SKU: BT.AMP-028-130

The piece reflects the composer's fascination with the origins of the universe and deep space in general. The title comes from a theory, formulated by Pythagoras, that the cosmos was ruled by the same laws he had discovered that govern the ratios of note frequencies of the musical scale. (‘Harmonia’ in Ancient Greek, which means scale or tuning rather than harmony - Greek music was monophonic). He also believed that these ratios corresponded to the distances of the six known planets from the sun and that the planets each produced a musical note which combined to weave a continuous heavenly melody (which, unfortunately, we humans cannot hear). In this work, these six notesform the basis of the sections MUSIC OF THE SPHERES and HARMONIA. The pieces opens with a horn solo called t = 0, a name given by some scientists to the moment of the Big Bang when time and space were created, and this is followed by a depiction of the BIG BANG itself, as the entire universe bursts out from a single point. A slower section follows called THE LONELY PLANET which is a meditation on the incredible and unlikely set of circumstances which led to the creation of the Earth as a planet that can support life, and the constant search for other civilisations elsewhere in the universe. ASTEROIDS AND SHOOTING STARS depicts both the benign and dangerous objects that are flying through space and which constantly threaten our planet, and the piece ends with THE UNKNOWN, leaving in question whether our continually expanding exploration of the universe will eventually lead to enlightenment or destruction.

Dit werk weerspiegelt de fascinatie van de componist voor het heelal. Het begint met een hoornsolo met de naam t = 0, waarmee sommige wetenschappers de oerknal aanduiden. Dan volgt een weergave van de oerknal zelf. Het volgendegedeelte, The Lonely Planet, is een meditatie over het ongelooflijke samenspel van omstandigheden dat leidde tot het ontstaan van de Aarde. Asteroids and Shooting Stars beschrijft objecten in de ruimte. Het werkeindigt met The Unknown, waarmee we in het ongewisse blijven over de gevolgen van onze verdere verkenning van het universum. In 2005 won Philip Sparke met Music of the Spheres de National Band Association/William D.Revelli Memorial Band Composition Contest.

Mit diesem großartigen Werk, das dem Auftraggeber der Yorkshire Building Society Band am Europäischen Brass Band Wettbewerb 2004 in Glasgow als Selbstwahlstück zu einem weiteren Titel verhalf, beweist Philip Sparke einmal mehr seine außergewöhnlichen kompositorischen Fähigkeiten. Dieses Werk über die Ursprünge des Universums führt uns vom Urknall, vorbei an einsamen Planeten, Asteroiden und Sternschnuppen schließlich ins Unbekannte - die ungewisse Zukunft. Ein Glanzstück und eine echte Herausforderung für jeden Spitzen-Brass Band!

La fresque Music of the Spheres (“La musique des sphères”) souligne la fascination qu’éprouve le compositeur pour les origines de l’univers. L’orchestration est proche de la musique de film. Le climat musical est ample, sonore et contrasté.

Music of the Spheres evidenza il fascino che le origini dell’universo esercitano su Philip Sparke. Il titolo proviene da una teoria del matematico greco Pitagora, secondo la quale il cosmo è retto dalle stesse leggi che governano i rapporti di frequenza tra le note della scala musicale. Questa composizione inizia con un assolo di corno chiamato t = 0, nozione che definisce il momento del big-bang. The Lonely Planet (Il pianeta solitario) è una meditazione sulle circostanze che hanno portato alla creazione della terra. Asteroids and Shooting Stars (Asteroidi e Stelle cadenti) descrive i molteplici oggetti che si muovono nello spazio e che rappresentano unrischio per il nostro pianeta. Le battute finali portano verso l’ignoto (The Unknown) sollevando una domanda la cui risposta resta in sospeso: la nostra continua avanzata nell’esplorazione dell’Universo porter un giorno alla scoperta o alla distruzione?

SKU: BT.DHP-1053919-030

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

Elegy I ‘Jealousy’ has been named after John Donne’s poem of the same name. This English poet (1572-1631) wrote an entire series of elegies, each with its own theme. Jealousy can trigger various emotions, ranging from disappointment, grief, or regret, to madness and anger. All these emotions have been incorporated into this composition. Jacob de Haan was inspired by three different works of art: a poem (the aforementioned poem by John Donne), a painting by the Norwegian painter Edvard Munch (Jealousy in the Garden) and an old French chanson about jealousy (Je ne l’ose dire) by the sixteenth-century French composer Pierre Certon. The music refers repeatedly to thischanson - sometimes through key notes from the melody that serve as the starting point for new, isolated themes and sometimes through quotations of the original version

Elegy I ‘Jealousy’ werd genoemd naar het gelijknamige gedicht van John Donne. Jaloezie (Jealousy) roept een hele rij emoties op. Van teleurstelling, treurnis en verdriet tot boosheid en woede. Het gedicht Jealousy van Donneen ook het gelijknamige schilderij van Edvard Munch inspireerden Jacob de Haan om dit werk te componeren. En het is hem goed gelukt om alle emoties die bij jaloerse gevoelens horen muzikaal te verklanken! Een treffend concertwerkdat u niet mag missen…

Elegy I ‘Jealousy’ wurde nach dem gleichnamigen Gedicht von John Donne benannt. Eifersucht (Jealousy) vermag eine ganze Reihe von Emotionen auszulösen - von Enttäuschung, Trauer, Bedauern bis hin zu Ärger und Wut. Jacob de Haan ist es gelungen, all diese Gefühle in Musik umzusetzen. Ein bewegendes Konzertwerk, das Sie sich nicht entgehen lassen sollten.

Elegy I: Jealousy (Élégie 1 : La Jalousie) a emprunté son nom au poème éponyme de John Donne. La jalousie peut déclencher de nombreuses émotions qui vont de la déception, de la peine et du regret la colère ou la folie. Toutes ces émotions ont trouvé leur place dans cette composition, inspirée de trois formes d’art différentes : la poésie (Elegy I), la peinture (La Jalousie - Edvard Munch) ; la chanson (Je ne l’ose dire - Pierre Certon). La résonance affective et émotionnelle est forte. En un instant, l’auditeur est touché par ce qu'il entend.

SKU: BT.GOB-001080-130

Trimbeka is a composition which owes its existence to the anniversary of music society “de Vlecke” in Gorredijk.
The name Gorredijk originates from “goor” or “gor”, which means : bog. Along the marshy peat ran a “dijk” (the Dutch word for dike), called the Gordijk. The name of the village resembles that of the home town of the composer himself, who comes from a town in Twente called Goor.
Three streams used to run through the area around Gorredijk. the historical name Trimbeets (Trimbeka), meaning three brooks, recalls this to mind.
Gorredijk was a flourishing “Vlecke”, i.e. large village, which was situated on an intersection of important connecting roads.The liveliness which this entailed is one of the distinctive elements in Trimbeka.
Furthermore, ominous sounds possibly refer to the dangers of the bog, while the resonance of the merriment during the annual fair can also be heard. The slow middle movement is an ode to the beautiful landscape surrounding the village.

Trimbeka is een compositie die haar ontstaan dankt aan het jubileum van Muz. Ver. de Vlecke te Gorredijk.
De naam Gorredijk is afkomstig van Goor of Gor, wat moerassige plaats betekent.
Langs het moerassige veengebied liepeen dijk, die Gordijk werd genoemd. De naam van het dorp zorgde voor een band met de componist, die zelf afkomstig is uit het Twentse Goor.
In het gebied rondom Gorredijk stroomden vroeger drie beken. De historische naam Trimbeets(Trimbeka) herinnert daar nog aan. Gorredijk was een bloeiende ‘Vlecke’ (groot dorp) dat op een kruispunt lag van enkele belangrijke verbindingswegen. De levendigheid die dit met zich meebracht is één van de elementen diein Trimbeka terug te horen zijn. Voorts klinken er onheilspellende klanken die een verwijzing kunnen zijn naar het moerasgebied en is er vermaak tijdens de jaarlijkse markt.
Het langzame middendeel is een ode aan de prachtigenatuur.

SKU: BT.GOB-000958-130

Scottish Dances is based on three Scottish traditionals: Cock of the North, The Bonnie Bank's O'Loch Lomond and Marie's Wedding.

I. Cock of the North's name is used for multiple things or events. For example for a locomotive to a famous, it seems, delicious liqueur, and rallies to snowboard competitions. Furthermore is Cock O' the North a nickname of a famous Duke. (The 4th Duke of Gordon).
In this composition Cock of the North (a Jig) is a traditional Scottish bagpipe tune, regularly played on tattoos by Pipe Bands. Not infrequently the drummers sing the text.

Auntie Mary, had a canary,
Up the leg of her trousers
While she was sleeping Iwas peeping
Up the leg of her trousers.

II. The Bonnie Bank's O'Loch Lomond is about a sad story that took place during an revolt against the British. In 1745 Bonnie Prince Charlie had to retreat. Two of his men were captured. One was convicted and executed, while the other was released. The spirit of the executed soldier would arrive in Scotland via the 'low road' (underworld) before his companion, who had still a long way to go.

You'll take the high road
And I'll take the low road
And I'll be in Scotland afore ye
But me and my true love will never meet again
On the Bonnie Bonnie Banks of Loch Lomond

III. In a Scottish wedding, after the official ceremonies, there is often danced. This is called a ceilidh. For this we use traditional Scottish music such as Marie's Wedding '.
Mid dance we go back to the church, where a lovely song in honor of the couple sounds.
Marie's Wedding has been recorded by Van Morrison (among many others).

Step we gaely, on we go, heel for heel and toe for toe
Arm and arm and on we go, all for Marie's wedding

Scottish Dances is gebaseerd op drie Schotse traditionals: Cock of the North, The Bonnie Bank's O'Loch Lomond en Marie's Wedding.

I. De naam Cock of the North wordt voor meerdere dingen of evenementen gebruikt. Van een beroemdelocomotief tot een, naar het schijnt, een heerlijke likeur, en van rally's tot snowboard wedstrijden. Bovendien was 'Cock O' the North' een bijnaam van een bekende hertog. (the 4th Duke of Gordon)
Het in deze compositiegebruikte Cock of the North (een Jig) is een traditioneel Schotse bagpipe tune (doedelzak liedje) wat regelmatig gespeeld wordt op taptoes door Pipebands. Niet zelden zingen de slagwerkers de tekst mee.

Auntie Mary, had acanary,
Up the leg of her trousers
While she was sleeping I was peeping
Up the leg of her trousers.

II. 'The Bonnie Bank's O'Loch Lomond', gaat over een triest verhaal dat zich afspeelde tijdens een opstand tegende Engelsen. In 1745 moest Bonnie Prince Charlie zich terugtrekken. Twee van zijn mannen werden gevangen genomen. Eén van hen werd veroordeeld en geexecuteerd, terwijl de ander vrijgelaten werd. De geest van de geexecuteerde soldaatzou via de 'low road' (onderwereld) eerder in Schotland aankomen dan zijn kameraad, die nog een lange ruige weg te gaan had.

You'll take the high road
And I'll take the low road
And I'll be in Scotland aforeye
But me and my true love will never meet again
On the Bonnie Bonnie Banks of Loch Lomond

III. Bij een Schotse bruiloft wordt na de officiele plechtigheden vaak gedanst. Dit noemt men een ceilidh. Hiervoor gebruiktmen traditionele Schotse muziek zoals bijv. 'Marie's Wedding'.
Halverwege de dans gaan we nog even terug naar de kerk, waar een lieflijk lied ter ere van het bruidspaar klinkt.
Marie's Wedding is o.a. door Van Morrison opgenomen.

SKU: BT.AMP-238-030

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

The tune Old Hundredth is one of the best-known melodies in all Christian musical traditions and first appeared in the 1551 psalter Pseaumes Octante Trois de David, where it is used as a setting for a version of Psalm 134; it is usually attributed to the French composer Louis Bourgeois (c.1510 - c.1560). The melody was then used in 1561 by the Scots clergyman, William Kethe in Sternhold and Hopkins’ Psalter for his paraphrase of Psalm 100 - All People that on Earth do Dwell<(I>, which is still the most familiar hymn sung to this noble tune. When Tate and Brady’s New Version of the Psalms was published in 1696, the melody became know as the ‘old’ version - henceits current title. This arrangement presents three contrasting verses and is effective as a concert piece as well as an instrumental interlude as part of a church service or wedding.

De melodie van Old Hundredth is een van de bekendste in alle christelijke muziektradities, ze verscheen voor het eerst in Pseaumes Octante Trois de David uit 1551. De muziek wordt meestal toegeschreven aan de Fransecomponist Louis Bourgeois (ca.1510-ca.1560). In 1561werd de melodie gebruikt door de Schotse geestelijke William Kethe voor zijn parafrase van psalm 100. Later werd de melodie in Engeland bekend als de ‘oude’ versie - daar komt ookde huidige titel vandaan. Dit arrangement, met drie contrasterende coupletten, is geschikt als concertwerk of als instrumentaal tussenspel tijdens een kerkdienst of huwelijksceremonie.

Old Hundtredth ist eine der bekanntesten Melodien aller christlichen Musiküberlieferungen. Es erschien erstmals in dem Psalter Pseaumes Octante Trois de David von 1551, wo es als Satz für zwei Psalmen verwendet wurde. Diese Bearbeitung präsentiert drei kontrastierende Strophen und kann sehr wirkungsvoll sowohl als Konzertwerk als auch als instrumentales Zwischenspiel in einem Gottesdienst oder während einer Hochzeitszeremonie eingesetzt werden.

L’hymne Old Hundredth est une des plus célèbres hymnes chrétiennes de tous les temps. Elle fut publiée pour la première fois en 1551 dans le psautier de Genève Pseaumes octante-trois de David avec accompagnement du Psaume 134. La mélodie est fréquemment attribuée au compositeur français Louis Bourgeois (vers 1510-vers 1560).En 1561, William Kethe, un pasteur écossais, reprend la mélodie pour réaliser une paraphrase du Psaume 100, All People that on Earth do Dwell (Vous tous, habitants de la terre !), qui sera publiée dans le Psautier de Sternhold et Hopkins. Cette paraphrase reste le texte le plus chanté sur la mélodie de Bourgeois. En 1696,Nahum Tate et Nicholas Brady réalisent une Nouvelle Version des Psaumes de David (New Version of the Psalms). Par opposition la version révisée de la mélodie, la version initiale prend alors le nom de Old Hundredth, autrement dit « l’ancienne version du Psaume 100 ».

SKU: BT.1143-04-030-MS

At the beginning of the 1980s Alison Moyet was discovered by Vince Clarke, who - in search of greater independence - had left the successful band Depeche Mode. The soulful singing style of Moyet and the electronic, innovative pop that Clarke made melded well together in the group Yazoo with hits such as Only You and Don’t Go. However, after a number of years Moyet went her own way and forged a solo career, during which she demonstrated a somewhat more traditional sound. She recorded several covers (such as The First Time I Ever Saw Your Face and That Ole Devil Called Love) but she also wrote fine songs herself, such as Love Resurrection and, of course, the expressive song AllCried Out. This arrangement by Peter Kleine Schaars does justice to the atmosphere of the original song.

Die erfolgreiche Karriere von Alison Moyet begann zu Beginn der 80er-Jahre mit der englischen Popgruppe Yazoo. Nach ein paar Jahren ging die Sängerin mit der starken Soulstimme jedoch eigene Wege und arbeitete an einer Solo-Karriere. Sie nahm einige Cover-Versionen auf, schrieb aber auch selbst schöne Lieder, darunter Love Resurrection und natürlich das ausdrucksvolle, unvergessene All Cried Out. Diese Bearbeitung von Peter Kleine Schaars wird der Stimmung des Originals vollkommen gerecht.

La chanteuse Alison Moyet est repérée au début des années 1980 par Vince Clarke, alors la recherche d’une plus grande indépendance : il a quitté son célèbre groupe Depeche Mode. La voix mélancolique d’Alison Moyet et la musique pop électronique innovante de Vince Clarke s’unissent au sein du groupe Yazoo dont des chansons comme Only You et Don’t Go rencontrent un vif succès. Quelques années après, Alison Moyet décide néanmoins de suivre son propre chemin et se lance dans une carrière solo au cours de laquelle elle développe un style plus conventionnel. Elle enregistre plusieurs reprises telles que The First Time I Ever Saw Your Face et That Ole Devil CalledLove, mais compose aussi de superbes titres tels que Love Resurrection et bien entendu All Cried Out, une chanson particulièrement expressive. L’arrangement de Peter Kleine Schaars reste très fidèle l’ambiance de la chanson d’origine.

SKU: BT.AMP-465-030

English-German-French-Dutch.

These 30 Original Chorales and Warm-Ups have been designed to develop the most important aspects of band playing, by providing material that can be used at the start of a rehearsal to test balance, dynamics, tuning, flexibility and articulation. Band directors are encouraged to adapt them to address the specific needs and challenges of their ensembles. Dynamics and tempo indications are not given and should be chosen by the director as required. All the chorales are strictly four-part. This multi-purpose collection is an essential purchase for every ambitious band!

30 Original Chorales and Warm-Ups is ontwikkeld om belangrijke vaardigheden van het spelen in een blaasorkest te ontwikkelen door middel van materiaal dat kan worden gebruikt om bij de start van een repetitie aan de balans, dynamiek, zuiverheid, flexibiliteit en articulatie te werken. Dirigenten kunnen de koralen en warming-ups naar wens aanpassen door zich te richten op specifieke muzikale aspecten. Er worden geen aanwijzingen voor dynamiek en tempo gegeven, die bepaalt de dirigent naar eigen inzicht. Alle koralen zijn vierstemmig. Een veelzijdig toepasbare bundel die onmisbaar is voor elk ambitieus blaasorkest!

Die 30 Original Chorales and Warm-Ups wurden konzipiert, um die wichtigsten Aspekte des Blasorchesterspiels zu erarbeiten. Mithilfe des umfangreichen Materials kann man zu Beginn einer Probe Balance, Dynamik, Stimmung, Flexibilität und Artikulation üben. Orchesterleiter können das Material an die Bedürfnisse ihres jeweiligen Orchesters anpassen, indem sie sich auf bestimmte musikalische Herausforderung konzentrieren. Es gibt keine Angaben zu Dynamik und Tempo, da dies vom Orchesterleiter entsprechend gewählt werden soll. Die Choräle sind alle vierstimmig. Eine vielseitige Sammlung, die unverzichtbar für jedes anspruchsvolle Orchester ist!

30 Original Chorales and Warm-Ups a été conçu pour développer les aspects importants du jeu d’ensemble en offrant des morceaux qui permettent d’évaluer la balance, les nuances, l’intonation, la flexibilité et l’articulation. Idéal pour l’usage lors du début d’une répétition, tous les chorals sont quatre voix. Ce recueil usages multiples est indispensable chaque orchestre ambitieux !

Questi 30 Original Chorales and Warm-Ups (30 corali originali e pezzi di riscaldamento) sono stati pensati per sviluppare gli aspetti più importanti del suonare in banda, quali equilibrio, dinamiche, intonazione, flessibilit e articolazione. Tutti i corali sono rigorosamente a quattro parti. Questa collezione è un acquisto essenziale per ogni banda che vuole migliorare!

SKU: BT.AMP-142-030

9x12 inches.

Over a period of four decades Jimmy Webb (b. 1946) has written hits for a number of singers including Glen Campbell, Art Garfunkel, Frank Sinatra, Willie Nelson, Johnny Cash and Linda Ronstadt. His songs are often epic in character and include By the Time I Get to Phoenix; Up, Up and Away; Didn’t We; Wichita Lineman and Galveston. MacArthur Park (1968) was unlike anything that had gone before it. Running at over 7 minutes, it is 2 or 3 times the length of most pop songs and has an extended orchestral interlude. Richard Harris’ seminal recording topped the music charts in Europe, while peaking at number two on the U.S. charts. Philip Sparke has made this excellentarrangement for brass band, which is sure to become a regular feature on your concert programme.

MacArthur Park van Jimmy Webb, een nummer dat uitkwam in 1968, was niet te vergelijken met alles wat daarvoor was gemaakt. Met een duur van meer dan zeven minuten is deze song twee of drie keer zo lang als de meeste popsongs,ook het orkestraal tussenspel is bijzonder. Richard Harris’ originele opname stond bovenaan in de hitparades van Europa en op nummer 2 in de Verenigde Staten. Philip Sparke schreef een fantastisch arrangement dat zowel uw muzikantenals uw publiek zal aanspreken.

Jimmy Webbs Musik kennt jeder: sei es als Musik zur Fernsehserie Emergency Room oder als einen der Hits von großen Stars wie Frank Sinatra, Johnny Cash, Linda Ronstadt und vielen anderen. Mit dem Popsong MacArthur Park gelang dem stets kontroversen, aber äußerst erfolgreichen Sänger und Komponisten ein Riesenhit im Jahr 1968. Das Lied über eine verlorene Liebe ist ungewöhnlich lang für einen Popsong und es enthält ein ausgearbeitetes Orchester-Zwischenspiel. Grund genug für Philip Sparke, diesen besonderen, unvergessenen Hit für Brass Band zu bearbeiten.

Pendant plus de quarante ans, Jimmy Webb (1946) a composé des chansons succès pour divers artistes tels que Glen Campbell, Art Garfunkel, Frank Sinatra, Willie Nelson, Johnny Cash et Linda Ronstadt. En 1968, il écrit MacArthur Park, une chanson complètement novatrice. D’une durée de plus de sept minutes, elle est deux trois fois plus longue que la plupart des succès pop et contient un grand interlude orchestral. La version d’anthologie de MacArthur Park, interprétée et enregistrée par Richard Harris, s’est classée en tête des hit-parades européens et numéro 2 aux États-Unis.

Per oltre quarant’anni, Jimmy Webb (1946) ha composto canzoni di successo per artisti come Glen Campbell, Art Garfunkel, Frank Sinatra, Willie Nelson, Johnny Cash e Linda Ronstadt. Nel 1968, scrive MacArthur Park, una canzone totalmente innovativa. Di una durata di oltre sette minuti, è da due a tre volte più lunga della gran parte dei successi pop e contiene un interludio orchestrale. La versione d’antologia di MacArthur Park, interpretata e incisa da Richard Harris è stata in testa alle hit-parades europee e n. 2 negli Stati Uniti.

SKU: BT.DHP-1125277-130

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

The Golden Pass is a rail line in the Swiss Alps that connects Montreux, located by Lake Geneva, to Lucerne, in central Switzerland. This composition echoes the thoughts and feelings of a passenger who watches the changing landscapes he observes on this journey: green meadows full of grazing cows and traditional chalets, beautiful mountain lakes, waterfalls and mountain tops, including the scenic Brüning Pass. Is this real or just a dream? We may never know!

De Golden Pass verwijst naar een prachtige reis per trein die vanuit Montreux aan het meer van Genève door de Zwitserse Alpen voert naar Luzern in Centraal-Zwitserland. Als een echo weerklinken de gevoelens van een passagier. Vol verrukking slaat hij het afwisselende landschap gade tijdens de reis: grazende koeien op sappige groene weides, traditionele chalets, fantastische bergmeren, watervallen en indrukwekkende bergtoppen, waaronder de Brüningpass. Is dit werkelijkheid of slechts een droom…?

Der Goldene Pass ist eine Panorama-Zuglinie, die durch die Schweizer Alpen von Montreux am Genfer See nach Luzern in der Zentralschweiz führt. Diese Komposition ist ein Echo der Seele eines Passagiers, der die abwechslungsreiche Landschaft während der Reise bewundert: weidende Kühe auf saftig grünen Wiesen, traditionelle Chalets, wunderschöne Bergseen, Wasserfälle und beeindruckende Berggipfel, darunter auch der Brüning-Pass. Ist dies Wirklichkeit oder Traum? Egal, reisen Sie einfach mit!

La Golden Pass est une ligne ferroviaire dans les Alpes suisses qui relie la ville de Montreux, située aux abords du lac Léman, Lucerne en Suisse centrale. Cette composition fait écho aux états d’ me d’un passager, admirant la diversité du paysage lors de son périple : les vertes prairies, les chalets pittoresques, les magnifiques lacs de montagne, les cascades et les sommets alpins. Est-ce réel ou s’agit-il d’un rêve ? Difficile de savoir...

La linea ferroviaria Golden Pass collega Montreux a Lucerna via Chateau-d’Oex, Gstaad e Interlaken. Un viaggio di 5 ore su vagoni panoramici attraverso i paesaggi più pittoreschi della Svizzera. Questa composizione fa eco allo stato d’animo di un passeggero che ammira la diversit del paesaggio: i vigneti a terrazza del lago di Ginevra, le distese di pascoli e foreste dell’Alto Gruyère, gli splendidi chalets del Saanenland, i laghi e le montagne. Si tratta di un sogno o della realt ? Difficile a dirsi….

SKU: BT.GOB-000037-030

Composed during the summer of 1988. Commissioned by The Norwegian Brass Band Club First performed in the Grieg Hall¬? at the 10th Anniversary Concert for the Norwegian Championship, Bergen, February 1989. EBML conducted by Michael Antrobus.

The work is important for me because it was my first piece to be played outside Norway. Black Dyke/David King performed it and did a recording of it in 1991.

The composer:
In the original score I quote a Swedish bishop (Olaus Mangnus) who lived in the 15th century. He travelled around Scandinavia and drew maps - very important historic material.

When he came to the north of Norway (where I come from) hedescribed the wind from the north as Ciricus: (something like) Worst of all winds is Circius, that revolves(?= turn upside down) heaven and earth. (Well, not a good translation I¬?m afraid).

The fast sections reflects the mighty winds from the north. In the middle section, I borrowed a folksong-like tune (by C. Elling, a norwegian composer).
The text (by Kristoffer Janson) tells about old times when the fishermen used open boats: they had to put their lives in the hands of God. De opening en het slot van dit werk beschrijven 'Circius' de wind die hemel en aarde verwoest.
Het middendeel is een bewerking van het Noorse volkslied 'The fisherman's speech to his son'. De inhoud van het lied komt overeen met Circius. De vader verzoekt zijn zoon de krachten van de natuur te trotseren, maar bovenal te respecteren.
Een kort doch spectaculair concertwerk dat het gehele orkest in de greep heeft.

Gobelin Music Publications.

SKU: BT.GOB-000817-130

There are people who are capable of planning well. They live their lives in a well-structured manner and know exactly what they have to do. On the other hand, there are also people who are the exact opposite: they want to do too many things at once and are often somewhat absent-minded, which occasionally results in frantic situations. The outcome of one such situation is ‘They are coming’.
John Emerson Blackstone had been working on a new composition for some time when he received a telephone call from his editor, who told him that the deadline was approaching rapidly, even worse, that it would expire at the end of that same day and that he would drop by in person to fetch thecomposition!
Blackstone set to work in a frenzy and completed the last details. When his editor arrived, the piece was finished ..... and got its definitive title: ‘They are coming’.

Er zijn mensen die goed kunnen plannen. Ze leven zeer gestructureerd en weten precies wat ze moeten doen. Er zijn er ook die dat niet kunnen. Ze doen vaak vijf dingen tegelijkertijd, zijn niet zelden enigszins verstrooid met als gevolgdat er af en toe gespannen situaties ontstaan. Het resultaat van zo’n situatie is ‘They are coming’.
John Emerson Blackstone was al een poosje bezig met een nieuwe compositie toen de hij zijn uitgever aan de telefoon kreeg.De deadline kwam met rasse schreden in zicht, sterker nog, het einde van die bewuste dag was de deadline en zou de uitgever het materiaal bij de componist ophalen.
Blackstone is als een razende Roeland aan het werk gegaanen heeft de laatste puntjes op de i gezet.
Toen de uitgever arriveerde was het stuk klaar... en kreeg haar definitieve titel: ‘They are coming’.