SKU: BT.GOB-000712-140

The Egyptian pharaoh Amenhotep IV, better known as Achnaton, was the second son and successor of Amenhotep III.
He reigned the New Kingdom from 1353 until 1336 BC.
Achnatons lack of interest in the economic well-being of Egypt ushered ina revolutionary period in Egyptian history.
His harsh reign induced much suffering under the population.
During this period when it was customary for a pharaoh to have many wives, he had taken his cousin Nefertete to reign as queen at hisside.
An elegant and very beautiful woman, she used her influence to ease the turmoil caused by Achnaton.
Combined with her grace, her presence at public functions led to a greater popularity among her subjects than the pharaoh enjoyedhimself.
Being mostly preoccupied with religious questions, he declared that all the other gods did not exist. There was only one god, the Aten, and it was the sun itself.
It was now necessary to change his name: ‘Amenhotep’ meaning ‘the god Amun is satisfied’, because he didnt want to be associated with Amun or any of the other deities.
He renamed himself ‘Achnaton’ which means ‘servant of the Aten’ -- a much more appropriate title!
In the sixth year of his reignAchnaton also moved the capital to a brand new city called Achet-Aton (‘the Horizon of the Aten’) which was where Tel el-Amarna stands today. He did this to further isolate himself from the ‘old’ religion, since the previous capital Thebes was thecentre of worship of Amun.
This new religion created an up rise among the population and high priests. In spite of Nefertetes influence, the falling economy and religious conflict resulted in the decline of the Egyptian empire.
Hoping toforget it ever happened, people later tried to eradicate all traces of Achnaton and his successors rule by smashing their statues, mutilating their mummies, and ruining their relief carvings.
From that moment on he was remembered as the‘heretic king’.

This composition was partially funded by the ‘Prins Bernhard Cultuurfonds’.

De Egyptische farao Achnaton was de zoon en opvolger van Amenhotep III en besteeg de troon als Amenhotep IV.
Hij regeerde van 1353 tot 1336 voor Christus.
Achnaton was nauwelijks ge?nteresseerd in politiek en handel waardoorhet Egyptische rijk onder zijn bewind in economisch verval raakte. Hij regeerde per decreet waaronder de bevolking zwaar te leiden had.
In die tijd was het gebruikelijk dat de farao’s meerdere vrouwen hadden waarvan hij eréén tot zijn hoofdvrouw koos waarmee hij zijn rijk regeerde.
Nefertete was de uitverkorene. Een zeer mooie, elegante vrouw, die met haar invloed op het harde beleid van Achnaton nog voor enige verlichting zorgde. Dit en haar aanwezigheidbij openbare presentaties leidde ertoe dat zij bij de bevolking een veel grotere populariteit genoot dan de farao zelf.
Achnaton hield zich vooral bezig met religieuze vraagstukken. Hij brak met het idee dat er meergoden zouden bestaan. Volgens hem was er slechts één god, namelijk de zon. Deze zonnegod noemde hij Aton.
Nadat deze gedachte zich bij hem had geopenbaard veranderde hij zijn naam van Amenhotep in Achnaton, hetgeen in het Egyptisch“Aton welgevallig” betekent.
In zijn zesde regeringsjaar stichtte Achnaton de nieuwe regeringszetel “Achet-Aton”, ver van de bewoonde wereld in de woestijn.
Deze stad, het huidige Tell el-Amarna in Midden-Egypte,stond geheel in het teken van de zonnegod. Deze nieuwe godsdienst stuitte op veel weerstand bij de bevolking en de priesters. De godsdienststrijd die hierdoor ontstond gekoppeld aan het economische verval zorgde, ondanks de invloedvan Nefertete, voor de ineenstorting van het Egyptische rijk als grote mogendheid.
Na de dood van Achnaton werd de regeringszetel “Achet-Aton” gebruikt als steengroeve. Zijn naam werd verwijderd van de alle bouwwerken en herinneringszuilen.

SKU: BT.GOB-000760-010

The Yiddish word ‘Klezmer’ has been derived from the Old Hebrew words ‘Kley’ (tool, instrument) and ‘Zemer’ (song, singing, making music).
Klezmer is the traditional music of Jews from Eastern Europe.Yiddish musicians (Klezmorim) were regularly invited to come and play at Yiddish weddings as well as several other Jewish celebrations and festive occasions.
Despite its close connection with traditional Eastern European folk music, Klezmer music has succeeded in preserving its distinctive Jewish character.

‘Klezmer Discovery’ is a voyage of discovery through the richly varied music of the Jewish people from Eastern Europe.
The introduction consists of anumber of motives from different traditional melodies (a Mitzve Tenzel and L’cha Dodi), followed by a melody in 3/8th time (Kandel’s Hora). This dance melody originally came from Bessarabia (present-day Moldavia) and was taken along to America by Jewish musicians round 1900.
Subsequently, ‘Der Terk in Amerika’, a composition by famous clarinet player Naftule Brandwein can be heard.
A number of fast, cheerful dance melodies (bulgars) form the finale of ‘Klezmer Discovery’ (Lebedyk un Freylekh, Lomir sich iberbetn and Sherele).

Het Jiddische woord ‘Klezmer’ stamt af van de oud-Hebreeuwse woorden ‘Kley’ (werktuig, instrument) en ‘Zemer’ (lied, gezang, musiceren).
Klezmer is de traditionele muziek van de Joden in Oost-Europa.
Jiddische muzikanten (Klezmorim)werden geregeld uitgenodigd om te komen spelen op traditionele Jiddische bruiloften en diverse andere Joodse feesten en gelegenheden.
Ondanks de sterke verwantschap met de traditionele volksmuziek uit Oost-Europa, heeftde klezmermuziek een duidelijk Joods karakter weten te behouden.

‘Klezmer Discovery’ is een ontdekkingstocht door de rijk gevarieerde muziek van de Joden in Oost-Europa.
De inleiding bestaat uit een aantal motieven vanverschillende traditionele melodieën (a Mitzve Tenzel en L’cha Dodi).
Daarna volgt een melodie in 3/8e maat (Kandel’s Hora). Deze dansmelodie komt oorspronkelijk uit Bessarabië (het tegenwoordige Moldavië) en is door Joodsemuzikanten zo rond 1900 meegenomen naar Amerika.
Vervolgens klinkt ‘Der Terk in Amerika’, een compositie van de befaamde klarinetist Naftule Brandwein.
Een aantal snelle, vrolijke dansmelodieën (bulgars) vormen het slot van‘Klezmer Discovery’ (Lebedyk un Freylekh, Lomir sich iberbetn en Sherele).

SKU: MH.1-59913-072-6

ISBN 9781599130729.

Program Notes: It was a happy coincidence that the commission for SINFONIA XVI: TRANSCENDENTAL VIENNA came from the Henry David Thoreau School located in Vienna, Virginia. Thoreau is one of the magic names in American culture: Henry David Thoreau, one of the leading figures of the Transcendentalist movement, centered in 19th-century New England, left us a body of unique philosophical and poetical writings. To utter the words, Walden Pond, is to invoke an America long past in physical actuality, but still present in the minds and hearts of many American citizens. The name, Vienna, of course, summons thoughts of the Old World: culture, fine food, wine, civilized cities. While contemplating the form that SINFONIA XVI should take, I found myself thinking of two pillars of Viennese culture: expressionism and the waltz. Musically speaking, expressionism reached a zenith in the works of Arnold Schoenberg and Alban Berg. It was Berg, in particular, that I wanted to invoke in the outer movements of my composition. I knew I would also have to include a waltz, and an invocation of the mysterious forces that are contained in both expressionism and transcendentalism. Thus was the structure of the work generated. The outer movements with their vision of the night sky and the stars, Aldebaran and Sirius, frame the central movements, which are essentially two versions of the same material, and are quieter and less dramatic. The outer movements are symmetrical, and share both pitch and rhythmic materials. Accordingly, I see the work as a ternary form, with the central movements forming a unit within the outer frame: A (Movement 1) B (Movements 2 & 3) A' (Movement 4). Harmonically, the work can be summarized by the two pitch-series which occur in the opening bars of Movement 1: the initial 12-note row, with a tonal center on F-sharp (measures 1-6), and the subsequent D-minor Dorian 7-note row (beginning in measure 14). Aspects of these materials occur in all four movements, but they are most strongly present in Movements 1 and 4. Note that the 12-note row is not subjected to the usual serial procedures, but instead is treated as a signifier and is left unchanged. Since the fourth movement takes up where the first movement leaves off, I can conceive of one interpretation of SINFONIA XVI as an evocation of Thoreau himself contemplating two of the brightest stars on a clear, cold night. Aldebaran is an orange, first-magnitude star, located in the constellation Taurus; Sirius, the Dog Star, is the brightest star in the sky, and is located in the constellation Canis Major. Thoreau interrupts his star-gazing to entertain some inward thoughts, waking dreams, as it were, then returns his gaze to the splendid night sky and all its treasures. Although many other interpretations of the material are possible, it is important to remember that the abstract materials of the piece -- pitch, rhythm, structure -- are what count the most. Ensemble instrumentation: 1 Piccolo, 4 Flute 1, 4 Flute 2, 3 Oboe, 1 Eb Clarinet (opt.), 4 Bb Clarinet 1, 4 Bb Clarinet 2, 4 Bb Clarinet 3, 3 Bass Clarinet, 3 Bassoon, 3 Eb Alto Saxophone 1, 3 Eb Alto Saxophone 2, 2 Bb Tenor Saxophone, 2 Eb Baritone Saxophone, 3 Bb Trumpet 1, 3 Bb Trumpet 2, 3 Bb Trumpet 3, 2 Horn 1, 2 Horn 2, 3 Trombone 1, 3 Trombone 2, 3 Euphonium B.C., 2 Euphonium T.C., 5 Tuba, 2 Timpani, 3 Percussion 1, 3 Percussion 2, 3 Percussion 3, 3 Percussion 4.

SKU: BT.GOB-000956-140

Scottish Dances is based on three Scottish traditionals: Cock of the North, The Bonnie Bank's O'Loch Lomond and Marie's Wedding.

I. Cock of the North's name is used for multiple things or events. For example for a locomotive to a famous, it seems, delicious liqueur, and rallies to snowboard competitions. Furthermore is Cock O' the North a nickname of a famous Duke. (The 4th Duke of Gordon).
In this composition Cock of the North (a Jig) is a traditional Scottish bagpipe tune, regularly played on tattoos by Pipe Bands. Not infrequently the drummers sing the text.

Auntie Mary, had a canary,
Up the leg of her trousers
While she was sleeping Iwas peeping
Up the leg of her trousers.

II. The Bonnie Bank's O'Loch Lomond is about a sad story that took place during an revolt against the British. In 1745 Bonnie Prince Charlie had to retreat. Two of his men were captured. One was convicted and executed, while the other was released. The spirit of the executed soldier would arrive in Scotland via the 'low road' (underworld) before his companion, who had still a long way to go.

You'll take the high road
And I'll take the low road
And I'll be in Scotland afore ye
But me and my true love will never meet again
On the Bonnie Bonnie Banks of Loch Lomond

III. In a Scottish wedding, after the official ceremonies, there is often danced. This is called a ceilidh. For this we use traditional Scottish music such as Marie's Wedding '.
Mid dance we go back to the church, where a lovely song in honor of the couple sounds.
Marie's Wedding has been recorded by Van Morrison (among many others).

Step we gaely, on we go, heel for heel and toe for toe
Arm and arm and on we go, all for Marie's wedding

Scottish Dances is gebaseerd op drie Schotse traditionals: Cock of the North, The Bonnie Bank's O'Loch Lomond en Marie's Wedding.

I. De naam Cock of the North wordt voor meerdere dingen of evenementen gebruikt. Van een beroemdelocomotief tot een, naar het schijnt, een heerlijke likeur, en van rally's tot snowboard wedstrijden. Bovendien was 'Cock O' the North' een bijnaam van een bekende hertog. (the 4th Duke of Gordon)
Het in deze compositiegebruikte Cock of the North (een Jig) is een traditioneel Schotse bagpipe tune (doedelzak liedje) wat regelmatig gespeeld wordt op taptoes door Pipebands. Niet zelden zingen de slagwerkers de tekst mee.

Auntie Mary, had acanary,
Up the leg of her trousers
While she was sleeping I was peeping
Up the leg of her trousers.

II. 'The Bonnie Bank's O'Loch Lomond', gaat over een triest verhaal dat zich afspeelde tijdens een opstand tegende Engelsen. In 1745 moest Bonnie Prince Charlie zich terugtrekken. Twee van zijn mannen werden gevangen genomen. Eén van hen werd veroordeeld en geexecuteerd, terwijl de ander vrijgelaten werd. De geest van de geexecuteerde soldaatzou via de 'low road' (onderwereld) eerder in Schotland aankomen dan zijn kameraad, die nog een lange ruige weg te gaan had.

You'll take the high road
And I'll take the low road
And I'll be in Scotland aforeye
But me and my true love will never meet again
On the Bonnie Bonnie Banks of Loch Lomond

III. Bij een Schotse bruiloft wordt na de officiele plechtigheden vaak gedanst. Dit noemt men een ceilidh. Hiervoor gebruiktmen traditionele Schotse muziek zoals bijv. 'Marie's Wedding'.
Halverwege de dans gaan we nog even terug naar de kerk, waar een lieflijk lied ter ere van het bruidspaar klinkt.
Marie's Wedding is o.a. door Van Morrison opgenomen.

SKU: BT.GOB-000758-010

Glitter and glamour, good-looking people, a lot of Bling Bling and fast cars images like these will cross our minds when we think of the movie world. However, reality proves to be different : as a rule, a tremendous amount of work will have been done on the set before a film is ready to be shown on the big screen.
A visit to an actual movie set inspired John Emerson Blackstone to write a composition bearing the same name. He had both seen a number of characteristic attributes and heard the typical phrases used in film making, and he incorporated them into ‘On the Movie Set’ .

In the first part, ‘The Clapboard’, a ‘director’s assistant’ is supposed to shout “Quieton the set’” and “Action!”, as is done before a real scene is shot. Subsequently, in order to create the right atmosphere, the clacking of a ‘Clapboard’ should be heard.
During a romantic scene we should be transported to another world by means of sweet sounds in the background, so romantic music is of course heard in the next part, ‘Love Scene’.
At the end of a long working day ‘It’s a wrap’ is called on the set to inform everyone that the filming on that day is completed.

Now there is only one more thing left to dream of : an Oscar.....

Perf. Note:
The use of the right props will add to the performance and appreciation of ‘On the Movie Set’. A red carpet and a glamorous reception should give your audience the feeling they are attending a real ‘opening night’!

‘Glamour’ en ‘Glitter’, mooie mensen, veel ‘bling bling’ en snelle auto’s. Zomaar een aantal zaken waar we aan denken als het om de filmwereld gaat. Maar voordat de film klaar is voor de bioscoop moet er doorgaans hard gewerkt wordentijdens het draaien op de filmset.
Een bezoekje op een filmset inspireerde John Emerson Blackstone tot het schrijven van ‘On the Movieset’. Hij zag een aantal zeer karakteristieke attributen en hoorde kreten die hij verwerktein deze compositie.

In het eerste deel: ‘The Clapboard’, is het de bedoeling dat de assistent van de regisseur ‘de bekende kreten’ (Quiet on the set of And Action!) roept, voordat er een take opgenomen wordt. Daarnamoet natuurlijk met een ‘Clapboard’ geklakt worden.
Bij een ‘Love Scene’ hoort uiteraard sfeerverhogende romantische muziek. Want zwijmelen bij een film gaat nu eenmaal niet zonder zoete klanken.
Aan het einde van eenlange dag klinkt altijd ‘It’s a wrap’. Dit betekent dat het laatste shot van de dag gemaakt is.

Nu maar hopen dat er een oscar in het verschiet ligt.

Perf. Note:
Het gebruik van de juiste rekwisieten zalde uitvoering en waardering van ‘On the Movieset’ ten goede komen. Een rode loper en een chique ontvangst zullen uw gasten een echt ‘premi?re’ gevoel geven.

SKU: HL.44011762

UPC: 884088896591. 9x12 inches. English(US)/Deutsch/Francais/Nederlands.

The hymn Nun ruhen alle Walder (Now All Forests Rest), arranged by J.S. Bach (No. 6, So sei nun, Seele, deine, from Cantata BWV 13), is a guiding light throughout this four-movement composition. Pütz wrote this work as a musical outcry against the wilful, profit-driven destruction of our environment. When Bach used the word ruhen (to rest) over 350 years ago, it probably had a different nuance from the meaning it has today. At the beginning of the 21st century - the so-called age of progress - nun ruhen alle Walder should mean now all forests die . Massive industrialization and globalization, coupled with pure greed, corruption, political scandals, an ever-wideninggap between the rich and poor, and other such senseless human actions, are pushing our blue planet closer and closer to the point of no return. This work is not intended to be a ranting accusation. It should remind us of the beauty and harmony that can exist all around us in nature, if we take care of it. Pütz hopes that this will, one day, help put a greater emphasis on humanity's survival, and coexistence with nature rather than the exploitation described earlier. All four texts were created by Australian poet Graeme King, whose works were discovered by Pütz, by chance on the internet. Pütz was especially captivated by King's clarity, and intrigued by the possibilities of adapting and melding the strong rhythmical structure of King's writing with his own musical language. The four movements are as follows: 1. Tears of Nature 2. Grrrevolution 3. Stand up! 4. Tomorrow The world premiere of Four Earth Songs took place on 7 July 2009 at the 14th WASBE-Conference in Cincinnati (USA). This work is dedicated in friendship to Jouke Hoekstra, conductor, and the Frysk Fanfare Orkest (the Frisian Fanfare-Orchestra).

De hymne Nun ruhen alle Walder, gearrangeerd door J.S. Bach (nr. 6, So sei nun, Seele, deine, uit cantate BWV 13), is de leidraad in deze vierdelige compositie. Putz schreef het werk als een muzikaal protest tegen de moedwillige,op winstbejag gebaseerde vernietiging van ons milieu. Toen Bach het woord 'ruhen' (rusten) meer dan 350 jaar geleden gebruikte, lag er waarschijnlijk een andere nuance in dan tegenwoordig. Aan het begin van de 21e eeuw - dezogenaamde eeuw van de vooruitgang - zou 'nun ruhen alle Walder' zelfs kunnen betekenen: 'nu sterven alle bossen'. De grootschalige industrialisatie en globalisering, in combinatie met pure hebzucht, corruptie, politieke schandalen,een groeiende kloof tussen arm en rijk, en andere dwaze menselijke verrichtingen, brengen onze blauwe planeet steeds verder in de problemen, tot er misschien geen weg terug meer is. Dit werk is niet bedoeld als een beschuldigendetirade. Het moet ons wijzen op de schoonheid en harmonie die in de natuur om ons heen kan bestaan, als we er goed voor zorgen. Putz hoopt dat er op een dag meer nadruk gelegd zal worden op het overleven van de mensheid invreedzame co-existentie met de natuur, zonder de eerdergenoemde uitbuiting. Alle vier de teksten zijn geschreven door de Australische dichter Graeme King, wiens werk Putz bij toeval tegenkwam op het internet. Hij werd getroffendoor Kings helderheid en raakte geintrigeerd door de mogelijkheid de sterke ritmische structuur van Kings teksten om te zetten in zijn eigen muzikale taal. De vier delen zijn de volgende: 1. Tears of Nature 2. Grrrevolution 3.Stand up! 4. Tomorrow De wereldpremiere van Four Earth Songs vond plaats op 7 juli 2009 tijdens de 14e WASBE Conference in Cincinnati (VS). Dit werk is in vriendschap opgedragen aan dirigent Jouke Hoekstra en zijn Fryskt Fanfare

Der Choral Nun ruhen alle Walder, hier in einer Bearbeitung von J.S. Bach (Nr. 6 So sei nun, Seele, deine aus der Kantate BWV 13), zieht sich wie ein roter Faden durch diese viersatzige Komposition, die als musikalischer Aufschrei (Anfang!) gegen die mutwillige, profitgesteuerte Zerstorung unserer Umwelt gedacht ist. Sicher hatte das Wort ruhen vor über 350 Jahren, als der Liedtext entstand, eine andere Bedeutung als heute. Zu Beginn des 21. Jahrhunderts, im sogenannten Zeitalter des Fortschritts, müsste es leider wohl eher heissen: Nun sterben alle Walder... Massive Industrialisierung, Globalisierung, aber auch Profitgier, Korruption, politische Unfahigkeit,krasse Unterschiede zwischen arm und reich, und schlussendlich die Uneinsichtigkeit des einzelnen Menschen haben dazu geführt, dass der Blaue Planet heute kurz vor dem Kollaps steht. Dieses Werk soll jedoch nicht nur anklagen, es soll auch die verbliebenen Schonheiten unserer Natur aufzeigen, in der Hoffnung, dass es einmal gelingen wird, die Rettung der Natur und den Schutz der Umwelt über die oben genannten Interessen zu stellen. Alle vier Texte stammen aus der Feder des australischen Dichters Graeme King, dessen Werk der Komponist durch einen glücklichen Zufall im Internet entdeckte. Besonders inspirierend war die Direktheit von Graemes Aussagen, aber auch die kraftvolle Rhythmik seiner Verse mit den daraus resultierenden Moglichkeiten der musikalischen Umsetzung. Die vier Satze sind wie folgt überschrieben: 1. Tears of Nature 2. Grrrevolution 3. Stand up! 4. Tomorrow Die offizielle Uraufführung von Four Earth Songs fand am 7. Juli 2009 statt, anlasslich der 14. WASBE-Konferenz in Cincinnati (USA). Das Werk ist dem Dirigenten Jouke Hoekstra und dem Frysk Fanfare Orkest (Friesischen Fanfareorchester) in aller Freundschaft gewidmet.

Le cantique Nun ruhen alle Walder, dont la ligne melodique fut reprise par Jean-Sebastien Bach pour son choral So sein nun, Seele, deine (Choral ndeg6 - Cantate BWV 13), est le fil conducteur de cette oeuvre en quatre mouvements concue comme un cri contre la destruction volontaire de la nature pour le profit. Plus de trois siecles nous separent du temps de Bach. Si les mots sont restes les memes, leur sens primitif connait cependant quelques nuances. Ainsi, au XXIe siecle - considere comme le << siecle du progres >>, il conviendrait de traduire Nun ruhen alle Walder (les forets se reposent ) par Les forets se meurent. La mondialisation et l'industrialisation massiveassociees a l'avidite predatrice, a la corruption politique, aux actions humaines irrationnelles et au fosse grandissant entre riches et pauvres conduisent notre planete bleue a se rapprocher chaque jour un peu plus du point de non retour. Cette composition n'est pas une accusation acerbe, mais plutot une exhortation a prendre soin de cette beaute si harmonieuse que nous offre la nature. Et peut-etre, prendrons-nous enfin conscience de l'importance d'une situation de coexistence avec la nature, necessaire pour la survie de l'espece humaine, et non d'exploitation qui conduit a la destruction. Un jour, alors qu'il naviguait sur Internet, Marco Pütz decouvrit l'oeuvre du poete australien Graeme King. Fascine par la clarte de l'ecriture et le rythme des vers, Marco Pütz imagina les multiples possibilites d'adaptation et de mise en musique qu'offrent les poemes de King. Il choisit quatre poemes sur la nature pour creer son oeuvre Four Earth Songs (Quatre chants de la terre). 1. Tears of Nature (Les larmes de la Nature) 2. Grrrevolution 3. Stand up! (Levez-vous !) 4. Tomorrow (Demain) Four Earth Songs est dedie amicalement a l'Orchestre de Fanfare de Frise (Frysk Fanfare Orkest) et a son chef, Jouke Hoekstra. L'oeuvre a ete donnee en creation mondiale par l'orchestre dedicataire a l'occasion de la 14eme Convention de la WASBE a Cincinnati aux.

SKU: BT.AMP-426-140

English-German-French-Dutch.

The Way to Heaven was commissioned by the Royal Air Force Music Services. 2015 was the 75th anniversary of the Battle of Britain, which took place between July and October 1940, when the courageous fighter pilots of the Royal Air Forcethwarted Hitler’s ambitions to launch an invasion on the UK.
The Way to Heaven opens with fluttering woodwind figures and brass fanfares, which build to a climax before a change of key introduces a short quotation for the Polish National Anthem - Mazurek Dbrowskiego. This fades and you can hear thesignal to scramble and the throaty sounds of the squadron’s Merlin engines bursting into life before they line up to take off. This leads to the main thematic material of the work, which depicts the heaven-bound flight of 303 Squadron as it climbs tointercept the incoming Messerschmitt 109s. A brief allusion to the Polish national anthem brings the piece to a triumphant close.

The Way to Heaven<+O> is geschreven in opdracht van de Britse Royal Air Force Music Services. In 2015 was het 75 jaar geleden dat de Slag om Engeland plaatsvond, tussen juli en oktober 1940, toen de moedige gevechtspiloten van de Royal Air Forcede ambities van Hitler om het Verenigd Koninkrijk tot capitulatie te dwingen wisten te dwarsbomen.
The Way to Heaven opent met ‘dwarrelende’ motieven in het hout en koperfanfares, die worden opgebouwd tot een climax voordat een modulatie een kort citaat van het Poolse volkslied Mazurek Dbrowskiego introduceert. Dit sterft weg endan horen we het alarmsignaal voor het opstijgen van de vliegtuigen, en het schorre geluid van de Merlin-motoren voordat de gevechtstoestellen de lucht in gaan. Dit leidt tot het belangrijkste thematische materiaal van het werk, dat de ‘vlucht naarde hemel’ van het 303 Squadron beschrijft tijdens de klim omhoog met als doel het onderscheppen van de Duitse Messerschmitts Bf 109. Een toespeling op het Poolse volkslied brengt het werk naar zijn triomfantelijke slot.

The Way to Heaven wurde von den Royal Air Force Music Services in Auftrag gegeben. 2015 jährte sich die Luftschlacht um England, die von Juli bis Oktober 1940 stattgefunden hat, zum 75. Mal. Die mutigen Jagdflieger der Royal Air Force hattenHitlers Ambitionen einer Invasion Englands verhindert.
The Way to Heaven beginnt mit einer unruhigen Figur in den Holzbläsern und mit Blechbläser-Fanfaren, die sich zu einem Höhepunkt aufbauen, bevor ein Tonartwechsel einen kurzen Verweis auf die polnische Nationalhymne Mazurek Dbrowskiego“ einleitet. Dies verklingt langsam und man hört das Signal zum Kampf und das Dröhnen der Merlin-Triebwerke der Staffeln, die vor dem Start zum Leben erwachen und sich aufstellen. Dies führt zum Hauptthema des Werkes, das den Flug in den Himmel vonStaffel 303 beschreibt um die herankommenden Messerschmidt 109 abzufangen. Es klingt nochmals kurz die polnische Nationalhymne an, bevor das Stück mit einem triumphalen Schluss endet.

The Way to Heaven est une commande des services de musique de la Royal Air Force. 2015 a marqué le 75e anniversaire de la Bataille d’Angleterre qui eut lieu de juillet octobre 1940, et durant laquelle les courageux pilotes de chasse de laRoyal Air Force entravèrent les ambitions d’Hitler d’envahir le Royaume-Uni.
The Way to Heaven commence par des motifs tremblants pour bois et des fanfares de cuivres qui se développent vers une apogée ; ensuite une modulation introduit une courte citation de l’hymne national polonais, Mazurek Dbrowskiego. Alorsque ces idées s’affaiblissent, on entend le signal pour décoller en urgence, puis le son rauque des moteurs Merlin de l’escadron mis en marche, avant que les avions ne s’alignent pour décoller. Ceci mène au matériel thématique principal de l’œuvrequi dépeint le vol vers le ciel de l’escadron 303 alors qu’il monte pour intercepter les Messerschmitt 109 entrants. Une brève allusion l’hymne national polonais mène la fin triomphante de l’œuvre.

Way to Heaven (La strada per il Paradiso) è stata commissionato dai Servizi Musicali della Royal Air Force britannica. Nel 2015 è stato ricordato il 75° anniversario della Battaglia d'Inghilterra, che ebbe luogo tra luglio e ottobre del 1940, quando i coraggiosi piloti della RAF impedirono le ambizioni di Hitler, che voleva invadere il Regno Unito.

SKU: BT.GOB-000438-140

Written as a commission by the Stichting de Inrichting foundation of Wijk bij Duurstede (the Netherlands), Rob Goorhuis Requiem voor de mens (Requiem for Man) on lyrics by André van Zwieten was composed in the year 2001.
This work for choir andwind-band greatly impressed the audience, whilst its composer remained obsessed by its war theme.

When he subsequently heard that the Rundfunk Blasorchester from the German town of Leipzig -a place not far from Colditz - was to dedicate a CDto his work, Rob Goorhuis got the idea to process some of the themes from his Requiem for Man into an instrumental composition about the famous Colditz castle. a place still bearing the scars of war.

From 1933 to 1934, the castle was aSchutzhaftlager. During the Second World War, it was used as a prison for senior officers. From this prison, many escapes were undertaken, which even resulted in the castle being nicknamed The Escape School. In the seventies, a television-seriesabout this period made the castle very well-known with the public at large.

The despondent tone of the opening theme underscores the sadness caused by wars and violence. Nevertheless the works ending is hopeful and triumphant. Peace iscelebrated, but with the hope for a lasting peace sadly remaining a topical issue to the present moment.

In 2001 schreef Rob Goorhuis, op teksten van André van Zwieten het Requiem voor de Mens, in opdracht van de Stichting de Inrichting uit Wijk bij Duurstede.
Dit werk voor koor en harmonie-orkest maakte grote indruk op het publiek, terwijl decomponist bleef geobsedeerd door het oorlogs thema.

Toen hij later hoorde dat het Rundfunk Blasorchester uit de Duitse stad Leipzig, een plaats niet ver van Colditz, gevraagd was om een cd te wijden aan zijn werk, kreeg Rob Goorhuis het ideeom enkele van de themas uit zijn Requiem voor de Mens te verwerken tot een instrumentale compositie over de beroemde kasteel Colditz, een plaats met nog steeds de littekens van de oorlog.
Het kasteel van Colditz heeft in de historie eenbelangrijke rol gespeeld. Het eeuwenoude kasteel overleefde vele veldslagen en oorlogen. In de Tweede Wereldoorlog diende het kasteel zelfs als gevangenis voor geallieerde officieren. Het aantal ontsnappingen was echter talrijk en de geromantiseerdeBritse TV-serie uit de jaren zeventig over dat onderwerp gaf het kasteel een grote bekendheid.
Het driedelige werk beschrijft de periode voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog.

De angst voor dat wat staat te gebeuren en het verdrietvan jaren van oorlog in het kalme sfeervolle eerste deel. Vervolgens de hoop op beter en positievere geluiden in het tweede en derde deel. Vooral het derde flitsende deel houdt de hoop op betere tijden springlevend.

Gobelin Music Publications.

SKU: CN.S11259

During a visit to the town of Saintes in South West France in the summer of 2003, I spent some time in the Roman amphitheatre there. It is a well preserved arena and I imagined what it must have been like to take part in the gladiatorial games. 'Roman times' is based on these images with the opening grand procession and its amazing mixture of Mediterranean peoples. The middle movement is an old fashioned love ballad followed by gladiators fighting in a very spirited battle to death or victory.

SKU: CN.S11230

Music of enormous excitement and expectation - marked very animated - with brass blazing a powerful call against a tingling triplet figure in support. In Wagner's own words - awaken the mute lines of this score to bright surrounding life.

In a letter addressed to My dear Liszt, dated May 1852, Richard Wagner writes: It was you who awakened the mute lines of this score to bright surrounding life. He was referring to a performance of his opera Lohengrin which Franz Liszt conducted at the Weirner Court Theatre on August 28, 1850. The letter was sent from Zurich, since Wagner was exiled from Germany at this time. He had completed his romantic opera, Lohengrin, some five years earlier but doubted whether he would ever hear it performed. The action takes place in Antwerp in the first half of the 10th century. Elsa and Lohengrin are to be married and the 3rd Act opens as they proceed in great splendour, accompanied by their respective noblewomen and noblemen, to the cathedral. As a Prelude to the curtain rising Wagner unleashed music of enormous excitement and expectation - marked very animated - with brass blazing a powerful call against a tingling triplet figure in support. In the opera this magnificent Prelude leads directly into the Bridal Scene as Elsa and Lohengrin make their way solemnly to the betrothal ceremony. Wagner achieves this change of mood and atmosphere most skillfully. In arranging the Prelude for concert performance the challenge was to provide an ending which provides a satisfactory climax to Wagner's blaze of instrumental colour, without proceeding to the solemn betrothal music. This was resolved by using the composer's own mighty flourish to end Act I of his opera. Now, the gauntlet is thrown down to all who perform it to - in Wagner's own words - awaken the mute lines of this score to bright surrounding life..