SKU: BT.DHP-1115084-020
9x12 inches. English-German-French-Dutch.
It may be surprising to see a fanfare piece commissioned by a Japanese ensemble, since fanfare orchestras are typically found in Belgium, Holland and Luxembourg, and also France and Switzerland. Senzoku Gakuen is one of the largest and mostprestigious music universities in Japan, and home to a wide variety of ensembles and orchestras. Since 2006 they have had a fanfare orchestra, which was started by Sotaru Fukaishi, a euphonium teacher who felt further performance opportunity wasneeded for saxhorn instruments. Fukaishi had loved the sound of fanfare orchestras ever since visiting the World Music Contest in Kerkrade (Holland) several years earlier. Jan Van der Roost was involved with this new initiative from the beginning,and they were also joined by Manu Mellaerts for certain projects. The Dean of the music department, Professor Kazuo Tomioka, fully supports the ensemble and commissioned Ostinati. The première took place on June 11th at Maeda Hall inMizonokuchi (Kawasaki) where Senzoku Gakuen is based. The piece opens with an impressive timpani solo, followed by brass and saxophone. The rhythmical pulse remains constant and the music is fiery and assertive in character. A pentatonic melodygradually emerges and the music loses its vehemency and softens. The initial percussion ostinati subsequently recurs and the first section of the piece concludes in a similar mood to the opening. The second movement is sweet and melodic, opening witha long passage for the saxophone family in a minor key. The same theme then appears in the major and is developed upon; the music builds to a majestic orchestral forte, reminiscent of a pipe organ in its sonority. The theme returns in the originalminor key with a change in instrumentation leading the movement to a quiet and peaceful end on a soft E minor chord. The finale starts with percussion: a four-bar pattern is repeated several times over which the movement’s melodic themes areintroduced. These melodic elements are varied and used in different versions and the ostinato idea, which characterizes the entire piece, is highlighted. The theme travels through the orchestra, appearing on various instruments and in variousregisters. It captures the listener’s attention and displays the full range of sound and colour within the fanfare orchestra.Het is misschien verrassend dat dit fanfarewerk is geschreven in opdracht van een Japans ensemble, aangezien fanfareorkesten vooral te vinden zijn in België, Nederland en Luxemburg, en ook wel in Frankrijk en Zwitserland. SenzokuGakuen is een van de grootste en meest prestigieuze muziekopleidingen van Japan, en de thuisbasis van een grote verscheidenheid van ensembles en orkesten. In 2006 is er een fanfareorkest opgericht, en wel door Sotaru Fukaishi, eeneuphoniumdocent die vond dat er meer mogelijkheden moesten komen voor optredens met saxhoorninstrumenten. Fukaishi had enkele jaren daarvoor genoten van de fanfareklank toen hij het Wereld Muziek Concours in Kerkrade bezocht. DeBelgische componist Jan Van der Roost was van het begin af aan betrokken bij dit nieuwe initiatief, en ook Manu Mellaerts werd voor een aantal projecten aangetrokken. Het hoofd van de muziekfaculteit, professor Kazuo Tomioka, staatgeheel achter het ensemble en gaf de opdracht tot het schrijven van Ostinati. De première vond plaats op 11 juni in de Maeda Hall in Mizonokuchi (Kawasaki), waar Senzoku Gakuen is gevestigd. Het werk begint met een indrukwekkendepaukensolo, gevolgd door koper en saxofoon. De ritmische puls blijft constant, en de aard van de muziek is vurig en krachtig. Geleidelijk komt er een pentatonische melodie naar voren en wordt de muziek minder heftig, ze wordtzachter van karakter. De aanvankelijke ostinati in het slagwerk verschijnen dan opnieuw, waarna het eerste deel van het werk eindigt in dezelfde sfeer als waarmee het begon. Het tweede deel is lieflijk en melodisch. Het opentmet een lange passage voor de saxofoons in een mineurtoonsoort. Dan klinkt hetzelfde thema in majeur en daar wordt op voortgeborduurd: de muziek ontwikkelt zich tot een majestueus orkestraal forte, dat qua sonoriteit doet denkenEs mag überraschen, dass dieses Fanfareorchesterwerk ausgerechnet von einem japanischen Ensemble in Auftrag gegeben wurde, da Fanfareorchester doch eher in Belgien, den Niederlanden oder Luxemburg oder auch in Frankreich oder Schweiz zu finden sind. Senzoku Gakuen ist eine der größten und renommiertesten Musikschulen Japans und Heimstätte einer Vielfalt an Ensembles und Orchestern. Im Jahr 2006 wurde ein Fanfareorchester gegründet. Den Anstoß gab Sotaru Fukaishi, ein Euphoniumlehrer, der den Instrumenten der Saxhorn-Familie mehr Spielmöglichkeiten bieten wollte. Fukaishi hatte sich einige Jahre zuvor bei der Weltmeisterschaft in Kerkrade (Holland) in den Klang vonFanfareorchestern verliebt. Jan Van der Roost war von Beginn an in die Entwicklung dieser Idee involviert und, einige Projekte betreffend, ebenso Manu Mellaerts. Der Dekan des Musik-Colleges, Professor Kazuo Tomioka, steht voll und ganz hinter dem Ensemble und gab Ostinati in Auftrag. Die Premiere fand am 11. Juni 2011 in der Maeda Hall in Mizonokuchi statt, dem Heimatort der Schule Senzoku Gakuen. Das Stück beginnt mit einem eindrucksvollen Paukensolo, bevor Blechbläser und Saxophon einsetzen. Der rhythmische Puls bleibt konstant unter einer feurigen, nachdrücklichen Musik. Eine pentatonische Melodie bildet sich nach und nach heraus, während die Musik an Heftigkeit verliert und sanfter wird. Die anfänglichen Ostinati im Schlagwerk kehren zurück und so endet der erste Satz des Werkes in einer der Eröffnung ähnlichen Stimmung. Der zweite Satz ist lieblich und melodiös. Er beginnt mit einem langen Abschnitt für die Saxophone in Moll. Dann erscheint das gleiche Thema in Dur und durchläuft eine Entwicklung; die Musik baut sich zu einem majestätischen orchestralen Forte auf, das in seiner Klangfülle an eine Orgel erinnert. Dann kehrt das Thema in seiner ursprünglichen Moll-Tonart und in veränderter Instrumentierung zurück, um den Satz ruhig und friedvoll in einem e-Moll-Akkord enden zu lassen. Il pourrait paraître surprenant qu’un ensemble japonais puisse commander une pièce pour orchestre de fanfare, puisque l’on rencontre surtout ce type de formation en Belgique, aux Pays-Bas et au Luxembourg, ainsi qu’en France et en Suisse. Senzoku Gakuen, l’une des plus grandes et plus prestigieuses académies de musique du Japon, compte une grande variété d’ensembles et d’orchestres. En 2006 s’y est ajouté un orchestre de fanfare fondé par Sotaru Fukaishi, un professeur d’euphonium qui pensait qu’il était nécessaire d’offrir de plus larges possibilités aux cuivres de la région. Depuis qu’il avait assisté au World Music Contest de Kerkrade (Pays-Bas), plusieurs années auparavant,Fukaishi se prit de passion pour le son chaud et généreux de l’orchestre de fanfare, une formation atypique au Japon. Jan Van der Roost a favorablement adhéré cette nouvelle initiative, tandis que Manu Mellaerts collabora avec les deux hommes afin de concrétiser certains projets. Le professeur Kazuo Tomioka, doyen du collège de musique, soutint vigoureusement l’orchestre et commanda Ostinati. La création de l’oeuvre fut donnée le 11 juin 2011 au Maeda Hall de Mizonokuchi (Kawasaki), où se trouve Senzoku Gakuen. La pièce débute avec un impressionnant solo de timbales précédant l’entrée des cuivres et des saxophones. La pulsion rythmique est constante, la musique est énergique et de caractère affirmé. Une mélodie pentatonique émerge graduellement, alors que la trame musicale diminue d’intensité et s’adoucit. L’ostinato la percussion revient fréquemment et la première partie de l’oeuvre se termine dans un climat semblable celui du début. Le deuxième mouvement, doux et romancé, débute avec un long passage en mode mineur joué par les saxophones. Le même thème apparaît alors en mode majeur et se développe peu peu ; la musique s’intensifie pour arriver un majestueux et orchestral forte dont les sonorités rappellent celles d’un orgue d’église. Puis le thème revient sa tonalité mineure d’origine avec un changement d’instrumentation qui mène.
SKU: BT.DHP-1115084-120
SKU: BT.DHP-1115226-020
9x12 inches. English-Dutch.
Gecomponeerd voor de 1e divisie van de Open Nederlandse Fanfare Kampioenschappen 2012Turend over het Friese platteland zag ik door de weerkaatsing van het zonlicht in een opkomende bui plotseling een regenboog verschijnen. Dit indrukwekkende natuurverschijnsel inspireerde me tot het schrijven van een compositie waarin de kleuren van de regenboog uitgangspunt waren. Elke kleur associeerde ik met willekeurige, contrasterende onderwerpen. Zo is Spectrum of the Sky een concertwerk geworden dat bestaat uit zeven, deels in elkaar overgaande, korte composities die qua thematiek en/of ritmiek aan elkaar gerelateerd zijn.1 Sun and Water Een regenboog verschijnt aan de horizon. Erg langduurt de betovering van dit prachtige natuurverschijnsel niet. Het schitterende plaatje wordt plots onderbroken door opkomend onweer.2 Red Planet MarsEen ruimtevaartuig vertrekt, om na een lange reis van negen maanden aan te komen op Mars, de rode planeet.3 Interlude in Orange MinorOranje: de nationale kleur van Nederland. Koninginnedag 2009. De festiviteiten op die dag werden wreed verstoord door een aanslag op de koninklijke familie. De gevolgen waren dramatisch. 4 Yellow FieldsDe eerste zonnestralen, knoppen in de bomen, nestelende vogels, pasgeboren dieren in de wei en onmetelijke velden van gele koolzaadbloemen. Een en al muzikale vrolijkheid, want het is lente.5 Capriccio in GreenGroen - de meest voorkomende kleur in de natuur. De grote diversiteit in ritmische en melodische lijnen verklankt de grilligheid van de natuur in het algemeen.6 Blue LakeDe helblauwe meren van Nieuw-Zeeland zijn van een onbeschrijfelijke schoonheid. Het magnifieke uitzicht op zoâ??n meer vormde de inspiratiebron voor het expressieve zesde deel.7 Grand Finale â??The Seventhâ?Indigo is voor het menselijk oog vaak niet te onderscheiden van blauw of violet. Deze kleur is in dit werk dan ook achterwege gelaten. De laatste verklankte kleur is violet - weerspiegeld in de septiem, het zevende interval, dat overheerst in de finale van de compositie.Jan de Haan.
SKU: HL.3746686
UPC: 196288196594. 6.75x10.5 inches.
Some songs from the 80s never seem to grow old and this smash hit recorded by Simple Minds is certainly one of these. With its memorable melody and powerful drive, you won't soon forget about this one!
SKU: BT.GOB-000811-020
De legendarische dirigent Piebe Bakker heeft in zijn leven, dat vooral gewijd was aan de stimulering en promotie van de blaasmuziek, in het bijzonder het fanfarerepertoire, een grote invloed gehad op muzikanten, componisten en bestuurders. Met een niet aflatende ijver zette hij zich in voor het ontstaan van nieuw repertoire en was hij zelf ook pleitbezorger van vele nieuwe werken. Zo was hij in 1977 met anderen initiatiefnemer tot het laten schrijvenvan het Concertino voor fanfare van Rob Goorhuis, een werk dat hij zelf met het Nationaal Jeugdcorps, thans het Nationaal Jeugd Fanfare Orkest, ten doop heeft gehouden. Onder de vele componisten, die hij aanzette tot het schrijvenvan nieuwe werken, behoren o.a. Jan en Jacob de Haan, Willy Hautvast, Kees Vlak en Henk van Lijnschooten. Op deze wijze heeft Piebe Bakker mede een stempel gedrukt op de blaasmuziek in de laatste decennia van de twintigsteeeuw. Na zijn overlijden was de behoefte bij velen groot om een muzikaal monument op te richten voor deze bevlogen musicus. De artistieke leiding van het Nationaal Jeugd Fanfare Orkest, in de persoon van Danny Oosterman, heeftdaarom bij het Fonds voor de Scheppende Toonkunst het verzoek ingediend een compositie te laten schrijven ter nagedachtenis aan Piebe Bakker. Besloten werd dit werk te laten schrijven door de componist Rob Goorhuis, die altijdeen goede band met Piebe Bakker heeft gehad. Rob Goorhuis schreef daarop dit In Memoriam Piebe Bakker. Uitgangspunt bij het schrijven van dit werk was voor de vernieuwing, die Piebe altijd nastreefde, gestalte te geven, maarook zijn bijzondere band met de componist Henk van Lijnschooten tot uitdrukking te brengen. Daarom baseerde Rob Goorhuis de compositie op het laatste deel van het werk Stromingen van Henk van Lijnschooten. De eerste vier tonen.
SKU: BT.GOB-000811-120
9x12 inches.
SKU: BT.GOB-000968-020
Tijdens zijn loopbaan als concertorganist speelde Rob Goorhuis talloze malen de Sonata da Chiesa van Hendrik Andriessen, een werk dat typisch is voor de stijl en het coloriet van deze Nederlandse organist-componist. De betekenis van Andriessen voor de Nederlandse kerkmuziek is zeer groot geweest. Vele koor- en orgelwerken ontstonden in de bloeitijd van het rijke Roomse leven. Als eerbetoon aan deze kunstenaar, die destijds als organist van de kathedraal van Utrecht talrijke luisteraars trok met zijn kleurrijke en vernieuwende orgelbespelingen, schreef Rob Goorhuis een fantasie over het thema van diens Sonata da Chiesa. Deze Sonata bestond uit een reeksvariaties op een zelf ontworpen thema. De sfeer van het werk reikt van zeer intiem tot uiterst uitbundig. Deze uitersten heeft Rob Goorhuis in z jn interpretatie en verwerking van het thematisch materiaal eveneens opgezocht. De vroomheid en luister van het orgel werden echter vervangen door de passie en de virtuositeit van een modern blaasorkest. De band met het originele werk van Andriessen wordt onderstreept door een aantal, soms licht verborgen, citaten van bijzondere muzikale wendingen. De handtekening van de oude meester blijft zo herkenbaar. Op deze manier toont Rob Goorhuis zijn bewondering voor diens componeertalent. Het werk werd geschreven in opdracht van fanfare Kunst en Vriendschap Partij-Wittem onder leiding van Paul Oligschläger ter gelegenheid van de deelname aan het Wereld Muziek Concours Kerkrade in 2009.
SKU: BT.GOB-000968-120
SKU: HL.3746676
UPC: 196288195917. 6.75x10.5 inches.
Heard in stadiums around the world, this hard rockin' 80s hit by the Scorpions is still as popular as ever. With the gritty opening riff and instantly recognizable melody, this is guaranteed to raise the energy level in the stands or on the field!
SKU: BT.GOB-000267-120
Le Champion de Tir is de muzikale uitbeelding van een schuttersfeest. In de opening horen we het aanbreken van de dag. Het haantje kraait. Even later luiden de klokken, die de mensen ter kerke roepen voor een plechtige viering ter opening van het feest. Een koraalachtig gegeven met een dalende chromatische melodiek verklankt de alom tegenwoordige “mijnheer pastoor”. Dan klinkt de prachtige gregoriaanse melodie van het Veni Sancte Spiritus. Het geheel speelt zich immers af op tweede Pinksterdag. Na de kerk begeven we ons in een vrolijke optocht, waarin de vogel wordt meegedragen, naar het schietterrein. Er klinkt een gezellige mars. Dan horenwe het gebabbel en geroep van de marketentsers. Met hun zware en ook hoge stemmen praten ze druk door elkaar. De optocht gaat verder langs het huis van de oude schutterskoning. Deze trekt mee en voert zijn charmante gezellin mee, hetgeen uiteraard een gevoelige muzikale wending teweegbrengt. Dan begint de wedstrijd. Er wordt lustig op los geschoten. Als het mis is, wordt er gelachen, is het raak, dan komt er applaus. Als de vogel tenslotte is neergehaald is er een nieuwe schutterskoning en wordt er een feest aangericht. Horen we echter aan het eind toch nog niet even de vogel roepen?
SKU: BT.GOB-000267-020
© 2000 - 2024 Home - New releases - Composers Legal notice - Full version