Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.GOB-000598-120

Composed by Jan Bosveld. Score Only. 32 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000598-120. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000598-120).

De Kameleon is een boomhagedis. Hij heeft een uitschietende tong waarmee insecten worden gevangen en vreemde ogen die onafhankelijk van elkaar kunnen bewegen. Zijn bekendste eigenschap is echter het vermogen om van kleur te veranderenen zich op deze manier perfect aan te passen aan zijn omgeving. In de compositie ‘Kameleon’ is de verandering van kleur een belangrijk onderwerp. Ieder afzonderlijk instrument heeft zijn eigen, typische klankkleur. Door verschillendeinstrumenten met elkaar te combineren krijgt men ‘nieuwe’ klankkleuren. Daarnaast is het gebruik van dempers een middel om kleurverandering te bewerkstelligen. Ook het combineren van twee verschillende toonsoorten (bi-tonaliteit)is een vorm van kleuren. De keuze van de toonsoorten en de manier waarin men deze tegen elkaar zet kan in kleur variëren van zacht tot zeer fel. ‘Kameleon’ is voor het grootste gedeelte gebaseerd op twee korte motievendie in de opening van het werk gepresenteerd worden en daarna steeds in hoedanigheid veranderen. Het eerste is een verminderde kwint, het interval dat bekend staat als de ‘tritonis’. Door de gehele compositie heen heeft heteen signaalfunctie. Het tweede is een 4-tonig motief dat zich voornamelijk in het lage register bevindt en zich voortdurend ontwikkelt. In het snelle deel zit de enige echte melodie. Speels en lichtvoetig van karakter is het contrasterendmet de sfeer in het langzame gedeelte. ‘Kameleon’ is geschreven in opdracht van Unisono (voorheen Stichting NIB). Verplicht werk minirepertorium 4e divisie fanfare.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.GOB-000598-020

Composed by Jan Bosveld. Set (Score & Parts). 69 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000598-020. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000598-020).

De Kameleon is een boomhagedis. Hij heeft een uitschietende tong waarmee insecten worden gevangen en vreemde ogen die onafhankelijk van elkaar kunnen bewegen. Zijn bekendste eigenschap is echter het vermogen om van kleur te veranderenen zich op deze manier perfect aan te passen aan zijn omgeving. In de compositie ‘Kameleon’ is de verandering van kleur een belangrijk onderwerp. Ieder afzonderlijk instrument heeft zijn eigen, typische klankkleur. Door verschillendeinstrumenten met elkaar te combineren krijgt men ‘nieuwe’ klankkleuren. Daarnaast is het gebruik van dempers een middel om kleurverandering te bewerkstelligen. Ook het combineren van twee verschillende toonsoorten (bi-tonaliteit)is een vorm van kleuren. De keuze van de toonsoorten en de manier waarin men deze tegen elkaar zet kan in kleur variëren van zacht tot zeer fel. ‘Kameleon’ is voor het grootste gedeelte gebaseerd op twee korte motievendie in de opening van het werk gepresenteerd worden en daarna steeds in hoedanigheid veranderen. Het eerste is een verminderde kwint, het interval dat bekend staat als de ‘tritonis’. Door de gehele compositie heen heeft heteen signaalfunctie. Het tweede is een 4-tonig motief dat zich voornamelijk in het lage register bevindt en zich voortdurend ontwikkelt. In het snelle deel zit de enige echte melodie. Speels en lichtvoetig van karakter is het contrasterendmet de sfeer in het langzame gedeelte. ‘Kameleon’ is geschreven in opdracht van Unisono (voorheen Stichting NIB). Verplicht werk minirepertorium 4e divisie fanfare.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.DHP-1043722-020

Composed by Peter Kleine Schaars. Applause Series. Original Light Music. Set (Score & Parts). Composed 2004. De Haske Publications #DHP 1043722-020. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1043722-020).

Melodia Blues, a swinging composition by PeterKleine Schaars begins with a robust intro. Fourbars follow, which can be repeated ad lib. toallow for an optional announcement (this is theso-called VAMP). The blues theme follows alongwith two written-out improvisations. These can beexpanded - depending on the resources withinyour band. After a richly scored reprise of thetheme, the sparkling final chords close the piece instyle. Bring a great jazz feel to any concert withthis fine new work.Grade 3

Melodia Blues ist eine schwungvolle Komposition des holländischen Spezialisten für Unterhaltungsmusik Peter Kleine Schaars. Einer robusten Einführung folgen vier wiederholbare Takte, die Gelegenheit zu einer gesprochenen Ankündigung bieten. Die reich instrumentierte Vorstellung des Bluesthemas geht mit zwei ausgeschriebenen Improvisationen einher, die Sie je nach Lust und Laune und entsprechend den Möglichkeiten Ihres Blasorchesters ausbauen können. Die Rückkehr des Themas und ein sprühendes Finale runden diese frische, kreative Komposition stilvoll ab.

Fanfare Band - Grade 1.5

SKU: BT.GOB-000637-020

Composed by Peter Martin. Set (Score & Parts). 49 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000637-020. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000637-020).

A delicacy for the eye, ear, and taste buds that was originally created by a Parisian cook in London.
A musical haven of peace as a dessert and a romantic highlight of a diner a la carte.
The melodic lines are relaxed and smooth and will definitely take you to another dimension for a while.

Een delicatesse, oorspronkelijk uit Londen gemaakt door een Parijse kok, voor oog, oor en smaakpapillen.
Muzikaal rustpunt om bij weg te dromen en een romantisch hoogtepunt van een diner a la carte.
De melodielijn verlooptrustig en vloeiend en brengt u beslist in andere sferen.

Fanfare Band - Grade 1.5

SKU: BT.GOB-000637-120

Composed by Peter Martin. Score Only. 16 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000637-120. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000637-120).

A delicacy for the eye, ear, and taste buds that was originally created by a Parisian cook in London.
A musical haven of peace as a dessert and a romantic highlight of a diner a la carte.
The melodic lines are relaxed and smooth and will definitely take you to another dimension for a while.

Een delicatesse, oorspronkelijk uit Londen gemaakt door een Parijse kok, voor oog, oor en smaakpapillen.
Muzikaal rustpunt om bij weg te dromen en een romantisch hoogtepunt van een diner a la carte.
De melodielijn verlooptrustig en vloeiend en brengt u beslist in andere sferen.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.DHP-1043722-120

Composed by Peter Kleine Schaars. Applause Series. Original Light Music. Score Only. Composed 2004. De Haske Publications #DHP 1043722-120. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1043722-120).

Melodia Blues ist eine schwungvolle Komposition des holländischen Spezialisten für Unterhaltungsmusik Peter Kleine Schaars. Einer robusten Einführung folgen vier wiederholbare Takte, die Gelegenheit zu einer gesprochenen Ankündigung bieten. Die reich instrumentierte Vorstellung des Bluesthemas geht mit zwei ausgeschriebenen Improvisationen einher, die Sie je nach Lust und Laune und entsprechend den Möglichkeiten Ihres Blasorchesters ausbauen können. Die Rückkehr des Themas und ein sprühendes Finale runden diese frische, kreative Komposition stilvoll ab.

By Donovan Leitch. Arranged by Johnnie Vinson. Easy Contemporary Marching Band. Published by Hal Leonard.

(with optional piano). By Michael W. Smith. Arranged by Henk Ummels. For fanfare band with optional piano. Christmas. Level D. Score only. Duration 4'53''. Published by Molenaar Edition

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.AMP-134-120

Composed by Mykola Leotnovich. Arranged by Philip Sparke. Anglo Music Midway Series. Concert Piece. Score Only. Composed 2005. 28 pages. Anglo Music Press #AMP 134-120. Published by Anglo Music Press (BT.AMP-134-120).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

The Ukrainian Bell Carol is part of a large choral work entitled Shchedryk by the Ukrainian composer Mykola Dmytrovich Leontovych (1877-1921). It was first performed by students of Kiev University in December 1916. The tune is an adaptation of an old ‘shchedrivka� �, a song traditionally sung on Ukrainian New Year’s Eve (January 13th) which hopes for good fortune in the year to come. In Shchedryk, Leontovych added his own the lyrics which concern the legend claiming that when Jesus was born, all the bells on earth started ringing in his honour.The tune has since been the inspiration of at least four different Christmas carols, but Philip Sparke has sourced the originalUkrainian melody to create this stirring arrangement.

De Ukrainian Bell Carol is onderdeel van het grote koorwerk Shchedryk van de Oekra ense componist Mykola Dmytrovich Leontovych (1877-1921). De melodie is gebaseerd op een ‘shchedrivka� �, een lied dat van oudsher werdgezongen op de Oekra ense oudejaarsavond (13 januari). In Shchedryk voegde Leontovych de tekst toe over de legende die vertelt dat bij de geboorte van Jezus alle klokken op aarde begonnen te luiden. Sindsdien is deze melodiede inspiratiebron geweest voor ten minste vier verschillende Christmas carols, waarvan Carol of the Bells de beroemdste is. Voor dit meeslepende arrangement heeft Philip Sparke echter de oorspronkelijke Oekra ense melodiegebruikt.

D as Ukrainian Bell Carol ist Teil eines großen Chorwerkes namens Shchedryk vom ukrainischen Komponisten Mykola Dmytrovich Leontovych. Leontovych ergänzte ein traditionelles ukrainisches Neujahrslied um eine alte Legende, die besagt, dass zu Ehren von Jesu Geburt alle Glocken läuteten. Die Melodie diente inzwischen als Grundlage für mindestens vier verschiedene Weihnachtslieder. Philip Sparke griff für seine bewegende Bearbeitung jedoch auf die originale ukrainische Melodie zurück.

Ukra inian Bell Carol constitue une des parties de l’œuvre chorale Shchedryk du compositeur ukrainien Mykola Dmytrovich Leontovich (1877-1921). La mélodie s’inspire d’un vieux chant traditionnel ukrainien (shchedrivka) chanté le Jour de l’An (célébré le 13 janvier, conformément au calendrier julien) dans l’espoir que l’année venir se présente sous de bons hospices. l’écriture de Shchedryk, Mykola Leontovich a choisi de changer les paroles. Il opte pour la légende selon laquelle, toutes les cloches des églises se sont mises carillonner joyeusement pour annoncer la naissance de Jésus. La mélodie du chant a inspiré au moins quatre noëlsdifférents. Carol of the Bells en est la version la plus célèbre. Elle a été adaptée en 1936 (texte et mélodie) par Peter J. Wilhousky (1902-1978) d’après la version originale de Mykola Leontovich. Philip Sparke s’est basé sur la mélodie du chant traditionnel ukrainien pour réaliser cet arrangement brillant et pétillant.

Ukrainian Bell Carol costituisce una delle parti dell’opera corale Shchedryk del compositore ucraino Mykola Dmytrovich Leontovich (1877-1921). Il testo narra una leggenda secondo la quale le campane delle chiese si sono messe a suonare per annunciare la nascita di Gesù. La melodia di Leontovich ha ispirato almeno quattro canti natalizi diversi. Carol of the Bells di Peter J.Wilhousky è la versione più celebre. Philip Sparke ha scelto di ispirarsi alla melodia originale del canto tradizionale ucraino (shchedrivka) per realizzare questo brillante arrangiamento.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.AMP-134-020

Composed by Mykola Leotnovich. Arranged by Philip Sparke. Anglo Music Midway Series. Concert Piece. Set (Score & Parts). Composed 2005. Anglo Music Press #AMP 134-020. Published by Anglo Music Press (BT.AMP-134-020).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

The Ukrainian Bell Carol is part of a large choral work entitled Shchedryk by the Ukrainian composer Mykola Dmytrovich Leontovych (1877-1921). It was first performed by students of Kiev University in December 1916. The tune is an adaptation of an old ‘shchedrivka� �, a song traditionally sung on Ukrainian New Year’s Eve (January 13th) which hopes for good fortune in the year to come. In Shchedryk, Leontovych added his own the lyrics which concern the legend claiming that when Jesus was born, all the bells on earth started ringing in his honour.The tune has since been the inspiration of at least four different Christmas carols, but Philip Sparke has sourced the originalUkrainian melody to create this stirring arrangement.

De Ukrainian Bell Carol is onderdeel van het grote koorwerk Shchedryk van de Oekra ense componist Mykola Dmytrovich Leontovych (1877-1921). De melodie is gebaseerd op een ‘shchedrivka� �, een lied dat van oudsher werdgezongen op de Oekra ense oudejaarsavond (13 januari). In Shchedryk voegde Leontovych de tekst toe over de legende die vertelt dat bij de geboorte van Jezus alle klokken op aarde begonnen te luiden. Sindsdien is deze melodiede inspiratiebron geweest voor ten minste vier verschillende Christmas carols, waarvan Carol of the Bells de beroemdste is. Voor dit meeslepende arrangement heeft Philip Sparke echter de oorspronkelijke Oekra ense melodiegebruikt.

D as Ukrainian Bell Carol ist Teil eines großen Chorwerkes namens Shchedryk vom ukrainischen Komponisten Mykola Dmytrovich Leontovych. Leontovych ergänzte ein traditionelles ukrainisches Neujahrslied um eine alte Legende, die besagt, dass zu Ehren von Jesu Geburt alle Glocken läuteten. Die Melodie diente inzwischen als Grundlage für mindestens vier verschiedene Weihnachtslieder. Philip Sparke griff für seine bewegende Bearbeitung jedoch auf die originale ukrainische Melodie zurück.

Ukra inian Bell Carol constitue une des parties de l’œuvre chorale Shchedryk du compositeur ukrainien Mykola Dmytrovich Leontovich (1877-1921). La mélodie s’inspire d’un vieux chant traditionnel ukrainien (shchedrivka) chanté le Jour de l’An (célébré le 13 janvier, conformément au calendrier julien) dans l’espoir que l’année venir se présente sous de bons hospices. l’écriture de Shchedryk, Mykola Leontovich a choisi de changer les paroles. Il opte pour la légende selon laquelle, toutes les cloches des églises se sont mises carillonner joyeusement pour annoncer la naissance de Jésus. La mélodie du chant a inspiré au moins quatre noëlsdifférents. Carol of the Bells en est la version la plus célèbre. Elle a été adaptée en 1936 (texte et mélodie) par Peter J. Wilhousky (1902-1978) d’après la version originale de Mykola Leontovich. Philip Sparke s’est basé sur la mélodie du chant traditionnel ukrainien pour réaliser cet arrangement brillant et pétillant.

Ukrainian Bell Carol costituisce una delle parti dell’opera corale Shchedryk del compositore ucraino Mykola Dmytrovich Leontovich (1877-1921). Il testo narra una leggenda secondo la quale le campane delle chiese si sono messe a suonare per annunciare la nascita di Gesù. La melodia di Leontovich ha ispirato almeno quattro canti natalizi diversi. Carol of the Bells di Peter J.Wilhousky è la versione più celebre. Philip Sparke ha scelto di ispirarsi alla melodia originale del canto tradizionale ucraino (shchedrivka) per realizzare questo brillante arrangiamento.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.DHP-0991506-020

Composed by Jan Hadermann. Inspiration Series. Festive and Solemn Music. Set (Score & Parts). Composed 1999. De Haske Publications #DHP 0991506-020. Published by De Haske Publications (BT.DHP-0991506-020).

Evenals Melody in F van Anton Rubinstein kan deze compositie van Jan Hadermann worden beschouwd als een fraai ‘muzikaal moment’. Melody in Five verwijst naar de 5/8 maatsoort waarin het werd geschreven. Juist deze maatsoortgeeft de compositie haar rustige, wiegende karakter. Melody in Five: een werk waarin de technische speelvaardigheid ondergeschikt is aan de muzikaliteit. Een prachtig intermezzo.

Der Titel Melody in Five verweist auf den 5/8-Takt, in dem das Stück gschrieben ist. Diese Taktart verleiht der Komposition ihren friedvollen, wiegenden Charakter. Bei diesem Werk muss auf das Gefühl der Musik mehr Wert gelegt werden als auf technisches Können. Jan Hadermann schrieb diese musikalische Episode für die Mitglieder der Brass Band St. Cecilia in Hombeek, Belgien.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.DHP-0991506-120

Composed by Jan Hadermann. Inspiration Series. Festive and Solemn Music. Score Only. Composed 1999. De Haske Publications #DHP 0991506-120. Published by De Haske Publications (BT.DHP-0991506-120).

Evenals Melody in F van Anton Rubinstein kan deze compositie van Jan Hadermann worden beschouwd als een fraai ‘muzikaal moment’. Melody in Five verwijst naar de 5/8 maatsoort waarin het werd geschreven. Juist deze maatsoortgeeft de compositie haar rustige, wiegende karakter. Melody in Five: een werk waarin de technische speelvaardigheid ondergeschikt is aan de muzikaliteit. Een prachtig intermezzo.

Der Titel Melody in Five verweist auf den 5/8-Takt, in dem das Stück gschrieben ist. Diese Taktart verleiht der Komposition ihren friedvollen, wiegenden Charakter. Bei diesem Werk muss auf das Gefühl der Musik mehr Wert gelegt werden als auf technisches Können. Jan Hadermann schrieb diese musikalische Episode für die Mitglieder der Brass Band St. Cecilia in Hombeek, Belgien.

Fanfare Band - Grade 6

SKU: BT.DHP-1115084-020

Composed by Jan Van der Roost. Concert and Contest Collection CBHA. Set (Score & Parts). De Haske Publications #DHP 1115084-020. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1115084-020).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

It may be surprising to see a fanfare piece commissioned by a Japanese ensemble, since fanfare orchestras are typically found in Belgium, Holland and Luxembourg, and also France and Switzerland. Senzoku Gakuen is one of the largest and mostprestigious music universities in Japan, and home to a wide variety of ensembles and orchestras. Since 2006 they have had a fanfare orchestra, which was started by Sotaru Fukaishi, a euphonium teacher who felt further performance opportunity wasneeded for saxhorn instruments. Fukaishi had loved the sound of fanfare orchestras ever since visiting the World Music Contest in Kerkrade (Holland) several years earlier. Jan Van der Roost was involved with this new initiative from the beginning,and they were also joined by Manu Mellaerts for certain projects. The Dean of the music department, Professor Kazuo Tomioka, fully supports the ensemble and commissioned Ostinati. The première took place on June 11th at Maeda Hall inMizonokuchi (Kawasaki) where Senzoku Gakuen is based. The piece opens with an impressive timpani solo, followed by brass and saxophone. The rhythmical pulse remains constant and the music is fiery and assertive in character. A pentatonic melodygradually emerges and the music loses its vehemency and softens. The initial percussion ostinati subsequently recurs and the first section of the piece concludes in a similar mood to the opening. The second movement is sweet and melodic, opening witha long passage for the saxophone family in a minor key. The same theme then appears in the major and is developed upon; the music builds to a majestic orchestral forte, reminiscent of a pipe organ in its sonority. The theme returns in the originalminor key with a change in instrumentation leading the movement to a quiet and peaceful end on a soft E minor chord. The finale starts with percussion: a four-bar pattern is repeated several times over which the movement’s melodic themes areintroduced. These melodic elements are varied and used in different versions and the ostinato idea, which characterizes the entire piece, is highlighted. The theme travels through the orchestra, appearing on various instruments and in variousregisters. It captures the listener’s attention and displays the full range of sound and colour within the fanfare orchestra.

Het is misschien verrassend dat dit fanfarewerk is geschreven in opdracht van een Japans ensemble, aangezien fanfareorkesten vooral te vinden zijn in België, Nederland en Luxemburg, en ook wel in Frankrijk en Zwitserland. SenzokuGakuen is een van de grootste en meest prestigieuze muziekopleidingen van Japan, en de thuisbasis van een grote verscheidenheid van ensembles en orkesten. In 2006 is er een fanfareorkest opgericht, en wel door Sotaru Fukaishi, eeneuphoniumdocent die vond dat er meer mogelijkheden moesten komen voor optredens met saxhoorninstrumenten. Fukaishi had enkele jaren daarvoor genoten van de fanfareklank toen hij het Wereld Muziek Concours in Kerkrade bezocht. DeBelgische componist Jan Van der Roost was van het begin af aan betrokken bij dit nieuwe initiatief, en ook Manu Mellaerts werd voor een aantal projecten aangetrokken. Het hoofd van de muziekfaculteit, professor Kazuo Tomioka, staatgeheel achter het ensemble en gaf de opdracht tot het schrijven van Ostinati. De première vond plaats op 11 juni in de Maeda Hall in Mizonokuchi (Kawasaki), waar Senzoku Gakuen is gevestigd. Het werk begint met een indrukwekkendepaukensolo, gevolgd door koper en saxofoon. De ritmische puls blijft constant, en de aard van de muziek is vurig en krachtig. Geleidelijk komt er een pentatonische melodie naar voren en wordt de muziek minder heftig, ze wordtzachter van karakter. De aanvankelijke ostinati in het slagwerk verschijnen dan opnieuw, waarna het eerste deel van het werk eindigt in dezelfde sfeer als waarmee het begon. Het tweede deel is lieflijk en melodisch. Het opentmet een lange passage voor de saxofoons in een mineurtoonsoort. Dan klinkt hetzelfde thema in majeur en daar wordt op voortgeborduurd: de muziek ontwikkelt zich tot een majestueus orkestraal forte, dat qua sonoriteit doet denken

Es mag überraschen, dass dieses Fanfareorchesterwerk ausgerechnet von einem japanischen Ensemble in Auftrag gegeben wurde, da Fanfareorchester doch eher in Belgien, den Niederlanden oder Luxemburg oder auch in Frankreich oder Schweiz zu finden sind. Senzoku Gakuen ist eine der größten und renommiertesten Musikschulen Japans und Heimstätte einer Vielfalt an Ensembles und Orchestern. Im Jahr 2006 wurde ein Fanfareorchester gegründet. Den Anstoß gab Sotaru Fukaishi, ein Euphoniumlehrer, der den Instrumenten der Saxhorn-Familie mehr Spielmöglichkeiten bieten wollte. Fukaishi hatte sich einige Jahre zuvor bei der Weltmeisterschaft in Kerkrade (Holland) in den Klang vonFanfareorchestern verliebt. Jan Van der Roost war von Beginn an in die Entwicklung dieser Idee involviert und, einige Projekte betreffend, ebenso Manu Mellaerts. Der Dekan des Musik-Colleges, Professor Kazuo Tomioka, steht voll und ganz hinter dem Ensemble und gab Ostinati in Auftrag. Die Premiere fand am 11. Juni 2011 in der Maeda Hall in Mizonokuchi statt, dem Heimatort der Schule Senzoku Gakuen. Das Stück beginnt mit einem eindrucksvollen Paukensolo, bevor Blechbläser und Saxophon einsetzen. Der rhythmische Puls bleibt konstant unter einer feurigen, nachdrücklichen Musik. Eine pentatonische Melodie bildet sich nach und nach heraus, während die Musik an Heftigkeit verliert und sanfter wird. Die anfänglichen Ostinati im Schlagwerk kehren zurück und so endet der erste Satz des Werkes in einer der Eröffnung ähnlichen Stimmung. Der zweite Satz ist lieblich und melodiös. Er beginnt mit einem langen Abschnitt für die Saxophone in Moll. Dann erscheint das gleiche Thema in Dur und durchläuft eine Entwicklung; die Musik baut sich zu einem majestätischen orchestralen Forte auf, das in seiner Klangfülle an eine Orgel erinnert. Dann kehrt das Thema in seiner ursprünglichen Moll-Tonart und in veränderter Instrumentierung zurück, um den Satz ruhig und friedvoll in einem e-Moll-Akkord enden zu lassen.

Il pourrait paraître surprenant qu’un ensemble japonais puisse commander une pièce pour orchestre de fanfare, puisque l’on rencontre surtout ce type de formation en Belgique, aux Pays-Bas et au Luxembourg, ainsi qu’en France et en Suisse. Senzoku Gakuen, l’une des plus grandes et plus prestigieuses académies de musique du Japon, compte une grande variété d’ensembles et d’orchestres. En 2006 s’y est ajouté un orchestre de fanfare fondé par Sotaru Fukaishi, un professeur d’euphonium qui pensait qu’il était nécessaire d’offrir de plus larges possibilités aux cuivres de la région. Depuis qu’il avait assisté au World Music Contest de Kerkrade (Pays-Bas), plusieurs années auparavant,Fukaishi se prit de passion pour le son chaud et généreux de l’orchestre de fanfare, une formation atypique au Japon. Jan Van der Roost a favorablement adhéré cette nouvelle initiative, tandis que Manu Mellaerts collabora avec les deux hommes afin de concrétiser certains projets. Le professeur Kazuo Tomioka, doyen du collège de musique, soutint vigoureusement l’orchestre et commanda Ostinati. La création de l’oeuvre fut donnée le 11 juin 2011 au Maeda Hall de Mizonokuchi (Kawasaki), où se trouve Senzoku Gakuen. La pièce débute avec un impressionnant solo de timbales précédant l’entrée des cuivres et des saxophones. La pulsion rythmique est constante, la musique est énergique et de caractère affirmé. Une mélodie pentatonique émerge graduellement, alors que la trame musicale diminue d’intensité et s’adoucit. L’ostinato la percussion revient fréquemment et la première partie de l’oeuvre se termine dans un climat semblable celui du début. Le deuxième mouvement, doux et romancé, débute avec un long passage en mode mineur joué par les saxophones. Le même thème apparaît alors en mode majeur et se développe peu peu ; la musique s’intensifie pour arriver un majestueux et orchestral forte dont les sonorités rappellent celles d’un orgue d’église. Puis le thème revient sa tonalité mineure d’origine avec un changement d’instrumentation qui mène.

Fanfare Band - Grade 6

SKU: BT.DHP-1115084-120

Composed by Jan Van der Roost. Concert and Contest Collection CBHA. Score Only. Composed 2012. 99 pages. De Haske Publications #DHP 1115084-120. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1115084-120).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

It may be surprising to see a fanfare piece commissioned by a Japanese ensemble, since fanfare orchestras are typically found in Belgium, Holland and Luxembourg, and also France and Switzerland. Senzoku Gakuen is one of the largest and mostprestigious music universities in Japan, and home to a wide variety of ensembles and orchestras. Since 2006 they have had a fanfare orchestra, which was started by Sotaru Fukaishi, a euphonium teacher who felt further performance opportunity wasneeded for saxhorn instruments. Fukaishi had loved the sound of fanfare orchestras ever since visiting the World Music Contest in Kerkrade (Holland) several years earlier. Jan Van der Roost was involved with this new initiative from the beginning,and they were also joined by Manu Mellaerts for certain projects. The Dean of the music department, Professor Kazuo Tomioka, fully supports the ensemble and commissioned Ostinati. The première took place on June 11th at Maeda Hall inMizonokuchi (Kawasaki) where Senzoku Gakuen is based. The piece opens with an impressive timpani solo, followed by brass and saxophone. The rhythmical pulse remains constant and the music is fiery and assertive in character. A pentatonic melodygradually emerges and the music loses its vehemency and softens. The initial percussion ostinati subsequently recurs and the first section of the piece concludes in a similar mood to the opening. The second movement is sweet and melodic, opening witha long passage for the saxophone family in a minor key. The same theme then appears in the major and is developed upon; the music builds to a majestic orchestral forte, reminiscent of a pipe organ in its sonority. The theme returns in the originalminor key with a change in instrumentation leading the movement to a quiet and peaceful end on a soft E minor chord. The finale starts with percussion: a four-bar pattern is repeated several times over which the movement’s melodic themes areintroduced. These melodic elements are varied and used in different versions and the ostinato idea, which characterizes the entire piece, is highlighted. The theme travels through the orchestra, appearing on various instruments and in variousregisters. It captures the listener’s attention and displays the full range of sound and colour within the fanfare orchestra.

Het is misschien verrassend dat dit fanfarewerk is geschreven in opdracht van een Japans ensemble, aangezien fanfareorkesten vooral te vinden zijn in België, Nederland en Luxemburg, en ook wel in Frankrijk en Zwitserland. SenzokuGakuen is een van de grootste en meest prestigieuze muziekopleidingen van Japan, en de thuisbasis van een grote verscheidenheid van ensembles en orkesten. In 2006 is er een fanfareorkest opgericht, en wel door Sotaru Fukaishi, eeneuphoniumdocent die vond dat er meer mogelijkheden moesten komen voor optredens met saxhoorninstrumenten. Fukaishi had enkele jaren daarvoor genoten van de fanfareklank toen hij het Wereld Muziek Concours in Kerkrade bezocht. DeBelgische componist Jan Van der Roost was van het begin af aan betrokken bij dit nieuwe initiatief, en ook Manu Mellaerts werd voor een aantal projecten aangetrokken. Het hoofd van de muziekfaculteit, professor Kazuo Tomioka, staatgeheel achter het ensemble en gaf de opdracht tot het schrijven van Ostinati. De première vond plaats op 11 juni in de Maeda Hall in Mizonokuchi (Kawasaki), waar Senzoku Gakuen is gevestigd. Het werk begint met een indrukwekkendepaukensolo, gevolgd door koper en saxofoon. De ritmische puls blijft constant, en de aard van de muziek is vurig en krachtig. Geleidelijk komt er een pentatonische melodie naar voren en wordt de muziek minder heftig, ze wordtzachter van karakter. De aanvankelijke ostinati in het slagwerk verschijnen dan opnieuw, waarna het eerste deel van het werk eindigt in dezelfde sfeer als waarmee het begon. Het tweede deel is lieflijk en melodisch. Het opentmet een lange passage voor de saxofoons in een mineurtoonsoort. Dan klinkt hetzelfde thema in majeur en daar wordt op voortgeborduurd: de muziek ontwikkelt zich tot een majestueus orkestraal forte, dat qua sonoriteit doet denken

Es mag überraschen, dass dieses Fanfareorchesterwerk ausgerechnet von einem japanischen Ensemble in Auftrag gegeben wurde, da Fanfareorchester doch eher in Belgien, den Niederlanden oder Luxemburg oder auch in Frankreich oder Schweiz zu finden sind. Senzoku Gakuen ist eine der größten und renommiertesten Musikschulen Japans und Heimstätte einer Vielfalt an Ensembles und Orchestern. Im Jahr 2006 wurde ein Fanfareorchester gegründet. Den Anstoß gab Sotaru Fukaishi, ein Euphoniumlehrer, der den Instrumenten der Saxhorn-Familie mehr Spielmöglichkeiten bieten wollte. Fukaishi hatte sich einige Jahre zuvor bei der Weltmeisterschaft in Kerkrade (Holland) in den Klang vonFanfareorchestern verliebt. Jan Van der Roost war von Beginn an in die Entwicklung dieser Idee involviert und, einige Projekte betreffend, ebenso Manu Mellaerts. Der Dekan des Musik-Colleges, Professor Kazuo Tomioka, steht voll und ganz hinter dem Ensemble und gab Ostinati in Auftrag. Die Premiere fand am 11. Juni 2011 in der Maeda Hall in Mizonokuchi statt, dem Heimatort der Schule Senzoku Gakuen. Das Stück beginnt mit einem eindrucksvollen Paukensolo, bevor Blechbläser und Saxophon einsetzen. Der rhythmische Puls bleibt konstant unter einer feurigen, nachdrücklichen Musik. Eine pentatonische Melodie bildet sich nach und nach heraus, während die Musik an Heftigkeit verliert und sanfter wird. Die anfänglichen Ostinati im Schlagwerk kehren zurück und so endet der erste Satz des Werkes in einer der Eröffnung ähnlichen Stimmung. Der zweite Satz ist lieblich und melodiös. Er beginnt mit einem langen Abschnitt für die Saxophone in Moll. Dann erscheint das gleiche Thema in Dur und durchläuft eine Entwicklung; die Musik baut sich zu einem majestätischen orchestralen Forte auf, das in seiner Klangfülle an eine Orgel erinnert. Dann kehrt das Thema in seiner ursprünglichen Moll-Tonart und in veränderter Instrumentierung zurück, um den Satz ruhig und friedvoll in einem e-Moll-Akkord enden zu lassen.

Il pourrait paraître surprenant qu’un ensemble japonais puisse commander une pièce pour orchestre de fanfare, puisque l’on rencontre surtout ce type de formation en Belgique, aux Pays-Bas et au Luxembourg, ainsi qu’en France et en Suisse. Senzoku Gakuen, l’une des plus grandes et plus prestigieuses académies de musique du Japon, compte une grande variété d’ensembles et d’orchestres. En 2006 s’y est ajouté un orchestre de fanfare fondé par Sotaru Fukaishi, un professeur d’euphonium qui pensait qu’il était nécessaire d’offrir de plus larges possibilités aux cuivres de la région. Depuis qu’il avait assisté au World Music Contest de Kerkrade (Pays-Bas), plusieurs années auparavant,Fukaishi se prit de passion pour le son chaud et généreux de l’orchestre de fanfare, une formation atypique au Japon. Jan Van der Roost a favorablement adhéré cette nouvelle initiative, tandis que Manu Mellaerts collabora avec les deux hommes afin de concrétiser certains projets. Le professeur Kazuo Tomioka, doyen du collège de musique, soutint vigoureusement l’orchestre et commanda Ostinati. La création de l’oeuvre fut donnée le 11 juin 2011 au Maeda Hall de Mizonokuchi (Kawasaki), où se trouve Senzoku Gakuen. La pièce débute avec un impressionnant solo de timbales précédant l’entrée des cuivres et des saxophones. La pulsion rythmique est constante, la musique est énergique et de caractère affirmé. Une mélodie pentatonique émerge graduellement, alors que la trame musicale diminue d’intensité et s’adoucit. L’ostinato la percussion revient fréquemment et la première partie de l’oeuvre se termine dans un climat semblable celui du début. Le deuxième mouvement, doux et romancé, débute avec un long passage en mode mineur joué par les saxophones. Le même thème apparaît alors en mode majeur et se développe peu peu ; la musique s’intensifie pour arriver un majestueux et orchestral forte dont les sonorités rappellent celles d’un orgue d’église. Puis le thème revient sa tonalité mineure d’origine avec un changement d’instrumentation qui mène.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.AMP-139-020

Composed by Philip Sparke. Anglo Music Midway Series. Concert Piece. Set (Score & Parts). Composed 2005. Anglo Music Press #AMP 139-020. Published by Anglo Music Press (BT.AMP-139-020).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

This is an ancient Welsh air that was first published in Relics of the Welsh Bards in 1794. Dafydd (David) Owain was a famous Welsh bard who lived on a farm called Gareg Wen (The White Rock) in Eifionydd, Carnarnvonshire, North Wales. Tradition has it that on his deathbed he called for his harp and composed this lovely melody, requesting that it be played at his funeral. Accordingly, it was later played at the parish church of Ynys-Cynhaiarn. Lyrics were later added by Ceiriog Hughes, which describe the melody's inspiration. This version for fanfare band retains all the beauty and simplicity of the original.

Deze oude melodie uit Wales werd in 1794 voor het eerst uitgegeven in Relics of the Welsh Bards. Dafydd (David) Owain was een beroemde bard uit Wales, hij woonde op een boerderij genaamd Gareg Wen (De witte rots) te Eifionyddin Carnarnvonshire, in Noord-Wales. Volgens de overlevering vroeg hij op zijn sterfbed om zijn harp en componeerde hij vervolgens deze prachtige melodie, met het verzoek om die te laten spelen op zijn begrafenis. Overeenkomstigzijn wens werd de melodie gespeeld in de dorpskerk van Ynys-Cynhaiarn. De tekst werd later toegevoegd door Ceiriog Hughes en beschrijft de ontstaansgeschiedenis van deze muziek.

Dafydd Owain war ein berühmter walisischer Barde, der auf einem Bauernhof namens Gareg Wen, was so viel wie weißer Felsen bedeutet, lebte; daher der Name David vom weißen Felsen“. Es wird erzählt, dass Dafydd auf seinem Sterbebett nach seiner Harfe verlangte und dort diese Melodie komponierte, mit der Bitte, man möge sie zu seiner Beerdigung spielen. Die Schlichtheit dieses bezaubernden Airs eignet sich perfekt als Zwischenspiel in Ihrem Konzert.

Dafydd (David) Owain fu un poeta e cantore gallese. Visse a Eifionydd, nella contea del Carnavonshire (nel nord del Galles), in una fattoria chiamata”Gareg wen” (La roccia bianca). Una leggenda narra che, prima di morire,Dafydd Owain chiese che gli venisse portata la sua arpa. Negli ultimi istanti della sua vita avrebbe composto questa deliziosa melodia esigendo che venisse eseguita al suo funerale. Alcuni anni dopo, il poeta John Ceiriog Hughes scrisse un testo riportandosi alla storia che aveva portato alla composizione di questa melodia, divenuta da allora un classico della musica tradizionale gallese.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.AMP-139-120

Composed by Philip Sparke. Anglo Music Midway Series. Concert Piece. Score Only. Composed 2005. 12 pages. Anglo Music Press #AMP 139-120. Published by Anglo Music Press (BT.AMP-139-120).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

This is an ancient Welsh air that was first published in Relics of the Welsh Bards in 1794. Dafydd (David) Owain was a famous Welsh bard who lived on a farm called Gareg Wen (The White Rock) in Eifionydd, Carnarnvonshire, North Wales. Tradition has it that on his deathbed he called for his harp and composed this lovely melody, requesting that it be played at his funeral. Accordingly, it was later played at the parish church of Ynys-Cynhaiarn. Lyrics were later added by Ceiriog Hughes, which describe the melody's inspiration. This version for fanfare band retains all the beauty and simplicity of the original.

Deze oude melodie uit Wales werd in 1794 voor het eerst uitgegeven in Relics of the Welsh Bards. Dafydd (David) Owain was een beroemde bard uit Wales, hij woonde op een boerderij genaamd Gareg Wen (De witte rots) te Eifionyddin Carnarnvonshire, in Noord-Wales. Volgens de overlevering vroeg hij op zijn sterfbed om zijn harp en componeerde hij vervolgens deze prachtige melodie, met het verzoek om die te laten spelen op zijn begrafenis. Overeenkomstigzijn wens werd de melodie gespeeld in de dorpskerk van Ynys-Cynhaiarn. De tekst werd later toegevoegd door Ceiriog Hughes en beschrijft de ontstaansgeschiedenis van deze muziek.

Dafydd Owain war ein berühmter walisischer Barde, der auf einem Bauernhof namens Gareg Wen, was so viel wie weißer Felsen bedeutet, lebte; daher der Name David vom weißen Felsen“. Es wird erzählt, dass Dafydd auf seinem Sterbebett nach seiner Harfe verlangte und dort diese Melodie komponierte, mit der Bitte, man möge sie zu seiner Beerdigung spielen. Die Schlichtheit dieses bezaubernden Airs eignet sich perfekt als Zwischenspiel in Ihrem Konzert.

Dafydd (David) Owain fu un poeta e cantore gallese. Visse a Eifionydd, nella contea del Carnavonshire (nel nord del Galles), in una fattoria chiamata”Gareg wen” (La roccia bianca). Una leggenda narra che, prima di morire,Dafydd Owain chiese che gli venisse portata la sua arpa. Negli ultimi istanti della sua vita avrebbe composto questa deliziosa melodia esigendo che venisse eseguita al suo funerale. Alcuni anni dopo, il poeta John Ceiriog Hughes scrisse un testo riportandosi alla storia che aveva portato alla composizione di questa melodia, divenuta da allora un classico della musica tradizionale gallese.