Fanfare Band - Grade 2.5

SKU: BT.GOB-000820-120

Arranged by Menno Haantjes. Score Only. 12 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000820-120. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000820-120).

Whereas ‘Auld Lang Syne’ may be considered the best-known Scottish song ever, yet at the same time it is an obscure one, for there are but few people who know the complete text by heart.
After the familiar ‘Should auld acquaintance be forgot .....‘ many people take their refuge to lyrics like ‘rum tee dum ta dee ..... lah, lah, lah ........... for auld lang syne’.
Even in Scotland only a handful of persons know the entire text and are able to give a correct rendering of it.
The current lyrics have been attributed to the Scottish poet Robert Burns. Burns, however, he did not write the whole poem : after he had heard an old man sing the centuries-old Scotchballad, he wrote it down and added a number of stanzas (1788).
Historical research teaches us that the ballad served many purposes, both political and religious.
Nowadays, ‘Auld Lang Syne’ is sung as a Christmas Carol and it is also sung on New Year’s Eve at the turning of the year. Apart from that, though, the song is also sung on many other occasions sometimes with different lyrics, which usually have Love, Friendship and/or Parting as their themes, as these go well with the fascinating melody.

In this arrangement a low-sounding solo instrument is central. The harmonization in the accompaniment fits in perfectly with the sentiments this song will evoke.

Should auld acquaintance be forgot
And never brought to mind?
Should auld acquintance be forgot.
And days of auld lang syne?
For auld lang syne, my dear,
For auld lang syne,
We’ll take a cup of kindness yet,
For auld lang syne.

Misschien wel het meest bekende Schotse lied, maar tegelijkertijd ook het minst bekende, er zijn er maar weinig mensen die de tekst mee kunnen zingen.
Na het bekende ‘Should auld acquaintaintance be forgot and .....‘ vervallenvelen in ‘rum tee dum ta dee ..... lah, lah, lah ........... for auld lang syne’.
Zelfs in Schotland is maar een enkeling in staat de tekst correct weer te geven.
De huidige versie wordt toegeschreven aan de Schotse dichterRobert Burns. Burns heeft echter niet de hele tekst gemaakt.
Toen hij de eeuwen oude Schotse ballade door een oude man hoorde zingen, heeft hij enkele verzen toegevoegd (1788).
Historisch onderzoek leert dat de ballade voorveel doeleinden gebruikt werd, voor politieke als ook religieuze doelen.
Tegenwoordig wordt ‘Auld Lang Syne’ gebruikt als Christmas Carol en wordt het gezongen tijdens de jaarwisseling op oudejaarsavond.Het lied, soms meteen andere tekst, wordt echter op veel meer plaatsen gebruikt.
Liefde, Vriendschap en Afscheid zijn dan meestal de sentimenten die gecombineerd worden met de meeslepende melodie.

In dit arrangement staat een ‘laag’ solo-instrumentcentraal.< br> De harmonisatie in de begeleiding sluit naadloos aan bij deze gevoelens die dit lied oproepen.

Should auld acquaintance be forgot
And never brought to mind?
Should auld acquintance beforgot
And days of auld lang syne?
For auld lang syne, my dear,
For auld lang syne,
We’ll take a cup of kindness yet,
For auld lang syne.

Fanfare Band - Grade 2.5

SKU: BT.GOB-000820-020

Arranged by Menno Haantjes. Set (Score & Parts). 75 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000820-020. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000820-020).

Whereas ‘Auld Lang Syne’ may be considered the best-known Scottish song ever, yet at the same time it is an obscure one, for there are but few people who know the complete text by heart.
After the familiar ‘Should auld acquaintance be forgot .....‘ many people take their refuge to lyrics like ‘rum tee dum ta dee ..... lah, lah, lah ........... for auld lang syne’.
Even in Scotland only a handful of persons know the entire text and are able to give a correct rendering of it.
The current lyrics have been attributed to the Scottish poet Robert Burns. Burns, however, he did not write the whole poem : after he had heard an old man sing the centuries-old Scotchballad, he wrote it down and added a number of stanzas (1788).
Historical research teaches us that the ballad served many purposes, both political and religious.
Nowadays, ‘Auld Lang Syne’ is sung as a Christmas Carol and it is also sung on New Year’s Eve at the turning of the year. Apart from that, though, the song is also sung on many other occasions sometimes with different lyrics, which usually have Love, Friendship and/or Parting as their themes, as these go well with the fascinating melody.

In this arrangement a low-sounding solo instrument is central. The harmonization in the accompaniment fits in perfectly with the sentiments this song will evoke.

Should auld acquaintance be forgot
And never brought to mind?
Should auld acquintance be forgot.
And days of auld lang syne?
For auld lang syne, my dear,
For auld lang syne,
We’ll take a cup of kindness yet,
For auld lang syne.

Misschien wel het meest bekende Schotse lied, maar tegelijkertijd ook het minst bekende, er zijn er maar weinig mensen die de tekst mee kunnen zingen.
Na het bekende ‘Should auld acquaintaintance be forgot and .....‘ vervallenvelen in ‘rum tee dum ta dee ..... lah, lah, lah ........... for auld lang syne’.
Zelfs in Schotland is maar een enkeling in staat de tekst correct weer te geven.
De huidige versie wordt toegeschreven aan de Schotse dichterRobert Burns. Burns heeft echter niet de hele tekst gemaakt.
Toen hij de eeuwen oude Schotse ballade door een oude man hoorde zingen, heeft hij enkele verzen toegevoegd (1788).
Historisch onderzoek leert dat de ballade voorveel doeleinden gebruikt werd, voor politieke als ook religieuze doelen.
Tegenwoordig wordt ‘Auld Lang Syne’ gebruikt als Christmas Carol en wordt het gezongen tijdens de jaarwisseling op oudejaarsavond.Het lied, soms meteen andere tekst, wordt echter op veel meer plaatsen gebruikt.
Liefde, Vriendschap en Afscheid zijn dan meestal de sentimenten die gecombineerd worden met de meeslepende melodie.

In dit arrangement staat een ‘laag’ solo-instrumentcentraal.< br> De harmonisatie in de begeleiding sluit naadloos aan bij deze gevoelens die dit lied oproepen.

Should auld acquaintance be forgot
And never brought to mind?
Should auld acquintance beforgot
And days of auld lang syne?
For auld lang syne, my dear,
For auld lang syne,
We’ll take a cup of kindness yet,
For auld lang syne.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.GOB-000854-020

Arranged by David Well. Set (Score & Parts). Gobelin Music Publications #GOB 000854-020. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000854-020).

The tradition of the Christmas tree in Western Europe dates back to a time long before any Christianization had taken place. During the severely cold winter nights, so it was believed, evil spirits tried to ‘kill’ nature. Needle-leaved trees were the only ones which kept their green colour throughout the year, and therefore became symbols of immortality. These ‘living’ trees, said to be the work of benign spirits, were brought into people’s houses to ward off evil, life-threatening powers. In the 14th century people first started to decorate Christmas trees. It was a pagan custom, originated by the inhabitants of Alsace. This custom was taken over by the Church in thecourse of the 15th and 16th century. At first the decoration consisted mainly of edibles, such as apples and wafers, but later small presents were added. Legend has it that the reformer Martin Luther was the first person to decorate a Christmas tree with candles. The flickering candle flames were meant to create the image of a starry sky in which Christ’s apparition could be recognized. The German organ-player Ernst Anschütz from Leipzig was the first person to notate the song ‘O Tannenbaum’, the melody being a well-known folk song. Next to ‘Stille Nacht’ ‘O Tannenbaum’ is the most famous German Christmas song, now known throughout the world. In the United States of America the melody of ‘O Tannenbaum’ has even been used in four States (among which the State of Maryland) for their State song. In David Well’s arrangement the song is first heard as many of us know it. After this introduction, however, it is transformed into a solid rock version, and the beat has been changed. In the second part the familiar three-four time is back, but here the rhythm is different from the original. After the richly ornamented rock beat the basic theme can be heard once again and the composition is concluded in a festive manner.

De traditie van de ‘Kerstboom’ gaat in West-Europa terug tot ver voordat er van enige kerstening sprake was. Gedurende de koude strenge winters dacht men dat kwade geesten de natuur ‘vermoordde’. Naaldbomen behielden als enige hungroene kleur en werden daardoor symbolen van onsterflijkheid. Deze ‘levende’ bomen, het werk van goede machten, werden in huis gehaald om kwade geesten en levensbedreigende krachten buitenshuis te houden. Van ‘versierde’ kerstbomenwas het eerst sprake in de 14e eeuw. Het was een heidens gebruik, dat in deze periode in de Elzas voorkwam. Tijdens de 15e en 16e eeuw werd het versieren van de kerstboom door de kerk overgenomen. De versiering bestond in eersteinstantie vooral uit etenswaar, als appels en koekjes. Later ging men ook kleine cadeautjes als versiering gebruiken. Er wordt beweerd dat Martin Luther, de hervormer, als eerste kaarsen in een kerstboom deed. De fonkelendevlammetjes creëerden een sterrenhemel waarin men Christus’ verschijning leek te herkennen. De Duitse organist Ernst Anschütz uit Leipzig, was de eerste die het lied ‘O Tannenbaum’ op schrift stelde. De melodie was een bekend volkswijsje.Naast ‘Stille Nacht’ is ‘O Tannenbaum’ het meest bekende kerstlied dat vanuit Duitsland de hele wereld veroverde. De melodie van ‘O Tannenbaum’ wordt zelfs in de Verenigde Staten van Amerika in vier verschillende staten(o.a. Maryland) als volkslied gebruikt. In het arrangement van David Well hoort u het lied eerst op de manier zoals velen het kennen. Na deze inleiding klinkt een stevige rock-versie en is de maatsoort niet meer de gebruikelijke.Het tussendeel is weer in de vertrouwde driekwarts-maatsoort. Hier is echter de ritmiek in een ander jasje gestoken. Na de rijkelijk met slingers versierde rock-beat klinkt nog één keer het oorspronkelijke thema om daarna feestelijk.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.GOB-000854-120

Arranged by David Well. Score Only. 10 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000854-120. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000854-120).

The tradition of the Christmas tree in Western Europe dates back to a time long before any Christianization had taken place. During the severely cold winter nights, so it was believed, evil spirits tried to ‘kill’ nature. Needle-leaved trees were the only ones which kept their green colour throughout the year, and therefore became symbols of immortality. These ‘living’ trees, said to be the work of benign spirits, were brought into people’s houses to ward off evil, life-threatening powers. In the 14th century people first started to decorate Christmas trees. It was a pagan custom, originated by the inhabitants of Alsace. This custom was taken over by the Church in thecourse of the 15th and 16th century. At first the decoration consisted mainly of edibles, such as apples and wafers, but later small presents were added. Legend has it that the reformer Martin Luther was the first person to decorate a Christmas tree with candles. The flickering candle flames were meant to create the image of a starry sky in which Christ’s apparition could be recognized. The German organ-player Ernst Anschütz from Leipzig was the first person to notate the song ‘O Tannenbaum’, the melody being a well-known folk song. Next to ‘Stille Nacht’ ‘O Tannenbaum’ is the most famous German Christmas song, now known throughout the world. In the United States of America the melody of ‘O Tannenbaum’ has even been used in four States (among which the State of Maryland) for their State song. In David Well’s arrangement the song is first heard as many of us know it. After this introduction, however, it is transformed into a solid rock version, and the beat has been changed. In the second part the familiar three-four time is back, but here the rhythm is different from the original. After the richly ornamented rock beat the basic theme can be heard once again and the composition is concluded in a festive manner.

De traditie van de ‘Kerstboom’ gaat in West-Europa terug tot ver voordat er van enige kerstening sprake was. Gedurende de koude strenge winters dacht men dat kwade geesten de natuur ‘vermoordde’. Naaldbomen behielden als enige hungroene kleur en werden daardoor symbolen van onsterflijkheid. Deze ‘levende’ bomen, het werk van goede machten, werden in huis gehaald om kwade geesten en levensbedreigende krachten buitenshuis te houden. Van ‘versierde’ kerstbomenwas het eerst sprake in de 14e eeuw. Het was een heidens gebruik, dat in deze periode in de Elzas voorkwam. Tijdens de 15e en 16e eeuw werd het versieren van de kerstboom door de kerk overgenomen. De versiering bestond in eersteinstantie vooral uit etenswaar, als appels en koekjes. Later ging men ook kleine cadeautjes als versiering gebruiken. Er wordt beweerd dat Martin Luther, de hervormer, als eerste kaarsen in een kerstboom deed. De fonkelendevlammetjes creëerden een sterrenhemel waarin men Christus’ verschijning leek te herkennen. De Duitse organist Ernst Anschütz uit Leipzig, was de eerste die het lied ‘O Tannenbaum’ op schrift stelde. De melodie was een bekend volkswijsje.Naast ‘Stille Nacht’ is ‘O Tannenbaum’ het meest bekende kerstlied dat vanuit Duitsland de hele wereld veroverde. De melodie van ‘O Tannenbaum’ wordt zelfs in de Verenigde Staten van Amerika in vier verschillende staten(o.a. Maryland) als volkslied gebruikt. In het arrangement van David Well hoort u het lied eerst op de manier zoals velen het kennen. Na deze inleiding klinkt een stevige rock-versie en is de maatsoort niet meer de gebruikelijke.Het tussendeel is weer in de vertrouwde driekwarts-maatsoort. Hier is echter de ritmiek in een ander jasje gestoken. Na de rijkelijk met slingers versierde rock-beat klinkt nog één keer het oorspronkelijke thema om daarna feestelijk.

Fanfare Band - Grade 2

SKU: BT.GOB-000803-120

Composed by William Vean. Score Only. 20 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000803-120. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000803-120).

‘Panem et Circenses’, Bread and Games were essential for keeping the citizens of ancient Rome in check.
While the bread was meant for the poorest among the Romans, the Games were Popular Pastime Number One for everybody.
There were different kinds of games, such as chariot races (especially popular with female spectators), or wild-beast fights, where lions, tigers, bulls or bears were set on one another or even on human beings. Most popular, however, were the Gladiator fights.

In ‘Bread and Games’ William Vean depicts one of the many fights in the antique Colosseum.
1. Entrance of the Gladiators: By powerful bugle-calls the attention of the peoplewas asked for, after which the Gladiators entered the Arena at the sound of heroic marching-music.
2.Swor dfight: We can hear that the fights were not mere child’s play in this part.On the contrary, they were a matter of life and death and were fought accordingly.
3.Mercy of the Emperor: Sometimes a wounded gladiator could be fortunate, depending on the mercy of the audience. Waving one’s handkerchief meant mercy, a turned-down thumb meant no pardon. The Emperor had the right to take the final decision, but he usually complied with the wish of the majority of the public.
4.Lap of Honour: Gladiators were mainly selected among slaves, convicted criminals, or prisoners of war. Consequently, winning was very important, as it would mean fame, honour and sometimes even wealth. A lap of honour, therefore, was the winner’s due reward.

‘Panem et Circenses’, brood en (circus)spelen, essentieel in het Romeinse leven om de burgers in het gareel te houden.
Het brood was vooral voor de allerarmsten bedoeld, maar de spelen, dat was volksvermaak nummer één.
Erwaren verschillende soorten spelen, de Strijdwagen racen, vooral in trek bij de vrouwen, de dierengevechten of jachtpartijen, waar leeuwen, tijgers, buffels of beren tegen elkaar of tegen mensen opgehitst werden. Maar favoriet warentoch wel de gevechten der Gladiatoren.

William Vean beschrijft in ‘Bread and Games’ één van de vele gevechten in het aloude Colosseum.
1. Entrance of the Gladiators: Met krachtige (hoorn)signalen wordt de aandachtvan het volk gevraagd waarna de Gladiatoren op heldhaftige marsmuziek de Arena binnentreden.
2. Swordfight: Dat de gevechten geen kinderspel waren horen we in dit deel. Het gaat er hard aan toe, en de gevechten waren vaak op levenen dood.
3. Mercy of the Emperor: In enkele gevallen had een gewonde Gladiator geluk. Dit hing af van de stemming van het publiek. Wapperende zakdoeken betekende geluk, met de duim naar beneden wijzen betekende geen pardon.De Keizer had het laatste woord maar volgde meestal de stemming van het publiek.
4. Lap of Honour: Gladiatoren werden meestal uit slaven, veroordeelde misdadigers of krijgsgevangen geselecteerd. Winnen was daarom erg belangrijk.Dit betekende roem, eer en soms zelfs rijkdom. (vergelijkbaar met onze sporthelden) Een ereronde was dus wel op zijn plaats.

Fanfare Band - Grade 2

SKU: BT.GOB-000803-020

Composed by William Vean. Set (Score & Parts). 98 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000803-020. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000803-020).

‘Panem et Circenses’, Bread and Games were essential for keeping the citizens of ancient Rome in check.
While the bread was meant for the poorest among the Romans, the Games were Popular Pastime Number One for everybody.
There were different kinds of games, such as chariot races (especially popular with female spectators), or wild-beast fights, where lions, tigers, bulls or bears were set on one another or even on human beings. Most popular, however, were the Gladiator fights.

In ‘Bread and Games’ William Vean depicts one of the many fights in the antique Colosseum.
1. Entrance of the Gladiators: By powerful bugle-calls the attention of the peoplewas asked for, after which the Gladiators entered the Arena at the sound of heroic marching-music.
2.Swor dfight: We can hear that the fights were not mere child’s play in this part.On the contrary, they were a matter of life and death and were fought accordingly.
3.Mercy of the Emperor: Sometimes a wounded gladiator could be fortunate, depending on the mercy of the audience. Waving one’s handkerchief meant mercy, a turned-down thumb meant no pardon. The Emperor had the right to take the final decision, but he usually complied with the wish of the majority of the public.
4.Lap of Honour: Gladiators were mainly selected among slaves, convicted criminals, or prisoners of war. Consequently, winning was very important, as it would mean fame, honour and sometimes even wealth. A lap of honour, therefore, was the winner’s due reward.

‘Panem et Circenses’, brood en (circus)spelen, essentieel in het Romeinse leven om de burgers in het gareel te houden.
Het brood was vooral voor de allerarmsten bedoeld, maar de spelen, dat was volksvermaak nummer één.
Erwaren verschillende soorten spelen, de Strijdwagen racen, vooral in trek bij de vrouwen, de dierengevechten of jachtpartijen, waar leeuwen, tijgers, buffels of beren tegen elkaar of tegen mensen opgehitst werden. Maar favoriet warentoch wel de gevechten der Gladiatoren.

William Vean beschrijft in ‘Bread and Games’ één van de vele gevechten in het aloude Colosseum.
1. Entrance of the Gladiators: Met krachtige (hoorn)signalen wordt de aandachtvan het volk gevraagd waarna de Gladiatoren op heldhaftige marsmuziek de Arena binnentreden.
2. Swordfight: Dat de gevechten geen kinderspel waren horen we in dit deel. Het gaat er hard aan toe, en de gevechten waren vaak op levenen dood.
3. Mercy of the Emperor: In enkele gevallen had een gewonde Gladiator geluk. Dit hing af van de stemming van het publiek. Wapperende zakdoeken betekende geluk, met de duim naar beneden wijzen betekende geen pardon.De Keizer had het laatste woord maar volgde meestal de stemming van het publiek.
4. Lap of Honour: Gladiatoren werden meestal uit slaven, veroordeelde misdadigers of krijgsgevangen geselecteerd. Winnen was daarom erg belangrijk.Dit betekende roem, eer en soms zelfs rijkdom. (vergelijkbaar met onze sporthelden) Een ereronde was dus wel op zijn plaats.

By Colin Mcnutt. Drumline Battery Percussion. For Snare, Tenor, Bass. A compilation of "lot" music that was heard performed by members of the world champion drumline of the 1993 Star of Indiana. Marching Band. Level: Advanced. Book. 24 pages. Published by Tapspace Publications.

Marching Band (Score) - Grade 2-3

SKU: HL.8720993

Composed by James Brown. Arranged by Johnnie Vinson. Easy Marching Band. Funk. Published by Hal Leonard (HL.8720993).

7.0x11.0x0.018 inches.

Here is James Brown's trademark tune in an energetic version by Johnnie Vinson. All the elements are there from the famous bass line riff to the hot horn licks. Definitely a powerhouse chart to close out any show!

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.DHP-1125214-120

Composed by Jacob De Haan. Concert and Contest Collection Brass Band en Fanfare. Score Only. Composed 2012. 40 pages. De Haske Publications #DHP 1125214-120. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1125214-120).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

On a war memorial in the Dutch village of Wons is engraved a list of names to honour the fallen in World War II. This is the basis for the name of this piece. However, this composition was written for everyone who has made Wons what it is today: a pretty place near to Lake IJssel with a comfortable way of life. The piece begins with a celebratory introduction in which the village is presented to the listener. There follows a delightful rhythmic and high-tempo theme that reflects the happiness, innocence and carefree atmosphere before the war. Now we hear a moody, fragmented theme depicting soldiers shooting. This is brought to a close with dissonant clusters of sound,intoning the dreadful tragedy of the war. The ensuing quiet gives way to a calm middle section in a minor key that portrays both frustration and consolation. The fast tempo of the beginning returns, this time in the form of a victory march. We hear freedom being celebrated. We hear the previous happy, innocent and carefree themes, too. There follows a festive, martial theme, a tribute to the village, before the piece closes with sounds of celebration.

Op de gedenksteen in het Friese dorp Wons staat een erelijst (roll of honour) gegraveerd ter nagedachtenis aan de gevallenen van de Tweede Wereldoorlog. De titel van dit werk verwijst naar deze lijst. Deze compositie is echter tevens geschreven voor alle mensen die Wons hebben gemaakt tot wat het nu is: een prachtig dorpje vlak bij het IJsselmeer waar het prettig toeven is. De compositie begint met een statige inleiding, waarin het dorp zich presenteert aan de luisteraar. Dan klinkt een aansprekend ritmisch thema in een snel tempo dat de vrolijkheid, onbevangenheid en onbezorgdheid van voor de oorlog uitstraalt. Dit gaat over in een melodie in mineur, die het naderendeoorlogsgevaar aankondigt. Dan is er een grillig thema met stops waarin het schieten van de soldaten te horen is. Dit eindigt in enkele dissonante clusters die het tragische dieptepunt van de oorlog accentueren. De daaropvolgende stilte lost op in een gedragen middendeel in mineur waaruit enerzijds verdriet en anderzijds troost spreekt. Dan komt het snelle tempo van het begin weer terug, ditmaal in de vorm van een vreugdemars. De vrijheid wordt gevierd. Ook het thema van de vrolijkheid, onbevangenheid en onbezorgdheid is weer te horen. Er volgt nu een statig martiaal thema, een eerbetoon aan het dorp, waarna het werk wordt afgesloten met feestelijke klanken.

Auf einem Gedenkstein im niederländischen Dorf Wons ist eine Namensliste zu Ehren der Gefallenen im Zweiten Weltkrieg eingraviert. Auf diese bezieht sich der Titel des Werkes, der wörtlich übersetzt ‘Ehrenliste’ bedeutet. Diese Komposition wurde jedoch für alle Menschen geschrieben, die Wons zu dem gemacht haben, was es heute ist: ein schöner Ort nahe des IJsselmeeres, in dem es sich gut leben lässt. Das Werk beginnt mit einer feierlichen Einleitung, in welcher sich das Dorf dem Zuhörer präsentiert. Dann erklingt ein reizvolles rhythmisches und temporeiches Thema, das die Fröhlichkeit, Unbefangenheit und Sorglosigkeit vor dem Krieg ausstrahlt. Dieses geht in eine Moll-Melodieüber, welche von der nahenden Kriegsgefahr kündet. Dann erklingt ein launenhaftes Thema mit Unterbrechungen, in dem das Schießen der Soldaten zu hören ist. Dieses endet in einigen dissonanten Clustern, die den tragischen Tiefpunkt des Krieges betonen. Die darauffolgende Stille löst sich in einen ruhigen Mittelteil in Moll auf, aus dem einerseits Verdruss und andererseits Trost spricht. Dann kehrt das schnelle Tempo des Anfangs zurück, dieses Mal in der Form eines Freudenmarsches. Die Freiheit wird gefeiert. Auch das Thema der Fröhlichkeit, Unbefangenheit und Sorglosigkeit ist wieder zu hören. Nun folgt ein feierliches, martialisches Thema, eine Ehrerbietung an das Dorf, bevor das Werk mit festlichen Klängen endet.

Sur le monument aux morts du village néerlandais de Wons est gravée une liste de noms en hommage aux soldats tombés lors de la Seconde Guerre mondiale. Ce monument a inspiré le titre de cette composition. Mais celle-ci a aussi été écrite pour toutes les personnes qui ont donné Wons son caractère d’aujourd’h ui : un joli village proche du lac d’IJssel où il fait bon vivre. La pièce débute par une introduction festive qui présente le village l’auditeur. S’ensuit un thème allègre et délicieusement rythmique qui reflète l’ambiance joyeuse, na ve et optimiste de l’avant-guerre. Puis nous entendons un motif sombre et fragmenté, représentant les fusillades ciblant les soldats. Cettepartie se termine par un faisceau de sons dissonants traduisant le caractère tragique de la guerre. Le calme revient avec un passage tranquille en mineur qui évoque la fois la frustration et l’apaisement. Le tempo du début est repris, cette fois sous la forme d’une marche victorieuse. Puis résonnent les accents premiers de gaieté, d’innocence et d’insouciance, invoquant la célébration de la liberté. Un thème martial et festif en hommage au village nous mène un pétillant finale.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.DHP-1125214-020

Composed by Jacob De Haan. Concert and Contest Collection Brass Band en Fanfare. Set (Score & Parts). Composed 2012. De Haske Publications #DHP 1125214-020. Published by De Haske Publications (BT.DHP-1125214-020).

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

On a war memorial in the Dutch village of Wons is engraved a list of names to honour the fallen in World War II. This is the basis for the name of this piece. However, this composition was written for everyone who has made Wons what it is today: a pretty place near to Lake IJssel with a comfortable way of life. The piece begins with a celebratory introduction in which the village is presented to the listener. There follows a delightful rhythmic and high-tempo theme that reflects the happiness, innocence and carefree atmosphere before the war. Now we hear a moody, fragmented theme depicting soldiers shooting. This is brought to a close with dissonant clusters of sound,intoning the dreadful tragedy of the war. The ensuing quiet gives way to a calm middle section in a minor key that portrays both frustration and consolation. The fast tempo of the beginning returns, this time in the form of a victory march. We hear freedom being celebrated. We hear the previous happy, innocent and carefree themes, too. There follows a festive, martial theme, a tribute to the village, before the piece closes with sounds of celebration.

Op de gedenksteen in het Friese dorp Wons staat een erelijst (roll of honour) gegraveerd ter nagedachtenis aan de gevallenen van de Tweede Wereldoorlog. De titel van dit werk verwijst naar deze lijst. Deze compositie is echter tevens geschreven voor alle mensen die Wons hebben gemaakt tot wat het nu is: een prachtig dorpje vlak bij het IJsselmeer waar het prettig toeven is. De compositie begint met een statige inleiding, waarin het dorp zich presenteert aan de luisteraar. Dan klinkt een aansprekend ritmisch thema in een snel tempo dat de vrolijkheid, onbevangenheid en onbezorgdheid van voor de oorlog uitstraalt. Dit gaat over in een melodie in mineur, die het naderendeoorlogsgevaar aankondigt. Dan is er een grillig thema met stops waarin het schieten van de soldaten te horen is. Dit eindigt in enkele dissonante clusters die het tragische dieptepunt van de oorlog accentueren. De daaropvolgende stilte lost op in een gedragen middendeel in mineur waaruit enerzijds verdriet en anderzijds troost spreekt. Dan komt het snelle tempo van het begin weer terug, ditmaal in de vorm van een vreugdemars. De vrijheid wordt gevierd. Ook het thema van de vrolijkheid, onbevangenheid en onbezorgdheid is weer te horen. Er volgt nu een statig martiaal thema, een eerbetoon aan het dorp, waarna het werk wordt afgesloten met feestelijke klanken.

Auf einem Gedenkstein im niederländischen Dorf Wons ist eine Namensliste zu Ehren der Gefallenen im Zweiten Weltkrieg eingraviert. Auf diese bezieht sich der Titel des Werkes, der wörtlich übersetzt ‘Ehrenliste’ bedeutet. Diese Komposition wurde jedoch für alle Menschen geschrieben, die Wons zu dem gemacht haben, was es heute ist: ein schöner Ort nahe des IJsselmeeres, in dem es sich gut leben lässt. Das Werk beginnt mit einer feierlichen Einleitung, in welcher sich das Dorf dem Zuhörer präsentiert. Dann erklingt ein reizvolles rhythmisches und temporeiches Thema, das die Fröhlichkeit, Unbefangenheit und Sorglosigkeit vor dem Krieg ausstrahlt. Dieses geht in eine Moll-Melodieüber, welche von der nahenden Kriegsgefahr kündet. Dann erklingt ein launenhaftes Thema mit Unterbrechungen, in dem das Schießen der Soldaten zu hören ist. Dieses endet in einigen dissonanten Clustern, die den tragischen Tiefpunkt des Krieges betonen. Die darauffolgende Stille löst sich in einen ruhigen Mittelteil in Moll auf, aus dem einerseits Verdruss und andererseits Trost spricht. Dann kehrt das schnelle Tempo des Anfangs zurück, dieses Mal in der Form eines Freudenmarsches. Die Freiheit wird gefeiert. Auch das Thema der Fröhlichkeit, Unbefangenheit und Sorglosigkeit ist wieder zu hören. Nun folgt ein feierliches, martialisches Thema, eine Ehrerbietung an das Dorf, bevor das Werk mit festlichen Klängen endet.

Sur le monument aux morts du village néerlandais de Wons est gravée une liste de noms en hommage aux soldats tombés lors de la Seconde Guerre mondiale. Ce monument a inspiré le titre de cette composition. Mais celle-ci a aussi été écrite pour toutes les personnes qui ont donné Wons son caractère d’aujourd’h ui : un joli village proche du lac d’IJssel où il fait bon vivre. La pièce débute par une introduction festive qui présente le village l’auditeur. S’ensuit un thème allègre et délicieusement rythmique qui reflète l’ambiance joyeuse, na ve et optimiste de l’avant-guerre. Puis nous entendons un motif sombre et fragmenté, représentant les fusillades ciblant les soldats. Cettepartie se termine par un faisceau de sons dissonants traduisant le caractère tragique de la guerre. Le calme revient avec un passage tranquille en mineur qui évoque la fois la frustration et l’apaisement. Le tempo du début est repris, cette fois sous la forme d’une marche victorieuse. Puis résonnent les accents premiers de gaieté, d’innocence et d’insouciance, invoquant la célébration de la liberté. Un thème martial et festif en hommage au village nous mène un pétillant finale.

Fanfare Band - Grade 2

SKU: BT.GOB-000284-120

Composed by Timothy Travis. Score Only. 6 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000284-120. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000284-120).

Jamaica is an island in the Caribbean.
In 1494 it was discovered by Christopher Columbus, who used it as private property until 1509. After some skirmishes it fell under British rule and the sugar trade on the island flourished.
After the abolition of slavery in 1834 it was only granted Home Rule in 1944, but it remained a member of the British Commonwealth of Nations.

Whereas the export of cane sugar used to be Jamaica’s main export product for many years, nowadays music has taken over this role. At first American music used to be very popular on the island. Later, however, Jamaican musicians started to experiment and thus in the end created their ownmusical style called Reggae.
Well-known Reggae musicians are Bob Marley and Peter Tosh.

The most important instruments used in Reggae are the bass and the drums. Together they form the base for the style: the riddim. A bass drum accent on the second and fourth beat are characteristic of a typically reggae drum beat. To this syncopic patterns are often added. The rhythm guitarist plays chords in a characteristic Reggae rhythm, not on, but between the beats.

Jamaica is een eiland in het Caribisch-gebied.
Het werd in 1494 ontdekt door Christoffel Columbus, die het tot 1509 als privé-eiland gebruikte. Na enige schermutselingen viel het onder Britse heerschappij en bloeide de suikerhandel.Na afschaffing van de slavernij in 1834 kreeg het uiteindelijk pas in 1944 volledig zelfbestuur. Jamaica is lid van het Britse Gemenebest.

Jaren na de suikerexport is op dit moment de muziek misschien wel het bekendsteexportproduct. Eerst was de Amerikaanse muziek erg populair op het eiland. Later begonnen de Jamaicaanse muzikanten zelf te experimenteren en ontstond uiteindelijk de Reggae.
Bekende reggea artiesten zijn Bob Marleyen Peter Tosh.

De belangrijkste instrumenten bij reggae zijn de bas en de drums. Samen leggen zij de basis voor de stijl neer. de riddim. Een bassdrum-accent op de tweede en de vierde tel, in plaats van de eerste enderde, zijn kenmerkend voor een typisch reggae-drumritme. Dit wordt vaak aangevuld met syncopische patronen. De slag-gitarist speelt de akkoorden in de kenmerkende reggaeslag, niet op maar tussen de tellen.

Fanfare Band - Grade 2

SKU: BT.GOB-000284-020

Composed by Timothy Travis. Set (Score & Parts). 49 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000284-020. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000284-020).

Jamaica is an island in the Caribbean.
In 1494 it was discovered by Christopher Columbus, who used it as private property until 1509. After some skirmishes it fell under British rule and the sugar trade on the island flourished.
After the abolition of slavery in 1834 it was only granted Home Rule in 1944, but it remained a member of the British Commonwealth of Nations.

Whereas the export of cane sugar used to be Jamaica’s main export product for many years, nowadays music has taken over this role. At first American music used to be very popular on the island. Later, however, Jamaican musicians started to experiment and thus in the end created their ownmusical style called Reggae.
Well-known Reggae musicians are Bob Marley and Peter Tosh.

The most important instruments used in Reggae are the bass and the drums. Together they form the base for the style: the riddim. A bass drum accent on the second and fourth beat are characteristic of a typically reggae drum beat. To this syncopic patterns are often added. The rhythm guitarist plays chords in a characteristic Reggae rhythm, not on, but between the beats.

Jamaica is een eiland in het Caribisch-gebied.
Het werd in 1494 ontdekt door Christoffel Columbus, die het tot 1509 als privé-eiland gebruikte. Na enige schermutselingen viel het onder Britse heerschappij en bloeide de suikerhandel.Na afschaffing van de slavernij in 1834 kreeg het uiteindelijk pas in 1944 volledig zelfbestuur. Jamaica is lid van het Britse Gemenebest.

Jaren na de suikerexport is op dit moment de muziek misschien wel het bekendsteexportproduct. Eerst was de Amerikaanse muziek erg populair op het eiland. Later begonnen de Jamaicaanse muzikanten zelf te experimenteren en ontstond uiteindelijk de Reggae.
Bekende reggea artiesten zijn Bob Marleyen Peter Tosh.

De belangrijkste instrumenten bij reggae zijn de bas en de drums. Samen leggen zij de basis voor de stijl neer. de riddim. Een bassdrum-accent op de tweede en de vierde tel, in plaats van de eerste enderde, zijn kenmerkend voor een typisch reggae-drumritme. Dit wordt vaak aangevuld met syncopische patronen. De slag-gitarist speelt de akkoorden in de kenmerkende reggaeslag, niet op maar tussen de tellen.

Fanfare Band - Grade 2.5

SKU: BT.CMP-0221-98-020

Composed by James Curnow. Passport Plus Series. Original Light Music. Set (Score and Parts). Composed 1998. Curnow Music #CMP 0221-98-020. Published by Curnow Music (BT.CMP-0221-98-020).

The circus is in town! Come and join the fun, as we present your band in a circus extravaganza. A Day at the Circus takes you on a musical tour where you will meet clowns who will make you laugh, breathtaking acrobats, lion tamers and even the Human Cannonball. So sit back, relax and enjoy the show.

Sâ??il est un souvenir dâ??enfance qui marque profondément notre mémoire, câ??est bien celui de la première rencontre avec le monde du cirque. Quoi de plus fascinant que ce monde de couleurs et de sons, ces mélanges de parfums qui flottent dans les airs du grand chapiteau. Dans cette fantaisie, James Curnow nous dépeint avec réalisme les instants magiques dâ??une journée au cirque. Après une courte introduction en fanfare, le spectacle commence. Les artistes présentent des numéros élaborés avec précision sur une musique savamment orchestrée. Les trapézistes et les voltigeurs rivalisent dâ??audace, la ménagerie est impressionnante et le grand finale est lâ??ultime occasion de remercier pardes applaudissements nourris lâ??ensemble de la troupe.Une partie narrative (en français) permettra votre Monsieur Loyal de diriger la mise en scène et de briller sous les feux de la rampe.

Fanfare Band - Grade 2.5

SKU: BT.CMP-0221-98-120

Composed by James Curnow. Passport Plus Series. Original Light Music. Score Only. Composed 1998. Curnow Music #CMP 0221-98-120. Published by Curnow Music (BT.CMP-0221-98-120).

The circus is in town! Come and join the fun, as we present your band in a circus extravaganza. A Day at the Circus takes you on a musical tour where you will meet clowns who will make you laugh, breathtaking acrobats, lion tamers and even the Human Cannonball. So sit back, relax and enjoy the show.

S’il est un souvenir d’enfance qui marque profondément notre mémoire, c’est bien celui de la première rencontre avec le monde du cirque. Quoi de plus fascinant que ce monde de couleurs et de sons, ces mélanges de parfums qui flottent dans les airs du grand chapiteau. Dans cette fantaisie, James Curnow nous dépeint avec réalisme les instants magiques d’une journée au cirque. Après une courte introduction en fanfare, le spectacle commence. Les artistes présentent des numéros élaborés avec précision sur une musique savamment orchestrée. Les trapézistes et les voltigeurs rivalisent d’audace, la ménagerie est impressionnante et le grand finale est l’ultime occasion de remercier pardes applaudissements nourris l’ensemble de la troupe.Une partie narrative (en français) permettra votre Monsieur Loyal de diriger la mise en scène et de briller sous les feux de la rampe.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.AMP-062-020

Composed by Philip Sparke. Ceremonial Series. Opening Pieces. Set (Score & Parts). Composed 2003. Anglo Music Press #AMP 062-020. Published by Anglo Music Press (BT.AMP-062-020).

English-German-French- Dutch.

Marchissimo will make a fantastic opening piece for any concert. It does however come with a twist! It can be played simply as written, but is really designed to be ‘staged’ with players coming on the concert platform one by one as they begin to play. The piece actually consists of three marches in one, each of which highlights a section of the band. The piece culminates in a final climax where all three march themes are played simultaneously.

Marchissimo is een fantastisch openingsstuk voor elk concert, maar er zit wel een bijzondere wending aan! Het kan gewoon worden gespeeld zoals genoteerd, maar het is eigenlijk zo gecomponeerd dat muzikanten een voor een het podiumop kunnen komen voor ze beginnen te spelen. Het gaat hier in feite om drie marsen in één, waarbij steeds een deel van het orkest aan bod komt. Het stuk leidt naar een climax waarin alledrie de thema’s tegelijkertijd worden gespeld.

Marchi ssimo wurde als Eröffnung eines Konzerts geschrieben, da es einem Spieler nach dem Anderen Gelegenheit gibt, auf die Bühne zu treten. Im ersten Satz treten erst die Schlaginstrumente, zusammen mit Pikkoloflöte, Bassklarinette, Euphonium und Tuba auf. Im zweiten Satz kommen Posaune, Flöte, Klarinette und schließlich Saxophon hinzu. Im dritten Satz komplettieren die Hörner das Blasorchester, welches im fulminanten Schluss die Themen aller drei Sätze noch einmal aufnimmt. Mit Marchissimo ist ein wirkungsvoller Auftritt garantiert!

Marchi ssimo est un condensé de trois marches qui offre deux possibilités d’interprétatio n. Elle peut être jouée telle qu’elle est écrite, ou se développer selon un jeu scénique bien structuré où les musiciens entrent en scène au moment de leur première intervention dans la pièce. Chaque groupe expose alors un des trois thèmes principaux. Lorsque la formation est au complet, un court passage constitué de fragments des trois lignes mélodiques surgit travers l’ensemble de la formation avant d’aborder le tutti final, ultime retour des trois thèmes exposés simultanément.

Fanfare Band - Grade 3

SKU: BT.AMP-062-120

Composed by Philip Sparke. Ceremonial Series. Opening Pieces. Score Only. Composed 2003. Anglo Music Press #AMP 062-120. Published by Anglo Music Press (BT.AMP-062-120).

English-German-French- Dutch.

Marchissimo will make a fantastic opening piece for any concert. It does however come with a twist! It can be played simply as written, but is really designed to be ‘staged’ with players coming on the concert platform one by one as they begin to play. The piece actually consists of three marches in one, each of which highlights a section of the band. The piece culminates in a final climax where all three march themes are played simultaneously.

Marchissimo is een fantastisch openingsstuk voor elk concert, maar er zit wel een bijzondere wending aan! Het kan gewoon worden gespeeld zoals genoteerd, maar het is eigenlijk zo gecomponeerd dat muzikanten een voor een het podiumop kunnen komen voor ze beginnen te spelen. Het gaat hier in feite om drie marsen in één, waarbij steeds een deel van het orkest aan bod komt. Het stuk leidt naar een climax waarin alledrie de thema’s tegelijkertijd worden gespeld.

Marchi ssimo wurde als Eröffnung eines Konzerts geschrieben, da es einem Spieler nach dem Anderen Gelegenheit gibt, auf die Bühne zu treten. Im ersten Satz treten erst die Schlaginstrumente, zusammen mit Pikkoloflöte, Bassklarinette, Euphonium und Tuba auf. Im zweiten Satz kommen Posaune, Flöte, Klarinette und schließlich Saxophon hinzu. Im dritten Satz komplettieren die Hörner das Blasorchester, welches im fulminanten Schluss die Themen aller drei Sätze noch einmal aufnimmt. Mit Marchissimo ist ein wirkungsvoller Auftritt garantiert!

Marchi ssimo est un condensé de trois marches qui offre deux possibilités d’interprétatio n. Elle peut être jouée telle qu’elle est écrite, ou se développer selon un jeu scénique bien structuré où les musiciens entrent en scène au moment de leur première intervention dans la pièce. Chaque groupe expose alors un des trois thèmes principaux. Lorsque la formation est au complet, un court passage constitué de fragments des trois lignes mélodiques surgit travers l’ensemble de la formation avant d’aborder le tutti final, ultime retour des trois thèmes exposés simultanément.