SKU: BT.GOB-000803-120

‘Panem et Circenses’, Bread and Games were essential for keeping the citizens of ancient Rome in check.
While the bread was meant for the poorest among the Romans, the Games were Popular Pastime Number One for everybody.
There were different kinds of games, such as chariot races (especially popular with female spectators), or wild-beast fights, where lions, tigers, bulls or bears were set on one another or even on human beings. Most popular, however, were the Gladiator fights.

In ‘Bread and Games’ William Vean depicts one of the many fights in the antique Colosseum.
1. Entrance of the Gladiators: By powerful bugle-calls the attention of the peoplewas asked for, after which the Gladiators entered the Arena at the sound of heroic marching-music.
2.Swordfight: We can hear that the fights were not mere child’s play in this part.On the contrary, they were a matter of life and death and were fought accordingly.
3.Mercy of the Emperor: Sometimes a wounded gladiator could be fortunate, depending on the mercy of the audience. Waving one’s handkerchief meant mercy, a turned-down thumb meant no pardon. The Emperor had the right to take the final decision, but he usually complied with the wish of the majority of the public.
4.Lap of Honour: Gladiators were mainly selected among slaves, convicted criminals, or prisoners of war. Consequently, winning was very important, as it would mean fame, honour and sometimes even wealth. A lap of honour, therefore, was the winner’s due reward.

‘Panem et Circenses’, brood en (circus)spelen, essentieel in het Romeinse leven om de burgers in het gareel te houden.
Het brood was vooral voor de allerarmsten bedoeld, maar de spelen, dat was volksvermaak nummer één.
Erwaren verschillende soorten spelen, de Strijdwagen racen, vooral in trek bij de vrouwen, de dierengevechten of jachtpartijen, waar leeuwen, tijgers, buffels of beren tegen elkaar of tegen mensen opgehitst werden. Maar favoriet warentoch wel de gevechten der Gladiatoren.

William Vean beschrijft in ‘Bread and Games’ één van de vele gevechten in het aloude Colosseum.
1. Entrance of the Gladiators: Met krachtige (hoorn)signalen wordt de aandachtvan het volk gevraagd waarna de Gladiatoren op heldhaftige marsmuziek de Arena binnentreden.
2. Swordfight: Dat de gevechten geen kinderspel waren horen we in dit deel. Het gaat er hard aan toe, en de gevechten waren vaak op levenen dood.
3. Mercy of the Emperor: In enkele gevallen had een gewonde Gladiator geluk. Dit hing af van de stemming van het publiek. Wapperende zakdoeken betekende geluk, met de duim naar beneden wijzen betekende geen pardon.De Keizer had het laatste woord maar volgde meestal de stemming van het publiek.
4. Lap of Honour: Gladiatoren werden meestal uit slaven, veroordeelde misdadigers of krijgsgevangen geselecteerd. Winnen was daarom erg belangrijk.Dit betekende roem, eer en soms zelfs rijkdom. (vergelijkbaar met onze sporthelden) Een ereronde was dus wel op zijn plaats.

SKU: BT.GOB-000782-020

‘Jubilant Prelude’ is an orchestration of the ‘Preludium over Psalm 150’ originally composed for organ by Toon Hagen. Since 1998 Toon Hagen has been organ-player of the ‘Grote or Sint Michaëlskerk’ in Zwolle (the Netherlands). He has written several ‘contemporary’ compositions for organ.‘Jubilant Prelude’ has a capricious character by the use of irregular measures and its many measure changes. The structure of the Prelude is that of a fugue and is based on motives from the psalm.After the first climax, which is both dynamic and harmonic, the theme in the Andante Jubiloso is clearly audible and it is alternated with erratic motifs. Tension increases until at last the psalm itself isheard in all its glory. The melody of the psalm sounds as a cantus firmus in tenor register, with motifs in ornamentation for saxophones, bugles and trumpets. The finale, like the prelude is capricious and vehement.The instrumentation for fanfare band was made by Wim Rouw. It is particularly colourful and has a surprising role for the percussion section.

‘Jubilant Prelude’ is een orkestbewerking van het oorspronkelijk voor orgel geschreven ‘Preludium over Psalm 150’ van de hand van Toon Hagen. Sinds 1998 is Toon Hagen als organist verbonden aan de Grote of Sint Michaëlskerk te Zwolle.Hij heeft meerdere ‘eigentijdse’ composities voor orgel op zijn naam staan.‘Jubilant Prelude’ krijgt door het gebruik van onregelmatige maatsoorten en vele maatwisselingen een grillig karakter.De opbouw van de Prelude is fugatisch,en is gebaseerd op motieven van de psalm.Na de eerste climax, dynamisch en harmonisch, is op het Andante Jubiloso het thema duidelijk hoorbaar, en wordt afgewisseld met grillige motieven. De spanning neemt toe totdat de psalmin volle glorie volgt. De melodie van de psalm klinkt als een cantus firmus in het tenor register, met een omspeling in saxofoons, bugels en trompetten.Het slot is net als het voorspel grillig en heftig.De instrumentatie voorfanfare orkest is van Wim Rouw. Deze is bijzonder kleurrijk met een verrassend gebruik van het slagwerk.