Chamber Music Violin SKU: CF.BF131 Composed by Roland Vamos. With Standar...(+)
Chamber Music Violin
SKU: CF.BF131
Composed by Roland Vamos.
With Standard notation.
168 pages. Carl Fischer
Music #BF131. Published
by Carl Fischer Music
(CF.BF131).
ISBN
9781491153765. UPC:
680160911264. 9 x 12
inches.
Inspired by
Clarence Cameron
White’s book The
Violinist’s Daily
Dozen, The
Violinist’s Daily
Sixteen is a collection
of daily exercises
compiled by Roland Vamos.
Intended for student and
professional violinists,
the collection provides
the performer with a
variety of exercises for
daily warm-ups. Mr. Vamos
also focuses on
developing dexterity and
flexibility in the
fingers and joints, the
first and fourth fingers
in particular. Each of
the sixteen exercises is
notated for each of the
four strings, and Vamos
recommends that the
exercises be practiced as
warm-ups, choosing a
different string for each
day of practice.Also
included with the Daily
Sixteen is a
comprehensive set of
studies for developing
fluency with scales and
arpeggios. Mr.
Vamos’ unique
methodology is to begin
with major scales and
arpeggios, followed by
minor scales and
arpeggios, all of which
are notated in two, three
and four octaves.
Alternate fingers are
provided, as well as a
variety of slurred and
mixed bowings using the
three parts of the bow
whenever feasible. It is
a remarkably systematic
approach to performing
scales and arpeggios on
the violin and will
surely benefit students
and professionals
alike. ForewordThis
short hand-setting set of
exercises was inspired by
a book entitled The
Violinist’s Daily
Dozen, conceived by
Clarence Cameron White, a
prominent
African-American
violinist, composer and
arranger who enjoyed the
bulk of his career in the
first half of the
twentieth century.I have
practiced this set of
exercises since I was
twelve years old. It has
served me as a superb
warm-up and hand setting
tool. Over the years, I
have found that there are
some aspects of this
warm-up routine that were
not given sufficient
attention or not
addressed at all.
Consequently, I have
expanded the Daily Dozen
to create a new work
entitled The
Violinist’s Daily
Sixteen.I have also paid
particular attention in
this work as to how these
exercises are to be
practiced. In exercises
one and two, I have
indicated some notes to
be played before the
actual written exercises.
This is to ensure that
the fourth finger will be
over the string in a
position ready to strike
even though it is not
being used. Before
playing exercises three,
four, nine, ten, eleven
and twelve, I have
indicated silent fingers
to be placed on the notes
they would be playing if
they were being used.I
have replaced Mr.
White’s grace
notes with notes of
specific value and have
slowed down the exercises
so that the first joint
(the joint nearest the
string) of each finger
can move with flexibility
and strength. At no time
should the first joint
buckle.In Mr.
White’s version,
the last exercise gave
the first finger some
very valuable backward
extensions. In this
exercise (number 14 in
this book), I caution the
student not to move the
hand along with the first
finger. The hand should
remain in position while
the first finger
independently moves back
and forth.It became
obvious to me that if the
first finger were given
the opportunity to
develop the dexterity
that Mr. White’s
twelfth exercise
emphasizes, the fourth
finger could benefit from
an exercise that gives it
a forward extension.
Consequently, I added
another exercise to
create a Baker’s
Dozen (thirteen).Several
years later, I felt that
the second and third
fingers should also have
an exercise to further
develop their
dexterity…hence
exercise fourteen was
added to create a
“Vamos
Dozen.â€Because the
first finger did not have
sufficient practice in
the development of the
first joint in the
original version, I have
added two exercises to
precede White’s
fifth exercise. After
re-working and
re-numbering these
exercises, I have come up
with a total of sixteen
exercises. It is my
suggestion that these be
practiced as a warm-up,
choosing a different
string each
day.—Roland
VamosEvanston, Illinois
2017Â PrefaceScales are
a means of teaching a
person the fingerboard on
his or her instrument.
The fingers move across
the strings and are
required to make shifts,
all in highly organized
patterns. Scales and
arpeggios are the
foundation upon which our
repertoire is built. Many
scale books have been
written; each one being
organized in its own
specific way. The Flesch
Scale System has been a
standard for many
decades. It is very
comprehensive and
systematic. From the
point of view of
establishing similar
patterns, it has one
drawback: it is organized
by starting with a major
key, followed by its
relative minor, going
through the circle of
fifths. I believe that it
is more profitable to do
only major scales with
their arpeggios first,
going up chromatically,
and then follow them in a
similar way with the
minor scales. In using
this approach, the
similarities in
fingerings between the
various scales are more
apparent. It is also
profitable to have
alternate fingerings
whenever possible. My
approach to scales and
arpeggios includes a
variety of slurred and
mixed bowings using the
three parts of the bow
whenever feasible. These
bowings are not
all-inclusive. Whenever a
particularly awkward
bowing pattern is
encountered in the
repertoire, it can be
practiced as an
additional bowing
variation in the scales
and arpeggios. Â Â I
have chosen to introduce
the three and four octave
scales by teaching two
octave scales across the
strings in one position
going up chromatically
through seven positions;
starting on the first,
second, third, and
finally fourth fingers in
major and melodic
minor.—Roland
VamosEvanston, Illinois
2017.
Violin SKU: FZ.5852 Serie I - France 1600-1800. Edited by Philippe...(+)
Violin
SKU:
FZ.5852
Serie I -
France 1600-1800.
Edited by Philippe
Lescat, Jean
Saint-Arroman. This
edition: Facsimile.
Methodes & Traites.
Score. Published by Anne
Fuzeau Productions -
France (FZ.5852).
ISBN
9790230658522. 24.00 x
33.00 cm
inches.
These early
music methods are in
facsimile in four books.
Anonyme (3-4) - Louis,
L'aine BORNET - Joseph
DEMAR - Louis-Antoine
DURIEU - Encyclopedie
methodique - LABADENS (2)
- J. J. O. de
MEUDE-MONPAS. Table of
contents: Anonyme: La
parfaite connoissance -
1782. Bornet Louis,
l'aine: Nouvelle methode
de violon - 1786.
Meude-Monpas J. J. O. de:
Dictionnaire de musique -
1787. Encyclopedie
methodique: Article sur
les outils de lutherie et
complements a
l'Encyclopedie de Diderot
- 1788. Anonyme:
Principes pour apprendre
facilement - c. 1790.
Labadens: Nouvelle
methode pour apprendre a
jouer du violon - 1790.
Durieu Louis-Antoine:
Methode de violon - 1794.
Demar Joseph: Nouvelle
methode abregee - c.
1797. Collection
supervised by the
musicologist Jean
Saint-Arroman, professor
at the Conservatoire
National Superieur de
Musique et de Danse of
Paris and at the CEFEDEM
Ile de France (Training
Centre for Music
Teachers). He is the
author of the majority of
our prefaces and has also
been involved in library
searches. Facsimile of
copies from:- British
Library of London
(England). - National
Library of Paris
(France). Anne Fuzeau
Classique propose the
complete theoretic
documentation, methods,
classical music scores on
the violin.
Violin SKU: GH.GE-10410 Composed by Evabritt Gratte. Educational. Gehrman...(+)
Violin
SKU:
GH.GE-10410
Composed
by Evabritt Gratte.
Educational. Gehrmans
Musikforlag #GE 10410.
Published by Gehrmans
Musikforlag
(GH.GE-10410).
ISBN
978-91-7748-075-4.
Fiolmagasinet ar en
modern larobok i
fiolspel. I Fiolmagasinet
kommer musiken i forsta
hand. Sammusicerandet,
improvisationen och den
blandade repertoaren
hamtad fran olika genrer
och med olika ursprung
ger en bred ingang i
fiolspelet. Innehallet ar
baserat pa en repertoar
som med inbyggda ovningar
for tonbildning och
teknik utvecklar de
instrumentala och
musikaliska
fardigheterna. Stor vikt
laggs ocksa vid sangen
och lyssnandet, samt
balansen och rorelsen i
kroppen. Fiolmagasinet ar
indelat i progressivt
upplagda kapitel. En
koppling finns till
Spelmagasinet (GE 10412)
och Pianomagasinet (GE
10411), men Fiolmagasinet
kan ocksa anvandas
separat. Det
eleven/eleverna spelar ar
barigt av sig sjalvt och
kraver inte lararkomp for
att lata bra. Materialet
ar flexibelt, samtidigt
som det kan ge den
styrning som manga elever
och larare onskar.
Evabritt Gratte var en av
de forsta i Sverige som
borjade arbeta med
violinspel i helklass.
Som violinpedagog och
metodiklarare har
Evabritt arbetat med
utveckling av
arbetsformer, material
och metoder for att vidga
violinundervisningens
ramar till att kunna mota
alla de elever som idag
vill spela fiol pa ett
gladjefyllt satt.
For Violin and
Orchestra. Composed
by Behzad Ranjbaran.
Contemporary. Large
Score. With Standard
notation. Composed 1994.
144 pages. Duration 31
minutes. Theodore Presser
Company #416-41366L.
Published by Theodore
Presser Company
(PR.41641366L).
UPC:
680160585755.
From
my early years studying
violin at the Tehran
Music Conservatory, I was
captivated by the sound
of the kamancheh, an
ancient Persian bowed
instrument considered one
of the ancestors to the
modern violin. I was
pleased when the National
Endowment for the Arts
awarded me a grant to
write a violin concerto
as it provided me with an
occasion to rekindle my
fascination with the
kamancheh. The notion of
writing a violin concerto
that would incorporate
the power and brilliance
of a modern instrument
with the delicate and
lyrical character of an
ancient one was simply
irresistible. Moreover,
the inspiration from the
kamancheh also informed
my use of Persian modes,
melodic, and rhythmic
figures. The notes of the
violins open strings (G,
D, A, E) also influenced
many of the melodic and
harmonic elements of my
violin concerto. The
opening tutti is mostly
based on intervals of a
perfect 4th and 5th. The
primary material for each
movement incorporates
notes of two of the open
strings of the violin,
creating a three-note
melodic motif as the
basis of themes: 1 st
movement: A-D-A 2nd
movement: D-G-D 3rd
movement: E-A-E The
overall structure of the
concerto is organic and
cyclical, as themes are
shared between the three
movements. For example,
the main musical idea of
the third movement is a
transformation of the
first movements primary
theme. While the
movements share similar
musical materials, each
one is defined by
distinguishing
characters. The first
movement is conflicted;
alternating between
sections of unabashed
lyricism and unforgiving
ferocity. The second
movement is haunting,
mysterious, and
expressive with long
melodic lines that vary
continuously. It moves
through different moods
and characters including
a reimagining of a
traditional Persian
wedding tune played by
the orchestra (m. 98).
The third movement is
festive in character and
features much brilliant
passagework for the solo
violin. At the climax of
this movement, themes
from the previous
movements re-emerge
simultaneously with
greater intensity,
propelling the concerto
to an energetic finale.
The Concerto was composed
in 1994 and is dedicated
to Joshua Bell. From
my early years studying
violin at the Tehran
Music Conservatory, I was
captivated by the sound
of the kamancheh, an
ancient Persian bowed
instrument considered one
of the ancestors to the
modern violin. I was
pleased when the National
Endowment for the Arts
awarded me a grant to
write a violin concerto
as it provided me with an
occasion to rekindle my
fascination with the
kamancheh. The notion of
writing a violin concerto
that would incorporate
the power and brilliance
of a modern instrument
with the delicate and
lyrical character of an
ancient one was simply
irresistible. Moreover,
the inspiration from the
kamancheh also informed
my use of Persian modes,
melodic, and rhythmic
figures. The notes of the
violinas open strings (G,
D, A, E) also influenced
many of the melodic and
harmonic elements of my
violin concerto. The
opening tutti is mostly
based on intervals of a
perfect 4th and 5th. The
primary material for each
movement incorporates
notes of two of the open
strings of the violin,
creating a three-note
melodic motif as the
basis of themes: 1 st
movement: A-D-A 2nd
movement: D-G-D 3rd
movement: E-A-E The
overall structure of the
concerto is organic and
cyclical, as themes are
shared between the three
movements. For example,
the main musical idea of
the third movement is a
transformation of the
first movementas primary
theme. While the
movements share similar
musical materials, each
one is defined by
distinguishing
characters. The first
movement is conflicted;
alternating between
sections of unabashed
lyricism and unforgiving
ferocity. The second
movement is haunting,
mysterious, and
expressive with long
melodic lines that vary
continuously. It moves
through different moods
and characters including
a reimagining of a
traditional Persian
wedding tune played by
the orchestra (m. 98).
The third movement is
festive in character and
features much brilliant
passagework for the solo
violin. At the climax of
this movement, themes
from the previous
movements re-emerge
simultaneously with
greater intensity,
propelling the concerto
to an energetic finale.
The Concerto was composed
in 1994 and is dedicated
to Joshua Bell. From
my early years studying
violin at the Tehran
Music Conservatory, I was
captivated by the sound
of the kamancheh, an
ancient Persian bowed
instrument considered one
of the ancestors to the
modern violin. I was
pleased when the National
Endowment for the Arts
awarded me a grant to
write a violin concerto
as it provided me with an
occasion to rekindle my
fascination with the
kamancheh. The notion of
writing a violin concerto
that would incorporate
the power and brilliance
of a modern instrument
with the delicate and
lyrical character of an
ancient one was simply
irresistible. Moreover,
the inspiration from the
kamancheh also informed
my use of Persian modes,
melodic, and rhythmic
figures. The notes of the
violin's open strings (G,
D, A, E) also influenced
many of the melodic and
harmonic elements of my
violin concerto. The
opening tutti is mostly
based on intervals of a
perfect 4th and 5th. The
primary material for each
movement incorporates
notes of two of the open
strings of the violin,
creating a three-note
melodic motif as the
basis of themes: 1 st
movement: A-D-A 2nd
movement: D-G-D 3rd
movement: E-A-E The
overall structure of the
concerto is organic and
cyclical, as themes are
shared between the three
movements. For example,
the main musical idea of
the third movement is a
transformation of the
first movement's primary
theme. While the
movements share similar
musical materials, each
one is defined by
distinguishing
characters. The first
movement is conflicted;
alternating between
sections of unabashed
lyricism and unforgiving
ferocity. The second
movement is haunting,
mysterious, and
expressive with long
melodic lines that vary
continuously. It moves
through different moods
and characters including
a reimagining of a
traditional Persian
wedding tune played by
the orchestra (m. 98).
The third movement is
festive in character and
features much brilliant
passagework for the solo
violin. At the climax of
this movement, themes
from the previous
movements re-emerge
simultaneously with
greater intensity,
propelling the concerto
to an energetic finale.
The Concerto was composed
in 1994 and is dedicated
to Joshua Bell. From
my early years studying
violin at the Tehran
Music Conservatory, I was
captivated by the sound
of the kamancheh, an
ancient Persian bowed
instrument considered one
of the ancestors to the
modern violin. I was
pleased when the National
Endowment for the Arts
awarded me a grant to
write a violin concerto
as it provided me with an
occasion to rekindle my
fascination with the
kamancheh. The notionof
writing a violin concerto
that would incorporate
the power and brilliance
of a modern instrument
with the delicate and
lyrical character of an
ancient one was simply
irresistible. Moreover,
the inspiration from the
kamancheh also informed
my use of Persian modes,
melodic, and rhythmic
figures.The notes of the
violin’s open
strings (G, D, A, E) also
influenced many of the
melodic and harmonic
elements of my violin
concerto. The opening
tutti is mostly based on
intervals of a perfect
4th and 5th. The primary
material for each
movement incorporates
notes of two of the open
strings of the violin,
creating a three-note
melodic motif as the
basis of themes:1 st
movement: A-D-A2nd
movement: D-G-D3rd
movement: E-A-EThe
overall structure of the
concerto is organic and
cyclical, as themes are
shared between the three
movements. For example,
the main musical idea of
the third movement is a
transformation of the
first movement’s
primary theme. While the
movements share similar
musical materials, each
one is definedby
distinguishing
characters. The first
movement is conflicted;
alternating between
sections of unabashed
lyricism and
unforgivingferocity. The
second movement is
haunting, mysterious, and
expressive with long
melodic lines that vary
continuously. It moves
through different moods
and characters including
a reimagining of a
traditional Persian
wedding tune played by
the orchestra (m. 98).
The third movement is
festive in character and
features much brilliant
passagework for the solo
violin. At the climax of
this movement, themes
fromthe previous
movements re-emerge
simultaneously with
greater intensity,
propelling the concerto
to an energetic finale.
The Concerto was composed
in 1994 and is dedicated
to Joshua Bell.
Composed by
Nigel Goldberg. String
music. Clifton Edition
#C544. Published by
Clifton Edition
(ST.C544).
ISBN
9790570815449.
Student Violin part with
either teacher (as violin
duets) or with piano
accompaniment (Vln &
Pno).
This bumper
volume incorporates the
three separate former
publications from Spartan
Press, the series called
'Concertinos in the Olden
Style'
(SP1121–3). Piano
accompaniments by Heidi
Rolfe.
Nigel
Goldberg
writes:
I can
still remember the thrill
I felt as a child of 8
when my violin teacher
introduced me to my first
concertino. Learning,
playing and eventually
mastering the famous
Küchler Concertino in D
major made me feel
privileged and grown-up,
as if I were joining a
very special
club.
Tha
t was a long time ago,
yet for me concertinos
still hold a distinctive
place in the teaching
repertoire. Having now
taught the violin for the
last thirty years and
seen how happily my
pupils respond to
learning duets - that
distinctive sense of
enjoyment at playing with
an adult, the improvement
of intonation and tone
production, the
liveliness of the lesson
- I have composed three
new concertinos, inspired
by the duet
form.
Tak
ing three great keys for
the violin – G, D and A
minor, I have endeavoured
to combine emotionally
engaging and technically
educational music in the
'Olden Style'. Uniquely,
I have written a second
violin part for the
teacher to play alongside
their pupil's part and
there is also a piano
accompaniment for use
alternatively in concert
settings.
I very much hope that
these concertinos prove
as popular and as helpful
as the series of duets in
my previously published
books, Sounds of a
Rainbow and, that they
ignite that sense of
wonderment and purpose I
experienced while playing
the Kuchler, all those
years
ago.
Violin - intermediate SKU: BT.DHP-1064024-400 For the developing violi...(+)
Violin - intermediate
SKU:
BT.DHP-1064024-400
For the developing
violinist. Arranged
by Gunter Van Rompaey and
Nico Dezaire. De Haske
Study and Play. Studies
and Exercises. Book with
CD. Composed 2006. 72
pages. De Haske
Publications #DHP
1064024-400. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1064024-400).
ISBN 9789043124621.
9x12 inches.
English-German-French-Dut
ch.
Studies can be
boring - you usually play
them alone and the lack
of rhythm and harmony can
be dispiriting. This very
practical collection
contains the best studies
written throughout two
centuries of violin
education. The studies -
all in the first position
- have been provided with
completely new piano
accompaniments which give
a harmonic and rhythmic
helping hand, so that
practicing becomes more
instructive and more fun.
Each edition within this
concept features two CDs.
For each study there are
three tracks on the CDs:
a demo version, a
play-along version in
normal tempo and one in a
slower, study tempo. The
following technical
skills are included in
the Selected
Studiesprogramme:
Book 2: For the
right hand: string
shifts, staccato, legato,
spiccato; For the left
hand: position work in
the second and third
position; position
shifts, trills.
by Stacy Phillips. For fiddle. All styles, fiddle tunes. Level: Multiple Levels....(+)
by Stacy Phillips. For
fiddle. All styles,
fiddle tunes. Level:
Multiple Levels. Book.
Solos. Size 8.75x11.75.
268 pages. Published by
Mel Bay Pub., Inc.
Score and Parts Mixed Ensemble (Score & Parts) SKU: HL.233289 For Viol...(+)
Score and Parts Mixed
Ensemble (Score & Parts)
SKU: HL.233289
For Violin,
Vibraphone, Piano,
Sustaining Keyboard and
Contrabass. Composed
by John Luther Adams.
Music Sales America.
Classical. Set. Duration
1800 seconds. Chester
Music #CH85987. Published
by Chester Music
(HL.233289).
12.0x9.25x0.43
inches.
Score and
separate parts with
spiral-bound
keyboard/organ part.
Number 5, 1950 was Mark
Rothko's last painting
before the breakthrough
into his mature format.
In it the luminous color
fields of a classic
Rothko are inscribed
across the middle with
three delicate lines.
Describing this painting
and its pivotal position
in Rothko's work, Brian
O'Doherty observes:
'After this, the lines
disappear completely.' In
recent years gesture and
figuration have
disappeared from my
music. What used to be
background has emerged to
become a musical world
composed entirely of
floating color fields. In
this new world I've
changed media, moving
from the orchestra to
smaller combinations of
acoustical instruments
and
electronically-processed
sounds. I still think in
orchestral terms, but
this hybrid medium allows
me to create orchestral
textures for more
practical and readily
available ensembles.
Initially I imagined this
as a kind of monolithic
music -an entire piece as
one rich and complex
sound. Then I came to
hear it as homophonic or
heterophonic. And now -
in this musical world
that I thought was
completely free of lines
- I've come to hear a
polyphony of harmonic
clouds. Maybe the lines
never disappear
completely. Maybe
Christian Wolff was right
when he quipped: 'No
matter what we do, sooner
or later it all sounds
melodic.' - John Luther
Adams.