| Transcriptions of Lieder Piano seul Carl Fischer
Chamber Music Piano SKU: CF.PL1056 Composed by Clara Wieck-Schumann, Fran...(+)
Chamber Music Piano
SKU: CF.PL1056
Composed by Clara
Wieck-Schumann, Franz
Schubert, and Robert
Schumann. Edited by
Nicholas Hopkins.
Collection. With Standard
notation. 128 pages. Carl
Fischer Music #PL1056.
Published by Carl Fischer
Music (CF.PL1056).
ISBN 9781491153390.
UPC: 680160910892.
Transcribed by Franz
Liszt. Introduction
It is true that Schubert
himself is somewhat to
blame for the very
unsatisfactory manner in
which his admirable piano
pieces are treated. He
was too immoderately
productive, wrote
incessantly, mixing
insignificant with
important things, grand
things with mediocre
work, paid no heed to
criticism, and always
soared on his wings. Like
a bird in the air, he
lived in music and sang
in angelic fashion.
--Franz Liszt, letter to
Dr. S. Lebert (1868) Of
those compositions that
greatly interest me,
there are only Chopin's
and yours. --Franz Liszt,
letter to Robert Schumann
(1838) She [Clara
Schumann] was astounded
at hearing me. Her
compositions are really
very remarkable,
especially for a woman.
There is a hundred times
more creativity and real
feeling in them than in
all the past and present
fantasias by Thalberg.
--Franz Liszt, letter to
Marie d'Agoult (1838)
Chretien Urhan
(1790-1845) was a
Belgian-born violinist,
organist and composer who
flourished in the musical
life of Paris in the
early nineteenth century.
According to various
accounts, he was deeply
religious, harshly
ascetic and wildly
eccentric, though revered
by many important and
influential members of
the Parisian musical
community. Regrettably,
history has forgotten
Urhan's many musical
achievements, the most
important of which was
arguably his pioneering
work in promoting the
music of Franz Schubert.
He devoted much of his
energies to championing
Schubert's music, which
at the time was unknown
outside of Vienna.
Undoubtedly, Urhan was
responsible for
stimulating this
enthusiasm in Franz
Liszt; Liszt regularly
heard Urhan's organ
playing in the
St.-Vincent-de-Paul
church in Paris, and the
two became personal
acquaintances. At
eighteen years of age,
Liszt was on the verge of
establishing himself as
the foremost pianist in
Europe, and this
awakening to Schubert's
music would prove to be a
profound experience.
Liszt's first travels
outside of his native
provincial Hungary were
to Vienna in 1821-1823,
where his father enrolled
him in studies with Carl
Czerny (piano) and
Antonio Salieri (music
theory). Both men had
important involvements
with Schubert; Czerny
(like Urhan) as performer
and advocate of
Schubert's music and
Salieri as his theory and
composition teacher from
1813-1817. Curiously,
Liszt and Schubert never
met personally, despite
their geographical
proximity in Vienna
during these years.
Inevitably, legends later
arose that the two had
been personal
acquaintances, although
Liszt would dismiss these
as fallacious: I never
knew Schubert personally,
he was once quoted as
saying. Liszt's initial
exposure to Schubert's
music was the Lieder,
what Urhan prized most of
all. He accompanied the
tenor Benedict
Randhartinger in numerous
performances of
Schubert's Lieder and
then, perhaps realizing
that he could benefit the
composer more on his own
terms, transcribed a
number of the Lieder for
piano solo. Many of these
transcriptions he would
perform himself on
concert tour during the
so-called Glanzzeit, or
time of splendor from
1839-1847. This publicity
did much to promote
reception of Schubert's
music throughout Europe.
Once Liszt retired from
the concert stage and
settled in Weimar as a
conductor in the 1840s,
he continued to perform
Schubert's orchestral
music, his Symphony No. 9
being a particular
favorite, and is credited
with giving the world
premiere performance of
Schubert's opera Alfonso
und Estrella in 1854. At
this time, he
contemplated writing a
biography of the
composer, which
regrettably remained
uncompleted. Liszt's
devotion to Schubert
would never waver.
Liszt's relationship with
Robert and Clara Schumann
was far different and far
more complicated; by
contrast, they were all
personal acquaintances.
What began as a
relationship of mutual
respect and admiration
soon deteriorated into
one of jealousy and
hostility, particularly
on the Schumann's part.
Liszt's initial contact
with Robert's music
happened long before they
had met personally, when
Liszt published an
analysis of Schumann's
piano music for the
Gazette musicale in 1837,
a gesture that earned
Robert's deep
appreciation. In the
following year Clara met
Liszt during a concert
tour in Vienna and
presented him with more
of Schumann's piano
music. Clara and her
father Friedrich Wieck,
who accompanied Clara on
her concert tours, were
quite taken by Liszt: We
have heard Liszt. He can
be compared to no other
player...he arouses
fright and astonishment.
His appearance at the
piano is indescribable.
He is an original...he is
absorbed by the piano.
Liszt, too, was impressed
with Clara--at first the
energy, intelligence and
accuracy of her piano
playing and later her
compositions--to the
extent that he dedicated
to her the 1838 version
of his Etudes d'execution
transcendante d'apres
Paganini. Liszt had a
closer personal
relationship with Clara
than with Robert until
the two men finally met
in 1840. Schumann was
astounded by Liszt's
piano playing. He wrote
to Clara that Liszt had
played like a god and had
inspired indescribable
furor of applause. His
review of Liszt even
included a heroic
personification with
Napoleon. In Leipzig,
Schumann was deeply
impressed with Liszt's
interpretations of his
Noveletten, Op. 21 and
Fantasy in C Major, Op.
17 (dedicated to Liszt),
enthusiastically
observing that, I feel as
if I had known you twenty
years. Yet a variety of
events followed that
diminished Liszt's glory
in the eyes of the
Schumanns. They became
critical of the cult-like
atmosphere that arose
around his recitals, or
Lisztomania as it came to
be called; conceivably,
this could be attributed
to professional jealousy.
Clara, in particular,
came to loathe Liszt,
noting in a letter to
Joseph Joachim, I despise
Liszt from the depths of
my soul. She recorded a
stunning diary entry a
day after Liszt's death,
in which she noted, He
was an eminent keyboard
virtuoso, but a dangerous
example for the
young...As a composer he
was terrible. By
contrast, Liszt did not
share in these negative
sentiments; no evidence
suggests that he had any
ill-regard for the
Schumanns. In Weimar, he
did much to promote
Schumann's music,
conducting performances
of his Scenes from Faust
and Manfred, during a
time in which few
orchestras expressed
interest, and premiered
his opera Genoveva. He
later arranged a benefit
concert for Clara
following Robert's death,
featuring Clara as
soloist in Robert's Piano
Concerto, an event that
must have been
exhilarating to witness.
Regardless, her opinion
of him would never
change, despite his
repeated gestures of
courtesy and respect.
Liszt's relationship with
Schubert was a spiritual
one, with music being the
one and only link between
the two men. That with
the Schumanns was
personal, with music
influenced by a hero
worship that would
aggravate the
relationship over time.
Nonetheless, Liszt would
remain devoted to and
enthusiastic for the
music and achievements of
these composers. He would
be a vital force in
disseminating their music
to a wider audience, as
he would be with many
other composers
throughout his career.
His primary means for
accomplishing this was
the piano transcription.
Liszt and the
Transcription
Transcription versus
Paraphrase Transcription
and paraphrase were
popular terms in
nineteenth-century music,
although certainly not
unique to this period.
Musicians understood that
there were clear
distinctions between
these two terms, but as
is often the case these
distinctions could be
blurred. Transcription,
literally writing over,
entails reworking or
adapting a piece of music
for a performance medium
different from that of
its original; arrangement
is a possible synonym.
Adapting is a key part of
this process, for the
success of a
transcription relies on
the transcriber's ability
to adapt the piece to the
different medium. As a
result, the pre-existing
material is generally
kept intact, recognizable
and intelligible; it is
strict, literal,
objective. Contextual
meaning is maintained in
the process, as are
elements of style and
form. Paraphrase, by
contrast, implies
restating something in a
different manner, as in a
rewording of a document
for reasons of clarity.
In nineteenth-century
music, paraphrasing
indicated elaborating a
piece for purposes of
expressive virtuosity,
often as a vehicle for
showmanship. Variation is
an important element, for
the source material may
be varied as much as the
paraphraser's imagination
will allow; its purpose
is metamorphosis.
Transcription is adapting
and arranging;
paraphrasing is
transforming and
reworking. Transcription
preserves the style of
the original; paraphrase
absorbs the original into
a different style.
Transcription highlights
the original composer;
paraphrase highlights the
paraphraser.
Approximately half of
Liszt's compositional
output falls under the
category of transcription
and paraphrase; it is
noteworthy that he never
used the term
arrangement. Much of his
early compositional
activities were
transcriptions and
paraphrases of works of
other composers, such as
the symphonies of
Beethoven and Berlioz,
vocal music by Schubert,
and operas by Donizetti
and Bellini. It is
conceivable that he
focused so intently on
work of this nature early
in his career as a means
to perfect his
compositional technique,
although transcription
and paraphrase continued
well after the technique
had been mastered; this
might explain why he
drastically revised and
rewrote many of his
original compositions
from the 1830s (such as
the Transcendental Etudes
and Paganini Etudes) in
the 1850s. Charles Rosen,
a sympathetic interpreter
of Liszt's piano works,
observes, The new
revisions of the
Transcendental Etudes are
not revisions but concert
paraphrases of the old,
and their art lies in the
technique of
transformation. The
Paganini etudes are piano
transcriptions of violin
etudes, and the
Transcendental Etudes are
piano transcriptions of
piano etudes. The
principles are the same.
He concludes by noting,
Paraphrase has shaded off
into
composition...Composition
and paraphrase were not
identical for him, but
they were so closely
interwoven that
separation is impossible.
The significance of
transcription and
paraphrase for Liszt the
composer cannot be
overstated, and the
mutual influence of each
needs to be better
understood. Undoubtedly,
Liszt the composer as we
know him today would be
far different had he not
devoted so much of his
career to transcribing
and paraphrasing the
music of others. He was
perhaps one of the first
composers to contend that
transcription and
paraphrase could be
genuine art forms on
equal par with original
pieces; he even claimed
to be the first to use
these two terms to
describe these classes of
arrangements. Despite the
success that Liszt
achieved with this type
of work, others viewed it
with circumspection and
criticism. Robert
Schumann, although deeply
impressed with Liszt's
keyboard virtuosity, was
harsh in his criticisms
of the transcriptions.
Schumann interpreted them
as indicators that
Liszt's virtuosity had
hindered his
compositional development
and suggested that Liszt
transcribed the music of
others to compensate for
his own compositional
deficiencies.
Nonetheless, Liszt's
piano transcriptions,
what he sometimes called
partitions de piano (or
piano scores), were
instrumental in promoting
composers whose music was
unknown at the time or
inaccessible in areas
outside of major European
capitals, areas that
Liszt willingly toured
during his Glanzzeit. To
this end, the
transcriptions had to be
literal arrangements for
the piano; a Beethoven
symphony could not be
introduced to an
unknowing audience if its
music had been subjected
to imaginative
elaborations and
variations. The same
would be true of the 1833
transcription of
Berlioz's Symphonie
fantastique (composed
only three years
earlier), the
astonishingly novel
content of which would
necessitate a literal and
intelligible rendering.
Opera, usually more
popular and accessible
for the general public,
was a different matter,
and in this realm Liszt
could paraphrase the
original and manipulate
it as his imagination
would allow without
jeopardizing its
reception; hence, the
paraphrases on the operas
of Bellini, Donizetti,
Mozart, Meyerbeer and
Verdi. Reminiscence was
another term coined by
Liszt for the opera
paraphrases, as if the
composer were reminiscing
at the keyboard following
a memorable evening at
the opera. Illustration
(reserved on two
occasions for Meyerbeer)
and fantasy were
additional terms. The
operas of Wagner were
exceptions. His music was
less suited to paraphrase
due to its general lack
of familiarity at the
time. Transcription of
Wagner's music was thus
obligatory, as it was of
Beethoven's and Berlioz's
music; perhaps the
composer himself insisted
on this approach. Liszt's
Lieder Transcriptions
Liszt's initial
encounters with
Schubert's music, as
mentioned previously,
were with the Lieder. His
first transcription of a
Schubert Lied was Die
Rose in 1833, followed by
Lob der Tranen in 1837.
Thirty-nine additional
transcriptions appeared
at a rapid pace over the
following three years,
and in 1846, the Schubert
Lieder transcriptions
would conclude, by which
point he had completed
fifty-eight, the most of
any composer. Critical
response to these
transcriptions was highly
favorable--aside from the
view held by
Schumann--particularly
when Liszt himself played
these pieces in concert.
Some were published
immediately by Anton
Diabelli, famous for the
theme that inspired
Beethoven's variations.
Others were published by
the Viennese publisher
Tobias Haslinger (one of
Beethoven's and
Schubert's publishers in
the 1820s), who sold his
reserves so quickly that
he would repeatedly plead
for more. However,
Liszt's enthusiasm for
work of this nature soon
became exhausted, as he
noted in a letter of 1839
to the publisher
Breitkopf und Hartel:
That good Haslinger
overwhelms me with
Schubert. I have just
sent him twenty-four new
songs (Schwanengesang and
Winterreise), and for the
moment I am rather tired
of this work. Haslinger
was justified in his
demands, for the Schubert
transcriptions were
received with great
enthusiasm. One Gottfried
Wilhelm Fink, then editor
of the Allgemeine
musikalische Zeitung,
observed of these
transcriptions: Nothing
in recent memory has
caused such sensation and
enjoyment in both
pianists and audiences as
these arrangements...The
demand for them has in no
way been satisfied; and
it will not be until
these arrangements are
seen on pianos
everywhere. They have
indeed made quite a
splash. Eduard Hanslick,
never a sympathetic
critic of Liszt's music,
acknowledged thirty years
after the fact that,
Liszt's transcriptions of
Schubert Lieder were
epoch-making. There was
hardly a concert in which
Liszt did not have to
play one or two of
them--even when they were
not listed on the
program. These
transcriptions quickly
became some of his most
sough-after pieces,
despite their extreme
technical demands.
Leading pianists of the
day, such as Clara Wieck
and Sigismond Thalberg,
incorporated them into
their concert programs
immediately upon
publication. Moreover,
the transcriptions would
serve as inspirations for
other composers, such as
Stephen Heller, Cesar
Franck and later Leopold
Godowsky, all of whom
produced their own
transcriptions of
Schubert's Lieder. Liszt
would transcribe the
Lieder of other composers
as well, including those
by Mendelssohn, Chopin,
Anton Rubinstein and even
himself. Robert Schumann,
of course, would not be
ignored. The first
transcription of a
Schumann Lied was the
celebrated Widmung from
Myrten in 1848, the only
Schumann transcription
that Liszt completed
during the composer's
lifetime. (Regrettably,
there is no evidence of
Schumann's regard of this
transcription, or even if
he was aware of it.) From
the years 1848-1881,
Liszt transcribed twelve
of Robert Schumann's
Lieder (including one
orchestral Lied) and
three of Clara (one from
each of her three
published Lieder cycles);
he would transcribe no
other works of these two
composers. The Schumann
Lieder transcriptions,
contrary to those of
Schubert, are literal
arrangements, posing, in
general, far fewer
demands on the pianist's
technique. They are
comparatively less
imaginative in their
treatment of the original
material. Additionally,
they seem to have been
less valued in their day
than the Schubert
transcriptions, and it is
noteworthy that none of
the Schumann
transcriptions bear
dedications, as most of
the Schubert
transcriptions do. The
greatest challenge posed
by Lieder transcriptions,
regardless of the
composer or the nature of
the transcription, was to
combine the vocal and
piano parts of the
original such that the
character of each would
be preserved, a challenge
unique to this form of
transcription. Each part
had to be intact and
aurally recognizable, the
vocal line in particular.
Complications could be
manifold in a Lied that
featured dissimilar
parts, such as Schubert's
Auf dem Wasser zu singen,
whose piano accompaniment
depicts the rocking of
the boat on the
shimmering waves while
the vocal line reflects
on the passing of time.
Similar complications
would be encountered in
Gretchen am Spinnrade, in
which the ubiquitous
sixteenth-note pattern in
the piano's right hand
epitomizes the
ever-turning spinning
wheel over which the
soprano voice expresses
feelings of longing and
heartache. The resulting
transcriptions for solo
piano would place
exceptional demands on
the pianist. The
complications would be
far less imposing in
instances in which voice
and piano were less
differentiated, as in
many of Schumann's Lieder
that Liszt transcribed.
The piano parts in these
Lieder are true
accompaniments for the
voice, providing harmonic
foundation and rhythmic
support by doubling the
vocal line throughout.
The transcriptions, thus,
are strict and literal,
with far fewer demands on
both pianist and
transcriber. In all of
Liszt's Lieder
transcriptions,
regardless of the way in
which the two parts are
combined, the melody
(i.e. the vocal line) is
invariably the focal
point; the melody should
sing on the piano, as if
it were the voice. The
piano part, although
integral to contributing
to the character of the
music, is designed to
function as
accompaniment. A singing
melody was a crucial
objective in
nineteenth-century piano
performance, which in
part might explain the
zeal in transcribing and
paraphrasing vocal music
for the piano. Friedrich
Wieck, father and teacher
of Clara Schumann,
stressed this point
repeatedly in his 1853
treatise Clavier und
Gesang (Piano and Song):
When I speak in general
of singing, I refer to
that species of singing
which is a form of
beauty, and which is a
foundation for the most
refined and most perfect
interpretation of music;
and, above all things, I
consider the culture of
beautiful tones the basis
for the finest possible
touch on the piano. In
many respects, the piano
and singing should
explain and supplement
each other. They should
mutually assist in
expressing the sublime
and the noble, in forms
of unclouded beauty. Much
of Liszt's piano music
should be interpreted
with this concept in
mind, the Lieder
transcriptions and opera
paraphrases, in
particular. To this end,
Liszt provided numerous
written instructions to
the performer to
emphasize the vocal line
in performance, with
Italian directives such
as un poco marcato il
canto, accentuato assai
il canto and ben
pronunziato il canto.
Repeated indications of
cantando,singend and
espressivo il canto
stress the significance
of the singing tone. As
an additional means of
achieving this and
providing the performer
with access to the
poetry, Liszt insisted,
at what must have been a
publishing novelty at the
time, on printing the
words of the Lied in the
music itself. Haslinger,
seemingly oblivious to
Liszt's intent, initially
printed the poems of the
early Schubert
transcriptions separately
inside the front covers.
Liszt argued that the
transcriptions must be
reprinted with the words
underlying the notes,
exactly as Schubert had
done, a request that was
honored by printing the
words above the
right-hand staff. Liszt
also incorporated a
visual scheme for
distinguishing voice and
accompaniment, influenced
perhaps by Chopin, by
notating the
accompaniment in cue
size. His transcription
of Robert Schumann's
Fruhlings Ankunft
features the vocal line
in normal size, the piano
accompaniment in reduced
size, an unmistakable
guide in a busy texture
as to which part should
be emphasized: Example 1.
Schumann-Liszt Fruhlings
Ankunft, mm. 1-2. The
same practice may be
found in the
transcription of
Schumann's An die Turen
will ich schleichen. In
this piece, the performer
must read three staves,
in which the baritone
line in the central staff
is to be shared between
the two hands based on
the stem direction of the
notes: Example 2.
Schumann-Liszt An die
Turen will ich
schleichen, mm. 1-5. This
notational practice is
extremely beneficial in
this instance, given the
challenge of reading
three staves and the
manner in which the vocal
line is performed by the
two hands. Curiously,
Liszt did not use this
practice in other
transcriptions.
Approaches in Lieder
Transcription Liszt
adopted a variety of
approaches in his Lieder
transcriptions, based on
the nature of the source
material, the ways in
which the vocal and piano
parts could be combined
and the ways in which the
vocal part could sing.
One approach, common with
strophic Lieder, in which
the vocal line would be
identical in each verse,
was to vary the register
of the vocal part. The
transcription of Lob der
Tranen, for example,
incorporates three of the
four verses of the
original Lied, with the
register of the vocal
line ascending one octave
with each verse (from low
to high), as if three
different voices were
participating. By the
conclusion, the music
encompasses the entire
range of Liszt's keyboard
to produce a stunning
climactic effect, and the
variety of register of
the vocal line provides a
welcome textural variety
in the absence of the
words. The three verses
of the transcription of
Auf dem Wasser zu singen
follow the same approach,
in which the vocal line
ascends from the tenor,
to the alto and to the
soprano registers with
each verse.
Fruhlingsglaube adopts
the opposite approach, in
which the vocal line
descends from soprano in
verse 1 to tenor in verse
2, with the second part
of verse 2 again resuming
the soprano register;
this is also the case in
Das Wandern from
Mullerlieder. Gretchen am
Spinnrade posed a unique
problem. Since the poem's
narrator is female, and
the poem represents an
expression of her longing
for her lover Faust,
variation of the vocal
line's register, strictly
speaking, would have been
impractical. For this
reason, the vocal line
remains in its original
register throughout,
relentlessly colliding
with the sixteenth-note
pattern of the
accompaniment. One
exception may be found in
the fifth and final verse
in mm. 93-112, at which
point the vocal line is
notated in a higher
register and doubled in
octaves. This sudden
textural change, one that
is readily audible, was a
strategic means to
underscore Gretchen's
mounting anxiety (My
bosom urges itself toward
him. Ah, might I grasp
and hold him! And kiss
him as I would wish, at
his kisses I should
die!). The transcription,
thus, becomes a vehicle
for maximizing the
emotional content of the
poem, an exceptional
undertaking with the
general intent of a
transcription. Registral
variation of the vocal
part also plays a crucial
role in the transcription
of Erlkonig. Goethe's
poem depicts the death of
a child who is
apprehended by a
supernatural Erlking, and
Schubert, recognizing the
dramatic nature of the
poem, carefully depicted
the characters (father,
son and Erlking) through
unique vocal writing and
accompaniment patterns:
the Lied is a dramatic
entity. Liszt, in turn,
followed Schubert's
characterization in this
literal transcription,
yet took it an additional
step by placing the
register of the father's
vocal line in the
baritone range, that of
the son in the soprano
range and that of the
Erlking in the highest
register, options that
would not have been
available in the version
for voice and piano.
Additionally, Liszt
labeled each appearance
of each character in the
score, a means for
guiding the performer in
interpreting the dramatic
qualities of the Lied. As
a result, the drama and
energy of the poem are
enhanced in this
transcription; as with
Gretchen am Spinnrade,
the transcriber has
maximized the content of
the original. Elaboration
may be found in certain
Lieder transcriptions
that expand the
performance to a level of
virtuosity not found in
the original; in such
cases, the transcription
approximates the
paraphrase. Schubert's Du
bist die Ruh, a paradigm
of musical simplicity,
features an uncomplicated
piano accompaniment that
is virtually identical in
each verse. In Liszt's
transcription, the
material is subjected to
a highly virtuosic
treatment that far
exceeds the original,
including a demanding
passage for the left hand
alone in the opening
measures and unique
textural writing in each
verse. The piece is a
transcription in
virtuosity; its art, as
Rosen noted, lies in the
technique of
transformation.
Elaboration may entail an
expansion of the musical
form, as in the extensive
introduction to Die
Forelle and a virtuosic
middle section (mm.
63-85), both of which are
not in the original. Also
unique to this
transcription are two
cadenzas that Liszt
composed in response to
the poetic content. The
first, in m. 93 on the
words und eh ich es
gedacht (and before I
could guess it), features
a twisted chromatic
passage that prolongs and
thereby heightens the
listener's suspense as to
the fate of the trout
(which is ultimately
caught). The second, in
m. 108 on the words
Betrogne an (and my blood
boiled as I saw the
betrayed one), features a
rush of
diminished-seventh
arpeggios in both hands,
epitomizing the poet's
rage at the fisherman for
catching the trout. Less
frequent are instances in
which the length of the
original Lied was
shortened in the
transcription, a tendency
that may be found with
certain strophic Lieder
(e.g., Der Leiermann,
Wasserflut and Das
Wandern). Another
transcription that
demonstrates Liszt's
readiness to modify the
original in the interests
of the poetic content is
Standchen, the seventh
transcription from
Schubert's
Schwanengesang. Adapted
from Act II of
Shakespeare's Cymbeline,
the poem represents the
repeated beckoning of a
man to his lover. Liszt
transformed the Lied into
a miniature drama by
transcribing the vocal
line of the first verse
in the soprano register,
that of the second verse
in the baritone register,
in effect, creating a
dialogue between the two
lovers. In mm. 71-102,
the dialogue becomes a
canon, with one voice
trailing the other like
an echo (as labeled in
the score) at the
distance of a beat. As in
other instances, the
transcription resembles
the paraphrase, and it is
perhaps for this reason
that Liszt provided an
ossia version that is
more in the nature of a
literal transcription.
The ossia version, six
measures shorter than
Schubert's original, is
less demanding
technically than the
original transcription,
thus representing an
ossia of transcription
and an ossia of piano
technique. The Schumann
Lieder transcriptions, in
general, display a less
imaginative treatment of
the source material.
Elaborations are less
frequently encountered,
and virtuosity is more
restricted, as if the
passage of time had
somewhat tamed the
composer's approach to
transcriptions;
alternatively, Liszt was
eager to distance himself
from the fierce
virtuosity of his early
years. In most instances,
these transcriptions are
literal arrangements of
the source material, with
the vocal line in its
original form combined
with the accompaniment,
which often doubles the
vocal line in the
original Lied. Widmung,
the first of the Schumann
transcriptions, is one
exception in the way it
recalls the virtuosity of
the Schubert
transcriptions of the
1830s. Particularly
striking is the closing
section (mm. 58-73), in
which material of the
opening verse (right
hand) is combined with
the triplet quarter notes
(left hand) from the
second section of the
Lied (mm. 32-43), as if
the transcriber were
attempting to reconcile
the different material of
these two sections.
Fruhlingsnacht resembles
a paraphrase by
presenting each of the
two verses in differing
registers (alto for verse
1, mm. 3-19, and soprano
for verse 2, mm. 20-31)
and by concluding with a
virtuosic section that
considerably extends the
length of the original
Lied. The original
tonalities of the Lieder
were generally retained
in the transcriptions,
showing that the tonality
was an important part of
the transcription
process. The infrequent
instances of
transposition were done
for specific reasons. In
1861, Liszt transcribed
two of Schumann's Lieder,
one from Op. 36 (An den
Sonnenschein), another
from Op. 27 (Dem roten
Roslein), and merged
these two pieces in the
collection 2 Lieder; they
share only the common
tonality of A major. His
choice for combining
these two Lieder remains
unknown, but he clearly
recognized that some
tonal variety would be
needed, for which reason
Dem roten Roslein was
transposed to C>= major.
The collection features
An den Sonnenschein in A
major (with a transition
to the new tonality),
followed by Dem roten
Roslein in C>= major
(without a change of key
signature), and
concluding with a reprise
of An den Sonnenschein in
A major. A three-part
form was thus established
with tonal variety
provided by keys in third
relations (A-C>=-A); in
effect, two of Schumann's
Lieder were transcribed
into an archetypal song
without words. In other
instances, Liszt treated
tonality and tonal
organization as important
structural ingredients,
particularly in the
transcriptions of
Schubert's Lieder cycles,
i.e. Schwanengesang,
Winterreise a... $32.99 - Voir plus => AcheterDélais: 1 to 2 weeks | | |
| Frohliche Violinevol3 Violon - Facile Schott
Violin - easy SKU: HL.49015482 B-Tonarten, C-Dur, 2. und 3. Lage, Dopp...(+)
Violin - easy SKU:
HL.49015482
B-Tonarten, C-Dur, 2.
und 3. Lage, Doppelgriffe
und andere Kniffe.
Composed by Renate
Bruce-Weber. Arranged by
Mark Bruce. This edition:
Paperback/Soft Cover.
Sheet music. Edition
Schott. Classical. 144
pages. Schott Music #ED
8432. Published by Schott
Music (HL.49015482).
ISBN 9783795754631.
9.0x12.0x0.42 inches.
German. Vol. 3 of
'Die frohliche Violine'
pursues the same musical
and technical goals as
the first two volumes. It
contains a detailed
introduction to the flat
keys, C major key as well
as the 2nd and 3rd
positions. The last
chapter takes up the
subject matter of the
first chapters again in a
more demanding form and
with longer charming
pieces, giving an insight
into 'virtuoso' violin
technique. $28.99 - Voir plus => Acheter | | |
| NUN Breitkopf & Härtel
(solos: fl,tbne - TTTTBBBB - 3(3picc).4.3.0.dble bsn. - 4.3.0.2. - timp.perc(3) ...(+)
(solos: fl,tbne -
TTTTBBBB -
3(3picc).4.3.0.dble bsn.
- 4.3.0.2. - timp.perc(3)
- hp.e-guit - str:
16.8.8.8.8.) SKU:
BR.PB-5420 Composed
by Helmut Lachenmann.
Softbound.
Partitur-Bibliothek
(Score Library). Music
post-1945; New music
(post-2000). Study Score.
Composed 1997-1999/2003.
Duration 38'. Breitkopf
and Haertel #PB 5420.
Published by Breitkopf
and Haertel (BR.PB-5420).
ISBN 9790004211830. 9
x 12
inches. Vielleicht
so etwas wie ein
,,Parergon zu meiner
Madchen-Oper Zwei
Klangquellen - unter
ambivalenten Aspekten
zugleich homogen und
heterogen, nicht so ohne
weiteres zusammenpassend:
- Posaune und
Flote/Bassflote - (mit
Resonanzen aus zwei
Konzertflugeln), 8
Mannerstimmen - alle
erzeugen Tone, und Luft,
Zweiklange, Vibrationen,
Schwebungen, Rattern,
Konsonanzen. Und rattern
und sprechen - und
japsen, Orchester mit 4
Oboen, 3 Floten, 3
Klarinetten, zwei
Kontrafagotten
(unterbeschaftigt), 4
Horner, drei Trompeten,
keinen Posaunen, 2 Tuben,
die in der Tiefe rappeln,
zwei Klavieren,
Gitarre-Harfe, Streicher
(,,Perforateure), 3
Schlagzeuger, rappeln
(Fellwirbel), - und
schwingen China-Becken
durch die Luft, dampfen
aus und vorzeitig ab
(,,japsen) und: halten
aus. Musik zum Aushalten,
ist nicht zum Aushalten.
Ein Orchester mit vielen
Unisono-Quellen Es ist
immer wieder auf andere
Weise - jedes Mal das
gleiche: Musik, nicht als
Text, nicht als
diskursiver Verlauf, gar
als klingendes Drama, -
eher eine Art kunstliches
und als Produkt einer
komplexen Spekulation
zugleich transzendentes
Natur-Schauspiel, als
,,reine Prasenz - (Das
sind allerdings
Wort-Hulsen, die schlecht
an das erinnern, was sie
nicht mehr zu nennen, zu
fassen wagen bzw.
imstande sind. Begriffe,
die es abzurufen und
zugleich im Blick auf die
Sache selbst
auszustreichen gilt.):
Sie zu beschworen, ohne
dabei in schlecht
besinnliche ,,meditative
Idyllen, bzw. idyllische
Standards zu verfallen,
gehort zu meinen
zentralen Utopien - Ihre
Wunschbarkeit/Stringenz/e
xistentielle
Notwendigkeit, ,,Wahrheit
ist hienieden nicht zu
trennen von ihrer
Unmoglichkeit, wegen der
Standardisiertheit aller
Mittel, auf der ihre
Verwirklichung, ihre
Anpeilung, ihre
Ins-Werk-Setzung
verwiesen ist. Aber:
alles soll/wird in dieser
wie auch immer
vermittelten Prasenz
beruhrt, erlost, befreit
sein. Kann man
Erfahrungen, deren
Unmoglichkeit, deren
Verschuttetheit man sich
bewusst macht, vermitteln
durch den Kampf gegen
diese Unmoglichkeiten,
Verschuttetheiten (=
Unfreiheiten)??? Wer bin
ich? Was ist das: das
ich, das solche Suche,
solches Abenteuer,
solchen Kampf gegen die
Materie auf sich nimmt??
Das ,,Ich ist kein Ding,
sondern ein Ort (Kitaro
Nishida - aber ich bin
kein Buddhist, und auch
kein Zen-Monch, sondern
ein Anfanger in allem,
auch im Komponieren des
jeweilig konzipierten
Stucks.) Das Wasser
wascht das Wasser nicht -
das Feuer verbrennt das
Feuer nicht - der Schmerz
selbst tut nicht weh. Der
Genuss geniesst nicht.
Das Horen hort nicht, das
Leben lebt nicht - und so
lebt es. Das Ich ist
nicht das ich. Musik ist
nicht Musik, ist
Nicht-Musik: die einzige
Musik, die den Namen in
seiner emphatischen
Bedeutung verdient. Musik
sei Nicht Musik??
Sondern?? Ja - sondern.
Komponieren heisst:
sondern. Utopien
kompositorisch zu
beschworen, bedeutete fur
meinen Mechanismus stets:
ihre Verschuttetheit. Und
das was - nicht zufallig
- sie verschuttet hat.
Oder zu verschutten
droht, in den Griff zu
nehmen.Helmut Lachenmann
(Skizze)Mitten in meiner
Oper Das Madchen mit den
Schwefelholzern - nach
Hans Christian Andersen
-, die im winterlichen
eiskalten Kopenhagen
spielt, gibt es einen
Sprung in die mediterrane
Vulkanlandschaft
Suditaliens, wo - nach
einem Text von Leonardo
Da Vinci - ,,die
Schwefelfeuer den grossen
Berg offnen, um Steine
und Erde samt den
heraustretenden und
herausgespieenen Flammen
durch die Luft zu
schleudern, und im
Ausbruch ,,jedes
Hindernis verjagen, das
sich ihrem ungestumen
Wuten entgegenstellt.
Leonardo sieht in diesem
Naturvorgang eine
Metapher fur die Unruhe
des menschlichen Herzens
bei der Suche nach
Erkenntnis. Er beschreibt
eine Wanderung durch die
schattigen Klippen
hindurch bis vor den
Eingang einer grossen
Hohle, vor welcher der
Erzahlende ,,im Gefuhl
der Unwissenheit eine
Zeitlang verharrt: ,,Ich
hockte mit gekrummtem
Rucken, die mude Hand
aufs Knie gestutzt,
beschattete ich mit der
Rechten die gesenkten und
geschlossenen Wimpern: -
und n u n -, da ich mich
mehrmals hin und her
beugte, um in die Hohle
hineinzublicken, verbot
mir das die grosse
Dunkelheit, die darin
herrschte. Als ich aber
eine Zeitlang verharrt
hatte, erwachten in mir
zwei Gefuhle: Furcht und
Verlangen - Furcht vor
der drohenden Dunkelheit
der Hohle, Verlangen
aber, mit eigenen Augen
zu sehen, was an
Wunderbarem darin sein
mochte. Diesem ,,n u n
ist meine Komposition
gewidmet: Sie - ahnlich
wie auf andere Weise mein
Klavierkonzert Ausklang -
ist sozusagen ,,meine
Alpensymphonie. Anders
als bei Strauss
allerdings beschwort sie
Energien und Eruptionen
in einer Klanglandschaft
weitab von jeglicher
musiksprachlichen
Geborgenheit. Wahrend im
Strauss'schen Meisterwerk
der Wanderer aus
stimmungsvollem
b-moll-Morgennebel
aufbricht - allerdings
erst den in A-Dur
strahlenden Sonnenaufgang
abwartet ... - und in
frohlichem Es-Dur
lossturmend auf tonal
gesicherten Wegen zum
majestatischen
C-dur-Gipfel glucklich
hinaufgelangt - den er
allerdings bei
hereinbrechendem Unwetter
eilends verlasst, um ins
schutzende Tal
hinabzufluchten -,
verharrt der Wanderer
Leonardos in NUN in
unwirtlicher Hohe vor
jener Furcht und
Verlangen erregenden
Hohle. Meine Musik,
sozusagen als brodelnder
Krater beginnend,
verwandelt sich in eine
Sequenz von Rufen, deren
Widerhall die ,,drohende
Finsternis zu
durchdringen und
auszuloten versucht, und
sie mundet - auf dem
Umweg uber eine Art
,,Tanz auf dem Vulkan der
beiden Solo-Instrumente -
in eine instrumental
paraphrasierte
Sprech-Landschaft, als ob
das Zischen und Fauchen,
nichts weiter wiedergabe
als die erweiterten
Konsonanten eines
gesprochenen imaginaren
Textes. Dieser
schliesslich - als
Botschaft des im
Ungeborgenen nach
Erkenntnis Suchenden -
konkretisiert sich zu
jenem abgrundigen Satz
des japanischen
Philosophen und Grunders
der ,,Kyoto-Schule,
Kitaro Nishida: ,,Das Ich
ist kein Ding, sondern
ein Ort. Die Beziehung
meines Werks zur
Strauss'schen
Alpensymphonie - der
Komponist wollte sie
ursprunglich nennen ,,der
Antichrist - ist in ihrer
antipodischen
Gegensatzlichkeit
evident. Es ist eine
machtvolle, letztlich
aber gutige, dem Menschen
zugewandte, idyllische
Natur, die bei Strauss
beschworen wird, und den
nachtlich in die
hausliche Behaglichkeit
Heimkehrenden erfullt
Ehrfurcht und
Dankbarkeit: es ist ein
,,glaubiger Antichrist,
und die Pastorale
Beethovens lasst grussen.
Wie alles von Strauss war
es ein - s e i n -
letzter (oder vorletzter
...) Blick auf ein
zerfallendes Paradies
(1915 geschrieben ...).
Heute ist vielleicht
jedes Werk, welches sich
den innovativen Anspruch
von musikalischer
Tradition zu Eigen
gemacht hat und im 21.
Jahrhundert den
Musikbegriff jenseits
tonaler
Sprachvertrautheit in
ungesichertem
Klang-Terrain neu zu
bestimmen sucht - eine
Art Bergbesteigung in
weglosem Gelande, und
wenn schon nicht eine
,,Alpensymphonie, so doch
eine Gratwanderung:
abenteuerlich -
verlockend - nicht
ungefahrlich: ,,non hay
caminos .... Helmut
Lachenmann (Februar
2003)CDs: Gaby Pas-Van
Riet (flute), Michael
Svoboda (trombone), Neue
Vocalsolisten Stuttgart,
WDR Sinfonieorchester
Koln, cond. Jonathan Nott
CD KAIROS
0012142KAIDietmar Wiesner
(flute), Uwe Dierksen
(trombone), SCHOLA
Heidelberg, Ensemble
Modern Orchestra, cond.
Markus
StenzEMCD-004Bibliography
:Hidalgo, Manuel: Mozart
in Lachenmann, in: auf
(-) und zuhoren. 14
essayistische Reflexionen
uber die Musik und die
Person Helmut
Lachenmanns, hrsg. von
Hans-Peter Jahn, Hofheim:
Wolke 2005, pp.
35-46.Hiekel, Jorn Peter:
Interkulturalitat als
existentielle Erfahrung.
Asiatische Perspektiven
in Helmut Lachenmanns
Asthetik, in:
Nachgedachte Musik.
Studien zum Werk von
Helmut Lachenmann, hrsg.
von Jorn Peter Hiekel und
Siegfried Mauser,
Saarbrucken: Pfau 2005,
pp. 62-84.Kaltenecker,
Martin: Was nun? Die
Musik Helmut Lachenmanns
als Beispiel, in: Der
Atem des Wanderers. Der
Komponist Helmut
Lachenmann, hrsg. von
Hans-Klaus Jungheinrich,
Mainz: Schott 2006, pp.
113-128.Maier, Birgit;
Britz, Vanessa; Arnold,
Miriam: Helmut
Lachenmann: NUN, in:
Flote aktuell (2003),
Heft 4, pp. 20-24.Pas-Van
Riet, Gaby: On NUN, in:
Helmut Lachenmann Inward
Beauty, hrsg. von Dan
Albertson, Contemporary
Music Review 23 (2004),
Heft 3/4, p.
165f.Svoboda, Mike: NUN
An Inside View, in:
Helmut Lachenmann Inward
Beauty, hrsg. von Dan
Albertson, Contemporary
Music Review 23 (2004),
Heft 3/4, pp.
161-164.Wellmer,
Albrecht: Helmut
Lachenmann: Die Befreiung
des Klangs in der
konstruktivistischen
Tradition der
europaischen Moderne, in:
ders., Versuch uber Musik
und Sprache, Munchen:
Hanser 2009, pp.
270-299.Utz, Christian:
Paradoxien musikalischer
Temporalitat. Die
Konstruktion von
Klanggegenwart im
Spatwerk Bernd Alois
Zimmermanns im Kontext
der Prasenzasthetik bei
Giacinto Scelsi, Gyorgy
Ligeti, Morton Feldman
und Helmut Lachenmann,
in: Die Musikforschung 68
(2015), pp.
22-52.
World
premiere: Cologne (Musik
der Zeit), October 20,
1999 World premiere of
the revised version:
Berlin, Konzerthaus,
January 17, 2003. $102.95 - Voir plus => AcheterDélais: 3 to 4 weeks | | |
| Cleopatra Orchestre d'harmonie [Conducteur] - Facile De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 3 SKU: BT.DHP-1216342-140 The Last Queen...(+)
Concert Band/Harmonie -
Grade 3 SKU:
BT.DHP-1216342-140
The Last Queen of
Egypt. Composed by
Thierry Deleruyelle.
Concert and Contest
Collection CBHA. Concert
Piece. Score Only.
Composed 2021. 39 pages.
De Haske Publications
#DHP 1216342-140.
Published by De Haske
Publications
(BT.DHP-1216342-140).
English-German-French-
Dutch. Queen
Cleopatra ruled Egypt for
over 20 years. She is one
of antiquity’s
best-known women, in
particular because of her
relationships with Julius
Caesar and, above all,
Mark-Anthony, but also
because the cause of her
death remainsa mystery.
The work is split into
three parts and performed
without breaks. The first
section begins with a
bright introduction
representing
Mark-Anthony. Dynamic in
nature and reminiscent of
military music, this
characterises theRoman
general. But soon after,
another theme emerges,
softer and more melodic,
symbolising
Cleopatra’s
femininity. The two
characters then combine
on a faster tempo. The
middle section of the
work depicts the love
thatMark-Anthony and
Cleopatra feel for each
other. This passionate
relationship lasted ten
years and produced three
children. This is
expressed by a warm and
intense theme, just like
the beauty of the
Egyptian queen. The third
andlast section opens in
a determined and military
mood. Mark-Anthony and
Cleopatra were often
apart, the Roman general
was often away on a
campaign. They met up in
Alexandria to celebrate
their triumph. But, as
the targets of
thejealousy and ambition
of Octavius, Julius
Caesar’s son, the
lovers are trapped and
await the inevitable
conquest of Egypt by the
Romans. When Mark-Anthony
heard the false news that
Cleopatra had committed
suicide, he ended his
ownlife. The Queen of
Egypt, for her part, was
imprisoned shortly
afterwards. The two
lovers remain one of
History’s most
famous couples. This
piece was commissioned by
the Wind Orchestra of the
town of Antony, near
Paris, directedby
Philippe Rossignol, to
mark its 90th
anniversary.
Konin
gin Cleopatra heerste
meer dan twintig jaar
lang over Egypte. Ze is
een van de bekendste
vrouwen uit de oudheid,
vanwege haar relatie met
Julius Caesar en vooral
die met Marcus Antonius,
maar ook omdat de oorzaak
van haardood altijd een
mysterie is gebleven. Dit
werk bestaat uit drie in
elkaar overlopende delen.
Het eerste deel begint
met de levendige
introductie van Marcus
Antonius. Met het
dynamische en enigszins
militaire karakter van de
muziekwordt de Romeinse
generaal krachtig
neergezet. Snel daarna
doemt een zachter en
melodieuzer thema op een
weerspiegeling van
Cleopatra’s
vrouwelijkheid. De twee
persoonlijkheden gaan
vervolgens samen verder
in een vlotter tempo.Het
middelste deel beschrijft
de liefde die Marcus
Antonius en Cleopatra
voor elkaar voelden. Hun
hartstochtelijke relatie
duurde tien jaar en
bracht drie kinderen
voort. Dit wordt
uitgedrukt in een warm en
intens thema waarintevens
de schoonheid van de
Egyptische koningin
doorschemert. Het derde
en laatste deel opent
vastberaden en in
militaire sfeer. Marcus
Antonius en Cleopatra
waren vaak bij elkaar
vandaan: de generaal was
geregeld weg om strijd
tevoeren. In
Alexandrië vierden ze
samen hun triomf, maar de
jaloezie en ambitie van
Octavius, de zoon van
Julius Caesar, gooide
roet in het eten. De
geliefden werden in de
val gelokt en de
onvermijdelijke
verovering van Egypte
doorde Romeinen volgde al
snel. Toen Marcus
Antonius het onjuiste
bericht kreeg dat
Cleopatra zelfmoord had
gepleegd, maakte hij een
eind aan zijn eigen
leven: de koningin van
Egypte werd op haar beurt
kort daarna
gevangengezet. Detwee
geliefden behoren tot de
beroemdste stellen uit de
wereldgeschiedenis.
Cleopatra werd in
opdracht geschreven om
het negentigjarig bestaan
van het blaasorkest uit
de gemeente Antony dicht
bij Parijs te markeren.
Dat orkestbracht het
onder leiding van
Philippe Rossignol in
première.
Kö
nigin Kleopatra regierte
über 20 Jahre lang
Ägypten. Sie ist eine
der bekanntesten Frauen
der Antike, insbesondere
aufgrund ihrer
Beziehungen zu Julius
Cäsar und vor allem zu
Marcus Antonius aber auch
aufgrund
ihrerrätselhaften
Todesursache. Das Werk
besteht aus drei
Abschnitten, die ohne
Unterbrechung gespielt
werden. Der erste
Abschnitt beginnt mit
einer strahlenden
Einleitung, die Marcus
Antonius darstellt. Die
martialische und
dynamischeMusik
beschreibt den
römischen Feldherrn.
Doch bald darauf erklingt
ein neues Thema, das
sanfter und melodischer
ist und Kleopatras
Weiblichkeit
symbolisiert. Die beiden
Charaktere verschmelzen
schließlich in einem
schnellerenTempo. Der
Mittelteil des Werkes
beschreibt die Liebe, die
Marcus Antonius und
Kleopatra füreinander
empfinden. Die
leidenschaftliche
Beziehung der beiden
dauerte zehn Jahre lang
und aus ihr gingen drei
Kinder hervor. Dafür
stehtein warmes und
intensives Thema, das
auch die Schönheit der
ägyptischen Königin
beschreibt. Der dritte
und letzte Abschnitt
beginnt mit einer
entschlossenen und
kriegerischen Stimmung.
Marcus Antonius und
Kleopatra waren
oftmalsgetrennt, wenn
sich der römische
Feldherr auf Feldzügen
befand. In Alexandria
trafen sie sich, um ihren
Sieg zu feiern. Doch sie
waren Opfer der
Eifersucht und der
ehrgeizigen Ambitionen
von Octavius, Julius
Cäsars Sohn, wurden
ineine Falle gelockt und
mussten auf die
bevorstehende Eroberung
Ägyptens durch die
Römer warten. Als
Marcus Antonius die
Nachricht vom
vermeintlichen Selbstmord
Kleopatras erhielt, nahm
er sich selbst das Leben.
Die Königin
vonÄgypten wurde
ihrerseits kurz darauf
inhaftiert. Die beiden
zählen zu den
berühmtesten
Liebespaaren der
Geschichte. Dieses
Stück wurde vom
Orchestre
d’Harmonie de la
Ville d’Antony aus
der Nähe von Paris,
das von PhilippeRossignol
geleitet wird,
anlässlich seines
90-jährigen
Jubiläums in Auftrag
gegeben.
La Reine
Cléop tre règne sur
l’Égypte
pendant plus de 20 ans.
Elle est l’une des
femmes les plus connues
de l’Antiquité,
notamment gr ce ses
relations avec Jules
César et surtout avec
Marc-Antoine (Antony),
mais aussi par
lemystère
qu’entoure sa
disparition.
L’œuvre est
écrite en trois
parties enchaînées.
La première commence
par une brillante
introduction qui
représente
Marc-Antoine. A la fois
martiale et dynamique,
cette musique
caractérise
legénéral romain.
Mais très vite, un
nouveau thème
apparaît, plus
mélodique et plus
doux, il symbolise la
féminité que
représente Cléop
tre. Les deux
caractères vont
ensuite
s’assembler dans
un tempo plus rapide. La
partie centralede
l’œuvre
dépeint l’amour
que Marc-Antoine et
Cléop tre ressentent
l’un pour
l’autre. Cette
relation passionnée
durera 10 ans et donnera
naissance 3 enfants. Il
en résulte un thème
chaleureux et intense,
l’image de la
beautéde la reine
d’Égypte.
Enfin, c’est sur
un caractère
décidé et guerrier
que la troisième
partie débute.
Marc-Antoine et Cléop
tre sont souvent
séparés, le
général romain est
souvent en campagne. Ils
se retrouvent Alexandrie
pourfêter leur
triomphe. Mais, victimes
de la jalousie et de
l’ambition
terrifiante
d’Octave, fils de
Jules César, les
amants sont piégés
et attendent
inexorablement que
l’Égypte soit
conquise par les Romains.
A la fausse annonce
dusuicide de Cléop
tre, Marc-Antoine met fin
ses jours. La Reine
d’Egypte sera
quant elle emprisonnée
peu de temps après.
Les deux amants resteront
l’un des couples
les plus célèbres
de l’Histoire.
L’œuvre a
été commandée
parl’Orchestre
d’Harmonie de la
ville d’Antony
l’occasion de ses
90 ans :
l’orchestre est
placé sous la
direction de Philippe
Rossignol. $31.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Cleopatra Orchestre d'harmonie [Conducteur et Parties séparées] - Facile De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 3 SKU: BT.DHP-1216342-010 The Last Queen...(+)
Concert Band/Harmonie -
Grade 3 SKU:
BT.DHP-1216342-010
The Last Queen of
Egypt. Composed by
Thierry Deleruyelle.
Concert and Contest
Collection CBHA. Concert
Piece. Set (Score &
Parts). Composed 2021. De
Haske Publications #DHP
1216342-010. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1216342-010).
English-German-French-
Dutch. Queen
Cleopatra ruled Egypt for
over 20 years. She is one
of antiquity’s
best-known women, in
particular because of her
relationships with Julius
Caesar and, above all,
Mark-Anthony, but also
because the cause of her
death remainsa mystery.
The work is split into
three parts and performed
without breaks. The first
section begins with a
bright introduction
representing
Mark-Anthony. Dynamic in
nature and reminiscent of
military music, this
characterises theRoman
general. But soon after,
another theme emerges,
softer and more melodic,
symbolising
Cleopatra’s
femininity. The two
characters then combine
on a faster tempo. The
middle section of the
work depicts the love
thatMark-Anthony and
Cleopatra feel for each
other. This passionate
relationship lasted ten
years and produced three
children. This is
expressed by a warm and
intense theme, just like
the beauty of the
Egyptian queen. The third
andlast section opens in
a determined and military
mood. Mark-Anthony and
Cleopatra were often
apart, the Roman general
was often away on a
campaign. They met up in
Alexandria to celebrate
their triumph. But, as
the targets of
thejealousy and ambition
of Octavius, Julius
Caesar’s son, the
lovers are trapped and
await the inevitable
conquest of Egypt by the
Romans. When Mark-Anthony
heard the false news that
Cleopatra had committed
suicide, he ended his
ownlife. The Queen of
Egypt, for her part, was
imprisoned shortly
afterwards. The two
lovers remain one of
History’s most
famous couples. This
piece was commissioned by
the Wind Orchestra of the
town of Antony, near
Paris, directedby
Philippe Rossignol, to
mark its 90th
anniversary.
Konin
gin Cleopatra heerste
meer dan twintig jaar
lang over Egypte. Ze is
een van de bekendste
vrouwen uit de oudheid,
vanwege haar relatie met
Julius Caesar en vooral
die met Marcus Antonius,
maar ook omdat de oorzaak
van haardood altijd een
mysterie is gebleven. Dit
werk bestaat uit drie in
elkaar overlopende delen.
Het eerste deel begint
met de levendige
introductie van Marcus
Antonius. Met het
dynamische en enigszins
militaire karakter van de
muziekwordt de Romeinse
generaal krachtig
neergezet. Snel daarna
doemt een zachter en
melodieuzer thema op een
weerspiegeling van
Cleopatra’s
vrouwelijkheid. De twee
persoonlijkheden gaan
vervolgens samen verder
in een vlotter tempo.Het
middelste deel beschrijft
de liefde die Marcus
Antonius en Cleopatra
voor elkaar voelden. Hun
hartstochtelijke relatie
duurde tien jaar en
bracht drie kinderen
voort. Dit wordt
uitgedrukt in een warm en
intens thema waarintevens
de schoonheid van de
Egyptische koningin
doorschemert. Het derde
en laatste deel opent
vastberaden en in
militaire sfeer. Marcus
Antonius en Cleopatra
waren vaak bij elkaar
vandaan: de generaal was
geregeld weg om strijd
tevoeren. In
Alexandrië vierden ze
samen hun triomf, maar de
jaloezie en ambitie van
Octavius, de zoon van
Julius Caesar, gooide
roet in het eten. De
geliefden werden in de
val gelokt en de
onvermijdelijke
verovering van Egypte
doorde Romeinen volgde al
snel. Toen Marcus
Antonius het onjuiste
bericht kreeg dat
Cleopatra zelfmoord had
gepleegd, maakte hij een
eind aan zijn eigen
leven: de koningin van
Egypte werd op haar beurt
kort daarna
gevangengezet. Detwee
geliefden behoren tot de
beroemdste stellen uit de
wereldgeschiedenis.
Cleopatra werd in
opdracht geschreven om
het negentigjarig bestaan
van het blaasorkest uit
de gemeente Antony dicht
bij Parijs te markeren.
Dat orkestbracht het
onder leiding van
Philippe Rossignol in
première.
Kö
nigin Kleopatra regierte
über 20 Jahre lang
Ägypten. Sie ist eine
der bekanntesten Frauen
der Antike, insbesondere
aufgrund ihrer
Beziehungen zu Julius
Cäsar und vor allem zu
Marcus Antonius aber auch
aufgrund
ihrerrätselhaften
Todesursache. Das Werk
besteht aus drei
Abschnitten, die ohne
Unterbrechung gespielt
werden. Der erste
Abschnitt beginnt mit
einer strahlenden
Einleitung, die Marcus
Antonius darstellt. Die
martialische und
dynamischeMusik
beschreibt den
römischen Feldherrn.
Doch bald darauf erklingt
ein neues Thema, das
sanfter und melodischer
ist und Kleopatras
Weiblichkeit
symbolisiert. Die beiden
Charaktere verschmelzen
schließlich in einem
schnellerenTempo. Der
Mittelteil des Werkes
beschreibt die Liebe, die
Marcus Antonius und
Kleopatra füreinander
empfinden. Die
leidenschaftliche
Beziehung der beiden
dauerte zehn Jahre lang
und aus ihr gingen drei
Kinder hervor. Dafür
stehtein warmes und
intensives Thema, das
auch die Schönheit der
ägyptischen Königin
beschreibt. Der dritte
und letzte Abschnitt
beginnt mit einer
entschlossenen und
kriegerischen Stimmung.
Marcus Antonius und
Kleopatra waren
oftmalsgetrennt, wenn
sich der römische
Feldherr auf Feldzügen
befand. In Alexandria
trafen sie sich, um ihren
Sieg zu feiern. Doch sie
waren Opfer der
Eifersucht und der
ehrgeizigen Ambitionen
von Octavius, Julius
Cäsars Sohn, wurden
ineine Falle gelockt und
mussten auf die
bevorstehende Eroberung
Ägyptens durch die
Römer warten. Als
Marcus Antonius die
Nachricht vom
vermeintlichen Selbstmord
Kleopatras erhielt, nahm
er sich selbst das Leben.
Die Königin
vonÄgypten wurde
ihrerseits kurz darauf
inhaftiert. Die beiden
zählen zu den
berühmtesten
Liebespaaren der
Geschichte. Dieses
Stück wurde vom
Orchestre
d’Harmonie de la
Ville d’Antony aus
der Nähe von Paris,
das von PhilippeRossignol
geleitet wird,
anlässlich seines
90-jährigen
Jubiläums in Auftrag
gegeben.
La Reine
Cléop tre règne sur
l’Égypte
pendant plus de 20 ans.
Elle est l’une des
femmes les plus connues
de l’Antiquité,
notamment gr ce ses
relations avec Jules
César et surtout avec
Marc-Antoine (Antony),
mais aussi par
lemystère
qu’entoure sa
disparition.
L’œuvre est
écrite en trois
parties enchaînées.
La première commence
par une brillante
introduction qui
représente
Marc-Antoine. A la fois
martiale et dynamique,
cette musique
caractérise
legénéral romain.
Mais très vite, un
nouveau thème
apparaît, plus
mélodique et plus
doux, il symbolise la
féminité que
représente Cléop
tre. Les deux
caractères vont
ensuite
s’assembler dans
un tempo plus rapide. La
partie centralede
l’œuvre
dépeint l’amour
que Marc-Antoine et
Cléop tre ressentent
l’un pour
l’autre. Cette
relation passionnée
durera 10 ans et donnera
naissance 3 enfants. Il
en résulte un thème
chaleureux et intense,
l’image de la
beautéde la reine
d’Égypte.
Enfin, c’est sur
un caractère
décidé et guerrier
que la troisième
partie débute.
Marc-Antoine et Cléop
tre sont souvent
séparés, le
général romain est
souvent en campagne. Ils
se retrouvent Alexandrie
pourfêter leur
triomphe. Mais, victimes
de la jalousie et de
l’ambition
terrifiante
d’Octave, fils de
Jules César, les
amants sont piégés
et attendent
inexorablement que
l’Égypte soit
conquise par les Romains.
A la fausse annonce
dusuicide de Cléop
tre, Marc-Antoine met fin
ses jours. La Reine
d’Egypte sera
quant elle emprisonnée
peu de temps après.
Les deux amants resteront
l’un des couples
les plus célèbres
de l’Histoire.
L’œuvre a
été commandée
parl’Orchestre
d’Harmonie de la
ville d’Antony
l’occasion de ses
90 ans :
l’orchestre est
placé sous la
direction de Philippe
Rossignol. $176.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Et in terra Pax Orchestre d'harmonie [Conducteur et Parties séparées] - Intermédiaire De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 4 SKU: BT.DHP-0981118-010 Composed by Jan V...(+)
Concert Band/Harmonie -
Grade 4 SKU:
BT.DHP-0981118-010
Composed by Jan Van der
Roost. Inspiration
Series. Set (Score &
Parts). Composed 1998. De
Haske Publications #DHP
0981118-010. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-0981118-010).
This piece was
commissioned by the
‘Concert Band
Vlamertinge’ and
is a plea for peace: the
title translates as
‘Peace on
Earth’. This is
expressed by means of the
vocal contribution
expected from the
performers. In various
places of the piece you
can recognize, the words
‘Et In Terra
Pax’ - an appeal
for peace - at first
jumbled together but
later more rhythmically
structured, developing
into synchronized massed
voices.The work starts
with a pentatonic theme
based on the notes D, E,
G, A and C (taken from
‘ConCErtbAnD
VlAmErtinGE’ and
the name of the
conductor, NiCk
VAnDEnDriessChe). A
somewhat sad melody is
developed during an
orchestral climax which
leads to the
firstexplosion of sound
(measure 62 onwards).
Suddenly the opening
measures are recaptured,
albeit with a differently
colored sound: the words
‘Et In Terra
Pax’ bring the
first movement to a
close. A restless Allegro
follows which abruptly
stops and is replaced by
a calming cho-rale-like
passage. A narrator reads
aloud the poem
‘Sonnet’ by
the young poet Charles
Hamilton Sorley, who was
killed during World War
I. This poem fittingly
puts into words the
cruelty and senselessness
of war. After the
expanded recapitulation
of the allegro, the
broad, almost infinite
atmosphere of the
beginning returns.
Clarinet and English horn
play the pentatonic
opening theme once more,
this time broadly, while
the words ‘Et In
Terra... Pax’ are
repeated again and again
by the rest of the
orchestra.The composer
has purposely avoided all
forms of aggression and
bombastic sounds
regularly used in works
about war. Fear of
violence and destruction
can be heard and felt
during the allegro
passages. The charged
opening makes way in the
end for hope: May
peacefulness replace
cruelty in everyday life,
too.
Dieses Werk
wurde im Auftrag der
Concert Band Vlamertinge
geschrieben und ist ein
Plädoyer an den
Frieden: Der Titel
bedeutet dann auch
‘Frieden auf
Erden’. Dies kommt
unter anderem im vokalen
Anteil der
Ausführenden zum
Ausdruck. An
verschiedenenStellen des
Werkes erklingen, anfangs
durcheinander dann zu
einem rhythmischen und
strukturierten
Synchrongesang vereint,
die Worte ‘Et In
Terra Pax’ wie ein
flehendes Gebet für
den Frieden. Ein
pentatonisches Thema
formt den Anfang dieses
Werkes, basierend auf den
Noten D, E, G, A, und C,
die dem Namen:
‘ConCErtbAnD
VlAmErtingE’ und
dem Namen des Dirigenten
NiCk VAnDEnDriessChe
entstammen. Während
der orchestralen Klimax,
die zu einemersten
Klangausbruch führt
(ab Takt 62), entsteht
eine etwas traurige
Melodie. Plötzlich
werden dann die
Eingangstakte
wiederaufgenommen, wenn
auch mit einer
veränderten
Klangfarbe; die Worte
‘Et In Terra
Pax’ runden den
ersten Teil daraufhin ab.
Esfolgt ein unruhiges
Allegro, das
überraschend durch
eine Choralartigen
Passage voller Ruhe
unterbrochen wird. Eine
Sprechstimme liest
währenddessen das
Gedicht Sonnet des
jungen Dichters Charles
Hamilton Sorley vor, der
im ersten Weltkriegfiel.
Es findet für die
Grausamkeit und
Sinnlosigkeit des Krieges
die passenden Worte.
Nachdem das Allegro,
diesmal mit einigen
Ausbreitungen, wiederholt
wird, kehrt die weite,
beinahe unendliche
Atmosphäre des Beginns
wieder zurück.
Klarinettenspielen
zusammen mit einem
Englischhorn das
pentatonische
Eingangsthema ein letztes
Mal in ausgebreiteter
Fassung, wobei das
“Et In Terra
Pax’ durch den
Rest des Orchesters stets
wiederholt wird.Der
Komponist hat bewusst auf
jegliche Form der
Aggression oder
bombastischen Vertonung,
die in so vielen Werken
über den Krieg zu
finden ist, vermieden.
Dennoch ist die Angst vor
Gewalt und Zerstörung
vor allem in den
Allegro-Passagen deutlich
zuhören und zu
fühlen. Am Ende macht
die anfängliche
Spannung jedoch der
Hoffnung Platz: Möge
die Friedlichkeit auch im
täglichen Leben die
Grausamkeit
verbannen…. $229.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Et in Terra Pax Orchestre d'harmonie [Conducteur et Parties séparées] - Intermédiaire De Haske Publications
Concert Band - Grade 4 SKU: HL.44002765 Score and Parts. Composed ...(+)
Concert Band - Grade 4
SKU: HL.44002765
Score and Parts.
Composed by Jan Van der
Roost. De Haske Concert
Band. Concert. Set (Score
& Parts). Composed 1998.
De Haske Publications
#0981118-010. Published
by De Haske Publications
(HL.44002765). UPC:
073999027655.
9.5x13.5x0.97
inches. This piece
was commissioned by the
'Concert Band
Vlamertinge' and is a
plea for peace: the title
translates as 'Peace on
Earth'. This is expressed
by means of the vocal
contribution expected
from the performers. In
various places of the
piece you can recognize,
the words 'Et In Terra
Pax' - an appeal for
peace - at first jumbled
together but later more
rhythmically structured,
developing into
synchronized massed
voices.The work starts
with a pentatonic theme
based on the notes D, E,
G, A and C (taken from
'ConCErtbAnD VlAmErtinGE'
and the name of the
conductor, NiCk
VAnDEnDriessChe). A
somewhat sad melody is
developed during an
orchestral climax which
leads to the
firstexplosion of sound
(measure 62 onwards).
Suddenly the opening
measures are recaptured,
albeit with a differently
colored sound: the words
'Et In Terra Pax' bring
the first movement to a
close. A restless Allegro
follows which abruptly
stops and is replaced by
a calming cho-rale-like
passage. A narrator reads
aloud the poem 'Sonnet'
by the young poet Charles
Hamilton Sorley, who was
killed during World War
I. This poem fittingly
puts into words the
cruelty and senselessness
of war. After the
expanded recapitulation
of the allegro, the
broad, almost infinite
atmosphere of the
beginning returns.
Clarinet and English horn
play the pentatonic
opening theme once more,
this time broadly, while
the words 'Et In Terra...
Pax' are repeated again
and again by the rest of
the orchestra.The
composer has purposely
avoided all forms of
aggression and bombastic
sounds regularly used in
works about war. Fear of
violence and destruction
can be heard and felt
during the allegro
passages. The charged
opening makes way in the
end for hope: May
peacefulness replace
cruelty in everyday life,
too.
Dieses Werk
wurde im Auftrag der
Concert Band Vlamertinge
geschrieben und ist ein
Pladoyer an den Frieden:
Der Titel bedeutet dann
auch 'Frieden auf Erden'.
Dies kommt unter anderem
im vokalen Anteil der
Ausfuhrenden zum
Ausdruck. An
verschiedenenStellen des
Werkes erklingen, anfangs
durcheinander dann zu
einem rhythmischen und
strukturierten
Synchrongesang vereint,
die Worte 'Et In Terra
Pax' wie ein flehendes
Gebet fur den
Frieden. Ein
pentatonisches Thema
formt den Anfang dieses
Werkes, basierend auf den
Noten D, E, G, A, und C,
die dem Namen:
'ConCErtbAnD VlAmErtingE'
und dem Namen des
Dirigenten NiCk
VAnDEnDriessChe
entstammen. Wahrend der
orchestralen Klimax, die
zu einemersten
Klangausbruch fuhrt (ab
Takt 62), entsteht eine
etwas traurige Melodie.
Plotzlich werden dann die
Eingangstakte
wiederaufgenommen, wenn
auch mit einer
veranderten Klangfarbe;
die Worte 'Et In Terra
Pax' runden den ersten
Teil daraufhin ab.
Esfolgt ein unruhiges
Allegro, das uberraschend
durch eine Choralartigen
Passage voller Ruhe
unterbrochen wird. Eine
Sprechstimme liest
wahrenddessen das Gedicht
Sonnet des jungen
Dichters Charles Hamilton
Sorley vor, der im ersten
Weltkriegfiel. Es findet
fur die Grausamkeit und
Sinnlosigkeit des Krieges
die passenden Worte.
Nachdem das Allegro,
diesmal mit einigen
Ausbreitungen, wiederholt
wird, kehrt die weite,
beinahe unendliche
Atmosphare des Beginns
wieder zuruck.
Klarinettenspielen
zusammen mit einem
Englischhorn das
pentatonische
Eingangsthema ein letztes
Mal in ausgebreiteter
Fassung, wobei das Et In
Terra Pax' durch den Rest
des Orchesters stets
wiederholt wird.Der
Komponist hat bewusst auf
jegliche Form der
Aggression oder
bombastischen Vertonung,
die in so vielen Werken
uber den Krieg zu finden
ist, vermieden. Dennoch
ist die Angst vor Gewalt
und Zerstorung vor allem
in den Allegro-Passagen
deutlich zuhoren und zu
fuhlen. Am Ende macht die
anfangliche Spannung
jedoch der Hoffnung
Platz: Moge die
Friedlichkeit auch im
taglichen Leben die
Grausamkeit
verbannen... $202.00 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Saxophone Colors Ensemble de saxophones - Avancé Scherzando
For Saxophone Choir with optional Percussion. Composed by Andre Waignein. ...(+)
For Saxophone Choir with
optional Percussion.
Composed by Andre
Waignein.
Scherzando Instrumental
Series. Set (Score &
Parts).
Composed 2013. 22 pages.
Scherzando #1952-13-070
S.
Published by Scherzando
$72.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| To a Friend Orchestre d'harmonie [Conducteur] - Facile De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 2.5 SKU: BT.DHP-1216293-140 Composed by Jac...(+)
Concert Band/Harmonie -
Grade 2.5 SKU:
BT.DHP-1216293-140
Composed by Jacob De
Haan. Concert and Contest
Collection CBHA. Hymns &
Chorals. Score Only.
Composed 2021. 8 pages.
De Haske Publications
#DHP 1216293-140.
Published by De Haske
Publications
(BT.DHP-1216293-140).
English-German-French-
Dutch. When you
have been playing in a
band for a long time, you
will know that music
belongs to the most
beautiful moments in
life, but also to the
roughest times. Making
music together can give
you strength when things
are difficult.To a
Friend is a
wonderfully comforting
work for anyone going
through a dark time.
Jacob de Haan composed
the work for his father
in law, Gerard Bosch, a
musician to the core. The
piece received its first
performance justweeks
before his passing. On a
sun-kissed evening, his
friends, the musicians of
his two music societies
Oefening Baart Kunst
(Practice Makes Perfect)
Otterlo, and the
Reünie Orkest
Artillerie
Trompetterkorps (Reunion
BandArtillery Trumpet
Corps) played the work
for Gerard - an unknowing
yet beautiful
goodbye.
Wanneer
je al lang samen in een
orkest speelt, weet je
dat muziek hoort bij de
mooiste momenten in het
leven, maar ook bij de
diepste dalen. Samen
muziek maken kan je
kracht geven wanneer je
het moeilijk hebt. To
a Friendis een
prachtig troostrijk werk
voor iedereen die donkere
tijden meemaakt. Jacob de
Haan componeerde het werk
voor zijn schoonvader,
Gerard Bosch, een
muzikant in hart en
nieren. Een paar weken
voor diens overlijden was
het klaarom te worden
uitgevoerd. Op een
zonovergoten avond
speelden zijn vrienden,
de muzikanten van zijn
beide muziekverenigingen
Oefening Baart Kunst
Otterlo en het Reünie
Orkest Artillerie
Trompetterkorps het voor
Gerard. Eenprachtig
afscheid.
Wer
lange in einem Orchester
gespielt hat, der
weiß, dass Musik zu
den schönsten Momenten
im Leben gehört, aber
auch zu den schwersten.
Gemeinsames Musizieren
kann einem in schwierigen
Zeiten Kraft geben. To
a Friend istein
wunderbar tröstliches
Werk für jeden, der
eine schwere Zeit
durchlebt. Jacob de Haan
komponierte das Werk
für seinen
Schwiegervater Gerard
Bosch, der Musiker durch
und durch war. Das
Stück wurde nur wenige
Wochen vor seinemTod
uraufgeführt. An einem
sonnigen Abend spielten
seine Freunde, die
Musiker seiner beiden
Musikvereine Oefening
Baart Kunst (Ãœbung
macht den Meister“)
Otterlo und das Reünie
Orkest Artillerie
Trompetterkorps (Reunion
BandArtillerie Trompet
Corps) , das Werk für
Gerard. Ein unbewusster
und zugleich schöner
Abschied.
Lorsquâ
€™on joue dans un
orchestre depuis
longtemps, on sait que la
musique fait partie des
plus beaux moments de la
vie, mais aussi
d’instants très
ardus. Jouer ensemble
peut donner de la force
lorsque les choses sont
difficiles.To a
Friend est une
Å“uvre
merveilleusement
réconfortante pour
toute personne
confrontée une
période sombre. Jacob
de Haan a composé
cette pièce pour son
beau-père, Gerard
Bosch, lui-même
musicien passionné.
Elle a
étécréée
quelques semaines avant
son décès. Lors
d’une fin de
journée
ensoleillée, ses amis,
les musiciens de ses deux
sociétés musicales
(Oefening Baart Kunst
Otterlo et le Reünie
Orkest Artillerie
Trompetterkorps ), ont
interprétéla
nouvelle composition pour
Gerard. Ils
l’ignoraient
alors, mais ce petit
concert constitua un
adieu merveilleux. $23.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| To a Friend Orchestre d'harmonie [Conducteur et Parties séparées] - Facile De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 2.5 SKU: BT.DHP-1216293-010 Composed by Jac...(+)
Concert Band/Harmonie -
Grade 2.5 SKU:
BT.DHP-1216293-010
Composed by Jacob De
Haan. Concert and Contest
Collection CBHA. Hymns &
Chorals. Set (Score &
Parts). Composed 2021. De
Haske Publications #DHP
1216293-010. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1216293-010).
English-German-French-
Dutch. When you
have been playing in a
band for a long time, you
will know that music
belongs to the most
beautiful moments in
life, but also to the
roughest times. Making
music together can give
you strength when things
are difficult.To a
Friend is a
wonderfully comforting
work for anyone going
through a dark time.
Jacob de Haan composed
the work for his father
in law, Gerard Bosch, a
musician to the core. The
piece received its first
performance justweeks
before his passing. On a
sun-kissed evening, his
friends, the musicians of
his two music societies
Oefening Baart Kunst
(Practice Makes Perfect)
Otterlo, and the
Reünie Orkest
Artillerie
Trompetterkorps (Reunion
BandArtillery Trumpet
Corps) played the work
for Gerard - an unknowing
yet beautiful
goodbye.
Wanneer
je al lang samen in een
orkest speelt, weet je
dat muziek hoort bij de
mooiste momenten in het
leven, maar ook bij de
diepste dalen. Samen
muziek maken kan je
kracht geven wanneer je
het moeilijk hebt. To
a Friendis een
prachtig troostrijk werk
voor iedereen die donkere
tijden meemaakt. Jacob de
Haan componeerde het werk
voor zijn schoonvader,
Gerard Bosch, een
muzikant in hart en
nieren. Een paar weken
voor diens overlijden was
het klaarom te worden
uitgevoerd. Op een
zonovergoten avond
speelden zijn vrienden,
de muzikanten van zijn
beide muziekverenigingen
Oefening Baart Kunst
Otterlo en het Reünie
Orkest Artillerie
Trompetterkorps het voor
Gerard. Eenprachtig
afscheid.
Wer
lange in einem Orchester
gespielt hat, der
weiß, dass Musik zu
den schönsten Momenten
im Leben gehört, aber
auch zu den schwersten.
Gemeinsames Musizieren
kann einem in schwierigen
Zeiten Kraft geben. To
a Friend istein
wunderbar tröstliches
Werk für jeden, der
eine schwere Zeit
durchlebt. Jacob de Haan
komponierte das Werk
für seinen
Schwiegervater Gerard
Bosch, der Musiker durch
und durch war. Das
Stück wurde nur wenige
Wochen vor seinemTod
uraufgeführt. An einem
sonnigen Abend spielten
seine Freunde, die
Musiker seiner beiden
Musikvereine Oefening
Baart Kunst (Ãœbung
macht den Meister“)
Otterlo und das Reünie
Orkest Artillerie
Trompetterkorps (Reunion
BandArtillerie Trompet
Corps) , das Werk für
Gerard. Ein unbewusster
und zugleich schöner
Abschied.
Lorsquâ
€™on joue dans un
orchestre depuis
longtemps, on sait que la
musique fait partie des
plus beaux moments de la
vie, mais aussi
d’instants très
ardus. Jouer ensemble
peut donner de la force
lorsque les choses sont
difficiles.To a
Friend est une
Å“uvre
merveilleusement
réconfortante pour
toute personne
confrontée une
période sombre. Jacob
de Haan a composé
cette pièce pour son
beau-père, Gerard
Bosch, lui-même
musicien passionné.
Elle a
étécréée
quelques semaines avant
son décès. Lors
d’une fin de
journée
ensoleillée, ses amis,
les musiciens de ses deux
sociétés musicales
(Oefening Baart Kunst
Otterlo et le Reünie
Orkest Artillerie
Trompetterkorps ), ont
interprétéla
nouvelle composition pour
Gerard. Ils
l’ignoraient
alors, mais ce petit
concert constitua un
adieu merveilleux. $110.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Et in terra Pax Orchestre d'harmonie [Conducteur] - Intermédiaire De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 4 SKU: BT.DHP-0981118-140 Composed by Jan V...(+)
Concert Band/Harmonie -
Grade 4 SKU:
BT.DHP-0981118-140
Composed by Jan Van der
Roost. Inspiration
Series. Concert Piece.
Score Only. Composed
1998. De Haske
Publications #DHP
0981118-140. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-0981118-140).
Dieses Werk
wurde im Auftrag der
Concert Band Vlamertinge
geschrieben und ist ein
Plädoyer an den
Frieden: Der Titel
bedeutet dann auch
‘Frieden auf
Erden’. Dies kommt
unter anderem im vokalen
Anteil der
Ausführenden zum
Ausdruck. An
verschiedenenStellen des
Werkes erklingen, anfangs
durcheinander dann zu
einem rhythmischen und
strukturierten
Synchrongesang vereint,
die Worte ‘Et In
Terra Pax’ wie ein
flehendes Gebet für
den Frieden. Ein
pentatonisches Thema
formt den Anfang dieses
Werkes, basierend auf den
Noten D, E, G, A, und C,
die dem Namen:
‘ConCErtbAnD
VlAmErtingE’ und
dem Namen des Dirigenten
NiCk VAnDEnDriessChe
entstammen. Während
der orchestralen Klimax,
die zu einemersten
Klangausbruch führt
(ab Takt 62), entsteht
eine etwas traurige
Melodie. Plötzlich
werden dann die
Eingangstakte
wiederaufgenommen, wenn
auch mit einer
veränderten
Klangfarbe; die Worte
‘Et In Terra
Pax’ runden den
ersten Teil daraufhin ab.
Esfolgt ein unruhiges
Allegro, das
überraschend durch
eine Choralartigen
Passage voller Ruhe
unterbrochen wird. Eine
Sprechstimme liest
währenddessen das
Gedicht Sonnet des
jungen Dichters Charles
Hamilton Sorley vor, der
im ersten Weltkriegfiel.
Es findet für die
Grausamkeit und
Sinnlosigkeit des Krieges
die passenden Worte.
Nachdem das Allegro,
diesmal mit einigen
Ausbreitungen, wiederholt
wird, kehrt die weite,
beinahe unendliche
Atmosphäre des Beginns
wieder zurück.
Klarinettenspielen
zusammen mit einem
Englischhorn das
pentatonische
Eingangsthema ein letztes
Mal in ausgebreiteter
Fassung, wobei das
“Et In Terra
Pax’ durch den
Rest des Orchesters stets
wiederholt wird.Der
Komponist hat bewusst auf
jegliche Form der
Aggression oder
bombastischen Vertonung,
die in so vielen Werken
über den Krieg zu
finden ist, vermieden.
Dennoch ist die Angst vor
Gewalt und Zerstörung
vor allem in den
Allegro-Passagen deutlich
zuhören und zu
fühlen. Am Ende macht
die anfängliche
Spannung jedoch der
Hoffnung Platz: Möge
die Friedlichkeit auch im
täglichen Leben die
Grausamkeit
verbannen…. $45.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Test Pieces For Orchestral Auditions - Trombone Trombone Peters
(Excerpts From The Operatic And Concert Repertoire) Compiled by Armin Rosin, Ebe...(+)
(Excerpts From The
Operatic And Concert
Repertoire) Compiled by
Armin Rosin, Eberhard
Pleyer. For trombone or
bass trombone. With
introductory text. 20th
century, classical
period, romantic period
and reference. 29 pages.
9x12 inches. Published by
C.F. Peters.
(1)$31.95 - Voir plus => AcheterDélais: 1 to 2 weeks | | |
| 50 Melodies (50 Songs) Voix moyenne, Piano Durand
For Medium/Low Voice and Piano. Composed by Francis Poulenc (1899-1963). ...(+)
For Medium/Low Voice
and Piano. Composed
by Francis Poulenc
(1899-1963). Vocal
Collection. Classical.
Softcover. 168 pages.
Editions Durand #DF16404.
Published by Editions
Durand (HL.50601036).
$22.99 - Voir plus => AcheterDélais: 24 hours - In Stock | | |
| Francis Poulenc: 50 Mélodies (50 Songs) Voix haute, Piano Durand
For High Voice and Piano. Composed by Francis Poulenc (1899-1963). Vocal Coll...(+)
For High Voice and Piano.
Composed by Francis
Poulenc
(1899-1963). Vocal
Collection. Softcover.
168
pages. Editions Durand
#DF16403. Published by
Editions Durand
$22.99 - Voir plus => AcheterDélais: 24 hours - In Stock | | |
| Sea of Hope Orchestre d'harmonie [Conducteur et Parties séparées] - Facile De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 3 SKU: BT.DHP-1185979-010 Composed by Jacob...(+)
Concert Band/Harmonie -
Grade 3 SKU:
BT.DHP-1185979-010
Composed by Jacob De
Haan. Concert and Contest
Collection CBHA. Concert
Piece. Set (Score &
Parts). Composed 2018. De
Haske Publications #DHP
1185979-010. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1185979-010).
English-German-French-
Dutch. Sea of
Hope is an optimistic
work about new land
arisen from the former
Zuiderzee (the
Netherlands). In the
introduction, the sea is
conveyed in all its glory
and ferocity, through a
melody that keeps you
wondering whether it
makes you happy or sad.
Then, finally, there is a
glimmer of hope, when the
water is dammed up and
the land partly reclaimed
(by conversion into
polder land). The town of
Dronten, for instance,
develops into a place
where one day two people
meet up and fall in love.
This love is reflected in
the slow, passionate
middle movement. New life
in the town is celebrated
joyfully: the zest for
life clearly shines
through this part of the
work, followed byoptimism
and celebration in the
closing bars.
Sea of
Hope is een
optimistisch werk over
nieuw land, ontstaan
vanuit de genadeloze
voormalige Zuiderzee. In
de inleiding wordt deze
zee in al haar glorie en
smart bezongen door een
melodie waarvan je
eigenlijk niet weet of je
er blij of verdrietig van
wordt. Dan gloort er
eindelijk hoop als het
water wordt ingedamd en
deels in polderland
verandert. Zo ontwikkelt
het dorp Dronten zich tot
een plaats waar twee
mensen elkaar op een dag
ontmoeten om de liefde te
vinden. Deze liefde wordt
weerspiegeld in het
langzame, gepassioneerde
middengedeelte. Het leven
in het dorp wordt met
blijdschap gevierd: de
levensvreugde spat er in
dit snelle deel van af en
wordt gevolgd
dooroptimistische,
vreugdevolle slotmaten.
Sea of
Hope ist ein
optimistisches Werk
über das neue Land,
das aus der
unbarmherzigen ehemaligen
Zuiderzee (Niederlande)
entstanden ist. In der
Einleitung wird das Meer
mit all seiner
Herrlichkeit und seinem
Leid durch eine Melodie
dargestellt, bei der man
sich fragt, ob sie
fröhlich oder traurig
macht. Dann gibt es
schließlich einen
Hoffnungsschimmer, als
das Wasser aufgestaut und
teilweise in eine
Polderlandschaft
umgewandelt wird. So
entwickelt sich die Stadt
Dronten zu einem Ort, an
dem sich eines Tages zwei
Menschen begegnen und
ineinander verlieben.
Diese Liebe wird in dem
langsamen und
leidenschaftlichen
mittleren Satz zum
Ausdruck gebracht. Das
gemeinsameneue Leben in
der Stadt wird
fröhlich gefeiert: Die
Lebensfreude kommt in
diesem Teil des Werkes
deutlich zum Ausdruck und
es folgen optimistische
und feierliche
Schlusstakte.
Sea of
Hope est une
Å“uvre optimiste
concernant la nouvelle
terre créée sur
l’ancienne
Zuiderzee (Pays-Bas).
Dans
l’introduction, la
mer est représentée
dans toute sa gloire et
dans sa douleur par une
mélodie qui évoque
toutes sortes
d’émotions
contradictoires. Ensuite,
enfin, on retrouve une
lueur d’espoir
lorsque l’eau est
barrée et une partie
de la terre est
transformée en polder.
Le développement de la
ville de Dronten, par
exemple, permet deux
personnes de se
rencontrer et de tomber
amoureux. Cet amour est
représenté par le
mouvement lent et
passionné du milieu.
La célébration de
cette nouvelle joie de
vivre de la ville
transparaît dans cette
partie de
l’œuvre,suivie
par les dernières
mesures optimistes et
festives. $157.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Sea of Hope Orchestre d'harmonie [Conducteur] - Facile De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 3 SKU: BT.DHP-1185979-140 Composed by Jacob...(+)
Concert Band/Harmonie -
Grade 3 SKU:
BT.DHP-1185979-140
Composed by Jacob De
Haan. Concert and Contest
Collection CBHA. Concert
Piece. Score Only.
Composed 2018. 27 pages.
De Haske Publications
#DHP 1185979-140.
Published by De Haske
Publications
(BT.DHP-1185979-140).
English-German-French-
Dutch. Sea of
Hope is an optimistic
work about new land
arisen from the former
Zuiderzee (the
Netherlands). In the
introduction, the sea is
conveyed in all its glory
and ferocity, through a
melody that keeps you
wondering whether it
makes you happy or sad.
Then, finally, there is a
glimmer of hope, when the
water is dammed up and
the land partly reclaimed
(by conversion into
polder land). The town of
Dronten, for instance,
develops into a place
where one day two people
meet up and fall in love.
This love is reflected in
the slow, passionate
middle movement. New life
in the town is celebrated
joyfully: the zest for
life clearly shines
through this part of the
work, followed byoptimism
and celebration in the
closing bars.
Sea of
Hope is een
optimistisch werk over
nieuw land, ontstaan
vanuit de genadeloze
voormalige Zuiderzee. In
de inleiding wordt deze
zee in al haar glorie en
smart bezongen door een
melodie waarvan je
eigenlijk niet weet of je
er blij of verdrietig van
wordt. Dan gloort er
eindelijk hoop als het
water wordt ingedamd en
deels in polderland
verandert. Zo ontwikkelt
het dorp Dronten zich tot
een plaats waar twee
mensen elkaar op een dag
ontmoeten om de liefde te
vinden. Deze liefde wordt
weerspiegeld in het
langzame, gepassioneerde
middengedeelte. Het leven
in het dorp wordt met
blijdschap gevierd: de
levensvreugde spat er in
dit snelle deel van af en
wordt gevolgd
dooroptimistische,
vreugdevolle slotmaten.
Sea of
Hope ist ein
optimistisches Werk
über das neue Land,
das aus der
unbarmherzigen ehemaligen
Zuiderzee (Niederlande)
entstanden ist. In der
Einleitung wird das Meer
mit all seiner
Herrlichkeit und seinem
Leid durch eine Melodie
dargestellt, bei der man
sich fragt, ob sie
fröhlich oder traurig
macht. Dann gibt es
schließlich einen
Hoffnungsschimmer, als
das Wasser aufgestaut und
teilweise in eine
Polderlandschaft
umgewandelt wird. So
entwickelt sich die Stadt
Dronten zu einem Ort, an
dem sich eines Tages zwei
Menschen begegnen und
ineinander verlieben.
Diese Liebe wird in dem
langsamen und
leidenschaftlichen
mittleren Satz zum
Ausdruck gebracht. Das
gemeinsameneue Leben in
der Stadt wird
fröhlich gefeiert: Die
Lebensfreude kommt in
diesem Teil des Werkes
deutlich zum Ausdruck und
es folgen optimistische
und feierliche
Schlusstakte.
Sea of
Hope est une
Å“uvre optimiste
concernant la nouvelle
terre créée sur
l’ancienne
Zuiderzee (Pays-Bas).
Dans
l’introduction, la
mer est représentée
dans toute sa gloire et
dans sa douleur par une
mélodie qui évoque
toutes sortes
d’émotions
contradictoires. Ensuite,
enfin, on retrouve une
lueur d’espoir
lorsque l’eau est
barrée et une partie
de la terre est
transformée en polder.
Le développement de la
ville de Dronten, par
exemple, permet deux
personnes de se
rencontrer et de tomber
amoureux. Cet amour est
représenté par le
mouvement lent et
passionné du milieu.
La célébration de
cette nouvelle joie de
vivre de la ville
transparaît dans cette
partie de
l’œuvre,suivie
par les dernières
mesures optimistes et
festives. $31.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Una Limosnita por Amor de Dios Marimba C. Alan Publications
Composed by Nathan Daughtrey. Percussion Ensemble. For Marimba (4-mallet) (marim...(+)
Composed by Nathan
Daughtrey. Percussion
Ensemble. For Marimba
(4-mallet) (marimba
(5-octave)). Medium.
Duration 3:00. Published
by C. Alan Publications
$12.00 - Voir plus => AcheterDélais: 3 to 4 weeks | | |
| Compositions (4) Violon et Piano Peters
By Nicolo Paganini. Edited by Becker. For violin, piano. Moto perpetuo,Op.11; Le...(+)
By Nicolo Paganini.
Edited by Becker. For
violin, piano. Moto
perpetuo,Op.11; Le
Carnaval de Venise,Op.10;
I Palpiti,Op.13; Le
Streghe,Op.8. Published
by C.F. Peters.
$32.95 - Voir plus => AcheterDélais: 1 to 2 weeks | | |
| Ein Morgen, ein Mittag und ein Abend in Wien Orchestre d'harmonie [Conducteur] - Intermédiaire De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 4 SKU: BT.DHP-1084337-140 Overture. ...(+)
Concert Band/Harmonie -
Grade 4 SKU:
BT.DHP-1084337-140
Overture. Composed
by Franz von Suppe. Great
Classics. Transcription.
Score Only. Composed
2008. 52 pages. De Haske
Publications #DHP
1084337-140. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1084337-140).
9x12 inches.
English-German-French-Dut
ch. De Oostenrijkse
componist Franz von
Suppé is vooral bekend
geworden met de ouverture
bij de klucht Dichter
und Bauer (1846) van
Karl Elmar en met
Leichte Kavallerie
(1866). Ook de ouverture
bij het wat minder
bekendeblijspel Ein
Morgen, ein Mittag und
ein Abend in Wien
(1844) is nog steeds
geliefd. Het stuk begint
en eindigt kleurrijk en
uitbundig, het middendeel
is lyrisch. Deze
vakkundige transcriptie
voor harmonieorkest is
van dehand van Tohru
Takahashi.
Gegen
den Willen seines Vaters
studierte der junge Franz
von Suppé Komposition
und machte die Musik
tatsächlich auch zu
seinem Beruf. Aus Sicht
seines Publikums, das
heute noch in großer
Zahl vor allem seine
Operetten bewundert, ein
weiser Entschluss! Die
Komödie Ein Morgen,
ein Mittag und ein Abend
in Wien wird im
Ganzen heute zwar
seltener gespielt - ganz
im Gegensatz zur ihrer
beliebten
Ouvertüre, die hier
in einer ausgezeichneten
Transkription für
Blasorchester
vorliegt.
MalgrÃ
l’opposition de
ses parents, Franz von
Suppé (1819-1895)
commence composer dès
son plus jeune ge. Plus
tard, ils décident de
lui faire suivre des
études de droit
l’Université de
Padoue en Italie mais
sans grand résultat.
Franz von Suppé reste
passionné par la
musique, et passe
l’essentiel de son
temps aller voir des
opéras Milan tout en
continuant composer et
faire de la musique. la
mort de son père, il
s’installe
définitivement Vienne
avec sa mère, pour y
étudier la
composition. Il accède
rapidement au poste de
chef d’orchestre
du Theater an der Wien,
poste qu’il occupe
jusqu’en 1862,
puis est nommé, en
1865, la tête de
l’Orchestre
duCarltheater
(également appelé
Theater in der
Leopoldstadt). Franz von
Suppé compose durant
toute sa vie. Il
accède au faîte de
la gloire avec ses
opérettes viennoises
et sa musique
instrumentale. Suppé
maîtrise parfaitement
l’art de combiner
les styles
d’écriture
propres la musique
française et
viennoise. Parmi ses
œuvres
célèbres, on peut
citer l’ouverture
Dichter und Bauer
(Poète et Paysan),
composée en 1846 pour
la comédie éponyme
de Karl Elmar, et Die
leichte Kavallerie
(Cavalerie légère -
1866).Si
l’ouverture Ein
Morgen, ein Mittag und
ein Abend in Wien (Matin,
midi et soir Vienne -
1844) est un peu moins
connue, elle reste
néanmoins très
appréciée du
public. Les mesures
d’ouverture et de
clôture sont pleines
de couleurs et de fougue
tandis que la partie
centrale est lyrique.
Tohru Takahashi a
réalisé cette
excellente transcription
pour Orchestre
d’Harmonie. $38.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Ein Morgen, ein Mittag und ein Abend in Wien Orchestre d'harmonie [Conducteur et Parties séparées] - Intermédiaire De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 4 SKU: BT.DHP-1084337-010 Overture. ...(+)
Concert Band/Harmonie -
Grade 4 SKU:
BT.DHP-1084337-010
Overture. Composed
by Franz von Suppe. Great
Classics. Transcription.
Set (Score & Parts).
Composed 2008. De Haske
Publications #DHP
1084337-010. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1084337-010).
9x12 inches.
English-German-French-Dut
ch. De Oostenrijkse
componist Franz von
Suppé is vooral bekend
geworden met de ouverture
bij de klucht Dichter
und Bauer (1846) van
Karl Elmar en met
Leichte Kavallerie
(1866). Ook de ouverture
bij het wat minder
bekendeblijspel Ein
Morgen, ein Mittag und
ein Abend in Wien
(1844) is nog steeds
geliefd. Het stuk begint
en eindigt kleurrijk en
uitbundig, het middendeel
is lyrisch. Deze
vakkundige transcriptie
voor harmonieorkest is
van dehand van Tohru
Takahashi.
Gegen
den Willen seines Vaters
studierte der junge Franz
von Suppé Komposition
und machte die Musik
tatsächlich auch zu
seinem Beruf. Aus Sicht
seines Publikums, das
heute noch in großer
Zahl vor allem seine
Operetten bewundert, ein
weiser Entschluss! Die
Komödie Ein Morgen,
ein Mittag und ein Abend
in Wien wird im
Ganzen heute zwar
seltener gespielt - ganz
im Gegensatz zur ihrer
beliebten
Ouvertüre, die hier
in einer ausgezeichneten
Transkription für
Blasorchester
vorliegt.
MalgrÃ
l’opposition de
ses parents, Franz von
Suppé (1819-1895)
commence composer dès
son plus jeune ge. Plus
tard, ils décident de
lui faire suivre des
études de droit
l’Université de
Padoue en Italie mais
sans grand résultat.
Franz von Suppé reste
passionné par la
musique, et passe
l’essentiel de son
temps aller voir des
opéras Milan tout en
continuant composer et
faire de la musique. la
mort de son père, il
s’installe
définitivement Vienne
avec sa mère, pour y
étudier la
composition. Il accède
rapidement au poste de
chef d’orchestre
du Theater an der Wien,
poste qu’il occupe
jusqu’en 1862,
puis est nommé, en
1865, la tête de
l’Orchestre
duCarltheater
(également appelé
Theater in der
Leopoldstadt). Franz von
Suppé compose durant
toute sa vie. Il
accède au faîte de
la gloire avec ses
opérettes viennoises
et sa musique
instrumentale. Suppé
maîtrise parfaitement
l’art de combiner
les styles
d’écriture
propres la musique
française et
viennoise. Parmi ses
œuvres
célèbres, on peut
citer l’ouverture
Dichter und Bauer
(Poète et Paysan),
composée en 1846 pour
la comédie éponyme
de Karl Elmar, et Die
leichte Kavallerie
(Cavalerie légère -
1866).Si
l’ouverture Ein
Morgen, ein Mittag und
ein Abend in Wien (Matin,
midi et soir Vienne -
1844) est un peu moins
connue, elle reste
néanmoins très
appréciée du
public. Les mesures
d’ouverture et de
clôture sont pleines
de couleurs et de fougue
tandis que la partie
centrale est lyrique.
Tohru Takahashi a
réalisé cette
excellente transcription
pour Orchestre
d’Harmonie. $184.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Metamorphosis Ensemble de cuivres [Conducteur et Parties séparées] - Intermédiaire/avancé De Haske Publications
Brass Band - Grade 6 SKU: BT.DHP-1145577-030 For Brass Band. Compo...(+)
Brass Band - Grade 6
SKU:
BT.DHP-1145577-030
For Brass Band.
Composed by Jan de Haan.
Concert and Contest
Collection Brass Band en
Fanfare. Concert Piece.
Set (Score & Parts).
Composed 2014. De Haske
Publications #DHP
1145577-030. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1145577-030).
English-German-French-
Dutch. The opening
of this three-movement
work features an initial
appearance of the
thematic material that
returns in various guises
later on in the work. The
leitmotiv centres on a
minor second. A range
of thematic variations is
heard in the lively and
energetic
Metamorphosis One.
This movement is
interrupted by an
atmospheric meno mosso,
containing melodic
passages that return to
the opening
theme. Metamorhosis
Two is characterised
by various changes in
tempo and musical
character. Seven
different soloists
transform the thematic
material each in their
own way. This eventually
culminates in a
passionate tutti
passage. The source of
inspiration for
Metamorphosis
Three is the
so-called BACH-motif, a
musical autograph
consisting of the notes B
flat, A, C and B. This
distinctive motif arises
from the leitmotiv (here
a descending minor
second), which
continuesto evolve
through various
transpositions and
transformations. For the
composer, this
spectacular last movement
is an homage to one of
the greatest and most
influential composers in
the history of music:
Johann Sebastian
Bach.
An
impressive contest piece
commissioned by Brass
Band Schoonhoven,
performed at the 2014
European Brass Band
Championships. In de
opening van deze
driedelige compositie
wordt het thematische
materiaal gepresenteerd
dat verderop in het werk
in allerlei
transformaties voorkomt.
De ‘kleine
secunde’ dient
daarbij als leidmotief.
In het levendige en
flitsende
Metamorphosis One
wordt volop gevarieerd
met de thematiek. Het
deel wordt onderbroken
door een sfeervol meno
mosso met daarin
melodische passages die
teruggrijpen op het
beginthema. In
Metamorhosis Two
treden veel veranderingen
op in het tempo en het
muzikale karakter. Zeven
verschillende solisten
transformeren ieder op
hun eigen wijze het
thematische materiaal.
Uiteindelijk resulteert
dat in een gepassioneerd,
tuttigespeeld
gedeelte. De
inspiratiebron voor
Metamorphosis
Three is het
zogenaamde BACH-motief,
een muzikale handtekening
met de noten Bes, A, C en
B. Dit karakteristieke
motief ontstaat vanuit
het leidmotief (in dit
geval een dalende kleine
secunde) en verandert
voortdurend van gedaante
door allerlei
transposities en
omvormingen. De componist
beschouwt dit
spectaculaire laatste
deel als een eerbetoon
aan een van de grootste
en invloedrijkste
componisten uit de
geschiedenis van de
muziek: Johann
SebastianBach.
In
der Eröffnung dieses
dreisätzigen Werkes
wird zum ersten Mal das
thematische Material
präsentiert, das im
weiteren Verlauf in
diversen Gewändern
wiederkehrt. Kern des
Leitmotivs ist eine
kleine Sekunde. Eine
Reihe von thematischen
Variationen ist in der
lebhaften und
energiereichen
Metamorphosis One
zu hören. Der Satz
wird von einem
stimmungsvollen Meno
mosso aus melodischen
Passagen, die zum
Eröffnungsthema
zurückführen,
unterbrochen. Metam
orphosis Two ist von
mehreren Wechseln im
Tempo und im
musikalischen Charakter
geprägt. Sieben
verschiedene Solisten
verwandeln das
thematische Material
jedes auf seine eigene
Weise. Das Ganze steigert
sich schließlich zu
einemfulminanten
Tutti. Quelle der
Inspiration für
Metamorphosis
Three ist das so
genannte BACH-Motiv, eine
musikalische Signatur aus
den Tönen B, A, C und
H. Dieses ausgeprägte
Motiv geht aus dem
Leitmotiv hervor (hier
ist es eine absteigende
kleine Sekunde),welches
fortwährend durch
verschiedene
Transpositionen und
Transformationen
weiterentwickelt wird.
Für den Komponisten
ist dieser
spektakuläre letzte
Satz eine Hommage an
einen der größten
und einflussreichsten
Komponisten der
Musikgeschichte:
JohannSebastian
Bach.
Le titre
Metamorphosis
décrit une
transformation musicale
– autrement dit, le
processus qui commence
avec nos origines
(Initium), puis progresse
à travers
l’évolution du
corps et de l’ me
(Corpus, Animus) et
enfin, gr ceà
l’expérience de
la vie (Virtus, Invidia),
se développe en une
personnalité adulte
(Estasi). Les
musiciens connaîtront
des états
d’esprit
changeants, entretenant
la conscience de ce qui a
été et de ce qui
sera (le présent et
l’avenir) tout en
jouant. Les passages
d’improvisation ont
été
délibérément
laissés vierges
–sans notation
– afin de permettre
à
l’instrumentiste
d’évoluer sans
contraintes dans ce style
musical et de laisser
libre cours à son
imagination. $181.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Andante in C Major, K. 315 (285e) Flûte traversière et Piano - Intermédiaire Schott
Flute, Piano Accompaniment (Score and Solo Part) - intermediate SKU: HL.49046...(+)
Flute, Piano
Accompaniment (Score and
Solo Part) - intermediate
SKU: HL.49046132
Flute and Piano
Reduction. Composed
by Wolfgang Amadeus
Mozart. Edited by Annabel
Knight and Wolfgang
Birtel. Arranged by
Wolfgang Birtel. This
edition: Saddle
stitching. Sheet music.
Woodwind Solo. Dieser
hubsche Einzelsatz wird
hier in einer sorgfaltig
edierten Neuausgabe, mit
einer Kadenz des
Herausgebers, vorgelegt -
ein serenadenhafter Satz,
der dem Solisten alle
Moglichkeiten fur
kantables Spiel bietet.
Classical. Softcover.
Composed 1778. 16 pages.
Duration 5'. Schott Music
#SE1051. Published by
Schott Music
(HL.49046132). ISBN
9783795716639. UPC:
888680955762. 9x12
inches. German - English
- French. Even
though Wolfgang Amadeus
Mozart (1756-1791),
admittedly, was no fan of
the flute, he wrote
unforgettable music for
this instrument 'that I
can't stand': two
concertos, a double
concerto with harp, the
original version of the
Wind Concertante and the
four flute quartets.
Commissioned by the Dutch
physician and amateur
musician Ferdinand
Dejean, Mozart wrote his
two solo concertos in
1777/78 during a stay in
Mannheim. As the middle
movement of the Concerto
in G major KV 313
supposedly was too
difficult for the client
-with regard to the
playing technique and/or
music - the composer
wrote an alternative
version, 'Andante' KV 315
(285e). This nice
individual movement is
now presented in a
carefully edited new
edition, with a cadenza
of the editor - a
serenade-like setting
that offers the soloist
many possibilities for
cantabile playing. $11.99 - Voir plus => AcheterDélais: 24 hours - In Stock | | |
| Centenary 2019 Orchestre d'harmonie [Conducteur] - Facile De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 3 SKU: BT.DHP-1196079-140 Composed by Jan d...(+)
Concert Band/Harmonie -
Grade 3 SKU:
BT.DHP-1196079-140
Composed by Jan de Haan.
Concert and Contest
Collection CBHA.
Contemporary Music. Score
Only. Composed 2019. 38
pages. De Haske
Publications #DHP
1196079-140. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1196079-140).
English-German-French-
Dutch. Centenary
2019 is a
three-movement suite
based on a local folksong
and was commissioned by
Chr. Fanfare De Lofstem,
from the Dutch province
of Friesland, on the
occasion of its 100th
anniversary in 2019.
‘AwakeningVillageâ
€™, the first
movement, musically
describes the waking up
and coming to life of the
village. ‘Bintje
Monument’ was
inspired by a famous
sculpture that was placed
to honour headmaster
Kornelis Lieuwes de Vries
(1854-1929) whodeveloped
the well-known potato
variety called
‘bintje’.
The finale,
‘Journey into the
Unknown’ refers to
the band’s
memorable 2011 concert
trip to the United States
of America, in which the
composer combines
elements of thefolksong
and fragments from
‘The Star-Spangled
Banner’. The piece
consists of a wide range
of playful and melodic
sequences as well as some
galvanizing rhythmical
passages.
Het
driedelige werk
Centenary 2019
werd gecomponeerd in
opdracht van Chr. Fanfare
De Lofstem uit het Friese
Sumar ter gelegenheid van
het honderdjarig jubileum
van de vereniging in
2019. Het is gebaseerd op
een
plaatselijkvolksliedje.
In het eerste deel,
‘Awakening
Village’, wordt
verklankt hoe het dorp
ontwaakt en tot leven
komt. Deel twee,
‘Bintje
Monument’, is ge
nspireerd op een
sculptuur ter
nagedachtenis van
hoofdonderwijzer Kornelis
Lieuwesde Vries
(1854-1929), die het
bekende aardappelras
bintje ontwikkelde. De
finale, ‘Journey
into the Unknown’
verwijst naar een
concertreis die de
muziekvereniging in 2011
naar de VS maakte. De
componist laat elementen
uit hetleidmotief en
flarden van ‘The
Star-Spangled
Banner’ in het
slotdeel van dit werk
samenkomen. Het werk als
geheel bestaat uit
diverse speelse en
melodische sequensen,
alsook opzwepende
ritmische
passages.
Cente
nary 2019 ist eine
dreisätzige Suite, die
auf einem lokalen
Volkslied basiert. Das
Stück wurde von der
Kristlike Fanfare De
Lofstem aus der
niederländischen
Provinz Friesland
anlässlich ihres
100-jährigen Bestehens
imJahr 2019 in Auftrag
gegeben. Der erste Satz,
Awakening Village“,
bringt das Erwachen des
Dorfes musikalisch zum
Ausdruck. Bintje
Monument†wurde von
einer bekannten Skulptur
inspiriert, die zu Ehren
von Kornelis Lieuwes
deVries (1854 1929)
entworfen wurde, der
Lehrer in Sumar war und
die bekannte
Kartoffelsorte
Bintje“
entwickelte. Das Finale,
Journey into the
Unknown“, bezieht
sich auf die
beeindruckende
Konzertreise des
Orchesters in
dieVereinigten Staaten
von Amerika im Jahr 2011.
Hier kombiniert der
Komponist Elemente des
Volksliedes mit
Fragmenten der
amerikanischen
Nationalhymne The
Star-Spangled
Banner“. Das
Stück zeichnet sich
durch zahlreiche
verspielteund melodische
Sequenzen sowie spannende
rhythmische Passagen
aus.
Centenary
2019 est une commande
de la Fanfare De Lofstem,
un ensemble du village de
Sumar, dans la province
néerlandaise de la
Frise, pour marquer son
centenaire, en 2019.
Cette suite en trois
mouvements est fondée
sur unechanson
traditionnelle locale. Le
premier mouvement, «
Awakening Village »
(Le village
s’éveille),
dépeint
l’éveil et la
reprise des activités
du village. « Bintje
Monument » (Le
monument la Bintje)
s’inspire de la
célèbresculpture
qui rend hommage Kornelis
Lieuwes de Vries
(1854-1929), un directeur
d’école qui a
créé une
variété de pomme de
terre bien connue, la
Bintje. Le dernier
mouvement, « Journey
into the Unknown »
(Voyage vers
l’inconnu),évoq
ue une inoubliable
série de concerts aux
États-Unis. Ici, le
compositeur combine des
éléments du
leitmotiv et des
fragments de « The
Star-Spangled Banner »
(La Bannière
étoilée). Cette
pièce comprend de
nombreusesséquences
enjouées et
mélodiques, ainsi que
plusieurs passages
rythmiques exaltants. $34.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Centenary 2019 Orchestre d'harmonie [Conducteur et Parties séparées] - Facile De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 3 SKU: BT.DHP-1196079-010 Composed by Jan d...(+)
Concert Band/Harmonie -
Grade 3 SKU:
BT.DHP-1196079-010
Composed by Jan de Haan.
Concert and Contest
Collection CBHA.
Contemporary Music. Set
(Score & Parts). Composed
2019. De Haske
Publications #DHP
1196079-010. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1196079-010).
English-German-French-
Dutch. Centenary
2019 is a
three-movement suite
based on a local folksong
and was commissioned by
Chr. Fanfare De Lofstem,
from the Dutch province
of Friesland, on the
occasion of its 100th
anniversary in 2019.
‘AwakeningVillageâ
€™, the first
movement, musically
describes the waking up
and coming to life of the
village. ‘Bintje
Monument’ was
inspired by a famous
sculpture that was placed
to honour headmaster
Kornelis Lieuwes de Vries
(1854-1929) whodeveloped
the well-known potato
variety called
‘bintje’.
The finale,
‘Journey into the
Unknown’ refers to
the band’s
memorable 2011 concert
trip to the United States
of America, in which the
composer combines
elements of thefolksong
and fragments from
‘The Star-Spangled
Banner’. The piece
consists of a wide range
of playful and melodic
sequences as well as some
galvanizing rhythmical
passages.
Het
driedelige werk
Centenary 2019
werd gecomponeerd in
opdracht van Chr. Fanfare
De Lofstem uit het Friese
Sumar ter gelegenheid van
het honderdjarig jubileum
van de vereniging in
2019. Het is gebaseerd op
een
plaatselijkvolksliedje.
In het eerste deel,
‘Awakening
Village’, wordt
verklankt hoe het dorp
ontwaakt en tot leven
komt. Deel twee,
‘Bintje
Monument’, is ge
nspireerd op een
sculptuur ter
nagedachtenis van
hoofdonderwijzer Kornelis
Lieuwesde Vries
(1854-1929), die het
bekende aardappelras
bintje ontwikkelde. De
finale, ‘Journey
into the Unknown’
verwijst naar een
concertreis die de
muziekvereniging in 2011
naar de VS maakte. De
componist laat elementen
uit hetleidmotief en
flarden van ‘The
Star-Spangled
Banner’ in het
slotdeel van dit werk
samenkomen. Het werk als
geheel bestaat uit
diverse speelse en
melodische sequensen,
alsook opzwepende
ritmische
passages.
Cente
nary 2019 ist eine
dreisätzige Suite, die
auf einem lokalen
Volkslied basiert. Das
Stück wurde von der
Kristlike Fanfare De
Lofstem aus der
niederländischen
Provinz Friesland
anlässlich ihres
100-jährigen Bestehens
imJahr 2019 in Auftrag
gegeben. Der erste Satz,
Awakening Village“,
bringt das Erwachen des
Dorfes musikalisch zum
Ausdruck. Bintje
Monument†wurde von
einer bekannten Skulptur
inspiriert, die zu Ehren
von Kornelis Lieuwes
deVries (1854 1929)
entworfen wurde, der
Lehrer in Sumar war und
die bekannte
Kartoffelsorte
Bintje“
entwickelte. Das Finale,
Journey into the
Unknown“, bezieht
sich auf die
beeindruckende
Konzertreise des
Orchesters in
dieVereinigten Staaten
von Amerika im Jahr 2011.
Hier kombiniert der
Komponist Elemente des
Volksliedes mit
Fragmenten der
amerikanischen
Nationalhymne The
Star-Spangled
Banner“. Das
Stück zeichnet sich
durch zahlreiche
verspielteund melodische
Sequenzen sowie spannende
rhythmische Passagen
aus.
Centenary
2019 est une commande
de la Fanfare De Lofstem,
un ensemble du village de
Sumar, dans la province
néerlandaise de la
Frise, pour marquer son
centenaire, en 2019.
Cette suite en trois
mouvements est fondée
sur unechanson
traditionnelle locale. Le
premier mouvement, «
Awakening Village »
(Le village
s’éveille),
dépeint
l’éveil et la
reprise des activités
du village. « Bintje
Monument » (Le
monument la Bintje)
s’inspire de la
célèbresculpture
qui rend hommage Kornelis
Lieuwes de Vries
(1854-1929), un directeur
d’école qui a
créé une
variété de pomme de
terre bien connue, la
Bintje. Le dernier
mouvement, « Journey
into the Unknown »
(Voyage vers
l’inconnu),évoq
ue une inoubliable
série de concerts aux
États-Unis. Ici, le
compositeur combine des
éléments du
leitmotiv et des
fragments de « The
Star-Spangled Banner »
(La Bannière
étoilée). Cette
pièce comprend de
nombreusesséquences
enjouées et
mélodiques, ainsi que
plusieurs passages
rythmiques exaltants. $184.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Piano Works in 12 volumes Volume 4: Paganini Etudes and 5 other Concert Etudes
Piano seul Peters
By Franz Liszt. Edited by Sauer. For piano. B|; E|; La Campanella,B; E; La Chass...(+)
By Franz Liszt. Edited by
Sauer. For piano. B|; E|;
La Campanella,B; E; La
Chasse,E; a; A|; A|;
D|(Un Sospiro);
Waldesrauschen,D|;
Gnomenreigen,A. Published
by C.F. Peters.
$41.95 - Voir plus => AcheterDélais: 24 hours - In Stock | | |
Page suivante 1 31 |