SKU: BT.AMP-124-130

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

Klezmer music originated in the ‘shtetl’ (villages) and the ghettos of Eastern Europe, where itinerant Jewish troubadours, known as ‘klezmorim’, had performed at celebrations, particularly weddings, since the early Middle Ages. Since the 16th century, lyrics had been added to klezmer music, due to the ‘badkhn’ (the master of ceremony at weddings), to the ‘Purimshpil’ (the play of Esther at Purim) and to traditions of the Yiddish theatre, but the term gradually became synonymous with instrumental music, particularly featuring the violin and clarinet. In recent years it has again become very popular and in A Klezmer Karnival Philip Sparke has used three contrastingtraditional tunes to form a suite that will bring a true karnival atmosphere to any concert.

De wortels van de klezmerstijl liggen in wereldlijke melodieën, populaire dansen, het joodse ‘hazanut’ (cantorijmuziek) en de ‘nigunim’, de melodieën die worden gereciteerd door de ‘hasidim’ (orthodoxe joden). De term werd in de loopder tijden synoniem aan instrumentale muziek, waarin met name de viool en klarinet de hoofdrol spelen. Voor A Klezmer Karnival zijn drie traditionele melodieën gebruikt: Choson kale mazel tov, een bruiloftsdans,Freylekh, een joodse kringdans, en Sherele, een Duitse herdersdans.

Philip Sparke verarbeitete in seinem neuen Werk drei unterschiedliche traditionelle Klezmermelodien: einen Hochzeitstanz mit Glückwünschen für Braut und Bräutigam, einen Rundtanz und einen so genannten Scherentanz. Daraus entstand A Klezmer Karnival, das die dem Klezmer eigene Mischung aus Fröhlichkeit und Melancholie ausgezeichnet wiedergibt. Ein ebenso abwechslungsreiches wie stimmungsvolles Konzertwerk, mit dem Ihre Brass Band überzeugen wird!

Jouée depuis le Moyen ge par des musiciens juifs itinérants (klezmorim), la musique klezmer est une musique joyeuse colportée de fête en mariage, qui trouve ses origines dans les “shtetl” (villages) et les ghettos d’Europe de l’Est. A Klezmer Karnival (“Festival klezmer”) de Philip Sparke rassemble trois airs traditionnels : Choson Kale Mazel Tov - une danse nuptiale, Freylekh - une danse juive en cercle et Sherele - littéralement « petits ciseaux » - une danse de bergers, d’origine allemande.

Suonata a partire dal Medioevo da giovani musicisti ebrei (klezmorim), la musica klezmer è una musica gioiosa che ha origine nei villaggi (“shtetl”) e nei ghetti dell’Europa dell’est. A Klezmer Karnival di Philip Sparke raccoglie tre arie tradizionali: Choson Kale Mazel Tov, una danza nuziale, Freylekh, una tipica danza ebraica in cerchio e Sherele (letteralmente piccole forbici), una danza di pastori di origine tedesca.

SKU: BT.AMP-028-130

The piece reflects the composer's fascination with the origins of the universe and deep space in general. The title comes from a theory, formulated by Pythagoras, that the cosmos was ruled by the same laws he had discovered that govern the ratios of note frequencies of the musical scale. (‘Harmonia’ in Ancient Greek, which means scale or tuning rather than harmony - Greek music was monophonic). He also believed that these ratios corresponded to the distances of the six known planets from the sun and that the planets each produced a musical note which combined to weave a continuous heavenly melody (which, unfortunately, we humans cannot hear). In this work, these six notesform the basis of the sections MUSIC OF THE SPHERES and HARMONIA. The pieces opens with a horn solo called t = 0, a name given by some scientists to the moment of the Big Bang when time and space were created, and this is followed by a depiction of the BIG BANG itself, as the entire universe bursts out from a single point. A slower section follows called THE LONELY PLANET which is a meditation on the incredible and unlikely set of circumstances which led to the creation of the Earth as a planet that can support life, and the constant search for other civilisations elsewhere in the universe. ASTEROIDS AND SHOOTING STARS depicts both the benign and dangerous objects that are flying through space and which constantly threaten our planet, and the piece ends with THE UNKNOWN, leaving in question whether our continually expanding exploration of the universe will eventually lead to enlightenment or destruction.

Dit werk weerspiegelt de fascinatie van de componist voor het heelal. Het begint met een hoornsolo met de naam t = 0, waarmee sommige wetenschappers de oerknal aanduiden. Dan volgt een weergave van de oerknal zelf. Het volgendegedeelte, The Lonely Planet, is een meditatie over het ongelooflijke samenspel van omstandigheden dat leidde tot het ontstaan van de Aarde. Asteroids and Shooting Stars beschrijft objecten in de ruimte. Het werkeindigt met The Unknown, waarmee we in het ongewisse blijven over de gevolgen van onze verdere verkenning van het universum. In 2005 won Philip Sparke met Music of the Spheres de National Band Association/William D.Revelli Memorial Band Composition Contest.

Mit diesem großartigen Werk, das dem Auftraggeber der Yorkshire Building Society Band am Europäischen Brass Band Wettbewerb 2004 in Glasgow als Selbstwahlstück zu einem weiteren Titel verhalf, beweist Philip Sparke einmal mehr seine außergewöhnlichen kompositorischen Fähigkeiten. Dieses Werk über die Ursprünge des Universums führt uns vom Urknall, vorbei an einsamen Planeten, Asteroiden und Sternschnuppen schließlich ins Unbekannte - die ungewisse Zukunft. Ein Glanzstück und eine echte Herausforderung für jeden Spitzen-Brass Band!

La fresque Music of the Spheres (“La musique des sphères”) souligne la fascination qu’éprouve le compositeur pour les origines de l’univers. L’orchestration est proche de la musique de film. Le climat musical est ample, sonore et contrasté.

Music of the Spheres evidenza il fascino che le origini dell’universo esercitano su Philip Sparke. Il titolo proviene da una teoria del matematico greco Pitagora, secondo la quale il cosmo è retto dalle stesse leggi che governano i rapporti di frequenza tra le note della scala musicale. Questa composizione inizia con un assolo di corno chiamato t = 0, nozione che definisce il momento del big-bang. The Lonely Planet (Il pianeta solitario) è una meditazione sulle circostanze che hanno portato alla creazione della terra. Asteroids and Shooting Stars (Asteroidi e Stelle cadenti) descrive i molteplici oggetti che si muovono nello spazio e che rappresentano unrischio per il nostro pianeta. Le battute finali portano verso l’ignoto (The Unknown) sollevando una domanda la cui risposta resta in sospeso: la nostra continua avanzata nell’esplorazione dell’Universo porter un giorno alla scoperta o alla distruzione?

SKU: BT.DHP-1206253-030

English-German-French-Dutch.

In 1989, the demonstration named the Baltic Way also known as the Baltic Chain— was held in the Baltic states of Estonia, Latvia and Lithuania by its citizens in a call for independence from the Soviet Union. On 23rd August 1989, some two million participants formed a human chain, hand-in-hand all the way from the Estonian capital of Tallinn its Latvian counterpart, Riga, through to the Lithuanian capital of Vilnius - six hundred kilometres long. It became the longest human chain ever created and turned out to be the final push needed for much sought-after independence. This historic event became the source of inspiration for this composition. The introduction of thefirst movement, ‘Struggle for Independence’, is based on a nocturne for piano by the renowned Lithuanian composer and painter Mikalojus Konstantinas iurlionis (1875-1911), thematic material from which has been incorporated throughout the whole composition. The melancholic beginning is followed by a powerful theme which reflects the resolve of the Baltic people. The sudden aggressive, dissonant chords and a dominant and—in rhythmic terms—contrary bass drum announce that the resistance is not going smoothly. Just for a moment, we hear the anthem of the Soviet Union in the lower brass, but this is relentlessly pushed to the background by the rest of the band playing the Lithuanian national anthem, ‘Tautiška giesm ’ (Lithuania, our homeland). The second movement, ‘Decades of Suffering’, echoes life under the Soviet Union's thumb. In the pursuit of independence, a peaceful protest is planned in which a human chain is formed across the Baltic states of Estonia, Latvia and Lithuania. This ‘Chain of Freedom’ is depicted in the final movement of the work.

De Baltische Weg (The Baltic Way) was een demonstratie van de bevolking van de Baltische staten die in 1989 plaatsvond als een roep om onafhankelijkheid van de Sovjet-Unie. Deze historische gebeurtenis vormde de inspiratiebron voor deze compositie. Van Vilnius via Riga naar Tallinn werd een zeshonderd kilometer lange keten van naar schatting twee miljoen mensen gevormd. Op 23 augustus 1989 gaven al die mensen elkaar de hand en werd De Baltische Weg de langste menselijke keten ooit. Het bleek de uiteindelijke opmaat tot de zo gewenste onafhankelijkheid. De inleiding van het eerste deel, ‘Struggle for Independence’, is gebaseerd op een nocturne voor piano van devooraanstaande Litouwse componist en kunstschilder Mikalojus Konstantinas iurlionis (1875-1911). Het thematische materiaal van deze nocturne is door de hele compositie heen verwerkt. Na het melancholische begin volgt een krachtig thema, waarmee de strijdbaarheid van de Baltische bevolking wordt uitgebeeld. De plotselinge agressieve dissonante akkoorden en een dominante en ritmisch gezien tegendraadse grote trom laten horen dat het verzet niet eenvoudig verloopt. Even klinkt het begin van het volkslied van de Sovjet-Unie in het lage koper, maar dat wordt door de rest van de band onverbiddelijk naar de achtergrond verwezen door het Litouwse nationale volkslied ‘Tautiška giesm ’ (Litouwen, ons vaderland). In deel twee, ‘Decades of Suffering’, wordt het leven onder het juk van de Sovjet-Unie verklankt. In het streven naar onafhankelijkheid worden plannen gemaakt om als vreedzaam protest tegen de onderdrukking een menselijke keten te vormen over de wegen van de Baltische staten Litouwen, Letland en Estland. Deze ‘Chain of Freedom’ wordt in het laatste deel van het werk muzikaal weergegeven.

Der sogenannte Baltischer Weg (The Baltic Way) auch unter dem Namen Baltische Kette bekannt war 1989 eine Demonstration von Bürgern in den baltischen Staaten Estland, Lettland und Litauen mit dem Aufruf zur Unabhängigkeit von der Sowjetunion. Am 23. August 1989 bildeten rund zwei Millionen Teilnehmer eine sechshundert Kilometer lange Menschenkette, die von der estnischen Hauptstadt Tallinn über das lettische Riga bis zur litauischen Hauptstadt Vilnius reichte. Die längste Menschenkette, die jemals geschaffen wurde, erwies sich als der letzte Schritt, der zur lang ersehnten Unabhängigkeit führte. Dieses historische Ereignis diente der Komposition alsInspirationsquelle. Die Einleitung des ersten Satzes, Struggle for Independence“, basiert auf einem Nocturne für Klavier des bekannten litauischen Komponisten und Malers Mikalojus Konstantinas iurlionis (1875 1911), dessen thematisches Material in der gesamten Komposition verwendet wird. Dem melancholischen Anfang folgt ein mitreißendes Thema, das die Entschlossenheit der baltischen Bevölkerung widerspiegelt. Die plötzlichen aggressiven, dissonanten Akkorde und eine dominante und rhythmisch gegenläufige Bewegung in der Basstrommel kündigen an, dass der Widerstand nicht reibungslos verläuft. Für einen kurzen Moment erklingt die Hymne der Sowjetunion in den tiefen Blechbläsern, aber diese wird unerbittlich vom restlichen Orchester in den Hintergrund gedrängt, welches die litauische Nationalhymne Tautiška giesm “ (Litauen, unser Heimatland“) spielt. Der zweite Satz, Decades of Suffering“, spiegelt das Leben unter dem Joch der Sowjetunion wider. Für das Streben nach Unabhängigkeit war ein friedlicher Protest geplant, bei dem eine Menschenkette durch die baltischen Staaten Estland, Lettland und Litauen gebildet wurde. Diese Chain of Freedom“ wird im letzten Satz des Werkes beschrieben.

En 1989, la manifestation nommée « La Voie balte » (The Baltic Way) s’est tenue en Estonie, en Lettonie et en Lituanie, les pays baltes dont les citoyens demandaient être indépendants de l’Union soviétique. Le 23 ao t 1989, quelque deux millions de personnes se tenant par la main ont formé une chaîne humaine de 600 km de long reliant les trois capitales Tallinn (Estonie), Riga (Lettonie) et Vilnius (Lituanie). Cette chaîne humaine, la plus longue ce jour, donna une impulsion décisive au rétablissement d’une indépendance vivement souhaitée. Cet événement historique est devenu source d’inspiration pour cette composition. L’introduction du premier mouvement,« Struggle for Independence », est fondée sur un nocturne pour piano du célèbre compositeur et peintre letton Mikalojus Konstantinas iurlionis (1875-1911). Du matériel thématique emprunté ce nocturne est parsemé travers la présente composition. Un début mélancolique est suivi d’un thème puissant qui reflète la détermination des peuples baltes. La présence soudaine d’accords agressifs et dissonants, associés une grosse caisse dont le décalage rythmique domine, indiquent que la résistance rencontre des obstacles. Nous entendons momentanément l’hymne soviétique dans les cuivres graves, mais cet air est inexorablement repoussé l’arrière-plan par le reste de l’orchestre interprétant l’hymne national de Lettonie, « Tautiška giesm » (Lettonie, notre patrie). Le deuxième mouvement, « Decades of Suffering », dépeint la vie sous le joug de l’Union soviétique. la recherche de l’indépendance, une manifestation pacifique est organisée sous la forme d’une chaîne humaine traversant les trois pays baltes l ’Estonie, la Lettonie et la Lituanie. Le dernier mouvement de la pièce, « Chain of Freedom », exprime cet appel la liberté.

SKU: BT.GOB-000958-130

Scottish Dances is based on three Scottish traditionals: Cock of the North, The Bonnie Bank's O'Loch Lomond and Marie's Wedding.

I. Cock of the North's name is used for multiple things or events. For example for a locomotive to a famous, it seems, delicious liqueur, and rallies to snowboard competitions. Furthermore is Cock O' the North a nickname of a famous Duke. (The 4th Duke of Gordon).
In this composition Cock of the North (a Jig) is a traditional Scottish bagpipe tune, regularly played on tattoos by Pipe Bands. Not infrequently the drummers sing the text.

Auntie Mary, had a canary,
Up the leg of her trousers
While she was sleeping Iwas peeping
Up the leg of her trousers.

II. The Bonnie Bank's O'Loch Lomond is about a sad story that took place during an revolt against the British. In 1745 Bonnie Prince Charlie had to retreat. Two of his men were captured. One was convicted and executed, while the other was released. The spirit of the executed soldier would arrive in Scotland via the 'low road' (underworld) before his companion, who had still a long way to go.

You'll take the high road
And I'll take the low road
And I'll be in Scotland afore ye
But me and my true love will never meet again
On the Bonnie Bonnie Banks of Loch Lomond

III. In a Scottish wedding, after the official ceremonies, there is often danced. This is called a ceilidh. For this we use traditional Scottish music such as Marie's Wedding '.
Mid dance we go back to the church, where a lovely song in honor of the couple sounds.
Marie's Wedding has been recorded by Van Morrison (among many others).

Step we gaely, on we go, heel for heel and toe for toe
Arm and arm and on we go, all for Marie's wedding

Scottish Dances is gebaseerd op drie Schotse traditionals: Cock of the North, The Bonnie Bank's O'Loch Lomond en Marie's Wedding.

I. De naam Cock of the North wordt voor meerdere dingen of evenementen gebruikt. Van een beroemdelocomotief tot een, naar het schijnt, een heerlijke likeur, en van rally's tot snowboard wedstrijden. Bovendien was 'Cock O' the North' een bijnaam van een bekende hertog. (the 4th Duke of Gordon)
Het in deze compositiegebruikte Cock of the North (een Jig) is een traditioneel Schotse bagpipe tune (doedelzak liedje) wat regelmatig gespeeld wordt op taptoes door Pipebands. Niet zelden zingen de slagwerkers de tekst mee.

Auntie Mary, had acanary,
Up the leg of her trousers
While she was sleeping I was peeping
Up the leg of her trousers.

II. 'The Bonnie Bank's O'Loch Lomond', gaat over een triest verhaal dat zich afspeelde tijdens een opstand tegende Engelsen. In 1745 moest Bonnie Prince Charlie zich terugtrekken. Twee van zijn mannen werden gevangen genomen. Eén van hen werd veroordeeld en geexecuteerd, terwijl de ander vrijgelaten werd. De geest van de geexecuteerde soldaatzou via de 'low road' (onderwereld) eerder in Schotland aankomen dan zijn kameraad, die nog een lange ruige weg te gaan had.

You'll take the high road
And I'll take the low road
And I'll be in Scotland aforeye
But me and my true love will never meet again
On the Bonnie Bonnie Banks of Loch Lomond

III. Bij een Schotse bruiloft wordt na de officiele plechtigheden vaak gedanst. Dit noemt men een ceilidh. Hiervoor gebruiktmen traditionele Schotse muziek zoals bijv. 'Marie's Wedding'.
Halverwege de dans gaan we nog even terug naar de kerk, waar een lieflijk lied ter ere van het bruidspaar klinkt.
Marie's Wedding is o.a. door Van Morrison opgenomen.

SKU: BT.DHP-1206265-130

English Dances, Set I, opus 27, is a light classic composition that was written for orchestra by the British composer Malcolm Arnold in 1950. The set contains four dances that continue without pause: the individual movements are indicated by the tempo markings. The work came about at the request of Bernard de Nevers, at the time the head of publisher Alfred Lengnick & Co., who asked Arnold to write a suite of dances as an English counterpart to Dvo ák’s Slavonic Dances and Bartók’s Romanian Folk Dances. The première took place in the spring of 1951, played by the London Philharmonic Orchestra, conducted by Sir Adrian Boult. Following the success of the first set, DeNevers asked the composer to write a second one, which Arnold completed the next year (Op. 33). The Andantino from the first set has been skilfully arranged and orchestrated for brass band by Ray Farr.

English Dances, Set I, opus 27, is een licht klassieke compositie die in 1950 door de Britse componist Malcolm Arnold voor orkest geschreven werd. De set bestaat uit vier dansen die zonder onderbreking in elkaar overgaan: de afzonderlijke delen worden aangegeven met de tempomarkering. Het werk kwam tot stand op verzoek van Bernard de Nevers, destijds het hoofd van uitgeverij Alfred Lengnick & Co., die Arnold vroeg om een reeks dansen te schrijven als een Engelse tegenhanger voor de Slavische dansen van Dvo ák en de Roemeense volksdansen van Bartók. De première werd in het voorjaar van 1951 gebracht door het London Philharmonic Orchestra, onder leiding van Sir Adrian Boult.Na het succes van de eerste set vroeg De Nevers om een tweede, die Arnold een jaar later voltooide (opus 33). Het Andantino uit de eerste set is door Ray Farr meesterlijk gearrangeerd en ge nstrumenteerd voor brassband.

English Dances, Set I, opus 27, ist eine leicht Klassische Komposition, die 1950 von dem britischen Komponisten Malcolm Arnold für Orchester geschrieben wurde. Die Reihe enthält vier Tänze, die ohne Unterbrechung gespielt werden. Die einzelnen Sätze sind mit Tempoangaben versehen. Das Werk entstand auf Wunsch von Bernard de Nevers, dem damaligen Leiter des Verlags Alfred Lengnick & Co., der Arnold bat, eine Reihe von Tänzen als englisches Gegenstück zu Dvo áks Slawischen Tänzen“ und Bartóks Rumänischen Volkstänzen“ zu schreiben. Die Uraufführung fand im Frühjahr 1951 mit dem London Philharmonic Orchestra unter der Leitung von Sir Adrian Boult statt. Nach demErfolg der ersten Reihe bat de Nevers den Komponisten, eine zweite Reihe zu schreiben, die Arnold im darauffolgenden Jahr fertigstellte (op. 33). Das Andantino aus der ersten Reihe wurde von Ray Farr gekonnt für Brass Band arrangiert und orchestriert.

English Dances, Set I, opus 27, est une composition de musique légère classique pour orchestre écrite en 1950 par le compositeur britannique Malcolm Arnold. La série comprend quatre danses qui s’enchaînent sans interruption, les divers mouvements étant indiqués par des changements de tempo. Cette œuvre fut écrite la demande de Bernard de Nevers, alors directeur de l’éditeur Alfred Lengnick & Co., qui pria Arnold de composer une série de danses qui serait l’équivalent anglais des Danses slaves de Dvo ák et des Danses populaires roumaines de Bartók. L’œuvre fut créée le 14 avril 1951 par le London Philharmonic Orchestra sous la direction de Sir Adrian Boult. la suite du succès de la première série, De Nevers pria le compositeur d’en écrire une seconde, qui fut achevée l’année suivante (Op. 33). L’Andantino de la première série a été habilement arrangé et orchestré pour brass band par Ray Farr.

SKU: BT.GOB-000924-130

Het Paasfeest is zowel in de Oosterse als in de Westerse kerk het grootste feest van het liturgische jaar. De oorsprong van het christelijke Paasfeest ligt in de joodse traditie. Het joodse Pesach is nauw verbonden met de uittochtuit Egypte, de Exodus. Met de christelijke viering wordt eveneens een uittocht herdacht, zij het metaforisch. Jezus Christus liet zichzelf als een paaslam offeren. Tijdens het Paasfeest wordt zijn opstanding uit de dood gevierd.De seculiere paasviering komt onder andere tot uiting in de paashaas en de paaseieren, een symbool van vruchtbaarheid en nieuw leven. De seculiere viering toont zo de oorsprong van het lentefeest. De Easter Suite is een vierdeligwerk, gebaseerd op diverse paasliederen uit de christelijke traditie. Na de feestelijke ouverture, met daarin motieven van See the Conquering Hero Comes en Easter Hymn volgt een deel dat de overgang van de lijdenstijd naar het paasfeestsymboliseert. Er zijn twee liederen in dit deel verwerkt: Coleshill (gez. 199) en O Filii et Filiae (O filii et fili? Rex c?lestis, Rex glori? Morte surrexit hodie. Alleluia (gez. 207). Het derde deel is een intermezzo. (Seethe Conquering Hero Comes, het meest beroemde koor uit Händels oratorium Judas Maccabeus). De Suite wordt feestelijk afgesloten met de bekende paasliederen: Halleluja, de blijde toon (gez. 212) en de onontbeerlijke Easter Hymn (Christus,onze Heer, verrees. gez. 215. Een tekst uit de veertiende eeuw, door Charles Wesley vanuit het Latijn in het Engels vertaald.).

SKU: BT.GOB-000793-130

‘Mixed Bag’ stands midway between a collection and a hotchpotch. It is a colourful compilation of four completely different pieces, each with its own specific character.

The first part is called ‘Tanguillo’ : as its name suggests, this Spanish dance is related to the Tango.
In the next part, ‘Maybe next time ....’ a repeated bass line (Passacaglia) can be heard, first solo, but thereafter gradually the other instruments join in.
The third part forms a huge contrast did the former part have a Baroque atmosphere, ‘Rock Hard’ seems to have come directly from the Rock ‘n Roll era, reminding us of stars such as Bill Haley and Elvis Presley.
The finale is acheerful, inciting movement called ‘Gypsy Dance’.

Mixed Bag’ houdt het midden tussen collectie en ratjetoe. Het is een bonte verzameling van vier verschillende stukjes met ieder een heel eigen karakter.

Het eerste deel heet ‘Tanguillo’. Dit is een Spaanse dans, die zoalsde naam al doet vermoeden verwantschap vertoont met de Tango.
Daarna volgt ‘Maybe next time ....’. Dit deel bestaat uit een steeds herhalende baslijn (Passacaglia). De eerste keer solo, vervolgens komen de andere instrumentenerbij.
Het derde deel vormt een groot contrast. Ademde deel twee vooral een Baroksfeer uit, ‘Rock Hard’ komt rechtstreeks uit de Rock ‘n Roll tijd van Bill Haley en Elvis Presley.
De afsluiting is vrolijk en een tikkeltjeopzwepend: ‘Gypsy Dance’.

SKU: BT.AMP-448-130

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

WINNING PERFORMANCE EBBC LILLE 2016Raveling, Unraveling In Search of ‘La Valse’ was written for the Cory Band as their own-choice test piece for the 2016 European Brass Band Championships in Lille. The piece found its genesis in Sparke’s The Unknown Journey (2014) forconcert band, and the use of Ravel’s La Valse as a structural undercurrent to the original piece is an act of reverence. Sparke’s aim was to produce a work that is organic rather than episodic in nature. The composer’s view is that little inmusic does this better than La Valse and for this reason he uses various sections of this masterpiece, both manipulated and quoted verbatim (including much of its stunningclosing passages) to provide the overall geography of his new work. Asthe music progresses, more of the Ravel appears, surfacing completely as the piece reaches its climax - a gesture of homage to the French master.

WINNAAR EBBC LILLE 2016Raveling, Unraveling In Search of ‘La Valse’ is geschreven voor de Britse Cory Band als keuzewerk voor de Europese Brassband Kampioenschappen van 2016 in Lille. De oorsprong ligt in Sparkes The Unknown Journey (2014) voorharmonieorkest. Het is een diepe buiging naar Ravels La Valse, die wordt gebruikt als een soort structurele onderstroom van een origineel stuk muziek, met als doel een werk te maken dat organisch van karakter is. De componist heeftverschillende gedeelten uit het meesterwerk ingebracht, zowel bewerkt als letterlijk geciteerd met veel van de prachtige slotpassages om de algehele opbouw van zijn nieuwe werk te scheppen. Naarmate demuziek voortgaat, verschijnt er meer vanRavel, waarna de wals volledig opduikt in de apotheose: een fraai eerbetoon aan de Franse meester.

SIEGER EBBC LILLE 2016Raveling, Unraveling In Search of La Valse wurde für die Cory Band als selbst ausgewähltes Prüfungsstück bei den European Brass Band Championships 2016 in Lille komponiert. Die Komposition hat ihren Ursprung in Sparkes 2014 entstandenemStück The Unknown Journey für Blasorchester. Es handelt sich um eine Art Hommage, denn Ravels La Valse wird hier als formale Grundlage für ein eher in sich geschlossenes und nicht nur episodenhaftes Originalwerk verwendet. DemKomponisten zufolge gibt es kaum eine Musik, die dies besser vermag als La Valse. Er verwendet verschiedene Abschnitte aus diesem Meisterwerk, sowohl bearbeitet als auch direkt übernommen inklusive zahlreicher fantastischer Schlusspassagen ,um die Gesamtstruktur seines neuen Werkes darzustellen. Je mehr die Musik voranschreitet, umso mehr wird Ravels Einfluss erkennbar, vor allem beim Erreichen des musikalischen Höhepunktes des gesamten Stückes eine Hommage an den französischenMeister.

VAINQUEUR EBBC LILlE 2016Raveling, Unraveling In Search of La Valse a été composé pour le Cory Band comme pièce de choix pour le Championnat Européen de Brass Band 2016 Lille. L’œuvre tire son origine de la pièce de concert pour orchestre d’harmonie de Sparke,The Unknown Journey (2014). Une marque de respect La Valse, ce nouveau morceau utilise l’œuvre de Ravel comme sous-courant structurel et a comme objectif un genre organique plutôt qu’épisodique. D’après le compositeur, La Valseest l’un des seuls morceaux qui réussit accomplir ceci. Il se sert de plusieurs sections de ce chef d’œuvre, aussi bien modifiées que citées telles quelles y inclus laplupart de ses magnifiques passages finaux pour établir la structure généralede ce nouveau morceau. Plus la musique progresse, plus la musique de Ravel apparaît, et domine alors que l’apogée est atteinte un hommage au maestro français.

SKU: BT.DHP-1125208-030

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

The title of this piece gives a clue as to how it came about: Jan de Haan took the setting of psalm 149 from the Geneva Psalter of 1562 and created from this simple, beautiful melody a glorious, lively opening work for concert band. So it was that from a psalm and an intrada (prelude) a Psaltrada was born - for you to begin your next concert in splendid fashion.

De titel van dit werk geeft een hint over het ontstaan ervan: Jan de Haan gebruikte de zetting van psalm 149 uit het Geneefse psalter (1562). Vanuit deze eenvoudige, mooie melodie creëerde hij een glorieus, levendig openingswerk voor harmonieorkest. Zo werd op basis van een psalm en een intrada (openings muziek) een psaltrada geschapen. Met Psaltrada begint u elk concert op luister rijke wijze!

Der Titel dieses Werkes verrät, wie es entstanden ist: Jan de Haan nahm die Vertonung von Psalm 149 aus dem Genfer Psalter von 1562 und schuf aus dieser schlichten, schönen Melodie ein prachtvolles, lebendiges Eröffnungswerk für Blasorchester. So wurde aus einem Psalm und einer Intrada also eine Psaltrada“, mit der Sie Ihr nächstes Konzert glanzvoll beginnen können!

Au cours des siècles derniers, de nombreux compositeurs ont été tentés de mettre en musique les 150 psaumes, habituellement destinés être chantés pendant les offices religieux. Psaltrada doit son nom la contraction de deux mots choisis par l’auteur, «Psaume» et «Intrada». Ecrite partir du 149e psaume, cette oeuvre conserve toute la solennité de la mélodie du psaume original, laquelle s’ajoute un motif charmant faisant de Psaltrada une agréable pièce d’ouverture de concert.

Il titolo di questo brano ci svela come è stato composto: Jan de Haan ha ripreso la struttura del salmo 149 dal Geneva Psalter del 1562, creando da questa semplice e splendida melodia un glorioso e vivace brano di apertura. Quindi, da un salmo e un preludio (intrada) nasce una Psaltrada, ideale per iniziare il vostro concerto.

SKU: BT.GOB-000922-030

When I was approached to compose a work for brassband and church organ I already envisioned the concept I would use. It would indeed literally become a work for brassband and organ. Without the traditional solos, the organ would form an addition to the brassband orchestration as would the brassband provide an extra register for the organ. In short a homogeneous entity. The most important reason for doing this is quite simple. Since this work can only be performed in a church and because of the specific acoustics of the church, the brassband would sound in al its tone colour like an organ. By using certain registers of the organ and combining these with the brassband a wonderfulsound palette can be created. The use of complementary or contrasting tone quality is also possible. The primary theme of this composition is based on these three methods of “colouring”. As far as structure is concerned this work consists of two parts. slow fast. It is built on a number of motifs in which some behave like a consecutive canon. In the fast movement the primary motif develops into a fugue-like section. The canon and fugato are techniques frequently used in classical and contemporary organ literature. The liberal use of structure and motif has lead to the title. “Fantasy for Brassband and Organ”.

Jan Bosveld zegt:Toen mij gevraagd werd een compositie te maken voor brassband en kerkorgel stond mij direct een duidelijk concept voor ogen. Het zou inderdaad een werk gaan worden voor brassband en orgel in de letterlijke zin vanhet woord. Geen traditioneel solowerk maar het orgel als uitbreiding van de brassbandbezetting en de brassband als een extra register van het orgel. Kortom, een homogeen geheel. De belangrijkste reden hiervoor is simpel. Het werkkan eigenlijk alleen in een kerk worden uitgevoerd en een brassband, in een kerk met zijn specifieke akoestiek, klinkt in al zijn kleurschakeringen als een orgel. Door het orgel in een bepaalde registratie te laten klinken kan,in combinatie met de brassband, een prachtige mengklank tot stand worden gebracht. Ook kan worden gekozen voor een klank die aanvullend is of contrasterend. Deze drie manieren van “kleuren” is het belangrijkste thema van de compositie.Wat vorm betreft bestaat het werk uit twee delen. langzaam snel. Het is opgebouwd uit een aantal motieven waarvan sommige zich gedragen als een snel opvolgende canon. In het snelle deel wordt het belangrijkste motief uitgebreidtot een fugato-achtig gedeelte. De canon en het fugato zijn technieken die zowel in de klassieke, als de hedendaagse orgelliteratuur veel worden gebruikt. Het vrij omgaan met de vorm en de motieven heeft geleid tot de titel.Fantasy for Brassband and Organ”.

SKU: BT.GOB-000912-130

The young have the future. This is the statement made at the beginning of ‘Like a Child’ by Andreas Ludwig Schulte.
The opening radiates strength and ambition, but one is also made to wonder which direction will be chosen, which choices will have to be made.
After the introduction the first steps on the path of life are taken, still somewhat unsteadily (the 3/4th time used illustrates this uncertainty). However, the child has now set off and will meet the future with an open mind, unafraid, even though experience will teach it how easily it can be hurt.
Fortunately, it is sometimes allowed to be vulnerable and it discovers there will always be someone to offer shelter,support and love. (Adagio)
The last part breathes a far greater independence. Youth is able to face the future, it can even take on the whole world!

Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Met dit statement begint deze compositie van Andreas Ludwig Schulte.
Het begin straalt kracht en ambitie uit. Maar welke kant gaat het op, welke keuzes moeten gemaakt worden?
Na de inleidingworden de eerste schreden op het levenspad gezet, het is nog wat onzeker (de driekwarts maat voelt een beetje wankel). Toch gaan we daarna op pad, onbevangen, met open vizier de toekomst tegemoet al blijken er toch noch kwetsbaremomenten te bestaan.
Gelukkig mogen we dat soms ook zijn en dan is er altijd wel iemand bij wie we geborgenheid, steun en liefde ontvangen. (Adagio)
Het laatste deel straalt al veel meer zelfstandigheid uit. Laat maarkomen die toekomst, we kunnen de wereld aan!