmee het werk eindigt zoals het begon.

A Christmas Herald beginnt mit einer Signalfanfare; diese stellt ein lyrisches Thema vor, das sich bald als Diskant zu Hark, the Herald Angels Sing herausstellt, welches anschließend von Posaunen und Euphonien präsentiert wird. Dann verwandelt sich das berühmte Weihnachtslied schrittweise zurück in die Fanfare, die das Werk so beendet, wie es begann. Eine wunderbare Eröffnung für ein Weihnachtskonzert!

Cette composition est idéale pour débuter ou clore un concert de Noël. A Christmas Herald (“Le Messager de Noël”) débute avec une fanfare majestueuse qui cède sa place l’exposition d’un thème lyrique qui forme un contrechant au noël Hark, the Herald Angels Sing (Écoutez le chant des Anges) introduit par les trombones et l’euphonium. La mélodie de ce célèbre chant de noël revient progressivement vers la fanfare initiale qui clôt l’œuvre sur un ton toujours aussi solennel.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.AMP-247-120

Composed by Philip Sparke. Anglo Music Midway Series. Opening Pieces. Score Only. Composed 2008. 16 pages. Anglo Music Press #AMP 247-120. Published by Anglo Music Press (BT.AMP-247-120).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

Designed to open a Christmas concert, A Christmas Herald starts with a fanfare that introduces a lyrical theme, which eventually turns out to be a descant to Hark, the Herald Angels Sing, which is subsequently introduced by trombones and euphoniums. The famous carol then gradually transforms back into the fanfare, which closes the work as it began.

A Christmas Herald, een openingswerk voor een kerstconcert, begint met een proclamerende fanfare. Deze fanfare introduceert een lyrisch thema, dat uiteindelijk uitmondt in een discant over Hark, the Herald Angels Sing,een melodie die achtereenvolgens wordt gepresenteerd door de trombones en euphoniums. De beroemde carol gaat vervolgens langzaam weer over in de fanfare, waarmee het werk eindigt zoals het begon.

A Christmas Herald beginnt mit einer Signalfanfare; diese stellt ein lyrisches Thema vor, das sich bald als Diskant zu Hark, the Herald Angels Sing herausstellt, welches anschließend von Posaunen und Euphonien präsentiert wird. Dann verwandelt sich das berühmte Weihnachtslied schrittweise zurück in die Fanfare, die das Werk so beendet, wie es begann. Eine wunderbare Eröffnung für ein Weihnachtskonzert!

Cette composition est idéale pour débuter ou clore un concert de Noël. A Christmas Herald (“Le Messager de Noël”) débute avec une fanfare majestueuse qui cède sa place l’exposition d’un thème lyrique qui forme un contrechant au noël Hark, the Herald Angels Sing (Écoutez le chant des Anges) introduit par les trombones et l’euphonium. La mélodie de ce célèbre chant de noël revient progressivement vers la fanfare initiale qui clôt l’œuvre sur un ton toujours aussi solennel.

Fanfare Band - Grade 4

SKU: BT.GOB-000190-120

Composed by Edward Gregson. Arranged by B. Langeler. Score Only. 20 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000190-120. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000190-120).

This beautiful and varied solo work, full of lyricism and technique, is a challenge for every euphonium player.
Symphonic Rhapsody is not just a solo with an accompaniment, but certainly a fascinating interplay between solo and orchestra.
The theme exposed by the euphonium is known as Old Chariot and this theme is varied throughout the piece. Dit fraaie en gevarieerde solowerk,vol lyriek en techniek, is een uitdaging voor iedere euphoniumblazer.
De 'Symphonic Rhapsody' is ook niet enkel een solo met een begeleiding maar wel degelijk een boeiend samenspel tussen solo en orkest.
Het thema dat na 25 maten door de euphonium wordt voorgedragen is bekendonder de naam 'Old Chariot' en op dit thema wordt gedurende het werk gevarieerd.

Gobelin Music Publications.

Fanfare Band - Grade 4

SKU: BT.GOB-000190-020

Composed by Edward Gregson. Arranged by B. Langeler. Set (Score & Parts). 63 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000190-020. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000190-020).

This beautiful and varied solo work, full of lyricism and technique, is a challenge for every euphonium player.
Symphonic Rhapsody is not just a solo with an accompaniment, but certainly a fascinating interplay between solo and orchestra.
The theme exposed by the euphonium is known as Old Chariot and this theme is varied throughout the piece. Dit fraaie en gevarieerde solowerk,vol lyriek en techniek, is een uitdaging voor iedere euphoniumblazer.
De 'Symphonic Rhapsody' is ook niet enkel een solo met een begeleiding maar wel degelijk een boeiend samenspel tussen solo en orkest.
Het thema dat na 25 maten door de euphonium wordt voorgedragen is bekendonder de naam 'Old Chariot' en op dit thema wordt gedurende het werk gevarieerd.

Gobelin Music Publications.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.GOB-000025-120

Composed by O. Olsen. Arranged by Tom Brevik. Score Only. 6 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000025-120. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000025-120).

Ole Olsen (4 July 1850 - 4 November 1927) was a Norwegian organist, composer, conductor and military musician.
Originally written for piano, this lovely, tender lullaby has been arranged by Tom Brevik for fanfare band and solo quartet.

There are three (optional) quartets delivered:
1. Soprano Sax / Alto Sax 1/Alto Sax 2/Tenor Sax
2. Soprano Sax 1/Soprano Sax 2/Alto Sax / Tenor Sax
3. Trumpet / Cornet / Flugelhorn 1 -Trompet/Cornet/Flugelhor n 2 - Horn (F / Eb) - Euphonium / Baritone (Bb / treble clef) Ole Olsen (4 juli 1850 - 4 november 1927) was een Noors componist, organist, dirigent en militaire muzikant.
Oorspronkelijk geschrevenvoor piano,werd dit mooie, tedere slaapliedje gearrangeerd door Tom Brevik.
Een kwartet met begeleiding van het fanfare-orkest is een ongebruikelijke combinatie.
Waarom eigenlijk?

Er worden 3 (optionele) kwartetten aangeleverd:
1. Sopraan Sax/Alt Sax 1/Alt Sax 2/Tenor Sax
2. Sopraan Sax 1/Sopraan Sax 2/alt Sax/Tenor Sax
3. Trompet/Cornet/Flugelhorn 1 -Trompet/Cornet/Flugelhor n 2 - Hoorn (F/Eb) - Euphonium/Bariton (Bb/g-sleutel)

Gobelin Music Publications.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.GOB-000025-020

Composed by O. Olsen. Arranged by Tom Brevik. Set (Score & Parts). 73 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000025-020. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000025-020).

Ole Olsen (4 July 1850 - 4 November 1927) was a Norwegian organist, composer, conductor and military musician.
Originally written for piano, this lovely, tender lullaby has been arranged by Tom Brevik for fanfare band and solo quartet.

There are three (optional) quartets delivered:
1. Soprano Sax / Alto Sax 1/Alto Sax 2/Tenor Sax
2. Soprano Sax 1/Soprano Sax 2/Alto Sax / Tenor Sax
3. Trumpet / Cornet / Flugelhorn 1 -Trompet/Cornet/Flugelhor n 2 - Horn (F / Eb) - Euphonium / Baritone (Bb / treble clef) Ole Olsen (4 juli 1850 - 4 november 1927) was een Noors componist, organist, dirigent en militaire muzikant.
Oorspronkelijk geschrevenvoor piano,werd dit mooie, tedere slaapliedje gearrangeerd door Tom Brevik.
Een kwartet met begeleiding van het fanfare-orkest is een ongebruikelijke combinatie.
Waarom eigenlijk?

Er worden 3 (optionele) kwartetten aangeleverd:
1. Sopraan Sax/Alt Sax 1/Alt Sax 2/Tenor Sax
2. Sopraan Sax 1/Sopraan Sax 2/alt Sax/Tenor Sax
3. Trompet/Cornet/Flugelhorn 1 -Trompet/Cornet/Flugelhor n 2 - Hoorn (F/Eb) - Euphonium/Bariton (Bb/g-sleutel)

Gobelin Music Publications.

(Cornet/Trombone/Euphoniu m Solo). By Sir Arthur Seymour Sullivan (1842-1900). Arranged by A. C. van Leeuwen. For Fanfare Band. Slow Movements and Solemn Works / Euphonium/Basse Solo and Wind Band / Trombone Solo and Wind Band / Little Solo concerts / Trumpet/ Cornet/ Flugel horn/Baritone Solo and Wind Band. Solo and Band Series. Grade 3. Score

(Trumpet/Baritone/Trombon e/Eufonium Solo). By J. Hartmann. Arranged by G. Mol. For Fanfare Band. Little Solo concerts / Euphonium/Basse Solo and Wind Band / Trombone Solo and Wind Band / Trumpet/ Cornet/ Flugel horn/Baritone Solo and Wind Band. Solo and Band Series. Grade 4. Score. Published by Molenaar Edition

Fanfare Band - Grade 5

SKU: BT.GOB-001100-120

Composed by Jan Bosveld. Score Only. 36 pages. Gobelin Music Publications #GOB 001100-120. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-001100-120).

Het dorp Oude-Tonge is gesticht omstreeks 1438 en maakt deel uit van de Ambachtsheerlijkheid Grijsoord. Dat is de titel van de compositieopdracht van Fanfare-orkest Vooruit, Oude-Tonge o.l.v. Jurgen Nab. De compositie is opgedragenaan de bevolking van Oude-Tonge vanwege het leed wat de watersnoodramp in 1953 heeft teweeggebracht.

Oude-Tonge is gelegen op het voormalige eiland Goeree-Overflakkee, midden in het Deltagebied omgeven door het Haringvliet,Krammer, Volkerak, Grevelingen en de Noordzee. Als men naar Oude-Tonge rijdt ziet men van verre de beide grote kerken boven het dorp uitsteken namelijk de Hervormde Kerk en de Katholieke Kerk. Bijzonder op het overwegend ProtestanteFlakkee. Een vredig gezicht. De compositie begint dan ook met de kerkklokken van beide kerken zoals ze ook luidden in de zo vreselijke rampnacht van 1 februari 1953.
De watersnoodramp van 1953 was catastrofaal voorOude-Tonge, nog elk jaar worden de slachtoffers herdacht. Aan het begin van het werk zijn we op 1 februari 2003 tijdens de Nationale Herdenking Watersnoodramp 1953. H.M. Koningin Beatrix en minister-president Balkenende leggen eenkrans bij het monument op de Rampenbegraafplaats, hier liggen meer dan 315 slachtoffers begraven. Trompettist Ron Braber speelt het signaal Taptoe in het bijzijn van verslaggevers uit heel Europa, een zeer indrukwekkende gebeurtenis.
We gaan terug naar 31 januari 1953. Bij het KNMI komen de eerste berichten binnen over de heftigheid van de storm aan de kust van Groot Brittannië. De euphoniumsolo verklankt de waarschuwende woorden van een paar meteorologenvan het KNMI. Helaas worden de waarschuwingen van het KNMI niet echt serieus genomen: “We hebben wel vaker storm gehad...” Er worden geen maatregelen genomen voor extra dijkbewaking, terwijl de dreiging toeneemt.
Het is.

Fanfare Band - Grade 5

SKU: BT.GOB-001100-020

Composed by Jan Bosveld. Set (Score & Parts). 64 pages. Gobelin Music Publications #GOB 001100-020. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-001100-020).

Het dorp Oude-Tonge is gesticht omstreeks 1438 en maakt deel uit van de Ambachtsheerlijkheid Grijsoord. Dat is de titel van de compositieopdracht van Fanfare-orkest Vooruit, Oude-Tonge o.l.v. Jurgen Nab. De compositie is opgedragenaan de bevolking van Oude-Tonge vanwege het leed wat de watersnoodramp in 1953 heeft teweeggebracht.

Oude-Tonge is gelegen op het voormalige eiland Goeree-Overflakkee, midden in het Deltagebied omgeven door het Haringvliet,Krammer, Volkerak, Grevelingen en de Noordzee. Als men naar Oude-Tonge rijdt ziet men van verre de beide grote kerken boven het dorp uitsteken namelijk de Hervormde Kerk en de Katholieke Kerk. Bijzonder op het overwegend ProtestanteFlakkee. Een vredig gezicht. De compositie begint dan ook met de kerkklokken van beide kerken zoals ze ook luidden in de zo vreselijke rampnacht van 1 februari 1953.
De watersnoodramp van 1953 was catastrofaal voorOude-Tonge, nog elk jaar worden de slachtoffers herdacht. Aan het begin van het werk zijn we op 1 februari 2003 tijdens de Nationale Herdenking Watersnoodramp 1953. H.M. Koningin Beatrix en minister-president Balkenende leggen eenkrans bij het monument op de Rampenbegraafplaats, hier liggen meer dan 315 slachtoffers begraven. Trompettist Ron Braber speelt het signaal Taptoe in het bijzijn van verslaggevers uit heel Europa, een zeer indrukwekkende gebeurtenis.
We gaan terug naar 31 januari 1953. Bij het KNMI komen de eerste berichten binnen over de heftigheid van de storm aan de kust van Groot Brittannië. De euphoniumsolo verklankt de waarschuwende woorden van een paar meteorologenvan het KNMI. Helaas worden de waarschuwingen van het KNMI niet echt serieus genomen: “We hebben wel vaker storm gehad...” Er worden geen maatregelen genomen voor extra dijkbewaking, terwijl de dreiging toeneemt.
Het is.

By Benjamin Godard (1849-1895). Arranged by P. J. Molenaar. For Fanfare Band. Euphonium/Basse Solo and Wind Band / Arrangements of Classical Pieces / Slow Movements and Solemn Works / Little Solo concerts / Trombone Solo and Wind Band. Solo and Band Series. Grade 3. Score and Parts

(Solo Voor Tuba/Trombone). By S. Cardillo. For Fanfare Band. Little Solo concerts / Euphonium/Basse Solo and Wind Band / Light Pieces. Solo and Band Series. Grade 3. Score. Published by Molenaar Edition

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.AMP-062-020

Composed by Philip Sparke. Ceremonial Series. Opening Pieces. Set (Score & Parts). Composed 2003. Anglo Music Press #AMP 062-020. Published by Anglo Music Press (BT.AMP-062-020).

English-German-French- Dutch.

Marchissimo will make a fantastic opening piece for any concert. It does however come with a twist! It can be played simply as written, but is really designed to be ‘staged’ with players coming on the concert platform one by one as they begin to play. The piece actually consists of three marches in one, each of which highlights a section of the band. The piece culminates in a final climax where all three march themes are played simultaneously.

Marchissimo is een fantastisch openingsstuk voor elk concert, maar er zit wel een bijzondere wending aan! Het kan gewoon worden gespeeld zoals genoteerd, maar het is eigenlijk zo gecomponeerd dat muzikanten een voor een het podiumop kunnen komen voor ze beginnen te spelen. Het gaat hier in feite om drie marsen in één, waarbij steeds een deel van het orkest aan bod komt. Het stuk leidt naar een climax waarin alledrie de thema’s tegelijkertijd worden gespeld.

Marchi ssimo wurde als Eröffnung eines Konzerts geschrieben, da es einem Spieler nach dem Anderen Gelegenheit gibt, auf die Bühne zu treten. Im ersten Satz treten erst die Schlaginstrumente, zusammen mit Pikkoloflöte, Bassklarinette, Euphonium und Tuba auf. Im zweiten Satz kommen Posaune, Flöte, Klarinette und schließlich Saxophon hinzu. Im dritten Satz komplettieren die Hörner das Blasorchester, welches im fulminanten Schluss die Themen aller drei Sätze noch einmal aufnimmt. Mit Marchissimo ist ein wirkungsvoller Auftritt garantiert!

Marchi ssimo est un condensé de trois marches qui offre deux possibilités d’interprétatio n. Elle peut être jouée telle qu’elle est écrite, ou se développer selon un jeu scénique bien structuré où les musiciens entrent en scène au moment de leur première intervention dans la pièce. Chaque groupe expose alors un des trois thèmes principaux. Lorsque la formation est au complet, un court passage constitué de fragments des trois lignes mélodiques surgit travers l’ensemble de la formation avant d’aborder le tutti final, ultime retour des trois thèmes exposés simultanément.