SKU: BT.GOB-000981-010

Isaac Watts (1674-1748) wrote the lyrics of There is a land of pure delight and is known as the Father of English Hymnody.
Watts was for the English hymn as Ambrose was for the medieval Latin hymn and what Martin Luther was for the German chorale.
He wrote about 750 songs, and some of them survide the ravahes of time. (Joy To The World, When I survey the wondrous cross, I sing the Mighty Power of God)

There is a Land of Pure Delight is usually in English-speaking areas sung on Luther Orlando Emerson's melody ('Ascription').
Here is used a traditional English melody ('Mendip').

There is a land of pure delight
Wheresaints immortal Reign.
Infinite day excludes the night,
And pleasures banish pain ..

Isaac Watts (1674-1748) schreef de tekst van ‘There is a land of pure delight’, en staat bekend als de 'Father of English Hymnody' (Vader van het gezang).
Watts was voor het Engelse gezang wat Ambrosius was voor de middeleeuwseLatijnse hymne in de getijden en wat Maarten Luther was voor het Duitse koraal. Hij schreef ongeveer 750 liederen, waarvan een aantal de tand des tijds overleefden. (Joy to the World, When I survey the wondrous cross, I singthe mighty Power of God)

'There is a Land of Pure Delight' wordt in Engelstalige gebieden meestal op een melodie van Luther Orlando Emerson gezongen ('Ascription').
In Nederland is het lied opgenomen in het 'Liedboekder Kerken' (gez. 290). Hier wordt gebruik gemaakt van een Engelse traditionele melodie ('Mendip').

There is a land of pure delight
Where saints immortal reign.
Infinite day excludes the night,
And pleasuresbanish pain.

SKU: BT.GOB-000758-140

Glitter and glamour, good-looking people, a lot of Bling Bling and fast cars images like these will cross our minds when we think of the movie world. However, reality proves to be different : as a rule, a tremendous amount of work will have been done on the set before a film is ready to be shown on the big screen.
A visit to an actual movie set inspired John Emerson Blackstone to write a composition bearing the same name. He had both seen a number of characteristic attributes and heard the typical phrases used in film making, and he incorporated them into ‘On the Movie Set’ .

In the first part, ‘The Clapboard’, a ‘director’s assistant’ is supposed to shout “Quieton the set’” and “Action!”, as is done before a real scene is shot. Subsequently, in order to create the right atmosphere, the clacking of a ‘Clapboard’ should be heard.
During a romantic scene we should be transported to another world by means of sweet sounds in the background, so romantic music is of course heard in the next part, ‘Love Scene’.
At the end of a long working day ‘It’s a wrap’ is called on the set to inform everyone that the filming on that day is completed.

Now there is only one more thing left to dream of : an Oscar.....

Perf. Note:
The use of the right props will add to the performance and appreciation of ‘On the Movie Set’. A red carpet and a glamorous reception should give your audience the feeling they are attending a real ‘opening night’!

‘Glamour’ en ‘Glitter’, mooie mensen, veel ‘bling bling’ en snelle auto’s. Zomaar een aantal zaken waar we aan denken als het om de filmwereld gaat. Maar voordat de film klaar is voor de bioscoop moet er doorgaans hard gewerkt wordentijdens het draaien op de filmset.
Een bezoekje op een filmset inspireerde John Emerson Blackstone tot het schrijven van ‘On the Movieset’. Hij zag een aantal zeer karakteristieke attributen en hoorde kreten die hij verwerktein deze compositie.

In het eerste deel: ‘The Clapboard’, is het de bedoeling dat de assistent van de regisseur ‘de bekende kreten’ (Quiet on the set of And Action!) roept, voordat er een take opgenomen wordt. Daarnamoet natuurlijk met een ‘Clapboard’ geklakt worden.
Bij een ‘Love Scene’ hoort uiteraard sfeerverhogende romantische muziek. Want zwijmelen bij een film gaat nu eenmaal niet zonder zoete klanken.
Aan het einde van eenlange dag klinkt altijd ‘It’s a wrap’. Dit betekent dat het laatste shot van de dag gemaakt is.

Nu maar hopen dat er een oscar in het verschiet ligt.

Perf. Note:
Het gebruik van de juiste rekwisieten zalde uitvoering en waardering van ‘On the Movieset’ ten goede komen. Een rode loper en een chique ontvangst zullen uw gasten een echt ‘premi?re’ gevoel geven.

SKU: CL.011-4871-01

Moos...cowbells...yodels...alphorns... Cowbell Lullaby is an imaginative piece which transports you to Switzerland, joining cows at the end of their day’s journey high in the Alps. The herd comes to life in the opening measures, lowing with excitement until the cows are calmed by a delicate lullaby. Dance music of the town band momentarily stirs them before the lullaby once again calls them to bed. Your developing players, and the audience as well, will udderly enjoy hanging out with the dairy farmer and his Alpine herd. Mooooo!

SKU: BT.DHP-1115227-140

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

2011 was a disastrous year for Japan: on March 11 the northeast of the country suffered a violent earthquake, which triggered a huge tsunami and caused massive damage to people and the environment. The ensuing problems with the nuclear reactor at Fukushima only increased the misery: a black day in the country’s history…One almost inevitable consequence of such dramatic circumstances is the particular damage suffered by the cultural arts. And so it was in Japan: various high school wind orchestras in the effected areas lost their practice rooms and/or instruments. It will take a long time before the damage suffered is repaired—and it will take great effort to overcome thepsychological effects, too. Focusing on the latter, Yutada Nishida (director of The Bandwagon radio program) asked a few composers for a simple work that could be played by many orchestras. It just so happened that the Osakan Philharmonic Winds (with whom Jan Van der Roost had conducted a concert exclusively of his own works on September 25th) had had a similar idea. This concert saw the baptism of Song of Hope. This piece immediately struck a chord with musicians and audience alike: it begins bleakly in the low register and evolves to a more open, optimistic close. There really is hope for better times!

2011 was een rampzalig jaar voor Japan: op 11 maart teisterde een hevige aardbeving het noordoosten van het land, bracht een enorme tsunami teweeg en veroorzaakte zeer grote schade aan mens en natuur. De daaruit voortvloeiende problemenmet de kernreactor van Fukushima maakten de ellende nog groter: een zwarte pagina in het bestaan van het land ... Dat in dergelijke dramatische omstandigheden ook (en vooral) het culturele bestel een flinke knauw krijgt, ishelaas een haast onvermijdelijke consequentie. Zo ook in Japan: verschillende high school bands in de getroffen regio verloren hun repetitieruimte en/of instrumenten: het zal lang duren voordat de geleden schade is hersteld - enhet zal ook moeite kosten om er mentaal weer bovenop te geraken. Met het oog op dat laatste aspect verzocht Yutaka Nishida (samensteller van het radioprogramma The Bandwagon) een paar componisten om een eenvoudig werkje te schrijvendat speelbaar is door een groot aantal orkesten. Als bij toeval kwam een dergelijk verzoek eveneens van de kant van de OSAKAN Philharmonic Winds, waarmee Jan Van der Roost op 25 september een concert dirigeerde, uitsluitend gewijdaan eigen werken. Daar werd Song of Hope dan ook ten doop gehouden en het werkje sloeg meteen aan bij uitvoerders en publiek: na een tamelijk donkere start in het lage register evolueert het tot een optimistischer en opener slot.Er is inderdaad hoop op betere tijden!

Am 11. März 2011 löste ein heftiges Erdbeben in Japan einen riesigen Tsunami mit desaströsen Folgen für Mensch, Natur auch das kulturelle Leben. Yutaka Nishida vom Radioprogramm The Bandwagon bat daher einige Komponisten, darunter Jan Van der Roost, ein einfaches, für viele Orchester spielbares Werk zu schreiben. Song of Hope beginnt düster im tiefen Register, um sich dann zu einem optimistischeren Schluss hin zu entwickeln. Es gibt sie, die Hoffnung auf bessere Zeiten... !

2011 fut une année tragique pour le Japon : le 11 mars, le nord-est du pays connut un violent tremblement de terre qui entraîna un gigantesque tsunami, occasionnant de nombreuses pertes humaines et de gros dég ts environnementaux. La catastrophe du réacteur nucléaire de Fukushima ajouta encore ces malheurs : une période bien sombre de l’histoire du pays…Des événements aussi dramatiques ont souvent un impact négatif sur les arts culturels. Ce fut le cas au Japon : plusieurs orchestres d’harmonie des collèges des régions affectées perdirent leurs locaux de répétition et/ou leurs instruments. Il faudra beaucoup de temps pour que les choses reviennent la normale - et pour estomperles cicatrices psychologiques. S’intéressant particulièrement celles-ci, Yutada Nishida (directeur du programme radiophonique The Bandwagon) demanda quelques compositeurs d’écrire une œuvre simple pouvant être interprétée par de nombreux orchestres.Il se trouva que l’Harmonie Philharmonique d’Osaka (que Jan Van der Roost avait dirigée lors d’un concert exclusivement composé de ses œuvres, le 25 septembre) avait eu la même idée. Ce concert vit la création mondiale de Song of Hope, qui interpella immédiatement les musiciens et l’auditoire. Cette pièce débute sombrement dans le registre grave avant d’évoluer vers une conclusion plus pétillante, plus optimiste. Il est assurément permis d’espérer des temps meilleurs !

Il 2011 è stato un anno tragico per il Giappone; al devastante terremoto e al non meno catastrofico tsunami dell’11 marzo, sono seguiti i gravi problemi al reattore nucleare di Fukushima. Il settore della cultura in generale, e quello della musica in particolare hanno sofferto immensamente a causa di questi nefasti eventi naturali. Song of Hope è un brano che ha profondamente commosso esecutori e pubblico.Song of Hope inizia nel registro acuto con suoni oscuri e melanconici, ma si sviluppa in un clima di ottimismo, come a voler simboleggiare un futuro più sereno.

SKU: BT.GOB-000554-140

There are people who are capable of planning well. They live their lives in a well-structured manner and know exactly what they have to do. On the other hand, there are also people who are the exact opposite: they want to do too many things at once and are often somewhat absent-minded, which occasionally results in frantic situations. The outcome of one such situation is ‘They are coming’.
John Emerson Blackstone had been working on a new composition for some time when he received a telephone call from his editor, who told him that the deadline was approaching rapidly, even worse, that it would expire at the end of that same day and that he would drop by in person to fetch thecomposition!
Blackstone set to work in a frenzy and completed the last details. When his editor arrived, the piece was finished ..... and got its definitive title: ‘They are coming’.

Er zijn mensen die goed kunnen plannen. Ze leven zeer gestructureerd en weten precies wat ze moeten doen. Er zijn er ook die dat niet kunnen. Ze doen vaak vijf dingen tegelijkertijd, zijn niet zelden enigszins verstrooid met als gevolgdat er af en toe gespannen situaties ontstaan. Het resultaat van zo’n situatie is ‘They are coming’.
John Emerson Blackstone was al een poosje bezig met een nieuwe compositie toen de hij zijn uitgever aan de telefoon kreeg.De deadline kwam met rasse schreden in zicht, sterker nog, het einde van die bewuste dag was de deadline en zou de uitgever het materiaal bij de componist ophalen.
Blackstone is als een razende Roeland aan het werk gegaanen heeft de laatste puntjes op de i gezet.
Toen de uitgever arriveerde was het stuk klaar... en kreeg haar definitieve titel: ‘They are coming’.

SKU: BT.GOB-000712-140

The Egyptian pharaoh Amenhotep IV, better known as Achnaton, was the second son and successor of Amenhotep III.
He reigned the New Kingdom from 1353 until 1336 BC.
Achnatons lack of interest in the economic well-being of Egypt ushered ina revolutionary period in Egyptian history.
His harsh reign induced much suffering under the population.
During this period when it was customary for a pharaoh to have many wives, he had taken his cousin Nefertete to reign as queen at hisside.
An elegant and very beautiful woman, she used her influence to ease the turmoil caused by Achnaton.
Combined with her grace, her presence at public functions led to a greater popularity among her subjects than the pharaoh enjoyedhimself.
Being mostly preoccupied with religious questions, he declared that all the other gods did not exist. There was only one god, the Aten, and it was the sun itself.
It was now necessary to change his name: ‘Amenhotep’ meaning ‘the god Amun is satisfied’, because he didnt want to be associated with Amun or any of the other deities.
He renamed himself ‘Achnaton’ which means ‘servant of the Aten’ -- a much more appropriate title!
In the sixth year of his reignAchnaton also moved the capital to a brand new city called Achet-Aton (‘the Horizon of the Aten’) which was where Tel el-Amarna stands today. He did this to further isolate himself from the ‘old’ religion, since the previous capital Thebes was thecentre of worship of Amun.
This new religion created an up rise among the population and high priests. In spite of Nefertetes influence, the falling economy and religious conflict resulted in the decline of the Egyptian empire.
Hoping toforget it ever happened, people later tried to eradicate all traces of Achnaton and his successors rule by smashing their statues, mutilating their mummies, and ruining their relief carvings.
From that moment on he was remembered as the‘heretic king’.

This composition was partially funded by the ‘Prins Bernhard Cultuurfonds’.

De Egyptische farao Achnaton was de zoon en opvolger van Amenhotep III en besteeg de troon als Amenhotep IV.
Hij regeerde van 1353 tot 1336 voor Christus.
Achnaton was nauwelijks ge?nteresseerd in politiek en handel waardoorhet Egyptische rijk onder zijn bewind in economisch verval raakte. Hij regeerde per decreet waaronder de bevolking zwaar te leiden had.
In die tijd was het gebruikelijk dat de farao’s meerdere vrouwen hadden waarvan hij eréén tot zijn hoofdvrouw koos waarmee hij zijn rijk regeerde.
Nefertete was de uitverkorene. Een zeer mooie, elegante vrouw, die met haar invloed op het harde beleid van Achnaton nog voor enige verlichting zorgde. Dit en haar aanwezigheidbij openbare presentaties leidde ertoe dat zij bij de bevolking een veel grotere populariteit genoot dan de farao zelf.
Achnaton hield zich vooral bezig met religieuze vraagstukken. Hij brak met het idee dat er meergoden zouden bestaan. Volgens hem was er slechts één god, namelijk de zon. Deze zonnegod noemde hij Aton.
Nadat deze gedachte zich bij hem had geopenbaard veranderde hij zijn naam van Amenhotep in Achnaton, hetgeen in het Egyptisch“Aton welgevallig” betekent.
In zijn zesde regeringsjaar stichtte Achnaton de nieuwe regeringszetel “Achet-Aton”, ver van de bewoonde wereld in de woestijn.
Deze stad, het huidige Tell el-Amarna in Midden-Egypte,stond geheel in het teken van de zonnegod. Deze nieuwe godsdienst stuitte op veel weerstand bij de bevolking en de priesters. De godsdienststrijd die hierdoor ontstond gekoppeld aan het economische verval zorgde, ondanks de invloedvan Nefertete, voor de ineenstorting van het Egyptische rijk als grote mogendheid.
Na de dood van Achnaton werd de regeringszetel “Achet-Aton” gebruikt als steengroeve. Zijn naam werd verwijderd van de alle bouwwerken en herinneringszuilen.

SKU: BT.DHP-1115227-010

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

2011 was a disastrous year for Japan: on March 11 the northeast of the country suffered a violent earthquake, which triggered a huge tsunami and caused massive damage to people and the environment. The ensuing problems with the nuclear reactor atFukushima only increased the misery: a black day in the country's history...
One almost inevitable consequence of such dramatic circumstances is the particular damage suffered by the cultural arts. And so it was in Japan: various high school wind orchestras in the effected areas lost their practice rooms and/or instruments.It will take a long time before the damage suffered is repaired - and it will take great effort to overcome the psychological effects, too. Focusing on the latter, Yutada Nishida (director of The Bandwagon radio program) asked a few composers fora simple work that could be played by many orchestras. It just so happened that the Osakan Philharmonic Winds (with whom Jan Van der Roost had conducted a concert exclusively of his own works on September 25th) had had a similar idea. This concert saw the baptism of Song of Hope. This pieceimmediately struck a chord with musicians and audience alike: it begins bleakly in the low register and evolves to a more open, optimistic close. There really is hope for better times!

2011 was een rampzalig jaar voor Japan: op 11 maart teisterde een hevige aardbeving het noordoosten van het land, bracht een enorme tsunami teweeg en veroorzaakte zeer grote schade aan mens en natuur. De daaruit voortvloeiende problemenmet dekernreactor van Fukushima maakten de ellende nog groter: een zwarte pagina in het bestaan van het land ...
Dat in dergelijke dramatische omstandigheden ook (en vooral) het culturele bestel een flinke knauw krijgt, ishelaas een haastonvermijdelijke consequentie. Zo ook in Japan: verschillende high school bands in de getroffen regio verloren hun repetitieruimte en/of instrumenten: het zal lang duren voordat de geleden schade is hersteld - enhet zal ook moeite kosten om er mentaalweer bovenop te geraken. Met het oog op dat laatste aspect verzocht Yutaka Nishida (samensteller van het radioprogramma The Bandwagon) een paar componisten om een eenvoudig werkje te schrijvendat speelbaar is door een groot aantal orkesten.
Alsbij toeval kwam een dergelijk verzoek eveneens van de kant van de OSAKAN Philharmonic Winds, waarmee Jan Van der Roost op 25 september een concert dirigeerde, uitsluitend gewijdaan eigen werken. Daar werd Song of Hope dan ook ten doop gehoudenen het werkje sloeg meteen aan bij uitvoerders en publiek: na een tamelijk donkere start in het lage register evolueert het tot een optimistischer en opener slot.Er is inderdaad hoop op betere tijden!

Am 11. März 2011 löste ein heftiges Erdbeben in Japan einen riesigen Tsunami mit desaströsen Folgen für Mensch, Natur auch das kulturelle Leben. Yutaka Nishida vom Radioprogramm The Bandwagon bat daher einige Komponisten, darunter Jan Van derRoost, ein einfaches, für viele Orchester spielbares Werk zu schreiben. Song of Hope beginnt düster im tiefen Register, um sich dann zu einem optimistischeren Schluss hin zu entwickeln. Es gibt sie, die Hoffnung auf bessere Zeiten... !

Le 11 mars 2011, un violent tremblement de terre secoua le Japon et déclencha un tsunami gigantesque, avec des conséquences désastreuses pour la population et l’environnement. Yutaka Nishida, animateur radio de lémission, The Bandwagon a doncdemandé plusieurs compositeurs, y compris Jan Van der Roost, d’écrire des pièces faciles interpréter, pour les orchestres locaux. Song of Hope (Chant de lespoir) s’ouvre par une ligne mélodique dans le registre grave, qui évoluera tout aulong de la pièce afin d’aboutir une conclusion pétillante d’optimisme. Des jours meilleurs se profilent l’horizon !

Il 2011 é stato un anno tragico per il Giappone, al devastante terremoto e al non meno catastrofico tsunami dell'11 marzo, sono seguiti i gravi problemi al reattore nucleare di Fukushima. Il settore della cultura in generale, e quellodella musica in particolare hanno sofferto immensamente a causa di questi nefasti eventi naturali. Song of Hope é un brano che ha profondamente commosso esecutori e pubblico.
Song of Hope inizia nel registro acuto con suoni oscuri e melanconici, ma si sviluppa in un clima di ottimismo, come a voler simboleggiare un futuro pié sereno.

SKU: BT.GOB-000508-140

The Odyssee tells the story of Odysseus, the undaunted hero.
In times long ago the blind poet Homer wrote this famous epic.
The Odyssey follows the Iliad, the story of the bloody war between the Greek and the Trojans. This battle endsafter ten years thanks to the Odysseys famous trick. the Trojan Horse.
The Odyssey is not a war epic, but a story about perseverance, loyalty, adventure, and the survival instinct of its ingenious hero.
In The Odyssey, Homer describes howOdysseus, the king of Ithaca, had to endure another ten years of affliction after the ten years of war in Troy before he could finally return to his home land.
During those years, his wife, Penelope, had to try and keep her many admirers away.These men not only wanted het hand but also the kingship. To prove her husbands worth, she played a trick: As soon as I have finished weaving this shroud for my father-in-law, Laertes, I will choose one of you to become my husband, she promisedthem.
But during the night, she secretly loosened what she had woven during the day, prolonging the time until Odysseus would finally return. After twenty long years, when he finally stood at the door, she wondered: Is this really my husband? Ishe an imposter? Cunningly, she asked him to move the bed, because only she and her husband know that the bed was immovable and was build around an old three trunk! Odysseus was deeply moved: this really was his wife, his Penelope!
Nearly threethousands years later, the loyalty and strength of this character, and all the dangerous adventures that Odysseus survived thanks to courage and intelligence, still moves us today.

Odyssee by Jan Bosveld is not just an adventure story, butrather a characteristic piece in which memories of Homers story can be heard.
The composition opens with a firm, stirring theme describing our hero, Odysseus, in detail: This man is not to be taken lightly.
The further development of thisshort introduction completes this character sketch: trustworthy, perseverant, and a genius.
After that we can picture Odysseus on the lonely beach of Ogygia. Do the trumpets depict his memories of the war of Troy? Does he think of his wife, as werecognise the weaving loom of Penelope in the murmuring eighth?
In the solemn, plaintive part that follows, we can imagine Penelope feeling lonely, sitting in the womens room with her servants.One of the girls plays the harp, but that does notclear the sombre atmosphere. Then we can imagine seeing the sorceress Circe, who changed Odysseus men into swine. After she gives a simple magic sign something follows that reminds us of the sound of pigs grunting. Then the Odysseus theme resounds:the hero comes to savi his comrades. Assisted by Hermes, he forces Circe to lift the spell.
The piece ends the same way as it began, with an animated theme: Odysseus is still the same, undefeated and not to be taken lighty!

Het muzikale relaas van de Griekse schrijver Homerus over de held Odyssee in een karakterstuk vol herinneringen.
Een stevig opgewekt thema symboliseert de grootsheid van Odyssee en zijn karaktertrekken - betrouwbaar, volhardenden vernuftig. De tegenslagen welke hij tegenkomt en in het tweede tragische gedeelte dreigen te escaleren, nemen in het derde snelle gedeelte bij zijn verschijning toch weer een positieve wending.
Nijmegenaar Jan Bosveld bewijstin dit originele werk dat hij op de hoogte is van de onmogelijkheden, maar vooral de ongekende mogelijkheden van muzikanten uit de lagere afdelingen.

SKU: BT.GOB-000300-010

Jamaica is an island in the Caribbean.
In 1494 it was discovered by Christopher Columbus, who used it as private property until 1509. After some skirmishes it fell under British rule and the sugar trade on the island flourished.
After the abolition of slavery in 1834 it was only granted Home Rule in 1944, but it remained a member of the British Commonwealth of Nations.

Whereas the export of cane sugar used to be Jamaica’s main export product for many years, nowadays music has taken over this role. At first American music used to be very popular on the island. Later, however, Jamaican musicians started to experiment and thus in the end created their ownmusical style called Reggae.
Well-known Reggae musicians are Bob Marley and Peter Tosh.

The most important instruments used in Reggae are the bass and the drums. Together they form the base for the style: the riddim. A bass drum accent on the second and fourth beat are characteristic of a typically reggae drum beat. To this syncopic patterns are often added. The rhythm guitarist plays chords in a characteristic Reggae rhythm, not on, but between the beats.

Jamaica is een eiland in het Caribisch-gebied.
Het werd in 1494 ontdekt door Christoffel Columbus, die het tot 1509 als privé-eiland gebruikte. Na enige schermutselingen viel het onder Britse heerschappij en bloeide de suikerhandel.Na afschaffing van de slavernij in 1834 kreeg het uiteindelijk pas in 1944 volledig zelfbestuur. Jamaica is lid van het Britse Gemenebest.

Jaren na de suikerexport is op dit moment de muziek misschien wel het bekendsteexportproduct.
Eerst was de Amerikaanse muziek erg populair op het eiland. Later begonnen de Jamaicaanse muzikanten zelf te experimenteren en ontstond uiteindelijk de Reggae.
Bekende reggea artiesten zijn Bob Marleyen Peter Tosh.

De belangrijkste instrumenten bij reggae zijn de bas en de drums. Samen leggen zij de basis voor de stijl neer. de riddim. Een bassdrum-accent op de tweede en de vierde tel, in plaats van de eerste enderde, zijn kenmerkend voor een typisch reggae-drumritme. Dit wordt vaak aangevuld met syncopische patronen. De slag-gitarist speelt de akkoorden in de kenmerkende reggaeslag, niet op maar tussen de tellen.

SKU: HL.4003188

UPC: 884088655686. 9.0x12.0x0.083 inches.

On a Sunday afternoon in May of 2011 tornados devastated the city of Joplin, Missouri. In Perfect Silence, I Often Gaze at the New Stars is intended as a musical tribute to those who lost their lives that day and to those heroes who gave everything they could to help others. The music is a beautiful blending of sounds and moods, and carries with it a full range of emotions from reflective quiet moments to the massive outpouring from the entire ensemble. An evocative and moving work for band that will resonate with both performers and listeners. Dur: 3:50.

SKU: BT.AMP-158-140

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

The Battell was written during the late 14th Century when England was in a mood of national celebration after victory over the Spanish and French Armadas.The movement which Byrd called Marche Before The Battell became known as The Earl of Oxford?s Marchand it appears with that title in an early manuscript copy of the Fitzwilliam Virginal Book.Written while Byrd was at the height of his powers, it still stirs the soul to this day. A perfect opener for your concert performances.

My Lady Nevells Book uit 1591 bevat een aantal werken van William Byrd die waarschijnlijk waren gecomponeerd in de 25 jaren daarvoor, inclusief de verhalende suite The Battell. De programmatische muziek van The Battellis zeldzaam in Byrds oeuvre, dat vooral bestaat uit vaste muzikale vormen, zoals gaillardes en pavanes. Het werk is vermoedelijk geschreven na 1588, toen Engeland in een overwinningsroes verkeerde na de zege op de Spaanseen Franse Armada’s. Het deel dat Byrd Marche Before The Battell noemde, werd bekend als The Earl of Oxford’s March, hoewel het niet geheel duidelijk is waarom. Deze muziek, die Byrd schreef in zijn hoogtijdagen, isnog altijd treffend.

Der Notendruck kam spät nach England. Viele Spieler kopierten die Musik von Hand, wohlhabende Familien ließen sie sich von einem Schreiber kopieren. Solch eine frühe Ausgabe war My Lady Nevells Book, das u.a. die deskriptive Suite The Battell enthält. Der Satz, den Byrd mit Marche Before the Battel überschrieb wurde als The Earl of Oxford’s March bekannt. Das Stück, das zur Blütezeit von Byrds Schaffenskraft entstand, bewegt noch heute die Gemüter. Eine perfekte Eröffnung für Ihr Konzert.

Questo brano di musica a programma è unico nella produzione di William Byrd che comprende soprattutto grounds, gagliarde e pavane. The Battell - dal quale è tratto The Earl of Oxford’s March (o Marche Before the Battle), fu composto probabilmente dopo il 1588, ai tempi in cui l’Inghilterra era particolarmente incline ai festeggiamenti nazionali dopo la vittoria sulle flotte spagnole e francesi. Questo brano, scritto quando William Bryd era all’apice della gloria, continua a commuovere.

SKU: BT.DHP-1064006-010

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

With Day Dreaming, composer Christian Bouthier takes both musicians and audience to a dreamy, imaginative world.People who daydream see the future in a rosy way, daily problems disappear to the background for a while and the world seems a happier place. By careful use of varied orchestration of the main theme this soothing work will make an ideal slow interlude to any concert.

In Day Dreaming neemt de componist Christian Bouthier muzikanten en publiek mee naar een dromerige, fantasievolle wereld. Wie aan dagdromen doet, ziet de toekomst rooskleuriger in en kan het eigen leven soms zelfs een nieuwewending geven. Dagelijkse problemen verdwijnen even naar de achtergrond en maken plaats voor rust en mijmeringen. In deze compositie is één nostalgisch hoofdthema verwerkt, dat steeds terugkomt in verschillende orkestraties. DayDreaming vormt een aangenaam rustpunt in elk concert.

In Day Dreaming nimmt Christian Bouthier Musiker und Publikum mit in eine phantasievolle Welt der Ruhe und Tagträumereien. Ein nostalgisches Hauptthema, das in verschiedenen Instrumentierungen immer wieder kehrt, beschreibt den berühmten Blick durch die rosa Brille“, der uns so oft hilft, die Probleme des Alltags etwas rosiger zu sehen und positiv in die Zukunft zu blicken. Ein musikalischer und seelischer Genuss!

Avec Day Dreaming, Christian Bouthier vous offre une escapade dans le monde des rêves et de l’imagination. Les rêveurs voient l’avenir en rose ; un optimisme qui les conduit parfois prendre un nouveau départ pour une vie meilleure. Les tracas du quotidien deviennent plus dérisoires pour un temps et laissent la place la sérénité et la rêverie. Day Dreaming développe un thème nostalgique récurrent sous diverses orchestrations.

Con Day Dreaming, Christian Bouthier offre una passeggiata nel mondo dei sogni e dell’immaginazione. I sognatori vedono l’avvenire in maniera positiva; un ottimismo che li porta ad affrontare anche le situazioni più difficili in modo sereno. Day Dreaming sviluppa un tema nostalgico ricorrente in diverse orchestrazioni.

SKU: CF.YPS207F

ISBN 9781491152959. UPC: 680160910458.

Factory Child is a protest song against child sweatshops. The piece depicts the factory life of children laboring many hours a day and manufacturing the shoes and clothes that end up in American retail stores. Young performers will find this thought-provoking piece an excellent way to use their musical voice to affect change.
Factory Child is a protest song against child sweatshops. Written in memory of Mrs. Peterson, who loved children dearly, the piece depicts the factory life of children laboring 16+ hours a day, manufacturing the shoes and clothes that end up in American retail stores.Factory Child begins with factory sounds and an oppressive, repetitive pattern that supports the melody carried by the upper voices. The second section is composed of wistful, dream-like sounds and melodies that have traces of children’s songs that remind us that these children forced into labor would love to have the opportunity to play, attend school, and dream, but cannot and realistically have little hope for a life we consider normal.  The middle section gives way to more sounds from the factory. The climax is a raucous circus-like waltz using themes from both sections.The percussion parts can be covered by six players. Some players will need to cover two parts. Use someone from the wind section if you do not have six, as some of the parts, although important, are not very difficult. The second clarinet never goes over the break and the bass line is usually doubled in the euphonium as well as in the low reeds.This piece is an excellent way for young performers to use their musical voice to affect change. It is a great discussion starter for researching where our apparel comes from and why to stay away from some brands. It can also make students aware of the fantastic opportunity they have to attend school that children in other parts of the world do not. Young students will find this piece very thought provoking.Ed Kiefer .