SKU: BT.AMP-026-030

Edward MacDowell can be regarded as the first great American composer, although he disliked the idea of being classified as any sort of musical nationalist. He composed a large number of orchestral works but it is the charming and unpretentious suite of musical miniatures, Woodland Sketches, that has survived as his best-known work, with To a Wild Rose being the most popular. Philip Sparke has expertly arranged this simple work for brass band.

Philip Sparke bearbeitete dieses Stück des amerikanischen Komponisten Edward MacDowell, der weit über die Grenzen seines Heimatlandes hinaus berühmt ist. To a Wild Rose wurde seinem bekanntesten Werk, den Woodland Sketches, entnommen, einer Reihe anmutiger, unprätentiöser musikalischer Miniaturen. Hieraus ist To a Wild Rose das wohl populärste Stück, dessen Qualität Kritiker zu dem Urteil bewog, es sei so gut, wie der gesamte Rest von MacDowells Klaviermusik.

Edward MacDowell (1860-1908) est considéré comme le premier grand compositeur américain de l’histoire de la musique, bien qu’il refusait avec vigueur d’être associé un quelconque courant musical nationaliste. Edward MacDowell a toujours considéré que la musique était une véritable langue internationale, et ses œuvres sont fortement influencées par le style de composition européen, et plus particulièrement par l’écriture allemande. Compositeur adulé de son vivant dans son pays natal et l’étranger, il était également un pianiste exceptionnel dont la virtuosité a impressionné l’un de ses plus brillants professeurs, Franz Liszt. Edward MacDowell a composé de nombreusesœuvres pour piano, un grand nombre de lieder ainsi que plusieurs œuvres orchestrales. Mais l’œuvre la plus connue de son répertoire est une charmante suite de miniatures musicales pour piano, Woodland Sketches, une composition modeste et stylistiquement simple dont est extraite la plus célèbre de ces miniatures To a Wild Rose (“ une rose sauvage”). L’étonnante sincérité de la mélodie fit dire un grand critique musical que cette mélodie valait toutes les œuvres pour piano réunies de MacDowell.

SKU: BT.AMP-421-130

English-German-French-Dutch.

British composer Philip Sparke was asked to write this arrangement of Hymn to Frei for the Norwegian Brass Band Frei Hornmusikk . Sparke had already used part of this hymn by a composer well-known in the home region of the band in The Saga of Haakon the Good. In A Norwegian Hymn, three verses of the tune can be heard: the first is performed by various soloists, followed by a quieter second verse, before the third verse brings the piece to a triumphal close. A beautiful piece, which is also excellent to use to work on musicality with bands in lower divisions.

Philip Sparke arrangeerde Hymne to Frei voor de Noorse Brass Band Frei Hornmusikk. In A Norwegian Hymn zijn ook drie verzen uit zijn eerdere werk The Saga of Haakon the Good te horen. De eerste wordt uitgevoerd door diverse solisten, gevolgd door een rustiger tweede couplet. Het derde deel brengt het werk naar een triomfantelijk einde. Een mooi werk waarmee u uitstekend kunt werken aan de muzikaliteit van orkesten in de lagere divisies.

Der britische Komponist Philip Sparke schrieb im Auftrag der Frei Hornmusikk aus Norwegen diese Bearbeitung der Hymn to Frei aus der Feder eines bekannten Komponisten aus der Heimatregion dieser Brass Band. Sparke hatte Teile dieses Kirchenlieds bereits zuvor in The Saga of Haakon the Good verwendet. Eine schönes Stück, dass sich außerdem sehr gut für Brass Bands niedrigerer Klassen eignet, die an ihrer Musikalität arbeiten wollen.

Le compositeur britannique Philip Sparke fut commandé d’écrire cet arrangement de Hymn to Frei pour la fanfare norvégienne Frei Hornmusikk. Sparke avait déj intégré une partie de ce cantique, écrit par un compositeur connu dans la région natale de cette fanfare, dans « The Saga of Haakon the Good ». On peut entendre trois couplets de la mélodie dans A Norwegian Hymn : le premier joué par plusieurs solistes, suivi par le deuxième qui est plus tranquille, avant que le troisième ne conclue la pièce d’une façon triomphante. Un morceau magnifique qui est aussi idéal pour travailler sur la musicalité des ensembles des divisions inférieures.

SKU: BT.AMP-473-130

English-German-French-Dutch.

A Midwest Fanfare was commissioned by the Brass Band of Battle Creek and premiered by them during their appearance at the Midwest Clinic in Chicago on 20th December 2017 where this fanfare was the opening piece of the entire event. This piece is designed to be played with the cornets split into two teams either side of the band. It opens with the two groups answering each other antiphonally over a repeated figure in the lower band. A calmer central section introduces a euphonium solo which is then taken up by the whole ensemble. This leads back to a repeat of the opening fanfares over a rhythmic accompaniment and a short coda which brings the work to a close.

A Midwest Fanfare werd geschreven in opdracht van de Brass Band of Battle Creek en op 20 december 2017 door dit ensemble in première gebracht als openingswerk op de Midwest Clinic in Chicago. Het werk is zo gecomponeerd dat de kornetten in twee teams worden verdeeld, die aan weerszijden van de band komen te staan. Deze twee groepen antwoorden elkaar op antifonale wijze boven een herhaald motief in de lagere registers. Een rustiger centraal gedeelte introduceert een eufoniumsolo, die aansluitend wordt overgenomen door de complete band. Deze passage mondt uit in een herhaling van de openingsfanfares boven een ritmische begeleiding, waarna het werk met een korte coda fraaiwordt afgesloten.

A Midwest Fanfare wurde von der Brass Band of Battle Creek in Auftrag gegeben und bei ihrem Auftritt anlässlich der Midwest Clinic in Chicago am 20. Dezember 2017 uraufgeführt, wo diese Fanfare den Auftakt für die gesamte Veranstaltung bildete. Das Stück ist so konzipiert, dass die Kornette in zwei Gruppen aufgeteilt sind und auf beiden Seiten der Brass Band platziert werden. Es beginnt mit einem Wechselgesang der beiden Gruppen, der über einer sich wiederholenden Melodie in den tieferen Stimmen der Brass Band erklingt. Im ruhigeren Mittelteil wird ein Euphonium-Solo vorgestellt, das dann vom gesamten Ensemble aufgenommen wird. Schließlich kehren die Eröffnungsfanfarenüber einer rhythmischen Begleitung zurück und eine kurze Coda bringt das Werk zum Abschluss.

A Midwest Fanfare est une commande du Brass Band de Battle Creek, qui l’a créée le 20 décembre 2017 lors d’un concert dans le cadre de la Midwest Clinic, Chicago, où elle a été choisie comme fanfare d’ouverture. L’instrumentation divise les cornets en deux groupes de part et d’autre de l’orchestre. La pièce s’ouvre avec les deux groupes qui se répondent antiphonalement sur un motif répété par les basses. Un passage central plus calme introduit un solo d’euphonium qui est ensuite repris par l’orchestre entier. La fanfare du début revient alors sur un accompagnement rythmique avant une brève coda qui achève la pièce.

SKU: BT.AMP-482-030

English-German-French-Dutch.

Sparkling Brass was commissioned by Osaka Concert Brass, one of Japan’s top brass bands, and premiered by them on 27th December 2018 during a concert which celebrated their 10th Anniversary. The work opens in lively mood with fanfare-style figures from the lower band which are answered by the cornets. This interplay intensifies until the mood calms suddenly to introduce a chorale which leads to a duet-cadenza for cornet and euphonium. The rhythmic mood of the opening soon returns and leads to the main theme of the work, a modal caccia which features various section of the band. A short bridge passage leads to a change of key and a new cantabile theme which isintroduced by euphoniums and baritone. This is taken up by the full band after another change of key and leads back to the caccia theme. A transformed version of the opening fanfare returns to close the work.

Sparkling Brass werd geschreven in opdracht van Osaka Concert Brass voor een concert ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van die band. Het werk opent in een levendige sfeer, met fanfareachtige motieven in het lage koper, beantwoord door de kornetten. Dit samenspel wordt intenser tot de sfeer plotseling rustiger wordt en er een koraal naar voren komt dat leidt naar een duet-cadens voor kornet en eufonium. De ritmische sfeer van het begin keert snel terug en mondt uit in het hoofdthema, een modale caccia met diverse secties uit de band. Een korte bridgepassage brengt een verandering in toonsoort en een nieuw cantabile thema, ge ntroduceerd door de eufoniumsen bariton. Dit wordt overgenomen door de hele band na nog een toonsoortverandering, waarna het caccia-thema terugkeert. Het werk besluit met een getransformeerde versie van de openingsfanfare.

Sparkling Brass wurde von Osaka Concert Brass, einer der führenden japanischen Brass Bands, in Auftrag gegeben und bei einem Konzert zum 10-jährigen Jubiläum uraufgeführt. Das Werk beginnt lebhaft mit Fanfarenfiguren in den tieferen Stimmen, die von den Kornetten beantwortet werden. Dieses Wechselspiel wird intensiver, bis sich die Stimmung plötzlich beruhigt und ein Choral erklingt, der in eine Duo-Kadenz für Kornett und Euphonium mündet. Der rhythmische Charakter des Anfangs kehrt bald zurück und führt zum Hauptthema des Werkes, einer modalen Caccia, in der verschiedene Instrumentengruppen der Brass Band hervorgehoben werden. Eine kurze Überleitung führt zu einemTonartwechsel und einem neuen Cantabile-Thema, das von den Euphonien und Baritonen eingeleitet wird. Nach einem weiteren Tonartwechsel wird es von der gesamten Brass Band übernommen und führt wieder zum Caccia-Thema zurück. Zum Schluss des Werkes erklingt noch einmal eine veränderte Version der Eröffnungsfanfare.

Sparkling Brass est une commande d’Osaka Concert Brass, qui l’a créée lors d’un concert marquant son 10e anniversaire. La pièce s’ouvre dans une atmosphère enjouée, avec des figures de style fanfare dans le registre grave auxquelles répondent les cornets. Cette interaction s’amplifie jusqu’ ce que, soudainement, le climat se calme pour introduire un choral qui mène une cadence pour cornet et euphonium. L’ambiance rythmée du début revient bientôt et mène au thème principal de la pièce, une caccia modale qui met en avant divers pupitres de l’orchestre. Un bref passage de transition mène un changement de tonalité et un nouveau thème cantabile introduit parles euphoniums et le baryton. Ce thème est repris par l’orchestre entier après un autre changement de tonalité pour revenir au thème en caccia. L’œuvre se termine par une version transformée de la fanfare du début.

SKU: BT.GOB-000736-030

In ‘Latin Dance Party’ William Vean takes us along to sunny, seemingly care-free places.
Happy faces, catchy music, delicious drinks are images that come to mind when listening to this ‘feel good’ music which will either get you in a dreamy mood or make you want to step out onto the dance floor.

To start we hear the first dance of Cuban origin 'Cha Cha Cha', cheerful, romantic, playful dance . The Cha Cha Cha is probably the most popular dance.
Then we have the slower 'Bossa Nova' (new wave), a dance developed from the Samba rhythms with strong syncopation.
We end with the 'Samba'. Samba is party. The samba is a mix of polka, Cuban habanera and Africanrhythms, born around 1910 in the slums of Rio de Janeiro, and every year the leading dance during the exuberant carnival.

In ‘Latin Dance Party’ neemt William Vean ons mee naar zonnige, schijnbaar zorgeloze oorden.
Blije gezichten, aanstekelijke muziek, lekker drankje kortom ‘feel good’ muziek om lekker bij weg te dromen, of juist de dansvloer opte gaan.

Als eerste dans horen we de van oorsprong Cubaanse ‘Cha Cha Cha’, een vrolijke, speelse dans waarbij je je danspartner eens diep in de ogen kan kijken en achter je aan kan laten lopen. De Cha Cha Cha is misschienwel de meest populaire dans.
Daarna krijgen we de wat rustigere Bossa Nova (nieuwe golf), een uit de Samba ontwikkelde dans met sterk syncoperende ritmes.
We sluiten af met de ‘Samba’. Samba is feest. De Samba is eenmix van polka, Cubaanse habanera en Afrikaanse ritmes, ontstaan omstreeks 1910 in de sloppenwijken van Rio de Janeiro, en ieder jaar tijdens het uitbundige carnaval te horen.

SKU: BT.GOB-000080-030

Torstein Aagaard-Nilsen’s (1964) way of composing can be described as: uncompromising, wilful and contemporary. It is not surprising, therefore, that this occasionally causes a stir.
In the middle of the Seventies a trend arose in youth culture, which was characterized by provocation, distrust of the great ideologies, and the autonomy of the individual.
Punk is playful, aggressive, often humorous, and anti-everything, which inevitably leads to self-irony.
The first part of Aagaard-Nielsen’s composition (Introduction) is a texture based mainly on one short theme.
This pompous theme breathes a spirit of cold empty plains, where icy winds sigh around yourhead.
In the vehement Punk (Presto barbaro!) there is no longer any question of a theme. The basis for this part is formed by a repetitive motif (a descending minor third).
This motif is alternated with very powerful percussion beats and later on shrill harmonies. De wijze van componeren van Torstein Aagaard-Nilsen (1964) laat zich omschrijven als: compromisloos, eigenzinnig en eigentijds. Niet verwonderlijk dat dit af en toe wat stof doet opwaaien.
Midden zeventiger jaren ontstaat er een stroming binnen de jongerencultuur, die provocatie, wantrouwen tegen de grote ideologieën en de autonomie van het individu centraal stelt.
Punk is speels, agressief, veelal humoristisch en anti-alles, wat onvermijdelijk leidt tot zelfspot.
Het eerste deel (Introduction) is een weefsel, gebaseerd op voornamelijk één kort thema. Het pompeuze thema ademt de sfeer van kille lege vlakten, waar de ijzige wind je om de oren suist.
Tijdens de ‘heftige’ Punk (Presto barbaro!) is van een thema geen sprake meer. De basis voor dit deel is een steeds herhalend motief (dalende kleine terts). Dit motief wordt afgewisseld met zeer krachtige percussie slagen en later schrille samenklanken. Dit alles zorgt voor een bombastisch geheel.
Aan het slot van de Punk horen we het intoductie-thema tussen het punkgeweld door terugkomen.

Gobelin Music Publications.

SKU: BT.GOB-000060-130

Fanitullen is a lively, beautiful ‘Sl?tt’, i.e. an old Norwegian melody which is played on a traditional ‘Hardingfele’ (Hardanger fiddle).
Because of its violent rhythm and exciting character, playing a Fanitullen for a long time was considered improper. It was believed that a person playing this melody would come under the influence of the devil. Therefore, Fanitullen could be regarded as a kind of Rock’n Roll from the 18th century.
Tom Brevik’s adaptation is based on a composition for piano by Ole Olsen (1850-1927) Fanitullen is een levendige, mooie ‘Sl?tt’, een oude Noorse melodie die gespeeld word op een traditionele ‘Hardingfele’ (Hardanger viool).
Door de heftigeritmiek en het opzwepende karakter, werd het spelen van een Fanitullen gedurende lange tijd als niet kies beschouwd. Er zouden invloeden van de duivel in schuilen. Fanitullen zou daarom misschien wel als een soort Rock’n Roll van de 18e eeuw gezien kunnen worden.
De bewerking van Tom Brevik is gebaseerd op een compositie voor piano van Ole Olsen (1850-1927)

Gobelin Music Publications.

SKU: BT.GOB-000804-030

‘Panem et Circenses’, Bread and Games were essential for keeping the citizens of ancient Rome in check.
While the bread was meant for the poorest among the Romans, the Games were Popular Pastime Number One for everybody.
There were different kinds of games, such as chariot races (especially popular with female spectators), or wild-beast fights, where lions, tigers, bulls or bears were set on one another or even on human beings. Most popular, however, were the Gladiator fights.

In ‘Bread and Games’ William Vean depicts one of the many fights in the antique Colosseum.
1. Entrance of the Gladiators: By powerful bugle-calls the attention of the peoplewas asked for, after which the Gladiators entered the Arena at the sound of heroic marching-music.
2.Swordfight: We can hear that the fights were not mere child’s play in this part.On the contrary, they were a matter of life and death and were fought accordingly.
3.Mercy of the Emperor: Sometimes a wounded gladiator could be fortunate, depending on the mercy of the audience. Waving one’s handkerchief meant mercy, a turned-down thumb meant no pardon. The Emperor had the right to take the final decision, but he usually complied with the wish of the majority of the public.
4.Lap of Honour: Gladiators were mainly selected among slaves, convicted criminals, or prisoners of war. Consequently, winning was very important, as it would mean fame, honour and sometimes even wealth. A lap of honour, therefore, was the winner’s due reward.

‘Panem et Circenses’, brood en (circus)spelen, essentieel in het Romeinse leven om de burgers in het gareel te houden.
Het brood was vooral voor de allerarmsten bedoeld, maar de spelen, dat was volksvermaak nummer één.
Erwaren verschillende soorten spelen, de Strijdwagen racen, vooral in trek bij de vrouwen, de dierengevechten of jachtpartijen, waar leeuwen, tijgers, buffels of beren tegen elkaar of tegen mensen opgehitst werden. Maar favoriet warentoch wel de gevechten der Gladiatoren.

William Vean beschrijft in ‘Bread and Games’ één van de vele gevechten in het aloude Colosseum.
1. Entrance of the Gladiators: Met krachtige (hoorn)signalen wordt de aandachtvan het volk gevraagd waarna de Gladiatoren op heldhaftige marsmuziek de Arena binnentreden.
2. Swordfight: Dat de gevechten geen kinderspel waren horen we in dit deel. Het gaat er hard aan toe, en de gevechten waren vaak op levenen dood.
3. Mercy of the Emperor: In enkele gevallen had een gewonde Gladiator geluk. Dit hing af van de stemming van het publiek. Wapperende zakdoeken betekende geluk, met de duim naar beneden wijzen betekende geen pardon.De Keizer had het laatste woord maar volgde meestal de stemming van het publiek.
4. Lap of Honour: Gladiatoren werden meestal uit slaven, veroordeelde misdadigers of krijgsgevangen geselecteerd. Winnen was daarom erg belangrijk.Dit betekende roem, eer en soms zelfs rijkdom. (vergelijkbaar met onze sporthelden) Een ereronde was dus wel op zijn plaats.

SKU: BT.DHP-1145332-070

ISBN 9789043136754. 9x12 inches. English-German-French-Dutch.

This new original composition by the Japanese composer Itaru Sakai for ten-part brass ensemble is characterised by two main ideas: a fanfare section, deriving from a literal quotation from the opening of Mahlerâ??s fifth symphony, and a contrasting,wandering theme thatâ??s rather melancholy.

A BOUNDARY ISLAND is geschreven voor het Brass Ensemble Rose en het RivST Brass Quintet. De première vond op 13 april 2010 plaats in de Rose Hall in het Japanse Toyonaka Osaka, tijdens een concert waarin beide blazersensemblesoptraden. De componistwilde met dit werk het karakter van de muziek als universele taal uitdrukken - een taal waarin mensen uit alle delen van de wereld met elkaar kunnen communiceren.
Aan het begin van de compositie worden tweethemaâ??s ge ntroduceerd: het eerste, in fanfareachtige stijl, is ge nspireerd op een citaat uit de opening van Mahlers vijfde symfonie. Het staat in contrast met het tweede, eerder melancholische thema.Het levendige hoofddeel heeftzijn eigen krachtige thema, maar grijpt ook terug op de twee openingsthemaâ??s, die daarbij in een nieuw jasje worden gestoken. Na een korte terugkeer naar het langzamere tempo van de inleiding wordt het werk met eenvlotter gedeelteafgesloten.

Die Hoffnung, dass in der gemeinsamen Sprache der Musik alle Menschen miteinander sprechen können, ist das zentrale Thema von A BOUNDARY ISLAND.

Zu Beginn des Stückes werden zwei Themen vorgestellt: Das erste, fanfarenartige Thema, das aus einem Zitat vom Beginn von Mahlers SINFONIE NR. 5 entwickelt wurde, steht im Kontrast zum zweiten, eher melancholischen Thema. Der bewegte Hauptteilpräsentiert ein eigenes, kraftvolles Hauptthema, bezieht aber auch beide Einleitungsthemen wieder mit ein und rückt diese teilweise in ein neues Licht. Nach einem kurzen Einschub im langsamen Eingangstempo folgt ein stretta-artiger Schluss.

Dans A BOUNDARY ISLAND, le compositeur souhaitait exprimer le caractère universel de la musique en tant que langage qui permet tout le monde de communiquer.
Deux thèmes sont présentés au début de la pièce : le premier, dans un style de fanfare, rappelle un passage de lâ??introduction de la 5e symphonie de Mahler. Il contraste avec le deuxième motif, plus mélancolique. La section principale, très animée,introduit une nouvelle trame puissante tout en reprenant les premières thèmes en les traitant différemment. Après un bref retour au tempo plus lent de lâ??introduction, la pièce sâ??achève sur un rythme rapide.