SKU: BT.GOB-000613-020

According to his teachers, Pyotr Ilyich Tchaikovsky (1840-1893), was not particularly gifted. His special talents were acknowledged only in 1865 when he had been working for the Ministry of Finances for some years.
In 1866 he was appointed teacher at the Conservatory and applied himself to composing. His oeuvre is fairly extensive and many of his compositions receive a high ranking on the international list of classical music, including his six symphonies, solo concertos (violin concerto and piano concertos), ballets (The Nut Cracker, Swan Lake), and his overtures (1812 and Romeo and Juliette).
In 1893 Tchaikovsky died of Cholera after drinking a glass of infectedwater.

His Slavonic March is a popular concert piece for symphonic orchestra that is still frequently performed in concert halls.
David Well arranged the theme and created a contemporary march in rock style.

Tchaikovsky once said to an unsatisfied teacher: ‘I will be a great composer within 10 years time.’

Volgens zijn leraren was Pjotr Iljitsj Tsjaikovski (1840-1893) niet bijzonder begaafd. Zijn speciale talenten werden alleen erkend in 1865, toen hij enkele jaren had gewerkt voor het ministerie van Financiën.
In 1866 werd hijbenoemd tot docent aan het Conservatorium en legde zich toe op het componeren. Zijn oeuvre is vrij uitgebreid en veel van zijn composities krijgen een hoge ranking op de internationale lijst van klassieke muziek, met inbegrip vanzijn zes symfonieën, soloconcerten (viool en piano), balletten (De Notenkraker, Het Zwanenmeer), en zijn ouvertures (1812 en Romeo en Juliette).
In 1893 is Tsjaikovski gestorven aan cholera na het drinken van een glas van besmetwater.

Zijn Slavische Mars is een populair concertwerk voor symfonie orkest.
David Well maakte een mooi arrangement van het thema en creëerde een mars in een hedendaagse rock stijl.

Tchaikovsky zei ooittegen een ontevreden leraar: 'Ik zal een groot componist zijn binnen 10 jaar tijd'.

SKU: BT.DHP-0971085-020

Jacob de Haan was commissioned to compose this concert piece by the St. Peters Wind Symphony from Brisbane, Australia. Ross Roy is the monumental late 19th century villa where St. Peters Lutheran College was founded in 1945. The villa has always remained the school symbol. In this composition, Jacob de Haan sees the Ross Roy as a metaphor for the years spent at school (a monument in time), where one's personality is formed. So, the opening theme the artist calls the Ross Roy theme initially has monumental characteristics.The rhythmic motion, which strides along in the lower register and percussion at the beginning of the next section is typical of Tempo di Marcia. Thismovement, accompanied by repetitions of sound, is a metaphor for the structure and discipline in school. This is the introduction to a march theme, symbolic of passing through the classes up to the final examinations.Then, the Ross Roy theme is dealt with again, now in a playful, humorous variation. As if the composer is saying there should also be time for a smile in school. The same theme can be heard in major key and a slower tempo in the following section, expressing pride and self-confidence. This is also the introduction to the expressive middle section that represents love, friendship and understanding.We then return to the march theme in a slightly altered construction. The oriental sounds, constituting the modulation to the final theme, are symbols of the diversity of cultures in the school. The characteristic final theme first sounds solemn, but turns into a festive apotheosis. It is no coincidence that the final cadence is reminiscent of the close to a traditional overture, for the school years can be considered the overture to the rest of one's life. The premiere of Ross Roy was conducted by Jacob de Haan in Brisbane, on August 22, 1997.

Ross Roy is de naam van de monumentale villa in Brisbane (Australië) waar in 1945 het St. Peters Lutheran College is gesticht. In opdracht van het collegeorkest componeerde Jacob de Haan dit gevarieerde concertwerk vol metaforen. De structuur en discipline van de school horen we in de met toonherhaling gepaard gaande ritmische beweging in basregister en slagwerk. Het volgende, martiale thema staat symbool voor het doorlopen van de klassen. Een schertsende, humoristische versie van het hoofdthema ontbreekt niet: op school moet immers ook tijd zijn voor vrolijkheid. Het karakteristieke slotthema mondt uit in een feestelijke apotheose.

Ross Roy ist der Name einer monumentalen Villa in Brisbane, Australien, in der 1945 das St. Peter Lutheran College gegründet wurde. Im Auftrag dieses Schulorchesters komponierte Jacob de Haan dieses Konzertwerk, das voll von Metaphern ist. Die Struktur und Disziplin dieser Schule hören wir in der mit Tonwiederholungen gepaarten rhythmischen Bewegung des Bassregisters und des Schlagwerks. Das folgende martialische Thema steht als Symbol für das Durchlaufen der Klassen bis zum Ende der Schulzeit. Eine scherzhafte, humoristische Version des Hauptthemas darf nicht fehlen, denn in der Schule muss auch Zeit für kleine Späße und Lachen sein! Das charakteristische Schlussthemamündet in einem festlichen Höhepunkt.

Ross Roy est le symbole grandiose de l’excellence du compositeur. L’œuvre tient son nom de l’imposante villa éponyme située Brisbane en Australie et qui abrite en ses murs le Collège Saint Pierre, une institution luthérienne fondée en 1945. C’est pour l’Orchestre d’Harmonie de cet établissement que Jacob de Haan composa cette œuvre riche en métaphores. « J’ai tenté de décrire les valeurs de cette école. Ainsi, le thème initial se développe-t-il sur un motif rythmique imposant qui alterne entre les instruments graves et la batterie. Ce motif symbolise l’autorité et le cadre structuré de l’école. On retrouve ce thème plusieurs reprises et notamment sousune forme humoristique et espiègle : nous découvrons les bons côtés de l’école, la joie des élèves, les sentiments de fierté, d’amour et d’amitié. Autre élément thématique, une marche qui symbolise la progression des élèves dans leur cursus pour arriver leurs examens de fin d'étude. » En guise de conclusion, Jacob de Haan nous offre un thème grandiose qui s’élargit en apothéose.

SKU: BT.GOB-001201-020

9x12 inches. English-Dutch.

A Farewell to Arms was written for commander Dick van Putten when he left The Royal Netherlands Marechaussee after many years of service. The composer combines traditional techniques like a fugato and chorale, illustrating the musical preferences of Comm. van Putten. Lots of percussion and several heroic themes make this piece an ideal concert opener or a spectacular festive piece.

Spectaculair en feestelijk! Dat is A Farewell to Arms, geschreven voor commandant Dick van Putten toen hij na vele jaren trouwe dienst de Koninklijke Marechaussee Nederland verliet. De componist combineert traditionele technieken zoals een fugato en koraal waarmee hij recht doet aan de muzikale voorkeuren van commandant Van Putten. Veel percussie en diverse hero sche thema's maken deze compositie tot een ideaal openingswerk.

A Farewell to Arms fut composé pour le commandant Dick van Putten lorsqu’il quitta la Koninklijke Marechaussee (la Maréchaussée Royale Néerlandaise) après de longues années de service. Le compositeur joint des techniques traditionnelles comme fugato et choral, ainsi illustrant les préférences musicales du commandant Van Putten. La combinaison de beaucoup de percussion et de plusieurs mélodies héro ques rend ce morceau idéal pour entamer un concert ou en tant que pièce festive spectaculaire.

SKU: BT.DHP-1094779-120

9x12 inches.

A flashback is an interesting psychological phenomenon: a seemingly random trigger can bring back long-forgotten memories from the subconscious mind. The composer underwent a similar experience before writing this piece. He was asked to write a piece for The National Youth Fanfare Band in the Netherlands, one which he heard perform many years ago. All of a sudden he remembered Deep Harmony, a piece frequently programmed back then. He used his own flashback-experience as an inspiration to weave an old English hymn into his new composition, much like a musical flashback. The right idea at the right moment, as this piece will prove!

Een flashback is een psychologisch fenomeen: een hedendaagse belevenis roept zomaar uit het niets herinneringen uit het verleden op. Zo verging het ook Jan de Haan, toen hij een muziekstuk voor het Nationaal Jeugd Fanfare Orkest inopdracht kreeg. Het is het orkest waarin hij zelf ooit speelde. Plotseling viel hem het werk Deep Harmony in, een werk dat hij destijds vaak had gespeeld. Zijn flashback op dit Engelse kerklied nam hij als inspiratiebronen hij verwerkte het in dit nieuwe muziekstuk. De juiste inval op het juiste moment, zoals nu iedereen kan horen!

Ein Flashback“ ist ein psychologisches Phänomen: Eine Erfahrung weckt scheinbar aus dem Nichts die Erinnerung an lang Zurückliegendes. So ging es auch Jan de Haan, als er ein Stück für ein Jugendauswahlorchester der Niederlande, in dem er selbst einst mitspielte, schreiben sollte. Plötzlich fiel ihm ein damals oft programmiertes Stück namens Deep Harmony ein und er nahm diesen Flashback als Inspiration, dieses englische Kirchenlied in seinem neuen Werk zu verarbeiten. Der richtige Einfall im richtigen Moment, wie das Resultat beweist!

Le flash-back est un phénomène psychologique. Des événements du passé, imprimés dans la mémoire long terme, resurgissent comme une réponse inconsciente et soudaine un stimulus lié une expérience antérieure.Cette œuvre a été composée l’occasion du cinquantième anniversaire de l’Orchestre de Fanfare National des Jeunes des Pays-Bas, une formation talentueuse, dont Jan de Haan fut lui-même membre, au cours des années 1960. Jeune musicien, il éprouvait un profond respect pour le chef d’alors, Piebe Bakker (1929-2002), un homme passionné, avec un style de direction très stimulant. En revenant sur cette période, quarante ans après, Jan de Haan a revécu lesnombreuses interprétations de la pièce Deep Harmony. La mélodie scintillante - extraite d’un cantique anglais - lui est alors apparue comme un flash-back et c’est comme un éclair mental qu’il a choisi de lui redonner vie dans le passage final de cette œuvre.