By The Backstreet Boys. Arranged by Tom Wallace. Arrangers' Publ Marching Band. Pop. Softcover. Published by Arrangers' Publishing Company

Fanfare Band - Grade 4

SKU: BT.DHP-1196115-020

Composed by Jacob De Haan. Concert and Contest Collection Brass Band en Fanfare. Concert Piece. Set (Score & Parts). Composed 2019. De Haske Publications #DHP 1196115-020. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1196115-020).

English-German-French- Dutch.

Hora Est! (Latin for ‘it is time!’) was composed to bid adieu to Sjoerd de Boer’s following forty years as conductor of the Chr. Fanfare Band, based in the town of Wjelsryp in the Netherlands. In the Netherlands, this small phrase, hora est, is traditionally said upon awarding a university doctorate at graduation ceremonies. The composition was written with Sjoerd de Boer firmly in mind, mirroring various aspects of his life. The main motif of the work consists of three notes, forming his initials: S (Eb) D B. At a certain point, the music is interrupted by a thunderstorm and heavy rain (forever a bad omen: the debut for this work took place a day after such a deluge, but fortunately their open-air concert was met with clear blue skies.) The fanfare then plays an Italianesque march, with the motif of de Boer’s initials interwoven throughout. The work re-uses this motif twice towards the end of the piece as one might expect, by the saxophones to create a festive, driven and virtuosic atmosphere. Finally, the work comes to an end with the initials motif played across the ensemble in complete unison. The powerful closing chords symbolise a fond farewell to de Boer: a driven and extremely capable conductor whose musical mark on Concordia will be felt for years to come. Hora Est! is suitable as a contest piece and would be a definite highlight for any upcoming concert.

Hora Est! is gecomponeerd ter gelegenheid van het afscheid van Sjoerd de Boer als dirigent van Chr. Fanfarekorps Concordia uit Wjelsryp (Friesland), na maar liefst veertig jaar. Hora Est! is Latijn voor ‘Het is tijd!’. Het zinnetje wordt traditioneel uitgesproken bij een promotie tot doctor op de universiteit, op het moment dat de vastgestelde tijd voor verdediging van het proefschrift om is. De pedel komt dan binnen en stampt met zijn staf op de grond terwijl hij deze woorden roept. In dat opzicht verwijst de titel naar de voormalige universiteitsstad Franeker, de woonplaats van Sjoerd en de stad waar hij jaren lang leraar muziek was aan de christelijke scholengemeenschap. Anderzijds verwijst de titel naar zijn afscheid van Concordia: ‘Het is tijd!’.

Fanfare Band - Grade 4

SKU: BT.DHP-1196115-120

Composed by Jacob De Haan. Concert and Contest Collection Brass Band en Fanfare. Concert Piece. Score Only. Composed 2019. 40 pages. De Haske Publications #DHP 1196115-120. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1196115-120).

English-German-French- Dutch.

Hora Est! (Latin for ‘it is time!’) was composed to bid adieu to Sjoerd de Boer’s following forty years as conductor of the Chr. Fanfare Band, based in the town of Wjelsryp in the Netherlands. In the Netherlands, this small phrase, hora est, is traditionally said upon awarding a university doctorate at graduation ceremonies. The composition was written with Sjoerd de Boer firmly in mind, mirroring various aspects of his life. The main motif of the work consists of three notes, forming his initials: S (Eb) D B. At a certain point, the music is interrupted by a thunderstorm and heavy rain (forever a bad omen: the debut for this work took place a day after such a deluge, but fortunately their open-air concert was met with clear blue skies.) The fanfare then plays an Italianesque march, with the motif of de Boer’s initials interwoven throughout. The work re-uses this motif twice towards the end of the piece as one might expect, by the saxophones to create a festive, driven and virtuosic atmosphere. Finally, the work comes to an end with the initials motif played across the ensemble in complete unison. The powerful closing chords symbolise a fond farewell to de Boer: a driven and extremely capable conductor whose musical mark on Concordia will be felt for years to come. Hora Est! is suitable as a contest piece and would be a definite highlight for any upcoming concert.

Hora Est! is gecomponeerd ter gelegenheid van het afscheid van Sjoerd de Boer als dirigent van Chr. Fanfarekorps Concordia uit Wjelsryp (Friesland), na maar liefst veertig jaar. Hora Est! is Latijn voor ‘Het is tijd!’. Het zinnetje wordt traditioneel uitgesproken bij een promotie tot doctor op de universiteit, op het moment dat de vastgestelde tijd voor verdediging van het proefschrift om is. De pedel komt dan binnen en stampt met zijn staf op de grond terwijl hij deze woorden roept. In dat opzicht verwijst de titel naar de voormalige universiteitsstad Franeker, de woonplaats van Sjoerd en de stad waar hij jaren lang leraar muziek was aan de christelijke scholengemeenschap. Anderzijds verwijst de titel naar zijn afscheid van Concordia: ‘Het is tijd!’.

Fanfare Band - Grade 5

SKU: BT.GOB-000389-120

Composed by Rob Goorhuis. Score Only. 20 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000389-120. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000389-120).

‘Rhapsody for Tienhoven’ is a short concert for saxophone and fanfare band.
The solo part in its instrumentation distinguishes itself from the other saxophone solos.
The soloist should be able to play both the alto and soprano saxophone.

The piece consists of four parts, which almost blend into one another.
A four-tone motif (which is played a number of times by the soloist at the beginning) has been taken as the point of departure for this composition.
This motif has been worked out in different ways and can be heard in a swing rhythm in the final part.
This piece exacts a high standard of the soloist’s technical skills.

The ‘Rhapsody forTienhoven’ was originally written for the fanfare band ‘Soli Deo Gloria’ from Tienhoven. ‘Rhapsody for Tienhoven’ is een klein concert voor saxofoon en fanfare-orkest.
De solopartij onderscheidt zich qua instrumentatie van andere saxofoon-solo’s. De solist(e) moet zowel altsaxofoon als sopraansaxofoon spelen.

Het stuk bestaat uit vier deeltjes, die vrijwel in elkaar overlopen.
Een vier-tonig motief (wordt in het begin een aantal malen door de solist gespeeld) is het uitgangspunt van deze compositie. Dit motief wordt op verschillende manieren uitgewerkt en wordt in het slot gedeelte ten tonele gevoerd in een swingritme.
Dit werk stelt hoge eisen aan de technische vaardigheden van de solist.

De ‘Rhapsody’ werd geschreven voor de fanfare ‘Soli Deo Gloria’ uit Tienhoven.

Gobelin Music Publications.

Fanfare Band - Grade 5

SKU: BT.GOB-000389-020

Composed by Rob Goorhuis. Set (Score & Parts). 140 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000389-020. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000389-020).

‘Rhapsody for Tienhoven’ is a short concert for saxophone and fanfare band.
The solo part in its instrumentation distinguishes itself from the other saxophone solos.
The soloist should be able to play both the alto and soprano saxophone.

The piece consists of four parts, which almost blend into one another.
A four-tone motif (which is played a number of times by the soloist at the beginning) has been taken as the point of departure for this composition.
This motif has been worked out in different ways and can be heard in a swing rhythm in the final part.
This piece exacts a high standard of the soloist’s technical skills.

The ‘Rhapsody forTienhoven’ was originally written for the fanfare band ‘Soli Deo Gloria’ from Tienhoven. ‘Rhapsody for Tienhoven’ is een klein concert voor saxofoon en fanfare-orkest.
De solopartij onderscheidt zich qua instrumentatie van andere saxofoon-solo’s. De solist(e) moet zowel altsaxofoon als sopraansaxofoon spelen.

Het stuk bestaat uit vier deeltjes, die vrijwel in elkaar overlopen.
Een vier-tonig motief (wordt in het begin een aantal malen door de solist gespeeld) is het uitgangspunt van deze compositie. Dit motief wordt op verschillende manieren uitgewerkt en wordt in het slot gedeelte ten tonele gevoerd in een swingritme.
Dit werk stelt hoge eisen aan de technische vaardigheden van de solist.

Gobelin Music Publications.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.GOB-000432-120

Composed by Jan Bosveld. Score Only. 20 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000432-120. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000432-120).

The Odyssee tells the story of Odysseus, the undaunted hero.
In times long ago the blind poet Homer wrote this famous epic.
The Odyssey follows the Iliad, the story of the bloody war between the Greek and the Trojans. This battle endsafter ten years thanks to the Odysseys famous trick. the Trojan Horse.
The Odyssey is not a war epic, but a story about perseverance, loyalty, adventure, and the survival instinct of its ingenious hero.
In The Odyssey, Homer describes howOdysseus, the king of Ithaca, had to endure another ten years of affliction after the ten years of war in Troy before he could finally return to his home land.
During those years, his wife, Penelope, had to try and keep her many admirers away.These men not only wanted het hand but also the kingship. To prove her husbands worth, she played a trick: As soon as I have finished weaving this shroud for my father-in-law, Laertes, I will choose one of you to become my husband, she promisedthem.
But during the night, she secretly loosened what she had woven during the day, prolonging the time until Odysseus would finally return. After twenty long years, when he finally stood at the door, she wondered: Is this really my husband? Ishe an imposter? Cunningly, she asked him to move the bed, because only she and her husband know that the bed was immovable and was build around an old three trunk! Odysseus was deeply moved: this really was his wife, his Penelope!
Nearly threethousands years later, the loyalty and strength of this character, and all the dangerous adventures that Odysseus survived thanks to courage and intelligence, still moves us today.

Odyssee by Jan Bosveld is not just an adventure story, butrather a characteristic piece in which memories of Homers story can be heard.
The composition opens with a firm, stirring theme describing our hero, Odysseus, in detail: This man is not to be taken lightly.
The further development of thisshort introduction completes this character sketch: trustworthy, perseverant, and a genius.
After that we can picture Odysseus on the lonely beach of Ogygia. Do the trumpets depict his memories of the war of Troy? Does he think of his wife, as werecognise the weaving loom of Penelope in the murmuring eighth?
In the solemn, plaintive part that follows, we can imagine Penelope feeling lonely, sitting in the womens room with her servants.One of the girls plays the harp, but that does notclear the sombre atmosphere. Then we can imagine seeing the sorceress Circe, who changed Odysseus men into swine. After she gives a simple magic sign something follows that reminds us of the sound of pigs grunting. Then the Odysseus theme resounds:the hero comes to savi his comrades. Assisted by Hermes, he forces Circe to lift the spell.
The piece ends the same way as it began, with an animated theme: Odysseus is still the same, undefeated and not to be taken lighty!

Het muzikale relaas van de Griekse schrijver Homerus over de held Odyssee in een karakterstuk vol herinneringen.
Een stevig opgewekt thema symboliseert de grootsheid van Odyssee en zijn karaktertrekken - betrouwbaar, volhardend en vernuftig. Detegenslagen welke hij tegenkomt en in het tweede tragische gedeelte dreigen te escaleren, nemen in het derde snelle gedeelte bij zijn verschijning toch weer een positieve wending.
Nijmegenaar Jan Bosveld bewijst in dit originele werk dat hij opde hoogte is van de onmogelijkheden, maar vooral de ongekende mogelijkheden van muzikanten uit de lagere afdelingen.

Gobeli n Music Publications.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.GOB-000432-020

Composed by Jan Bosveld. Set (Score & Parts). 71 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000432-020. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000432-020).

The Odyssee tells the story of Odysseus, the undaunted hero.
In times long ago the blind poet Homer wrote this famous epic.
The Odyssey follows the Iliad, the story of the bloody war between the Greek and the Trojans. This battle endsafter ten years thanks to the Odysseys famous trick. the Trojan Horse.
The Odyssey is not a war epic, but a story about perseverance, loyalty, adventure, and the survival instinct of its ingenious hero.
In The Odyssey, Homer describes howOdysseus, the king of Ithaca, had to endure another ten years of affliction after the ten years of war in Troy before he could finally return to his home land.
During those years, his wife, Penelope, had to try and keep her many admirers away.These men not only wanted het hand but also the kingship. To prove her husbands worth, she played a trick: As soon as I have finished weaving this shroud for my father-in-law, Laertes, I will choose one of you to become my husband, she promisedthem.
But during the night, she secretly loosened what she had woven during the day, prolonging the time until Odysseus would finally return. After twenty long years, when he finally stood at the door, she wondered: Is this really my husband? Ishe an imposter? Cunningly, she asked him to move the bed, because only she and her husband know that the bed was immovable and was build around an old three trunk! Odysseus was deeply moved: this really was his wife, his Penelope!
Nearly threethousands years later, the loyalty and strength of this character, and all the dangerous adventures that Odysseus survived thanks to courage and intelligence, still moves us today.

Odyssee by Jan Bosveld is not just an adventure story, butrather a characteristic piece in which memories of Homers story can be heard.
The composition opens with a firm, stirring theme describing our hero, Odysseus, in detail: This man is not to be taken lightly.
The further development of thisshort introduction completes this character sketch: trustworthy, perseverant, and a genius.
After that we can picture Odysseus on the lonely beach of Ogygia. Do the trumpets depict his memories of the war of Troy? Does he think of his wife, as werecognise the weaving loom of Penelope in the murmuring eighth?
In the solemn, plaintive part that follows, we can imagine Penelope feeling lonely, sitting in the womens room with her servants.One of the girls plays the harp, but that does notclear the sombre atmosphere. Then we can imagine seeing the sorceress Circe, who changed Odysseus men into swine. After she gives a simple magic sign something follows that reminds us of the sound of pigs grunting. Then the Odysseus theme resounds:the hero comes to savi his comrades. Assisted by Hermes, he forces Circe to lift the spell.
The piece ends the same way as it began, with an animated theme: Odysseus is still the same, undefeated and not to be taken lighty!

Het muzikale relaas van de Griekse schrijver Homerus over de held Odyssee in een karakterstuk vol herinneringen.
Een stevig opgewekt thema symboliseert de grootsheid van Odyssee en zijn karaktertrekken - betrouwbaar, volhardend en vernuftig. Detegenslagen welke hij tegenkomt en in het tweede tragische gedeelte dreigen te escaleren, nemen in het derde snelle gedeelte bij zijn verschijning toch weer een positieve wending.
Nijmegenaar Jan Bosveld bewijst in dit originele werk dat hij opde hoogte is van de onmogelijkheden, maar vooral de ongekende mogelijkheden van muzikanten uit de lagere afdelingen.

Gobeli n Music Publications.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.AMP-062-020

Composed by Philip Sparke. Ceremonial Series. Opening Pieces. Set (Score & Parts). Composed 2003. Anglo Music Press #AMP 062-020. Published by Anglo Music Press (BT.AMP-062-020).

English-German-French- Dutch.

Marchissimo will make a fantastic opening piece for any concert. It does however come with a twist! It can be played simply as written, but is really designed to be ‘staged’ with players coming on the concert platform one by one as they begin to play. The piece actually consists of three marches in one, each of which highlights a section of the band. The piece culminates in a final climax where all three march themes are played simultaneously.

Marchissimo is een fantastisch openingsstuk voor elk concert, maar er zit wel een bijzondere wending aan! Het kan gewoon worden gespeeld zoals genoteerd, maar het is eigenlijk zo gecomponeerd dat muzikanten een voor een het podiumop kunnen komen voor ze beginnen te spelen. Het gaat hier in feite om drie marsen in één, waarbij steeds een deel van het orkest aan bod komt. Het stuk leidt naar een climax waarin alledrie de thema’s tegelijkertijd worden gespeld.

Marchi ssimo wurde als Eröffnung eines Konzerts geschrieben, da es einem Spieler nach dem Anderen Gelegenheit gibt, auf die Bühne zu treten. Im ersten Satz treten erst die Schlaginstrumente, zusammen mit Pikkoloflöte, Bassklarinette, Euphonium und Tuba auf. Im zweiten Satz kommen Posaune, Flöte, Klarinette und schließlich Saxophon hinzu. Im dritten Satz komplettieren die Hörner das Blasorchester, welches im fulminanten Schluss die Themen aller drei Sätze noch einmal aufnimmt. Mit Marchissimo ist ein wirkungsvoller Auftritt garantiert!

Marchi ssimo est un condensé de trois marches qui offre deux possibilités d’interprétatio n. Elle peut être jouée telle qu’elle est écrite, ou se développer selon un jeu scénique bien structuré où les musiciens entrent en scène au moment de leur première intervention dans la pièce. Chaque groupe expose alors un des trois thèmes principaux. Lorsque la formation est au complet, un court passage constitué de fragments des trois lignes mélodiques surgit travers l’ensemble de la formation avant d’aborder le tutti final, ultime retour des trois thèmes exposés simultanément.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.AMP-062-120

Composed by Philip Sparke. Ceremonial Series. Opening Pieces. Score Only. Composed 2003. Anglo Music Press #AMP 062-120. Published by Anglo Music Press (BT.AMP-062-120).

English-German-French- Dutch.

Marchissimo will make a fantastic opening piece for any concert. It does however come with a twist! It can be played simply as written, but is really designed to be ‘staged’ with players coming on the concert platform one by one as they begin to play. The piece actually consists of three marches in one, each of which highlights a section of the band. The piece culminates in a final climax where all three march themes are played simultaneously.

Marchissimo is een fantastisch openingsstuk voor elk concert, maar er zit wel een bijzondere wending aan! Het kan gewoon worden gespeeld zoals genoteerd, maar het is eigenlijk zo gecomponeerd dat muzikanten een voor een het podiumop kunnen komen voor ze beginnen te spelen. Het gaat hier in feite om drie marsen in één, waarbij steeds een deel van het orkest aan bod komt. Het stuk leidt naar een climax waarin alledrie de thema’s tegelijkertijd worden gespeld.

Marchi ssimo wurde als Eröffnung eines Konzerts geschrieben, da es einem Spieler nach dem Anderen Gelegenheit gibt, auf die Bühne zu treten. Im ersten Satz treten erst die Schlaginstrumente, zusammen mit Pikkoloflöte, Bassklarinette, Euphonium und Tuba auf. Im zweiten Satz kommen Posaune, Flöte, Klarinette und schließlich Saxophon hinzu. Im dritten Satz komplettieren die Hörner das Blasorchester, welches im fulminanten Schluss die Themen aller drei Sätze noch einmal aufnimmt. Mit Marchissimo ist ein wirkungsvoller Auftritt garantiert!

Marchi ssimo est un condensé de trois marches qui offre deux possibilités d’interprétatio n. Elle peut être jouée telle qu’elle est écrite, ou se développer selon un jeu scénique bien structuré où les musiciens entrent en scène au moment de leur première intervention dans la pièce. Chaque groupe expose alors un des trois thèmes principaux. Lorsque la formation est au complet, un court passage constitué de fragments des trois lignes mélodiques surgit travers l’ensemble de la formation avant d’aborder le tutti final, ultime retour des trois thèmes exposés simultanément.

Fanfare Band - Grade 6

SKU: BT.DHP-1115084-020

Composed by Jan Van der Roost. Concert and Contest Collection CBHA. Set (Score & Parts). De Haske Publications #DHP 1115084-020. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1115084-020).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

It may be surprising to see a fanfare piece commissioned by a Japanese ensemble, since fanfare orchestras are typically found in Belgium, Holland and Luxembourg, and also France and Switzerland. Senzoku Gakuen is one of the largest and mostprestigious music universities in Japan, and home to a wide variety of ensembles and orchestras. Since 2006 they have had a fanfare orchestra, which was started by Sotaru Fukaishi, a euphonium teacher who felt further performance opportunity wasneeded for saxhorn instruments. Fukaishi had loved the sound of fanfare orchestras ever since visiting the World Music Contest in Kerkrade (Holland) several years earlier. Jan Van der Roost was involved with this new initiative from the beginning,and they were also joined by Manu Mellaerts for certain projects. The Dean of the music department, Professor Kazuo Tomioka, fully supports the ensemble and commissioned Ostinati. The première took place on June 11th at Maeda Hall inMizonokuchi (Kawasaki) where Senzoku Gakuen is based. The piece opens with an impressive timpani solo, followed by brass and saxophone. The rhythmical pulse remains constant and the music is fiery and assertive in character. A pentatonic melodygradually emerges and the music loses its vehemency and softens. The initial percussion ostinati subsequently recurs and the first section of the piece concludes in a similar mood to the opening. The second movement is sweet and melodic, opening witha long passage for the saxophone family in a minor key. The same theme then appears in the major and is developed upon; the music builds to a majestic orchestral forte, reminiscent of a pipe organ in its sonority. The theme returns in the originalminor key with a change in instrumentation leading the movement to a quiet and peaceful end on a soft E minor chord. The finale starts with percussion: a four-bar pattern is repeated several times over which the movement’s melodic themes areintroduced. These melodic elements are varied and used in different versions and the ostinato idea, which characterizes the entire piece, is highlighted. The theme travels through the orchestra, appearing on various instruments and in variousregisters. It captures the listener’s attention and displays the full range of sound and colour within the fanfare orchestra.

Het is misschien verrassend dat dit fanfarewerk is geschreven in opdracht van een Japans ensemble, aangezien fanfareorkesten vooral te vinden zijn in België, Nederland en Luxemburg, en ook wel in Frankrijk en Zwitserland. SenzokuGakuen is een van de grootste en meest prestigieuze muziekopleidingen van Japan, en de thuisbasis van een grote verscheidenheid van ensembles en orkesten. In 2006 is er een fanfareorkest opgericht, en wel door Sotaru Fukaishi, eeneuphoniumdocent die vond dat er meer mogelijkheden moesten komen voor optredens met saxhoorninstrumenten. Fukaishi had enkele jaren daarvoor genoten van de fanfareklank toen hij het Wereld Muziek Concours in Kerkrade bezocht. DeBelgische componist Jan Van der Roost was van het begin af aan betrokken bij dit nieuwe initiatief, en ook Manu Mellaerts werd voor een aantal projecten aangetrokken. Het hoofd van de muziekfaculteit, professor Kazuo Tomioka, staatgeheel achter het ensemble en gaf de opdracht tot het schrijven van Ostinati. De première vond plaats op 11 juni in de Maeda Hall in Mizonokuchi (Kawasaki), waar Senzoku Gakuen is gevestigd. Het werk begint met een indrukwekkendepaukensolo, gevolgd door koper en saxofoon. De ritmische puls blijft constant, en de aard van de muziek is vurig en krachtig. Geleidelijk komt er een pentatonische melodie naar voren en wordt de muziek minder heftig, ze wordtzachter van karakter. De aanvankelijke ostinati in het slagwerk verschijnen dan opnieuw, waarna het eerste deel van het werk eindigt in dezelfde sfeer als waarmee het begon. Het tweede deel is lieflijk en melodisch. Het opentmet een lange passage voor de saxofoons in een mineurtoonsoort. Dan klinkt hetzelfde thema in majeur en daar wordt op voortgeborduurd: de muziek ontwikkelt zich tot een majestueus orkestraal forte, dat qua sonoriteit doet denken

Es mag überraschen, dass dieses Fanfareorchesterwerk ausgerechnet von einem japanischen Ensemble in Auftrag gegeben wurde, da Fanfareorchester doch eher in Belgien, den Niederlanden oder Luxemburg oder auch in Frankreich oder Schweiz zu finden sind. Senzoku Gakuen ist eine der größten und renommiertesten Musikschulen Japans und Heimstätte einer Vielfalt an Ensembles und Orchestern. Im Jahr 2006 wurde ein Fanfareorchester gegründet. Den Anstoß gab Sotaru Fukaishi, ein Euphoniumlehrer, der den Instrumenten der Saxhorn-Familie mehr Spielmöglichkeiten bieten wollte. Fukaishi hatte sich einige Jahre zuvor bei der Weltmeisterschaft in Kerkrade (Holland) in den Klang vonFanfareorchestern verliebt. Jan Van der Roost war von Beginn an in die Entwicklung dieser Idee involviert und, einige Projekte betreffend, ebenso Manu Mellaerts. Der Dekan des Musik-Colleges, Professor Kazuo Tomioka, steht voll und ganz hinter dem Ensemble und gab Ostinati in Auftrag. Die Premiere fand am 11. Juni 2011 in der Maeda Hall in Mizonokuchi statt, dem Heimatort der Schule Senzoku Gakuen. Das Stück beginnt mit einem eindrucksvollen Paukensolo, bevor Blechbläser und Saxophon einsetzen. Der rhythmische Puls bleibt konstant unter einer feurigen, nachdrücklichen Musik. Eine pentatonische Melodie bildet sich nach und nach heraus, während die Musik an Heftigkeit verliert und sanfter wird. Die anfänglichen Ostinati im Schlagwerk kehren zurück und so endet der erste Satz des Werkes in einer der Eröffnung ähnlichen Stimmung. Der zweite Satz ist lieblich und melodiös. Er beginnt mit einem langen Abschnitt für die Saxophone in Moll. Dann erscheint das gleiche Thema in Dur und durchläuft eine Entwicklung; die Musik baut sich zu einem majestätischen orchestralen Forte auf, das in seiner Klangfülle an eine Orgel erinnert. Dann kehrt das Thema in seiner ursprünglichen Moll-Tonart und in veränderter Instrumentierung zurück, um den Satz ruhig und friedvoll in einem e-Moll-Akkord enden zu lassen.

Il pourrait paraître surprenant qu’un ensemble japonais puisse commander une pièce pour orchestre de fanfare, puisque l’on rencontre surtout ce type de formation en Belgique, aux Pays-Bas et au Luxembourg, ainsi qu’en France et en Suisse. Senzoku Gakuen, l’une des plus grandes et plus prestigieuses académies de musique du Japon, compte une grande variété d’ensembles et d’orchestres. En 2006 s’y est ajouté un orchestre de fanfare fondé par Sotaru Fukaishi, un professeur d’euphonium qui pensait qu’il était nécessaire d’offrir de plus larges possibilités aux cuivres de la région. Depuis qu’il avait assisté au World Music Contest de Kerkrade (Pays-Bas), plusieurs années auparavant,Fukaishi se prit de passion pour le son chaud et généreux de l’orchestre de fanfare, une formation atypique au Japon. Jan Van der Roost a favorablement adhéré cette nouvelle initiative, tandis que Manu Mellaerts collabora avec les deux hommes afin de concrétiser certains projets. Le professeur Kazuo Tomioka, doyen du collège de musique, soutint vigoureusement l’orchestre et commanda Ostinati. La création de l’oeuvre fut donnée le 11 juin 2011 au Maeda Hall de Mizonokuchi (Kawasaki), où se trouve Senzoku Gakuen. La pièce débute avec un impressionnant solo de timbales précédant l’entrée des cuivres et des saxophones. La pulsion rythmique est constante, la musique est énergique et de caractère affirmé. Une mélodie pentatonique émerge graduellement, alors que la trame musicale diminue d’intensité et s’adoucit. L’ostinato la percussion revient fréquemment et la première partie de l’oeuvre se termine dans un climat semblable celui du début. Le deuxième mouvement, doux et romancé, débute avec un long passage en mode mineur joué par les saxophones. Le même thème apparaît alors en mode majeur et se développe peu peu ; la musique s’intensifie pour arriver un majestueux et orchestral forte dont les sonorités rappellent celles d’un orgue d’église. Puis le thème revient sa tonalité mineure d’origine avec un changement d’instrumentation qui mène.

Fanfare Band - Grade 6

SKU: BT.DHP-1115084-120

Composed by Jan Van der Roost. Concert and Contest Collection CBHA. Score Only. Composed 2012. 99 pages. De Haske Publications #DHP 1115084-120. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1115084-120).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

It may be surprising to see a fanfare piece commissioned by a Japanese ensemble, since fanfare orchestras are typically found in Belgium, Holland and Luxembourg, and also France and Switzerland. Senzoku Gakuen is one of the largest and mostprestigious music universities in Japan, and home to a wide variety of ensembles and orchestras. Since 2006 they have had a fanfare orchestra, which was started by Sotaru Fukaishi, a euphonium teacher who felt further performance opportunity wasneeded for saxhorn instruments. Fukaishi had loved the sound of fanfare orchestras ever since visiting the World Music Contest in Kerkrade (Holland) several years earlier. Jan Van der Roost was involved with this new initiative from the beginning,and they were also joined by Manu Mellaerts for certain projects. The Dean of the music department, Professor Kazuo Tomioka, fully supports the ensemble and commissioned Ostinati. The première took place on June 11th at Maeda Hall inMizonokuchi (Kawasaki) where Senzoku Gakuen is based. The piece opens with an impressive timpani solo, followed by brass and saxophone. The rhythmical pulse remains constant and the music is fiery and assertive in character. A pentatonic melodygradually emerges and the music loses its vehemency and softens. The initial percussion ostinati subsequently recurs and the first section of the piece concludes in a similar mood to the opening. The second movement is sweet and melodic, opening witha long passage for the saxophone family in a minor key. The same theme then appears in the major and is developed upon; the music builds to a majestic orchestral forte, reminiscent of a pipe organ in its sonority. The theme returns in the originalminor key with a change in instrumentation leading the movement to a quiet and peaceful end on a soft E minor chord. The finale starts with percussion: a four-bar pattern is repeated several times over which the movement’s melodic themes areintroduced. These melodic elements are varied and used in different versions and the ostinato idea, which characterizes the entire piece, is highlighted. The theme travels through the orchestra, appearing on various instruments and in variousregisters. It captures the listener’s attention and displays the full range of sound and colour within the fanfare orchestra.

Het is misschien verrassend dat dit fanfarewerk is geschreven in opdracht van een Japans ensemble, aangezien fanfareorkesten vooral te vinden zijn in België, Nederland en Luxemburg, en ook wel in Frankrijk en Zwitserland. SenzokuGakuen is een van de grootste en meest prestigieuze muziekopleidingen van Japan, en de thuisbasis van een grote verscheidenheid van ensembles en orkesten. In 2006 is er een fanfareorkest opgericht, en wel door Sotaru Fukaishi, eeneuphoniumdocent die vond dat er meer mogelijkheden moesten komen voor optredens met saxhoorninstrumenten. Fukaishi had enkele jaren daarvoor genoten van de fanfareklank toen hij het Wereld Muziek Concours in Kerkrade bezocht. DeBelgische componist Jan Van der Roost was van het begin af aan betrokken bij dit nieuwe initiatief, en ook Manu Mellaerts werd voor een aantal projecten aangetrokken. Het hoofd van de muziekfaculteit, professor Kazuo Tomioka, staatgeheel achter het ensemble en gaf de opdracht tot het schrijven van Ostinati. De première vond plaats op 11 juni in de Maeda Hall in Mizonokuchi (Kawasaki), waar Senzoku Gakuen is gevestigd. Het werk begint met een indrukwekkendepaukensolo, gevolgd door koper en saxofoon. De ritmische puls blijft constant, en de aard van de muziek is vurig en krachtig. Geleidelijk komt er een pentatonische melodie naar voren en wordt de muziek minder heftig, ze wordtzachter van karakter. De aanvankelijke ostinati in het slagwerk verschijnen dan opnieuw, waarna het eerste deel van het werk eindigt in dezelfde sfeer als waarmee het begon. Het tweede deel is lieflijk en melodisch. Het opentmet een lange passage voor de saxofoons in een mineurtoonsoort. Dan klinkt hetzelfde thema in majeur en daar wordt op voortgeborduurd: de muziek ontwikkelt zich tot een majestueus orkestraal forte, dat qua sonoriteit doet denken

Es mag überraschen, dass dieses Fanfareorchesterwerk ausgerechnet von einem japanischen Ensemble in Auftrag gegeben wurde, da Fanfareorchester doch eher in Belgien, den Niederlanden oder Luxemburg oder auch in Frankreich oder Schweiz zu finden sind. Senzoku Gakuen ist eine der größten und renommiertesten Musikschulen Japans und Heimstätte einer Vielfalt an Ensembles und Orchestern. Im Jahr 2006 wurde ein Fanfareorchester gegründet. Den Anstoß gab Sotaru Fukaishi, ein Euphoniumlehrer, der den Instrumenten der Saxhorn-Familie mehr Spielmöglichkeiten bieten wollte. Fukaishi hatte sich einige Jahre zuvor bei der Weltmeisterschaft in Kerkrade (Holland) in den Klang vonFanfareorchestern verliebt. Jan Van der Roost war von Beginn an in die Entwicklung dieser Idee involviert und, einige Projekte betreffend, ebenso Manu Mellaerts. Der Dekan des Musik-Colleges, Professor Kazuo Tomioka, steht voll und ganz hinter dem Ensemble und gab Ostinati in Auftrag. Die Premiere fand am 11. Juni 2011 in der Maeda Hall in Mizonokuchi statt, dem Heimatort der Schule Senzoku Gakuen. Das Stück beginnt mit einem eindrucksvollen Paukensolo, bevor Blechbläser und Saxophon einsetzen. Der rhythmische Puls bleibt konstant unter einer feurigen, nachdrücklichen Musik. Eine pentatonische Melodie bildet sich nach und nach heraus, während die Musik an Heftigkeit verliert und sanfter wird. Die anfänglichen Ostinati im Schlagwerk kehren zurück und so endet der erste Satz des Werkes in einer der Eröffnung ähnlichen Stimmung. Der zweite Satz ist lieblich und melodiös. Er beginnt mit einem langen Abschnitt für die Saxophone in Moll. Dann erscheint das gleiche Thema in Dur und durchläuft eine Entwicklung; die Musik baut sich zu einem majestätischen orchestralen Forte auf, das in seiner Klangfülle an eine Orgel erinnert. Dann kehrt das Thema in seiner ursprünglichen Moll-Tonart und in veränderter Instrumentierung zurück, um den Satz ruhig und friedvoll in einem e-Moll-Akkord enden zu lassen.

Il pourrait paraître surprenant qu’un ensemble japonais puisse commander une pièce pour orchestre de fanfare, puisque l’on rencontre surtout ce type de formation en Belgique, aux Pays-Bas et au Luxembourg, ainsi qu’en France et en Suisse. Senzoku Gakuen, l’une des plus grandes et plus prestigieuses académies de musique du Japon, compte une grande variété d’ensembles et d’orchestres. En 2006 s’y est ajouté un orchestre de fanfare fondé par Sotaru Fukaishi, un professeur d’euphonium qui pensait qu’il était nécessaire d’offrir de plus larges possibilités aux cuivres de la région. Depuis qu’il avait assisté au World Music Contest de Kerkrade (Pays-Bas), plusieurs années auparavant,Fukaishi se prit de passion pour le son chaud et généreux de l’orchestre de fanfare, une formation atypique au Japon. Jan Van der Roost a favorablement adhéré cette nouvelle initiative, tandis que Manu Mellaerts collabora avec les deux hommes afin de concrétiser certains projets. Le professeur Kazuo Tomioka, doyen du collège de musique, soutint vigoureusement l’orchestre et commanda Ostinati. La création de l’oeuvre fut donnée le 11 juin 2011 au Maeda Hall de Mizonokuchi (Kawasaki), où se trouve Senzoku Gakuen. La pièce débute avec un impressionnant solo de timbales précédant l’entrée des cuivres et des saxophones. La pulsion rythmique est constante, la musique est énergique et de caractère affirmé. Une mélodie pentatonique émerge graduellement, alors que la trame musicale diminue d’intensité et s’adoucit. L’ostinato la percussion revient fréquemment et la première partie de l’oeuvre se termine dans un climat semblable celui du début. Le deuxième mouvement, doux et romancé, débute avec un long passage en mode mineur joué par les saxophones. Le même thème apparaît alors en mode majeur et se développe peu peu ; la musique s’intensifie pour arriver un majestueux et orchestral forte dont les sonorités rappellent celles d’un orgue d’église. Puis le thème revient sa tonalité mineure d’origine avec un changement d’instrumentation qui mène.

Fanfare Band - Grade 2

SKU: BT.CMP-0487-01-020

Composed by Wolfgang Amadeus Mozart. Arranged by Timothy Johnson. Sinfonia Series. Festive and Solemn Music. Set (Score & Parts). Composed 2001. Curnow Music #CMP 0487-01-020. Published by Curnow Music (BT.CMP-0487-01-020).

Melody is the very essence of music. -W.A.Mozart (1786)Mozart confirmed this view on melody by writing the Ave Verum Corpus near theend of his short life. Originally written for chorus, strings, and organ, this work standsamong the most beautiful musical expressions of all time. Timothy Johnson has skillfullymade Mozart's wondrous achievement available to concert bands. It's perfect forworship services and the sostenuto style, with careful attention to dynamics, makesit a great choice for that middle spot at festival or for the more serious moment atany performance. Given the opportunity, young bands LOVE to play truly greatmusic, and it just doesn't getmuch better than the mastery of Mozart.

Mozart componeerde het beroemde motet Ave Verum Corpus in 1791, tijdens zijn laatste levensjaar. Hij schreef het voor Anton Stoll, die leraar en koordirigent was in Baden (nabij Wenen). Hoewel het een van Mozarts kortste compositiesbetreft, wordt dit motet beschouwd als een van zijn beste werken en wordt het wereldwijd veelvuldig uitgevoerd. Het Ave Verum biedt de mogelijkheid om te werken aan de rijkdom van emotie die met muziek uitgedruktkan worden.

Ave Verum Corpus ist eine Motette, die Mozart in seinem Todesjahr als Auftragswerk schrieb. Obwohl sie eines seiner kürzesten Kompositionen ist, gilt sie doch vielen als eines der schönsten. Timothy Johnson schrieb eine einfühlsame Bearbeitung für Blasorchester dieses musikalischen Kleinods.

Fanfare Band - Grade 2

SKU: BT.CMP-0487-01-120

Composed by Wolfgang Amadeus Mozart. Arranged by Timothy Johnson. Sinfonia Series. Festive and Solemn Music. Score Only. Composed 2001. Curnow Music #CMP 0487-01-120. Published by Curnow Music (BT.CMP-0487-01-120).

Melody is the very essence of music. -W.A.Mozart (1786)Mozart confirmed this view on melody by writing the Ave Verum Corpus near theend of his short life. Originally written for chorus, strings, and organ, this work standsamong the most beautiful musical expressions of all time. Timothy Johnson has skillfullymade Mozart's wondrous achievement available to concert bands. It's perfect forworship services and the sostenuto style, with careful attention to dynamics, makesit a great choice for that middle spot at festival or for the more serious moment atany performance. Given the opportunity, young bands LOVE to play truly greatmusic, and it just doesn't getmuch better than the mastery of Mozart.

Mozart componeerde het beroemde motet Ave Verum Corpus in 1791, tijdens zijn laatste levensjaar. Hij schreef het voor Anton Stoll, die leraar en koordirigent was in Baden (nabij Wenen). Hoewel het een van Mozarts kortste compositiesbetreft, wordt dit motet beschouwd als een van zijn beste werken en wordt het wereldwijd veelvuldig uitgevoerd. Het Ave Verum biedt de mogelijkheid om te werken aan de rijkdom van emotie die met muziek uitgedruktkan worden.

Ave Verum Corpus ist eine Motette, die Mozart in seinem Todesjahr als Auftragswerk schrieb. Obwohl sie eines seiner kürzesten Kompositionen ist, gilt sie doch vielen als eines der schönsten. Timothy Johnson schrieb eine einfühlsame Bearbeitung für Blasorchester dieses musikalischen Kleinods.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.GOB-000609-020

Composed by David Well. Set (Score & Parts). Gobelin Music Publications #GOB 000609-020. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000609-020).

David Well composed 'Frida's Whiskers' in commemoration of his own cat, who met an untimely end.
Frida (whose real name was 'Godefrida van Coopersburg thoe Nieuwenhuys') was a lively creature, who led a playful and uncomplicated life.
She used to sleep in her basket for hours, but when she woke up she upset the entire house and its furnishing.
Curtains were inspected from top to bottom and flower pots fell from window-sills just like that!
Outside, in the open air she was in her element. She used to frolic, bouncing into the air.
After such playful moods she would return to her basket tired but satisfied where, being the cleanly cat that shewas, she subjected her entire body, whiskers included, to a thorough wash.

David Well componeerde 'Frida's Whiskers' ter nagedachtenis aan zijn erg jong gestorven kat.
Frida (haar volledige naam luidde 'Godefrida van Coopersburg thoe Nieuwenhuys') was een levenslustig beestje dat een speels en onbekommerdleven leidde.
Zo kon ze vaak urenlang in haar mand liggen te slapen tot op zeker moment het complete huis en haar inrichting onveilig gemaakt werden.
Gordijnen werden van onder tot boven ge?nspecteerd en bloempottenvielen pardoes uit de vensterbank.
In de buitenlucht was ze in haar element. Ze sprong soms met alle poten tegelijk de lucht in.
Na een speelse bui keerde ze moe maar voldaan terug in haar mand waar, zo proper alsze was, het hele lichaam, inclusief snorharen, aan een grondige wasbeurt werden onderworpen.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.GOB-000609-120

Composed by David Well. Score Only. Gobelin Music Publications #GOB 000609-120. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000609-120).

David Well composed 'Frida's Whiskers' in commemoration of his own cat, who met an untimely end.
Frida (whose real name was 'Godefrida van Coopersburg thoe Nieuwenhuys') was a lively creature, who led a playful and uncomplicated life.
She used to sleep in her basket for hours, but when she woke up she upset the entire house and its furnishing.
Curtains were inspected from top to bottom and flower pots fell from window-sills just like that!
Outside, in the open air she was in her element. She used to frolic, bouncing into the air.
After such playful moods she would return to her basket tired but satisfied where, being the cleanly cat that shewas, she subjected her entire body, whiskers included, to a thorough wash.

David Well componeerde 'Frida's Whiskers' ter nagedachtenis aan zijn erg jong gestorven kat.
Frida (haar volledige naam luidde 'Godefrida van Coopersburg thoe Nieuwenhuys') was een levenslustig beestje dat een speels en onbekommerdleven leidde.
Zo kon ze vaak urenlang in haar mand liggen te slapen tot op zeker moment het complete huis en haar inrichting onveilig gemaakt werden.
Gordijnen werden van onder tot boven ge?nspecteerd en bloempottenvielen pardoes uit de vensterbank.
In de buitenlucht was ze in haar element. Ze sprong soms met alle poten tegelijk de lucht in.
Na een speelse bui keerde ze moe maar voldaan terug in haar mand waar, zo proper alsze was, het hele lichaam, inclusief snorharen, aan een grondige wasbeurt werden onderworpen.