SKU: BT.GOB-000080-130

Torstein Aagaard-Nilsen’s (1964) way of composing can be described as: uncompromising, wilful and contemporary. It is not surprising, therefore, that this occasionally causes a stir.
In the middle of the Seventies a trend arose in youth culture, which was characterized by provocation, distrust of the great ideologies, and the autonomy of the individual.
Punk is playful, aggressive, often humorous, and anti-everything, which inevitably leads to self-irony.
The first part of Aagaard-Nielsen’s composition (Introduction) is a texture based mainly on one short theme.
This pompous theme breathes a spirit of cold empty plains, where icy winds sigh around yourhead.
In the vehement Punk (Presto barbaro!) there is no longer any question of a theme. The basis for this part is formed by a repetitive motif (a descending minor third).
This motif is alternated with very powerful percussion beats and later on shrill harmonies. De wijze van componeren van Torstein Aagaard-Nilsen (1964) laat zich omschrijven als: compromisloos, eigenzinnig en eigentijds. Niet verwonderlijk dat dit af en toe wat stof doet opwaaien.
Midden zeventiger jaren ontstaat er een stroming binnen de jongerencultuur, die provocatie, wantrouwen tegen de grote ideologieën en de autonomie van het individu centraal stelt.
Punk is speels, agressief, veelal humoristisch en anti-alles, wat onvermijdelijk leidt tot zelfspot.
Het eerste deel (Introduction) is een weefsel, gebaseerd op voornamelijk één kort thema. Het pompeuze thema ademt de sfeer van kille lege vlakten, waar de ijzige wind je om de oren suist.
Tijdens de ‘heftige’ Punk (Presto barbaro!) is van een thema geen sprake meer. De basis voor dit deel is een steeds herhalend motief (dalende kleine terts). Dit motief wordt afgewisseld met zeer krachtige percussie slagen en later schrille samenklanken. Dit alles zorgt voor een bombastisch geheel.
Aan het slot van de Punk horen we het intoductie-thema tussen het punkgeweld door terugkomen.

Gobelin Music Publications.

SKU: BT.GOB-000017-030

Arctic Funk might just as well have been a flashing sequel to a scene from Leonard Bernstein's West Side Story.
Popular music but with a difference, as indicated by the title.
The work's quiet section temporarily soothes down the heated passion of its two corner movements, but everywhere else action is required throughout.
The work was commissioned in 1991 by Troms? Brass. Situated just above the Polar Circle, Troms? is one of Norway's northernmost towns. Topographically, the town probably comes across as freezing cold, but Troms? is famous for its 'warm' night-life.

The Composer: In Arctic Funk you might get a feeling of a party that takes place betweenice-rocks and snow-capped mountains.

Arctic Funk kan net zo goed een flitsend vervolg op een sc?ne uit de West Side Story van Leonard Bernstein zijn.
Populaire muziek, maar met een verschil, zoals aangegeven door de titel.
Afgewisseld door een rustig gedeelteis het volop actie.
Het werk werd geschreven in 1991 voor Troms? Brass. Troms? is een van de noordelijkste steden van Noorwegen, net boven de poolcirkel. Topografisch de stad komt waarschijnlijk over als ijskoud, maar Troms?is beroemd om zijn 'warme' nachtleven.
De componist: In Arctic Funk krijg je misschien het gevoel van een groot feest dat plaatsvindt tussen ijs rotsen en besneeuwde bergen.

SKU: BT.AMP-448-030

English-German-French-Dutch.

WINNING PERFORMANCE EBBC LILLE 2016Raveling, Unraveling In Search of ‘La Valse’ was written for the Cory Band as their own-choice test piece for the 2016 European Brass Band Championships in Lille. The piece found its genesis in Sparke’s The Unknown Journey (2014) forconcert band, and the use of Ravel’s La Valse as a structural undercurrent to the original piece is an act of reverence. Sparke’s aim was to produce a work that is organic rather than episodic in nature. The composer’s view is that little inmusic does this better than La Valse and for this reason he uses various sections of this masterpiece, both manipulated and quoted verbatim (including much of its stunningclosing passages) to provide the overall geography of his new work. Asthe music progresses, more of the Ravel appears, surfacing completely as the piece reaches its climax - a gesture of homage to the French master.

WINNAAR EBBC LILLE 2016Raveling, Unraveling In Search of ‘La Valse’ is geschreven voor de Britse Cory Band als keuzewerk voor de Europese Brassband Kampioenschappen van 2016 in Lille. De oorsprong ligt in Sparkes The Unknown Journey (2014) voorharmonieorkest. Het is een diepe buiging naar Ravels La Valse, die wordt gebruikt als een soort structurele onderstroom van een origineel stuk muziek, met als doel een werk te maken dat organisch van karakter is. De componist heeftverschillende gedeelten uit het meesterwerk ingebracht, zowel bewerkt als letterlijk geciteerd met veel van de prachtige slotpassages om de algehele opbouw van zijn nieuwe werk te scheppen. Naarmate demuziek voortgaat, verschijnt er meer vanRavel, waarna de wals volledig opduikt in de apotheose: een fraai eerbetoon aan de Franse meester.

SIEGER EBBC LILLE 2016Raveling, Unraveling In Search of La Valse wurde für die Cory Band als selbst ausgewähltes Prüfungsstück bei den European Brass Band Championships 2016 in Lille komponiert. Die Komposition hat ihren Ursprung in Sparkes 2014 entstandenemStück The Unknown Journey für Blasorchester. Es handelt sich um eine Art Hommage, denn Ravels La Valse wird hier als formale Grundlage für ein eher in sich geschlossenes und nicht nur episodenhaftes Originalwerk verwendet. DemKomponisten zufolge gibt es kaum eine Musik, die dies besser vermag als La Valse. Er verwendet verschiedene Abschnitte aus diesem Meisterwerk, sowohl bearbeitet als auch direkt übernommen inklusive zahlreicher fantastischer Schlusspassagen ,um die Gesamtstruktur seines neuen Werkes darzustellen. Je mehr die Musik voranschreitet, umso mehr wird Ravels Einfluss erkennbar, vor allem beim Erreichen des musikalischen Höhepunktes des gesamten Stückes eine Hommage an den französischenMeister.

VAINQUEUR EBBC LILlE 2016Raveling, Unraveling In Search of La Valse a été composé pour le Cory Band comme pièce de choix pour le Championnat Européen de Brass Band 2016 Lille. L’œuvre tire son origine de la pièce de concert pour orchestre d’harmonie de Sparke,The Unknown Journey (2014). Une marque de respect La Valse, ce nouveau morceau utilise l’œuvre de Ravel comme sous-courant structurel et a comme objectif un genre organique plutôt qu’épisodique. D’après le compositeur, La Valseest l’un des seuls morceaux qui réussit accomplir ceci. Il se sert de plusieurs sections de ce chef d’œuvre, aussi bien modifiées que citées telles quelles y inclus laplupart de ses magnifiques passages finaux pour établir la structure généralede ce nouveau morceau. Plus la musique progresse, plus la musique de Ravel apparaît, et domine alors que l’apogée est atteinte un hommage au maestro français.

SKU: BT.DHP-1084440-030

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

De Red Hot Chilli Peppers, een Californische cross-overband, combineert rock met pop, funk, rap en punk. Eind 2006 bracht RHCP het nummer Snow (Hey Oh) uit, dat afkomstig is van Stadium Arcadium. Dit dubbelalbum wasgoed voor maar liefst vier Grammy Awards. Vergeleken met het vaak vrij heftige gangbare repertoire van de band is Snow (Hey Oh) een melodische en rustige song die bekend en geliefd is bij een breed publiek, Peter Kleine Schaarsschreef een aansprekend arrangement.

Der Song Snow (Hey Oh) war die dritte Single-Auskopplung aus dem Album Stadium Arcadium der kalifornischen Rockband Red Hot Chili Peppers, das mit vier Grammys ausgezeichnet wurde. Für die sonst rocklastigen und auch mal provokanten Chili Peppers ist Snow ein eher ruhiges Lied, melodiös und eingängig, das ein breites Publikum anspricht. Peter Kleine Schaars sorgte für eine authentische Bearbeitung des eingängigen Titels.

En mai 2006, le groupe californien Red Hot Chili Peppers publie son neuvième album studio Stadium Arcadium qui sera récompensé de quatre Grammy Awards. Une fois encore, les tubes funk-hard rock énergiques côtoient de jolies ballades plus tranquilles et mélodieuses telles que Snow (Hey Oh). Peter Kleine Schaars en a réalisé un arrangement fidèle la version originale.

SKU: BT.GOB-000786-030

It is true that tastes differ.
Coffee has known a long history : it has been drunk since the 17th century. On one hand people drink coffee for relaxation, on the other hand it is drunk to ward off tiredness or sleepiness.
‘Strong Coffee’ composed by Ron Gilmore works both ways. There will be people who will be able to relax during ‘Strong Coffee’, whereas others will experience it as a real boost. Is it a bit too strong after all, such a funky Soul Beat? Then adding a little milk might help.
As said before, tastes differ!

Zoveel mensen zoveel smaken.
Koffie kent een lange geschiedenis. Al sinds de 17e eeuw wordt deze drank genuttigd. Enerzijds wordt koffie gedronken voor de gezelligheid, anderzijds wordt koffie gebruikt als middel om vermoeidheidof slaperigheid weg te drinken.
Met ‘Strong Coffee’ van Ron Gilmore kunt u beide kanten op. Er zullen mensen zijn die bij Strong Coffee even bijkomen, voor de ander is het een echte opkikker. Is het toch een beetje te sterk,zo’n lekkere Soul Beat? Een scheutje melk helpt.
Smaken verschillen nu eenmaal.

SKU: BT.AMP-028-130

The piece reflects the composer's fascination with the origins of the universe and deep space in general. The title comes from a theory, formulated by Pythagoras, that the cosmos was ruled by the same laws he had discovered that govern the ratios of note frequencies of the musical scale. (‘Harmonia’ in Ancient Greek, which means scale or tuning rather than harmony - Greek music was monophonic). He also believed that these ratios corresponded to the distances of the six known planets from the sun and that the planets each produced a musical note which combined to weave a continuous heavenly melody (which, unfortunately, we humans cannot hear). In this work, these six notesform the basis of the sections MUSIC OF THE SPHERES and HARMONIA. The pieces opens with a horn solo called t = 0, a name given by some scientists to the moment of the Big Bang when time and space were created, and this is followed by a depiction of the BIG BANG itself, as the entire universe bursts out from a single point. A slower section follows called THE LONELY PLANET which is a meditation on the incredible and unlikely set of circumstances which led to the creation of the Earth as a planet that can support life, and the constant search for other civilisations elsewhere in the universe. ASTEROIDS AND SHOOTING STARS depicts both the benign and dangerous objects that are flying through space and which constantly threaten our planet, and the piece ends with THE UNKNOWN, leaving in question whether our continually expanding exploration of the universe will eventually lead to enlightenment or destruction.

Dit werk weerspiegelt de fascinatie van de componist voor het heelal. Het begint met een hoornsolo met de naam t = 0, waarmee sommige wetenschappers de oerknal aanduiden. Dan volgt een weergave van de oerknal zelf. Het volgendegedeelte, The Lonely Planet, is een meditatie over het ongelooflijke samenspel van omstandigheden dat leidde tot het ontstaan van de Aarde. Asteroids and Shooting Stars beschrijft objecten in de ruimte. Het werkeindigt met The Unknown, waarmee we in het ongewisse blijven over de gevolgen van onze verdere verkenning van het universum. In 2005 won Philip Sparke met Music of the Spheres de National Band Association/William D.Revelli Memorial Band Composition Contest.

Mit diesem großartigen Werk, das dem Auftraggeber der Yorkshire Building Society Band am Europäischen Brass Band Wettbewerb 2004 in Glasgow als Selbstwahlstück zu einem weiteren Titel verhalf, beweist Philip Sparke einmal mehr seine außergewöhnlichen kompositorischen Fähigkeiten. Dieses Werk über die Ursprünge des Universums führt uns vom Urknall, vorbei an einsamen Planeten, Asteroiden und Sternschnuppen schließlich ins Unbekannte - die ungewisse Zukunft. Ein Glanzstück und eine echte Herausforderung für jeden Spitzen-Brass Band!

La fresque Music of the Spheres (“La musique des sphères”) souligne la fascination qu’éprouve le compositeur pour les origines de l’univers. L’orchestration est proche de la musique de film. Le climat musical est ample, sonore et contrasté.

Music of the Spheres evidenza il fascino che le origini dell’universo esercitano su Philip Sparke. Il titolo proviene da una teoria del matematico greco Pitagora, secondo la quale il cosmo è retto dalle stesse leggi che governano i rapporti di frequenza tra le note della scala musicale. Questa composizione inizia con un assolo di corno chiamato t = 0, nozione che definisce il momento del big-bang. The Lonely Planet (Il pianeta solitario) è una meditazione sulle circostanze che hanno portato alla creazione della terra. Asteroids and Shooting Stars (Asteroidi e Stelle cadenti) descrive i molteplici oggetti che si muovono nello spazio e che rappresentano unrischio per il nostro pianeta. Le battute finali portano verso l’ignoto (The Unknown) sollevando una domanda la cui risposta resta in sospeso: la nostra continua avanzata nell’esplorazione dell’Universo porter un giorno alla scoperta o alla distruzione?

SKU: BT.DHP-1155640-030

English-German-French-Dutch.

Download the Digeridoo sound file here.In five musically and thematically continuous parts, this composition transports us to foreign, fascinating places - stepping into the shoes of the explorers who set off to discover unknown lands centuries ago. The test piece for the Dutch Brass BandChampionships 2015 (Challenge Section) holds interesting solo parts for flugelhorn and trombone. An exciting musical journey!

SKU: BT.AMP-142-130

9x12 inches.

Over a period of four decades Jimmy Webb (b. 1946) has written hits for a number of singers including Glen Campbell, Art Garfunkel, Frank Sinatra, Willie Nelson, Johnny Cash and Linda Ronstadt. His songs are often epic in character and include By the Time I Get to Phoenix; Up, Up and Away; Didn’t We; Wichita Lineman and Galveston. MacArthur Park (1968) was unlike anything that had gone before it. Running at over 7 minutes, it is 2 or 3 times the length of most pop songs and has an extended orchestral interlude. Richard Harris’ seminal recording topped the music charts in Europe, while peaking at number two on the U.S. charts. Philip Sparke has made this excellentarrangement for brass band, which is sure to become a regular feature on your concert programme.

MacArthur Park van Jimmy Webb, een nummer dat uitkwam in 1968, was niet te vergelijken met alles wat daarvoor was gemaakt. Met een duur van meer dan zeven minuten is deze song twee of drie keer zo lang als de meeste popsongs,ook het orkestraal tussenspel is bijzonder. Richard Harris’ originele opname stond bovenaan in de hitparades van Europa en op nummer 2 in de Verenigde Staten. Philip Sparke schreef een fantastisch arrangement dat zowel uw muzikantenals uw publiek zal aanspreken.

Jimmy Webbs Musik kennt jeder: sei es als Musik zur Fernsehserie Emergency Room oder als einen der Hits von großen Stars wie Frank Sinatra, Johnny Cash, Linda Ronstadt und vielen anderen. Mit dem Popsong MacArthur Park gelang dem stets kontroversen, aber äußerst erfolgreichen Sänger und Komponisten ein Riesenhit im Jahr 1968. Das Lied über eine verlorene Liebe ist ungewöhnlich lang für einen Popsong und es enthält ein ausgearbeitetes Orchester-Zwischenspiel. Grund genug für Philip Sparke, diesen besonderen, unvergessenen Hit für Brass Band zu bearbeiten.

Pendant plus de quarante ans, Jimmy Webb (1946) a composé des chansons succès pour divers artistes tels que Glen Campbell, Art Garfunkel, Frank Sinatra, Willie Nelson, Johnny Cash et Linda Ronstadt. En 1968, il écrit MacArthur Park, une chanson complètement novatrice. D’une durée de plus de sept minutes, elle est deux trois fois plus longue que la plupart des succès pop et contient un grand interlude orchestral. La version d’anthologie de MacArthur Park, interprétée et enregistrée par Richard Harris, s’est classée en tête des hit-parades européens et numéro 2 aux États-Unis.

Per oltre quarant’anni, Jimmy Webb (1946) ha composto canzoni di successo per artisti come Glen Campbell, Art Garfunkel, Frank Sinatra, Willie Nelson, Johnny Cash e Linda Ronstadt. Nel 1968, scrive MacArthur Park, una canzone totalmente innovativa. Di una durata di oltre sette minuti, è da due a tre volte più lunga della gran parte dei successi pop e contiene un interludio orchestrale. La versione d’antologia di MacArthur Park, interpretata e incisa da Richard Harris è stata in testa alle hit-parades europee e n. 2 negli Stati Uniti.