Werke fur Klavier zu vier Handen - Band I by Franz Schubert (1797-1828). Edited by Willi Kahl. For Piano Duet, 1 Piano, 4 Hands. Piano, 4-hands, Piano Duets. Urtext Editions. Pages: 211. Classical Period. SMP Level 10 (Advanced). Piano duet book. Standard notation and introductory text. 211 pages. G. Henle #HN95. Published by G. Henle

Piano/vocal

SKU: HL.49003672

Libretto. Edited by Ludwig Andersen. Arranged by Wilhelm Lutz. This edition: Saddle stitching. Book. Edition Schott. Classical. Text book/libretto. 96 pages. Schott Music #ED2222-10. Published by Schott Music (HL.49003672).

ISBN 9783795730000. UPC: 073999821666. 4.25x6.25x0.203 inches. German.

Diese Standard-Sammlung von 203 der schonsten und bekanntesten Volks-, Wander-, Trink- und Scherzlieder gehort in jeden Wander-Rucksack und die Hand eines jeden, der Freude am Singen hat. Dies ist das zur Sammlung erhaltliche Textbuchlein.

By Al Sweet. Arranged by Andrew Glover. Concert Band. Heritage of the March. Grade 3. Score and set of parts. Composed 2006. Duration 0:03:16

Concert Band/Harmonie and Piano

SKU: BT.BMP8095417

Composed by Leroy Anderson. Arranged by Jörg Murschinski. Score Only. Composed 2008. Beriato Music #BMP8095417. Published by Beriato Music (BT.BMP8095417).

A lot is known about the American composer Leroy Anderson. This son of Swedish immigrants played the piano, organ, accordion, trombone, tuba and double bass. He spoke several languages fluently and graduated from Harvard with first-class honours.While on military service, the army also commissioned him to write a manual on Icelandic grammar.He already started writing musical arrangements as a student, and from his 30th year arranged and composed for the Boston Pops Orchestra. Such melodiesas Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride and Bugler�s Holiday made him world famous. His best-known work, Blue Tango, reached number one in the US charts in 1952, and it sold more than a million copies. In 1975, a year after hisdeath, he was given a star at the Walk of Fame in Hollywood.Most of his works last no longer than three minutes, about the maximum length of a single at that time. One work that lasts longer is his 1953 Piano Concerto in C for piano and orchestra.The first performance was in Chicago, conducted by the composer and with Eugene List at the piano. However, after three performances he was no longer happy with the work and withdrew it. He always intended to revise it, but never got round to it. Itwas only in 1989 that the Anderson family decided to republish the work.This three-part composition is on the one hand characterised by a careless elegance, but on the other one can hear the influence of Rachmaninoff, Copland, Gershwin, and evenBeethoven and Mozart, as well as the Viennese classics.Anderson used the sonata form for the first movement. It ends with a cadenza that carries us on into the second part (in e minor). The third part is a typically cheerful American folk dance in2/4 time, a so-called Hoe Down, with a lilting, lyrical passage as its middle section. At the end comes a solo passage followed by a rapid close.In this piano concerto, Anderson combines a rigidly classical form of composition with simple andappealing themes and elements from light music. So this work is a perfect synthesis of light music and what is called serious music, in the same way as Gershwin�s Rhapsody in Blue. A work that can be played equally well in a concerthall, at an open-air concert or even a pop concert.

Over de Amerikaanse componist Leroy Anderson is veel bekend. Deze zoon van Zweedse immigranten speelde piano, orgel, accordeon, trombone, tuba en contrabas. Hij sprak vloeiend verschillende talen en studeerde met grote onderscheidingaf aan Harvard en schreef tijdens zijn legerdienst in opdracht van het leger een handboek grammatica Ijslands.Al in zijn studententijd begon hij met het maken van arrangementen, en vanaf zijn 30ste arrangeerde en componeerde hijvoor het Boston Pops Orchestra. Melodieën zoals Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride en Bugler's Holiday maakte hem wereldberoemd. Zijn bekendste werk Blue Tango stond in 1952 op nummer één in de VS Charts, ener werden meer dan een miljoen exemplaren van verkocht. Een jaar na zijn dood in 1975 kreeg hij een ster op de Walk of Fame in Hollywood.Zijn meeste werken duren niet langer dan drie minuten, ongeveer de maximumduur van een singletoen. Een werk dat wel langer duurt, is het pianoconcerto in C voor piano en orkest uit 1953. Het werd in Chicago gecreëerd onder zijn leiding met Eugene List aan de piano. Na drie uitvoeringen echter, was hij niet meer tevredenover zijn werk en trok dit terug. Hij had zijn leven lang de intentie het te herwerken doch kwam er niet meer toe. Pas in 1989 besliste de Anderson Familie zijn pianoconcerto toch opnieuw uit te geven.Dit driedelige werk wordtenerzijds getypeerd door een zorgeloze elegantie, maar anderzijds zijn invloeden van Rachmaninoff, Copland, Gerschwin en zelfs Beethoven en Mozart alsook de Weense klassiekers te horen.Voor de eerste beweging, past Anderson de sonatevormtoe. Op het einde volgt een cadenza die ons in het tweede deel (in mi klein) voert. Het derde deel is een typische Amerikaanse, vrolijke volksdans in 2/4, een zogenaamde Hoe Down met als middengedeelte een zangerige, lyrische

Über den amerikanischen Komponisten Leroy Anderson lässt sich vieles berichten: Der Sohn schwedischer Immigranten spielte Klavier, Orgel, Akkordeon, Posaune, Tuba und Kontrabass, sprach neun Sprachen fließend, absolvierte mit einemMagna-cum-laude-Absc hluss die Harvard Universität und verfasste während seiner Militärzeit im Zweiten Weltkrieg für die amerikanische Armee eine Grammatik des Isländischen. Schon während seiner Studentenzeit begann er zu arrangieren, ab Mitte der30er Jahre des letzten Jahrhunderts arrangierte und komponierte er für das Boston Pops Orchestra. Aus seiner Feder stammen so bekannte Werke der leichten Muse wie Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride oder Bugler�s Holiday. Sein wohlbekanntestes Stück, Blue Tango, wurde als erste Instrumentalkomposition über eine Million Mal verkauft und belegte im Jahr 1952 Platz 1 der US-Charts. Für seine Verdienste um die Schallplattenindustrie erhielt er ein Jahr nach seinem Tod einenStern auf dem Walk of Fame in Hollywood.Charakteristisc h für seine Werke ist die Dauer: die meisten sind rund drei Minuten lang � mehr passte nicht auf den damals gebräuchlichen Tonträger, eine Singleschallplatte. Nur wenige seinerKompositionen sprengen diesen Zeitrahmen. Dazu gehört sein Konzert C-Dur für Klavier und Orchester. Er komponierte es 1953, die Uraufführung fand unter seiner Leitung und mit Eugene List am Klavier im selben Jahr in Chicago statt. Da Anderson mit demWerk aber nicht zufrieden war, zog er es im Sommer 1954, nach nur drei Aufführungen, wieder ein. Er hatte zeitlebens die Absicht, es zu überarbeiten, allein, es kam nicht mehr dazu. Erst 1989 entschied sich die Anderson-Familie dazu, dasKlavierkonzert wieder zu veröffentlichen.Das dreisätzige Werk zeigt die Unbeschwertheit und Eleganz, die Andersons sämtliche Kompositionen auszeichnen. Dennoch findet man darin auch Anklänge an Komponisten wie Rachmaninoff, Copland, Gershwin, undeben Beethoven und Mozart, sowie die Wiener Klassiker. Der erste Satz folgt der Sonatenhauptsatzform. An seinem Ende steht eine Klavierkadenz, die direkt in den langsamen zweiten Satz (in e-Moll) überleitet. Der dritte Satz schließlich ist einwaschechter Hoe Down, ein fröhlicher amerikanischer Volkstanz im 2/4-Takt, in dessen Zentrum aber eine lyrisch-gesangliche Passage steht. Eine weitere Solo-Kadenz führt das Werk in einen spritzigen Schlussabschnitt.In seinem Klavierkonzertvereinigt Anderson einen klassisch-traditionellen Form- und Kompositionsstil mit Elementen der Unterhaltungsmusik und eingängigen Melodien, die schon immer sein Markenzeichen waren. Daher bildet dieses Werk eine perfekte Synthese von ernster undleichter Musik. Es passt � wie beispielsweise auch George Gershwins Rhapsody in Blue � gleichermaßen in einen vornehmen Konzertsaal, wie auch zur zwanglos-lockeren Atmosphäre einer sommerlichen Open-Air-Veranstaltung oder einesPops-Konzertes.
< br>Nous savons beaucoup de choses sur le compositeur américain Leroy Anderson. Ce fils dimmigrants suédois jouait du piano, de lorgue, de laccordéon, du trombone, du tuba et de la contrebasse. Il parlait couramment plusieurs langues et était diplômé avec grande distinction de Harvard. Pendant son service militaire, il écrivit un manuel de grammaire islandaise commandé par larmée.Étudiant, il avait déj commencé faire des arrangements et dès l ge de 30 ans, il arrangeait et composait pour le Boston Pops Orchestra. Des mélodies telles que Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride et Buglers Holiday lui valurent une renommée mondiale. Son uvre phare, Blue Tango, fut numéro un descharts américains en 1952 et se vendit plus dun million dexemplaires. Un an après sa mort en 1975, il eut droit son étoile sur le Walk of Fame Hollywood.La plupart de ses uvres nexcèdent pas trois minutes, soit peu près la durée maximale dun single lépoque. Son concerto en ut pour piano et orchestre de 1953 est quant lui plus long. Il fut créé Chicago sous sa direction avec Eugene List au piano. Après trois exécutions, Anderson nétait toutefois plus satisfait de son travail et le retira. Toute sa vie, il eut lintention de le remanier mais ne le fit pas. Ce nest quen 1989 que la famille Anderson décida de tout de m?me rééditer son concerto pour piano.Cette uvre en trois parties se caractérise par son élégance nonchalante mais aussi par linfluence de Rachmaninoff, Copland, Gershwin et m?me de Beethoven et Mozart, ainsi que des classiques viennois.Pour le premier mouvement, Anderson opte pour une sonate. la fin, une cadence nous conduit la deuxième partie (en mi mineur). La troisième partie est une danse populaire joyeuse et typiquement américaine en 2/4, une Hoe Down avec un passage lyrique et mélodieux en son milieu. la fin, un solo est suivi par une clôture rapide.Dans son concerto pour piano, Anderson unit une composition pure et classique des thèmes beaux et simples, sans oublier des éléments de la musique légère. Cette uvre.

Concert Band/Harmonie and Piano

SKU: BT.BMP8091417

Composed by Leroy Anderson. Arranged by Jörg Murschinski. Set (Score & Parts). Composed 2008. Beriato Music #BMP8091417. Published by Beriato Music (BT.BMP8091417).

A lot is known about the American composer Leroy Anderson. This son of Swedish immigrants played the piano, organ, accordion, trombone, tuba and double bass. He spoke several languages fluently and graduated from Harvard with first-class honours.While on military service, the army also commissioned him to write a manual on Icelandic grammar.He already started writing musical arrangements as a student, and from his 30th year arranged and composed for the Boston Pops Orchestra. Such melodiesas Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride and Bugler�s Holiday made him world famous. His best-known work, Blue Tango, reached number one in the US charts in 1952, and it sold more than a million copies. In 1975, a year after hisdeath, he was given a star at the Walk of Fame in Hollywood.Most of his works last no longer than three minutes, about the maximum length of a single at that time. One work that lasts longer is his 1953 Piano Concerto in C for piano and orchestra.The first performance was in Chicago, conducted by the composer and with Eugene List at the piano. However, after three performances he was no longer happy with the work and withdrew it. He always intended to revise it, but never got round to it. Itwas only in 1989 that the Anderson family decided to republish the work.This three-part composition is on the one hand characterised by a careless elegance, but on the other one can hear the influence of Rachmaninoff, Copland, Gershwin, and evenBeethoven and Mozart, as well as the Viennese classics.Anderson used the sonata form for the first movement. It ends with a cadenza that carries us on into the second part (in e minor). The third part is a typically cheerful American folk dance in2/4 time, a so-called Hoe Down, with a lilting, lyrical passage as its middle section. At the end comes a solo passage followed by a rapid close.In this piano concerto, Anderson combines a rigidly classical form of composition with simple andappealing themes and elements from light music. So this work is a perfect synthesis of light music and what is called serious music, in the same way as Gershwin�s Rhapsody in Blue. A work that can be played equally well in a concerthall, at an open-air concert or even a pop concert.

Over de Amerikaanse componist Leroy Anderson is veel bekend. Deze zoon van Zweedse immigranten speelde piano, orgel, accordeon, trombone, tuba en contrabas. Hij sprak vloeiend verschillende talen en studeerde met grote onderscheidingaf aan Harvard en schreef tijdens zijn legerdienst in opdracht van het leger een handboek grammatica Ijslands.Al in zijn studententijd begon hij met het maken van arrangementen, en vanaf zijn 30ste arrangeerde en componeerde hijvoor het Boston Pops Orchestra. Melodieën zoals Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride en Bugler's Holiday maakte hem wereldberoemd. Zijn bekendste werk Blue Tango stond in 1952 op nummer één in de VS Charts, ener werden meer dan een miljoen exemplaren van verkocht. Een jaar na zijn dood in 1975 kreeg hij een ster op de Walk of Fame in Hollywood.Zijn meeste werken duren niet langer dan drie minuten, ongeveer de maximumduur van een singletoen. Een werk dat wel langer duurt, is het pianoconcerto in C voor piano en orkest uit 1953. Het werd in Chicago gecreëerd onder zijn leiding met Eugene List aan de piano. Na drie uitvoeringen echter, was hij niet meer tevredenover zijn werk en trok dit terug. Hij had zijn leven lang de intentie het te herwerken doch kwam er niet meer toe. Pas in 1989 besliste de Anderson Familie zijn pianoconcerto toch opnieuw uit te geven.Dit driedelige werk wordtenerzijds getypeerd door een zorgeloze elegantie, maar anderzijds zijn invloeden van Rachmaninoff, Copland, Gerschwin en zelfs Beethoven en Mozart alsook de Weense klassiekers te horen.Voor de eerste beweging, past Anderson de sonatevormtoe. Op het einde volgt een cadenza die ons in het tweede deel (in mi klein) voert. Het derde deel is een typische Amerikaanse, vrolijke volksdans in 2/4, een zogenaamde Hoe Down met als middengedeelte een zangerige, lyrische

Über den amerikanischen Komponisten Leroy Anderson lässt sich vieles berichten: Der Sohn schwedischer Immigranten spielte Klavier, Orgel, Akkordeon, Posaune, Tuba und Kontrabass, sprach neun Sprachen fließend, absolvierte mit einemMagna-cum-laude-Absc hluss die Harvard Universität und verfasste während seiner Militärzeit im Zweiten Weltkrieg für die amerikanische Armee eine Grammatik des Isländischen. Schon während seiner Studentenzeit begann er zu arrangieren, ab Mitte der30er Jahre des letzten Jahrhunderts arrangierte und komponierte er für das Boston Pops Orchestra. Aus seiner Feder stammen so bekannte Werke der leichten Muse wie Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride oder Bugler�s Holiday. Sein wohlbekanntestes Stück, Blue Tango, wurde als erste Instrumentalkomposition über eine Million Mal verkauft und belegte im Jahr 1952 Platz 1 der US-Charts. Für seine Verdienste um die Schallplattenindustrie erhielt er ein Jahr nach seinem Tod einenStern auf dem Walk of Fame in Hollywood.Charakteristisc h für seine Werke ist die Dauer: die meisten sind rund drei Minuten lang � mehr passte nicht auf den damals gebräuchlichen Tonträger, eine Singleschallplatte. Nur wenige seinerKompositionen sprengen diesen Zeitrahmen. Dazu gehört sein Konzert C-Dur für Klavier und Orchester. Er komponierte es 1953, die Uraufführung fand unter seiner Leitung und mit Eugene List am Klavier im selben Jahr in Chicago statt. Da Anderson mit demWerk aber nicht zufrieden war, zog er es im Sommer 1954, nach nur drei Aufführungen, wieder ein. Er hatte zeitlebens die Absicht, es zu überarbeiten, allein, es kam nicht mehr dazu. Erst 1989 entschied sich die Anderson-Familie dazu, dasKlavierkonzert wieder zu veröffentlichen.Das dreisätzige Werk zeigt die Unbeschwertheit und Eleganz, die Andersons sämtliche Kompositionen auszeichnen. Dennoch findet man darin auch Anklänge an Komponisten wie Rachmaninoff, Copland, Gershwin, undeben Beethoven und Mozart, sowie die Wiener Klassiker. Der erste Satz folgt der Sonatenhauptsatzform. An seinem Ende steht eine Klavierkadenz, die direkt in den langsamen zweiten Satz (in e-Moll) überleitet. Der dritte Satz schließlich ist einwaschechter Hoe Down, ein fröhlicher amerikanischer Volkstanz im 2/4-Takt, in dessen Zentrum aber eine lyrisch-gesangliche Passage steht. Eine weitere Solo-Kadenz führt das Werk in einen spritzigen Schlussabschnitt.In seinem Klavierkonzertvereinigt Anderson einen klassisch-traditionellen Form- und Kompositionsstil mit Elementen der Unterhaltungsmusik und eingängigen Melodien, die schon immer sein Markenzeichen waren. Daher bildet dieses Werk eine perfekte Synthese von ernster undleichter Musik. Es passt � wie beispielsweise auch George Gershwins Rhapsody in Blue � gleichermaßen in einen vornehmen Konzertsaal, wie auch zur zwanglos-lockeren Atmosphäre einer sommerlichen Open-Air-Veranstaltung oder einesPops-Konzertes.
< br>Nous savons beaucoup de choses sur le compositeur américain Leroy Anderson. Ce fils dimmigrants suédois jouait du piano, de lorgue, de laccordéon, du trombone, du tuba et de la contrebasse. Il parlait couramment plusieurs langues et était diplômé avec grande distinction de Harvard. Pendant son service militaire, il écrivit un manuel de grammaire islandaise commandé par larmée.Étudiant, il avait déj commencé faire des arrangements et dès l ge de 30 ans, il arrangeait et composait pour le Boston Pops Orchestra. Des mélodies telles que Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride et Buglers Holiday lui valurent une renommée mondiale. Son uvre phare, Blue Tango, fut numéro un descharts américains en 1952 et se vendit plus dun million dexemplaires. Un an après sa mort en 1975, il eut droit son étoile sur le Walk of Fame Hollywood.La plupart de ses uvres nexcèdent pas trois minutes, soit peu près la durée maximale dun single lépoque. Son concerto en ut pour piano et orchestre de 1953 est quant lui plus long. Il fut créé Chicago sous sa direction avec Eugene List au piano. Après trois exécutions, Anderson nétait toutefois plus satisfait de son travail et le retira. Toute sa vie, il eut lintention de le remanier mais ne le fit pas. Ce nest quen 1989 que la famille Anderson décida de tout de m?me rééditer son concerto pour piano.Cette uvre en trois parties se caractérise par son élégance nonchalante mais aussi par linfluence de Rachmaninoff, Copland, Gershwin et m?me de Beethoven et Mozart, ainsi que des classiques viennois.Pour le premier mouvement, Anderson opte pour une sonate. la fin, une cadence nous conduit la deuxième partie (en mi mineur). La troisième partie est une danse populaire joyeuse et typiquement américaine en 2/4, une Hoe Down avec un passage lyrique et mélodieux en son milieu. la fin, un solo est suivi par une clôture rapide.Dans son concerto pour piano, Anderson unit une composition pure et classique des thèmes beaux et simples, sans oublier des éléments de la musique légère. Cette uvre.

C Edition. Composed by Various. Fake Book. Broadway, Country, Jazz, Pop, Standards. Softcover. 802 pages. Published by Hal Leonard

Composed by Franz Schubert (1797-1828), edited by Willi Kahl. For piano duet. Paper bound. Format: piano duet book. With standard notation and introductory text. Romantic period. Series: Urtext Editions. 211 pages. 9x12 inches. Published by G. Henle.

Over 400 Songs to Strum and Sing. Composed by Various. Ukulele. Folk, Standards. Softcover. 632 pages. Published by Hal Leonard

By Purcell and D. Farnon. Concert Band. Band Music. Grade 3. Score and set of parts

Arranged by John Tatgenhorst. Band Music Press Marching Band. Published by Band Music Press.

Arranged by Andy Clark. Young Concert Band. Command. Grade 2. Score and set of parts. Composed 2006. Duration 0:02:11

Volume X: Favorite Songs. By Various. Arranged by Joan Sutherland, Richard Bonynge. (Voice and Piano). Boosey and Hawkes Voice. Book only. Size 8.5x11 inches. 194 pages. Published by Boosey & Hawkes.

Concert band (Piccolo, 1st Flute, 2nd Flute, 1st Oboe, 2nd Oboe*, 1st Bb Clarinet, 2nd Bb Clarinet, 3rd Bb Clarinet, Eb Alto Clarinet*, Bb Bass Clarinet, 1st Bassoon, 2nd Bassoon*, 1st Eb Alto Saxophone, 2nd Eb Alto Saxophone, Bb Tenor Saxophone, Eb Baritone Saxophone*) - grade 5

SKU: CN.R10004

Composed by John Ireland. Band Music. Score and parts. Duration 10:30. Published by G & M Brand Music Publishers (CN.R10004).

A slow introduction gives way to the chirpy theme which is developed, inverted, and accents displaced across the bar line to give a 3/2 feel against the written meter. Restlessness leads to a tranquillo presented by the flute and clarinet, weaving a flowing counterpoint around the melody until the original slow introduction returns. A triumphant recapitulation of the main theme brings this wonderful piece to an end.

Originally composed for Brass Band in 1934 Comedy Overture is, despite its name, a serious piece of writing. The term Overture does not imply that there is anything else to follow; it is used in the 19th century sense of Concert Overture (like Mendelssohn's Fingal's Cave - in other words, a miniature Tone Poem). The 1930's was a period of Ireland's mature writing - yielding the Piano Concerto (1930), the Legend for piano and orchestra (1933), and the choral work These Things Shall Be (1936-1937). We are fortunate therefore to have both Comedy Overture and A Downland Suite (1932) written for band medium at this time. As with Maritime Overture (written in 1944 for military band) Ireland approaches his material symphonically. The opening three notes state immediately the two seminal intervals of a semitone and a third. These are brooding and dark in Bb minor. It is these intervals which make up much of the thematic content of Comedy, sometimes appearing in inverted form, and sometimes in major forms as well. The concept that some musical intervals are consonant , some dissonant, and some perfect is perhaps useful in understanding the nature of the tension and resolution of this work. The third is inherently unstable, and by bar 4, the interval is expanded to a fourth - with an ascending sem-quaver triplet - and then expanded to a fifth. The instability of the third pushes it towards a perfect resolution in the fourth or the fifth. The slow introduction is built entirely around these intervals in Bb minor and leads through an oboe cadenza, to an Allegro moderato brillante in Bb major. Once again, the semi-tone (inverted) and a third (major) comprise the main, chirpy, theme-inspired by a London bus-conductor's cry of Piccadilly. (Much of the material in Comedy was re-conceived by Ireland for orchestra and published two years later under the title A London Overture.) The expansion of the interval of a third through a fourth, fifth, sixth, and seventh now takes place quickly before our very ears at the outset of this quicker section. Immediately the theme is developed, inverted, and accents displaced across the bar line to give a 3/2 feel against the written meter. But this restlessness leads to a tranquillo built around an arpeggio figure and presented by flute and clarinet. Ireland weaves his flowing counterpoint around this melody until the original slow introduction returns leading to a stretto effect as the rising bass motifs become more urgent, requesting a resolution of the tension of that original semitone and minor third. Yet resolution is withheld at this point as the music becomes almost becalmed in a further, unrelated tranquillo section marked pianissimo. It is almost as if another side of Ireland's nature is briefly allowed to shine through the stern counterpoint and disciplined structure. This leads to virtually a full recapitulation of the chirpy brilliante, with small additional touches of counterpoint, followed by the first tranquillo section-this time in the tonic of Bb major. But the instability of the third re-asserts itself, this time demanding a resolution. And a triumphant resolution it receives, for it finally becomes fully fledged and reiterates the octave in a closing vivace. The opening tension has at last resolved itself into the most perfect interval of all.

By Various. Jazz. Fake Book. 550 pages. Published by Sher Music Company. CD Included with the book contains 37 melodies played by the following artists: Bob Sheppard - saxes and flute Steve Houghton - drums Dave Carpenter - acoustic bass Paul van Wageningen - drums Marc van Wageningen - electric bass Larry Dunlap - piano and synthesizer Dave Mac Nab - guitar.

Fanfare Band - Grade 4

SKU: BT.GOB-000399-020

Composed by Andreas Ludwig Schulte. Set (Score & Parts). 154 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000399-020. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000399-020).

In ‘Land of Legends’ German composer Andreas Ludwig (what’s in a name) Schulte takes you along to the fictional world of legends, myths and fairy tales.
The introduction to the first part (The Castle) describes the majestic contours of the sceneof action. Its instrumentation (horns) immediately makes you imagine being in Medieval spheres.
The addition of trenchant copper instruments even gives the part a heroic tinge. After entering through the gate, a lot of hustle and bustle appearsto be going on in the courtyard. Pages, squires and soldiers are busy attending to their arms. Beer is being brewed, flax is being spun, cattle are being tended and some craftsmen from neighbouring villages are busily at work.
In the upperchamber of the round tower lives an old man (The Old Wizard). He hardly ever comes out, and nobody knows exactly what he is doing. It is said that he is engaged in wizardry and magic. It is all very mysterious.
There are also festivities, some ofthem sober, others exuberant.
The wedding in the third part is celebrated in a grand manner. With a flourish of trumpets, the bride makes her entrance at the hand of her father. Afterwards, at the party there is dancing to the music played byminstrels and of course a plentiful banquet follows.

In ‘Land of Legends’ worden we door de Duitse componist Andreas Ludwig (what’s in a name) Schulte meegenomen in de fictieve wereld van legendes, sagen en sprookjes.
De inleiding van het eerste deel (The Castle) beschrijft de majestueuze contourenvan de plaats van handeling. De instrumentatie (hoorns) zorgt er mede voor dat we ons direct in Middeleeuwse sferen wanen.
De toevoeging van het scherp koper geeft zelfs een heldhaftige tintje.Wanneer we door de poort naar binnen gaan blijkt dathet op binnenplaats een en al bedrijvigheid is.
De pages, schildknapen en soldaten houden zich bezig met het in tact houden van de wapenuitrusting. Er wordt bier gebrouwen, vlas gesponnen, het vee wordt verzorgd en enkele ambachtslieden uit deomliggende dorpen zijn druk in de weer.
In de bovenste kamer van de ronde toren verblijft een oude wijze man (The old Wizzard). Hij laat zich bijna nooit zien, niemand weet wat hij precies doet. Er wordt gezegd dat hij zich bezig houdt mettovenarij/magie. Het is een groot mysterie, in nevelen gehuld.
Gefeest werd er ook. De ene keer sober de andere keer uitbundig.
De bruiloft in het derde deel heeft allure. Onder luid trompetgeschal wordt de bruid aan de hand van haar vaderbinnengebracht. Tijdens het feest wordt er gedanst onder begeleiding van de troubadours en natuurlijk volgt een bourgondische maaltijd.

Gobelin Music Publications.

Concert Band/Harmonie - Grade 4

SKU: BT.GOB-000468-010

Composed by Andreas Ludwig Schulte. Set (Score & Parts). 172 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000468-010. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000468-010).

In ‘Land of Legends’ German composer Andreas Ludwig (what’s in a name) Schulte takes you along to the fictional world of legends, myths and fairy tales.
The introduction to the first part (The Castle) describes the majestic contours of the scene of action. Its instrumentation (horns) immediately makes you imagine being in Medieval spheres.
The addition of trenchant copper instruments even gives the part a heroic tinge. After entering through the gate, a lot of hustle and bustle appears to be going on in the courtyard. Pages, squires and soldiers are busy attending to their arms. Beer is being brewed, flax is being spun, cattle are being tended and some craftsmen fromneighbouring villages are busily at work.
In the upper chamber of the round tower lives an old man (The Old Wizard). He hardly ever comes out, and nobody knows exactly what he is doing. It is said that he is engaged in wizardry and magic. It is all very mysterious.
There are also festivities, some of them sober, others exuberant.
The wedding in the third part is celebrated in a grand manner. With a flourish of trumpets, the bride makes her entrance at the hand of her father. Afterwards, at the party there is dancing to the music played by minstrels and of course a plentiful banquet follows.

In ‘Land of Legends’ worden we door de Duitse componist Andreas Ludwig (what’s in a name) Schulte meegenomen in de fictieve wereld van legendes, sagen en sprookjes.
De inleiding van het eerste deel (The Castle) beschrijft de majestueuzecontouren van de plaats van handeling. De instrumentatie (hoorns) zorgt er mede voor dat we ons direct in Middeleeuwse sferen wanen.
De toevoeging van het scherp koper geeft zelfs een heldhaftige tintje.Wanneer we doorde poort naar binnen gaan blijkt dat het op binnenplaats een en al bedrijvigheid is.
De pages, schildknapen en soldaten houden zich bezig met het in tact houden van de wapenuitrusting. Er wordt bier gebrouwen, vlas gesponnen,het vee wordt verzorgd en enkele ambachtslieden uit de omliggende dorpen zijn druk in de weer.
In de bovenste kamer van de ronde toren verblijft een oude wijze man (The old Wizzard). Hij laat zich bijna nooit zien, niemandweet wat hij precies doet. Er wordt gezegd dat hij zich bezig houdt met tovenarij/magie. Het is een groot mysterie, in nevelen gehuld.
Gefeest werd er ook. De ene keer sober de andere keer uitbundig.
De bruiloft in het derdedeel heeft allure. Onder luid trompetgeschal wordt de bruid aan de hand van haar vader binnengebracht. Tijdens het feest wordt er gedanst onder begeleiding van de troubadours en natuurlijk volgt een bourgondische maaltijd.

Fanfare Band - Grade 4

SKU: BT.GOB-000399-120

Composed by Andreas Ludwig Schulte. Score Only. 32 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000399-120. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000399-120).

In ‘Land of Legends’ German composer Andreas Ludwig (what’s in a name) Schulte takes you along to the fictional world of legends, myths and fairy tales.
The introduction to the first part (The Castle) describes the majestic contours of the sceneof action. Its instrumentation (horns) immediately makes you imagine being in Medieval spheres.
The addition of trenchant copper instruments even gives the part a heroic tinge. After entering through the gate, a lot of hustle and bustle appearsto be going on in the courtyard. Pages, squires and soldiers are busy attending to their arms. Beer is being brewed, flax is being spun, cattle are being tended and some craftsmen from neighbouring villages are busily at work.
In the upperchamber of the round tower lives an old man (The Old Wizard). He hardly ever comes out, and nobody knows exactly what he is doing. It is said that he is engaged in wizardry and magic. It is all very mysterious.
There are also festivities, some ofthem sober, others exuberant.
The wedding in the third part is celebrated in a grand manner. With a flourish of trumpets, the bride makes her entrance at the hand of her father. Afterwards, at the party there is dancing to the music played byminstrels and of course a plentiful banquet follows.

In ‘Land of Legends’ worden we door de Duitse componist Andreas Ludwig (what’s in a name) Schulte meegenomen in de fictieve wereld van legendes, sagen en sprookjes.
De inleiding van het eerste deel (The Castle) beschrijft de majestueuze contourenvan de plaats van handeling. De instrumentatie (hoorns) zorgt er mede voor dat we ons direct in Middeleeuwse sferen wanen.
De toevoeging van het scherp koper geeft zelfs een heldhaftige tintje.Wanneer we door de poort naar binnen gaan blijkt dathet op binnenplaats een en al bedrijvigheid is.
De pages, schildknapen en soldaten houden zich bezig met het in tact houden van de wapenuitrusting. Er wordt bier gebrouwen, vlas gesponnen, het vee wordt verzorgd en enkele ambachtslieden uit deomliggende dorpen zijn druk in de weer.
In de bovenste kamer van de ronde toren verblijft een oude wijze man (The old Wizzard). Hij laat zich bijna nooit zien, niemand weet wat hij precies doet. Er wordt gezegd dat hij zich bezig houdt mettovenarij/magie. Het is een groot mysterie, in nevelen gehuld.
Gefeest werd er ook. De ene keer sober de andere keer uitbundig.
De bruiloft in het derde deel heeft allure. Onder luid trompetgeschal wordt de bruid aan de hand van haar vaderbinnengebracht. Tijdens het feest wordt er gedanst onder begeleiding van de troubadours en natuurlijk volgt een bourgondische maaltijd.

Gobelin Music Publications.

Concert Band/Harmonie - Grade 4

SKU: BT.GOB-000468-140

Composed by Andreas Ludwig Schulte. Score Only. 32 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000468-140. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000468-140).

In ‘Land of Legends’ German composer Andreas Ludwig (what’s in a name) Schulte takes you along to the fictional world of legends, myths and fairy tales.
The introduction to the first part (The Castle) describes the majestic contours of the scene of action. Its instrumentation (horns) immediately makes you imagine being in Medieval spheres.
The addition of trenchant copper instruments even gives the part a heroic tinge. After entering through the gate, a lot of hustle and bustle appears to be going on in the courtyard. Pages, squires and soldiers are busy attending to their arms. Beer is being brewed, flax is being spun, cattle are being tended and some craftsmen fromneighbouring villages are busily at work.
In the upper chamber of the round tower lives an old man (The Old Wizard). He hardly ever comes out, and nobody knows exactly what he is doing. It is said that he is engaged in wizardry and magic. It is all very mysterious.
There are also festivities, some of them sober, others exuberant.
The wedding in the third part is celebrated in a grand manner. With a flourish of trumpets, the bride makes her entrance at the hand of her father. Afterwards, at the party there is dancing to the music played by minstrels and of course a plentiful banquet follows.

In ‘Land of Legends’ worden we door de Duitse componist Andreas Ludwig (what’s in a name) Schulte meegenomen in de fictieve wereld van legendes, sagen en sprookjes.
De inleiding van het eerste deel (The Castle) beschrijft de majestueuzecontouren van de plaats van handeling. De instrumentatie (hoorns) zorgt er mede voor dat we ons direct in Middeleeuwse sferen wanen.
De toevoeging van het scherp koper geeft zelfs een heldhaftige tintje.Wanneer we doorde poort naar binnen gaan blijkt dat het op binnenplaats een en al bedrijvigheid is.
De pages, schildknapen en soldaten houden zich bezig met het in tact houden van de wapenuitrusting. Er wordt bier gebrouwen, vlas gesponnen,het vee wordt verzorgd en enkele ambachtslieden uit de omliggende dorpen zijn druk in de weer.
In de bovenste kamer van de ronde toren verblijft een oude wijze man (The old Wizzard). Hij laat zich bijna nooit zien, niemandweet wat hij precies doet. Er wordt gezegd dat hij zich bezig houdt met tovenarij/magie. Het is een groot mysterie, in nevelen gehuld.
Gefeest werd er ook. De ene keer sober de andere keer uitbundig.
De bruiloft in het derdedeel heeft allure. Onder luid trompetgeschal wordt de bruid aan de hand van haar vader binnengebracht. Tijdens het feest wordt er gedanst onder begeleiding van de troubadours en natuurlijk volgt een bourgondische maaltijd.

366 More Great Songs for Better Living. Arranged by Jim Beloff, Liz Beloff. Fake Book. Country, Pop, Standards. Softcover. 416 pages. Published by Hal Leonard (HL.212971).

By John Tatgenhorst. (Score & Parts). Band Music Press Concert Band. Score and full set of parts. Size 8.5x11 inches. Published by Band Music Press.

For voice and keyboard (right hand only). Format: easy piano/vocal/chords songbook. With vocal melody, lyrics, chord names and big note notation. Americana. Series: Hal Leonard E-Z Play Today. 72 pages. 9x12 inches. Published by Hal Leonard.