Fanfare Band - Grade 6

SKU: BT.DHP-1175844-020

Composed by Jan Van der Roost. Concert and Contest Collection Brass Band en Fanfare. Concert Piece. Set (Score & Parts). Composed 2017. De Haske Publications #DHP 1175844-020. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1175844-020).

English-German-French- Dutch.

I Shall Love But Thee is an occasional work in the literal sense of the word, since it was originally written on the occasion of the composer’s youngest son’s wedding. The texts, by William Shakespeare, inspired Jan Van der Roost to compose profound and appealing music, largely in the style of Henry Purcell (in the first part) and Georg Friedrich Handel (in the second part)—although no literal quotations have been used. The rather rare combination of soprano and fanfare band makes this piece a unique addition to the repertoire!

I Shall Love But Thee is in de letterlijke zin van het woord een gelegenheidswerk, want het werd oorspronkelijk geschreven naar aanleiding van het huwelijk van de jongste zoon van de componist. De teksten zijn van William Shakespeare: Jan Van der Roost werd erdoor ge nspireerd tot het creëren van indringende en aansprekende muziek, die in stilistisch opzicht doet denken aan Henry Purcell (in het eerste deel) en Georg Friedrich Händel (in het tweede deel), twee componisten die op teksten van Shakespeare hebben gecomponeerd ook al zijn er geen letterlijke citaten gebruikt. De vrij zeldzame combinatie van sopraan en fanfare maakt dit werk een unieke aanwinst voor hetrepertoire!

I Shall Love But Thee ist ein Gelegenheitswerk im eigentlichen Sinn, denn der Komponist hat es ursprünglich aus Anlass der Hochzeit seines jüngsten Sohnes geschrieben. Die Texte stammen von William Shakespeare und haben Jan Van der Roost dazu inspiriert, eine tiefgründige und ansprechende Musik im Stil der großen Meister zu komponieren. Stilistisch erinnert sie an Henry Purcell (im ersten Teil) und an Georg Friedrich Händel (im zweiten Teil), auch wenn keine literarischen Zitate verwendet wurden. Durch die eher seltene Kombination von Sopran und Blasorchester stellt das Stück eine einzigartige Bereicherung für das Repertoire dar!

I Shall Love But Thee est une « œuvre d’occasion » dans l’un des sens littéraux du mot, puisqu’elle fut écrite l’occasion du mariage du fils cadet du compositeur. Les textes de William Shakespeare ont inspiré Jan Van der Roost écrire de la musique profonde et attrayante qui, au niveau du style, nous rappelle Henry Purcell (dans la première partie) et Georg Friedrich Haendel (dans la deuxième moitié), deux compositeurs qui ont mis en musique des textes de Shakespeare, bien qu’on n’y retrouve pas de citations littérales. Cette œuvre unique au regroupement plutôt rare de soprano et fanfare va enrichir votre répertoire !

Fanfare Band - Grade 6

SKU: BT.DHP-1175844-120

Composed by Jan Van der Roost. Concert and Contest Collection Brass Band en Fanfare. Concert Piece. Score Only. Composed 2017. 20 pages. De Haske Publications #DHP 1175844-120. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1175844-120).

English-German-French- Dutch.

I Shall Love But Thee is an occasional work in the literal sense of the word, since it was originally written on the occasion of the composer’s youngest son’s wedding. The texts, by William Shakespeare, inspired Jan Van der Roost to compose profound and appealing music, largely in the style of Henry Purcell (in the first part) and Georg Friedrich Handel (in the second part)—although no literal quotations have been used. The rather rare combination of soprano and fanfare band makes this piece a unique addition to the repertoire!

I Shall Love But Thee is in de letterlijke zin van het woord een gelegenheidswerk, want het werd oorspronkelijk geschreven naar aanleiding van het huwelijk van de jongste zoon van de componist. De teksten zijn van William Shakespeare: Jan Van der Roost werd erdoor ge nspireerd tot het creëren van indringende en aansprekende muziek, die in stilistisch opzicht doet denken aan Henry Purcell (in het eerste deel) en Georg Friedrich Händel (in het tweede deel), twee componisten die op teksten van Shakespeare hebben gecomponeerd ook al zijn er geen letterlijke citaten gebruikt. De vrij zeldzame combinatie van sopraan en fanfare maakt dit werk een unieke aanwinst voor hetrepertoire!

I Shall Love But Thee ist ein Gelegenheitswerk im eigentlichen Sinn, denn der Komponist hat es ursprünglich aus Anlass der Hochzeit seines jüngsten Sohnes geschrieben. Die Texte stammen von William Shakespeare und haben Jan Van der Roost dazu inspiriert, eine tiefgründige und ansprechende Musik im Stil der großen Meister zu komponieren. Stilistisch erinnert sie an Henry Purcell (im ersten Teil) und an Georg Friedrich Händel (im zweiten Teil), auch wenn keine literarischen Zitate verwendet wurden. Durch die eher seltene Kombination von Sopran und Blasorchester stellt das Stück eine einzigartige Bereicherung für das Repertoire dar!

I Shall Love But Thee est une « œuvre d’occasion » dans l’un des sens littéraux du mot, puisqu’elle fut écrite l’occasion du mariage du fils cadet du compositeur. Les textes de William Shakespeare ont inspiré Jan Van der Roost écrire de la musique profonde et attrayante qui, au niveau du style, nous rappelle Henry Purcell (dans la première partie) et Georg Friedrich Haendel (dans la deuxième moitié), deux compositeurs qui ont mis en musique des textes de Shakespeare, bien qu’on n’y retrouve pas de citations littérales. Cette œuvre unique au regroupement plutôt rare de soprano et fanfare va enrichir votre répertoire !

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.1143-04-120-MS

Arranged by Peter Kleine Schaars. Peter's Popular Collection. Pop & Rock. Score Only. Composed 2004. Music Sales #1143-04-120 MS. Published by Music Sales (BT.1143-04-120-MS).

T the beginning of the 1980s Alison Moyet was discovered by Vince Clarke, who - in search of greater independence - had left the successful band Depeche Mode. The soulful singing style of Moyet and the electronic, innovative pop that Clarke made melded well together in the group Yazoo with hits such as Only You and Don’t Go. However, after a number of years Moyet went her own way and forged a solo career, during which she demonstrated a somewhat more traditional sound. She recorded several covers (such as The First Time I Ever Saw Your Face and That Ole Devil Called Love) but she also wrotefine songs herself, such as Love Resurrection and, of course, the expressive song AllCried Out. This arrangement by Peter Kleine Schaars does justice to the atmosphere of the original song.

Die erfolgreiche Karriere von Alison Moyet begann zu Beginn der 80er-Jahre mit der englischen Popgruppe Yazoo. Nach ein paar Jahren ging die Sängerin mit der starken Soulstimme jedoch eigene Wege und arbeitete an einer Solo-Karriere. Sie nahm einige Cover-Versionen auf, schrieb aber auch selbst schöne Lieder, darunter Love Resurrection und natürlich das ausdrucksvolle, unvergessene All Cried Out. Diese Bearbeitung von Peter Kleine Schaars wird der Stimmung des Originals vollkommen gerecht.

La chanteuse Alison Moyet est repérée au début des années 1980 par Vince Clarke, alors la recherche d’une plus grande indépendance : il a quitté son célèbre groupe Depeche Mode. La voix mélancolique d’Alison Moyet et la musique pop électronique innovante de Vince Clarke s’unissent au sein du groupe Yazoo dont des chansons comme Only You et Don’t Go rencontrent un vif succès. Quelques années après, Alison Moyet décide néanmoins de suivre son propre chemin et se lance dans une carrière solo au cours de laquelle elle développe un style plus conventionnel. Elle enregistre plusieurs reprises telles que The First Time I Ever Saw Your Face et That Ole Devil CalledLove, mais compose aussi de superbes titres tels que Love Resurrection et bien entendu All Cried Out, une chanson particulièrement expressive. L’arrangement de Peter Kleine Schaars reste très fidèle l’ambiance de la chanson d’origine.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.1143-04-020-MS

Arranged by Peter Kleine Schaars. Peter's Popular Collection. Pop & Rock. Set (Score & Parts). Composed 2004. Music Sales #1143-04-020 MS. Published by Music Sales (BT.1143-04-020-MS).

At the beginning of the 1980s Alison Moyet was discovered by Vince Clarke, who - in search of greater independence - had left the successful band Depeche Mode. The soulful singing style of Moyet and the electronic, innovative pop that Clarke made melded well together in the group Yazoo with hits such as Only You and Don’t Go. However, after a number of years Moyet went her own way and forged a solo career, during which she demonstrated a somewhat more traditional sound. She recorded several covers (such as The First Time I Ever Saw Your Face and That Ole Devil Called Love) but she also wrotefine songs herself, such as Love Resurrection and, of course, the expressive song AllCried Out. This arrangement by Peter Kleine Schaars does justice to the atmosphere of the original song.

Die erfolgreiche Karriere von Alison Moyet begann zu Beginn der 80er-Jahre mit der englischen Popgruppe Yazoo. Nach ein paar Jahren ging die Sängerin mit der starken Soulstimme jedoch eigene Wege und arbeitete an einer Solo-Karriere. Sie nahm einige Cover-Versionen auf, schrieb aber auch selbst schöne Lieder, darunter Love Resurrection und natürlich das ausdrucksvolle, unvergessene All Cried Out. Diese Bearbeitung von Peter Kleine Schaars wird der Stimmung des Originals vollkommen gerecht.

La chanteuse Alison Moyet est repérée au début des années 1980 par Vince Clarke, alors la recherche d’une plus grande indépendance : il a quitté son célèbre groupe Depeche Mode. La voix mélancolique d’Alison Moyet et la musique pop électronique innovante de Vince Clarke s’unissent au sein du groupe Yazoo dont des chansons comme Only You et Don’t Go rencontrent un vif succès. Quelques années après, Alison Moyet décide néanmoins de suivre son propre chemin et se lance dans une carrière solo au cours de laquelle elle développe un style plus conventionnel. Elle enregistre plusieurs reprises telles que The First Time I Ever Saw Your Face et That Ole Devil CalledLove, mais compose aussi de superbes titres tels que Love Resurrection et bien entendu All Cried Out, une chanson particulièrement expressive. L’arrangement de Peter Kleine Schaars reste très fidèle l’ambiance de la chanson d’origine.

Fanfare Band - Grade 6

SKU: BT.DHP-1115084-020

Composed by Jan Van der Roost. Concert and Contest Collection CBHA. Set (Score & Parts). De Haske Publications #DHP 1115084-020. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1115084-020).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

It may be surprising to see a fanfare piece commissioned by a Japanese ensemble, since fanfare orchestras are typically found in Belgium, Holland and Luxembourg, and also France and Switzerland. Senzoku Gakuen is one of the largest and mostprestigious music universities in Japan, and home to a wide variety of ensembles and orchestras. Since 2006 they have had a fanfare orchestra, which was started by Sotaru Fukaishi, a euphonium teacher who felt further performance opportunity wasneeded for saxhorn instruments. Fukaishi had loved the sound of fanfare orchestras ever since visiting the World Music Contest in Kerkrade (Holland) several years earlier. Jan Van der Roost was involved with this new initiative from the beginning,and they were also joined by Manu Mellaerts for certain projects. The Dean of the music department, Professor Kazuo Tomioka, fully supports the ensemble and commissioned Ostinati. The première took place on June 11th at Maeda Hall inMizonokuchi (Kawasaki) where Senzoku Gakuen is based. The piece opens with an impressive timpani solo, followed by brass and saxophone. The rhythmical pulse remains constant and the music is fiery and assertive in character. A pentatonic melodygradually emerges and the music loses its vehemency and softens. The initial percussion ostinati subsequently recurs and the first section of the piece concludes in a similar mood to the opening. The second movement is sweet and melodic, opening witha long passage for the saxophone family in a minor key. The same theme then appears in the major and is developed upon; the music builds to a majestic orchestral forte, reminiscent of a pipe organ in its sonority. The theme returns in the originalminor key with a change in instrumentation leading the movement to a quiet and peaceful end on a soft E minor chord. The finale starts with percussion: a four-bar pattern is repeated several times over which the movement’s melodic themes areintroduced. These melodic elements are varied and used in different versions and the ostinato idea, which characterizes the entire piece, is highlighted. The theme travels through the orchestra, appearing on various instruments and in variousregisters. It captures the listener’s attention and displays the full range of sound and colour within the fanfare orchestra.

Het is misschien verrassend dat dit fanfarewerk is geschreven in opdracht van een Japans ensemble, aangezien fanfareorkesten vooral te vinden zijn in België, Nederland en Luxemburg, en ook wel in Frankrijk en Zwitserland. SenzokuGakuen is een van de grootste en meest prestigieuze muziekopleidingen van Japan, en de thuisbasis van een grote verscheidenheid van ensembles en orkesten. In 2006 is er een fanfareorkest opgericht, en wel door Sotaru Fukaishi, eeneuphoniumdocent die vond dat er meer mogelijkheden moesten komen voor optredens met saxhoorninstrumenten. Fukaishi had enkele jaren daarvoor genoten van de fanfareklank toen hij het Wereld Muziek Concours in Kerkrade bezocht. DeBelgische componist Jan Van der Roost was van het begin af aan betrokken bij dit nieuwe initiatief, en ook Manu Mellaerts werd voor een aantal projecten aangetrokken. Het hoofd van de muziekfaculteit, professor Kazuo Tomioka, staatgeheel achter het ensemble en gaf de opdracht tot het schrijven van Ostinati. De première vond plaats op 11 juni in de Maeda Hall in Mizonokuchi (Kawasaki), waar Senzoku Gakuen is gevestigd. Het werk begint met een indrukwekkendepaukensolo, gevolgd door koper en saxofoon. De ritmische puls blijft constant, en de aard van de muziek is vurig en krachtig. Geleidelijk komt er een pentatonische melodie naar voren en wordt de muziek minder heftig, ze wordtzachter van karakter. De aanvankelijke ostinati in het slagwerk verschijnen dan opnieuw, waarna het eerste deel van het werk eindigt in dezelfde sfeer als waarmee het begon. Het tweede deel is lieflijk en melodisch. Het opentmet een lange passage voor de saxofoons in een mineurtoonsoort. Dan klinkt hetzelfde thema in majeur en daar wordt op voortgeborduurd: de muziek ontwikkelt zich tot een majestueus orkestraal forte, dat qua sonoriteit doet denken

Es mag überraschen, dass dieses Fanfareorchesterwerk ausgerechnet von einem japanischen Ensemble in Auftrag gegeben wurde, da Fanfareorchester doch eher in Belgien, den Niederlanden oder Luxemburg oder auch in Frankreich oder Schweiz zu finden sind. Senzoku Gakuen ist eine der größten und renommiertesten Musikschulen Japans und Heimstätte einer Vielfalt an Ensembles und Orchestern. Im Jahr 2006 wurde ein Fanfareorchester gegründet. Den Anstoß gab Sotaru Fukaishi, ein Euphoniumlehrer, der den Instrumenten der Saxhorn-Familie mehr Spielmöglichkeiten bieten wollte. Fukaishi hatte sich einige Jahre zuvor bei der Weltmeisterschaft in Kerkrade (Holland) in den Klang vonFanfareorchestern verliebt. Jan Van der Roost war von Beginn an in die Entwicklung dieser Idee involviert und, einige Projekte betreffend, ebenso Manu Mellaerts. Der Dekan des Musik-Colleges, Professor Kazuo Tomioka, steht voll und ganz hinter dem Ensemble und gab Ostinati in Auftrag. Die Premiere fand am 11. Juni 2011 in der Maeda Hall in Mizonokuchi statt, dem Heimatort der Schule Senzoku Gakuen. Das Stück beginnt mit einem eindrucksvollen Paukensolo, bevor Blechbläser und Saxophon einsetzen. Der rhythmische Puls bleibt konstant unter einer feurigen, nachdrücklichen Musik. Eine pentatonische Melodie bildet sich nach und nach heraus, während die Musik an Heftigkeit verliert und sanfter wird. Die anfänglichen Ostinati im Schlagwerk kehren zurück und so endet der erste Satz des Werkes in einer der Eröffnung ähnlichen Stimmung. Der zweite Satz ist lieblich und melodiös. Er beginnt mit einem langen Abschnitt für die Saxophone in Moll. Dann erscheint das gleiche Thema in Dur und durchläuft eine Entwicklung; die Musik baut sich zu einem majestätischen orchestralen Forte auf, das in seiner Klangfülle an eine Orgel erinnert. Dann kehrt das Thema in seiner ursprünglichen Moll-Tonart und in veränderter Instrumentierung zurück, um den Satz ruhig und friedvoll in einem e-Moll-Akkord enden zu lassen.

Il pourrait paraître surprenant qu’un ensemble japonais puisse commander une pièce pour orchestre de fanfare, puisque l’on rencontre surtout ce type de formation en Belgique, aux Pays-Bas et au Luxembourg, ainsi qu’en France et en Suisse. Senzoku Gakuen, l’une des plus grandes et plus prestigieuses académies de musique du Japon, compte une grande variété d’ensembles et d’orchestres. En 2006 s’y est ajouté un orchestre de fanfare fondé par Sotaru Fukaishi, un professeur d’euphonium qui pensait qu’il était nécessaire d’offrir de plus larges possibilités aux cuivres de la région. Depuis qu’il avait assisté au World Music Contest de Kerkrade (Pays-Bas), plusieurs années auparavant,Fukaishi se prit de passion pour le son chaud et généreux de l’orchestre de fanfare, une formation atypique au Japon. Jan Van der Roost a favorablement adhéré cette nouvelle initiative, tandis que Manu Mellaerts collabora avec les deux hommes afin de concrétiser certains projets. Le professeur Kazuo Tomioka, doyen du collège de musique, soutint vigoureusement l’orchestre et commanda Ostinati. La création de l’oeuvre fut donnée le 11 juin 2011 au Maeda Hall de Mizonokuchi (Kawasaki), où se trouve Senzoku Gakuen. La pièce débute avec un impressionnant solo de timbales précédant l’entrée des cuivres et des saxophones. La pulsion rythmique est constante, la musique est énergique et de caractère affirmé. Une mélodie pentatonique émerge graduellement, alors que la trame musicale diminue d’intensité et s’adoucit. L’ostinato la percussion revient fréquemment et la première partie de l’oeuvre se termine dans un climat semblable celui du début. Le deuxième mouvement, doux et romancé, débute avec un long passage en mode mineur joué par les saxophones. Le même thème apparaît alors en mode majeur et se développe peu peu ; la musique s’intensifie pour arriver un majestueux et orchestral forte dont les sonorités rappellent celles d’un orgue d’église. Puis le thème revient sa tonalité mineure d’origine avec un changement d’instrumentation qui mène.

Fanfare Band - Grade 6

SKU: BT.DHP-1115084-120

Composed by Jan Van der Roost. Concert and Contest Collection CBHA. Score Only. Composed 2012. 99 pages. De Haske Publications #DHP 1115084-120. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1115084-120).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

It may be surprising to see a fanfare piece commissioned by a Japanese ensemble, since fanfare orchestras are typically found in Belgium, Holland and Luxembourg, and also France and Switzerland. Senzoku Gakuen is one of the largest and mostprestigious music universities in Japan, and home to a wide variety of ensembles and orchestras. Since 2006 they have had a fanfare orchestra, which was started by Sotaru Fukaishi, a euphonium teacher who felt further performance opportunity wasneeded for saxhorn instruments. Fukaishi had loved the sound of fanfare orchestras ever since visiting the World Music Contest in Kerkrade (Holland) several years earlier. Jan Van der Roost was involved with this new initiative from the beginning,and they were also joined by Manu Mellaerts for certain projects. The Dean of the music department, Professor Kazuo Tomioka, fully supports the ensemble and commissioned Ostinati. The première took place on June 11th at Maeda Hall inMizonokuchi (Kawasaki) where Senzoku Gakuen is based. The piece opens with an impressive timpani solo, followed by brass and saxophone. The rhythmical pulse remains constant and the music is fiery and assertive in character. A pentatonic melodygradually emerges and the music loses its vehemency and softens. The initial percussion ostinati subsequently recurs and the first section of the piece concludes in a similar mood to the opening. The second movement is sweet and melodic, opening witha long passage for the saxophone family in a minor key. The same theme then appears in the major and is developed upon; the music builds to a majestic orchestral forte, reminiscent of a pipe organ in its sonority. The theme returns in the originalminor key with a change in instrumentation leading the movement to a quiet and peaceful end on a soft E minor chord. The finale starts with percussion: a four-bar pattern is repeated several times over which the movement’s melodic themes areintroduced. These melodic elements are varied and used in different versions and the ostinato idea, which characterizes the entire piece, is highlighted. The theme travels through the orchestra, appearing on various instruments and in variousregisters. It captures the listener’s attention and displays the full range of sound and colour within the fanfare orchestra.

Het is misschien verrassend dat dit fanfarewerk is geschreven in opdracht van een Japans ensemble, aangezien fanfareorkesten vooral te vinden zijn in België, Nederland en Luxemburg, en ook wel in Frankrijk en Zwitserland. SenzokuGakuen is een van de grootste en meest prestigieuze muziekopleidingen van Japan, en de thuisbasis van een grote verscheidenheid van ensembles en orkesten. In 2006 is er een fanfareorkest opgericht, en wel door Sotaru Fukaishi, eeneuphoniumdocent die vond dat er meer mogelijkheden moesten komen voor optredens met saxhoorninstrumenten. Fukaishi had enkele jaren daarvoor genoten van de fanfareklank toen hij het Wereld Muziek Concours in Kerkrade bezocht. DeBelgische componist Jan Van der Roost was van het begin af aan betrokken bij dit nieuwe initiatief, en ook Manu Mellaerts werd voor een aantal projecten aangetrokken. Het hoofd van de muziekfaculteit, professor Kazuo Tomioka, staatgeheel achter het ensemble en gaf de opdracht tot het schrijven van Ostinati. De première vond plaats op 11 juni in de Maeda Hall in Mizonokuchi (Kawasaki), waar Senzoku Gakuen is gevestigd. Het werk begint met een indrukwekkendepaukensolo, gevolgd door koper en saxofoon. De ritmische puls blijft constant, en de aard van de muziek is vurig en krachtig. Geleidelijk komt er een pentatonische melodie naar voren en wordt de muziek minder heftig, ze wordtzachter van karakter. De aanvankelijke ostinati in het slagwerk verschijnen dan opnieuw, waarna het eerste deel van het werk eindigt in dezelfde sfeer als waarmee het begon. Het tweede deel is lieflijk en melodisch. Het opentmet een lange passage voor de saxofoons in een mineurtoonsoort. Dan klinkt hetzelfde thema in majeur en daar wordt op voortgeborduurd: de muziek ontwikkelt zich tot een majestueus orkestraal forte, dat qua sonoriteit doet denken

Es mag überraschen, dass dieses Fanfareorchesterwerk ausgerechnet von einem japanischen Ensemble in Auftrag gegeben wurde, da Fanfareorchester doch eher in Belgien, den Niederlanden oder Luxemburg oder auch in Frankreich oder Schweiz zu finden sind. Senzoku Gakuen ist eine der größten und renommiertesten Musikschulen Japans und Heimstätte einer Vielfalt an Ensembles und Orchestern. Im Jahr 2006 wurde ein Fanfareorchester gegründet. Den Anstoß gab Sotaru Fukaishi, ein Euphoniumlehrer, der den Instrumenten der Saxhorn-Familie mehr Spielmöglichkeiten bieten wollte. Fukaishi hatte sich einige Jahre zuvor bei der Weltmeisterschaft in Kerkrade (Holland) in den Klang vonFanfareorchestern verliebt. Jan Van der Roost war von Beginn an in die Entwicklung dieser Idee involviert und, einige Projekte betreffend, ebenso Manu Mellaerts. Der Dekan des Musik-Colleges, Professor Kazuo Tomioka, steht voll und ganz hinter dem Ensemble und gab Ostinati in Auftrag. Die Premiere fand am 11. Juni 2011 in der Maeda Hall in Mizonokuchi statt, dem Heimatort der Schule Senzoku Gakuen. Das Stück beginnt mit einem eindrucksvollen Paukensolo, bevor Blechbläser und Saxophon einsetzen. Der rhythmische Puls bleibt konstant unter einer feurigen, nachdrücklichen Musik. Eine pentatonische Melodie bildet sich nach und nach heraus, während die Musik an Heftigkeit verliert und sanfter wird. Die anfänglichen Ostinati im Schlagwerk kehren zurück und so endet der erste Satz des Werkes in einer der Eröffnung ähnlichen Stimmung. Der zweite Satz ist lieblich und melodiös. Er beginnt mit einem langen Abschnitt für die Saxophone in Moll. Dann erscheint das gleiche Thema in Dur und durchläuft eine Entwicklung; die Musik baut sich zu einem majestätischen orchestralen Forte auf, das in seiner Klangfülle an eine Orgel erinnert. Dann kehrt das Thema in seiner ursprünglichen Moll-Tonart und in veränderter Instrumentierung zurück, um den Satz ruhig und friedvoll in einem e-Moll-Akkord enden zu lassen.

Il pourrait paraître surprenant qu’un ensemble japonais puisse commander une pièce pour orchestre de fanfare, puisque l’on rencontre surtout ce type de formation en Belgique, aux Pays-Bas et au Luxembourg, ainsi qu’en France et en Suisse. Senzoku Gakuen, l’une des plus grandes et plus prestigieuses académies de musique du Japon, compte une grande variété d’ensembles et d’orchestres. En 2006 s’y est ajouté un orchestre de fanfare fondé par Sotaru Fukaishi, un professeur d’euphonium qui pensait qu’il était nécessaire d’offrir de plus larges possibilités aux cuivres de la région. Depuis qu’il avait assisté au World Music Contest de Kerkrade (Pays-Bas), plusieurs années auparavant,Fukaishi se prit de passion pour le son chaud et généreux de l’orchestre de fanfare, une formation atypique au Japon. Jan Van der Roost a favorablement adhéré cette nouvelle initiative, tandis que Manu Mellaerts collabora avec les deux hommes afin de concrétiser certains projets. Le professeur Kazuo Tomioka, doyen du collège de musique, soutint vigoureusement l’orchestre et commanda Ostinati. La création de l’oeuvre fut donnée le 11 juin 2011 au Maeda Hall de Mizonokuchi (Kawasaki), où se trouve Senzoku Gakuen. La pièce débute avec un impressionnant solo de timbales précédant l’entrée des cuivres et des saxophones. La pulsion rythmique est constante, la musique est énergique et de caractère affirmé. Une mélodie pentatonique émerge graduellement, alors que la trame musicale diminue d’intensité et s’adoucit. L’ostinato la percussion revient fréquemment et la première partie de l’oeuvre se termine dans un climat semblable celui du début. Le deuxième mouvement, doux et romancé, débute avec un long passage en mode mineur joué par les saxophones. Le même thème apparaît alors en mode majeur et se développe peu peu ; la musique s’intensifie pour arriver un majestueux et orchestral forte dont les sonorités rappellent celles d’un orgue d’église. Puis le thème revient sa tonalité mineure d’origine avec un changement d’instrumentation qui mène.

Fanfare Band - Grade 2.5

SKU: BT.DHP-1043758-020

Composed by Jacob De Haan. Performance Series. Concert Piece. Set (Score & Parts). Composed 2004. De Haske Publications #DHP 1043758-020. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1043758-020).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

Singapore Rhapsody is an exciting work in two movements based on popular Malaysian folksongs. The songs that occur in the first movement are Rasa Sayang eh (a love song), Gelang Sipaku Gelang (a song about community spirit), Suriram (a song about a girl proclaiming her virtues) and Di-Tanjung Katong (a love song that takes place at the Cape Katong on the southeast coast of Singapore). The second movement features Lenggang Kangkung, which literally means “The swaying of the watercress,” Katang Lompat (a moralistic song about the symbolism of the frog) and finally Kenek kenek-lah Udang (a wedding song). Each movement of this enchanting work can be performed separately but acomplete performance will be the crowning moment of any concert.

Dit tweedelige werk is gebaseerd op populaire Maleisische volksliedjes. De liedjes uit het eerste deel zijn Rasa Sayang eh (een liefdesliedje), Gelang Sipaku Gelang (een liedje over gemeenschapszin), Suriram (overeen meisje dat haar eeuwige vriendschap aanbiedt) en Di-Tanjung Katong (een liefdeslied dat zich afspeelt aan de zuidoostkust van Singapore). Deel twee bestaat uit Lenggang Kangkung (letterlijk ‘het zwaaien vande waterkers’), Katang Lompat (over de symboliek van de kikker) en Kenek kenek-lah Udang (een bruiloftslied). De twee delen van Singapore Rhapsody kunnen prima los van elkaar worden uitgevoerd.

Jacob de Haans Komposition besteht aus zwei Sätzen, die auf malaysischen Volksliedern basieren: zwei Liebeslieder, ein Lied über die Freundschaft, zwei Lieder über die Natur sowie ein Hochzeitslied. Die beiden Sätze von Singapore Rhapsody sind nicht untrennbar miteinander verbunden; sie können daher auch problemlos getrennt voneinander aufgeführt werden. Bringen Sie mit dieser Rhapsodie etwas Exotik in Ihr nächstes Konzert!

Singapour, la cité du Lion, est l’un des plus importants carrefours d’Asie. Singapour mélange habilement les cultures chinoises, malaises, indiennes et occidentales. La musique traditionnelle est l’image de la multiethnicité de cette ville-état. Les deux mouvements de cette composition s’inspirent de chants traditionnels malais. Le premier mouvement développe quatre chants traditionnels de caractère contrastant et contrasté. Le second mouvement est basé sur les chants Lenggang Kangkung (qui dépeint le gracieux mouvement du cresson de rizière), Katang Lompat (une chanson moraliste qui évoque le symbolisme de la grenouille) et un chant de mariage. Les deux mouvements de cetterhapsodie ne sont pas intimement liés. Il est donc possible de les interpréter séparément.

Singapore, la citt del leone, è uno dei più importanti crocevia dell’Asia. Singapore mischia abilmente le culture provenienti dalla Cina, dalla Malesia, dall’India a quelle occidentali. La musica tradizionale è l’immagine delle molte etnie di questa citt -stato. I due movimenti di questa composizione si ispirano a canti tradizionali della Malesia. Il primo movimento sviluppa quattro canti tradizionali di carattere contrastante e contrastato. Il secondo movimento è basato sui canti Lenggang Kangkung e Katang Lompat, che, come d’abitudine in oriente, descrivono animali e l’ambiente in cui vivono legandoli a simbolismi, e un canto tradizionale in occasione di matrimoni. I duemovimenti di questa rapsodia non sono legati tra loro, rendendo possibile eseguirli separatamente.

Fanfare Band - Grade 2

SKU: BT.GOB-000801-020

Composed by John Emerson Blackstone. Set (Score & Parts). Gobelin Music Publications #GOB 000801-020. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000801-020).

Glitter and glamour, good-looking people, a lot of Bling Bling and fast cars images like these will cross our minds when we think of the movie world. However, reality proves to be different : as a rule, a tremendous amount of work will have been done on the set before a film is ready to be shown on the big screen.
A visit to an actual movie set inspired John Emerson Blackstone to write a composition bearing the same name. He had both seen a number of characteristic attributes and heard the typical phrases used in film making, and he incorporated them into ‘On the Movie Set’ .

In the first part, ‘The Clapboard’, a ‘director’s assistant’ is supposed to shout “Quieton the set’” and “Action!”, as is done before a real scene is shot. Subsequently, in order to create the right atmosphere, the clacking of a ‘Clapboard’ should be heard.
During a romantic scene we should be transported to another world by means of sweet sounds in the background, so romantic music is of course heard in the next part, ‘Love Scene’.
At the end of a long working day ‘It’s a wrap’ is called on the set to inform everyone that the filming on that day is completed.

Now there is only one more thing left to dream of : an Oscar.....

Perf. Note:
The use of the right props will add to the performance and appreciation of ‘On the Movie Set’. A red carpet and a glamorous reception should give your audience the feeling they are attending a real ‘opening night’!

‘Glamour’ en ‘Glitter’, mooie mensen, veel ‘bling bling’ en snelle auto’s. Zomaar een aantal zaken waar we aan denken als het om de filmwereld gaat. Maar voordat de film klaar is voor de bioscoop moet er doorgaans hard gewerkt wordentijdens het draaien op de filmset.
Een bezoekje op een filmset inspireerde John Emerson Blackstone tot het schrijven van ‘On the Movieset’. Hij zag een aantal zeer karakteristieke attributen en hoorde kreten die hij verwerktein deze compositie.

In het eerste deel: ‘The Clapboard’, is het de bedoeling dat de assistent van de regisseur ‘de bekende kreten’ (Quiet on the set of And Action!) roept, voordat er een take opgenomen wordt. Daarnamoet natuurlijk met een ‘Clapboard’ geklakt worden.
Bij een ‘Love Scene’ hoort uiteraard sfeerverhogende romantische muziek. Want zwijmelen bij een film gaat nu eenmaal niet zonder zoete klanken.
Aan het einde van eenlange dag klinkt altijd ‘It’s a wrap’. Dit betekent dat het laatste shot van de dag gemaakt is.

Nu maar hopen dat er een oscar in het verschiet ligt.

Perf. Note:
Het gebruik van de juiste rekwisieten zalde uitvoering en waardering van ‘On the Movieset’ ten goede komen. Een rode loper en een chique ontvangst zullen uw gasten een echt ‘premi?re’ gevoel geven.

Fanfare Band - Grade 2.5

SKU: BT.DHP-1043758-120

Composed by Jacob De Haan. Performance Series. Concert Piece. Score Only. Composed 2004. 36 pages. De Haske Publications #DHP 1043758-120. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1043758-120).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

Singapore Rhapsody is an exciting work in two movements based on popular Malaysian folksongs. The songs that occur in the first movement are Rasa Sayang eh (a love song), Gelang Sipaku Gelang (a song about community spirit), Suriram (a song about a girl proclaiming her virtues) and Di-Tanjung Katong (a love song that takes place at the Cape Katong on the southeast coast of Singapore). The second movement features Lenggang Kangkung, which literally means “The swaying of the watercress,” Katang Lompat (a moralistic song about the symbolism of the frog) and finally Kenek kenek-lah Udang (a wedding song). Each movement of this enchanting work can be performed separately but acomplete performance will be the crowning moment of any concert.

Dit tweedelige werk is gebaseerd op populaire Maleisische volksliedjes. De liedjes uit het eerste deel zijn Rasa Sayang eh (een liefdesliedje), Gelang Sipaku Gelang (een liedje over gemeenschapszin), Suriram (overeen meisje dat haar eeuwige vriendschap aanbiedt) en Di-Tanjung Katong (een liefdeslied dat zich afspeelt aan de zuidoostkust van Singapore). Deel twee bestaat uit Lenggang Kangkung (letterlijk ‘het zwaaien vande waterkers’), Katang Lompat (over de symboliek van de kikker) en Kenek kenek-lah Udang (een bruiloftslied). De twee delen van Singapore Rhapsody kunnen prima los van elkaar worden uitgevoerd.

Jacob de Haans Komposition besteht aus zwei Sätzen, die auf malaysischen Volksliedern basieren: zwei Liebeslieder, ein Lied über die Freundschaft, zwei Lieder über die Natur sowie ein Hochzeitslied. Die beiden Sätze von Singapore Rhapsody sind nicht untrennbar miteinander verbunden; sie können daher auch problemlos getrennt voneinander aufgeführt werden. Bringen Sie mit dieser Rhapsodie etwas Exotik in Ihr nächstes Konzert!

Singapour, la cité du Lion, est l’un des plus importants carrefours d’Asie. Singapour mélange habilement les cultures chinoises, malaises, indiennes et occidentales. La musique traditionnelle est l’image de la multiethnicité de cette ville-état. Les deux mouvements de cette composition s’inspirent de chants traditionnels malais. Le premier mouvement développe quatre chants traditionnels de caractère contrastant et contrasté. Le second mouvement est basé sur les chants Lenggang Kangkung (qui dépeint le gracieux mouvement du cresson de rizière), Katang Lompat (une chanson moraliste qui évoque le symbolisme de la grenouille) et un chant de mariage. Les deux mouvements de cetterhapsodie ne sont pas intimement liés. Il est donc possible de les interpréter séparément.

Singapore, la citt del leone, è uno dei più importanti crocevia dell’Asia. Singapore mischia abilmente le culture provenienti dalla Cina, dalla Malesia, dall’India a quelle occidentali. La musica tradizionale è l’immagine delle molte etnie di questa citt -stato. I due movimenti di questa composizione si ispirano a canti tradizionali della Malesia. Il primo movimento sviluppa quattro canti tradizionali di carattere contrastante e contrastato. Il secondo movimento è basato sui canti Lenggang Kangkung e Katang Lompat, che, come d’abitudine in oriente, descrivono animali e l’ambiente in cui vivono legandoli a simbolismi, e un canto tradizionale in occasione di matrimoni. I duemovimenti di questa rapsodia non sono legati tra loro, rendendo possibile eseguirli separatamente.

Fanfare Band - Grade 4

SKU: BT.GOB-000829-020

Composed by Rob Goorhuis. Set (Score & Parts). Gobelin Music Publications #GOB 000829-020. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000829-020).

In 2005 it was 400 years ago that the first volume of the world-famous novel ‘El ingenioso hidalgo don Quichote de La Mancha’, written by Miguel de Cervantes Saavedra (1547-1616), was published.

Don Quichote, a nobleman who is under the delusion that he must fight against injustice starts out on a journey with his steed Rosinante and his peasant squire Sancho Panza and experiences all kinds of remarkable adventures.
In the course of them his love for the lady Dulcinea of Tobosco plays an important role.
One of the most famous scenes is that of his fight against windmills on the plain of La Mancha, which he takes to be enormous, evil giants.

‘DonQuichote’ consists of four short pieces:
1. Don Quichote: the ingenious Spanish nobleman.
2. Dulcinea: the lady with whom this errant knight has an imaginary courtly love affair.
3. Sancho Panza: Don Quichote’s loyal and sensible servant who, compared to his master, is a simple soul.
4. Rosinante: the steed that has much to put up with considering it has a rider who often spends more time on the ground than in the saddle.

In 2005 was het 400 jaar geleden dat de schrijver Miguel de Cervantes Saavedra (1547-1616) het eerste deel van zijn inmiddels wereldberoemde werk ‘El ingenioso hidalgo don Quichote de La Mancha’ publiceerde.

Don Quichote,een edelman die in de waan verkeert het onrecht in de wereld te moeten bestrijden, trekt met zijn strijdros Rosinante en zijn schildknaap Sancho Panza de wereld in en beleeft allerlei opmerkelijke avonturen. Daarbij speelt zijnliefde voor de jonkvrouw Dulcinea van Toboso een bijzondere rol.
Een van de bekendste taferelen is zijn gevecht tegen de windmolens in de vlakte van La Mancha, die hij voor vervaarlijke, kwaadaardige reuzen aanziet.

‘Don Quichote’ bestaat uit vier korte deeltjes:
1. Don Quichote: de vernuftige Spaanse edelman
2. Dulcinea: de jonkvrouwe waarmee hij in zijn eigen verbeelding een romance mee heeft.
3. Sancho Panza: detrouwe en verstandige knecht van Don Quichote, die vergeleken met zijn meester een simpele ziel is.
4. Rosinante: zijn viervoeter, die heel wat te doorstaan heeft met een berijder, die soms meer op de grond ligt dandat hij in het zadel zit.

Verplicht werk minirepertorium 3e divisie harmonie.

Fanfare Band - Grade 2

SKU: BT.GOB-000801-120

Composed by John Emerson Blackstone. Score Only. 36 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000801-120. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000801-120).

Glitter and glamour, good-looking people, a lot of Bling Bling and fast cars images like these will cross our minds when we think of the movie world. However, reality proves to be different : as a rule, a tremendous amount of work will have been done on the set before a film is ready to be shown on the big screen.
A visit to an actual movie set inspired John Emerson Blackstone to write a composition bearing the same name. He had both seen a number of characteristic attributes and heard the typical phrases used in film making, and he incorporated them into ‘On the Movie Set’ .

In the first part, ‘The Clapboard’, a ‘director’s assistant’ is supposed to shout “Quieton the set’” and “Action!”, as is done before a real scene is shot. Subsequently, in order to create the right atmosphere, the clacking of a ‘Clapboard’ should be heard.
During a romantic scene we should be transported to another world by means of sweet sounds in the background, so romantic music is of course heard in the next part, ‘Love Scene’.
At the end of a long working day ‘It’s a wrap’ is called on the set to inform everyone that the filming on that day is completed.

Now there is only one more thing left to dream of : an Oscar.....

Perf. Note:
The use of the right props will add to the performance and appreciation of ‘On the Movie Set’. A red carpet and a glamorous reception should give your audience the feeling they are attending a real ‘opening night’!

‘Glamour’ en ‘Glitter’, mooie mensen, veel ‘bling bling’ en snelle auto’s. Zomaar een aantal zaken waar we aan denken als het om de filmwereld gaat. Maar voordat de film klaar is voor de bioscoop moet er doorgaans hard gewerkt wordentijdens het draaien op de filmset.
Een bezoekje op een filmset inspireerde John Emerson Blackstone tot het schrijven van ‘On the Movieset’. Hij zag een aantal zeer karakteristieke attributen en hoorde kreten die hij verwerktein deze compositie.

In het eerste deel: ‘The Clapboard’, is het de bedoeling dat de assistent van de regisseur ‘de bekende kreten’ (Quiet on the set of And Action!) roept, voordat er een take opgenomen wordt. Daarnamoet natuurlijk met een ‘Clapboard’ geklakt worden.
Bij een ‘Love Scene’ hoort uiteraard sfeerverhogende romantische muziek. Want zwijmelen bij een film gaat nu eenmaal niet zonder zoete klanken.
Aan het einde van eenlange dag klinkt altijd ‘It’s a wrap’. Dit betekent dat het laatste shot van de dag gemaakt is.

Nu maar hopen dat er een oscar in het verschiet ligt.

Perf. Note:
Het gebruik van de juiste rekwisieten zalde uitvoering en waardering van ‘On the Movieset’ ten goede komen. Een rode loper en een chique ontvangst zullen uw gasten een echt ‘premi?re’ gevoel geven.

Fanfare Band - Grade 4

SKU: BT.GOB-000829-120

Composed by Rob Goorhuis. Score Only. 24 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000829-120. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000829-120).

In 2005 it was 400 years ago that the first volume of the world-famous novel ‘El ingenioso hidalgo don Quichote de La Mancha’, written by Miguel de Cervantes Saavedra (1547-1616), was published.

Don Quichote, a nobleman who is under the delusion that he must fight against injustice starts out on a journey with his steed Rosinante and his peasant squire Sancho Panza and experiences all kinds of remarkable adventures.
In the course of them his love for the lady Dulcinea of Tobosco plays an important role.
One of the most famous scenes is that of his fight against windmills on the plain of La Mancha, which he takes to be enormous, evil giants.

‘DonQuichote’ consists of four short pieces:
1. Don Quichote: the ingenious Spanish nobleman.
2. Dulcinea: the lady with whom this errant knight has an imaginary courtly love affair.
3. Sancho Panza: Don Quichote’s loyal and sensible servant who, compared to his master, is a simple soul.
4. Rosinante: the steed that has much to put up with considering it has a rider who often spends more time on the ground than in the saddle.

In 2005 was het 400 jaar geleden dat de schrijver Miguel de Cervantes Saavedra (1547-1616) het eerste deel van zijn inmiddels wereldberoemde werk ‘El ingenioso hidalgo don Quichote de La Mancha’ publiceerde.

Don Quichote,een edelman die in de waan verkeert het onrecht in de wereld te moeten bestrijden, trekt met zijn strijdros Rosinante en zijn schildknaap Sancho Panza de wereld in en beleeft allerlei opmerkelijke avonturen. Daarbij speelt zijnliefde voor de jonkvrouw Dulcinea van Toboso een bijzondere rol.
Een van de bekendste taferelen is zijn gevecht tegen de windmolens in de vlakte van La Mancha, die hij voor vervaarlijke, kwaadaardige reuzen aanziet.

‘Don Quichote’ bestaat uit vier korte deeltjes:
1. Don Quichote: de vernuftige Spaanse edelman
2. Dulcinea: de jonkvrouwe waarmee hij in zijn eigen verbeelding een romance mee heeft.
3. Sancho Panza: detrouwe en verstandige knecht van Don Quichote, die vergeleken met zijn meester een simpele ziel is.
4. Rosinante: zijn viervoeter, die heel wat te doorstaan heeft met een berijder, die soms meer op de grond ligt dandat hij in het zadel zit.

Verplicht werk minirepertorium 3e divisie harmonie.

Fanfare Band - Grade 5

SKU: BT.DHP-1115065-020

Composed by Stijn Roels. Concert and Contest Collection Brass Band en Fanfare. Concert Piece. Set (Score & Parts). Composed 2011. De Haske Publications #DHP 1115065-020. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1115065-020).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

In this work the composer portrays what he sees as the typical characteristics of youth, his young daughter being a source of inspiration. The music describes different emotions between parents and their child such as parental love, proudness andalso some tension.

The final movement starts with a fugue based on the first theme leading to the work’s climax where the chorale appears in majestic form.

In The Essence of Youth geeft de componist zijn visie op de kindertijd en de jeugd. Zijn eigen dochter vormde hierbij een belangrijke inspiratiebron. De opening staat met opgewekte ritmes, dynamische contrasten en maatsoortwisselingenvoor de spontaniteit van kinderen. Het eerste en tweede deel vertellen over de liefde, zorg en toewijding die horen bij een ouder-kindrelatie. Met dissonante harmonieën, maar ook met mooie melodieën weet de componist ditprachtig te verbeelden. Een fuga leidt ten slotte naar een prachtig koraal: de trotse ouders met hun kind verbeeldend.

In The Essence of Youth beschreibt der Komponist sein Bild von Kindheit und Jugend - inspiriert von seiner eigenen Tochter. Die Eröffnung steht mit aufgeweckten Rhythmen, dynamischen Kontrasten, Taktartwechseln für die Unberechenbarkeit vonKindern. Der erste und zweite Satz erzählen mit dissonanten Harmonien, aber auch mit schönen Melodien von Spannungen, Liebe und Sorge in der Eltern-Kind-Beziehung. Den Schluss bildet eine Fuge, die zu einem prachtvollen Choral führt: ein Bild stolzerEltern mit ihrem Kind!

Dans cette œuvre le compositeur dépeint les attributs typiques de la jeunesse selon lui, inspiré par sa jeune fille. La musique décrit des émotions différentes entre des parents et leur enfant tel que l’amour parental, la fierté mais aussi lestensions.Le dernier mouvement commence par une fugue basée sur le premier thème qui mène l’apogée du morceau où le choral entre majestueusement.

< I>The Essence of Youth è un brano che riflette ciò che il compositore, ispirato da sua figlia, considera come le caratteristiche tipiche della gioventù. Un’ouverture spettacolare nella quale contrasti dinamici e dai ritmi vivaci si susseguonocome a simboleggiare la straordinaria energia dei bambini. Il primo movimento, sulla scia dell’introduzione, anticipa una parte di solo che accompagna al secondo movimento, testimonianza dell’amore infinito dei genitori nei confronti dei figli. Unafuga basata sul tema iniziale contraddistingue il terzo movimento che conduce all’apoteosi finale.

Fanfare Band - Grade 5

SKU: BT.DHP-1115065-120

Composed by Stijn Roels. Concert and Contest Collection Brass Band en Fanfare. Concert Piece. Score Only. Composed 2011. 44 pages. De Haske Publications #DHP 1115065-120. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1115065-120).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

In this work the composer portrays what he sees as the typical characteristics of youth, his young daughter being a source of inspiration. The music describes different emotions between parents and their child such as parental love, proudness andalso some tension.

The final movement starts with a fugue based on the first theme leading to the work’s climax where the chorale appears in majestic form.

In The Essence of Youth geeft de componist zijn visie op de kindertijd en de jeugd. Zijn eigen dochter vormde hierbij een belangrijke inspiratiebron. De opening staat met opgewekte ritmes, dynamische contrasten en maatsoortwisselingenvoor de spontaniteit van kinderen. Het eerste en tweede deel vertellen over de liefde, zorg en toewijding die horen bij een ouder-kindrelatie. Met dissonante harmonieën, maar ook met mooie melodieën weet de componist ditprachtig te verbeelden. Een fuga leidt ten slotte naar een prachtig koraal: de trotse ouders met hun kind verbeeldend.

In The Essence of Youth beschreibt der Komponist sein Bild von Kindheit und Jugend - inspiriert von seiner eigenen Tochter. Die Eröffnung steht mit aufgeweckten Rhythmen, dynamischen Kontrasten, Taktartwechseln für die Unberechenbarkeit vonKindern. Der erste und zweite Satz erzählen mit dissonanten Harmonien, aber auch mit schönen Melodien von Spannungen, Liebe und Sorge in der Eltern-Kind-Beziehung. Den Schluss bildet eine Fuge, die zu einem prachtvollen Choral führt: ein Bild stolzerEltern mit ihrem Kind!

Dans cette œuvre le compositeur dépeint les attributs typiques de la jeunesse selon lui, inspiré par sa jeune fille. La musique décrit des émotions différentes entre des parents et leur enfant tel que l’amour parental, la fierté mais aussi lestensions.Le dernier mouvement commence par une fugue basée sur le premier thème qui mène l’apogée du morceau où le choral entre majestueusement.

< I>The Essence of Youth è un brano che riflette ciò che il compositore, ispirato da sua figlia, considera come le caratteristiche tipiche della gioventù. Un’ouverture spettacolare nella quale contrasti dinamici e dai ritmi vivaci si susseguonocome a simboleggiare la straordinaria energia dei bambini. Il primo movimento, sulla scia dell’introduzione, anticipa una parte di solo che accompagna al secondo movimento, testimonianza dell’amore infinito dei genitori nei confronti dei figli. Unafuga basata sul tema iniziale contraddistingue il terzo movimento che conduce all’apoteosi finale.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.AMP-139-020

Composed by Philip Sparke. Anglo Music Midway Series. Concert Piece. Set (Score & Parts). Composed 2005. Anglo Music Press #AMP 139-020. Published by Anglo Music Press (BT.AMP-139-020).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

This is an ancient Welsh air that was first published in Relics of the Welsh Bards in 1794. Dafydd (David) Owain was a famous Welsh bard who lived on a farm called Gareg Wen (The White Rock) in Eifionydd, Carnarnvonshire, North Wales. Tradition has it that on his deathbed he called for his harp and composed this lovely melody, requesting that it be played at his funeral. Accordingly, it was later played at the parish church of Ynys-Cynhaiarn. Lyrics were later added by Ceiriog Hughes, which describe the melody's inspiration. This version for fanfare band retains all the beauty and simplicity of the original.

Deze oude melodie uit Wales werd in 1794 voor het eerst uitgegeven in Relics of the Welsh Bards. Dafydd (David) Owain was een beroemde bard uit Wales, hij woonde op een boerderij genaamd Gareg Wen (De witte rots) te Eifionyddin Carnarnvonshire, in Noord-Wales. Volgens de overlevering vroeg hij op zijn sterfbed om zijn harp en componeerde hij vervolgens deze prachtige melodie, met het verzoek om die te laten spelen op zijn begrafenis. Overeenkomstigzijn wens werd de melodie gespeeld in de dorpskerk van Ynys-Cynhaiarn. De tekst werd later toegevoegd door Ceiriog Hughes en beschrijft de ontstaansgeschiedenis van deze muziek.

Dafydd Owain war ein berühmter walisischer Barde, der auf einem Bauernhof namens Gareg Wen, was so viel wie weißer Felsen bedeutet, lebte; daher der Name David vom weißen Felsen“. Es wird erzählt, dass Dafydd auf seinem Sterbebett nach seiner Harfe verlangte und dort diese Melodie komponierte, mit der Bitte, man möge sie zu seiner Beerdigung spielen. Die Schlichtheit dieses bezaubernden Airs eignet sich perfekt als Zwischenspiel in Ihrem Konzert.

Dafydd (David) Owain fu un poeta e cantore gallese. Visse a Eifionydd, nella contea del Carnavonshire (nel nord del Galles), in una fattoria chiamata”Gareg wen” (La roccia bianca). Una leggenda narra che, prima di morire,Dafydd Owain chiese che gli venisse portata la sua arpa. Negli ultimi istanti della sua vita avrebbe composto questa deliziosa melodia esigendo che venisse eseguita al suo funerale. Alcuni anni dopo, il poeta John Ceiriog Hughes scrisse un testo riportandosi alla storia che aveva portato alla composizione di questa melodia, divenuta da allora un classico della musica tradizionale gallese.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.AMP-139-120

Composed by Philip Sparke. Anglo Music Midway Series. Concert Piece. Score Only. Composed 2005. 12 pages. Anglo Music Press #AMP 139-120. Published by Anglo Music Press (BT.AMP-139-120).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

This is an ancient Welsh air that was first published in Relics of the Welsh Bards in 1794. Dafydd (David) Owain was a famous Welsh bard who lived on a farm called Gareg Wen (The White Rock) in Eifionydd, Carnarnvonshire, North Wales. Tradition has it that on his deathbed he called for his harp and composed this lovely melody, requesting that it be played at his funeral. Accordingly, it was later played at the parish church of Ynys-Cynhaiarn. Lyrics were later added by Ceiriog Hughes, which describe the melody's inspiration. This version for fanfare band retains all the beauty and simplicity of the original.

Deze oude melodie uit Wales werd in 1794 voor het eerst uitgegeven in Relics of the Welsh Bards. Dafydd (David) Owain was een beroemde bard uit Wales, hij woonde op een boerderij genaamd Gareg Wen (De witte rots) te Eifionyddin Carnarnvonshire, in Noord-Wales. Volgens de overlevering vroeg hij op zijn sterfbed om zijn harp en componeerde hij vervolgens deze prachtige melodie, met het verzoek om die te laten spelen op zijn begrafenis. Overeenkomstigzijn wens werd de melodie gespeeld in de dorpskerk van Ynys-Cynhaiarn. De tekst werd later toegevoegd door Ceiriog Hughes en beschrijft de ontstaansgeschiedenis van deze muziek.

Dafydd Owain war ein berühmter walisischer Barde, der auf einem Bauernhof namens Gareg Wen, was so viel wie weißer Felsen bedeutet, lebte; daher der Name David vom weißen Felsen“. Es wird erzählt, dass Dafydd auf seinem Sterbebett nach seiner Harfe verlangte und dort diese Melodie komponierte, mit der Bitte, man möge sie zu seiner Beerdigung spielen. Die Schlichtheit dieses bezaubernden Airs eignet sich perfekt als Zwischenspiel in Ihrem Konzert.

Dafydd (David) Owain fu un poeta e cantore gallese. Visse a Eifionydd, nella contea del Carnavonshire (nel nord del Galles), in una fattoria chiamata”Gareg wen” (La roccia bianca). Una leggenda narra che, prima di morire,Dafydd Owain chiese che gli venisse portata la sua arpa. Negli ultimi istanti della sua vita avrebbe composto questa deliziosa melodia esigendo che venisse eseguita al suo funerale. Alcuni anni dopo, il poeta John Ceiriog Hughes scrisse un testo riportandosi alla storia che aveva portato alla composizione di questa melodia, divenuta da allora un classico della musica tradizionale gallese.