SKU: BT.GOB-000804-130

‘Panem et Circenses’, Bread and Games were essential for keeping the citizens of ancient Rome in check.
While the bread was meant for the poorest among the Romans, the Games were Popular Pastime Number One for everybody.
There were different kinds of games, such as chariot races (especially popular with female spectators), or wild-beast fights, where lions, tigers, bulls or bears were set on one another or even on human beings. Most popular, however, were the Gladiator fights.

In ‘Bread and Games’ William Vean depicts one of the many fights in the antique Colosseum.
1. Entrance of the Gladiators: By powerful bugle-calls the attention of the peoplewas asked for, after which the Gladiators entered the Arena at the sound of heroic marching-music.
2.Swordfight: We can hear that the fights were not mere child’s play in this part.On the contrary, they were a matter of life and death and were fought accordingly.
3.Mercy of the Emperor: Sometimes a wounded gladiator could be fortunate, depending on the mercy of the audience. Waving one’s handkerchief meant mercy, a turned-down thumb meant no pardon. The Emperor had the right to take the final decision, but he usually complied with the wish of the majority of the public.
4.Lap of Honour: Gladiators were mainly selected among slaves, convicted criminals, or prisoners of war. Consequently, winning was very important, as it would mean fame, honour and sometimes even wealth. A lap of honour, therefore, was the winner’s due reward.

‘Panem et Circenses’, brood en (circus)spelen, essentieel in het Romeinse leven om de burgers in het gareel te houden.
Het brood was vooral voor de allerarmsten bedoeld, maar de spelen, dat was volksvermaak nummer één.
Erwaren verschillende soorten spelen, de Strijdwagen racen, vooral in trek bij de vrouwen, de dierengevechten of jachtpartijen, waar leeuwen, tijgers, buffels of beren tegen elkaar of tegen mensen opgehitst werden. Maar favoriet warentoch wel de gevechten der Gladiatoren.

William Vean beschrijft in ‘Bread and Games’ één van de vele gevechten in het aloude Colosseum.
1. Entrance of the Gladiators: Met krachtige (hoorn)signalen wordt de aandachtvan het volk gevraagd waarna de Gladiatoren op heldhaftige marsmuziek de Arena binnentreden.
2. Swordfight: Dat de gevechten geen kinderspel waren horen we in dit deel. Het gaat er hard aan toe, en de gevechten waren vaak op levenen dood.
3. Mercy of the Emperor: In enkele gevallen had een gewonde Gladiator geluk. Dit hing af van de stemming van het publiek. Wapperende zakdoeken betekende geluk, met de duim naar beneden wijzen betekende geen pardon.De Keizer had het laatste woord maar volgde meestal de stemming van het publiek.
4. Lap of Honour: Gladiatoren werden meestal uit slaven, veroordeelde misdadigers of krijgsgevangen geselecteerd. Winnen was daarom erg belangrijk.Dit betekende roem, eer en soms zelfs rijkdom. (vergelijkbaar met onze sporthelden) Een ereronde was dus wel op zijn plaats.

SKU: BT.GOB-000807-030

In the tripartite 'Cowboy Suite' Alan Laken takes us to the Wild West, the domain of cowboys, indians, trappers and other fortune hunters.
Around 1890 the west coast of America was reached, which in effect meant the end of the Wild West.
Its stories, however, survived and have been a source of inspiration for many books, films, and, of course, music. Some characters, such as Jesse James, Billy the Kid, and Buffalo Bill are forever linked to these tales.

In the 'Cowboy Suite' we first hear the 'Hoedown'. At the end of an exhausting workday the labourers used to lay down their tools, among others the 'hoes' and spontaneously began to play music on the instruments which they then possessed (guitars, fiddles, and banjos) and to dance.
After being jolted on the 'Wagon Trail' we reach the third part, the 'Cowboy Roundup'. In this last part it becomes clear that as a cattle driver it is imperative to stay firmly seated in the saddle. As the cattle are rounded up, i.e. driven together, spectacular things happen.

In de driedelige 'Cowboy Suite' neemt Alan Laken ons mee naar het 'Wilde Westen', het domein van cowboys, indianen, pelsjagers en andere gelukzoekers.
Rond 1890, werd de westkust van Amerika bereikt, dit betekende het eindevan het Wilde Westen.
Maar de verhalen bleven en waren een bron voor vele boeken, films en natuurlijk muziek. Enkele personages die onlosmakelijk verbonden zijn met deze verhalen zijn: Jesse James, Billy the Kid, en BuffaloBill.

In de 'Cowboy Suite' horen we eerst de ‘Hoedown’. Aan het einde van een zware werkdag legden de landarbeiders hun werktuig, o.a. de 'Hoe' (schoffel) neer en begonnen met de dan beschikbare instrumenten (Gitaar, Fiddleen Banjo) spontaan te musiceren en te dansen.
In de ‘Wagon Trial’ hobbelen we naar het derde deel, de ‘Cowboy Roundup’. Dat je als veedrijver goed in je zadel moet zitten blijkt wel in het laatste deel. Tijdens de 'Roundup'(het bijeendrijven van het vee) gaat het er spectaculair aan toe.

SKU: BT.GOB-000037-130

Composed during the summer of 1988. Commissioned by The Norwegian Brass Band Club First performed in the Grieg Hall¬? at the 10th Anniversary Concert for the Norwegian Championship, Bergen, February 1989. EBML conducted by Michael Antrobus.

The work is important for me because it was my first piece to be played outside Norway. Black Dyke/David King performed it and did a recording of it in 1991.

The composer:
In the original score I quote a Swedish bishop (Olaus Mangnus) who lived in the 15th century. He travelled around Scandinavia and drew maps - very important historic material.

When he came to the north of Norway (where I come from) hedescribed the wind from the north as Ciricus: (something like) Worst of all winds is Circius, that revolves(?= turn upside down) heaven and earth. (Well, not a good translation I¬?m afraid).

The fast sections reflects the mighty winds from the north. In the middle section, I borrowed a folksong-like tune (by C. Elling, a norwegian composer).
The text (by Kristoffer Janson) tells about old times when the fishermen used open boats: they had to put their lives in the hands of God. De opening en het slot van dit werk beschrijven 'Circius' de wind die hemel en aarde verwoest.
Het middendeel is een bewerking van het Noorse volkslied 'The fisherman's speech to his son'. De inhoud van het lied komt overeen met Circius. De vader verzoekt zijn zoon de krachten van de natuur te trotseren, maar bovenal te respecteren.
Een kort doch spectaculair concertwerk dat het gehele orkest in de greep heeft.

Gobelin Music Publications.

SKU: BT.GOB-000749-030

‘Christmas Colours’ is a palette consisting of several Christmas songs.
Bruce Fraser has mainly used the colours green (the colour of holly) and white (the colour of snow).
This composition begins with the chiming of festive bells - if you listen well, however, you can already hear short fragments from 'The Holly and the Ivy', whose entire melody is finally played, alternated with 'The Sussex Carol'. After this, the pace slows down and the stately 'See amid the Winter Snow' sounds, but parts from 'Jingle Bells' and 'Silent Night' can also be heard.
Then, after walking under 'The Holly and the Ivy' once again, the celebration of Christmas may begin!

Christmas Colours is een potpourri met allemaal verschillende kerstliedjes.
Bruce Fraser gebruikt vooral de kleuren groen van de 'holly' (hulst) en wit van de 'snow' (sneeuw).
Het werkje begint met feestelijke klokjes waar,als u goed luistert, fragmentjes van 'The Holly and the Ivy' tussendoor klinken. Uiteindelijk klinkt de hele melodie, afgewisseld met 'The Sussex Carol'.
Na de tempovertaging klinkt het statige 'See amid the winter snow',met fragmenten van 'Jingle Bells' en 'Silent Night'.
Tenslotte lopen we nog één keer onder 'The Holly and the Ivy' door en kan het Kerstfeest beginnen.

SKU: BT.GOB-000739-030

Is there something to be celebrated? Then let's play 'Let's Celebrate'! This four-part suite has been based on two birthday songs: the world-famous 'Happy Birthday to you' (which is also sung in many other languages), and the Dutch song 'Lang zal hij/zij leven'. The Fanfare opens in grand style with the motif of 'Lang zal hij leven' and is followed by a cheerful March in which the motifs of both songs can be heard. The third part, Song, forms a moment of contemplation, and the birthday presents are unwrapped by the percussion section in the fourth part, Surprise Party. The yell may be adapted to the occasion. (the sleigh bells caused the composer to note down this somewhat peculiar yell). Of course everybody is expected to join in.

Valt er wat te vieren? dan spelen we ‘Let’s Celebrate’! Deze vier delige suite is gebaseerd op twee verjaardagsliedjes. het wereldbekende (en in vele talen gezongen) ‘Happy Birthday to you’ , en het Nederlandse ‘Lang zal hij/zijleven’. De Fanfare opent groots met het ‘Lang zal hij leven’-motief, gevolgd door een vrolijke March waarin beide liederen zijn verwerkt. Het derde deel, Song, vormt het moment van bezinning en de pakjes worden in het vierde deel,Surprise Party, uitgepakt door het slagwerk. De yell kan aangepast worden aan de gelegenheid. (de sleighbells waren de aanleiding voor de componist om deze wat vreemde yell te noteren). Het is natuurlijk wel de bedoeling datiedereen meedoet.

SKU: BT.GOB-000368-130

Bring the house down with Jerry Bensman's sparkling Footprints. Everyone is, or at least feels, important in this simple but very effective march which works equally well on stage as on parade.
Often a march does not have to be difficult to possess a thorougly pleasing 'full' sound.
In understanding this, Jerry Bensman added a valuable repertoire-piece to the music available for youth-bands.
In performing Footprints your beginning bandsmen take a major step forward in advancing their budding musical careers.

Tip: Put the spotlights on your cymbals-player and make him (or her) the star of the evening.

Er is geen groot arsenaal aan marsen voor jeugdorkest, maar met Footprints doet Jerry B. Bensman in ieder geval een zeer geslaagde poging.
Maak uw bekkenist de ster van de avond door hem voor het orkest te zetten.