SKU: BT.DHP-1115113-400

ISBN 9789043139205. 9x12 inches. English-German-French-Dutch.

In Double Bass Starter you will find a variety of tunes for beginner double bass players - young as well as old. It is a fantastic album, with a solid methodical structure. A range of styles is featured, from classical to jazz and pop. The tunes can be picked or bowed. The CD features demo tracks together with play-along tracks for each piece.

In Double Bass Starter zijn verschillende stukken voor beginners op de contrabas verzameld. Het is zowel een geweldig speelboek als een goed doordachte aanvulling op het gebruikelijke lesmateriaal. Allerlei stijlen passerende revue - van klassiek tot pop. Alle stukken kunnen zowel pizzicato als con arco worden gespeeld.

In Double Bass Starter sind vielfältige Stu?cke fu?r Anfänger auf dem Kontrabass versammelt. Es ist zugleich ein fantastisches Spielbuch und sehr lehrreiches Zusatzmaterial fu?r den Unterricht mit einem durchdachten methodischen Aufbau. Allerlei Stile kommen darin an die Reihe - von Klassik u?ber Jazz bis hin zu Pop. Alle Stu?cke können sowohl gezupft als auch gestrichen werden.Die CD bietet sowohl Demo- als auch Play-Along Tracks an.

Double Bass Starter propose de nombreuses pièces de style divers (classique, jazz ou pop), arrangées pour contrebassiste débutant. Chaque partition contient un large éventail de compléments pédagogiques qui sâ??intégreront facilement votre méthode dâ??apprentissage. Ce fantastique ouvrage offre la possibilité de jouer en pizzicato ou en legato.

In Double Bass Starter troverete una variet di pezzi per avviare i principianti allo studio del contrabbasso. Oltre al materiale pedagogico utile a supportare l'insegnamento, vengono anche trattati tutti i generi musicali dalla classica al jazz al pop.

ISBN 9783795713218. German.

Herausgegeben von der Arbeitsgemeinschaft fur mittelrheinische Musikgeschichte, Mainz. Sie wurde am 22.4.1961 von Pralat Prof. Dr. Dr. h.c. Adam Gottron, der aufgrund seiner Studien zur Mainzer Musikgeschichte an der Universitat Mainz eine Honorarprofessur fur musikalische Landeskunde innehatte, und von Prof. Dr. Franz Bosken als eingetragener Verein mit Sitz in Mainz gegrundet.

SKU: CF.W2682

ISBN 9781491144954. UPC: 680160902453. 9 x 12 inches. Key: E major.

Edited by Elisa Koehler, Associate Professor and Chair of the Music Department at Goucher College, this new edition of Johann Nepomuk Hummel's Concerto in E Major for trumpet in E and piano presented in its original key.
The concerto by Johann Nepomuk Hummel (1778–1837)holds a unique place in the trumpet repertoire. Like theconcerto by Joseph Haydn (1732–1809) it was written forthe Austrian trumpeter Anton Weidinger (1766–1852) andhis newly invented keyed trumpet, performed a few timesby Weidinger, and then forgotten for more than 150 yearsuntil it was revived in the twentieth century. But unlikeHaydn’s concerto in Eb major, Hummel’s Concerto a Trombaprincipale (1803) was written in the key of E major for atrumpet pitched in E, not E≤. This difference of key proved tobe quite a conundrum for trumpeters and music publishersin the twentieth century. The first modern edition, publishedby Fritz Stein in 1957, transposed the concerto down onehalf step into the key of E≤ to make it more playable on atrumpet in Bb, which had become the standard instrumentfor trumpeters by the middle of the twentieth century.Armando Ghitalla made the first recording of the Hummel in1964 in the original key of E (on a C-trumpet) after editinga performing edition in 1959 in the transposed key of E≤ (forBb trumpet) published by Robert King Music. Needless tosay, the trumpet had changed dramatically in terms of design,manufacture, and cultural status between 1803 and 1957, andthe notion of classical solo repertoire for the modern trumpetwas still in its formative stages when the Hummel concertowas reborn.These factors conspired to create confusion regarding thenumerous interpretative challenges involved in performingthe Hummel concerto according to the composer’s originalintentions on modern trumpets. For those seeking the bestscholarly information, a facsimile of Hummel’s originalmanuscript score was published in 2011 with a separatevolume of analytical commentary by Edward H. Tarr,1 whoalso published the first modern edition of the concertoin the original key of E major (Universal Edition, 1972).This present edition�available in both keys: Eb and Emajor�strives to build a bridge between scholarship andperformance traditions in order to provide viable options forboth the purist and the practitioner.Following the revival of the Haydn trumpet concerto, acase could be made that some musicians were influencedby a type of normalcy bias that resulted in performancetraditions that attempted to make the Hummel morelike the Haydn by putting it in the same key, insertingunnecessary cadenzas, and adding trills where they mightnot belong.2 Issues concerning tempo and ornamentationposed additional challenges. As scholarship and performancepractice surrounding the concerto have become betterknown, trumpeters have increasingly sought to performthe concerto in the original key of E major�sometimes onkeyed trumpets�and to reconsider more recent performancetraditions in the transposed key of Eb.Regardless of the key, several factors need to be addressedwhen performing the Hummel concerto. The most notoriousof these is the interpretation of the wavy line (devoid of a “tr� indication), which appears in the second movement(mm. 4–5 and 47–49) and in the finale (mm. 218–221). InHummel’s manuscript score, the wavy line resembles a sinewave with wide, gentle curves, rather than the tight, buzzingappearance of a traditional trill line. Some have argued that itmay indicate intense vibrato or a fluttering tremolo betweenopen and closed fingerings on a keyed trumpet.3 In Hummel’s1828 piano treatise, he wrote that a wavy line without a “tr�sign indicates uneigentlichen Triller oder den getrillertenNoten [“improper� trills or the notes that are trilled], andrecommends that they be played as main note trills that arenot resolved [ohne Nachschlag].4 Hummel’s piano treatisewas published twenty-five years after he wrote the trumpetconcerto, and his advocacy for main note trills (rather thanupper note trills) was controversial at the time, so trumpetersshould consider all of the available options when formingtheir own interpretation of the wavy line.Unlike Haydn, Hummel did not include any fermatas wherecadenzas could be inserted in his trumpet concerto. The endof the first movement, in particular, includes something likean accompanied cadenza passage (mm. 273–298), a featureHummel also included at the end of the first movement ofhis Piano Concerto No. 5 in Ab Major, Op. 113 (1827). Thethird movement includes a quote (starting at m. 168) fromCherubini’s opera, Les Deux Journées (1802), that diverts therondo form into a coda replete with idiomatic fanfares andvirtuosic figuration.5 Again, no fermata appears to signal acadenza, but the obbligato gymnastics in the solo trumpetpart function like an accompanied cadenza.Other necessary considerations include tempo choicesand ornamentation. Hummel did not include metronomemarkings to quantify his desired tempi for the movements,but clues may be gleaned through the surface evidence(metric pulse, beat values, figuration) and from the stratifiedtempo table that Hummel included in his 1828 piano treatise,where the first movement’s “Allegro con spirito� is interpretedas faster than the “Allegro� (without a modifier) of the finale.6In the realm of ornamentation, Hummel includes severalturns and figures that are open to interpretation. This editionincludes Hummel’s original symbols (turns and figuration)along with suggested realizations to provide musicians withoptions for forming their own interpretation.Finally, trumpeters are encouraged to listen to Mozart pianoconcerti as an interpretive context for Hummel’s trumpetconcerto. Hummel was a noted piano virtuoso at the end ofthe Classical era, and he studied with Mozart in Vienna asa young boy. Hummel also composed his own cadenzas forsome of Mozart’s piano concerti, and the twenty-five-year-oldcomposer imitated Mozart’s orchestral gestures and melodicfiguration in the trumpet concerto (most notably in the secondmovement, which resembles the famous slow movement ofMozart’s Piano Concerto No. 21 in C Major, K. 467).

SKU: BT.DHP-1135479-120

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

Adornia is a word invented by the composer with a similar meaning as ‘to adorn’, which means 'to embellish'. The thematic cornerstones are DORN, after the commissioning band CMV Juliana in Doornspijk, Netherlands. It also contains the chorale ‘Schmücke dich, du liebe Seele’ used several times in different variations. Adornia contains beautiful melodies, broad dynamic passages and has a spectacular conclusion.

Adornia is een fantasiewoord afgeleid van het Engelse werkwoord ‘to adorn’, dat tooien, versieren, opluisteren betekent. Adornia is dan ook in de eerste plaats een compositie ter opluistering van het honderdjarig jubileum van de CMV Juliana uitDoornspijk. Maar het gaat ook over het dorp Doornspijk zelf en zijn omgeving. Het is geen toeval dat de letters D-O-R-N uit de titel terugkomen in de plaatsnaam. Omdat Doornspijk van oudsher uitgesproken kerkelijk is, bevat dit werk een koraalthema,dat steeds vanuit een nieuw perspectief klinkt. Het kerkelijke wordt zo afgewisseld met het wereldlijke, waarin beide elementen niet contrasteren maar elkaar aanvullen. De gekozen Duitse koraalmelodie, oorspronkelijk van Johann Crüger, heet ‘Schmückedich, du liebe Seele’ (‘Tooi je feestelijk, o dierbare ziel’ - alweer een verwijzing naar de titel).

De inleiding verwijst naar de tweede zin van het koraal: ‘Laat de duistere poel van zonden achter je’. Het werk begint in mineur, waarin een gedreven majestueuze ritmiek afgewisseld wordt met de zachte koraalklanken. Dan volgt een snellere,beweeglijke cadans, eveneens hoofdzakelijk in mineur. De ritmische impuls symboliseert de zware landarbeid die in vroeger tijden verricht werd, maar ook wordt hierin de landarbeidersziel verklankt, die ondanks de armoede ‘getooid’ is met optimisme.Dat vertaalt zich door het gebruik van versieringen (trillers en triolen).

Dan klinkt de koraalmelodie zacht gedragen in fragmenten, afgewisseld met ornamentele lijnen in de saxen en klokken die de zondag inluiden. De strakke ritmische cadans keert vervolgens terug. Er zijn echter veranderingen hoorbaar: de mechanisatieheeft haar intrede gedaan. Toch horen we plotseling nog een paard-en-wagen voorbijkomen als in het dorp de traditionele boerenmarkt wordt gehouden. De nieuwe dynamiek voert naar een hoogtepunt en mondt uit in het koraal, deze keer in een gedragenmars, met een sierlijke bovenstem van bugels en sopraansax. Hier wordt het vervolg van de koraaltekst verklankt: ‘Kom naar het heldere licht en straal het uit’. Adornia eindigt feestelijk met hetzelfde motief waarmee het begon, maar nu in majeur. Defanfare maakt nog eenmaal ‘goede sier’!

Adornia est un mot inventé par le compositeur fondé sur le mot anglais pour décorer ou orner, « to adorn ». Le fondement thématique est basé sur DORN, d’après la fanfare commandante, CMV Juliana de Doornspijk aux Pays-Bas. Le choral Schmücke dich, du liebe Seele figure plusieurs fois dans des variations différentes. Adornia contient des mélodies magnifiques, de vastes passages dynamiques et une conclusion impressionnante.