| István (part 3 from 'Sinfonia Hungarica') Concert band [Score and Parts] - Intermediate/advanced De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 6 SKU: BT.DHP-1002209-010 Composed by Jan V...(+)
Concert Band/Harmonie - Grade 6 SKU: BT.DHP-1002209-010 Composed by Jan Van der Roost. Sovereign Series. Concert Piece. Set (Score & Parts). Composed 2000. De Haske Publications #DHP 1002209-010. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1002209-010). Sinfonia Hungarica is a three-movement symphony that depicts the history of Hungary. All three movements were inspired by historical key figures, wars, and other important events from this country. This symphony is a celebration of Hungary’s millennium in 2001.The final movement is named after ISTVAN, the King who introduced Christianity into Hungary and who was crowned by Pope Silvestro II on January 1, 1001. A rather solemn start leads to another war-like passage, ending with some loud crashes. This symbolizes the fact that the body of the pagan Koppany was cut into four pieces, and sent to the four castles of the country as an example. After a quiet, almost religiousintermezzo, the National Hymn of Hungary is introduced. This broad “grandioso†ending also has a symbolic meaning: after ten centuries, Hungary has many reasons to look back on the past with pride, and to look forward to the future with optimism and confidence.
Dit stuk werd gecomponeerd in opdracht van het symfonisch blaasorkest Kiskunfélegyhaza uit Hongarije en opgedragen aan dirigent Ferenc Jankovski, burgemeester Jozsef Ficsor en Gabriella Kiss. De wereldpremière vond plaats op 31 maart2001 in Budapest (Hongarije) door het eerdergenoemde orkest onder leiding van de componist.Deze driedelige symfonie beschrijft de geschiedenis van Hongarije. De drie delen zijn ge nspireerd op historische sleutelfiguren, oorlogenen andere belangrijke gebeurtenissen in dit land. De symfonie werd geschreven ter gelegenheid van de millenniumviering van Hongarije in 2001.ATTILA, koning van de Hunnen, vaak ‘de gesel Gods’ genoemd, is de centrale figuurin het eerste deel, dat voornamelijk wordt gekenmerkt door angst, dreiging, agressie en wreedheid. Attila’s broer, Buda, heeft echter een hero scher thema, terwijl zijn geliefde vrouw, Rika, een lyrische melodie heeft. Het spannendeeinde van dit openingsdeel illustreert de gevreesde snelheid van Attila’s troepen: ze achtervolgden hun slachtoffers en vermoordden ze allemaal! Het tweede deel gaat over ARPAD, de stichter van de Hongaarse staat. Hetbegint met een sfeerpassage, die het beeld oproept van zijn grootmoeder, Emese, dromend over zijn bestemming. Een van Arpad’s tegenstanders, de Bulgaarse prins Zalan, werd verdreven na een gevecht. Hierna noemde Arpad het gebiedofficieel ‘Magyarorszag’.Het laatste deel is genoemd naar ISTVAN, de koning die het christendom in Hongarije introduceerde en die werd gekroond door paus Silvester II op 1 januari 1001. Een vrij plechtige start leidt tot nogeen martiale passage, die eindigt met een aantal luide slagen. Deze symboliseren het voorval waarbij het lichaam van de heiden Koppany in vier stukken werd gesneden, die naar de vier kastelen van het land werden gezonden als schrikwekkend
Die Sinfonie in drei Sätzen ist eine musikalische Schilderung der Geschichte Ungarns. Alle drei Sätze haben bedeutende historische Persönlichkeiten und Schlüsselereignisse aus der Landesgeschichte - wie etwa Kriege - zum Inhalt. Das Werk wurde zuUngarns Tausendjahrfeier im Jahr 2001 geschrieben.Attila, König der Hunnen, oftmals auch die Geißel Gottes genannt, ist die zentrale Gestalt des ersten Satzes; in seiner musikalischen Beschreibung sind Aggressivität und Grausamkeit, die vonihm ausgehende Bedrohung und ihm entgegengebrachte Furcht spürbar. Daneben erscheinen das heroischer klingende Thema von Buda, Attilas Bruder, und das lyrische von Rika, seiner zärtlich geliebten Frau. Der aufpeitschende Schluss desSatzes ist Sinnbild für die gefürchtete Schnelligkeit von Attilas Truppen, mit der sie ihre Opfer eingeholt und ohne Ausnahme getötet haben.Im Mittelpunkt des zweiten Satzes steht Arpad, der eigentliche Begründer des ungarischen Staates. Eineatmosphärisch klingende Einleitung beschwört Emese, die Großmutter Arpads, herauf, die im Traum seine Bestimmung vorhergesehen hatte. Er schlug seinen Gegner, den Prinzen Zalan von Bulgarien, im Kampf in die Flucht und gab dem Land denNamen Magyarorszag.Das Finale ist nach Istvan benannt, dem König, der in Ungarn das Christentum einführte und am ersten Januar 1001 durch Papst Sylvester II. gekrönt wurde. Ein feierlicher Anfang leitet über in einen an Kriegsgetümmelerinnernden Abschnitt, der in lärmendem Getöse endet. Es steht für das Ende des Heiden Koppany, dessen Körper gevierteilt und als abschreckendes Beispiel an die vier Burgen des Landes gesandt wurde. Ein ruhiges, beinahe religiös wirkendesZwischenspiel mündet in die ungarische Nationalhymne. Dieser prachtvolle, mit grandioso überschriebene Schluss hat auch eine symbolische Bedeutung: Nach zehn Jahrhunderten hat Ungarn guten Grund, mit Stolz zurückzublicken und der Zukunft mitZuversicht und Optimismus entgegenzusehen.Die wunderbare Melodie der Nationalhymne erscheint in der Sinfonie auch vorher schon immer wieder, wird meist aber ganz oder teilweise überdeckt. Sie durchläuft das Werk wie ein roter Faden, der anfangs kaumwahrzunehmen ist und erst im Verlauf der Sinfonie immer deutlicher wird. Am Ende krönt sie das Werk in einer letzten prachtvollen Steigerung, in der das Orchester den majestätischen Klang einer Orgel annimmt.
Sinfonia Hungarica est une œuvre de commande pour l’Orchestre d’Harmonie de Kiskunfelegyhaze en Hongrie. Elle est dédiée Ferenc Jankovski (Directeur de l’Orchestre d’Harmonie), Jozsef Ficsor (Maire de la ville de Kiskunfelegyhaze) et Gabriella Kiss.Cette symphonie en trois mouvements retrace l’histoire de la Hongrie. L’ensemble des trois mouvements s’inspire de la vie de personnages historiques clés, de guerres et d’autres événements de grande importance qui ont marqué l’histoire de ce pays. Sinfonia Hungarica célèbre le millénaire de la fondation de l’État hongrois (1001-2001). L’œuvre a été donnée en création mondiale, le 31 mars 2001 Budapest,par l’Orchestre d’Harmonie de Kiskunfelegyhaze placé sous la direction du compositeur.ATTILA, roi des Huns, surnommé “le Fléau de Dieuâ€, est le personnage central du premier mouvement où règne une atmosphère de peur, de menace, d’agression et de cruauté. Bléda, le frère d’Attila, est associé un thème aux accents plus héro ques, tandis que Kerka, l’épouse bien-aimée du roi des Huns, est représentée par une mélodie lyrique. La fin trépidante de ce mouvement d’ouverture illustre l’effroyable rapidité avec laquelle les troupes d’Attila poursuivaient et tuaient toutes leurs victimes.Le deuxième mouvement est centré sur ARPAD, le fondateur de l’État hongrois. Un passage limpide et aérien ouvre ce mouvement évoquant Émèse, la grand-mère d’Arpad, qui vit en rêve sa destinée future. Après avoir livré bataille contre l’un de ses opposants, le prince bulgare Zalan, et l’avoir chassé des terres magyares, Arpad donne officiellement au territoire le nom de Magyarorszag.Le troisième et dernier mouvement de la symphonie porte le nom de celui qui convertit le pays au christianisme : Étienne Ier (ISTVAN), sacré roi de Hongrie le 1er janvier 1001 par le Pape Sylvestre II. Les mesures d’ouverture, solennelles et majestueuses, mènent un passage dont l’atmosphère belliqueuse s’intensifie pour s’achever en de violents fracas symbolisant la mort
Sinfonia Hungarica, commissionata dalla banda ungherese di Kiskunfelegyahaza, è dedicata al maestro Ferenc Jankovski, al sindaco della citt Jozsef Ficsor e a Gabriella Kiss. La prima mondiale, eseguita dalla banda Kiskunfelegyhaza si è tenutaa Budapest il 31 marzo 2001 sotto la direzione del compositore.Gli eventi salienti della storia dell’Ungheria, come le guerre ed altri avvenimenti importanti, sono tradotti in musica in questa sinfonia strutturata in tre movimenti. Sinfonia Hungaricavuole anche essere un omaggio allo stato ungherese che festeggia il suo millennio nel 2001.ATTILA, re degli Unni, spesso chiamato “il flagello di Dio“ è la figura centrale del primo movimento, caratterizzato dalla paura, dalla minaccia,dall’aggressione e dalla crudelt . Buda, fratello di Attila è associato ad un tema più eroico, mentre Rika, l’amata moglie, è rappresentata da una melodia lirica. L’eccitante finale di questo movimento di apertura illustra la tanto temuta velocit delle truppe di Attila che seminavano paura e morte.Il secondo movimento pone l’accento su ARPAD, il fondatore dello Stato ungherese. Inizia con un passaggio in stile atmosferico che evoca la nonna di Arpad, Emese che aveva sognato e predettoil futuro del nipote. Uno degli oppositori di Arpad, il principe bulgaro Zalan, fu cacciato dopo una battaglia. In seguito, Arpad chiamò ufficialmente il territorio “Magyarorszagâ€.Il movimento finale prende il nome da ISTVAN, il re che portòil cristianesimo in Ungheria e che fu incoronato da Papa Silvestro II il 1 gennaio, 1001. Un inizio solenne prelude ad un passaggio bellico accentuato da rumori imponenti; questo a simboleggiare l’atroce fine del pagano Koppany il cui corpo futagliato in quattro pezzi e inviato ai quattro castelli del paese come monito. Dopo un intermezzo quieto, quasi religioso, viene presentato l’Inno nazionale ungherese. In questo ampio e grandioso finale riecheggia l’orgoglio dell’Ungheria nelricordare il suo passato e la fiducia con la quale si proietta al futuro.Lo stupendo tema dell’Inno nazionale ungherese è proposto nell’arco dell’intera sinfonia. E’ però spesso parzialmente nascosto e usato come filo conduttore, appena riconoscibileall’inizio ma sempre più ovvio quando la sinfonia si avvicina al suo finale. A conclusione della sinfonia, il sublime inno conduce la banda in un’apoteosi finale, facendo apparire l’organico strumentale come un maestoso organo. $314.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 4 to 6 weeks | | |
| Arpád (part 2 from 'Sinfonia Hungarica') Concert band [Score and Parts] - Intermediate/advanced De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 6 SKU: BT.DHP-1002208-010 Composed by Jan V...(+)
Concert Band/Harmonie - Grade 6 SKU: BT.DHP-1002208-010 Composed by Jan Van der Roost. Sovereign Series. Concert Piece. Set (Score & Parts). Composed 2000. De Haske Publications #DHP 1002208-010. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1002208-010). Sinfonia Hungarica is a three-movement symphony that depicts the history of Hungary. All three movements were inspired by historical key figures, wars, and other important events from this country. This symphony is a celebration of Hungary’s millennium in 2001.The second movement focuses on ARPAD, the actual founder of the Hungarian State. It starts with an atmospherical passage, evoking his grandmother, Emese, who dreamt about his future destination. One of Arpad’s opponents, the Bulgarian Prince Zalan, was chased away after a fight. After this, Arpad officially named the territory “Magyarorszag.â€
Dit stuk werd gecomponeerd in opdracht van het symfonisch blaasorkest Kiskunfélegyhaza uit Hongarije en opgedragen aan dirigent Ferenc Jankovski, burgemeester Jozsef Ficsor en Gabriella Kiss. De wereldpremière vond plaats op 31 maart2001 in Budapest (Hongarije) door het eerdergenoemde orkest onder leiding van de componist.Deze driedelige symfonie beschrijft de geschiedenis van Hongarije. De drie delen zijn ge nspireerd op historische sleutelfiguren, oorlogenen andere belangrijke gebeurtenissen in dit land. De symfonie werd geschreven ter gelegenheid van de millenniumviering van Hongarije in 2001.ATTILA, koning van de Hunnen, vaak ‘de gesel Gods’ genoemd, is de centrale figuurin het eerste deel, dat voornamelijk wordt gekenmerkt door angst, dreiging, agressie en wreedheid. Attila’s broer, Buda, heeft echter een hero scher thema, terwijl zijn geliefde vrouw, Rika, een lyrische melodie heeft. Het spannendeeinde van dit openingsdeel illustreert de gevreesde snelheid van Attila’s troepen: ze achtervolgden hun slachtoffers en vermoordden ze allemaal! Het tweede deel gaat over ARPAD, de stichter van de Hongaarse staat. Hetbegint met een sfeerpassage, die het beeld oproept van zijn grootmoeder, Emese, dromend over zijn bestemming. Een van Arpad’s tegenstanders, de Bulgaarse prins Zalan, werd verdreven na een gevecht. Hierna noemde Arpad het gebiedofficieel ‘Magyarorszag’.Het laatste deel is genoemd naar ISTVAN, de koning die het christendom in Hongarije introduceerde en die werd gekroond door paus Silvester II op 1 januari 1001. Een vrij plechtige start leidt tot nogeen martiale passage, die eindigt met een aantal luide slagen. Deze symboliseren het voorval waarbij het lichaam van de heiden Koppany in vier stukken werd gesneden, die naar de vier kastelen van het land werden gezonden als schrikwekkend
Die Sinfonie in drei Sätzen ist eine musikalische Schilderung der Geschichte Ungarns. Alle drei Sätze haben bedeutende historische Persönlichkeiten und Schlüsselereignisse aus der Landesgeschichte - wie etwa Kriege - zum Inhalt. Das Werk wurde zuUngarns Tausendjahrfeier im Jahr 2001 geschrieben.Attila, König der Hunnen, oftmals auch die Geißel Gottes genannt, ist die zentrale Gestalt des ersten Satzes; in seiner musikalischen Beschreibung sind Aggressivität und Grausamkeit, die vonihm ausgehende Bedrohung und ihm entgegengebrachte Furcht spürbar. Daneben erscheinen das heroischer klingende Thema von Buda, Attilas Bruder, und das lyrische von Rika, seiner zärtlich geliebten Frau. Der aufpeitschende Schluss desSatzes ist Sinnbild für die gefürchtete Schnelligkeit von Attilas Truppen, mit der sie ihre Opfer eingeholt und ohne Ausnahme getötet haben.Im Mittelpunkt des zweiten Satzes steht Arpad, der eigentliche Begründer des ungarischen Staates. Eineatmosphärisch klingende Einleitung beschwört Emese, die Großmutter Arpads, herauf, die im Traum seine Bestimmung vorhergesehen hatte. Er schlug seinen Gegner, den Prinzen Zalan von Bulgarien, im Kampf in die Flucht und gab dem Land denNamen Magyarorszag.Das Finale ist nach Istvan benannt, dem König, der in Ungarn das Christentum einführte und am ersten Januar 1001 durch Papst Sylvester II. gekrönt wurde. Ein feierlicher Anfang leitet über in einen an Kriegsgetümmelerinnernden Abschnitt, der in lärmendem Getöse endet. Es steht für das Ende des Heiden Koppany, dessen Körper gevierteilt und als abschreckendes Beispiel an die vier Burgen des Landes gesandt wurde. Ein ruhiges, beinahe religiös wirkendesZwischenspiel mündet in die ungarische Nationalhymne. Dieser prachtvolle, mit grandioso überschriebene Schluss hat auch eine symbolische Bedeutung: Nach zehn Jahrhunderten hat Ungarn guten Grund, mit Stolz zurückzublicken und der Zukunft mitZuversicht und Optimismus entgegenzusehen.Die wunderbare Melodie der Nationalhymne erscheint in der Sinfonie auch vorher schon immer wieder, wird meist aber ganz oder teilweise überdeckt. Sie durchläuft das Werk wie ein roter Faden, der anfangs kaumwahrzunehmen ist und erst im Verlauf der Sinfonie immer deutlicher wird. Am Ende krönt sie das Werk in einer letzten prachtvollen Steigerung, in der das Orchester den majestätischen Klang einer Orgel annimmt.
Sinfonia Hungarica est une œuvre de commande pour l’Orchestre d’Harmonie de Kiskunfelegyhaze en Hongrie. Elle est dédiée Ferenc Jankovski (Directeur de l’Orchestre d’Harmonie), Jozsef Ficsor (Maire de la ville de Kiskunfelegyhaze) et Gabriella Kiss.Cette symphonie en trois mouvements retrace l’histoire de la Hongrie. L’ensemble des trois mouvements s’inspire de la vie de personnages historiques clés, de guerres et d’autres événements de grande importance qui ont marqué l’histoire de ce pays. Sinfonia Hungarica célèbre le millénaire de la fondation de l’État hongrois (1001-2001). L’œuvre a été donnée en création mondiale, le 31 mars 2001 Budapest,par l’Orchestre d’Harmonie de Kiskunfelegyhaze placé sous la direction du compositeur.ATTILA, roi des Huns, surnommé “le Fléau de Dieuâ€, est le personnage central du premier mouvement où règne une atmosphère de peur, de menace, d’agression et de cruauté. Bléda, le frère d’Attila, est associé un thème aux accents plus héro ques, tandis que Kerka, l’épouse bien-aimée du roi des Huns, est représentée par une mélodie lyrique. La fin trépidante de ce mouvement d’ouverture illustre l’effroyable rapidité avec laquelle les troupes d’Attila poursuivaient et tuaient toutes leurs victimes.Le deuxième mouvement est centré sur ARPAD, le fondateur de l’État hongrois. Un passage limpide et aérien ouvre ce mouvement évoquant Émèse, la grand-mère d’Arpad, qui vit en rêve sa destinée future. Après avoir livré bataille contre l’un de ses opposants, le prince bulgare Zalan, et l’avoir chassé des terres magyares, Arpad donne officiellement au territoire le nom de Magyarorszag.Le troisième et dernier mouvement de la symphonie porte le nom de celui qui convertit le pays au christianisme : Étienne Ier (ISTVAN), sacré roi de Hongrie le 1er janvier 1001 par le Pape Sylvestre II. Les mesures d’ouverture, solennelles et majestueuses, mènent un passage dont l’atmosphère belliqueuse s’intensifie pour s’achever en de violents fracas symbolisant la mort
Sinfonia Hungarica, commissionata dalla banda ungherese di Kiskunfelegyahaza, è dedicata al maestro Ferenc Jankovski, al sindaco della citt Jozsef Ficsor e a Gabriella Kiss. La prima mondiale, eseguita dalla banda Kiskunfelegyhaza si è tenutaa Budapest il 31 marzo 2001 sotto la direzione del compositore.Gli eventi salienti della storia dell’Ungheria, come le guerre ed altri avvenimenti importanti, sono tradotti in musica in questa sinfonia strutturata in tre movimenti. Sinfonia Hungaricavuole anche essere un omaggio allo stato ungherese che festeggia il suo millennio nel 2001.ATTILA, re degli Unni, spesso chiamato “il flagello di Dio“ è la figura centrale del primo movimento, caratterizzato dalla paura, dalla minaccia,dall’aggressione e dalla crudelt . Buda, fratello di Attila è associato ad un tema più eroico, mentre Rika, l’amata moglie, è rappresentata da una melodia lirica. L’eccitante finale di questo movimento di apertura illustra la tanto temuta velocit delle truppe di Attila che seminavano paura e morte.Il secondo movimento pone l’accento su ARPAD, il fondatore dello Stato ungherese. Inizia con un passaggio in stile atmosferico che evoca la nonna di Arpad, Emese che aveva sognato e predettoil futuro del nipote. Uno degli oppositori di Arpad, il principe bulgaro Zalan, fu cacciato dopo una battaglia. In seguito, Arpad chiamò ufficialmente il territorio “Magyarorszagâ€.Il movimento finale prende il nome da ISTVAN, il re che portòil cristianesimo in Ungheria e che fu incoronato da Papa Silvestro II il 1 gennaio, 1001. Un inizio solenne prelude ad un passaggio bellico accentuato da rumori imponenti; questo a simboleggiare l’atroce fine del pagano Koppany il cui corpo futagliato in quattro pezzi e inviato ai quattro castelli del paese come monito. Dopo un intermezzo quieto, quasi religioso, viene presentato l’Inno nazionale ungherese. In questo ampio e grandioso finale riecheggia l’orgoglio dell’Ungheria nelricordare il suo passato e la fiducia con la quale si proietta al futuro.Lo stupendo tema dell’Inno nazionale ungherese è proposto nell’arco dell’intera sinfonia. E’ però spesso parzialmente nascosto e usato come filo conduttore, appena riconoscibileall’inizio ma sempre più ovvio quando la sinfonia si avvicina al suo finale. A conclusione della sinfonia, il sublime inno conduce la banda in un’apoteosi finale, facendo apparire l’organico strumentale come un maestoso organo. $314.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 4 to 6 weeks | | |
| Attila! (part 1 from 'Sinfonia Hungarica') Concert band [Score] - Intermediate/advanced De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 6 SKU: BT.DHP-1002207-140 Composed by Jan V...(+)
Concert Band/Harmonie - Grade 6 SKU: BT.DHP-1002207-140 Composed by Jan Van der Roost. Sovereign Series. Concert Piece. Score Only. Composed 2000. 96 pages. De Haske Publications #DHP 1002207-140. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1002207-140). Sinfonia Hungarica is a three-movement symphony that depicts the history of Hungary. All three movements were inspired by historical key figures, wars, and other important events from this country. This symphony is a celebration of Hungary’s millennium in 2001.ATTILA, King of the Huns, often named “The scourge of God,†is the central figure of the first movement, mainly characterized by fear, threat, aggression, and cruelty. Attila’s brother, Buda, however, has a more heroic theme, while his beloved wife, Rika, has a lyrical melody. The exciting ending of this opening movement illustrates the dreaded speed of Attila’s troops: they pursued their victims and killed them all!
Dit stuk werd gecomponeerd in opdracht van het symfonisch blaasorkest Kiskunfélegyhaza uit Hongarije en opgedragen aan dirigent Ferenc Jankovski, burgemeester Jozsef Ficsor en Gabriella Kiss. De wereldpremière vond plaats op 31 maart2001 in Budapest (Hongarije) door het eerdergenoemde orkest onder leiding van de componist.Deze driedelige symfonie beschrijft de geschiedenis van Hongarije. De drie delen zijn ge nspireerd op historische sleutelfiguren, oorlogenen andere belangrijke gebeurtenissen in dit land. De symfonie werd geschreven ter gelegenheid van de millenniumviering van Hongarije in 2001.ATTILA, koning van de Hunnen, vaak ‘de gesel Gods’ genoemd, is de centrale figuurin het eerste deel, dat voornamelijk wordt gekenmerkt door angst, dreiging, agressie en wreedheid. Attila’s broer, Buda, heeft echter een hero scher thema, terwijl zijn geliefde vrouw, Rika, een lyrische melodie heeft. Het spannendeeinde van dit openingsdeel illustreert de gevreesde snelheid van Attila’s troepen: ze achtervolgden hun slachtoffers en vermoordden ze allemaal! Het tweede deel gaat over ARPAD, de stichter van de Hongaarse staat. Hetbegint met een sfeerpassage, die het beeld oproept van zijn grootmoeder, Emese, dromend over zijn bestemming. Een van Arpad’s tegenstanders, de Bulgaarse prins Zalan, werd verdreven na een gevecht. Hierna noemde Arpad het gebiedofficieel ‘Magyarorszag’.Het laatste deel is genoemd naar ISTVAN, de koning die het christendom in Hongarije introduceerde en die werd gekroond door paus Silvester II op 1 januari 1001. Een vrij plechtige start leidt tot nogeen martiale passage, die eindigt met een aantal luide slagen. Deze symboliseren het voorval waarbij het lichaam van de heiden Koppany in vier stukken werd gesneden, die naar de vier kastelen van het land werden gezonden als schrikwekkend
Die Sinfonie in drei Sätzen ist eine musikalische Schilderung der Geschichte Ungarns. Alle drei Sätze haben bedeutende historische Persönlichkeiten und Schlüsselereignisse aus der Landesgeschichte - wie etwa Kriege - zum Inhalt. Das Werk wurde zuUngarns Tausendjahrfeier im Jahr 2001 geschrieben.Attila, König der Hunnen, oftmals auch die Geißel Gottes genannt, ist die zentrale Gestalt des ersten Satzes; in seiner musikalischen Beschreibung sind Aggressivität und Grausamkeit, die vonihm ausgehende Bedrohung und ihm entgegengebrachte Furcht spürbar. Daneben erscheinen das heroischer klingende Thema von Buda, Attilas Bruder, und das lyrische von Rika, seiner zärtlich geliebten Frau. Der aufpeitschende Schluss desSatzes ist Sinnbild für die gefürchtete Schnelligkeit von Attilas Truppen, mit der sie ihre Opfer eingeholt und ohne Ausnahme getötet haben.Im Mittelpunkt des zweiten Satzes steht Arpad, der eigentliche Begründer des ungarischen Staates. Eineatmosphärisch klingende Einleitung beschwört Emese, die Großmutter Arpads, herauf, die im Traum seine Bestimmung vorhergesehen hatte. Er schlug seinen Gegner, den Prinzen Zalan von Bulgarien, im Kampf in die Flucht und gab dem Land denNamen Magyarorszag.Das Finale ist nach Istvan benannt, dem König, der in Ungarn das Christentum einführte und am ersten Januar 1001 durch Papst Sylvester II. gekrönt wurde. Ein feierlicher Anfang leitet über in einen an Kriegsgetümmelerinnernden Abschnitt, der in lärmendem Getöse endet. Es steht für das Ende des Heiden Koppany, dessen Körper gevierteilt und als abschreckendes Beispiel an die vier Burgen des Landes gesandt wurde. Ein ruhiges, beinahe religiös wirkendesZwischenspiel mündet in die ungarische Nationalhymne. Dieser prachtvolle, mit grandioso überschriebene Schluss hat auch eine symbolische Bedeutung: Nach zehn Jahrhunderten hat Ungarn guten Grund, mit Stolz zurückzublicken und der Zukunft mitZuversicht und Optimismus entgegenzusehen.Die wunderbare Melodie der Nationalhymne erscheint in der Sinfonie auch vorher schon immer wieder, wird meist aber ganz oder teilweise überdeckt. Sie durchläuft das Werk wie ein roter Faden, der anfangs kaumwahrzunehmen ist und erst im Verlauf der Sinfonie immer deutlicher wird. Am Ende krönt sie das Werk in einer letzten prachtvollen Steigerung, in der das Orchester den majestätischen Klang einer Orgel annimmt.
Sinfonia Hungarica est une œuvre de commande pour l’Orchestre d’Harmonie de Kiskunfelegyhaze en Hongrie. Elle est dédiée Ferenc Jankovski (Directeur de l’Orchestre d’Harmonie), Jozsef Ficsor (Maire de la ville de Kiskunfelegyhaze) et Gabriella Kiss.Cette symphonie en trois mouvements retrace l’histoire de la Hongrie. L’ensemble des trois mouvements s’inspire de la vie de personnages historiques clés, de guerres et d’autres événements de grande importance qui ont marqué l’histoire de ce pays. Sinfonia Hungarica célèbre le millénaire de la fondation de l’État hongrois (1001-2001). L’œuvre a été donnée en création mondiale, le 31 mars 2001 Budapest,par l’Orchestre d’Harmonie de Kiskunfelegyhaze placé sous la direction du compositeur.ATTILA, roi des Huns, surnommé “le Fléau de Dieuâ€, est le personnage central du premier mouvement où règne une atmosphère de peur, de menace, d’agression et de cruauté. Bléda, le frère d’Attila, est associé un thème aux accents plus héro ques, tandis que Kerka, l’épouse bien-aimée du roi des Huns, est représentée par une mélodie lyrique. La fin trépidante de ce mouvement d’ouverture illustre l’effroyable rapidité avec laquelle les troupes d’Attila poursuivaient et tuaient toutes leurs victimes.Le deuxième mouvement est centré sur ARPAD, le fondateur de l’État hongrois. Un passage limpide et aérien ouvre ce mouvement évoquant Émèse, la grand-mère d’Arpad, qui vit en rêve sa destinée future. Après avoir livré bataille contre l’un de ses opposants, le prince bulgare Zalan, et l’avoir chassé des terres magyares, Arpad donne officiellement au territoire le nom de Magyarorszag.Le troisième et dernier mouvement de la symphonie porte le nom de celui qui convertit le pays au christianisme : Étienne Ier (ISTVAN), sacré roi de Hongrie le 1er janvier 1001 par le Pape Sylvestre II. Les mesures d’ouverture, solennelles et majestueuses, mènent un passage dont l’atmosphère belliqueuse s’intensifie pour s’achever en de violents fracas symbolisant la mort
Sinfonia Hungarica, commissionata dalla banda ungherese di Kiskunfelegyahaza, è dedicata al maestro Ferenc Jankovski, al sindaco della citt Jozsef Ficsor e a Gabriella Kiss. La prima mondiale, eseguita dalla banda Kiskunfelegyhaza si è tenutaa Budapest il 31 marzo 2001 sotto la direzione del compositore.Gli eventi salienti della storia dell’Ungheria, come le guerre ed altri avvenimenti importanti, sono tradotti in musica in questa sinfonia strutturata in tre movimenti. Sinfonia Hungaricavuole anche essere un omaggio allo stato ungherese che festeggia il suo millennio nel 2001.ATTILA, re degli Unni, spesso chiamato “il flagello di Dio“ è la figura centrale del primo movimento, caratterizzato dalla paura, dalla minaccia,dall’aggressione e dalla crudelt . Buda, fratello di Attila è associato ad un tema più eroico, mentre Rika, l’amata moglie, è rappresentata da una melodia lirica. L’eccitante finale di questo movimento di apertura illustra la tanto temuta velocit delle truppe di Attila che seminavano paura e morte.Il secondo movimento pone l’accento su ARPAD, il fondatore dello Stato ungherese. Inizia con un passaggio in stile atmosferico che evoca la nonna di Arpad, Emese che aveva sognato e predettoil futuro del nipote. Uno degli oppositori di Arpad, il principe bulgaro Zalan, fu cacciato dopo una battaglia. In seguito, Arpad chiamò ufficialmente il territorio “Magyarorszagâ€.Il movimento finale prende il nome da ISTVAN, il re che portòil cristianesimo in Ungheria e che fu incoronato da Papa Silvestro II il 1 gennaio, 1001. Un inizio solenne prelude ad un passaggio bellico accentuato da rumori imponenti; questo a simboleggiare l’atroce fine del pagano Koppany il cui corpo futagliato in quattro pezzi e inviato ai quattro castelli del paese come monito. Dopo un intermezzo quieto, quasi religioso, viene presentato l’Inno nazionale ungherese. In questo ampio e grandioso finale riecheggia l’orgoglio dell’Ungheria nelricordare il suo passato e la fiducia con la quale si proietta al futuro.Lo stupendo tema dell’Inno nazionale ungherese è proposto nell’arco dell’intera sinfonia. E’ però spesso parzialmente nascosto e usato come filo conduttore, appena riconoscibileall’inizio ma sempre più ovvio quando la sinfonia si avvicina al suo finale. A conclusione della sinfonia, il sublime inno conduce la banda in un’apoteosi finale, facendo apparire l’organico strumentale come un maestoso organo. $62.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 2 to 3 weeks | | |
| István (part 3 from 'Sinfonia Hungarica') Concert band [Score] - Intermediate/advanced De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 6 SKU: BT.DHP-1002209-140 Composed by Jan V...(+)
Concert Band/Harmonie - Grade 6 SKU: BT.DHP-1002209-140 Composed by Jan Van der Roost. Sovereign Series. Concert Piece. Score Only. Composed 2000. 82 pages. De Haske Publications #DHP 1002209-140. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1002209-140). Dit stuk werd gecomponeerd in opdracht van het symfonisch blaasorkest Kiskunfélegyhaza uit Hongarije en opgedragen aan dirigent Ferenc Jankovski, burgemeester Jozsef Ficsor en Gabriella Kiss. De wereldpremière vond plaats op 31 maart2001 in Budapest (Hongarije) door het eerdergenoemde orkest onder leiding van de componist.Deze driedelige symfonie beschrijft de geschiedenis van Hongarije. De drie delen zijn ge nspireerd op historische sleutelfiguren, oorlogenen andere belangrijke gebeurtenissen in dit land. De symfonie werd geschreven ter gelegenheid van de millenniumviering van Hongarije in 2001.ATTILA, koning van de Hunnen, vaak ‘de gesel Gods’ genoemd, is de centrale figuurin het eerste deel, dat voornamelijk wordt gekenmerkt door angst, dreiging, agressie en wreedheid. Attila’s broer, Buda, heeft echter een hero scher thema, terwijl zijn geliefde vrouw, Rika, een lyrische melodie heeft. Het spannendeeinde van dit openingsdeel illustreert de gevreesde snelheid van Attila’s troepen: ze achtervolgden hun slachtoffers en vermoordden ze allemaal! Het tweede deel gaat over ARPAD, de stichter van de Hongaarse staat. Hetbegint met een sfeerpassage, die het beeld oproept van zijn grootmoeder, Emese, dromend over zijn bestemming. Een van Arpad’s tegenstanders, de Bulgaarse prins Zalan, werd verdreven na een gevecht. Hierna noemde Arpad het gebiedofficieel ‘Magyarorszag’.Het laatste deel is genoemd naar ISTVAN, de koning die het christendom in Hongarije introduceerde en die werd gekroond door paus Silvester II op 1 januari 1001. Een vrij plechtige start leidt tot nogeen martiale passage, die eindigt met een aantal luide slagen. Deze symboliseren het voorval waarbij het lichaam van de heiden Koppany in vier stukken werd gesneden, die naar de vier kastelen van het land werden gezonden als schrikwekkend
Die Sinfonie in drei Sätzen ist eine musikalische Schilderung der Geschichte Ungarns. Alle drei Sätze haben bedeutende historische Persönlichkeiten und Schlüsselereignisse aus der Landesgeschichte - wie etwa Kriege - zum Inhalt. Das Werk wurde zuUngarns Tausendjahrfeier im Jahr 2001 geschrieben.Attila, König der Hunnen, oftmals auch die Geißel Gottes genannt, ist die zentrale Gestalt des ersten Satzes; in seiner musikalischen Beschreibung sind Aggressivität und Grausamkeit, die vonihm ausgehende Bedrohung und ihm entgegengebrachte Furcht spürbar. Daneben erscheinen das heroischer klingende Thema von Buda, Attilas Bruder, und das lyrische von Rika, seiner zärtlich geliebten Frau. Der aufpeitschende Schluss desSatzes ist Sinnbild für die gefürchtete Schnelligkeit von Attilas Truppen, mit der sie ihre Opfer eingeholt und ohne Ausnahme getötet haben.Im Mittelpunkt des zweiten Satzes steht Arpad, der eigentliche Begründer des ungarischen Staates. Eineatmosphärisch klingende Einleitung beschwört Emese, die Großmutter Arpads, herauf, die im Traum seine Bestimmung vorhergesehen hatte. Er schlug seinen Gegner, den Prinzen Zalan von Bulgarien, im Kampf in die Flucht und gab dem Land denNamen Magyarorszag.Das Finale ist nach Istvan benannt, dem König, der in Ungarn das Christentum einführte und am ersten Januar 1001 durch Papst Sylvester II. gekrönt wurde. Ein feierlicher Anfang leitet über in einen an Kriegsgetümmelerinnernden Abschnitt, der in lärmendem Getöse endet. Es steht für das Ende des Heiden Koppany, dessen Körper gevierteilt und als abschreckendes Beispiel an die vier Burgen des Landes gesandt wurde. Ein ruhiges, beinahe religiös wirkendesZwischenspiel mündet in die ungarische Nationalhymne. Dieser prachtvolle, mit grandioso überschriebene Schluss hat auch eine symbolische Bedeutung: Nach zehn Jahrhunderten hat Ungarn guten Grund, mit Stolz zurückzublicken und der Zukunft mitZuversicht und Optimismus entgegenzusehen.Die wunderbare Melodie der Nationalhymne erscheint in der Sinfonie auch vorher schon immer wieder, wird meist aber ganz oder teilweise überdeckt. Sie durchläuft das Werk wie ein roter Faden, der anfangs kaumwahrzunehmen ist und erst im Verlauf der Sinfonie immer deutlicher wird. Am Ende krönt sie das Werk in einer letzten prachtvollen Steigerung, in der das Orchester den majestätischen Klang einer Orgel annimmt.
Sinfonia Hungarica est une œuvre de commande pour l’Orchestre d’Harmonie de Kiskunfelegyhaze en Hongrie. Elle est dédiée Ferenc Jankovski (Directeur de l’Orchestre d’Harmonie), Jozsef Ficsor (Maire de la ville de Kiskunfelegyhaze) et Gabriella Kiss.Cette symphonie en trois mouvements retrace l’histoire de la Hongrie. L’ensemble des trois mouvements s’inspire de la vie de personnages historiques clés, de guerres et d’autres événements de grande importance qui ont marqué l’histoire de ce pays. Sinfonia Hungarica célèbre le millénaire de la fondation de l’État hongrois (1001-2001). L’œuvre a été donnée en création mondiale, le 31 mars 2001 Budapest,par l’Orchestre d’Harmonie de Kiskunfelegyhaze placé sous la direction du compositeur.ATTILA, roi des Huns, surnommé “le Fléau de Dieuâ€, est le personnage central du premier mouvement où règne une atmosphère de peur, de menace, d’agression et de cruauté. Bléda, le frère d’Attila, est associé un thème aux accents plus héro ques, tandis que Kerka, l’épouse bien-aimée du roi des Huns, est représentée par une mélodie lyrique. La fin trépidante de ce mouvement d’ouverture illustre l’effroyable rapidité avec laquelle les troupes d’Attila poursuivaient et tuaient toutes leurs victimes.Le deuxième mouvement est centré sur ARPAD, le fondateur de l’État hongrois. Un passage limpide et aérien ouvre ce mouvement évoquant Émèse, la grand-mère d’Arpad, qui vit en rêve sa destinée future. Après avoir livré bataille contre l’un de ses opposants, le prince bulgare Zalan, et l’avoir chassé des terres magyares, Arpad donne officiellement au territoire le nom de Magyarorszag.Le troisième et dernier mouvement de la symphonie porte le nom de celui qui convertit le pays au christianisme : Étienne Ier (ISTVAN), sacré roi de Hongrie le 1er janvier 1001 par le Pape Sylvestre II. Les mesures d’ouverture, solennelles et majestueuses, mènent un passage dont l’atmosphère belliqueuse s’intensifie pour s’achever en de violents fracas symbolisant la mort
Sinfonia Hungarica, commissionata dalla banda ungherese di Kiskunfelegyahaza, è dedicata al maestro Ferenc Jankovski, al sindaco della citt Jozsef Ficsor e a Gabriella Kiss. La prima mondiale, eseguita dalla banda Kiskunfelegyhaza si è tenutaa Budapest il 31 marzo 2001 sotto la direzione del compositore.Gli eventi salienti della storia dell’Ungheria, come le guerre ed altri avvenimenti importanti, sono tradotti in musica in questa sinfonia strutturata in tre movimenti. Sinfonia Hungaricavuole anche essere un omaggio allo stato ungherese che festeggia il suo millennio nel 2001.ATTILA, re degli Unni, spesso chiamato “il flagello di Dio“ è la figura centrale del primo movimento, caratterizzato dalla paura, dalla minaccia,dall’aggressione e dalla crudelt . Buda, fratello di Attila è associato ad un tema più eroico, mentre Rika, l’amata moglie, è rappresentata da una melodia lirica. L’eccitante finale di questo movimento di apertura illustra la tanto temuta velocit delle truppe di Attila che seminavano paura e morte.Il secondo movimento pone l’accento su ARPAD, il fondatore dello Stato ungherese. Inizia con un passaggio in stile atmosferico che evoca la nonna di Arpad, Emese che aveva sognato e predettoil futuro del nipote. Uno degli oppositori di Arpad, il principe bulgaro Zalan, fu cacciato dopo una battaglia. In seguito, Arpad chiamò ufficialmente il territorio “Magyarorszagâ€.Il movimento finale prende il nome da ISTVAN, il re che portòil cristianesimo in Ungheria e che fu incoronato da Papa Silvestro II il 1 gennaio, 1001. Un inizio solenne prelude ad un passaggio bellico accentuato da rumori imponenti; questo a simboleggiare l’atroce fine del pagano Koppany il cui corpo futagliato in quattro pezzi e inviato ai quattro castelli del paese come monito. Dopo un intermezzo quieto, quasi religioso, viene presentato l’Inno nazionale ungherese. In questo ampio e grandioso finale riecheggia l’orgoglio dell’Ungheria nelricordare il suo passato e la fiducia con la quale si proietta al futuro.Lo stupendo tema dell’Inno nazionale ungherese è proposto nell’arco dell’intera sinfonia. E’ però spesso parzialmente nascosto e usato come filo conduttore, appena riconoscibileall’inizio ma sempre più ovvio quando la sinfonia si avvicina al suo finale. A conclusione della sinfonia, il sublime inno conduce la banda in un’apoteosi finale, facendo apparire l’organico strumentale come un maestoso organo. $62.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 2 to 3 weeks | | |
| Arpád (part 2 from 'Sinfonia Hungarica') Concert band [Score] - Intermediate/advanced De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 6 SKU: BT.DHP-1002208-140 Composed by Jan V...(+)
Concert Band/Harmonie - Grade 6 SKU: BT.DHP-1002208-140 Composed by Jan Van der Roost. Sovereign Series. Concert Piece. Score Only. Composed 2000. 58 pages. De Haske Publications #DHP 1002208-140. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1002208-140). Dit stuk werd gecomponeerd in opdracht van het symfonisch blaasorkest Kiskunfélegyhaza uit Hongarije en opgedragen aan dirigent Ferenc Jankovski, burgemeester Jozsef Ficsor en Gabriella Kiss. De wereldpremière vond plaats op 31 maart2001 in Budapest (Hongarije) door het eerdergenoemde orkest onder leiding van de componist.Deze driedelige symfonie beschrijft de geschiedenis van Hongarije. De drie delen zijn ge nspireerd op historische sleutelfiguren, oorlogenen andere belangrijke gebeurtenissen in dit land. De symfonie werd geschreven ter gelegenheid van de millenniumviering van Hongarije in 2001.ATTILA, koning van de Hunnen, vaak â??de gesel Godsâ?? genoemd, is de centrale figuurin het eerste deel, dat voornamelijk wordt gekenmerkt door angst, dreiging, agressie en wreedheid. Attilaâ??s broer, Buda, heeft echter een hero scher thema, terwijl zijn geliefde vrouw, Rika, een lyrische melodie heeft. Het spannendeeinde van dit openingsdeel illustreert de gevreesde snelheid van Attilaâ??s troepen: ze achtervolgden hun slachtoffers en vermoordden ze allemaal! Het tweede deel gaat over ARPAD, de stichter van de Hongaarse staat. Hetbegint met een sfeerpassage, die het beeld oproept van zijn grootmoeder, Emese, dromend over zijn bestemming. Een van Arpadâ??s tegenstanders, de Bulgaarse prins Zalan, werd verdreven na een gevecht. Hierna noemde Arpad het gebiedofficieel â??Magyarorszagâ??.Het laatste deel is genoemd naar ISTVAN, de koning die het christendom in Hongarije introduceerde en die werd gekroond door paus Silvester II op 1 januari 1001. Een vrij plechtige start leidt tot nogeen martiale passage, die eindigt met een aantal luide slagen. Deze symboliseren het voorval waarbij het lichaam van de heiden Koppany in vier stukken werd gesneden, die naar de vier kastelen van het land werden gezonden als schrikwekkend
Die Sinfonie in drei Sätzen ist eine musikalische Schilderung der Geschichte Ungarns. Alle drei Sätze haben bedeutende historische Persönlichkeiten und Schlüsselereignisse aus der Landesgeschichte - wie etwa Kriege - zum Inhalt. Das Werk wurde zuUngarns Tausendjahrfeier im Jahr 2001 geschrieben.Attila, König der Hunnen, oftmals auch die Gei�el Gottes genannt, ist die zentrale Gestalt des ersten Satzes; in seiner musikalischen Beschreibung sind Aggressivität und Grausamkeit, die vonihm ausgehende Bedrohung und ihm entgegengebrachte Furcht spürbar. Daneben erscheinen das heroischer klingende Thema von Buda, Attilas Bruder, und das lyrische von Rika, seiner zärtlich geliebten Frau. Der aufpeitschende Schluss desSatzes ist Sinnbild für die gefürchtete Schnelligkeit von Attilas Truppen, mit der sie ihre Opfer eingeholt und ohne Ausnahme getötet haben.Im Mittelpunkt des zweiten Satzes steht Arpad, der eigentliche Begründer des ungarischen Staates. Eineatmosphärisch klingende Einleitung beschwört Emese, die Gro�mutter Arpads, herauf, die im Traum seine Bestimmung vorhergesehen hatte. Er schlug seinen Gegner, den Prinzen Zalan von Bulgarien, im Kampf in die Flucht und gab dem Land denNamen Magyarorszag.Das Finale ist nach Istvan benannt, dem König, der in Ungarn das Christentum einführte und am ersten Januar 1001 durch Papst Sylvester II. gekrönt wurde. Ein feierlicher Anfang leitet über in einen an Kriegsgetümmelerinnernden Abschnitt, der in lärmendem Getöse endet. Es steht für das Ende des Heiden Koppany, dessen Körper gevierteilt und als abschreckendes Beispiel an die vier Burgen des Landes gesandt wurde. Ein ruhiges, beinahe religiös wirkendesZwischenspiel mündet in die ungarische Nationalhymne. Dieser prachtvolle, mit grandioso überschriebene Schluss hat auch eine symbolische Bedeutung: Nach zehn Jahrhunderten hat Ungarn guten Grund, mit Stolz zurückzublicken und der Zukunft mitZuversicht und Optimismus entgegenzusehen.Die wunderbare Melodie der Nationalhymne erscheint in der Sinfonie auch vorher schon immer wieder, wird meist aber ganz oder teilweise überdeckt. Sie durchläuft das Werk wie ein roter Faden, der anfangs kaumwahrzunehmen ist und erst im Verlauf der Sinfonie immer deutlicher wird. Am Ende krönt sie das Werk in einer letzten prachtvollen Steigerung, in der das Orchester den majestätischen Klang einer Orgel annimmt.
Sinfonia Hungarica est une ?uvre de commande pour lâ??Orchestre dâ??Harmonie de Kiskunfelegyhaze en Hongrie. Elle est dédiée Ferenc Jankovski (Directeur de lâ??Orchestre dâ??Harmonie), Jozsef Ficsor (Maire de la ville de Kiskunfelegyhaze) et Gabriella Kiss.Cette symphonie en trois mouvements retrace lâ??histoire de la Hongrie. Lâ??ensemble des trois mouvements sâ??inspire de la vie de personnages historiques clés, de guerres et dâ??autres événements de grande importance qui ont marqué lâ??histoire de ce pays. Sinfonia Hungarica célèbre le millénaire de la fondation de lâ??Ã?tat hongrois (1001-2001). Lâ???uvre a été donnée en création mondiale, le 31 mars 2001 Budapest,par lâ??Orchestre dâ??Harmonie de Kiskunfelegyhaze placé sous la direction du compositeur.ATTILA, roi des Huns, surnommé â??le Fléau de Dieuâ?, est le personnage central du premier mouvement où règne une atmosphère de peur, de menace, dâ??agression et de cruauté. Bléda, le frère dâ??Attila, est associé un thème aux accents plus héro ques, tandis que Kerka, lâ??épouse bien-aimée du roi des Huns, est représentée par une mélodie lyrique. La fin trépidante de ce mouvement dâ??ouverture illustre lâ??effroyable rapidité avec laquelle les troupes dâ??Attila poursuivaient et tuaient toutes leurs victimes.Le deuxième mouvement est centré sur ARPAD, le fondateur de lâ??Ã?tat hongrois. Un passage limpide et aérien ouvre ce mouvement évoquant Ã?mèse, la grand-mère dâ??Arpad, qui vit en rêve sa destinée future. Après avoir livré bataille contre lâ??un de ses opposants, le prince bulgare Zalan, et lâ??avoir chassé des terres magyares, Arpad donne officiellement au territoire le nom de Magyarorszag.Le troisième et dernier mouvement de la symphonie porte le nom de celui qui convertit le pays au christianisme : Ã?tienne Ier (ISTVAN), sacré roi de Hongrie le 1er janvier 1001 par le Pape Sylvestre II. Les mesures dâ??ouverture, solennelles et majestueuses, mènent un passage dont lâ??atmosphère belliqueuse sâ??intensifie pour sâ??achever en de violents fracas symbolisant la mort
Sinfonia Hungarica, commissionata dalla banda ungherese di Kiskunfelegyahaza, è dedicata al maestro Ferenc Jankovski, al sindaco della citt Jozsef Ficsor e a Gabriella Kiss. La prima mondiale, eseguita dalla banda Kiskunfelegyhaza si è tenutaa Budapest il 31 marzo 2001 sotto la direzione del compositore.Gli eventi salienti della storia dellâ??Ungheria, come le guerre ed altri avvenimenti importanti, sono tradotti in musica in questa sinfonia strutturata in tre movimenti. Sinfonia Hungaricavuole anche essere un omaggio allo stato ungherese che festeggia il suo millennio nel 2001.ATTILA, re degli Unni, spesso chiamato â??il flagello di Dioâ?? è la figura centrale del primo movimento, caratterizzato dalla paura, dalla minaccia,dallâ??aggressione e dalla crudelt . Buda, fratello di Attila è associato ad un tema più eroico, mentre Rika, lâ??amata moglie, è rappresentata da una melodia lirica. Lâ??eccitante finale di questo movimento di apertura illustra la tanto temuta velocit delle truppe di Attila che seminavano paura e morte.Il secondo movimento pone lâ??accento su ARPAD, il fondatore dello Stato ungherese. Inizia con un passaggio in stile atmosferico che evoca la nonna di Arpad, Emese che aveva sognato e predettoil futuro del nipote. Uno degli oppositori di Arpad, il principe bulgaro Zalan, fu cacciato dopo una battaglia. In seguito, Arpad chiamò ufficialmente il territorio â??Magyarorszagâ?.Il movimento finale prende il nome da ISTVAN, il re che portòil cristianesimo in Ungheria e che fu incoronato da Papa Silvestro II il 1 gennaio, 1001. Un inizio solenne prelude ad un passaggio bellico accentuato da rumori imponenti; questo a simboleggiare lâ??atroce fine del pagano Koppany il cui corpo futagliato in quattro pezzi e inviato ai quattro castelli del paese come monito. Dopo un intermezzo quieto, quasi religioso, viene presentato lâ??Inno nazionale ungherese. In questo ampio e grandioso finale riecheggia lâ??orgoglio dellâ??Ungheria nelricordare il suo passato e la fiducia con la quale si proietta al futuro.Lo stupendo tema dellâ??Inno nazionale ungherese è proposto nellâ??arco dellâ??intera sinfonia. Eâ?? però spesso parzialmente nascosto e usato come filo conduttore, appena riconoscibileallâ??inizio ma sempre più ovvio quando la sinfonia si avvicina al suo finale. A conclusione della sinfonia, il sublime inno conduce la banda in unâ??apoteosi finale, facendo apparire lâ??organico strumentale come un maestoso organo. $62.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 2 to 3 weeks | | |
| Selected Studies 2 Violin [Sheet music + CD] - Intermediate De Haske Publications
Violin - intermediate SKU: BT.DHP-1064024-400 For the developing violi...(+)
Violin - intermediate SKU: BT.DHP-1064024-400 For the developing violinist. Arranged by Gunter Van Rompaey and Nico Dezaire. De Haske Study and Play. Studies and Exercises. Book with CD. Composed 2006. 72 pages. De Haske Publications #DHP 1064024-400. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1064024-400). ISBN 9789043124621. 9x12 inches. English-German-French-Dutch. Studies can be boring - you usually play them alone and the lack of rhythm and harmony can be dispiriting. This very practical collection contains the best studies written throughout two centuries of violin education. The studies - all in the first position - have been provided with completely new piano accompaniments which give a harmonic and rhythmic helping hand, so that practicing becomes more instructive and more fun. Each edition within this concept features two CDs. For each study there are three tracks on the CDs: a demo version, a play-along version in normal tempo and one in a slower, study tempo. The following technical skills are included in the Selected Studiesprogramme: Book 2: For the right hand: string shifts, staccato, legato, spiccato; For the left hand: position work in the second and third position; position shifts, trills.
Study and Play is het ideale concept om je spel op een plezierige en verantwoorde manier te ontwikkelen. Bij elke uitgave onder deze noemer worden een of twee cdâ??s meegeleverd die iets extraâ??s toevoegen aan je studiemethode.Met het tweede deel van Selected Studies ontdek je weer nieuwe studeermogelijkheden in combinatie met een handige pianobegeleiding. Er staan voor elke etude drie tracks op de cdâ??s: een voorbeeldversie, een meespeelversie innormaal tempo en één in oefentempo. Het gaat om uitstekende etudes van bekende vioolpedagogen (onder wie F. Wohlfahrt, H. Sitt en G. Wichtl) uit de afgelopen twee eeuwen. Een veelzijdig boek voor de verdere ontwikkeling van je spel- nu in de eerste drie posities!
Die beiden Bände Selected Studies 1 und 2, jeweils erhältlich für Violine und Viola, sind nach dem Konzept Study and Play aufgebaut, das in sinnvoller und vergnüglicher Weise zu einem guten Spiel verhilft. Jedem Buch mit diesem Konzept ist eine CD beigefügt, welche die tägliche �bungsroutine individuell ergänzt. Auf der CD zu Selected Studies bietet das Klavier eine rhythmische und harmonische Unterstützung und sorgt zugleich für einen schönen Klang. Jedes Stück wurde zwei Mal eingespielt: einmal langsam zum �ben und einmal im normalen Tempo. Zusätzlich sind die Klavierbegleitungen im Buch enthalten. Die Etüden stammen alle von anerkannten Spezialisten auf demGebiet des Streicherunterrichts. In ansteigendem Schwierigkeitsgrad lernen Anfänger in Band 1 Techniken in der ersten Lage wie z.B. Detaché, Legato, Portato, Doppelsaiten während die linke Hand sich in Fingerfertigkeit und leichten Doppelgriffen übt. Im zweiten Band trainiert die rechte Hand Lagenwechsel innerhalb der ersten drei Lagen sowie Triller, die rechte Hand übt Saitenwechsel, Staccato, Legato und Spiccato. So trainiert jede �bung eine andere Technik und mit der CD macht das sogar richtig Spa�!
Study and Play est le concept idéal pour développer votre jeu dans un environnement plaisant et solidement structuré. Ce second volume de la collection Selected Studies propose des accompagnements de piano qui présentent une nouvelle approche de la pratique instrumentale. Chaque étude est enregistrée dans trois versions : une version intégrale, et deux versions dâ??accompagnement (au tempo normal dâ??abord, au tempo dâ??étude ensuite). Selected Studies 2 rassemble les meilleures études écrites par de grands pédagogues du violon des deux siècles passés tels que Franz Wohlfahrt, Hans Sitt et Georg Wichtl, entre autres. Main droite : changements de cordes,staccato, legato, spiccato. Main gauche : exercices pour le jeu en deuxième et troisième positions, démanchés, trilles.
Pubblicati nella collana Study and Play, i metodi Selected Studies racchiudono i migliori studi estratti dalle opere scritte dai più grandi pedagoghi dei due secoli passati quali Franz Wohlfahrt, Hans Sitt, Heinrich Ernst Kayser, e altri. Troverete esercizi per facilitare la tecnica dell'archetto e delle doppie corde. Ciascuna pubblicazione include 2 CD di accompagnamento. Ogni studio è registrato in tre versioni: una integrale (violino piano) e due versioni col solo accompagnamento (una a tempo normale e una col tempo ridotto da studio). Selected Studies 2 : Studi di Franz Wohlfahrt, Hans Sitt, Jacques Féréol Mazas, Charles de Bériot et Georg Wichtl, e altri. Manodestra: cambi di corda, staccato, legato, spiccato. Mano sinistra: esercizi per suonare in seconda e terza posizione, trilli. $31.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 2 to 3 weeks | | |
| Concerto In C For Piano And Symphonic Wind Orch. Concert band [Score] Beriato Music
Concert Band/Harmonie and Piano SKU: BT.BMP8095417 Composed by Leroy Ande...(+)
Concert Band/Harmonie and Piano SKU: BT.BMP8095417 Composed by Leroy Anderson. Arranged by Jörg Murschinski. Score Only. Composed 2008. Beriato Music #BMP8095417. Published by Beriato Music (BT.BMP8095417). A lot is known about the American composer Leroy Anderson. This son of Swedish immigrants played the piano, organ, accordion, trombone, tuba and double bass. He spoke several languages fluently and graduated from Harvard with first-class honours.While on military service, the army also commissioned him to write a manual on Icelandic grammar.He already started writing musical arrangements as a student, and from his 30th year arranged and composed for the Boston Pops Orchestra. Such melodiesas Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride and Bugler�s Holiday made him world famous. His best-known work, Blue Tango, reached number one in the US charts in 1952, and it sold more than a million copies. In 1975, a year after hisdeath, he was given a star at the Walk of Fame in Hollywood.Most of his works last no longer than three minutes, about the maximum length of a single at that time. One work that lasts longer is his 1953 Piano Concerto in C for piano and orchestra.The first performance was in Chicago, conducted by the composer and with Eugene List at the piano. However, after three performances he was no longer happy with the work and withdrew it. He always intended to revise it, but never got round to it. Itwas only in 1989 that the Anderson family decided to republish the work.This three-part composition is on the one hand characterised by a careless elegance, but on the other one can hear the influence of Rachmaninoff, Copland, Gershwin, and evenBeethoven and Mozart, as well as the Viennese classics.Anderson used the sonata form for the first movement. It ends with a cadenza that carries us on into the second part (in e minor). The third part is a typically cheerful American folk dance in2/4 time, a so-called Hoe Down, with a lilting, lyrical passage as its middle section. At the end comes a solo passage followed by a rapid close.In this piano concerto, Anderson combines a rigidly classical form of composition with simple andappealing themes and elements from light music. So this work is a perfect synthesis of light music and what is called serious music, in the same way as Gershwin�s Rhapsody in Blue. A work that can be played equally well in a concerthall, at an open-air concert or even a pop concert.
Over de Amerikaanse componist Leroy Anderson is veel bekend. Deze zoon van Zweedse immigranten speelde piano, orgel, accordeon, trombone, tuba en contrabas. Hij sprak vloeiend verschillende talen en studeerde met grote onderscheidingaf aan Harvard en schreef tijdens zijn legerdienst in opdracht van het leger een handboek grammatica Ijslands.Al in zijn studententijd begon hij met het maken van arrangementen, en vanaf zijn 30ste arrangeerde en componeerde hijvoor het Boston Pops Orchestra. Melodieën zoals Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride en Bugler's Holiday maakte hem wereldberoemd. Zijn bekendste werk Blue Tango stond in 1952 op nummer één in de VS Charts, ener werden meer dan een miljoen exemplaren van verkocht. Een jaar na zijn dood in 1975 kreeg hij een ster op de Walk of Fame in Hollywood.Zijn meeste werken duren niet langer dan drie minuten, ongeveer de maximumduur van een singletoen. Een werk dat wel langer duurt, is het pianoconcerto in C voor piano en orkest uit 1953. Het werd in Chicago gecreëerd onder zijn leiding met Eugene List aan de piano. Na drie uitvoeringen echter, was hij niet meer tevredenover zijn werk en trok dit terug. Hij had zijn leven lang de intentie het te herwerken doch kwam er niet meer toe. Pas in 1989 besliste de Anderson Familie zijn pianoconcerto toch opnieuw uit te geven.Dit driedelige werk wordtenerzijds getypeerd door een zorgeloze elegantie, maar anderzijds zijn invloeden van Rachmaninoff, Copland, Gerschwin en zelfs Beethoven en Mozart alsook de Weense klassiekers te horen.Voor de eerste beweging, past Anderson de sonatevormtoe. Op het einde volgt een cadenza die ons in het tweede deel (in mi klein) voert. Het derde deel is een typische Amerikaanse, vrolijke volksdans in 2/4, een zogenaamde Hoe Down met als middengedeelte een zangerige, lyrische
Über den amerikanischen Komponisten Leroy Anderson lässt sich vieles berichten: Der Sohn schwedischer Immigranten spielte Klavier, Orgel, Akkordeon, Posaune, Tuba und Kontrabass, sprach neun Sprachen fließend, absolvierte mit einemMagna-cum-laude-Abschluss die Harvard Universität und verfasste während seiner Militärzeit im Zweiten Weltkrieg für die amerikanische Armee eine Grammatik des Isländischen. Schon während seiner Studentenzeit begann er zu arrangieren, ab Mitte der30er Jahre des letzten Jahrhunderts arrangierte und komponierte er für das Boston Pops Orchestra. Aus seiner Feder stammen so bekannte Werke der leichten Muse wie Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride oder Bugler�s Holiday. Sein wohlbekanntestes Stück, Blue Tango, wurde als erste Instrumentalkomposition über eine Million Mal verkauft und belegte im Jahr 1952 Platz 1 der US-Charts. Für seine Verdienste um die Schallplattenindustrie erhielt er ein Jahr nach seinem Tod einenStern auf dem Walk of Fame in Hollywood.Charakteristisch für seine Werke ist die Dauer: die meisten sind rund drei Minuten lang � mehr passte nicht auf den damals gebräuchlichen Tonträger, eine Singleschallplatte. Nur wenige seinerKompositionen sprengen diesen Zeitrahmen. Dazu gehört sein Konzert C-Dur für Klavier und Orchester. Er komponierte es 1953, die Uraufführung fand unter seiner Leitung und mit Eugene List am Klavier im selben Jahr in Chicago statt. Da Anderson mit demWerk aber nicht zufrieden war, zog er es im Sommer 1954, nach nur drei Aufführungen, wieder ein. Er hatte zeitlebens die Absicht, es zu überarbeiten, allein, es kam nicht mehr dazu. Erst 1989 entschied sich die Anderson-Familie dazu, dasKlavierkonzert wieder zu veröffentlichen.Das dreisätzige Werk zeigt die Unbeschwertheit und Eleganz, die Andersons sämtliche Kompositionen auszeichnen. Dennoch findet man darin auch Anklänge an Komponisten wie Rachmaninoff, Copland, Gershwin, undeben Beethoven und Mozart, sowie die Wiener Klassiker. Der erste Satz folgt der Sonatenhauptsatzform. An seinem Ende steht eine Klavierkadenz, die direkt in den langsamen zweiten Satz (in e-Moll) überleitet. Der dritte Satz schließlich ist einwaschechter Hoe Down, ein fröhlicher amerikanischer Volkstanz im 2/4-Takt, in dessen Zentrum aber eine lyrisch-gesangliche Passage steht. Eine weitere Solo-Kadenz führt das Werk in einen spritzigen Schlussabschnitt.In seinem Klavierkonzertvereinigt Anderson einen klassisch-traditionellen Form- und Kompositionsstil mit Elementen der Unterhaltungsmusik und eingängigen Melodien, die schon immer sein Markenzeichen waren. Daher bildet dieses Werk eine perfekte Synthese von ernster undleichter Musik. Es passt � wie beispielsweise auch George Gershwins Rhapsody in Blue � gleichermaßen in einen vornehmen Konzertsaal, wie auch zur zwanglos-lockeren Atmosphäre einer sommerlichen Open-Air-Veranstaltung oder einesPops-Konzertes.
Nous savons beaucoup de choses sur le compositeur américain Leroy Anderson. Ce fils dimmigrants suédois jouait du piano, de lorgue, de laccordéon, du trombone, du tuba et de la contrebasse. Il parlait couramment plusieurs langues et était diplômé avec grande distinction de Harvard. Pendant son service militaire, il écrivit un manuel de grammaire islandaise commandé par larmée.Étudiant, il avait déj commencé faire des arrangements et dès l ge de 30 ans, il arrangeait et composait pour le Boston Pops Orchestra. Des mélodies telles que Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride et Buglers Holiday lui valurent une renommée mondiale. Son uvre phare, Blue Tango, fut numéro un descharts américains en 1952 et se vendit plus dun million dexemplaires. Un an après sa mort en 1975, il eut droit son étoile sur le Walk of Fame Hollywood.La plupart de ses uvres nexcèdent pas trois minutes, soit peu près la durée maximale dun single lépoque. Son concerto en ut pour piano et orchestre de 1953 est quant lui plus long. Il fut créé Chicago sous sa direction avec Eugene List au piano. Après trois exécutions, Anderson nétait toutefois plus satisfait de son travail et le retira. Toute sa vie, il eut lintention de le remanier mais ne le fit pas. Ce nest quen 1989 que la famille Anderson décida de tout de m?me rééditer son concerto pour piano.Cette uvre en trois parties se caractérise par son élégance nonchalante mais aussi par linfluence de Rachmaninoff, Copland, Gershwin et m?me de Beethoven et Mozart, ainsi que des classiques viennois.Pour le premier mouvement, Anderson opte pour une sonate. la fin, une cadence nous conduit la deuxième partie (en mi mineur). La troisième partie est une danse populaire joyeuse et typiquement américaine en 2/4, une Hoe Down avec un passage lyrique et mélodieux en son milieu. la fin, un solo est suivi par une clôture rapide.Dans son concerto pour piano, Anderson unit une composition pure et classique des thèmes beaux et simples, sans oublier des éléments de la musique légère. Cette uvre. $38.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 4 to 6 weeks | | |
| Concerto In C For Piano And Symphonic Wind Orch. Concert band [Score and Parts] Beriato Music
Concert Band/Harmonie and Piano SKU: BT.BMP8091417 Composed by Leroy Ande...(+)
Concert Band/Harmonie and Piano SKU: BT.BMP8091417 Composed by Leroy Anderson. Arranged by Jörg Murschinski. Set (Score & Parts). Composed 2008. Beriato Music #BMP8091417. Published by Beriato Music (BT.BMP8091417). A lot is known about the American composer Leroy Anderson. This son of Swedish immigrants played the piano, organ, accordion, trombone, tuba and double bass. He spoke several languages fluently and graduated from Harvard with first-class honours.While on military service, the army also commissioned him to write a manual on Icelandic grammar.He already started writing musical arrangements as a student, and from his 30th year arranged and composed for the Boston Pops Orchestra. Such melodiesas Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride and Bugler�s Holiday made him world famous. His best-known work, Blue Tango, reached number one in the US charts in 1952, and it sold more than a million copies. In 1975, a year after hisdeath, he was given a star at the Walk of Fame in Hollywood.Most of his works last no longer than three minutes, about the maximum length of a single at that time. One work that lasts longer is his 1953 Piano Concerto in C for piano and orchestra.The first performance was in Chicago, conducted by the composer and with Eugene List at the piano. However, after three performances he was no longer happy with the work and withdrew it. He always intended to revise it, but never got round to it. Itwas only in 1989 that the Anderson family decided to republish the work.This three-part composition is on the one hand characterised by a careless elegance, but on the other one can hear the influence of Rachmaninoff, Copland, Gershwin, and evenBeethoven and Mozart, as well as the Viennese classics.Anderson used the sonata form for the first movement. It ends with a cadenza that carries us on into the second part (in e minor). The third part is a typically cheerful American folk dance in2/4 time, a so-called Hoe Down, with a lilting, lyrical passage as its middle section. At the end comes a solo passage followed by a rapid close.In this piano concerto, Anderson combines a rigidly classical form of composition with simple andappealing themes and elements from light music. So this work is a perfect synthesis of light music and what is called serious music, in the same way as Gershwin�s Rhapsody in Blue. A work that can be played equally well in a concerthall, at an open-air concert or even a pop concert.
Over de Amerikaanse componist Leroy Anderson is veel bekend. Deze zoon van Zweedse immigranten speelde piano, orgel, accordeon, trombone, tuba en contrabas. Hij sprak vloeiend verschillende talen en studeerde met grote onderscheidingaf aan Harvard en schreef tijdens zijn legerdienst in opdracht van het leger een handboek grammatica Ijslands.Al in zijn studententijd begon hij met het maken van arrangementen, en vanaf zijn 30ste arrangeerde en componeerde hijvoor het Boston Pops Orchestra. Melodieën zoals Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride en Bugler's Holiday maakte hem wereldberoemd. Zijn bekendste werk Blue Tango stond in 1952 op nummer één in de VS Charts, ener werden meer dan een miljoen exemplaren van verkocht. Een jaar na zijn dood in 1975 kreeg hij een ster op de Walk of Fame in Hollywood.Zijn meeste werken duren niet langer dan drie minuten, ongeveer de maximumduur van een singletoen. Een werk dat wel langer duurt, is het pianoconcerto in C voor piano en orkest uit 1953. Het werd in Chicago gecreëerd onder zijn leiding met Eugene List aan de piano. Na drie uitvoeringen echter, was hij niet meer tevredenover zijn werk en trok dit terug. Hij had zijn leven lang de intentie het te herwerken doch kwam er niet meer toe. Pas in 1989 besliste de Anderson Familie zijn pianoconcerto toch opnieuw uit te geven.Dit driedelige werk wordtenerzijds getypeerd door een zorgeloze elegantie, maar anderzijds zijn invloeden van Rachmaninoff, Copland, Gerschwin en zelfs Beethoven en Mozart alsook de Weense klassiekers te horen.Voor de eerste beweging, past Anderson de sonatevormtoe. Op het einde volgt een cadenza die ons in het tweede deel (in mi klein) voert. Het derde deel is een typische Amerikaanse, vrolijke volksdans in 2/4, een zogenaamde Hoe Down met als middengedeelte een zangerige, lyrische
Über den amerikanischen Komponisten Leroy Anderson lässt sich vieles berichten: Der Sohn schwedischer Immigranten spielte Klavier, Orgel, Akkordeon, Posaune, Tuba und Kontrabass, sprach neun Sprachen fließend, absolvierte mit einemMagna-cum-laude-Abschluss die Harvard Universität und verfasste während seiner Militärzeit im Zweiten Weltkrieg für die amerikanische Armee eine Grammatik des Isländischen. Schon während seiner Studentenzeit begann er zu arrangieren, ab Mitte der30er Jahre des letzten Jahrhunderts arrangierte und komponierte er für das Boston Pops Orchestra. Aus seiner Feder stammen so bekannte Werke der leichten Muse wie Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride oder Bugler�s Holiday. Sein wohlbekanntestes Stück, Blue Tango, wurde als erste Instrumentalkomposition über eine Million Mal verkauft und belegte im Jahr 1952 Platz 1 der US-Charts. Für seine Verdienste um die Schallplattenindustrie erhielt er ein Jahr nach seinem Tod einenStern auf dem Walk of Fame in Hollywood.Charakteristisch für seine Werke ist die Dauer: die meisten sind rund drei Minuten lang � mehr passte nicht auf den damals gebräuchlichen Tonträger, eine Singleschallplatte. Nur wenige seinerKompositionen sprengen diesen Zeitrahmen. Dazu gehört sein Konzert C-Dur für Klavier und Orchester. Er komponierte es 1953, die Uraufführung fand unter seiner Leitung und mit Eugene List am Klavier im selben Jahr in Chicago statt. Da Anderson mit demWerk aber nicht zufrieden war, zog er es im Sommer 1954, nach nur drei Aufführungen, wieder ein. Er hatte zeitlebens die Absicht, es zu überarbeiten, allein, es kam nicht mehr dazu. Erst 1989 entschied sich die Anderson-Familie dazu, dasKlavierkonzert wieder zu veröffentlichen.Das dreisätzige Werk zeigt die Unbeschwertheit und Eleganz, die Andersons sämtliche Kompositionen auszeichnen. Dennoch findet man darin auch Anklänge an Komponisten wie Rachmaninoff, Copland, Gershwin, undeben Beethoven und Mozart, sowie die Wiener Klassiker. Der erste Satz folgt der Sonatenhauptsatzform. An seinem Ende steht eine Klavierkadenz, die direkt in den langsamen zweiten Satz (in e-Moll) überleitet. Der dritte Satz schließlich ist einwaschechter Hoe Down, ein fröhlicher amerikanischer Volkstanz im 2/4-Takt, in dessen Zentrum aber eine lyrisch-gesangliche Passage steht. Eine weitere Solo-Kadenz führt das Werk in einen spritzigen Schlussabschnitt.In seinem Klavierkonzertvereinigt Anderson einen klassisch-traditionellen Form- und Kompositionsstil mit Elementen der Unterhaltungsmusik und eingängigen Melodien, die schon immer sein Markenzeichen waren. Daher bildet dieses Werk eine perfekte Synthese von ernster undleichter Musik. Es passt � wie beispielsweise auch George Gershwins Rhapsody in Blue � gleichermaßen in einen vornehmen Konzertsaal, wie auch zur zwanglos-lockeren Atmosphäre einer sommerlichen Open-Air-Veranstaltung oder einesPops-Konzertes.
Nous savons beaucoup de choses sur le compositeur américain Leroy Anderson. Ce fils dimmigrants suédois jouait du piano, de lorgue, de laccordéon, du trombone, du tuba et de la contrebasse. Il parlait couramment plusieurs langues et était diplômé avec grande distinction de Harvard. Pendant son service militaire, il écrivit un manuel de grammaire islandaise commandé par larmée.Étudiant, il avait déj commencé faire des arrangements et dès l ge de 30 ans, il arrangeait et composait pour le Boston Pops Orchestra. Des mélodies telles que Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride et Buglers Holiday lui valurent une renommée mondiale. Son uvre phare, Blue Tango, fut numéro un descharts américains en 1952 et se vendit plus dun million dexemplaires. Un an après sa mort en 1975, il eut droit son étoile sur le Walk of Fame Hollywood.La plupart de ses uvres nexcèdent pas trois minutes, soit peu près la durée maximale dun single lépoque. Son concerto en ut pour piano et orchestre de 1953 est quant lui plus long. Il fut créé Chicago sous sa direction avec Eugene List au piano. Après trois exécutions, Anderson nétait toutefois plus satisfait de son travail et le retira. Toute sa vie, il eut lintention de le remanier mais ne le fit pas. Ce nest quen 1989 que la famille Anderson décida de tout de m?me rééditer son concerto pour piano.Cette uvre en trois parties se caractérise par son élégance nonchalante mais aussi par linfluence de Rachmaninoff, Copland, Gershwin et m?me de Beethoven et Mozart, ainsi que des classiques viennois.Pour le premier mouvement, Anderson opte pour une sonate. la fin, une cadence nous conduit la deuxième partie (en mi mineur). La troisième partie est une danse populaire joyeuse et typiquement américaine en 2/4, une Hoe Down avec un passage lyrique et mélodieux en son milieu. la fin, un solo est suivi par une clôture rapide.Dans son concerto pour piano, Anderson unit une composition pure et classique des thèmes beaux et simples, sans oublier des éléments de la musique légère. Cette uvre. $361.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 2 to 3 weeks | | |
| Selected Studies 2 Viola [Sheet music + CD] - Intermediate De Haske Publications
Viola - intermediate SKU: BT.DHP-1064025-400 For the developping viola...(+)
Viola - intermediate SKU: BT.DHP-1064025-400 For the developping viola player. Arranged by Gunter Van Rompaey and Nico Dezaire. De Haske Study and Play. Studies and Exercises. Book with CD. Composed 2006. 72 pages. De Haske Publications #DHP 1064025-400. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1064025-400). ISBN 9789043124638. 9x12 inches. English-German-French-Dutch. Study and Play is het ideale concept om je spel op een plezierige en verantwoorde manier te ontwikkelen. Bij elke uitgave onder deze noemer worden een of twee cdâ??s meegeleverd die iets extraâ??s toevoegen aan je studiemethode.Met het tweede deel van Selected Studies ontdek je weer nieuwe studeermogelijkheden in combinatie met een handige pianobegeleiding. Er staan voor elke etude drie tracks op de cdâ??s: een voorbeeldversie, een meespeelversie innormaal tempo en één in oefentempo. Het gaat om uitstekende etudes van bekende vioolpedagogen (onder wie F. Wohlfahrt, H. Sitt en G. Wichtl) uit de afgelopen twee eeuwen. Een veelzijdig boek voor de verdere ontwikkeling van je spel- nu in de eerste drie posities!
Die beiden Bände Selected Studies 1 und 2, jeweils erhältlich für Violine und Viola, sind nach dem Konzept Study and Play aufgebaut, das in sinnvoller und vergnüglicher Weise zu einem guten Spiel verhilft. Jedem Buch mit diesem Konzept ist eine CD beigefügt, welche die tägliche �bungsroutine individuell ergänzt. Auf der CD zu Selected Studies bietet das Klavier eine rhythmische und harmonische Unterstützung und sorgt zugleich für einen schönen Klang. Jedes Stück wurde zwei Mal eingespielt: einmal langsam zum �ben und einmal im normalen Tempo. Zusätzlich sind die Klavierbegleitungen im Buch enthalten. Die Etüden stammen alle von anerkannten Spezialisten auf demGebiet des Streicherunterrichts. In Band 2 trainiert die rechte Hand Lagenwechsel innerhalb der ersten drei Lagen sowie Triller, die rechte Hand übt Saitenwechsel, Staccato, Legato und Spiccato. So trainiert jede �bung eine andere Technik und mit der CD macht das sogar richtig Spa�!
Study and Play est le concept idéal pour développer votre jeu dans un environnement plaisant et solidement structuré. Ce second volume de la collection Selected Studies propose des accompagnements de piano qui présentent une nouvelle approche de la pratique instrumentale. Chaque étude est enregistrée dans trois versions : une version intégrale, et deux versions dâ??accompagnement (au tempo normal dâ??abord, au tempo dâ??étude ensuite). Selected Studies 2 rassemble les meilleures études écrites par de grands pédagogues du violon des deux siècles passés tels que Franz Wohlfahrt, Hans Sitt et Georg Wichtl, entre autres.
La collana Selected Studies raccoglie studi dei più importanti maestri dei due secoli passati, quali F. Wohlfahrt, H. Sitt e H. Kayser. Imparerete facilmente la tecnica dellâ??archetto e delle doppie corde. Ogni esercizio è registrato in tre versioni: una integrale e due con lâ??accompagnamento (prima al tempo di studio, poi a tempo dâ??esecuzione). Selected Studies 1 and 2 rafforzer lâ??apprendimento delle techniche di base della viola. $31.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 2 to 3 weeks | | |
| Ostinati Marching band [Score and Parts] - Intermediate/advanced De Haske Publications
Fanfare Band - Grade 6 SKU: BT.DHP-1115084-020 Composed by Jan Van der Ro...(+)
Fanfare Band - Grade 6 SKU: BT.DHP-1115084-020 Composed by Jan Van der Roost. Concert and Contest Collection CBHA. Set (Score & Parts). De Haske Publications #DHP 1115084-020. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1115084-020). 9x12 inches. English-German-French-Dutch. It may be surprising to see a fanfare piece commissioned by a Japanese ensemble, since fanfare orchestras are typically found in Belgium, Holland and Luxembourg, and also France and Switzerland. Senzoku Gakuen is one of the largest and mostprestigious music universities in Japan, and home to a wide variety of ensembles and orchestras. Since 2006 they have had a fanfare orchestra, which was started by Sotaru Fukaishi, a euphonium teacher who felt further performance opportunity wasneeded for saxhorn instruments. Fukaishi had loved the sound of fanfare orchestras ever since visiting the World Music Contest in Kerkrade (Holland) several years earlier. Jan Van der Roost was involved with this new initiative from the beginning,and they were also joined by Manu Mellaerts for certain projects. The Dean of the music department, Professor Kazuo Tomioka, fully supports the ensemble and commissioned Ostinati. The première took place on June 11th at Maeda Hall inMizonokuchi (Kawasaki) where Senzoku Gakuen is based. The piece opens with an impressive timpani solo, followed by brass and saxophone. The rhythmical pulse remains constant and the music is fiery and assertive in character. A pentatonic melodygradually emerges and the music loses its vehemency and softens. The initial percussion ostinati subsequently recurs and the first section of the piece concludes in a similar mood to the opening. The second movement is sweet and melodic, opening witha long passage for the saxophone family in a minor key. The same theme then appears in the major and is developed upon; the music builds to a majestic orchestral forte, reminiscent of a pipe organ in its sonority. The theme returns in the originalminor key with a change in instrumentation leading the movement to a quiet and peaceful end on a soft E minor chord. The finale starts with percussion: a four-bar pattern is repeated several times over which the movement’s melodic themes areintroduced. These melodic elements are varied and used in different versions and the ostinato idea, which characterizes the entire piece, is highlighted. The theme travels through the orchestra, appearing on various instruments and in variousregisters. It captures the listener’s attention and displays the full range of sound and colour within the fanfare orchestra.
Het is misschien verrassend dat dit fanfarewerk is geschreven in opdracht van een Japans ensemble, aangezien fanfareorkesten vooral te vinden zijn in België, Nederland en Luxemburg, en ook wel in Frankrijk en Zwitserland. SenzokuGakuen is een van de grootste en meest prestigieuze muziekopleidingen van Japan, en de thuisbasis van een grote verscheidenheid van ensembles en orkesten. In 2006 is er een fanfareorkest opgericht, en wel door Sotaru Fukaishi, eeneuphoniumdocent die vond dat er meer mogelijkheden moesten komen voor optredens met saxhoorninstrumenten. Fukaishi had enkele jaren daarvoor genoten van de fanfareklank toen hij het Wereld Muziek Concours in Kerkrade bezocht. DeBelgische componist Jan Van der Roost was van het begin af aan betrokken bij dit nieuwe initiatief, en ook Manu Mellaerts werd voor een aantal projecten aangetrokken. Het hoofd van de muziekfaculteit, professor Kazuo Tomioka, staatgeheel achter het ensemble en gaf de opdracht tot het schrijven van Ostinati. De première vond plaats op 11 juni in de Maeda Hall in Mizonokuchi (Kawasaki), waar Senzoku Gakuen is gevestigd. Het werk begint met een indrukwekkendepaukensolo, gevolgd door koper en saxofoon. De ritmische puls blijft constant, en de aard van de muziek is vurig en krachtig. Geleidelijk komt er een pentatonische melodie naar voren en wordt de muziek minder heftig, ze wordtzachter van karakter. De aanvankelijke ostinati in het slagwerk verschijnen dan opnieuw, waarna het eerste deel van het werk eindigt in dezelfde sfeer als waarmee het begon. Het tweede deel is lieflijk en melodisch. Het opentmet een lange passage voor de saxofoons in een mineurtoonsoort. Dan klinkt hetzelfde thema in majeur en daar wordt op voortgeborduurd: de muziek ontwikkelt zich tot een majestueus orkestraal forte, dat qua sonoriteit doet denken
Es mag überraschen, dass dieses Fanfareorchesterwerk ausgerechnet von einem japanischen Ensemble in Auftrag gegeben wurde, da Fanfareorchester doch eher in Belgien, den Niederlanden oder Luxemburg oder auch in Frankreich oder Schweiz zu finden sind. Senzoku Gakuen ist eine der größten und renommiertesten Musikschulen Japans und Heimstätte einer Vielfalt an Ensembles und Orchestern. Im Jahr 2006 wurde ein Fanfareorchester gegründet. Den Anstoß gab Sotaru Fukaishi, ein Euphoniumlehrer, der den Instrumenten der Saxhorn-Familie mehr Spielmöglichkeiten bieten wollte. Fukaishi hatte sich einige Jahre zuvor bei der Weltmeisterschaft in Kerkrade (Holland) in den Klang vonFanfareorchestern verliebt. Jan Van der Roost war von Beginn an in die Entwicklung dieser Idee involviert und, einige Projekte betreffend, ebenso Manu Mellaerts. Der Dekan des Musik-Colleges, Professor Kazuo Tomioka, steht voll und ganz hinter dem Ensemble und gab Ostinati in Auftrag. Die Premiere fand am 11. Juni 2011 in der Maeda Hall in Mizonokuchi statt, dem Heimatort der Schule Senzoku Gakuen. Das Stück beginnt mit einem eindrucksvollen Paukensolo, bevor Blechbläser und Saxophon einsetzen. Der rhythmische Puls bleibt konstant unter einer feurigen, nachdrücklichen Musik. Eine pentatonische Melodie bildet sich nach und nach heraus, während die Musik an Heftigkeit verliert und sanfter wird. Die anfänglichen Ostinati im Schlagwerk kehren zurück und so endet der erste Satz des Werkes in einer der Eröffnung ähnlichen Stimmung. Der zweite Satz ist lieblich und melodiös. Er beginnt mit einem langen Abschnitt für die Saxophone in Moll. Dann erscheint das gleiche Thema in Dur und durchläuft eine Entwicklung; die Musik baut sich zu einem majestätischen orchestralen Forte auf, das in seiner Klangfülle an eine Orgel erinnert. Dann kehrt das Thema in seiner ursprünglichen Moll-Tonart und in veränderter Instrumentierung zurück, um den Satz ruhig und friedvoll in einem e-Moll-Akkord enden zu lassen.
Il pourrait paraître surprenant qu’un ensemble japonais puisse commander une pièce pour orchestre de fanfare, puisque l’on rencontre surtout ce type de formation en Belgique, aux Pays-Bas et au Luxembourg, ainsi qu’en France et en Suisse. Senzoku Gakuen, l’une des plus grandes et plus prestigieuses académies de musique du Japon, compte une grande variété d’ensembles et d’orchestres. En 2006 s’y est ajouté un orchestre de fanfare fondé par Sotaru Fukaishi, un professeur d’euphonium qui pensait qu’il était nécessaire d’offrir de plus larges possibilités aux cuivres de la région. Depuis qu’il avait assisté au World Music Contest de Kerkrade (Pays-Bas), plusieurs années auparavant,Fukaishi se prit de passion pour le son chaud et généreux de l’orchestre de fanfare, une formation atypique au Japon. Jan Van der Roost a favorablement adhéré cette nouvelle initiative, tandis que Manu Mellaerts collabora avec les deux hommes afin de concrétiser certains projets. Le professeur Kazuo Tomioka, doyen du collège de musique, soutint vigoureusement l’orchestre et commanda Ostinati. La création de l’oeuvre fut donnée le 11 juin 2011 au Maeda Hall de Mizonokuchi (Kawasaki), où se trouve Senzoku Gakuen. La pièce débute avec un impressionnant solo de timbales précédant l’entrée des cuivres et des saxophones. La pulsion rythmique est constante, la musique est énergique et de caractère affirmé. Une mélodie pentatonique émerge graduellement, alors que la trame musicale diminue d’intensité et s’adoucit. L’ostinato la percussion revient fréquemment et la première partie de l’oeuvre se termine dans un climat semblable celui du début. Le deuxième mouvement, doux et romancé, débute avec un long passage en mode mineur joué par les saxophones. Le même thème apparaît alors en mode majeur et se développe peu peu ; la musique s’intensifie pour arriver un majestueux et orchestral forte dont les sonorités rappellent celles d’un orgue d’église. Puis le thème revient sa tonalité mineure d’origine avec un changement d’instrumentation qui mène. $478.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 2 to 3 weeks | | |
| Ostinati Marching band [Score] - Intermediate/advanced De Haske Publications
Fanfare Band - Grade 6 SKU: BT.DHP-1115084-120 Composed by Jan Van der Ro...(+)
Fanfare Band - Grade 6 SKU: BT.DHP-1115084-120 Composed by Jan Van der Roost. Concert and Contest Collection CBHA. Score Only. Composed 2012. 99 pages. De Haske Publications #DHP 1115084-120. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1115084-120). 9x12 inches. English-German-French-Dutch. It may be surprising to see a fanfare piece commissioned by a Japanese ensemble, since fanfare orchestras are typically found in Belgium, Holland and Luxembourg, and also France and Switzerland. Senzoku Gakuen is one of the largest and mostprestigious music universities in Japan, and home to a wide variety of ensembles and orchestras. Since 2006 they have had a fanfare orchestra, which was started by Sotaru Fukaishi, a euphonium teacher who felt further performance opportunity wasneeded for saxhorn instruments. Fukaishi had loved the sound of fanfare orchestras ever since visiting the World Music Contest in Kerkrade (Holland) several years earlier. Jan Van der Roost was involved with this new initiative from the beginning,and they were also joined by Manu Mellaerts for certain projects. The Dean of the music department, Professor Kazuo Tomioka, fully supports the ensemble and commissioned Ostinati. The première took place on June 11th at Maeda Hall inMizonokuchi (Kawasaki) where Senzoku Gakuen is based. The piece opens with an impressive timpani solo, followed by brass and saxophone. The rhythmical pulse remains constant and the music is fiery and assertive in character. A pentatonic melodygradually emerges and the music loses its vehemency and softens. The initial percussion ostinati subsequently recurs and the first section of the piece concludes in a similar mood to the opening. The second movement is sweet and melodic, opening witha long passage for the saxophone family in a minor key. The same theme then appears in the major and is developed upon; the music builds to a majestic orchestral forte, reminiscent of a pipe organ in its sonority. The theme returns in the originalminor key with a change in instrumentation leading the movement to a quiet and peaceful end on a soft E minor chord. The finale starts with percussion: a four-bar pattern is repeated several times over which the movement’s melodic themes areintroduced. These melodic elements are varied and used in different versions and the ostinato idea, which characterizes the entire piece, is highlighted. The theme travels through the orchestra, appearing on various instruments and in variousregisters. It captures the listener’s attention and displays the full range of sound and colour within the fanfare orchestra.
Het is misschien verrassend dat dit fanfarewerk is geschreven in opdracht van een Japans ensemble, aangezien fanfareorkesten vooral te vinden zijn in België, Nederland en Luxemburg, en ook wel in Frankrijk en Zwitserland. SenzokuGakuen is een van de grootste en meest prestigieuze muziekopleidingen van Japan, en de thuisbasis van een grote verscheidenheid van ensembles en orkesten. In 2006 is er een fanfareorkest opgericht, en wel door Sotaru Fukaishi, eeneuphoniumdocent die vond dat er meer mogelijkheden moesten komen voor optredens met saxhoorninstrumenten. Fukaishi had enkele jaren daarvoor genoten van de fanfareklank toen hij het Wereld Muziek Concours in Kerkrade bezocht. DeBelgische componist Jan Van der Roost was van het begin af aan betrokken bij dit nieuwe initiatief, en ook Manu Mellaerts werd voor een aantal projecten aangetrokken. Het hoofd van de muziekfaculteit, professor Kazuo Tomioka, staatgeheel achter het ensemble en gaf de opdracht tot het schrijven van Ostinati. De première vond plaats op 11 juni in de Maeda Hall in Mizonokuchi (Kawasaki), waar Senzoku Gakuen is gevestigd. Het werk begint met een indrukwekkendepaukensolo, gevolgd door koper en saxofoon. De ritmische puls blijft constant, en de aard van de muziek is vurig en krachtig. Geleidelijk komt er een pentatonische melodie naar voren en wordt de muziek minder heftig, ze wordtzachter van karakter. De aanvankelijke ostinati in het slagwerk verschijnen dan opnieuw, waarna het eerste deel van het werk eindigt in dezelfde sfeer als waarmee het begon. Het tweede deel is lieflijk en melodisch. Het opentmet een lange passage voor de saxofoons in een mineurtoonsoort. Dan klinkt hetzelfde thema in majeur en daar wordt op voortgeborduurd: de muziek ontwikkelt zich tot een majestueus orkestraal forte, dat qua sonoriteit doet denken
Es mag überraschen, dass dieses Fanfareorchesterwerk ausgerechnet von einem japanischen Ensemble in Auftrag gegeben wurde, da Fanfareorchester doch eher in Belgien, den Niederlanden oder Luxemburg oder auch in Frankreich oder Schweiz zu finden sind. Senzoku Gakuen ist eine der größten und renommiertesten Musikschulen Japans und Heimstätte einer Vielfalt an Ensembles und Orchestern. Im Jahr 2006 wurde ein Fanfareorchester gegründet. Den Anstoß gab Sotaru Fukaishi, ein Euphoniumlehrer, der den Instrumenten der Saxhorn-Familie mehr Spielmöglichkeiten bieten wollte. Fukaishi hatte sich einige Jahre zuvor bei der Weltmeisterschaft in Kerkrade (Holland) in den Klang vonFanfareorchestern verliebt. Jan Van der Roost war von Beginn an in die Entwicklung dieser Idee involviert und, einige Projekte betreffend, ebenso Manu Mellaerts. Der Dekan des Musik-Colleges, Professor Kazuo Tomioka, steht voll und ganz hinter dem Ensemble und gab Ostinati in Auftrag. Die Premiere fand am 11. Juni 2011 in der Maeda Hall in Mizonokuchi statt, dem Heimatort der Schule Senzoku Gakuen. Das Stück beginnt mit einem eindrucksvollen Paukensolo, bevor Blechbläser und Saxophon einsetzen. Der rhythmische Puls bleibt konstant unter einer feurigen, nachdrücklichen Musik. Eine pentatonische Melodie bildet sich nach und nach heraus, während die Musik an Heftigkeit verliert und sanfter wird. Die anfänglichen Ostinati im Schlagwerk kehren zurück und so endet der erste Satz des Werkes in einer der Eröffnung ähnlichen Stimmung. Der zweite Satz ist lieblich und melodiös. Er beginnt mit einem langen Abschnitt für die Saxophone in Moll. Dann erscheint das gleiche Thema in Dur und durchläuft eine Entwicklung; die Musik baut sich zu einem majestätischen orchestralen Forte auf, das in seiner Klangfülle an eine Orgel erinnert. Dann kehrt das Thema in seiner ursprünglichen Moll-Tonart und in veränderter Instrumentierung zurück, um den Satz ruhig und friedvoll in einem e-Moll-Akkord enden zu lassen.
Il pourrait paraître surprenant qu’un ensemble japonais puisse commander une pièce pour orchestre de fanfare, puisque l’on rencontre surtout ce type de formation en Belgique, aux Pays-Bas et au Luxembourg, ainsi qu’en France et en Suisse. Senzoku Gakuen, l’une des plus grandes et plus prestigieuses académies de musique du Japon, compte une grande variété d’ensembles et d’orchestres. En 2006 s’y est ajouté un orchestre de fanfare fondé par Sotaru Fukaishi, un professeur d’euphonium qui pensait qu’il était nécessaire d’offrir de plus larges possibilités aux cuivres de la région. Depuis qu’il avait assisté au World Music Contest de Kerkrade (Pays-Bas), plusieurs années auparavant,Fukaishi se prit de passion pour le son chaud et généreux de l’orchestre de fanfare, une formation atypique au Japon. Jan Van der Roost a favorablement adhéré cette nouvelle initiative, tandis que Manu Mellaerts collabora avec les deux hommes afin de concrétiser certains projets. Le professeur Kazuo Tomioka, doyen du collège de musique, soutint vigoureusement l’orchestre et commanda Ostinati. La création de l’oeuvre fut donnée le 11 juin 2011 au Maeda Hall de Mizonokuchi (Kawasaki), où se trouve Senzoku Gakuen. La pièce débute avec un impressionnant solo de timbales précédant l’entrée des cuivres et des saxophones. La pulsion rythmique est constante, la musique est énergique et de caractère affirmé. Une mélodie pentatonique émerge graduellement, alors que la trame musicale diminue d’intensité et s’adoucit. L’ostinato la percussion revient fréquemment et la première partie de l’oeuvre se termine dans un climat semblable celui du début. Le deuxième mouvement, doux et romancé, débute avec un long passage en mode mineur joué par les saxophones. Le même thème apparaît alors en mode majeur et se développe peu peu ; la musique s’intensifie pour arriver un majestueux et orchestral forte dont les sonorités rappellent celles d’un orgue d’église. Puis le thème revient sa tonalité mineure d’origine avec un changement d’instrumentation qui mène. $115.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 2 to 3 weeks | | |
| 20 Etudes for Vibraphone Vibraphone - Intermediate De Haske Publications
Vibraphone - late intermediate SKU: BT.DHP-0970889-401 By Gert Bomhof. By...(+)
Vibraphone - late intermediate SKU: BT.DHP-0970889-401 By Gert Bomhof. By Hein de Jong. De Haske Percussion Series. Educational Tool. Book Only. Composed 1997. 36 pages. De Haske Publications #DHP 0970889-401. Published by De Haske Publications (BT.DHP-0970889-401). ISBN 9789073252660. International. This volume presents twently interesting and full-size studies for vibraphone players to practice technique and rhythm.During the last decade there have been enormous developments in the technical possibilities and playing methods of the vibraphone. Alongside this, much new and interesting music has been available to the advanced vibraphone player, making use of a variety of techniques. However, not much has been done for the beginner on the vibraphone, and it is for this group that the studies in this book are intended.This book deals with the following techniques:a. Stick of the pedalb. Stick mutingc. Independence of the left and right handsd. Changing from playing chords to melodywith two stickse. Independent use of the sticks in one handVibraphone enthousiasts will love it!
Dit boek bevat uitstekend lesmateriaal dat speciaal is geschreven voor beginnende slagwerkers - die over slechts een aantal basisvaardigheden beschikken. In de twintig etudes komen de volgende technieken aan bod: pedaalgebruik, stokdempen,onafhankelijkheid van de linker- en rechterhand, wisselen van akkoordspel naar melodiespel met twee stokken, en het onafhankelijk gebruik van de stokken in één hand.
In den vergangenen Jahrzehnten haben sich die technischen Möglichkeiten und Spielweisen des Vibraphonsentscheidend verändert. Au�erdem wurde, gerade für fortgeschrittene Vibraphonisten, interessante Musik geschrieben, in der unterschiedliche Techniken verarbeitet wurde. Für Anfänger, die nur über Grundfertigkeiten verfügen, ist bisher aber wenig geeignetes Studienmaterial vorhanden. Die 20 Etüden in diesem Buch sind für diese Zielgruppe geschrieben und schlie�en somit die vorhandene Lücke. In die 20 Etüden wurden wichtige Techniken, wie z.B. der Pedalgebrauch, Schlägeldämpfen, unabhängiges Spiel von rechter und linker Hand und Wechsel von Akkord- und Melodiespieleingearbeitet. Endlich ein Buch mit richtigen Spielstücken für flei�ige Vibraphonschüler.
Durant ces dernières décennies, de nombreux changements sont apparus dans les différentes techniques et méthodes dâ??interprétation du vibraphone. Parallèlement, une musique de plus en plus moderne et intéressante utilisant des techniques variées, a été offerte au vibraphoniste chevronné. Comparativement, il ne fut pas fait grand chose pour le musicien débutant et câ??est ce dernier que sont destinées les 20 études contenues dans ce fascicule.Il contient les techniques suivantes :a. utilisation de la pédaleb. mise en sourdine de la baguettec. utilisation en alternance des mains : gauche et droited. passage dâ??un accord une mélodie (utilisation de deux baguettes)e. utilisation desdeux baguettes avec une seule main. $20.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 2 to 3 weeks | | |
| Suite No. 1 Guitar Classical guitar [Score] - Advanced Productions OZ
Guitar solo - Advanced SKU: DZ.DZ-4308 Composed by Giorgio Mirto. Score. ...(+)
Guitar solo - Advanced SKU: DZ.DZ-4308 Composed by Giorgio Mirto. Score. Les Productions d'OZ #DZ 4308. Published by Les Productions d'OZ (DZ.DZ-4308). ISBN 9782898522253. Following a recent experience on the jury of a guitar competition, I noted with great pleasure that Giorgio Mirto, with whom I had shared the role of juror, wanted to celebrate the experience of the competition - during from which we discovered that we had had a great affinity of thought - with something which could endure over time and not evaporate as often happens in short and occasional meetings between musicians. He did it as a true composer, which he is, and dedicated to me a very beautifully crafted Suite to which I allowed myself to collaborate at least formally, by suggesting titles for the four movements. This is how Suite n.1 was born, a piece that does not strictly respect the formal rules of the Baroque era, but reinterprets and reuses them in a new key. The work's obvious late Baroque inspiration led me to find titles that invited the performer to delve deeper into the work's aesthetic inspiration. So I suggested to Giorgio that he title the four movements with something that linked their content to four greats of the 18th century. German masters. The prelude has thus become from Eisenach because of its sometimes improvised Bach-like atmosphere, the second movement, vaguely toccata, speaks an organ language in the manner of Buxtehude (who lived in Lübeck), the slow movement has a Handelian quality - and Handel was born in Halle - and the last movement, far from being a true Chaconne, undoubtedly has the latter's taste for variation and ostinato, typical traits of Telemann who lived in Magdeburg. The cities that appear in the titles are therefore indelible to the authors cited. Furthermore, one should not think that the style of the work is in any way German, given that Giorgio Mirto expresses himself in a very joyful language that synthesizes modality with minimalism, all seasoned with a a nod to Pink's progressive rock Floyd. or a Mike Oldfield... The result of this mixture of ideas, inspirations and styles is a work that personally I never tire of reading and rereading, for the freshness that emanates from it and for the climate expressive which rises, nourishing itself with full efficiency. We ultimately cannot ignore that the note B, the one which marks in a minor way some of the most expressive works of the guitar repertoire, from the study of Sor which made generations of students fall in love with the guitar, until to that of Frank Martin's Four Pieces via La Catedral di Barrios, is the modal fulcrum of the entire Suite: it is true that the Prelude begins with a clear chord in E minor and lingers on an open ending in A minor , but it almost seems that the initial E serves as a launching pad for a continuation of the work in which the dominant, that is to say the B, is the true musical North, the pole star which guides us in the other three movements until the end of the Chaconne de Magdebourg. I wish Giorgio and our Suite great longevity and a favorable destiny in the complex and complex world of contemporary guitar composition. And I thank him again, flattered by his very kind dedication.
FRANCESCO BIRAGHI
Au lendemain d'une récente expérience au sein du jury d'un concours de guitare, j'ai constaté avec grand plaisir que Giorgio Mirto, avec qui j'avais partagé le rôle de juré, souhaitait célébrer l'expérience du concours - au cours de laquelle nous avons découvert que nous avions eu un grand affinité de pensée - avec quelque chose qui pourrait perdurer dans le temps et ne pas s'évaporer comme cela arrive souvent lors de rencontres courtes et occasionnelles entre musiciens. Il l'a fait en véritable compositeur, ce qu'il est, et m'a dédié une Suite d'une très belle facture àlaquelle je me suis permis de collaborer au moins formellement, en suggérant des titres pour les quatre mouvements. C'est ainsi qu'est née la Suite n.1, une pièce qui ne respecte pas strictement les règles formelles de l'époque baroque, mais les réinterprète et les réutilise dans une nouvelle tonalité. L'inspiration évidente du baroque tardif de l'Ã
Âuvre m'a amené àtrouver des titres qui invitaient l'interprète àapprofondir l'inspiration esthétique de l'Ã
Âuvre. J'ai donc suggéré àGiorgio de titrer les quatre mouvements avec quelque chose qui reliait leur contenu àquatre grands du XVIIIe siècle. Maîtres allemands. Le prélude est ainsi devenu d'Eisenach en raison de son atmosphère parfois improvisée àla Bach, le deuxième mouvement, vaguement toccata, parle un langage d'orgue àla manière de Buxtehude (qui vivait àLübeck), le mouvement lent a un Qualité haendélienne - et Haendel est né àHalle - et le dernier mouvement, loin d'être une véritable Chaconne, a sans doute le goût de cette dernière pour la variation et l'ostinato, traits typiques de Telemann qui vivait àMagdebourg. Les villes qui apparaissent dans les titres sont donc indélébiles aux auteurs cités. De plus, il ne faut pas penser que le style de l'Ã
Âuvre soit en aucune façon allemand, étant donné que Giorgio Mirto s'exprime dans un langage très joyeux qui synthétise la modalité avec le minimalisme, le tout assaisonné d'un clin d'Ã
Âil au rock progressif Floyd de Pink. ou un Mike Oldfield... Le résultat de ce mélange d'idées, d'inspirations et de styles est un ouvrage que personnellement je ne me lasse pas de lire et de relire, pour la fraîcheur qui s'en dégage et pour le climat expressif qui monte, se nourrissant de plein efficacité. On ne peut finalement pas ignorer que la note B, celle qui marque de manière mineure certaines des Ã
Âuvres les plus expressives du répertoire de guitare, depuis l'étude de Sor qui a fait tomber amoureux de la guitare des générations d'étudiants, jusqu'àcelle de Frank Martin Quatre Pièces via La Catedral di Barrios, est le point d'appui modal de toute la Suite : il est vrai que le Prélude commence par un accord clair en mi mineur et s'attarde sur une fin ouverte en la mineur, mais il semble presque que le mi initial sert de une rampe de lancement pour une suite de l'Ã
Âuvre dans laquelle la dominante, c'est-à-dire le B, est le véritable Nord musical, l'étoile polaire qui nous guide dans les trois autres mouvements jusqu'àla fin de la Chaconne de Magdebourg. Je souhaite àGiorgio et àë notre û Suite une grande longévité et un destin favorable dans le monde complexe et complexe de la composition contemporaine pour guitare. Et je le remercie encore, flatté de son très aimable dévouement.
FRANCESCO BIRAGHI. $12.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 2 to 3 weeks | | |
| Un siecle de chansons francaises 1929-1939 Piano, Vocal and Guitar [Score] Lemoine, Henry
For voice, guitar or piano. Album. Pop / Jazz. Score. Published by Editions Henr...(+)
For voice, guitar or piano. Album. Pop / Jazz. Score. Published by Editions Henry Lemoine
$54.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 3 to 4 weeks | | |
| Emperor Concert band [Score] - Intermediate De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 4 SKU: BT.DHP-1094670-140 Composed by Thier...(+)
Concert Band/Harmonie - Grade 4 SKU: BT.DHP-1094670-140 Composed by Thierry Deleruyelle. Concert and Contest Collection CBHA. Concert Piece. Score Only. Composed 2009. 44 pages. De Haske Publications #DHP 1094670-140. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1094670-140). 9x12 inches. English-German-French-Dutch. With Emperor, French composer Thierry Deleruyelle wanted to create a descriptive musical work depicting the life of Napoleon Bonaparte. The first movement represents the idiosyncrasies of this famous personality as well as his dramatic mood swings. The second movement is dedicated to his great love, Josephine Beauharnais. A contrasting third movement depicts Napoleon the fearless general and the countless battles he waged. A truly powerful work about one of histories truly powerful men.
Mit Emperor schuf der französische Komponist Thierry Deleruyelle ein deskriptives Werk nach dem Leben von Napoleon Bonaparte. Der erste Satz hebt die Charakterzüge des Kaisers von Frankreich hervor, wozu Heldenmut und Brillanz ebenso wie Schwermut gehören. Der zweite Satz ist seiner großen Liebe Josephine Beauharnais gewidmet und im Kontrast dazu der dritte Satz dem Feldherrn Napoleon und seinen zahlreichen Schlachten. Ein schillerndes Werk über eine große historische Figur!
Avec Emperor (L’Empereur), le compositeur français Thierry Deleruyelle signe une fresque musicale en trois tableaux, consacrée Napoléon Ier (1769-1821) qui fut Empereur des Français de 1804 1815. Le premier tableau, « l’Aigle », illustre deux facettes du caractère de l’Empereur : héro que et éblouissant lorsqu’il mène ses troupes la victoire, sombre et mélancolique dans la tourmente de l’histoire. Le deuxième mouvement est consacré Joséphine de Beauharnais, la grande et unique passion de Bonaparte, sa première épouse, son incomparable impératrice. La courbe mélodique est noble et élégante, l’orchestration riche en couleurs sonores. Le troisième et derniertableau - D’Austerlitz Waterloo - est un récit de batailles, de la grande victoire la chute définitive. Le climat musical est dominé par un esprit de conquête. Les rythmes soutenus de la caisse-claire symbolisent la chevauchée infernale de la cavalerie impériale. Nous suivons l’itinéraire militaire de l’un des hommes les plus célèbres et les plus controversés de l’histoire de France.
Con Emperor, Thierry Deleruyelle firma un affresco musicale dedicato a Napoleone. Seguiamo il destino militare e personale di Bonaparte. Il primo affresco, “l’Aigleâ€, illustra due aspetti del carattere dell’Imperatore: eroico quando conduce le sue truppe alla vittoria, malinconico nella tormenta della storia. Il secondo movimento è dedicato a Josephine di Beauharnais, la grande e unica passione di Napoleone. Il movimento finale - Da Austerlitz a Waterloo - è un racconto delle battaglie, delle grandi vittorie e della caduta definitiva. $45.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 2 to 3 weeks | | |
| Emperor Concert band [Score and Parts] - Intermediate De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 4 SKU: BT.DHP-1094670-010 Composed by Thier...(+)
Concert Band/Harmonie - Grade 4 SKU: BT.DHP-1094670-010 Composed by Thierry Deleruyelle. Concert and Contest Collection CBHA. Concert Piece. Set (Score & Parts). Composed 2009. De Haske Publications #DHP 1094670-010. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1094670-010). 9x12 inches. English-German-French-Dutch. With Emperor, French composer Thierry Deleruyelle wanted to create a descriptive musical work depicting the life of Napoleon Bonaparte. The first movement represents the idiosyncrasies of this famous personality as well as his dramatic mood swings. The second movement is dedicated to his great love, Josephine Beauharnais. A contrasting third movement depicts Napoleon the fearless general and the countless battles he waged. A truly powerful work about one of histories truly powerful men.
Mit Emperor schuf der französische Komponist Thierry Deleruyelle ein deskriptives Werk nach dem Leben von Napoleon Bonaparte. Der erste Satz hebt die Charakterzüge des Kaisers von Frankreich hervor, wozu Heldenmut und Brillanz ebenso wie Schwermut gehören. Der zweite Satz ist seiner großen Liebe Josephine Beauharnais gewidmet und im Kontrast dazu der dritte Satz dem Feldherrn Napoleon und seinen zahlreichen Schlachten. Ein schillerndes Werk über eine große historische Figur!
Avec Emperor (L’Empereur), le compositeur français Thierry Deleruyelle signe une fresque musicale en trois tableaux, consacrée Napoléon Ier (1769-1821) qui fut Empereur des Français de 1804 1815. Le premier tableau, « l’Aigle », illustre deux facettes du caractère de l’Empereur : héro que et éblouissant lorsqu’il mène ses troupes la victoire, sombre et mélancolique dans la tourmente de l’histoire. Le deuxième mouvement est consacré Joséphine de Beauharnais, la grande et unique passion de Bonaparte, sa première épouse, son incomparable impératrice. La courbe mélodique est noble et élégante, l’orchestration riche en couleurs sonores. Le troisième et derniertableau - D’Austerlitz Waterloo - est un récit de batailles, de la grande victoire la chute définitive. Le climat musical est dominé par un esprit de conquête. Les rythmes soutenus de la caisse-claire symbolisent la chevauchée infernale de la cavalerie impériale. Nous suivons l’itinéraire militaire de l’un des hommes les plus célèbres et les plus controversés de l’histoire de France.
Con Emperor, Thierry Deleruyelle firma un affresco musicale dedicato a Napoleone. Seguiamo il destino militare e personale di Bonaparte. Il primo affresco, “l’Aigleâ€, illustra due aspetti del carattere dell’Imperatore: eroico quando conduce le sue truppe alla vittoria, malinconico nella tormenta della storia. Il secondo movimento è dedicato a Josephine di Beauharnais, la grande e unica passione di Napoleone. Il movimento finale - Da Austerlitz a Waterloo - è un racconto delle battaglie, delle grandi vittorie e della caduta definitiva. $211.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 2 to 3 weeks | | |
| Two is a Team Violin and Piano [Sheet music + CD] - Easy De Haske Publications
Composed by Ed Wennink and Nettie Vening. Two is a team. Book with CD. Compo...(+)
Composed by Ed Wennink and
Nettie Vening. Two is a team.
Book with CD. Composed 2013.
44 pages. De Haske
Publications #DHP 1125296-
400. Published by De Haske
Publications
$24.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 2 to 3 weeks | | |
| Border Zone Concert band [Score] - Easy De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 2.5 SKU: BT.DHP-1084332-140 Composed by Jac...(+)
Concert Band/Harmonie - Grade 2.5 SKU: BT.DHP-1084332-140 Composed by Jacob De Haan. Concert and Contest Collection CBHA. Concert Piece. Score Only. Composed 2008. 32 pages. De Haske Publications #DHP 1084332-140. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1084332-140). 9x12 inches. English-German-French-Dutch. Border Zone vertelt een muzikaal verhaal over het dorp Dinxperlo. Deel een begint met de Batavierenrace, een studentenestafetteloop van de universiteit van Nijmegen naar die van Twente, die na een route door Duitsland bij Dinxperloweer de grens overgaat. Dit thema wordt afgewisseld met spannende maten waarin de smokkelaars worden verklankt die hier vroeger actief waren. In deel twee komt de jaarlijkse processie in Dinxperlo tot uiting. Deel drie geeftde grensmarkt weer die jaarlijks op Hemelvaartsdag plaatsvindt, afgewisseld met koraalmatige klanken - gebaseerd op het kleinste kerkje van Nederland. Beide elementen voeren het werk naar een pakkend einde.
Border Zone ist eine musikalische Erzählung in drei zusammenhängenden Sätzen. Diese beschreiben verschiedene Szenen aus einem holländischen Dorf nahe der deutschen Grenze: Satz eins beginnt mit einem traditionellen Staffellauf, der sich mit einem zweiten Thema über die Schmuggler im Grenzgebiet abwechselt. Im zweiten Satz wird die eine Prozession im Dorf musikalisch wiedergegeben, im dritten Satz der lebhafte Grenzmarkt und zum Schluss die Festlichkeiten zu Pfingsten. Bunt und abwechslungsreich!
Border Zone (Zone frontalière) est une œuvre en trois tableaux musicaux qui racontent l’histoire de Dinxperlo, un village situé l’est des Pays-Bas dans la région de l’Achterhoek, non loin de la frontière allemande.Le premier tableau s’ouvre avec une description de la Course des Bataves, une course de relais inter-universitaire entre l’Université de Nimègue et celle de Twente. Après un passage sur le sol allemand, les participants reviennent aux Pays-Bas en traversant la frontière Dinxperlo. Ce thème est joué en alternance avec un thème énergique et audacieux qui dépeint les contrebandiers, longtemps très actifs, des deux côtés de la frontière. Le second tableauillustre la grande procession qui a lieu chaque année Dinxperlo. Le troisième et dernier tableau s’ouvre sur les sons joyeux qui montent du traditionnel marché de Pentecôte qui s’étend de l’autre côté de la frontière. Les sons animés du marché sont entrecoupés d’un tissu sonore écrit dans l’esthétique d’un choral et qui fait référence la plus petite église des Pays-Bas, un site culturel très prisé. Les deux thèmes cheminent vers un finale brillant et passionnant. $29.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 2 to 3 weeks | | |
| Border Zone Marching band [Score] - Easy De Haske Publications
Fanfare Band - Grade 2.5 SKU: BT.DHP-1084332-120 Composed by Jacob De Haa...(+)
Fanfare Band - Grade 2.5 SKU: BT.DHP-1084332-120 Composed by Jacob De Haan. Concert and Contest Collection CBHA. Concert Piece. Score Only. Composed 2008. 36 pages. De Haske Publications #DHP 1084332-120. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1084332-120). 9x12 inches. English-German-French-Dutch. Border Zone vertelt een muzikaal verhaal over het dorp Dinxperlo. Deel een begint met de Batavierenrace, een studentenestafetteloop van de universiteit van Nijmegen naar die van Twente, die na een route door Duitsland bij Dinxperloweer de grens overgaat. Dit thema wordt afgewisseld met spannende maten waarin de smokkelaars worden verklankt die hier vroeger actief waren. In deel twee komt de jaarlijkse processie in Dinxperlo tot uiting. Deel drie geeftde grensmarkt weer die jaarlijks op Hemelvaartsdag plaatsvindt, afgewisseld met koraalmatige klanken - gebaseerd op het kleinste kerkje van Nederland. Beide elementen voeren het werk naar een pakkend einde.
Border Zone ist eine musikalische Erzählung in drei zusammenhängenden Sätzen. Diese beschreiben verschiedene Szenen aus einem holländischen Dorf nahe der deutschen Grenze: Satz eins beginnt mit einem traditionellen Staffellauf, der sich mit einem zweiten Thema u?ber die Schmuggler im Grenzgebiet abwechselt. Im zweiten Satz wird die eine Prozession im Dorf musikalisch wiedergegeben, im dritten Satz der lebhafte Grenzmarkt und zum Schluss die Festlichkeiten zu Pfingsten. Bunt und abwechslungsreich!
Border Zone (Zone frontalière) est une ?uvre en trois tableaux musicaux qui racontent lâ??histoire de Dinxperlo, un village situé lâ??est des Pays-Bas dans la région de lâ??Achterhoek, non loin de la frontière allemande.Le premier tableau sâ??ouvre avec une description de la Course des Bataves, une course de relais inter-universitaire entre lâ??Université de Nimègue et celle de Twente. Après un passage sur le sol allemand, les participants reviennent aux Pays-Bas en traversant la frontière Dinxperlo. Ce thème est joué en alternance avec un thème énergique et audacieux qui dépeint les contrebandiers, longtemps très actifs, des deux côtés de la frontière. Le second tableauillustre la grande procession qui a lieu chaque année Dinxperlo. Le troisième et dernier tableau sâ??ouvre sur les sons joyeux qui montent du traditionnel marché de Pentecôte qui sâ??étend de lâ??autre côté de la frontière. Les sons animés du marché sont entrecoupés dâ??un tissu sonore écrit dans lâ??esthétique dâ??un choral et qui fait référence la plus petite église des Pays-Bas, un site culturel très prisé. Les deux thèmes cheminent vers un finale brillant et passionnant. $29.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 4 to 6 weeks | | |
| Border Zone Marching band [Score and Parts] - Easy De Haske Publications
Fanfare Band - Grade 2.5 SKU: BT.DHP-1084332-020 Composed by Jacob De Haa...(+)
Fanfare Band - Grade 2.5 SKU: BT.DHP-1084332-020 Composed by Jacob De Haan. Concert and Contest Collection CBHA. Concert Piece. Set (Score & Parts). Composed 2008. De Haske Publications #DHP 1084332-020. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1084332-020). 9x12 inches. English-German-French-Dutch. Border Zone vertelt een muzikaal verhaal over het dorp Dinxperlo. Deel een begint met de Batavierenrace, een studentenestafetteloop van de universiteit van Nijmegen naar die van Twente, die na een route door Duitsland bij Dinxperloweer de grens overgaat. Dit thema wordt afgewisseld met spannende maten waarin de smokkelaars worden verklankt die hier vroeger actief waren. In deel twee komt de jaarlijkse processie in Dinxperlo tot uiting. Deel drie geeftde grensmarkt weer die jaarlijks op Hemelvaartsdag plaatsvindt, afgewisseld met koraalmatige klanken - gebaseerd op het kleinste kerkje van Nederland. Beide elementen voeren het werk naar een pakkend einde.
Border Zone ist eine musikalische Erzählung in drei zusammenhängenden Sätzen. Diese beschreiben verschiedene Szenen aus einem holländischen Dorf nahe der deutschen Grenze: Satz eins beginnt mit einem traditionellen Staffellauf, der sich mit einem zweiten Thema über die Schmuggler im Grenzgebiet abwechselt. Im zweiten Satz wird die eine Prozession im Dorf musikalisch wiedergegeben, im dritten Satz der lebhafte Grenzmarkt und zum Schluss die Festlichkeiten zu Pfingsten. Bunt und abwechslungsreich!
Border Zone (Zone frontalière) est une œuvre en trois tableaux musicaux qui racontent l’histoire de Dinxperlo, un village situé l’est des Pays-Bas dans la région de l’Achterhoek, non loin de la frontière allemande.Le premier tableau s’ouvre avec une description de la Course des Bataves, une course de relais inter-universitaire entre l’Université de Nimègue et celle de Twente. Après un passage sur le sol allemand, les participants reviennent aux Pays-Bas en traversant la frontière Dinxperlo. Ce thème est joué en alternance avec un thème énergique et audacieux qui dépeint les contrebandiers, longtemps très actifs, des deux côtés de la frontière. Le second tableauillustre la grande procession qui a lieu chaque année Dinxperlo. Le troisième et dernier tableau s’ouvre sur les sons joyeux qui montent du traditionnel marché de Pentecôte qui s’étend de l’autre côté de la frontière. Les sons animés du marché sont entrecoupés d’un tissu sonore écrit dans l’esthétique d’un choral et qui fait référence la plus petite église des Pays-Bas, un site culturel très prisé. Les deux thèmes cheminent vers un finale brillant et passionnant. $137.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 2 to 3 weeks | | |
| Border Zone Concert band [Score and Parts] - Easy De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 2.5 SKU: BT.DHP-1084332-010 Composed by Jac...(+)
Concert Band/Harmonie - Grade 2.5 SKU: BT.DHP-1084332-010 Composed by Jacob De Haan. Concert and Contest Collection CBHA. Concert Piece. Set (Score & Parts). Composed 2008. De Haske Publications #DHP 1084332-010. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1084332-010). 9x12 inches. English-German-French-Dutch. Border Zone vertelt een muzikaal verhaal over het dorp Dinxperlo. Deel een begint met de Batavierenrace, een studentenestafetteloop van de universiteit van Nijmegen naar die van Twente, die na een route door Duitsland bij Dinxperloweer de grens overgaat. Dit thema wordt afgewisseld met spannende maten waarin de smokkelaars worden verklankt die hier vroeger actief waren. In deel twee komt de jaarlijkse processie in Dinxperlo tot uiting. Deel drie geeftde grensmarkt weer die jaarlijks op Hemelvaartsdag plaatsvindt, afgewisseld met koraalmatige klanken - gebaseerd op het kleinste kerkje van Nederland. Beide elementen voeren het werk naar een pakkend einde.
Border Zone ist eine musikalische Erzählung in drei zusammenhängenden Sätzen. Diese beschreiben verschiedene Szenen aus einem holländischen Dorf nahe der deutschen Grenze: Satz eins beginnt mit einem traditionellen Staffellauf, der sich mit einem zweiten Thema über die Schmuggler im Grenzgebiet abwechselt. Im zweiten Satz wird die eine Prozession im Dorf musikalisch wiedergegeben, im dritten Satz der lebhafte Grenzmarkt und zum Schluss die Festlichkeiten zu Pfingsten. Bunt und abwechslungsreich!
Border Zone (Zone frontalière) est une œuvre en trois tableaux musicaux qui racontent l’histoire de Dinxperlo, un village situé l’est des Pays-Bas dans la région de l’Achterhoek, non loin de la frontière allemande.Le premier tableau s’ouvre avec une description de la Course des Bataves, une course de relais inter-universitaire entre l’Université de Nimègue et celle de Twente. Après un passage sur le sol allemand, les participants reviennent aux Pays-Bas en traversant la frontière Dinxperlo. Ce thème est joué en alternance avec un thème énergique et audacieux qui dépeint les contrebandiers, longtemps très actifs, des deux côtés de la frontière. Le second tableauillustre la grande procession qui a lieu chaque année Dinxperlo. Le troisième et dernier tableau s’ouvre sur les sons joyeux qui montent du traditionnel marché de Pentecôte qui s’étend de l’autre côté de la frontière. Les sons animés du marché sont entrecoupés d’un tissu sonore écrit dans l’esthétique d’un choral et qui fait référence la plus petite église des Pays-Bas, un site culturel très prisé. Les deux thèmes cheminent vers un finale brillant et passionnant. $137.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 2 to 3 weeks | | |
| Sketches From Dinsper Accordion ensemble - Easy De Haske Publications
Accordion Orchestra - Grade 2.5 SKU: BT.DHP-1104780-060 Composed by Jacob...(+)
Accordion Orchestra - Grade 2.5 SKU: BT.DHP-1104780-060 Composed by Jacob De Haan. Arranged by Foppe Jacobi. Accordion. Set (Score and Parts). Composed 2010. 20 pages. De Haske Publications #DHP 1104780-060. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1104780-060). ISBN 9789043132473. 12 X 9 inches. English-German-French-Dutch. Sketches from Dinsper vertelt in drie aaneengesloten delen een muzikaal verhaal over het Achterhoekse dorp Dinxperlo, aan de grens van Duitsland. Het eerste deel begint met de Batavierenrace, een studentenestafetteloop van de universiteitvan Nijmegen naar die van Twente, die na een route door Duitsland bij Dinxperlo weer de grens overgaat. Dit thema wordt afgewisseld met avontuurlijke en spannende maten waarin de smokkelaars worden verklankt die vroeger eenrol speelden aan weerszijden van de grens. In het tweede deel komt de jaarlijkse processie in Dinxperlo muzikaal tot uiting. Het derde deel start met de levendige klanken van de grensmarkt die jaarlijks op Hemelvaartsdag plaatsvindt.De feestelijkheden worden afgewisseld met koraalmatige klanken - die zijn gebaseerd op het kleinste kerkje van Nederland: een bezienswaardigheid. Beide elementen voeren het werk naar een pakkend einde.
Sketches from Dinsper sind musikalische Skizzen in drei zusammenhängenden Sätzen u?ber das holländische Dorf Dinxperlo (auf niedersächsisch: Dinsper) nahe der deutschen Grenze. Der erste Satz beginnt mit dem Rennen der Bataver, einem studentischen Staffellauf von Nijmegen nach Trente, der in Dinsper die Grenze u?berschreitet. Dieses Thema wechselt sich mit spannenden Takten ab, in denen es um die Schmuggler, die einst in der Region aktiv waren, geht. Im zweiten Satz wird die jährliche Prozession in Dinsper musikalisch wiedergegeben. Der dritte Satz beginnt mit den lebhaften Klängen des Grenzmarktes zu Pfingsten - im Wechsel mit choralähnlichen Klängen, die auf diekleinste Kirche der Niederlande anspielen. Beide Elemente fu?hren das Werk zu einem eingängigen Schluss.
Sketches from Dinsper est une ?uvre en trois tableaux qui racontent lâ??histoire de Dinxperlo, un village situé lâ??est des Pays-Bas, non loin de la frontière allemande. Le premier tableau sâ??ouvre avec une description de la Course des Bataves, une course de relais estudiantine entre les Universités de Nimègue et de Twente. Le second tableau illustre la grande procession annuelle de Dinxperlo. Le troisième et dernier tableau nous plonge au c?ur du traditionnel marché de Pentecôte, qui sâ??étend des deux côtés de la frontière. Une ?uvre colorée et passionnante. $72.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 2 to 3 weeks | | |
| Un siecle de chansons francaises 1919-1929 [Score] Beuscher
For voice, guitar or piano. Fakebook. Album. Pop / Jazz. Score. Published by Pau...(+)
For voice, guitar or piano. Fakebook. Album. Pop / Jazz. Score. Published by Paul Beuscher
$54.95 - See more - Buy onlinePre-shipment lead time: 3 to 4 weeks | | |
Next page 1 31 61 |