SKU: BT.DHP-1064019-120

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

The theme of this work is the history of the town of Grafenrheinfeld (Bavaria, Germany) in the twentieth century, a town that is now mainly associated with its nuclear plant. The German word for this is Kraftwerk, which can be divided into the words Kraft (power) and Werk (work). In this composition, it is a metaphor for the ?work? that can be realised through ?power? in a negative way (war) and in a positive way (reconstruction). Musically speaking, power also plays an important role in this work, as opposed to vulnerability, the sense of loss and the insecurity about the lost identity. Based on the text of Lied der Franke ?Kraftwerk? is a powerfully descriptive work thatwill add energy to any concert.

De geschiedenis van Grafenrheinfeld (Beieren, Duitsland) in de twintigste eeuw vormt het thema van dit werk. Deze plaats wordt nu voornamelijk geassocieerd met zijn kerncentrale. Het Duitse woord hiervoor is Kraftwerk, datje kunt onderverdelen in de woorden Kraft (kracht) en Werk (werk). In deze compositie is het dan ook een metafoor voor het ‘werk’ dat door ‘kracht’ wordt gerealiseerd, in negatieve zin (oorlog) en in positieve zin (wederopbouw). Krachtspeelt ook in muzikaal opzicht een belangrijke rol in dit werk, geplaatst tegenover kwetsbaarheid.

Der Titel Kraftwerk steht zunächst für ein Kraftwerk im wörtlichen Sinn, beschreibt aber zugleich die Bedeutung der einzelnen Begriffe Kraft und Werk im positiven und negativen Sinn. Krieg, Zerstörung, Verzweiflung und Trauer, aber andererseits auch Frieden, Hoffnung, Wiederaufbau, Zuversicht und Sorglosigkeit sind die Bilder und Gefühle, die Jacob de Haan in seiner Komposition heraufbeschwört. Ein kontrastreiches Werk, das bleibenden Eindruck hinterlässt!

Le nom de la ville de Grafenrheinfeld en Bavière est étroitement associé la centrale nucléaire qu’elle abrite. Le terme Kraftwerk est constitué des mots Kraft (la puissance, la force) et Werk (centrale, travail, oeuvre). Jacob de Haan s’appuye sur la polysémie du mot Werk pour créer deux atmosphères musicales antagonistes : la puissance d’une centrale nucléaire qui peut se révéler négative pour l’homme et la puissance d’une oeuvre ou d’un travail constructif dans un environnement positif. Une oeuvre surprenante.

La citt tedesca di Grafenrheinfeld in Baviera è strettamente legata alla centrale nucleare che essa ospita. Il termine Kraftwerk è costituito dalle parole Kraft (forza, potenza) e Werk (centrale, lavoro). Jacob de Haan si appoggia sulla polisemia della parola Werk per creare due atmosfere musicali antagoniste: la potenza di una centrale nucleare che può rivelarsi negativa per l’uomo e la potenza di un’opera o di un lavoro costruttivo in ambiente positivo. Un brano sorprendente.

SKU: BT.DHP-1196115-020

English-German-French-Dutch.

Hora Est! (Latin for ‘it is time!’) was composed to bid adieu to Sjoerd de Boer’s following forty years as conductor of the Chr. Fanfare Band, based in the town of Wjelsryp in the Netherlands. In the Netherlands, this small phrase, hora est, is traditionally said upon awarding a university doctorate at graduation ceremonies. The composition was written with Sjoerd de Boer firmly in mind, mirroring various aspects of his life. The main motif of the work consists of three notes, forming his initials: S (Eb) D B. At a certain point, the music is interrupted by a thunderstorm and heavy rain (forever a bad omen: the debut for this work took place a day after such a deluge, but fortunately their open-air concert was met with clear blue skies.) The fanfare then plays an Italianesque march, with the motif of de Boer’s initials interwoven throughout. The work re-uses this motif twice towards the end of the piece as one might expect, by the saxophones to create a festive, driven and virtuosic atmosphere. Finally, the work comes to an end with the initials motif played across the ensemble in complete unison. The powerful closing chords symbolise a fond farewell to de Boer: a driven and extremely capable conductor whose musical mark on Concordia will be felt for years to come. Hora Est! is suitable as a contest piece and would be a definite highlight for any upcoming concert.

Hora Est! is gecomponeerd ter gelegenheid van het afscheid van Sjoerd de Boer als dirigent van Chr. Fanfarekorps Concordia uit Wjelsryp (Friesland), na maar liefst veertig jaar. Hora Est! is Latijn voor ‘Het is tijd!’. Het zinnetje wordt traditioneel uitgesproken bij een promotie tot doctor op de universiteit, op het moment dat de vastgestelde tijd voor verdediging van het proefschrift om is. De pedel komt dan binnen en stampt met zijn staf op de grond terwijl hij deze woorden roept. In dat opzicht verwijst de titel naar de voormalige universiteitsstad Franeker, de woonplaats van Sjoerd en de stad waar hij jaren lang leraar muziek was aan de christelijke scholengemeenschap. Anderzijds verwijst de titel naar zijn afscheid van Concordia: ‘Het is tijd!’.

SKU: BT.DHP-0910271-020

Mercury is a concert march composed in a typically British idiom. In 1990, Jan Van der Roost wrote this piece on the occasion of the 15-year anniversary of his own band: Brass Band Midden Brabant. Like many British marches, the main theme is written in a minor key. Powerful and virtuoso themes characterize the first part of this march, while the trio melody is much more melodical, offering the tenor register to display its lyrical skills. Follows a dynamic passage for trombones and trumpets/cornets, leading to a grandioso version of the main trio melody and thus concluding this march in a magnificent way.

SKU: BT.GOB-000803-120

‘Panem et Circenses’, Bread and Games were essential for keeping the citizens of ancient Rome in check.
While the bread was meant for the poorest among the Romans, the Games were Popular Pastime Number One for everybody.
There were different kinds of games, such as chariot races (especially popular with female spectators), or wild-beast fights, where lions, tigers, bulls or bears were set on one another or even on human beings. Most popular, however, were the Gladiator fights.

In ‘Bread and Games’ William Vean depicts one of the many fights in the antique Colosseum.
1. Entrance of the Gladiators: By powerful bugle-calls the attention of the peoplewas asked for, after which the Gladiators entered the Arena at the sound of heroic marching-music.
2.Swordfight: We can hear that the fights were not mere child’s play in this part.On the contrary, they were a matter of life and death and were fought accordingly.
3.Mercy of the Emperor: Sometimes a wounded gladiator could be fortunate, depending on the mercy of the audience. Waving one’s handkerchief meant mercy, a turned-down thumb meant no pardon. The Emperor had the right to take the final decision, but he usually complied with the wish of the majority of the public.
4.Lap of Honour: Gladiators were mainly selected among slaves, convicted criminals, or prisoners of war. Consequently, winning was very important, as it would mean fame, honour and sometimes even wealth. A lap of honour, therefore, was the winner’s due reward.

‘Panem et Circenses’, brood en (circus)spelen, essentieel in het Romeinse leven om de burgers in het gareel te houden.
Het brood was vooral voor de allerarmsten bedoeld, maar de spelen, dat was volksvermaak nummer één.
Erwaren verschillende soorten spelen, de Strijdwagen racen, vooral in trek bij de vrouwen, de dierengevechten of jachtpartijen, waar leeuwen, tijgers, buffels of beren tegen elkaar of tegen mensen opgehitst werden. Maar favoriet warentoch wel de gevechten der Gladiatoren.

William Vean beschrijft in ‘Bread and Games’ één van de vele gevechten in het aloude Colosseum.
1. Entrance of the Gladiators: Met krachtige (hoorn)signalen wordt de aandachtvan het volk gevraagd waarna de Gladiatoren op heldhaftige marsmuziek de Arena binnentreden.
2. Swordfight: Dat de gevechten geen kinderspel waren horen we in dit deel. Het gaat er hard aan toe, en de gevechten waren vaak op levenen dood.
3. Mercy of the Emperor: In enkele gevallen had een gewonde Gladiator geluk. Dit hing af van de stemming van het publiek. Wapperende zakdoeken betekende geluk, met de duim naar beneden wijzen betekende geen pardon.De Keizer had het laatste woord maar volgde meestal de stemming van het publiek.
4. Lap of Honour: Gladiatoren werden meestal uit slaven, veroordeelde misdadigers of krijgsgevangen geselecteerd. Winnen was daarom erg belangrijk.Dit betekende roem, eer en soms zelfs rijkdom. (vergelijkbaar met onze sporthelden) Een ereronde was dus wel op zijn plaats.

SKU: BT.GOB-000854-020

The tradition of the Christmas tree in Western Europe dates back to a time long before any Christianization had taken place. During the severely cold winter nights, so it was believed, evil spirits tried to ‘kill’ nature. Needle-leaved trees were the only ones which kept their green colour throughout the year, and therefore became symbols of immortality. These ‘living’ trees, said to be the work of benign spirits, were brought into people’s houses to ward off evil, life-threatening powers. In the 14th century people first started to decorate Christmas trees. It was a pagan custom, originated by the inhabitants of Alsace. This custom was taken over by the Church in thecourse of the 15th and 16th century. At first the decoration consisted mainly of edibles, such as apples and wafers, but later small presents were added. Legend has it that the reformer Martin Luther was the first person to decorate a Christmas tree with candles. The flickering candle flames were meant to create the image of a starry sky in which Christ’s apparition could be recognized. The German organ-player Ernst Anschütz from Leipzig was the first person to notate the song ‘O Tannenbaum’, the melody being a well-known folk song. Next to ‘Stille Nacht’ ‘O Tannenbaum’ is the most famous German Christmas song, now known throughout the world. In the United States of America the melody of ‘O Tannenbaum’ has even been used in four States (among which the State of Maryland) for their State song. In David Well’s arrangement the song is first heard as many of us know it. After this introduction, however, it is transformed into a solid rock version, and the beat has been changed. In the second part the familiar three-four time is back, but here the rhythm is different from the original. After the richly ornamented rock beat the basic theme can be heard once again and the composition is concluded in a festive manner.

De traditie van de ‘Kerstboom’ gaat in West-Europa terug tot ver voordat er van enige kerstening sprake was. Gedurende de koude strenge winters dacht men dat kwade geesten de natuur ‘vermoordde’. Naaldbomen behielden als enige hungroene kleur en werden daardoor symbolen van onsterflijkheid. Deze ‘levende’ bomen, het werk van goede machten, werden in huis gehaald om kwade geesten en levensbedreigende krachten buitenshuis te houden. Van ‘versierde’ kerstbomenwas het eerst sprake in de 14e eeuw. Het was een heidens gebruik, dat in deze periode in de Elzas voorkwam. Tijdens de 15e en 16e eeuw werd het versieren van de kerstboom door de kerk overgenomen. De versiering bestond in eersteinstantie vooral uit etenswaar, als appels en koekjes. Later ging men ook kleine cadeautjes als versiering gebruiken. Er wordt beweerd dat Martin Luther, de hervormer, als eerste kaarsen in een kerstboom deed. De fonkelendevlammetjes creëerden een sterrenhemel waarin men Christus’ verschijning leek te herkennen. De Duitse organist Ernst Anschütz uit Leipzig, was de eerste die het lied ‘O Tannenbaum’ op schrift stelde. De melodie was een bekend volkswijsje.Naast ‘Stille Nacht’ is ‘O Tannenbaum’ het meest bekende kerstlied dat vanuit Duitsland de hele wereld veroverde. De melodie van ‘O Tannenbaum’ wordt zelfs in de Verenigde Staten van Amerika in vier verschillende staten(o.a. Maryland) als volkslied gebruikt. In het arrangement van David Well hoort u het lied eerst op de manier zoals velen het kennen. Na deze inleiding klinkt een stevige rock-versie en is de maatsoort niet meer de gebruikelijke.Het tussendeel is weer in de vertrouwde driekwarts-maatsoort. Hier is echter de ritmiek in een ander jasje gestoken. Na de rijkelijk met slingers versierde rock-beat klinkt nog één keer het oorspronkelijke thema om daarna feestelijk.