| Declaration Overture Orchestre d'harmonie [Conducteur] - Facile Claude T. Smith Publications
Grade 3 SKU: CL.CTS-7706-01 Composed by Claude T. Smith. Concert Band. Ex...(+)
Grade 3 SKU:
CL.CTS-7706-01
Composed by Claude T.
Smith. Concert Band.
Extra full score.
Composed 1976. Claude T.
Smith Publications
#CTS-7706-01. Published
by Claude T. Smith
Publications
(CL.CTS-7706-01).
A terrific
short overture written
during the
nation’s
bicentennial and
dedicated to
Smith’s wife
Maureen. Declaration
Overture has a five-note
motive in an opening slow
section, followed by a
driving Allegro where the
original five-note motive
is put through a series
of variations. A
composition where each
musician will be
challenged, easily
rehearsed, and provide a
satisfying musical
experience. Declaration
Overture is also
available for Flex
Ensemble. $12.00 - Voir plus => AcheterDélais: 1 to 2 weeks | | |
| A Morricone Portrait Ensemble de cuivres - Facile De Haske Publications
Brass Band - Grade 3 SKU: BT.DHP-0950641-030 Composed by Ennio Morricone....(+)
Brass Band - Grade 3
SKU:
BT.DHP-0950641-030
Composed by Ennio
Morricone. Arranged by
Roland Kernen. Film
Spectaculars. Concert
Piece. Set (Score and
Parts). Composed 1995. De
Haske Publications #DHP
0950641-030. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-0950641-030).
9x12
inches. Inspired by
the music of legendary
Italian composer, Ennio
Morricone, A Morricone
Portrait is a skilfully
arranged piece from
Roland Kernen containing
some of Morriconeâ??s
most beautiful melodies.
Songs include: My Name Is
Nobody, Metello and
Hereâ??s to You. These
familiar songs will be
well received by any
audience!
De
indrukwekkende muziek van
de Italiaanse componist
Ennio Morricone
inspireerde Roland Kernen
tot een prachtig
arrangement. A Morricone
Potrait bevat de
prachtige melodieën
uit My Name Is Nobody,
Metello en Hereâ??s to
You. Bekendemuziek die
vast en zeker ook bij uw
publiek in de smaak zal
vallen!
Die
eindrucksvolle Musik des
italienischen Komponisten
Ennio Morricone
inspirierte Roland Kernen
zu dieser Bearbeitung,
die einige von Morricones
schönsten Melodien
enthält. Bekannte
Musik, die jedem Publikum
gefällt!
Né
en 1928 Rome, Ennio
Morricone a donné la
musique de film ses
lettres de noblesse. Il
collabore dans les
années 60 avec Sergio
Leone et ses compositions
pour les westerns
italiens feront sa
gloire. De très grands
chefs-dâ???uvre comme Il
était une fois dans
lâ??Ouest ou Il était
une fois la révolution
lui ont permis de se
faire connaître
auprès dâ??un large
public et de composer les
bandes sonores de films
de grands réalisateurs
tels que Pasolini,
Bertolucci, Brian de
Palma (Les
incorruptibles, Mission
to Mars) et Roland Joffe
(Mission, Vatel). Ennio
Morricone est lâ??auteur
de plus de 200 musiques
de film. A Morricone
Portrait rassemble trois
mélodies de ce
grandcompositeur italien
: My name is nobody (Mon
nom est personne) -
Metello et Hereâ??s to
you (La ballade de Sacco
et Vanzetti).
Affascinato dalla
splendida musica del
grande Ennio Morricone,
Roland Kernen ha voluto
arrangiare per banda tre
successi del Maestro: My
Name Is Nobody, Metello e
Hereâ??s to You. $91.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Rockschool Acoustic Guitar Grade 3 - (2019) Guitare [Partition + Accès audio] - Facile Rock School Limited (RSL)
Guitar - easy SKU: BT.RSK200113 Exam Material. Book with Online Audio. Co...(+)
Guitar - easy SKU:
BT.RSK200113 Exam
Material. Book with
Online Audio. Composed
2019. Rockschool
#RSK200113. Published by
Rockschool
(BT.RSK200113). ISBN
9781789360882.
English. Rocksch
ool Acoustic Grade 3 is
for students who have
been learning
approximately eighteen
months to two years and
have established the
basic skills, preliminary
techniques and the
beginnings of stylistic
awareness through
articulation and the
introduction of solo and
improvisation work.
The 2019 Acoustic
syllabus is a refreshed
approach to acoustic
guitar. The syllabus
features six tracks for
each grade that have been
meticulously benchmarked
to support students as
they learn the
instrument. At each grade
two of the pieces ask the
students to perform
without backing track,
exploring the sound and
resonance of their
instrument. The remaining
tracks aresession style
backing tracks that
include vocal
accompaniment. We've also
included the vocal melody
lines in the grade books
for students who sing and
play at the same
time. - 6 new
arrangements of iconic
rock, pop, and
contemporary music tracks
from classic and
contemporary artists
- A diverse selection
of contemporary music
ever seen in a syllabus
making the Grades
accessible to everyone
without precluding any
musical tastes
- Fact Files: band and
artist background
information with
recommended
listening
- Walkthroughs:
in-depth guidance on
every track
- Downloadable audio:
easily access audio
content online
- All the essential
music theory and
technique you need to
pass your exams
$23.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Ascolta, Leggi and Suona 3 oboe Hautbois [Partition + CD] De Haske Publications
Oboe SKU: BT.DHP-1115096-400 Metodo per oboe. Composed by Jaap Kas...(+)
Oboe SKU:
BT.DHP-1115096-400
Metodo per oboe.
Composed by Jaap
Kastelein and Nynke
Jaarsma. Ascolta, Leggi e
Suona. Book with CD.
Composed 2011. 52 pages.
De Haske Publications
#DHP 1115096-400.
Published by De Haske
Publications
(BT.DHP-1115096-400).
ISBN 9789043135344.
9x12 inches.
Italian. A tutti
coloro che cercano un
nuovo strumento
pedagogico per imparare a
suonare, la casa editrice
musicale De Haske propone
i metodi della serie
ASCOLTA, LEGGI and SUONA,
unâ??opera educativa e
ludica con
accompagnamento su
CD.Questi metodi attuano
un processo decisamente
aperto, gratificante e
moderno per rivoluzionare
lâ??insegnamento
musicale: attraverso
lâ??ascolto, la lettura
e lâ??interpretazione
dei singoli esercizi, dei
giochi e dei quiz potrete
imparare divertendovi.
Ogni singolo esercizio
prevede lâ??esecuzione
con accompagnamento di
una vera band sul CD! In
più troverete tante
notizie sulla storia del
vostro strumento, sugli
interpreti, e sulla
tecnica giusta per
suonare.Sonodisponibli in
italiano i volumi per
tromba, clarinetto,
saxofono contralto e
flauto. Per tutti gli
altri strumenti, il
metodo è disponible in
inglese. $26.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Wagner Compl.edition A12/3 Schott
(P+KRB) SKU: HL.49041610 The Nibelung's Ring (WWV 86) A Theatre Festiv...(+)
(P+KRB) SKU:
HL.49041610 The
Nibelung's Ring (WWV 86)
A Theatre Festival Play
for Three Days and a
Preliminary Evening
(Vols. 10-13).
Composed by Richard
Wagner. Edited by Egon
Voss and Klaus Doege.
This edition: Full-cloth
binding. Sheet music.
Edition Schott. Score and
critical commentary,
complete edition. 404
pages. Schott Music
#RWA112-30. Published by
Schott Music
(HL.49041610). ISBN
9783795794590.
11.25x15.25x1.347
inches. The Richard
Wagner Complete Edition
presents the composer's
entire output for the
first time in a reliable
form. The conductor
Michael Balling, in the
early years of the 20th
century, attempted to
make Wagner's work more
accessible for research
and performance, but the
edition only reached 10
volumes - some with grave
shortcomings - and was
discontinued after
Balling's death in 1925.
A further attempt at a
complete edition by Otto
Strobel was abandoned at
the preliminary
stages.This third attempt
at a complete edition
will be the first
scholarly, critical
edition, based on an
evaluation of all the
accessible source
materials and the latest
findings of serious
Wagner research. As the
edition is also intended
for practical
performance, the musical
text has been kept free
of philological
insertions; these are
listed in the appendices
of each volume in the
Critical Commentary.
Numerous, partly
unpublished works - some
relatively unknown - and
variant versions are
published here for the
first time. The edition
presents authentic texts
for Wagner specialists
and researchers and
critically based
performing materials.
Contrary to widely held
opinions, even the
well-known works of
Wagner are not
necessarily available in
reliable editions. The
genesis, history and
performances directed by
Wagner himself are
extensively documented so
as to present as complete
an image as possible of
Wagner's compositional
intentions. $395.00 - Voir plus => Acheter | | |
| Piano Technique Book 3 Piano seul [Partition] - Facile Hal Leonard
Hal Leonard Student Piano Library. By Barbara Kreader, Fred Kern, Phillip Kevere...(+)
Hal Leonard Student Piano
Library. By Barbara
Kreader, Fred Kern,
Phillip Keveren, and Mona
Rejino. The Hal Leonard
Student Piano Library.
Book only. Size 9x12
inches. 40 pages.
Published by Hal Leonard.
$8.99 - Voir plus => AcheterDélais: 24 hours - In Stock | | |
| Classical Fake Book - 2nd Edition
Fake Book [Fake Book] - Facile Hal Leonard
(Over 850 Classical Themes and Melodies in the Original Keys) For C instrument. ...(+)
(Over 850 Classical
Themes and Melodies in
the Original Keys) For C
instrument. Format:
fakebook (spiral bound).
With vocal melody
(excerpts) and chord
names. Lassical. Series:
Hal Leonard Fake Books.
646 pages. 9x12 inches.
Published by Hal Leonard.
(8)$49.99 - Voir plus => AcheterDélais: 24 hours - In Stock | | |
| Four Earth Songs [Conducteur] - Intermédiaire/avancé De Haske Publications
Fanfare Band and Vocal Solo - Grade 6 SKU: BT.DHP-1094768-120 For Sopr...(+)
Fanfare Band and Vocal
Solo - Grade 6 SKU:
BT.DHP-1094768-120
For Soprano Solo and
Band. Composed by
Marco Putz. De Haske
Manuscript. Concert
Piece. Score Only.
Composed 2009. 82 pages.
De Haske Publications
#DHP 1094768-120.
Published by De Haske
Publications
(BT.DHP-1094768-120).
9x12 inches.
English-German-French-Dut
ch. The hymn Nun
ruhen alle Wälder (Now
All Forests Rest),
arranged by J.S. Bach
(No. 6, So sei nun,
Seele, deine, from
Cantata BWV 13), is a
guiding light throughout
this four-movement
composition. Pütz
wrote this work as a
musical outcry against
the wilful, profit-driven
destruction of our
environment. When Bach
used the word
“ruhen†(to
rest) over 350 years ago,
it probably had a
different nuance from the
meaning it has today. At
the beginning of the 21st
century - the so-called
age of progress -
“nun ruhen alle
Wälder†should
mean “now all
forests die†.
Massive industrialization
and globalization,
coupled with pure greed,
corruption, political
scandals, an
ever-wideninggap between
the rich and poor, and
other such senseless
human actions, are
pushing our blue planet
closer and closer to the
point of no return. This
work is not intended to
be a ranting accusation.
It should remind us of
the beauty and harmony
that can exist all around
us in nature, if we take
care of it. Pütz
hopes that this will, one
day, help put a greater
emphasis on
humanity’s
survival, and coexistence
with nature rather than
the exploitation
described earlier. All
four texts were created
by Australian poet Graeme
King, whose works were
discovered by Pütz,
by chance on the
internet. Pütz was
especially captivated by
King’s clarity,
and intrigued by the
possibilities of adapting
and melding the strong
rhythmical structure of
King’s writing
with his own musical
language. The four
movements are as follows:
1. Tears of Nature 2.
Grrrevolution 3. Stand
up! 4. Tomorrow The world
première of Four Earth
Songs took place on 7
July 2009 at the 14th
WASBE-Conference in
Cincinnati (USA). This
work is dedicated in
friendship to Jouke
Hoekstra, conductor, and
the Frysk Fanfare Orkest
(the Frisian
Fanfare-Orchestra).
De hymne Nun
ruhen alle Wälder,
gearrangeerd door J.S.
Bach (nr. 6, So sei nun,
Seele, deine, uit cantate
BWV 13), is de leidraad
in deze vierdelige
compositie. Pütz
schreef het werk als een
muzikaal protest tegen de
moedwillige,op winstbejag
gebaseerde vernietiging
van ons milieu. Toen Bach
het woord
‘ruhen’
(rusten) meer dan 350
jaar geleden gebruikte,
lag er waarschijnlijk een
andere nuance in dan
tegenwoordig. Aan het
begin van de 21e eeuw -
dezogenaamde eeuw van de
vooruitgang - zou
‘nun ruhen alle
Wälder’ zelfs
kunnen betekenen:
‘nu sterven alle
bossen’. De
grootschalige
industrialisatie en
globalisering, in
combinatie met pure
hebzucht, corruptie,
politieke schandalen,een
groeiende kloof tussen
arm en rijk, en andere
dwaze menselijke
verrichtingen, brengen
onze blauwe planeet
steeds verder in de
problemen, tot er
misschien geen weg terug
meer is. Dit werk is niet
bedoeld als een
beschuldigendetirade. Het
moet ons wijzen op de
schoonheid en harmonie
die in de natuur om ons
heen kan bestaan, als we
er goed voor zorgen.
Pütz hoopt dat er op
een dag meer nadruk
gelegd zal worden op het
overleven van de mensheid
invreedzame co-existentie
met de natuur, zonder de
eerdergenoemde
uitbuiting. Alle vier de
teksten zijn geschreven
door de Australische
dichter Graeme King,
wiens werk Pütz bij
toeval tegenkwam op het
internet. Hij werd
getroffendoor Kings
helderheid en raakte ge
ntrigeerd door de
mogelijkheid de sterke
ritmische structuur van
Kings teksten om te
zetten in zijn eigen
muzikale taal. De vier
delen zijn de volgende:
1. Tears of Nature 2.
Grrrevolution 3.Stand up!
4. Tomorrow De
wereldpremière van
Four Earth Songs vond
plaats op 7 juli 2009
tijdens de 14e WASBE
Conference in Cincinnati
(VS). Dit werk is in
vriendschap opgedragen
aan dirigent Jouke
Hoekstra en zijn Fryskt
Fanfare
Der Choral
Nun ruhen alle Wälder,
hier in einer Bearbeitung
von J.S. Bach (Nr. 6 So
sei nun, Seele, deine aus
der Kantate BWV 13),
zieht sich wie ein roter
Faden durch diese
viersätzige
Komposition, die als
musikalischer Aufschrei
(Anfang!) gegen die
mutwillige,
profitgesteuerte
Zerstörung unserer
Umwelt gedacht ist.
Sicher hatte das Wort
ruhen“ vor
über 350 Jahren,
als der Liedtext
entstand, eine andere
Bedeutung als heute. Zu
Beginn des 21.
Jahrhunderts, im
sogenannten Zeitalter des
Fortschritts,
müsste es leider
wohl eher heißen: Nun
sterben alle
Wälder“...
Massive
Industrialisierung,
Globalisierung, aber auch
Profitgier, Korruption,
politische
Unfähigkeit,krasse
Unterschiede zwischen arm
und reich, und
schlussendlich die
Uneinsichtigkeit des
einzelnen Menschen haben
dazu geführt, dass
der Blaue Planet“
heute kurz vor dem
Kollaps steht. Dieses
Werk soll jedoch nicht
nur anklagen, es soll
auch die verbliebenen
Schönheiten unserer
Natur aufzeigen, in der
Hoffnung, dass es einmal
gelingen wird, die
Rettung der Natur und den
Schutz der Umwelt
über die oben
genannten Interessen zu
stellen. Alle vier Texte
stammen aus der Feder des
australischen Dichters
Graeme King, dessen Werk
der Komponist durch einen
glücklichen Zufall
im Internet entdeckte.
Besonders inspirierend
war die Direktheit von
Graemes Aussagen, aber
auch die kraftvolle
Rhythmik seiner Verse mit
den daraus resultierenden
Möglichkeiten der
musikalischen Umsetzung.
Die vier Sätze sind
wie folgt
überschrieben: 1.
Tears of Nature 2.
Grrrevolution 3. Stand
up! 4. Tomorrow Die
offizielle
Uraufführung von
Four Earth Songs fand am
7. Juli 2009 statt,
anlässlich der 14.
WASBE-Konferenz in
Cincinnati (USA). Das
Werk ist dem Dirigenten
Jouke Hoekstra und dem
Frysk Fanfare Orkest
(Friesischen
Fanfareorchester) in
aller Freundschaft
gewidmet.
Le
cantique Nun ruhen alle
Wälder, dont la ligne
mélodique fut reprise
par Jean-Sébastien
Bach pour son choral So
sein nun, Seele, deine
(Choral n°6 - Cantate
BWV 13), est le fil
conducteur de cette
oeuvre en quatre
mouvements conçue
comme un cri contre la
destruction volontaire de
la nature pour le profit.
Plus de trois siècles
nous séparent du temps
de Bach. Si les mots sont
restés les mêmes,
leur sens primitif
connaît cependant
quelques nuances. Ainsi,
au XXIe siècle -
considéré comme le
« siècle du
progrès », il
conviendrait de traduire
Nun ruhen alle Wälder
(“les forêts se
reposent “) par
“Les forêts se
meurentâ€. La
mondialisation et
l’industrialisatio
n massiveassociées
l’avidité
prédatrice, la
corruption politique, aux
actions humaines
irrationnelles et au
fossé grandissant
entre riches et pauvres
conduisent notre
planète bleue se
rapprocher chaque jour un
peu plus du point de non
retour. Cette composition
n’est pas une
accusation acerbe, mais
plutôt une exhortation
prendre soin de cette
beauté si harmonieuse
que nous offre la nature.
Et peut-être,
prendrons-nous enfin
conscience de
l’importance
d’une situation de
coexistence avec la
nature, nécessaire
pour la survie de
l’espèce
humaine, et non
d’exploitation qui
conduit la destruction.
Un jour, alors
qu’il naviguait
sur Internet, Marco
Pütz découvrit
l’oeuvre du
poète australien
Graeme King. Fasciné
par la clarté de
l’écriture et
le rythme des vers, Marco
Pütz imagina les
multiples possibilités
d’adaptation et de
mise en musique
qu’offrent les
poèmes de King. Il
choisit quatre poèmes
sur la nature pour
créer son oeuvre Four
Earth Songs (Quatre
chants de la terre). 1.
Tears of Nature (Les
larmes de la Nature) 2.
Grrrevolution 3. Stand
up! (Levez-vous !) 4.
Tomorrow (Demain) Four
Earth Songs est
dédié amicalement
l’Orchestre de
Fanfare de Frise (Frysk
Fanfare Orkest) et son
chef, Jouke Hoekstra.
L’oeuvre a
été donnée en
création mondiale par
l’orchestre
dédicataire
l’occasion de la
14ème Convention de la
WASBE Cincinnati aux. $115.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Four Earth Songs [Conducteur et Parties séparées] - Intermédiaire/avancé De Haske Publications
Fanfare Band and Vocal Solo - Grade 6 SKU: BT.DHP-1094768-020 For Sopr...(+)
Fanfare Band and Vocal
Solo - Grade 6 SKU:
BT.DHP-1094768-020
For Soprano Solo and
Band. Composed by
Marco Putz. De Haske
Manuscript. Concert
Piece. Set (Score &
Parts). Composed 2009. De
Haske Publications #DHP
1094768-020. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1094768-020).
9x12 inches.
English-German-French-Dut
ch. The hymn Nun
ruhen alle Wälder (Now
All Forests Rest),
arranged by J.S. Bach
(No. 6, So sei nun,
Seele, deine, from
Cantata BWV 13), is a
guiding light throughout
this four-movement
composition. Pütz
wrote this work as a
musical outcry against
the wilful, profit-driven
destruction of our
environment. When Bach
used the word
“ruhen†(to
rest) over 350 years ago,
it probably had a
different nuance from the
meaning it has today. At
the beginning of the 21st
century - the so-called
age of progress -
“nun ruhen alle
Wälder†should
mean “now all
forests die†.
Massive industrialization
and globalization,
coupled with pure greed,
corruption, political
scandals, an
ever-wideninggap between
the rich and poor, and
other such senseless
human actions, are
pushing our blue planet
closer and closer to the
point of no return. This
work is not intended to
be a ranting accusation.
It should remind us of
the beauty and harmony
that can exist all around
us in nature, if we take
care of it. Pütz
hopes that this will, one
day, help put a greater
emphasis on
humanity’s
survival, and coexistence
with nature rather than
the exploitation
described earlier. All
four texts were created
by Australian poet Graeme
King, whose works were
discovered by Pütz,
by chance on the
internet. Pütz was
especially captivated by
King’s clarity,
and intrigued by the
possibilities of adapting
and melding the strong
rhythmical structure of
King’s writing
with his own musical
language. The four
movements are as follows:
1. Tears of Nature 2.
Grrrevolution 3. Stand
up! 4. Tomorrow The world
première of Four Earth
Songs took place on 7
July 2009 at the 14th
WASBE-Conference in
Cincinnati (USA). This
work is dedicated in
friendship to Jouke
Hoekstra, conductor, and
the Frysk Fanfare Orkest
(the Frisian
Fanfare-Orchestra).
De hymne Nun
ruhen alle Wälder,
gearrangeerd door J.S.
Bach (nr. 6, So sei nun,
Seele, deine, uit cantate
BWV 13), is de leidraad
in deze vierdelige
compositie. Pütz
schreef het werk als een
muzikaal protest tegen de
moedwillige,op winstbejag
gebaseerde vernietiging
van ons milieu. Toen Bach
het woord
‘ruhen’
(rusten) meer dan 350
jaar geleden gebruikte,
lag er waarschijnlijk een
andere nuance in dan
tegenwoordig. Aan het
begin van de 21e eeuw -
dezogenaamde eeuw van de
vooruitgang - zou
‘nun ruhen alle
Wälder’ zelfs
kunnen betekenen:
‘nu sterven alle
bossen’. De
grootschalige
industrialisatie en
globalisering, in
combinatie met pure
hebzucht, corruptie,
politieke schandalen,een
groeiende kloof tussen
arm en rijk, en andere
dwaze menselijke
verrichtingen, brengen
onze blauwe planeet
steeds verder in de
problemen, tot er
misschien geen weg terug
meer is. Dit werk is niet
bedoeld als een
beschuldigendetirade. Het
moet ons wijzen op de
schoonheid en harmonie
die in de natuur om ons
heen kan bestaan, als we
er goed voor zorgen.
Pütz hoopt dat er op
een dag meer nadruk
gelegd zal worden op het
overleven van de mensheid
invreedzame co-existentie
met de natuur, zonder de
eerdergenoemde
uitbuiting. Alle vier de
teksten zijn geschreven
door de Australische
dichter Graeme King,
wiens werk Pütz bij
toeval tegenkwam op het
internet. Hij werd
getroffendoor Kings
helderheid en raakte ge
ntrigeerd door de
mogelijkheid de sterke
ritmische structuur van
Kings teksten om te
zetten in zijn eigen
muzikale taal. De vier
delen zijn de volgende:
1. Tears of Nature 2.
Grrrevolution 3.Stand up!
4. Tomorrow De
wereldpremière van
Four Earth Songs vond
plaats op 7 juli 2009
tijdens de 14e WASBE
Conference in Cincinnati
(VS). Dit werk is in
vriendschap opgedragen
aan dirigent Jouke
Hoekstra en zijn Fryskt
Fanfare
Der Choral
Nun ruhen alle Wälder,
hier in einer Bearbeitung
von J.S. Bach (Nr. 6 So
sei nun, Seele, deine aus
der Kantate BWV 13),
zieht sich wie ein roter
Faden durch diese
viersätzige
Komposition, die als
musikalischer Aufschrei
(Anfang!) gegen die
mutwillige,
profitgesteuerte
Zerstörung unserer
Umwelt gedacht ist.
Sicher hatte das Wort
ruhen“ vor
über 350 Jahren,
als der Liedtext
entstand, eine andere
Bedeutung als heute. Zu
Beginn des 21.
Jahrhunderts, im
sogenannten Zeitalter des
Fortschritts,
müsste es leider
wohl eher heißen: Nun
sterben alle
Wälder“...
Massive
Industrialisierung,
Globalisierung, aber auch
Profitgier, Korruption,
politische
Unfähigkeit,krasse
Unterschiede zwischen arm
und reich, und
schlussendlich die
Uneinsichtigkeit des
einzelnen Menschen haben
dazu geführt, dass
der Blaue Planet“
heute kurz vor dem
Kollaps steht. Dieses
Werk soll jedoch nicht
nur anklagen, es soll
auch die verbliebenen
Schönheiten unserer
Natur aufzeigen, in der
Hoffnung, dass es einmal
gelingen wird, die
Rettung der Natur und den
Schutz der Umwelt
über die oben
genannten Interessen zu
stellen. Alle vier Texte
stammen aus der Feder des
australischen Dichters
Graeme King, dessen Werk
der Komponist durch einen
glücklichen Zufall
im Internet entdeckte.
Besonders inspirierend
war die Direktheit von
Graemes Aussagen, aber
auch die kraftvolle
Rhythmik seiner Verse mit
den daraus resultierenden
Möglichkeiten der
musikalischen Umsetzung.
Die vier Sätze sind
wie folgt
überschrieben: 1.
Tears of Nature 2.
Grrrevolution 3. Stand
up! 4. Tomorrow Die
offizielle
Uraufführung von
Four Earth Songs fand am
7. Juli 2009 statt,
anlässlich der 14.
WASBE-Konferenz in
Cincinnati (USA). Das
Werk ist dem Dirigenten
Jouke Hoekstra und dem
Frysk Fanfare Orkest
(Friesischen
Fanfareorchester) in
aller Freundschaft
gewidmet.
Le
cantique Nun ruhen alle
Wälder, dont la ligne
mélodique fut reprise
par Jean-Sébastien
Bach pour son choral So
sein nun, Seele, deine
(Choral n°6 - Cantate
BWV 13), est le fil
conducteur de cette
oeuvre en quatre
mouvements conçue
comme un cri contre la
destruction volontaire de
la nature pour le profit.
Plus de trois siècles
nous séparent du temps
de Bach. Si les mots sont
restés les mêmes,
leur sens primitif
connaît cependant
quelques nuances. Ainsi,
au XXIe siècle -
considéré comme le
« siècle du
progrès », il
conviendrait de traduire
Nun ruhen alle Wälder
(“les forêts se
reposent “) par
“Les forêts se
meurentâ€. La
mondialisation et
l’industrialisatio
n massiveassociées
l’avidité
prédatrice, la
corruption politique, aux
actions humaines
irrationnelles et au
fossé grandissant
entre riches et pauvres
conduisent notre
planète bleue se
rapprocher chaque jour un
peu plus du point de non
retour. Cette composition
n’est pas une
accusation acerbe, mais
plutôt une exhortation
prendre soin de cette
beauté si harmonieuse
que nous offre la nature.
Et peut-être,
prendrons-nous enfin
conscience de
l’importance
d’une situation de
coexistence avec la
nature, nécessaire
pour la survie de
l’espèce
humaine, et non
d’exploitation qui
conduit la destruction.
Un jour, alors
qu’il naviguait
sur Internet, Marco
Pütz découvrit
l’oeuvre du
poète australien
Graeme King. Fasciné
par la clarté de
l’écriture et
le rythme des vers, Marco
Pütz imagina les
multiples possibilités
d’adaptation et de
mise en musique
qu’offrent les
poèmes de King. Il
choisit quatre poèmes
sur la nature pour
créer son oeuvre Four
Earth Songs (Quatre
chants de la terre). 1.
Tears of Nature (Les
larmes de la Nature) 2.
Grrrevolution 3. Stand
up! (Levez-vous !) 4.
Tomorrow (Demain) Four
Earth Songs est
dédié amicalement
l’Orchestre de
Fanfare de Frise (Frysk
Fanfare Orkest) et son
chef, Jouke Hoekstra.
L’oeuvre a
été donnée en
création mondiale par
l’orchestre
dédicataire
l’occasion de la
14ème Convention de la
WASBE Cincinnati aux. $553.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Missa Brevis [Conducteur et Parties séparées] - Facile De Haske Publications
Concert Band/Harmonie and Opt. Choir - Grade 2 SKU: BT.DHP-1033337-015 Co...(+)
Concert Band/Harmonie and
Opt. Choir - Grade 2
SKU:
BT.DHP-1033337-015
Composed by Jacob De
Haan. Musica Sacra. Hymns
& Chorals. Set (Score &
Parts). Composed 2003. De
Haske Publications #DHP
1033337-015. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1033337-015).
9x12
inches. Missa
Brevis, written for
choir and wind band, was
commissioned by the
Conseil Départemental
pour la Musique et la
Culture de Haute-Alsace
(Dir.: Philippe
Pfisterer) in Guebwiller
(France), in celebration
of the millennium of Pope
Leon IX’sbirth in
Éguisheim (France).
The composer conducted
the first performance on
June 23, 2002. It was
performed live for the
French television channel
France 2. The mass
movements Kyrie,
Gloria, Credo, Sanctus,
Benedictus, and
Agnus Deiare very
suitable for the Catholic
as well as the Protestant
liturgy. For this mass,
various ways for
performing in diverse
variable strengths are
possible. An instrumental
performance is possible
if the brass represents
the choir parts. In
thisoption, it is
desirable for the brass
to be positioned
separately from the rest
of the band (on a
gallery, for example), so
that the idea of two
choirs is approached. In
a performance with a
large choir, the brass
can work very well as a
support. Inthat case, the
dynamics of the brass
should be adapted
somewhat, since these are
actually intended for an
instrumental performance.
You can also leave out
the brass entirely for
the benefit of the choir.
For the accompaniment of
smaller choirs, youcan
opt for a small ensemble
from the band. This can
also be a quartet, put
together as desired. For
the performance of this
mass, the obvious choice
is one of the above
options. However, as an
alternative, a
performance with a
combination of
theseoptions
(vocally/instrumentally)
is also possible not just
from an artistic point of
view (variation), but
also from a practical
starting point for
example in the case that
the choir has rehearsed
only two movements. With
a full strength,
theconductor can vary the
instrumentation to his or
her liking. Then the
brass can also play a
role in the accompaniment
(instead of supporting
the choir). The following
combinations are
possible: 1. clarinet
choir (from Eb Clarinet
to BassClarinet) 2.
clarinet choir +
saxophones 3. brass
(flugelhorns, horns,
euphoniums, bass
section) 4. brass (2
trumpets / 2
trombones) 5. double
reeds (optional + flute,
optional + string
bass) 6. tutti 7.
all winds 8.
allbrass In a
performance by brass band
and choir, it is usually
advisable to leave out
option 1 (choir + brass +
band). The choir sings
self-reliantly,
accompanied by a full
brass band. In an
instrumental performance,
you can consider a
combinedquartet (two
cornets and two
trombones) + brass
band. Choral parts
available
separately.
Mis
sa Brevis, geschreven
voor koor en blaasorkest,
werd gecomponeerd in
opdracht van de Conseil
Départemental pour la
Musique et la Culture de
Haute-Alsace (dir.
Philippe Pfisterer) in
Guebwiller (Frankrijk),
ter gelegenheid van het
duizendstegeboortejaar
van paus Leo IX. In zijn
geboorteplaats,
Éguisheim (Elzas,
Frankrijk), vond op 23
juni 2002 de première
van deze mis plaats onder
leiding van de componist.
Het betrof een
live-registratie voor de
Franse televisiezender
France 2. Demisdelen
Kyrie, Gloria, Credo,
Sanctus, Benedictus
en Agnus Dei
lenen zich uitstekend
voor zowel de katholieke
als de protestantse
liturgie. Er zijn voor
deze mis diverse
uitvoeringsmogelijkheden
mogelijk, aangezien er
sprake is van
eenvariabele bezetting.
Een instrumentale
uitvoering behoort
uitdrukkelijk tot de
mogelijkheden, indien het
scherp koper de
koorpartijen
vertegenwoordigt. In deze
optie is het wenselijk
dat het scherp koper zich
separaat opstelt van de
rest van hetorkest
(bijvoorbeeld op een
galerij), zodat het idee
van dubbelkorigheid wordt
benaderd. Bij een
uitvoering voor groot
koor werkt het scherp
koper zeer goed als
ondersteuning. In dat
geval kan de dynamiek van
het koper iets worden
aangepast,aangezien deze
in eerste instantie
bedoeld is voor een
instrumentale versie. Ook
kan men ervoor kiezen het
scherp koper helemaal weg
te laten ten gunste van
het koor. Bij begeleiding
van kleinere koren kan
men kiezen voor een klein
ensemble uit hetorkest.
Dit kan ook een naar wens
samengesteld kwartet
zijn. Voor de uitvoering
van deze mis ligt het
voor de hand een van deze
opties te kiezen. Als
alternatief is echter ook
een uitvoering mogelijk
met een combinatie van
deze opties
(vocaal/instrumentaal)
niet slechts vanuit een
artistiek motief
(afwisseling), maar ook
vanuit een praktisch
motief, voor het geval
dat het koor bijvoorbeeld
slechts twee delen heeft
ingestudeerd. Bij een
volledige bezetting kan
de dirigent
deinstrumentatie naar
believen afwisselen.
Hierbij kan ook het
scherp koper in de
begeleiding een rol
krijgen (in plaats van
ondersteuning van het
koor). Zo zijn de
volgende combinaties
mogelijk: 1.
clarinet choir (van
Es-klarinet tot
basklarinet) 2.
clarinet choir +
saxofoons 3. zacht
koper (bugels, hoorns,
euphoniums, bassen)
4. scherp koper (2
trompetten / 2
trombones) 5.
dubbelrieten (eventueel +
fluit, eventueel +
contrabas) 6.
tutti 7. alle
hout 8. alle
koper In een
uitvoering voor brassband
en koor is het in de
meeste gevallen aan te
bevelen de optie voor
scherp koper weg te
laten. Het koor zingt
zelfstandig, begeleid
door een volledige
brassband. In een
instrumentale uitvoering
kunt u denken aan
eencombinatiekwartet
(twee cornetten en twee
trombones) +
brassband.Koorpartijen
apart
verkrijgbaar.
M
issa Brevis,
geschrieben für Chor
und Blasorchester
entstand im Auftrag des
Conseil Départemental
pour la Musique et la
Culture de Haute-Alsace
(Dir.: Philippe
Pfisterer) in Guebwiller
(Frankreich),
anlässlich des
tausendjährigen
Jubiläumsder Geburt
von Papst Leo IX in
Éguisheim. Der
Komponist dirigierte die
Uraufführung am 23.
Juni 2002. Sie wurde live
vom französischen
Fernsehen France 2
übertragen. Die
Messesätze Kyrie,
Gloria, Credo, Sanctus,
Benedictus und
Agnus Deieignen
sich ausgezeichnet sowohl
für die katholische
als auch die
protestantische Liturgie.
Diese Messe kann in
diversen variablen
Spielstärken
aufgeführt werden.
Eine
Instrumentalaufführung
ist möglich, wenn das
Blech die Chorstimme
übernimmt.Um der Idee
von zwei Chören in
dieser Variante
möglichst gerecht zu
werden, empfiehlt es
sich, das Blechregister
getrennt vom Rest des
Blasorchesters
aufzustellen
(beispielsweise auf einer
Galerie). In einer
Aufführung mit einem
großen Chor kann
dasBlechregister sehr gut
als Unterstützung
dienen. In diesem Fall
sollten die
Dynamikangaben der
Blechbläser etwas
angepasst werden, da sie
ja eigentlich für eine
Instrumentalaufführung
gedacht sind. Man kann
zugunsten des Chors auch
völlig auf dasBlech
verzichten. Zur
Begleitung kleinerer
Chöre können Sie
ein kleines Ensemble aus
dem Blasorchester
wählen. Dies könnte
auch ein Quartett in
beliebiger
Zusammensetzung sein.
Für die Aufführung
dieser Messe bietet sich
eine der oben
genanntenVarianten an.
Eine Kombination dieser
Wahlmöglichkeiten
(vokal/instrumental) ist
jedoch auch möglich
und das nicht nur vom
künstlerischen
Standpunkt aus betrachtet
(zur Abwechslung),
sondern auch aus
praktischen Erwägungen
beispielsweise, wennder
Chor nur zwei Sätze
einstudiert hat. In
voller Besetzung kann der
Dirigent die
Instrumentierung nach
Belieben variieren. Dann
können die
Blechbläser auch eine
Rolle in der Begleitung
übernehmen (anstatt
den Chor zu
unterstützen). Die
folgendenKombinationen
sind möglich:
1. Klarinettenchor
(von Klarinette in Es bis
Bassklarinette) 2.
Klarinettenchor +
Saxophone 3. Blech
(Flügelhorn, Horn,
Euphonium,
Bassregister) 4.
Blech (2 Trompeten / 2
Posaunen) 5.
Doppelrohrblattinstrument
e (wahlweise + Flöte,
wahlweise +
Kontrabass) 6.
Tutti 7. Alle
Holzbläser 8.
Alle Blechbläser
In einer Aufführung
mit Brass Band und Chor
ist es gewöhnlich
ratsam, nicht die erste
Option (Chor + Blech +
Blasorchester) zu
wählen. Der Chor singt
unabhängig, begleitet
von einer
vollständigen Brass
Band. In einer
Instrumentalaufführung
könnenSie sich für
ein kombiniertes Quartett
(zwei Kornette und zwei
Posaunen) + Brass Band
entscheiden. Chorstimmen
separat
erhältlich.
Missa Brevis est une
messe pour Orchestre
d’Harmonie et
Choeur composée la
demande du Conseil
Départemental pour la
Musique et la Culture de
Haute-Alsace (Dir. :
Philippe Pfisterer) de
Guebwiller en France,
l’occasion des
célébrations
dumillénaire de la
naissance du Pape Léon
IX Éguisheim. La
création mondiale a eu
lieu le 23 juin 2002 sous
la direction du
compositeur, et a
été diffusée en
direct sur la chaîne
de télévision
nationale France 2. Les
différentes parties de
cettemesse (Kyrie,
Gloria, Credo,
Sanctus,
Benedictus et
Agnus Dei)
conviennent autant la
liturgie catholique
qu’ la liturgie
protestante. Missa
Brevis peut être
interprétée dans
différentes
combinaisons
instrumentales. Ellepeut
être jouée dans une
version purement
instrumentale, où les
cuivres prennent en
charge la partie vocale.
En tel cas, il est
conseillé de placer
les cuivres
l’écart de la
formation (sur une
estrade, par exemple) de
façon reproduire
l’idée dedeux
groupes indépendants.
Dans le cadre
d’une
interprétation avec un
grand Choeur, les cuivres
jouent un rôle de
soutien. Leurs nuances
doivent alors être
adaptées dans la
mesure où elles ont
été écrites,
l’origine, pour
une version
instrumentale.Il est
également possible de
ne pas faire intervenir
les cuivres et de
privilégier le Choeur.
Pour accompagner de
petits ensembles vocaux,
il faut opter pour une
formation instrumentale
réduite voire même
un Quatuor
(instrumentation au
choix).
Pourl’interprét
ation de cette messe
l’un des choix
proposés ci-dessus
s’impose. Il
existe néanmoins une
alternative qui consiste
interpréter cette
oeuvre en combinant ces
options (vocales /
instrumentales). Cela
peut être
bénéfique tant
d’un point devue
artistique (variante) que
pratique dans le cas
où le Choeur
n’a travaillé
que deux mouvements de la
messe. Si le chef dispose
de deux formations
complètes (Choeur et
Orchestre
d’Harmonie), il
peut varier
l’instrumentation
selon ses
préférences. ce
moment-l , il peut
confier un rôle
d’accompagnement
et non de soutien aux
cuivres de sa formation.
Les combinaisons
suivantes peuvent être
formées : 1.
Choeur de Clarinettes (de
la Clarinette Mib la
Clarinette
Basse) 2. Choeur de
Clarinettes +
Saxophones 3.
Cuivres (Bugles, Cors,
Barytons / Euphoniums,
Basses) 4. Cuivres
(2 Trompettes / 2
Trombones) 5.
Instruments anches
doubles (Fl te et
Contrebasse cordes
optionnelles) 6.
Tutti 7. Tous les
Bois 8. Tous les
Cuivres Dans le
cadre d’une
interprétation par un
Brass Band accompagné
d’un Choeur, il
est préférable de
supprimer l’option
1 (Choeur + Cuivres +
Orchestre
d’Harmonie) car le
Choeur étant autonome.
Dans une version
instrumentale pour
Cuivres, il estpossible
de former la combinaison
suivante : Quatuor (2
Cornets / 2 Trombones) et
Brass Band.Partitions
pour chœur
disponibles
séparément.
Parti per coro
disponibili a parte. $327.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| The Greatest Show Ensemble de cuivres [Conducteur] - Facile Anglo Music
Brass Band - Grade 3 SKU: BT.AMP-485-130 From The Greatest Showman...(+)
Brass Band - Grade 3
SKU:
BT.AMP-485-130
From The Greatest
Showman. Arranged by
Philip Sparke. Anglo
Music Midway Series.
TV-Film-Musical-Show.
Score Only. Composed
2018. 28 pages. Anglo
Music Press #AMP 485-130.
Published by Anglo Music
Press (BT.AMP-485-130).
The Greatest
Showman is definitely
one of the most popular
movie musicals of recent
years. The film’s
stunning lead performance
by Hugh Jackman and its
touching score have made
this picture an instant
classic. The mind-blowing
theme song ‘The
Greatest Show’ is
here arranged for brass
band by Philip
Sparke.
The
Greatest Showman is
verreweg de populairste
musicalfilm van de
afgelopen jaren. Niet
alleen het geweldige
acteerwerk van Hugh
Jackman maar ook de
treffende muziek maakt
deze film een blijvertje.
De meeslepende titelsong
‘The Greatest
Show’ is door
Philip Sparke
gearrangeerd voor
brassband.
The
Greatest Showman
gehört eindeutig zu
den beliebtesten
Musicalfilmen der letzten
Jahre. Die fantastische
Leistung von Hugh Jackman
in der Hauptrolle und die
berührende Musik
machten aus diesem Film
innerhalb kürzester
Zeit einen Klassiker.
Philip Sparke hat die
unglaublich tolle
Titelmelodie The Greatest
Show“ für Brass
Band
arrangiert.
The
Greatest Showman est
certainement l’une
des comédies musicales
les plus populaires de
ces dernières
années. La performance
époustouflante de Hugh
Jackman dans rôle
principal et la musique
émouvante ont fait
très rapidement de ce
film un Classique.
L’arrangement du
titre « The Greatest
Show » par Philip
Sparke pour brass band
est tout simplement
époustouflante. $17.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| The Greatest Show Ensemble de cuivres - Facile Anglo Music
Brass Band - Grade 3 SKU: BT.AMP-485-030 From The Greatest Showman...(+)
Brass Band - Grade 3
SKU:
BT.AMP-485-030
From The Greatest
Showman. Arranged by
Philip Sparke. Anglo
Music Midway Series.
TV-Film-Musical-Show. Set
(Score and Parts).
Composed 2018. Anglo
Music Press #AMP 485-030.
Published by Anglo Music
Press (BT.AMP-485-030).
The Greatest
Showman is definitely
one of the most popular
movie musicals of recent
years. The filmâ??s
stunning lead performance
by Hugh Jackman and its
touching score have made
this picture an instant
classic. The mind-blowing
theme song â??The
Greatest Showâ?? is here
arranged for brass band
by Philip
Sparke.
The
Greatest Showman is
verreweg de populairste
musicalfilm van de
afgelopen jaren. Niet
alleen het geweldige
acteerwerk van Hugh
Jackman maar ook de
treffende muziek maakt
deze film een blijvertje.
De meeslepende titelsong
â??The Greatest Showâ??
is door Philip Sparke
gearrangeerd voor
brassband.
The
Greatest Showman
gehört eindeutig zu
den beliebtesten
Musicalfilmen der letzten
Jahre. Die fantastische
Leistung von Hugh Jackman
in der Hauptrolle und die
berührende Musik
machten aus diesem Film
innerhalb kürzester
Zeit einen Klassiker.
Philip Sparke hat die
unglaublich tolle
Titelmelodie The Greatest
Showâ?? für Brass
Band
arrangiert.
The
Greatest Showman est
certainement lâ??une des
comédies musicales les
plus populaires de ces
dernières années.
La performance
époustouflante de Hugh
Jackman dans rôle
principal et la musique
émouvante ont fait
très rapidement de ce
film un Classique.
Lâ??arrangement du titre
« The Greatest Show
» par Philip Sparke
pour brass band est tout
simplement
époustouflante. $90.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Concerto - Piano And Orchestra - Solo Part Schott
Piano and orchestra - difficult SKU: HL.49046544 For piano and orchest...(+)
Piano and orchestra -
difficult SKU:
HL.49046544 For
piano and orchestra.
Composed by Gyorgy
Ligeti. This edition:
Saddle stitching. Sheet
music. Edition Schott.
Softcover. Composed
1985-1988. Duration 24'.
Schott Music #ED23178.
Published by Schott Music
(HL.49046544). ISBN
9781705122655. UPC:
842819108726.
9.0x12.0x0.224
inches. I composed
the Piano Concerto in two
stages: the first three
movements during the
years 1985-86, the next
two in 1987, the final
autograph of the last
movement was ready by
January, 1988. The
concerto is dedicated to
the American conductor
Mario di Bonaventura. The
markings of the movements
are the following: 1.
Vivace molto ritmico e
preciso 2. Lento e
deserto 3. Vivace
cantabile 4. Allegro
risoluto 5. Presto
luminoso.The first
performance of the
three-movement Concerto
was on October 23rd, 1986
in Graz. Mario di
Bonaventura conducted
while his brother,
Anthony di Bonaventura,
was the soloist. Two days
later the performance was
repeated in the Vienna
Konzerthaus. After
hearing the work twice, I
came to the conclusion
that the third movement
is not an adequate
finale; my feeling of
form demanded
continuation, a
supplement. That led to
the composing of the next
two movements. The
premiere of the whole
cycle took place on
February 29th, 1988, in
the Vienna Konzerthaus
with the same conductor
and the same pianist. The
orchestra consisted of
the following: flute,
oboe, clarinet, bassoon,
horn, trumpet, tenor
trombone, percussion and
strings. The flautist
also plays the piccoIo,
the clarinetist, the alto
ocarina. The percussion
is made up of diverse
instruments, which one
musician-virtuoso can
play. It is more
practical, however, if
two or three musicians
share the instruments.
Besides traditional
instruments the
percussion part calls
also for two simple wind
instruments: the swanee
whistle and the
harmonica. The string
instrument parts (two
violins, viola, cello and
doubles bass) can be
performed soloistic since
they do not contain
divisi. For balance,
however, the ensemble
playing is recommended,
for example 6-8 first
violins, 6-8 second, 4-6
violas, 4-6 cellos, 3-4
double basses. In the
Piano Concerto I realized
new concepts of harmony
and rhythm. The first
movement is entirely
written in bimetry:
simultaneously 12/8 and
4/4 (8/8). This relates
to the known triplet on a
doule relation and in
itself is nothing new.
Because, however, I
articulate 12 triola and
8 duola pulses, an
entangled, up till now
unheard kind of polymetry
is created. The rhythm is
additionally complicated
because of asymmetric
groupings inside two
speed layers, which means
accents are
asymmetrically
distributed. These
groups, as in the talea
technique, have a fixed,
continuously repeating
rhythmic structures of
varying lengths in speed
layers of 12/8 and 4/4.
This means that the
repeating pattern in the
12/8 level and the
pattern in the 4/4 level
do not coincide and
continuously give a
kaleidoscope of renewing
combinations. In our
perception we quickly
resign from following
particular rhythmical
successions and that what
is going on in time
appears for us as
something static,
resting. This music, if
it is played properly, in
the right tempo and with
the right accents inside
particular layers, after
a certain time 'rises, as
it were, as a plane after
taking off: the rhythmic
action, too complex to be
able to follow in detail,
begins flying. This
diffusion of individual
structures into a
different global
structure is one of my
basic compositional
concepts: from the end of
the fifties, from the
orchestral works
Apparitions and
Atmospheres I
continuously have been
looking for new ways of
resolving this basic
question. The harmony of
the first movement is
based on mixtures, hence
on the parallel leading
of voices. This technique
is used here in a rather
simple form; later in the
fourth movement it will
be considerably
developed. The second
movement (the only slow
one amongst five
movements) also has a
talea type of structure,
it is however much
simpler rhythmically,
because it contains only
one speed layer. The
melody is consisted in
the development of a
rigorous interval mode in
which two minor seconds
and one major second
alternate therefore nine
notes inside an octave.
This mode is transposed
into different degrees
and it also determines
the harmony of the
movement; however, in
closing episode in the
piano part there is a
combination of diatonics
(white keys) and
pentatonics (black keys)
led in brilliant,
sparkling quasimixtures,
while the orchestra
continues to play in the
nine tone mode. In this
movement I used isolated
sounds and extreme
registers (piccolo in a
very low register,
bassoon in a very high
register, canons played
by the swanee whistle,
the alto ocarina and
brass with a harmon-mute'
damper, cutting sound
combinations of the
piccolo, clarinet and
oboe in an extremely high
register, also
alternating of a
whistle-siren and
xylophone). The third
movement also has one
speed layer and because
of this it appears as
simpler than the first,
but actually the rhythm
is very complicated in a
different way here. Above
the uninterrupted, fast
and regular basic pulse,
thanks to the asymmetric
distribution of accents,
different types of
hemiolas and inherent
melodical patterns appear
(the term was coined by
Gerhard Kubik in relation
to central African
music). If this movement
is played with the
adequate speed and with
very clear accentuation,
illusory
rhythmic-melodical
figures appear. These
figures are not played
directly; they do not
appear in the score, but
exist only in our
perception as a result of
co-operation of different
voices. Already earlier I
had experimented with
illusory rhythmics,
namely in Poeme
symphonique for 100
metronomes (1962), in
Continuum for harpsichord
(1968), in Monument for
two pianos (1976), and
especially in the first
and sixth piano etude
Desordre and Automne a
Varsovie (1985). The
third movement of the
Piano Concerto is up to
now the clearest example
of illusory rhythmics and
illusory melody. In
intervallic and chordal
structure this movement
is based on alternation,
and also inter-relation
of various modal and
quasi-equidistant harmony
spaces. The tempered
twelve-part division of
the octave allows for
diatonical and other
modal interval
successions, which are
not equidistant, but are
based on the alternation
of major and minor
seconds in different
groups. The tempered
system also allows for
the use of the
anhemitonic pentatonic
scale (the black keys of
the piano). From
equidistant scales,
therefore interval
formations which are
based on the division of
an octave in equal
distances, the
twelve-tone tempered
system allows only
chromatics (only minor
seconds) and the six-tone
scale (the whole-tone:
only major seconds).
Moreover, the division of
the octave into four
parts only minor thirds)
and three parts (three
major thirds) is
possible. In several
music cultures different
equidistant divisions of
an octave are accepted,
for example, in the
Javanese slendro into
five parts, in Melanesia
into seven parts, popular
also in southeastern
Asia, and apart from
this, in southern Africa.
This does not mean an
exact equidistance: there
is a certain tolerance
for the inaccurateness of
the interval tuning.
These exotic for us,
Europeans, harmony and
melody have attracted me
for several years.
However I did not want to
re-tune the piano
(microtone deviations
appear in the concerto
only in a few places in
the horn and trombone
parts led in natural
tones). After the period
of experimenting, I got
to pseudo- or
quasiequidistant
intervals, which is
neither whole-tone nor
chromatic: in the
twelve-tone system, two
whole-tone scales are
possible, shifted a minor
second apart from each
other. Therefore, I
connect these two scales
(or sound resources), and
for example, places occur
where the melodies and
figurations in the piano
part are created from
both whole tone scales;
in one band one six-tone
sound resource is
utilized, and in the
other hand, the
complementary. In this
way whole-tonality and
chromaticism mutually
reduce themselves: a type
of deformed
equidistancism is formed,
strangely brilliant and
at the same time
slanting; illusory
harmony, indeed being
created inside the
tempered twelve-tone
system, but in sound
quality not belonging to
it anymore. The
appearance of such
slantedequidistant
harmony fields
alternating with modal
fields and based on
chords built on fifths
(mainly in the piano
part), complemented with
mixtures built on fifths
in the orchestra, gives
this movement an
individual, soft-metallic
colour (a metallic sound
resulting from
harmonics). The fourth
movement was meant to be
the central movement of
the Concerto. Its
melodc-rhythmic elements
(embryos or fragments of
motives) in themselves
are simple. The movement
also begins simply, with
a succession of
overlapping of these
elements in the mixture
type structures. Also
here a kaleidoscope is
created, due to a limited
number of these elements
- of these pebbles in the
kaleidoscope - which
continuously return in
augmentations and
diminutions. Step by
step, however, so that in
the beginning we cannot
hear it, a compiled
rhythmic organization of
the talea type gradually
comes into daylight,
based on the simultaneity
of two mutually shifted
to each other speed
layers (also triplet and
duoles, however, with
different asymmetric
structures than in the
first movement). While
longer rests are
gradually filled in with
motive fragments, we
slowly come to the
conclusion that we have
found ourselves inside a
rhythmic-melodical whirl:
without change in tempo,
only through increasing
the density of the
musical events, a
rotation is created in
the stream of successive
and compiled, augmented
and diminished motive
fragments, and increasing
the density suggests
acceleration. Thanks to
the periodical structure
of the composition,
always new but however of
the same (all the motivic
cells are similar to
earlier ones but none of
them are exactly
repeated; the general
structure is therefore
self-similar), an
impression is created of
a gigantic, indissoluble
network. Also, rhythmic
structures at first
hidden gradually begin to
emerge, two independent
speed layers with their
various internal
accentuations. This
great, self-similar whirl
in a very indirect way
relates to musical
associations, which came
to my mind while watching
the graphic projection of
the mathematical sets of
Julia and of Mandelbrot
made with the help of a
computer. I saw these
wonderful pictures of
fractal creations, made
by scientists from Brema,
Peitgen and Richter, for
the first time in 1984.
From that time they have
played a great role in my
musical concepts. This
does not mean, however,
that composing the fourth
movement I used
mathematical methods or
iterative calculus;
indeed, I did use
constructions which,
however, are not based on
mathematical thinking,
but are rather craftman's
constructions (in this
respect, my attitude
towards mathematics is
similar to that of the
graphic artist Maurits
Escher). I am concerned
rather with intuitional,
poetic, synesthetic
correspondence, not on
the scientific, but on
the poetic level of
thinking. The fifth, very
short Presto movement is
harmonically very simple,
but all the more
complicated in its
rhythmic structure: it is
based on the further
development of ''inherent
patterns of the third
movement. The
quasi-equidistance system
dominates harmonically
and melodically in this
movement, as in the
third, alternating with
harmonic fields, which
are based on the division
of the chromatic whole
into diatonics and
anhemitonic pentatonics.
Polyrhythms and harmonic
mixtures reach their
greatest density, and at
the same time this
movement is strikingly
light, enlightened with
very bright colours: at
first it seems chaotic,
but after listening to it
for a few times it is
easy to grasp its
content: many autonomous
but self-similar figures
which crossing
themselves. I present my
artistic credo in the
Piano Concerto: I
demonstrate my
independence from
criteria of the
traditional avantgarde,
as well as the
fashionable
postmodernism. Musical
illusions which I
consider to be also so
important are not a goal
in itself for me, but a
foundation for my
aesthetical attitude. I
prefer musical forms
which have a more
object-like than
processual character.
Music as frozen time, as
an object in imaginary
space evoked by music in
our imagination, as a
creation which really
develops in time, but in
imagination it exists
simultaneously in all its
moments. The spell of
time, the enduring its
passing by, closing it in
a moment of the present
is my main intention as a
composer. (Gyorgy
Ligeti). $34.00 - Voir plus => AcheterDélais: 24 hours - In Stock | | |
| Acadia [Conducteur] Theodore Presser Co.
Band Bass Clarinet, Bassoon 1, Bassoon 2, Clarinet, Clarinet 1, Clarinet 2, Clar...(+)
Band Bass Clarinet,
Bassoon 1, Bassoon 2,
Clarinet, Clarinet 1,
Clarinet 2, Clarinet 3,
Contrabass Clarinet,
Contrabassoon, Double
Bass, English Horn,
Euphonium, Flute 1, Flute
2, Horn 1, Horn 2, Horn
3, Horn 4, Oboe 1, Oboe
2, Percussion 1 and more.
SKU: PR.16500103F
Mvt. 3 from Symphony
No. 6 (Three Places in
the East). Composed
by Dan Welcher. Full
score. 60 pages. Theodore
Presser Company
#165-00103F. Published by
Theodore Presser Company
(PR.16500103F). ISBN
9781491131763. UPC:
680160680290. Ever
since the success of my
series of wind ensemble
works Places in the West,
I've been wanting to
write a companion piece
for national parks on the
other side of the north
American continent. The
earlier work, consisting
of GLACIER, THE
YELLOWSTONE FIRES,
ARCHES, and ZION, spanned
some twenty years of my
composing life, and since
the pieces called for
differing groups of
instruments, and were in
slightly different styles
from each other, I never
considered them to be
connected except in their
subject matter. In their
depiction of both the
scenery and the human
history within these
wondrous places, they had
a common goal: awaking
the listener to the
fragile beauty that is in
them; and calling
attention to the ever
more crucial need for
preservation and
protection of these wild
places, unique in all the
world. With this new
work, commissioned by a
consortium of college and
conservatory wind
ensembles led by the
University of Georgia, I
decided to build upon
that same model---but to
solidify the process. The
result, consisting of
three movements (each
named for a different
national park in the
eastern US), is a
bona-fide symphony. While
the three pieces could be
performed separately,
they share a musical
theme---and also a common
style and
instrumentation. It is a
true symphony, in that
the first movement is
long and expository, the
second is a rather
tightly structured
scherzo-with-trio, and
the finale is a true
culmination of the whole.
The first movement,
Everglades, was the
original inspiration for
the entire symphony.
Conceived over the course
of two trips to that
astonishing place (which
the native Americans
called River of Grass,
the subtitle of this
movement), this movement
not only conveys a sense
of the humid, lush, and
even frightening scenery
there---but also an
overview of the entire
settling-of- Florida
experience. It contains
not one, but two native
American chants, and also
presents a view of the
staggering influence of
modern man on this
fragile part of the
world. Beginning with a
slow unfolding marked
Heavy, humid, the music
soon presents a gentle,
lyrical theme in the solo
alto saxophone. This
theme, which goes through
three expansive phrases
with breaks in between,
will appear in all three
movements of the
symphony. After the mood
has been established, the
music opens up to a rich,
warm setting of a
Cherokee morning song,
with the simple happiness
that this part of Florida
must have had prior to
the nineteenth century.
This music, enveloping
and comforting, gradually
gives way to a more
frenetic, driven section
representative of the
intrusion of the white
man. Since Florida was
populated and developed
largely due to the
introduction of a train
system, there's a
suggestion of the
mechanized iron horse
driving straight into the
heartland. At that point,
the native Americans
become considerably less
gentle, and a second
chant seems to stand in
the way of the intruder;
a kind of warning song.
The second part of this
movement shows us the
great swampy center of
the peninsula, with its
wildlife both in and out
of the water. A new theme
appears, sad but noble,
suggesting that this land
is precious and must be
protected by all the
people who inhabit it. At
length, the morning song
reappears in all its
splendor, until the
sunset---with one last
iteration of the warning
song in the solo piccolo.
Functioning as a scherzo,
the second movement,
Great Smoky Mountains,
describes not just that
huge park itself, but one
brave soul's attempt to
climb a mountain there.
It begins with three
iterations of the
UR-theme (which began the
first movement as well),
but this time as up-tempo
brass fanfares in
octaves. Each time it
begins again, the theme
is a little slower and
less confident than the
previous time---almost as
though the hiker were
becoming aware of the
daunting mountain before
him. But then, a steady,
quick-pulsed ostinato
appears, in a constantly
shifting meter system of
2/4- 3/4 in alteration,
and the hike has begun.
Over this, a slower new
melody appears, as the
trek up the mountain
progresses. It's a big
mountain, and the ascent
seems to take quite
awhile, with little
breaks in the hiker's
stride, until at length
he simply must stop and
rest. An oboe solo, over
several free cadenza-like
measures, allows us (and
our friend the hiker) to
catch our breath, and
also to view in the
distance the rocky peak
before us. The goal is
somehow even more
daunting than at first,
being closer and thus
more frighteningly steep.
When we do push off
again, it's at a slower
pace, and with more
careful attention to our
footholds as we trek over
broken rocks. Tantalizing
little views of the
valley at every
switchback make our
determination even
stronger. Finally, we
burst through a stand of
pines and----we're at the
summit! The immensity of
the view is overwhelming,
and ultimately humbling.
A brief coda, while we
sit dazed on the rocks,
ends the movement in a
feeling of triumph. The
final movement, Acadia,
is also about a trip. In
the summer of 2014, I
took a sailing trip with
a dear friend from North
Haven, Maine, to the
southern coast of Mt.
Desert Island in Acadia
National Park. The
experience left me both
exuberant and exhausted,
with an appreciation for
the ocean that I hadn't
had previously. The
approach to Acadia
National Park by water,
too, was thrilling: like
the difference between
climbing a mountain on
foot with riding up on a
ski-lift, I felt I'd
earned the right to be
there. The music for this
movement is entirely
based on the opening
UR-theme. There's a sense
of the water and the
mysterious, quiet deep
from the very beginning,
with seagulls and bell
buoys setting the scene.
As we leave the harbor,
the theme (in a canon
between solo euphonium
and tuba) almost seems as
if large subaquatic
animals are observing our
departure. There are
three themes (call them
A, B and C) in this
seafaring journey---but
they are all based on the
UR theme, in its original
form with octaves
displaced, in an
upside-down form, and in
a backwards version as
well. (The ocean, while
appearing to be
unchanging, is always
changing.) We move out
into the main channel
(A), passing several
islands (B), until we
reach the long draw that
parallels the coastline
called Eggemoggin Reach,
and a sudden burst of new
speed (C). Things
suddenly stop, as if the
wind had died, and we
have a vision: is that
really Mt. Desert Island
we can see off the port
bow, vaguely in the
distance? A chorale of
saxophones seems to
suggest that. We push off
anew as the chorale ends,
and go through all three
themes again---but in
different
instrumentations, and
different keys. At the
final tack-turn, there it
is, for real: Mt. Desert
Island, big as life.
We've made it. As we pull
into the harbor, where
we'll secure the boat for
the night, there's a
feeling of achievement.
Our whale and dolphin
friends return, and we
end our journey with
gratitude and
celebration. I am
profoundly grateful to
Jaclyn Hartenberger,
Professor of Conducting
at the University of
Georgia, for leading the
consortium which provided
the commissioning of this
work. $39.99 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Great Smoky Mountains [Conducteur] Theodore Presser Co.
Band Bass Clarinet, Bassoon 1, Bassoon 2, Clarinet, Clarinet 1, Clarinet 2, Clar...(+)
Band Bass Clarinet,
Bassoon 1, Bassoon 2,
Clarinet, Clarinet 1,
Clarinet 2, Clarinet 3,
Contrabass Clarinet,
Contrabassoon, Double
Bass, English Horn,
Euphonium, Flute 1, Flute
2, Horn 1, Horn 2, Horn
3, Horn 4, Oboe 1, Oboe
2, Percussion 1 and more.
SKU: PR.16500102F
Mvt. 2 from Symphony
No. 6 (Three Places in
the East). Composed
by Dan Welcher. Full
score. 52 pages. Theodore
Presser Company
#165-00102F. Published by
Theodore Presser Company
(PR.16500102F). ISBN
9781491131749. UPC:
680160680276. Ever
since the success of my
series of wind ensemble
works Places in the West,
I've been wanting to
write a companion piece
for national parks on the
other side of the north
American continent. The
earlier work, consisting
of GLACIER, THE
YELLOWSTONE FIRES,
ARCHES, and ZION, spanned
some twenty years of my
composing life, and since
the pieces called for
differing groups of
instruments, and were in
slightly different styles
from each other, I never
considered them to be
connected except in their
subject matter. In their
depiction of both the
scenery and the human
history within these
wondrous places, they had
a common goal: awaking
the listener to the
fragile beauty that is in
them; and calling
attention to the ever
more crucial need for
preservation and
protection of these wild
places, unique in all the
world. With this new
work, commissioned by a
consortium of college and
conservatory wind
ensembles led by the
University of Georgia, I
decided to build upon
that same model---but to
solidify the process. The
result, consisting of
three movements (each
named for a different
national park in the
eastern US), is a
bona-fide symphony. While
the three pieces could be
performed separately,
they share a musical
theme---and also a common
style and
instrumentation. It is a
true symphony, in that
the first movement is
long and expository, the
second is a rather
tightly structured
scherzo-with-trio, and
the finale is a true
culmination of the whole.
The first movement,
Everglades, was the
original inspiration for
the entire symphony.
Conceived over the course
of two trips to that
astonishing place (which
the native Americans
called River of Grass,
the subtitle of this
movement), this movement
not only conveys a sense
of the humid, lush, and
even frightening scenery
there---but also an
overview of the entire
settling-of- Florida
experience. It contains
not one, but two native
American chants, and also
presents a view of the
staggering influence of
modern man on this
fragile part of the
world. Beginning with a
slow unfolding marked
Heavy, humid, the music
soon presents a gentle,
lyrical theme in the solo
alto saxophone. This
theme, which goes through
three expansive phrases
with breaks in between,
will appear in all three
movements of the
symphony. After the mood
has been established, the
music opens up to a rich,
warm setting of a
Cherokee morning song,
with the simple happiness
that this part of Florida
must have had prior to
the nineteenth century.
This music, enveloping
and comforting, gradually
gives way to a more
frenetic, driven section
representative of the
intrusion of the white
man. Since Florida was
populated and developed
largely due to the
introduction of a train
system, there's a
suggestion of the
mechanized iron horse
driving straight into the
heartland. At that point,
the native Americans
become considerably less
gentle, and a second
chant seems to stand in
the way of the intruder;
a kind of warning song.
The second part of this
movement shows us the
great swampy center of
the peninsula, with its
wildlife both in and out
of the water. A new theme
appears, sad but noble,
suggesting that this land
is precious and must be
protected by all the
people who inhabit it. At
length, the morning song
reappears in all its
splendor, until the
sunset---with one last
iteration of the warning
song in the solo piccolo.
Functioning as a scherzo,
the second movement,
Great Smoky Mountains,
describes not just that
huge park itself, but one
brave soul's attempt to
climb a mountain there.
It begins with three
iterations of the
UR-theme (which began the
first movement as well),
but this time as up-tempo
brass fanfares in
octaves. Each time it
begins again, the theme
is a little slower and
less confident than the
previous time---almost as
though the hiker were
becoming aware of the
daunting mountain before
him. But then, a steady,
quick-pulsed ostinato
appears, in a constantly
shifting meter system of
2/4- 3/4 in alteration,
and the hike has begun.
Over this, a slower new
melody appears, as the
trek up the mountain
progresses. It's a big
mountain, and the ascent
seems to take quite
awhile, with little
breaks in the hiker's
stride, until at length
he simply must stop and
rest. An oboe solo, over
several free cadenza-like
measures, allows us (and
our friend the hiker) to
catch our breath, and
also to view in the
distance the rocky peak
before us. The goal is
somehow even more
daunting than at first,
being closer and thus
more frighteningly steep.
When we do push off
again, it's at a slower
pace, and with more
careful attention to our
footholds as we trek over
broken rocks. Tantalizing
little views of the
valley at every
switchback make our
determination even
stronger. Finally, we
burst through a stand of
pines and----we're at the
summit! The immensity of
the view is overwhelming,
and ultimately humbling.
A brief coda, while we
sit dazed on the rocks,
ends the movement in a
feeling of triumph. The
final movement, Acadia,
is also about a trip. In
the summer of 2014, I
took a sailing trip with
a dear friend from North
Haven, Maine, to the
southern coast of Mt.
Desert Island in Acadia
National Park. The
experience left me both
exuberant and exhausted,
with an appreciation for
the ocean that I hadn't
had previously. The
approach to Acadia
National Park by water,
too, was thrilling: like
the difference between
climbing a mountain on
foot with riding up on a
ski-lift, I felt I'd
earned the right to be
there. The music for this
movement is entirely
based on the opening
UR-theme. There's a sense
of the water and the
mysterious, quiet deep
from the very beginning,
with seagulls and bell
buoys setting the scene.
As we leave the harbor,
the theme (in a canon
between solo euphonium
and tuba) almost seems as
if large subaquatic
animals are observing our
departure. There are
three themes (call them
A, B and C) in this
seafaring journey---but
they are all based on the
UR theme, in its original
form with octaves
displaced, in an
upside-down form, and in
a backwards version as
well. (The ocean, while
appearing to be
unchanging, is always
changing.) We move out
into the main channel
(A), passing several
islands (B), until we
reach the long draw that
parallels the coastline
called Eggemoggin Reach,
and a sudden burst of new
speed (C). Things
suddenly stop, as if the
wind had died, and we
have a vision: is that
really Mt. Desert Island
we can see off the port
bow, vaguely in the
distance? A chorale of
saxophones seems to
suggest that. We push off
anew as the chorale ends,
and go through all three
themes again---but in
different
instrumentations, and
different keys. At the
final tack-turn, there it
is, for real: Mt. Desert
Island, big as life.
We've made it. As we pull
into the harbor, where
we'll secure the boat for
the night, there's a
feeling of achievement.
Our whale and dolphin
friends return, and we
end our journey with
gratitude and
celebration. I am
profoundly grateful to
Jaclyn Hartenberger,
Professor of Conducting
at the University of
Georgia, for leading the
consortium which provided
the commissioning of this
work. $36.99 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Everglades (River of Grass) [Conducteur] Theodore Presser Co.
Band Bass Clarinet, Bassoon 1, Bassoon 2, Clarinet, Clarinet 1, Clarinet 2, Clar...(+)
Band Bass Clarinet,
Bassoon 1, Bassoon 2,
Clarinet, Clarinet 1,
Clarinet 2, Clarinet 3,
Contrabass Clarinet,
Contrabassoon, Double
Bass, English Horn,
Euphonium, Flute 1, Flute
2, Horn 1, Horn 2, Horn
3, Horn 4, Oboe 1, Oboe
2, Percussion 1 and more.
SKU: PR.16500101F
Mvt. 1 from Symphony
No. 6 (Three Places in
the East). Composed
by Dan Welcher. Full
score. 52 pages. Theodore
Presser Company
#165-00101F. Published by
Theodore Presser Company
(PR.16500101F). ISBN
9781491131725. UPC:
680160680252. Ever
since the success of my
series of wind ensemble
works Places in the West,
I've been wanting to
write a companion piece
for national parks on the
other side of the north
American continent. The
earlier work, consisting
of GLACIER, THE
YELLOWSTONE FIRES,
ARCHES, and ZION, spanned
some twenty years of my
composing life, and since
the pieces called for
differing groups of
instruments, and were in
slightly different styles
from each other, I never
considered them to be
connected except in their
subject matter. In their
depiction of both the
scenery and the human
history within these
wondrous places, they had
a common goal: awaking
the listener to the
fragile beauty that is in
them; and calling
attention to the ever
more crucial need for
preservation and
protection of these wild
places, unique in all the
world. With this new
work, commissioned by a
consortium of college and
conservatory wind
ensembles led by the
University of Georgia, I
decided to build upon
that same model---but to
solidify the process. The
result, consisting of
three movements (each
named for a different
national park in the
eastern US), is a
bona-fide symphony. While
the three pieces could be
performed separately,
they share a musical
theme---and also a common
style and
instrumentation. It is a
true symphony, in that
the first movement is
long and expository, the
second is a rather
tightly structured
scherzo-with-trio, and
the finale is a true
culmination of the whole.
The first movement,
Everglades, was the
original inspiration for
the entire symphony.
Conceived over the course
of two trips to that
astonishing place (which
the native Americans
called River of Grass,
the subtitle of this
movement), this movement
not only conveys a sense
of the humid, lush, and
even frightening scenery
there---but also an
overview of the entire
settling-of- Florida
experience. It contains
not one, but two native
American chants, and also
presents a view of the
staggering influence of
modern man on this
fragile part of the
world. Beginning with a
slow unfolding marked
Heavy, humid, the music
soon presents a gentle,
lyrical theme in the solo
alto saxophone. This
theme, which goes through
three expansive phrases
with breaks in between,
will appear in all three
movements of the
symphony. After the mood
has been established, the
music opens up to a rich,
warm setting of a
Cherokee morning song,
with the simple happiness
that this part of Florida
must have had prior to
the nineteenth century.
This music, enveloping
and comforting, gradually
gives way to a more
frenetic, driven section
representative of the
intrusion of the white
man. Since Florida was
populated and developed
largely due to the
introduction of a train
system, there's a
suggestion of the
mechanized iron horse
driving straight into the
heartland. At that point,
the native Americans
become considerably less
gentle, and a second
chant seems to stand in
the way of the intruder;
a kind of warning song.
The second part of this
movement shows us the
great swampy center of
the peninsula, with its
wildlife both in and out
of the water. A new theme
appears, sad but noble,
suggesting that this land
is precious and must be
protected by all the
people who inhabit it. At
length, the morning song
reappears in all its
splendor, until the
sunset---with one last
iteration of the warning
song in the solo piccolo.
Functioning as a scherzo,
the second movement,
Great Smoky Mountains,
describes not just that
huge park itself, but one
brave soul's attempt to
climb a mountain there.
It begins with three
iterations of the
UR-theme (which began the
first movement as well),
but this time as up-tempo
brass fanfares in
octaves. Each time it
begins again, the theme
is a little slower and
less confident than the
previous time---almost as
though the hiker were
becoming aware of the
daunting mountain before
him. But then, a steady,
quick-pulsed ostinato
appears, in a constantly
shifting meter system of
2/4- 3/4 in alteration,
and the hike has begun.
Over this, a slower new
melody appears, as the
trek up the mountain
progresses. It's a big
mountain, and the ascent
seems to take quite
awhile, with little
breaks in the hiker's
stride, until at length
he simply must stop and
rest. An oboe solo, over
several free cadenza-like
measures, allows us (and
our friend the hiker) to
catch our breath, and
also to view in the
distance the rocky peak
before us. The goal is
somehow even more
daunting than at first,
being closer and thus
more frighteningly steep.
When we do push off
again, it's at a slower
pace, and with more
careful attention to our
footholds as we trek over
broken rocks. Tantalizing
little views of the
valley at every
switchback make our
determination even
stronger. Finally, we
burst through a stand of
pines and----we're at the
summit! The immensity of
the view is overwhelming,
and ultimately humbling.
A brief coda, while we
sit dazed on the rocks,
ends the movement in a
feeling of triumph. The
final movement, Acadia,
is also about a trip. In
the summer of 2014, I
took a sailing trip with
a dear friend from North
Haven, Maine, to the
southern coast of Mt.
Desert Island in Acadia
National Park. The
experience left me both
exuberant and exhausted,
with an appreciation for
the ocean that I hadn't
had previously. The
approach to Acadia
National Park by water,
too, was thrilling: like
the difference between
climbing a mountain on
foot with riding up on a
ski-lift, I felt I'd
earned the right to be
there. The music for this
movement is entirely
based on the opening
UR-theme. There's a sense
of the water and the
mysterious, quiet deep
from the very beginning,
with seagulls and bell
buoys setting the scene.
As we leave the harbor,
the theme (in a canon
between solo euphonium
and tuba) almost seems as
if large subaquatic
animals are observing our
departure. There are
three themes (call them
A, B and C) in this
seafaring journey---but
they are all based on the
UR theme, in its original
form with octaves
displaced, in an
upside-down form, and in
a backwards version as
well. (The ocean, while
appearing to be
unchanging, is always
changing.) We move out
into the main channel
(A), passing several
islands (B), until we
reach the long draw that
parallels the coastline
called Eggemoggin Reach,
and a sudden burst of new
speed (C). Things
suddenly stop, as if the
wind had died, and we
have a vision: is that
really Mt. Desert Island
we can see off the port
bow, vaguely in the
distance? A chorale of
saxophones seems to
suggest that. We push off
anew as the chorale ends,
and go through all three
themes again---but in
different
instrumentations, and
different keys. At the
final tack-turn, there it
is, for real: Mt. Desert
Island, big as life.
We've made it. As we pull
into the harbor, where
we'll secure the boat for
the night, there's a
feeling of achievement.
Our whale and dolphin
friends return, and we
end our journey with
gratitude and
celebration. I am
profoundly grateful to
Jaclyn Hartenberger,
Professor of Conducting
at the University of
Georgia, for leading the
consortium which provided
the commissioning of this
work. $36.99 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Fanfare: Generation Next - Facile Carl Fischer
Band Bass Clarinet, Bass Drum, Bassoon, Bells, Chimes, Clarinet 1, Clarinet 2, C...(+)
Band Bass Clarinet, Bass
Drum, Bassoon, Bells,
Chimes, Clarinet 1,
Clarinet 2, Clarinet 3,
Crash Cymbals, Euphonium,
Euphonium T.C., Flute 1,
Flute 2, Horn 1, Horn 2,
Mallet Percussion 1,
Mallet Percussion 2,
Mallet Percussion 3,
Marimba, Oboe and more. -
Grade 3 SKU:
CF.CPS233 Composed by
Zachary Cairns. Folio.
Cps. Set of Score and
Parts.
8+8+4+8+8+8+2+2+4+4+2+2+8
+8+8+4+4+3+3+3+2+4+4+4+2+
1+6+3+20 pages. Duration
2 minutes, 36 seconds.
Carl Fischer Music
#CPS233. Published by
Carl Fischer Music
(CF.CPS233). ISBN
9781491156322. UPC:
680160914869. 9 x 12
inches. Fanfare:
Generation Next Fanfare:
Generation Next is a
piece I wrote in honor of
Mr. Dean Zirkle,
long-time director of
bands at Camp Hill Senior
High School (near
Harrisburg, PA). I had
been working as Dean's
marching band
arranger/composer for
eleven years when he
announced his upcoming
retirement, and I felt
compelled to write a
piece to pay tribute to
his remarkable
contributions to music
education and to the
lives of his students and
colleagues. The piece is
built on two primary
ideas. The first idea is
a musical rendering of
the name Dean. D, E, and
A are all musical notes,
but N is not. I have
chosen to use a neighbor
tone (a note a half-step
above or below a given
note) to finish off the
name. (MUSIC EXAMPLE)
This melodic idea occurs
throughout the
composition in a variety
of transformations.
Sometimes it is presented
with the exact notes
shown above; sometimes
the interval structure is
maintained, but the pitch
series is transposed
(G-A-D-C#, for example);
sometimes the four notes
are played in order,
sometimes out of order;
sometimes the first three
notes (D-E-A) sound
together as a chord; etc.
(MUSIC EXAMPLE) The
second idea is a rhythmic
motive, established in
the opening brass
fanfare. (MUSIC EXAMPLE)
This rhythm is later
transformed to the accent
pattern shown below,
which is used as an
ostinato throughout much
of the allegro section of
the piece.
 . Fanfare:
Generation
Next Fanfare:
Generation Next is a
piece I wrote in honor of
Mr. Dean Zirkle,
long-time director of
bands at Camp Hill Senior
High School (near
Harrisburg, PA). I had
been working as
Dean’s marching
band arranger/composer
for eleven years when he
announced his upcoming
retirement, and I felt
compelled to write a
piece to pay tribute to
his remarkable
contributions to music
education and to the
lives of his students and
colleagues.The piece is
built on two primary
ideas. The first idea is
a musical rendering of
the name
“Dean.†D, E,
and A are all musical
notes, but N is not. I
have chosen to use a
“neighbor
tone†(a note a
half-step above or below
a given note) to finish
off the name.(MUSIC
EXAMPLE)This melodic idea
occurs throughout the
composition in a variety
of transformations.
Sometimes it is presented
with the exact notes
shown above; sometimes
the interval structure is
maintained, but the pitch
series is transposed
(G-A-D-C#, for example);
sometimes the four notes
are played in order,
sometimes out of order;
sometimes the first three
notes (D-E-A) sound
together as a chord;
etc.(MUSIC EXAMPLE)The
second idea is a rhythmic
motive, established in
the opening brass
fanfare.(MUSIC
EXAMPLE)This rhythm is
later transformed to the
accent pattern shown
below, which is used as
an ostinato throughout
much of the allegro
section of the
piece.   . $85.00 - Voir plus => AcheterDélais: 24 hours - In Stock | | |
| Fanfare: Generation Next [Conducteur] - Facile Carl Fischer
Band Bass Clarinet, Bass Drum, Bassoon, Bells, Chimes, Clarinet 1, Clarinet 2, C...(+)
Band Bass Clarinet, Bass
Drum, Bassoon, Bells,
Chimes, Clarinet 1,
Clarinet 2, Clarinet 3,
Crash Cymbals, Euphonium,
Euphonium T.C., Flute 1,
Flute 2, Horn 1, Horn 2,
Mallet Percussion 1,
Mallet Percussion 2,
Mallet Percussion 3,
Marimba, Oboe and more. -
Grade 3 SKU:
CF.CPS233F Composed
by Zachary Cairns. Sws.
Cps. Full score. 20
pages. Duration 2
minutes, 36 seconds. Carl
Fischer Music #CPS233F.
Published by Carl Fischer
Music (CF.CPS233F).
ISBN 9781491156339.
UPC: 680160914876. 9 x 12
inches. Fanfare:
Generation Next Fanfare:
Generation Next is a
piece I wrote in honor of
Mr. Dean Zirkle,
long-time director of
bands at Camp Hill Senior
High School (near
Harrisburg, PA). I had
been working as Dean's
marching band
arranger/composer for
eleven years when he
announced his upcoming
retirement, and I felt
compelled to write a
piece to pay tribute to
his remarkable
contributions to music
education and to the
lives of his students and
colleagues. The piece is
built on two primary
ideas. The first idea is
a musical rendering of
the name Dean. D, E, and
A are all musical notes,
but N is not. I have
chosen to use a neighbor
tone (a note a half-step
above or below a given
note) to finish off the
name. (MUSIC EXAMPLE)
This melodic idea occurs
throughout the
composition in a variety
of transformations.
Sometimes it is presented
with the exact notes
shown above; sometimes
the interval structure is
maintained, but the pitch
series is transposed
(G-A-D-C#, for example);
sometimes the four notes
are played in order,
sometimes out of order;
sometimes the first three
notes (D-E-A) sound
together as a chord; etc.
(MUSIC EXAMPLE) The
second idea is a rhythmic
motive, established in
the opening brass
fanfare. (MUSIC EXAMPLE)
This rhythm is later
transformed to the accent
pattern shown below,
which is used as an
ostinato throughout much
of the allegro section of
the piece.
 . Fanfare:
Generation
Next Fanfare:
Generation Next is a
piece I wrote in honor of
Mr. Dean Zirkle,
long-time director of
bands at Camp Hill Senior
High School (near
Harrisburg, PA). I had
been working as
Dean’s marching
band arranger/composer
for eleven years when he
announced his upcoming
retirement, and I felt
compelled to write a
piece to pay tribute to
his remarkable
contributions to music
education and to the
lives of his students and
colleagues.The piece is
built on two primary
ideas. The first idea is
a musical rendering of
the name
“Dean.†D, E,
and A are all musical
notes, but N is not. I
have chosen to use a
“neighbor
tone†(a note a
half-step above or below
a given note) to finish
off the name.(MUSIC
EXAMPLE)This melodic idea
occurs throughout the
composition in a variety
of transformations.
Sometimes it is presented
with the exact notes
shown above; sometimes
the interval structure is
maintained, but the pitch
series is transposed
(G-A-D-C#, for example);
sometimes the four notes
are played in order,
sometimes out of order;
sometimes the first three
notes (D-E-A) sound
together as a chord;
etc.(MUSIC EXAMPLE)The
second idea is a rhythmic
motive, established in
the opening brass
fanfare.(MUSIC
EXAMPLE)This rhythm is
later transformed to the
accent pattern shown
below, which is used as
an ostinato throughout
much of the allegro
section of the
piece.   . $14.00 - Voir plus => AcheterDélais: 1 to 2 weeks | | |
| Symphony No. 6 [Conducteur] Theodore Presser Co.
Band SKU: PR.16500104F Three Places in the East. Composed by Dan W...(+)
Band SKU:
PR.16500104F Three
Places in the East.
Composed by Dan Welcher.
Full score. Theodore
Presser Company
#165-00104F. Published by
Theodore Presser Company
(PR.16500104F). ISBN
9781491132159. UPC:
680160681082. Ever
since the success of my
series of wind ensemble
works Places in the West,
I've been wanting to
write a companion piece
for national parks on the
other side of the north
American continent. The
earlier work, consisting
of GLACIER, THE
YELLOWSTONE FIRES,
ARCHES, and ZION, spanned
some twenty years of my
composing life, and since
the pieces called for
differing groups of
instruments, and were in
slightly different styles
from each other, I never
considered them to be
connected except in their
subject matter. In their
depiction of both the
scenery and the human
history within these
wondrous places, they had
a common goal: awaking
the listener to the
fragile beauty that is in
them; and calling
attention to the ever
more crucial need for
preservation and
protection of these wild
places, unique in all the
world. With this new
work, commissioned by a
consortium of college and
conservatory wind
ensembles led by the
University of Georgia, I
decided to build upon
that same model---but to
solidify the process. The
result, consisting of
three movements (each
named for a different
national park in the
eastern US), is a
bona-fide symphony. While
the three pieces could be
performed separately,
they share a musical
theme---and also a common
style and
instrumentation. It is a
true symphony, in that
the first movement is
long and expository, the
second is a rather
tightly structured
scherzo-with-trio, and
the finale is a true
culmination of the whole.
The first movement,
Everglades, was the
original inspiration for
the entire symphony.
Conceived over the course
of two trips to that
astonishing place (which
the native Americans
called River of Grass,
the subtitle of this
movement), this movement
not only conveys a sense
of the humid, lush, and
even frightening scenery
there---but also an
overview of the entire
settling-of- Florida
experience. It contains
not one, but two native
American chants, and also
presents a view of the
staggering influence of
modern man on this
fragile part of the
world. Beginning with a
slow unfolding marked
Heavy, humid, the music
soon presents a gentle,
lyrical theme in the solo
alto saxophone. This
theme, which goes through
three expansive phrases
with breaks in between,
will appear in all three
movements of the
symphony. After the mood
has been established, the
music opens up to a rich,
warm setting of a
Cherokee morning song,
with the simple happiness
that this part of Florida
must have had prior to
the nineteenth century.
This music, enveloping
and comforting, gradually
gives way to a more
frenetic, driven section
representative of the
intrusion of the white
man. Since Florida was
populated and developed
largely due to the
introduction of a train
system, there's a
suggestion of the
mechanized iron horse
driving straight into the
heartland. At that point,
the native Americans
become considerably less
gentle, and a second
chant seems to stand in
the way of the intruder;
a kind of warning song.
The second part of this
movement shows us the
great swampy center of
the peninsula, with its
wildlife both in and out
of the water. A new theme
appears, sad but noble,
suggesting that this land
is precious and must be
protected by all the
people who inhabit it. At
length, the morning song
reappears in all its
splendor, until the
sunset---with one last
iteration of the warning
song in the solo piccolo.
Functioning as a scherzo,
the second movement,
Great Smoky Mountains,
describes not just that
huge park itself, but one
brave soul's attempt to
climb a mountain there.
It begins with three
iterations of the
UR-theme (which began the
first movement as well),
but this time as up-tempo
brass fanfares in
octaves. Each time it
begins again, the theme
is a little slower and
less confident than the
previous time---almost as
though the hiker were
becoming aware of the
daunting mountain before
him. But then, a steady,
quick-pulsed ostinato
appears, in a constantly
shifting meter system of
2/4- 3/4 in alteration,
and the hike has begun.
Over this, a slower new
melody appears, as the
trek up the mountain
progresses. It's a big
mountain, and the ascent
seems to take quite
awhile, with little
breaks in the hiker's
stride, until at length
he simply must stop and
rest. An oboe solo, over
several free cadenza-like
measures, allows us (and
our friend the hiker) to
catch our breath, and
also to view in the
distance the rocky peak
before us. The goal is
somehow even more
daunting than at first,
being closer and thus
more frighteningly steep.
When we do push off
again, it's at a slower
pace, and with more
careful attention to our
footholds as we trek over
broken rocks. Tantalizing
little views of the
valley at every
switchback make our
determination even
stronger. Finally, we
burst through a stand of
pines and----we're at the
summit! The immensity of
the view is overwhelming,
and ultimately humbling.
A brief coda, while we
sit dazed on the rocks,
ends the movement in a
feeling of triumph. The
final movement, Acadia,
is also about a trip. In
the summer of 2014, I
took a sailing trip with
a dear friend from North
Haven, Maine, to the
southern coast of Mt.
Desert Island in Acadia
National Park. The
experience left me both
exuberant and exhausted,
with an appreciation for
the ocean that I hadn't
had previously. The
approach to Acadia
National Park by water,
too, was thrilling: like
the difference between
climbing a mountain on
foot with riding up on a
ski-lift, I felt I'd
earned the right to be
there. The music for this
movement is entirely
based on the opening
UR-theme. There's a sense
of the water and the
mysterious, quiet deep
from the very beginning,
with seagulls and bell
buoys setting the scene.
As we leave the harbor,
the theme (in a canon
between solo euphonium
and tuba) almost seems as
if large subaquatic
animals are observing our
departure. There are
three themes (call them
A, B and C) in this
seafaring journey---but
they are all based on the
UR theme, in its original
form with octaves
displaced, in an
upside-down form, and in
a backwards version as
well. (The ocean, while
appearing to be
unchanging, is always
changing.) We move out
into the main channel
(A), passing several
islands (B), until we
reach the long draw that
parallels the coastline
called Eggemoggin Reach,
and a sudden burst of new
speed (C). Things
suddenly stop, as if the
wind had died, and we
have a vision: is that
really Mt. Desert Island
we can see off the port
bow, vaguely in the
distance? A chorale of
saxophones seems to
suggest that. We push off
anew as the chorale ends,
and go through all three
themes again---but in
different
instrumentations, and
different keys. At the
final tack-turn, there it
is, for real: Mt. Desert
Island, big as life.
We've made it. As we pull
into the harbor, where
we'll secure the boat for
the night, there's a
feeling of achievement.
Our whale and dolphin
friends return, and we
end our journey with
gratitude and
celebration. I am
profoundly grateful to
Jaclyn Hartenberger,
Professor of Conducting
at the University of
Georgia, for leading the
consortium which provided
the commissioning of this
work. $90.00 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Fanfare and Jubilation - Débutant Carl Fischer
Band Bass Clarinet, Bass Drum, Bass Trombone, Bassoon, Bells, Clarinet 1, Clarin...(+)
Band Bass Clarinet, Bass
Drum, Bass Trombone,
Bassoon, Bells, Clarinet
1, Clarinet 2, Crash
Cymbals, Euphonium,
Euphonium T.C., Flute 1,
Flute 2, Horn, Mallet
Percussion, Oboe,
Percussion 1, Percussion
2, Snare Drum, Timpani,
Trombone, Trumpet 1 and
more. - Grade 1 SKU:
CF.BPS137 Composed by
Michael Boo. Folio. Bps.
Set of Score and Parts.
4+4+2+4+4+2+2+3+2+2+2+4+4
+3+2+2+2+3+1+1+2+1+16
pages. Duration 2:20.
Carl Fischer Music
#BPS137. Published by
Carl Fischer Music
(CF.BPS137). ISBN
9781491158487. UPC:
680160917082. 9 x 12
inches. Fanfare and
Jubilation is a Grade 1
work that is playable by
any beginning band with
any instrumentation due
to extensive doubling.
The mood is regal and
optimistic and is
non-programmatic,
conveying no picturesque
image or storyline. It is
appropriate for any
occasion. Accents are to
be emphasized more than
non-accented notes, but
are not to be hammered
hard. Stress that
accented notes are to be
played with the same good
tone as the other notes
and that pitches should
not suffer from the
additional emphasis.
Think of the accents as
more of an additional
emphasis from the air
column and not the
tongue. Percussion
accents are to played
with more emphasis than
non-accented notes, but
shouldnat be perceived as
being much louder.
Timpani is only two
pitches and is optional.
The piece will not suffer
at all if you donat have
access to Timpani or a
timpanist. Bells cover a
wide rangea|the lower
octave sections should
not be played louder just
because theyare low
pitched, as those notes
will still be
appropriately heard while
supporting the melody. Do
not use brass mallets.
Balter 10 Phenolic
mallets or equivalent
(such as clear Balter
Lexan or white Medium
Hard Poly models) are
most appropriate. Think
of the m. 10 accented
quarter notes tied to the
half notes (and similar
later examples) as being
akin to Horn rips in a
Hollywood movie. They are
to be emphasized slightly
but should not be
blaring. Even though they
are the only things
happening on counts 2 and
3, care must be given
that the young players
donat get carried away
and give them more
emphasis than is
musically desired. At m.
21, be careful that the
bass line isnat plodding
or over-emphasized due to
the accents. Those
players should be aware
of the sudden drop in
volume and lack of
accents at m. 25.
Attention to sudden
dynamic shifts will add
interest to the piece and
present a more musical
performance. Throughout
this entire section, try
to get all winds to
sustain a single breath
through four bars until
the breath marks. If they
are unable to do so,
please explain the
concept of staggered
breathing between members
of their section. There
may be a tendency among
the players to blast out
m. 57 to the end. Notes
should have more power
than the section from mm.
21-56, but are still to
be approached musically.
Explaining such concepts
during their early
musical development will
go far in helping them
develop good traits that
will pay off dividends in
the future. Fanfare
and Jubilation is a Grade
1 work that is playable
by any beginning band
with any instrumentation
due to extensive
doubling. The mood is
regal and optimistic and
is non-programmatic,
conveying no picturesque
image or storyline. It is
appropriate for any
occasion. Accents are to
be emphasized more than
non-accented notes, but
are not to be hammered
hard. Stress that
accented notes are to be
played with the same good
tone as the other notes
and that pitches should
not suffer from the
additional emphasis.
Think of the accents as
more of an additional
emphasis from the air
column and not the
tongue. Percussion
accents are to played
with more emphasis than
non-accented notes, but
shouldn't be perceived as
being much louder.
Timpani is only two
pitches and is optional.
The piece will not suffer
at all if you don't have
access to Timpani or a
timpanist. Bells cover a
wide range...the lower
octave sections should
not be played louder just
because they're low
pitched, as those notes
will still be
appropriately heard while
supporting the melody. Do
not use brass mallets.
Balter 10 Phenolic
mallets or equivalent
(such as clear Balter
Lexan or white Medium
Hard Poly models) are
most appropriate. Think
of the m. 10 accented
quarter notes tied to the
half notes (and similar
later examples) as being
akin to Horn rips in a
Hollywood movie. They are
to be emphasized slightly
but should not be
blaring. Even though they
are the only things
happening on counts 2 and
3, care must be given
that the young players
don't get carried away
and give them more
emphasis than is
musically desired. At m.
21, be careful that the
bass line isn't plodding
or over-emphasized due to
the accents. Those
players should be aware
of the sudden drop in
volume and lack of
accents at m. 25.
Attention to sudden
dynamic shifts will add
interest to the piece and
present a more musical
performance. Throughout
this entire section, try
to get all winds to
sustain a single breath
through four bars until
the breath marks. If they
are unable to do so,
please explain the
concept of staggered
breathing between members
of their section. There
may be a tendency among
the players to blast out
m. 57 to the end. Notes
should have more power
than the section from mm.
21-56, but are still to
be approached musically.
Explaining such concepts
during their early
musical development will
go far in helping them
develop good traits that
will pay off dividends in
the future. Fanfare
and Jubilation is a Grade
1 work that is playable
by any beginning band
with any instrumentation
due to extensive
doubling. The mood is
regal and optimistic and
is non-programmatic,
conveying no picturesque
image or storyline. It is
appropriate for any
occasion.Accents are to
be emphasized more than
non-accented notes, but
are not to be hammered
hard. Stress that
accented notes are to be
played with the same good
tone as the other notes
and that pitches should
not suffer from the
additional emphasis.
Think of the accents as
more of an additional
emphasis from the air
column and not the
tongue.Percussion accents
are to played with more
emphasis than
non-accented notes, but
shouldn’t be
perceived as being much
louder. Timpani is only
two pitches and is
optional. The piece will
not suffer at all if you
don’t have access
to Timpani or a
timpanist. Bells cover a
wide range…the
lower octave sections
should not be played
louder just because
they’re low
pitched, as those notes
will still be
appropriately heard while
supporting the melody. Do
not use brass mallets.
Balter 10 Phenolic
mallets or equivalent
(such as clear Balter
Lexan or white Medium
Hard Poly models) are
most appropriate.Think of
the m. 10 accented
quarter notes tied to the
half notes (and similar
later examples) as being
akin to Horn rips in a
Hollywood movie. They are
to be emphasized slightly
but should not be
blaring. Even though they
are the only things
happening on counts 2 and
3, care must be given
that the young players
don’t get carried
away and give them more
emphasis than is
musically desired.At m.
21, be careful that the
bass line isn’t
plodding or
over-emphasized due to
the accents. Those
players should be aware
of the sudden drop in
volume and lack of
accents at m. 25.
Attention to sudden
dynamic shifts will add
interest to the piece and
present a more musical
performance. Throughout
this entire section, try
to get all winds to
sustain a single breath
through four bars until
the breath marks. If they
are unable to do so,
please explain the
concept of staggered
breathing between members
of their section.There
may be a tendency among
the players to blast out
m. 57 to the end. Notes
should have more power
than the section from mm.
21-56, but are still to
be approached musically.
Explaining such concepts
during their early
musical development will
go far in helping them
develop good traits that
will pay off dividends in
the future. $53.00 - Voir plus => AcheterDélais: 1 to 2 weeks | | |
| Fanfare and Jubilation [Conducteur] - Débutant Carl Fischer
Band Bass Clarinet, Bass Drum, Bass Trombone, Bassoon, Bells, Clarinet 1, Clarin...(+)
Band Bass Clarinet, Bass
Drum, Bass Trombone,
Bassoon, Bells, Clarinet
1, Clarinet 2, Crash
Cymbals, Euphonium,
Euphonium T.C., Flute 1,
Flute 2, Horn, Mallet
Percussion, Oboe,
Percussion 1, Percussion
2, Snare Drum, Timpani,
Trombone, Trumpet 1 and
more. - Grade 1 SKU:
CF.BPS137F Composed
by Michael Boo. Sws. Bps.
Full score. 16 pages.
Duration 2:20. Carl
Fischer Music #BPS137F.
Published by Carl Fischer
Music (CF.BPS137F).
ISBN 9781491158494.
UPC: 680160917099. 9 x 12
inches. Fanfare and
Jubilation is a Grade 1
work that is playable by
any beginning band with
any instrumentation due
to extensive doubling.
The mood is regal and
optimistic and is
non-programmatic,
conveying no picturesque
image or storyline. It is
appropriate for any
occasion. Accents are to
be emphasized more than
non-accented notes, but
are not to be hammered
hard. Stress that
accented notes are to be
played with the same good
tone as the other notes
and that pitches should
not suffer from the
additional emphasis.
Think of the accents as
more of an additional
emphasis from the air
column and not the
tongue. Percussion
accents are to played
with more emphasis than
non-accented notes, but
shouldnat be perceived as
being much louder.
Timpani is only two
pitches and is optional.
The piece will not suffer
at all if you donat have
access to Timpani or a
timpanist. Bells cover a
wide rangea|the lower
octave sections should
not be played louder just
because theyare low
pitched, as those notes
will still be
appropriately heard while
supporting the melody. Do
not use brass mallets.
Balter 10 Phenolic
mallets or equivalent
(such as clear Balter
Lexan or white Medium
Hard Poly models) are
most appropriate. Think
of the m. 10 accented
quarter notes tied to the
half notes (and similar
later examples) as being
akin to Horn rips in a
Hollywood movie. They are
to be emphasized slightly
but should not be
blaring. Even though they
are the only things
happening on counts 2 and
3, care must be given
that the young players
donat get carried away
and give them more
emphasis than is
musically desired. At m.
21, be careful that the
bass line isnat plodding
or over-emphasized due to
the accents. Those
players should be aware
of the sudden drop in
volume and lack of
accents at m. 25.
Attention to sudden
dynamic shifts will add
interest to the piece and
present a more musical
performance. Throughout
this entire section, try
to get all winds to
sustain a single breath
through four bars until
the breath marks. If they
are unable to do so,
please explain the
concept of staggered
breathing between members
of their section. There
may be a tendency among
the players to blast out
m. 57 to the end. Notes
should have more power
than the section from mm.
21-56, but are still to
be approached musically.
Explaining such concepts
during their early
musical development will
go far in helping them
develop good traits that
will pay off dividends in
the future. Fanfare
and Jubilation is a Grade
1 work that is playable
by any beginning band
with any instrumentation
due to extensive
doubling. The mood is
regal and optimistic and
is non-programmatic,
conveying no picturesque
image or storyline. It is
appropriate for any
occasion. Accents are to
be emphasized more than
non-accented notes, but
are not to be hammered
hard. Stress that
accented notes are to be
played with the same good
tone as the other notes
and that pitches should
not suffer from the
additional emphasis.
Think of the accents as
more of an additional
emphasis from the air
column and not the
tongue. Percussion
accents are to played
with more emphasis than
non-accented notes, but
shouldn't be perceived as
being much louder.
Timpani is only two
pitches and is optional.
The piece will not suffer
at all if you don't have
access to Timpani or a
timpanist. Bells cover a
wide range...the lower
octave sections should
not be played louder just
because they're low
pitched, as those notes
will still be
appropriately heard while
supporting the melody. Do
not use brass mallets.
Balter 10 Phenolic
mallets or equivalent
(such as clear Balter
Lexan or white Medium
Hard Poly models) are
most appropriate. Think
of the m. 10 accented
quarter notes tied to the
half notes (and similar
later examples) as being
akin to Horn rips in a
Hollywood movie. They are
to be emphasized slightly
but should not be
blaring. Even though they
are the only things
happening on counts 2 and
3, care must be given
that the young players
don't get carried away
and give them more
emphasis than is
musically desired. At m.
21, be careful that the
bass line isn't plodding
or over-emphasized due to
the accents. Those
players should be aware
of the sudden drop in
volume and lack of
accents at m. 25.
Attention to sudden
dynamic shifts will add
interest to the piece and
present a more musical
performance. Throughout
this entire section, try
to get all winds to
sustain a single breath
through four bars until
the breath marks. If they
are unable to do so,
please explain the
concept of staggered
breathing between members
of their section. There
may be a tendency among
the players to blast out
m. 57 to the end. Notes
should have more power
than the section from mm.
21-56, but are still to
be approached musically.
Explaining such concepts
during their early
musical development will
go far in helping them
develop good traits that
will pay off dividends in
the future. Fanfare
and Jubilation is a Grade
1 work that is playable
by any beginning band
with any instrumentation
due to extensive
doubling. The mood is
regal and optimistic and
is non-programmatic,
conveying no picturesque
image or storyline. It is
appropriate for any
occasion.Accents are to
be emphasized more than
non-accented notes, but
are not to be hammered
hard. Stress that
accented notes are to be
played with the same good
tone as the other notes
and that pitches should
not suffer from the
additional emphasis.
Think of the accents as
more of an additional
emphasis from the air
column and not the
tongue.Percussion accents
are to played with more
emphasis than
non-accented notes, but
shouldn’t be
perceived as being much
louder. Timpani is only
two pitches and is
optional. The piece will
not suffer at all if you
don’t have access
to Timpani or a
timpanist. Bells cover a
wide range…the
lower octave sections
should not be played
louder just because
they’re low
pitched, as those notes
will still be
appropriately heard while
supporting the melody. Do
not use brass mallets.
Balter 10 Phenolic
mallets or equivalent
(such as clear Balter
Lexan or white Medium
Hard Poly models) are
most appropriate.Think of
the m. 10 accented
quarter notes tied to the
half notes (and similar
later examples) as being
akin to Horn rips in a
Hollywood movie. They are
to be emphasized slightly
but should not be
blaring. Even though they
are the only things
happening on counts 2 and
3, care must be given
that the young players
don’t get carried
away and give them more
emphasis than is
musically desired.At m.
21, be careful that the
bass line isn’t
plodding or
over-emphasized due to
the accents. Those
players should be aware
of the sudden drop in
volume and lack of
accents at m. 25.
Attention to sudden
dynamic shifts will add
interest to the piece and
present a more musical
performance. Throughout
this entire section, try
to get all winds to
sustain a single breath
through four bars until
the breath marks. If they
are unable to do so,
please explain the
concept of staggered
breathing between members
of their section.There
may be a tendency among
the players to blast out
m. 57 to the end. Notes
should have more power
than the section from mm.
21-56, but are still to
be approached musically.
Explaining such concepts
during their early
musical development will
go far in helping them
develop good traits that
will pay off dividends in
the future. $7.00 - Voir plus => AcheterDélais: 1 to 2 weeks | | |
| Ray Cramer GIA Publications
SKU: GI.G-9344 A Teaching Music through Performance in Band 20th Anniv...(+)
SKU: GI.G-9344
A Teaching Music
through Performance in
Band 20th Anniversary
Edition. Composed by
Ray Cramer. Teaching
Music Through
Performance. Music
Education. 204 pages. GIA
Publications #9344.
Published by GIA
Publications (GI.G-9344).
ISBN 9781622772193.
English. Ray
Cramer’s
contribution to the
distinguished Teaching
Music through Performance
in Band series is but one
of the ways he has
advanced the art of band
music and performance.
Under his leadership as
Director of Bands at the
Indiana University School
of Music, the IU Wind
Ensemble earned an
international reputation
for outstanding musical
performances—only
one of his many and
varied accomplishments.
Now, Cramer’s ten
chapters on the teaching
of music throughout the
Teaching Music series are
collected in one volume,
making this a
treasure-trove of
practical advice and
inspiration. Step by
step, he shares the
methodology of selecting
appropriate literature
(Volume 1)—
including the importance
of performing music of
multicultural diversity
(Volume 2)—using
the director’s
personality to
successfully engage the
band (Volume 3), and the
nuts and bolts of
developing beautiful
ensemble tone (Volume 6),
along with practical
advice regarding making a
difference (Volume 4),
the road to inspired
teaching (Volume 8), and
relentlessly pursuing
excellence as a music
educator (Volume 10).
Cramer’s profound
love for music and the
students he helps make
music has been an
inspiration to readers of
the Teaching Music
through Performance in
Band series for 20 years.
This collection of essays
from one of the
preeminent bandmasters of
our time will inspire and
enlighten you on your
journey to become the
best music educator you
can be. $20.95 - Voir plus => AcheterDélais: 1 to 2 weeks | | |
| Folk Songs of the World [Conducteur et Parties séparées] - Intermédiaire De Haske Publications
4 Part Variable Wind Ensemble with Percussion - intermediate SKU: BT.DHP-1216...(+)
4 Part Variable Wind
Ensemble with Percussion
- intermediate SKU:
BT.DHP-1216326-070
Arranged by Wil van der
Beek. Music Box. Folk
Music. Set (Score &
Parts). Composed 2021. De
Haske Publications #DHP
1216326-070. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1216326-070).
ISBN 9789043162067.
English-German-French-Dut
ch. 1. Emerald
Isle, in this part, the
musical spotlight focuses
in on the green island of
Ireland and its great
wealth of traditional
folk music. The piece
opens with the air
‘My Lodging Is on
the Cold Ground’,
also known under the
title ‘Believe Me,
If All Those Endearing
Young Charms’
(bars 5-24). Next, we
hear another well-known
air ‘The Minstrel
Boy’ (bars 29-44).
Finally, the air
‘The Groves of
Blarney’, possibly
better known as
‘The Last Rose of
Summer’ (bars
53-68) is heard. Each air
is heralded by a short
introduction and brought
to an end by a short
conclusion. 2. Old
Kentucky Memories,
following an introduction
of 14 bars all attention
is claimed by the song
‘My Old Kentucky
Home’. As the
piece goes on, snippets
of memories emerge,
fleetingly, surfacing
fast, but quickly
disappearing again: this
is musically featured by
way of small motifs and
themes from other songs.
These can be heard
briefly, and then they
disappear, musing on Old
Kentucky until the
introduction returns to
end the piece. 3.
Uppland, is a province in
Sweden that had a rich
folk music culture, like
the whole of Sweden, that
boasts many songs and
dances. A notable amount
of these songs and dances
have been composed in
minor keys, three of
which feature in this
part. First, we hear
‘Svensk
folkvisa’(bars
1-38), followed by the
famous
‘Värmlandsvisan
€™ (bars 39-67) and
then brought to an end by
‘Vexelsang’
(bars 68-end). 4.
Ratatouille, in this
part, no folk songs of
just one country or one
province are featured.
This piece is a mishmash
(or ratatouille), a
hotchpotch of three folk
songs with no significant
relation at all. In
succession, we hear a
song from Russia (bars
1-30), one from Japan
(bars 31-58) and one from
Australia (bars 59-end).
The composer of the
Russian song titled
‘The
Nightingale’ is
Alexander Alyabyev (1787
1851), but the composers
of the Japanese song
titled
‘Sakura’ and
the Australian
‘Waltzing
Matilda’ are
unknown.
1.
Emerald Isle, in dit deel
zijn de muzikale
schijnwerpers gericht op
het groene eiland
Ierland, op de grote
rijkdom aan traditionele
volksmuziek. Het werkje
opent met de air
‘My Lodging Is on
the Cold Ground’,
ook bekend onder de titel
‘Believe Me, If All
Those Endearing Young
Charms’ (maat
5-24). Daarna volgt de
bekende air ‘The
Minstrel Boy’
(maat 29-44). En ten
slotte horen we nog de
air ‘The Groves of
Blarney’,
misschien beter bekend
als ‘The Last Rose
of Summer’ (maat
53-68). Elke air wordt
voorafgegaan door een
korte inleiding en
beëindigd met een
korte afsluiting. 2. Old
Kentucky Memories, na een
inleiding van 14 maten
(deels ook als afsluiting
van dit deel gebruikt)
wordt alle aandacht
opgeëist door de song
‘My Old Kentucky
Home’. Al gauw
doemen er echter flarden
van herinneringen op,
vluchtig, snel opkomend,
maar ook weer snel
verdwijnend: dit krijgt
muzikaal gestalte door
middel van motiefjes en
thema’s uit andere
songs. Deze zijn even
hoorbaar en dan weer vlug
verdwenen... Mijmeren
over Old Kentucky dus...
3. Uppland, is een
provincie in Zweden met
een rijke muziekcultuur,
zoals heel Zweden
trouwens ruim bedeeld is
met volksliederen en
volksdansen. Opvallend
veel van deze liederen en
dansen zijn gecomponeerd
in mineurtoonsoorten. Dit
is ook het geval met de
drie voor dit deel
uitgekozen songs: als
eerste ‘Svensk
folkvisa’(maat
1-38), gevolgd door het
bekende
‘Värmlandsvisan
€™ (maat 39-67) en
tot besluit
‘Vexelsang’
(maat 68-slot). 4.
Ratatouille, in dit deel
worden geen volksliedjes
van één land of
één provincie
belicht. Dit werkje is
een
‘ratjetoe’
(ratatouille), een
allegaartje van drie
folksongs die onderling
geen enkel verband met
elkaar hebben: de enige
overeenkomst is dat ze
alle drie als volksmuziek
bestempeld kunnen worden.
Achtereenvolgens klinkt
er een lied uit Rusland
(maat 1-30), uit Japan
(maat 31-58) en uit
Australië (maat
59-slot). Van het
Russische lied met de
titel ‘De
nachtegaal’ is de
componist bekend: dat is
Aleksandr Aljabjev (1787
1851). Van het Japanse
lied
‘Sakura’ en
de Australische song
‘Waltzing
Matilda’ kennen we
niet de componist
niet.
1. Emerald
Isle, in diesem Abschnitt
richtet sich die
musikalische
Aufmerksamkeit auf die
grüne Insel Irland mit
ihrem großen Reichtum
an traditioneller
Volksmusik. Das Stück
beginnt mit der Melodie
My Lodging Is on the Cold
Ground“, auch
bekannt unter dem Titel
Believe Me, If All Those
Endearing Young
Charms“ (Takt
5-24). Anschließend
erklingt die bekannte
Melodie The Minstrel
Boy“ (Takt 29-44).
Schließlich ist The
Groves of Blarney“,
vielleicht bekannter
unter dem Titel The Last
Rose of Summer“
(Takt 53-68), zu
hören. Jede Melodie
wird durch eine kurze
Einleitung angekündigt
und mit einem kurzen
Nachspiel beendet. 2. Old
Kentucky Memories, nach
einer 14 Takte dauerndern
Einleitung tritt das Lied
My Old Kentucky
Home“ in den
Mittelpunkt. Im weiteren
Verlauf des Stücks
erscheinen
bruchstückhafte
Erinnerungen, die fast so
schnell wieder
verschwinden, wie sie
auftauchen. Dies wird
musikalisch durch kleine
Motive und Themen aus
anderen Liedern
dargestellt. Diese sind
kurz zu hören und
verschwinden dann,
während man über
Old Kentucky nachdenkt,
bis die Einleitung wieder
erklingt, die zum Schluss
des Stückes führt.
3. Uppland, ist eine
schwedische Provinz, die
wie ganz Schweden eine
reiche Volksmusikkultur
mit vielen Liedern und
Tänzen hat. Eine
große Anzahl der
Lieder und Tänze, von
denen drei in diesem
Abschnitt enthalten sind,
stehen in Moll-Tonarten.
Zuerst hören wir
Svensk folkvisa“
(Takt 1-38), darauf
erklingt das berühmte
Värmlandsvisan“
(Takt 39-67) und am Ende
Vexelsang“ (Takt
68-end). 4. Ratatouille,
in diesem Abschnitt
werden nicht die
Volkslieder eines
einzigen Landes oder
einer einzigen Provinz
vorgestellt, sondern das
Stück ist ein Mischung
(oder Ratatouille“)
aus drei Volksliedern,
die keinerlei Beziehung
zueinander haben.
Zunächst erklingt ein
Lied aus Russland (Takt
1-30), dann eines aus
Japan (Takt 31-58) und
zum Schluss eines aus
Australien (Takt
59-Ende). Der Komponist
des russischen Liedes mit
dem Titel The
Nightingale“ ist
Alexander Alyabyev (1787
1851). Die Komponisten
des japanischen Liedes
Sakura“ und der
australischen Melodie
Waltzing Matilda“
sind unbekannt.
1.
Emerald Isle (ÃŽle
d’émeraude),
cette première partie
met en vedette la
verdoyante île
d’Irlande et son
riche patrimoine de
musique folklorique
traditionnelle. Elle
s’ouvre avec «
My Lodging Is on the Cold
Ground », un air
également connu sous
le titre « Believe Me,
If All Those Endearing
Young Charms »
(mesures 5-24). Vient
ensuite un autre air
célèbre, « The
Minstrel Boy »
(mesures 29-44),
lui-même suivi de «
The Groves of Blarney
», peut être mieux
connu sous le titre «
The Last Rose of Summer
» (mesures 53-68).
Chaque air est annoncé
par une courte
introduction et
s’achève avec
une courte conclusion. 2.
Old Kentucky Memories
(Souvenirs du vieux
Kentucky), après une
introduction de 14
mesures, toute
l’attention se
porte sur la chanson «
My Old Kentucky Home
». A fil de la
pièce, des fragments
de souvenirs fugaces
émergent,
disparaissant aussi vite
qu’ils se
présentent : cette
impression est
créée par le biais
de courts motifs et
thèmes empruntés
d’autres chansons.
On les entend
brièvement puis ils
s’estompent, comme
de lointains souvenirs du
vieux Kentucky,
jusqu’ une reprise
de l’introduction
pour conclure la
pièce. 3. Uppland, est
une province suédoise
aux riches traditions
musicales, tout comme
l’ensemble de la
Suède, qui compte de
nombreuses danses et
chansons. Beaucoup sont
en tonalité mineure,
et cette partie en
comprend trois. La
première est «
Svensk folkvisa »
(mesures 1-38), qui est
suivie de «
‘Värmlandsvisan
» (mesures 39-67), et
la pièce
s’achève avec
« Vexelsang »
(mesure 68 jusqu’
la fin). 4. Ratatouille,
cette dernière partie
ne comprend pas
d’air provenant
d’un seul pays.
C’est un
méli-mélo, une «
ratatouille » de trois
chansons folkloriques
sans aucun lien. Il y a
d’abord une
chanson russe, « Le
Rossignol » (mesures
1-30), puis « Sakura
», originaire du Japon
(mesures 31-58) et,
enfin, « Waltzing
Matilda », venue
d’Australie
(mesure 59 jusqu’
la fin). La chanson russe
est d’Alexander
Alyabyev (1787-1851),
mais nous ignorons les
auteurs des deux autres
chansons. $36.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| The Godfather Waltz Ensemble de cuivres [Conducteur et Parties séparées] - Facile Anglo Music
Brass Band - Grade 3 SKU: BT.AMP-323-030 From the Paramount Pictures T...(+)
Brass Band - Grade 3
SKU:
BT.AMP-323-030
From the Paramount
Pictures THE
GODFATHER. Composed
by Nino Rota. Arranged by
Philip Sparke. Anglo
Music Midway Series.
TV-Film-Musical-Show. Set
(Score & Parts). Composed
2011. Anglo Music Press
#AMP 323-030. Published
by Anglo Music Press
(BT.AMP-323-030). 9x12
inches.
English-German-French-Dut
ch. Francis Ford
Coppola‘s 1972 film
The Godfather is
seen by many to be a
turning point in
cinematic history. The
sparse score, written by
Nino Rota, is famous for
its haunting main theme,
played by a solo trumpet,
from which The
Godfather Waltz is
derived. Philip Sparke
has created a stunning
arrangement of this
theme, which appears in
all three parts of the
trilogy.
Velen
zien de film The
Godfather uit 1972 van
Francis Ford Coppola als
het keerpunt in de
filmgeschiedenis. Een
solotrompet speelt het
indringende hoofdthema
van de sobere filmmuziek
van Nino Rota. Dit thema,
dat Philip Sparke
meesterlijkomzette voor
blaasorkest, wordt in
alle delen van de
trilogie gebruikt en
kreeg zelfs een Oscar
voor beste
filmmuziek.
Franci
s Ford Coppolas Film
Der Pate
(Originaltitel: The
Godfather) von 1972
wird von vielen als ein
Wendepunkt in der
Filmgeschichte
betrachtet. Die schlichte
Filmmusik von Nino Rota
ist besonders für
ihr eindringliches
Hauptthema berühmt,
welches von einer
Solo-Trompete gespielt
wird. Dieses Thema, das
Philip Sparke meisterlich
für Blasorchester
umsetzt, wurde in allen
Teilen der Film-Trilogie
verwendet und wurde mit
einem Oscar
ausgezeichnet.
RÃ
©alisé par Francis
Ford Coppola en 1972,
The Godfather (Le
Parrain) a provoqué un
réel tournant dans
l’histoire du
cinéma. The
Godfather Waltz (La
Valse du Parrain),
célèbre pour son
thème lancinant
interprété la
trompette, et
imprégné de la
sobriété dont a su
faire preuve Nino Rota,
trouve également sa
place dans Le Parrain
II et Le Parrain
III. Philip Sparke a
réalisé avec
maestria un arrangement
pour orchestre
d’harmonie de
cette mélodie
primée par un Oscar en
1975.
Per molti
cinefili Il
Padrino (1972) di
Francis Ford Coppola è
ancora oggi una vera
pietra miliare del
genere, anche per il tema
affrontato. La colonna
sonora firmata Nino Rota
è divenuta famosa
anche grazie al solo per
tromba, di
un’incisivit
davvero unica. Utilizzato
in tutta la trilogia e
premiato con un Oscar,
questo tema è ora
disponibile per banda in
un superlativo
arrangiamento firmato
Philip Sparke. $90.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| The Godfather Waltz Ensemble de cuivres [Conducteur] - Facile Anglo Music
Brass Band - Grade 3 SKU: BT.AMP-323-130 From the Paramount Pictures T...(+)
Brass Band - Grade 3
SKU:
BT.AMP-323-130
From the Paramount
Pictures THE
GODFATHER. Composed
by Nino Rota. Arranged by
Philip Sparke. Anglo
Music Midway Series.
TV-Film-Musical-Show.
Score Only. Composed
2011. 16 pages. Anglo
Music Press #AMP 323-130.
Published by Anglo Music
Press (BT.AMP-323-130).
9x12 inches.
English-German-French-Dut
ch. Francis Ford
Coppola‘s 1972 film
The Godfather is
seen by many to be a
turning point in
cinematic history. The
sparse score, written by
Nino Rota, is famous for
its haunting main theme,
played by a solo trumpet,
from which The
Godfather Waltz is
derived. Philip Sparke
has created a stunning
arrangement of this
theme, which appears in
all three parts of the
trilogy.
Velen
zien de film The
Godfather uit 1972 van
Francis Ford Coppola als
het keerpunt in de
filmgeschiedenis. Een
solotrompet speelt het
indringende hoofdthema
van de sobere filmmuziek
van Nino Rota. Dit thema,
dat Philip Sparke
meesterlijkomzette voor
blaasorkest, wordt in
alle delen van de
trilogie gebruikt en
kreeg zelfs een Oscar
voor beste
filmmuziek.
Franci
s Ford Coppolas Film
Der Pate
(Originaltitel: The
Godfather) von 1972
wird von vielen als ein
Wendepunkt in der
Filmgeschichte
betrachtet. Die schlichte
Filmmusik von Nino Rota
ist besonders für
ihr eindringliches
Hauptthema berühmt,
welches von einer
Solo-Trompete gespielt
wird. Dieses Thema, das
Philip Sparke meisterlich
für Blasorchester
umsetzt, wurde in allen
Teilen der Film-Trilogie
verwendet und wurde mit
einem Oscar
ausgezeichnet.
RÃ
©alisé par Francis
Ford Coppola en 1972,
The Godfather (Le
Parrain) a provoqué un
réel tournant dans
l’histoire du
cinéma. The
Godfather Waltz (La
Valse du Parrain),
célèbre pour son
thème lancinant
interprété la
trompette, et
imprégné de la
sobriété dont a su
faire preuve Nino Rota,
trouve également sa
place dans Le Parrain
II et Le Parrain
III. Philip Sparke a
réalisé avec
maestria un arrangement
pour orchestre
d’harmonie de
cette mélodie
primée par un Oscar en
1975.
Per molti
cinefili Il
Padrino (1972) di
Francis Ford Coppola è
ancora oggi una vera
pietra miliare del
genere, anche per il tema
affrontato. La colonna
sonora firmata Nino Rota
è divenuta famosa
anche grazie al solo per
tromba, di
un’incisivit
davvero unica. Utilizzato
in tutta la trilogia e
premiato con un Oscar,
questo tema è ora
disponibile per banda in
un superlativo
arrangiamento firmato
Philip Sparke. $23.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Audio Mixing Boot Camp Alfred Publishing
(Hands-On Basic Training for Musicians). Composed by Bobby Owsinski. Book; Books...(+)
(Hands-On Basic Training
for Musicians). Composed
by Bobby Owsinski. Book;
Books and DVDs; DVD;
Method/Instruction; Pro
Audio; Pro Audio
Textbook; Reference
Textbooks. Boot Camp. 160
pages. Published by
Alfred Music
$29.99 - Voir plus => AcheterDélais: 1 to 2 weeks | | |
| Variations on "America" Piano seul Theodore Presser Co.
Chamber Music Piano SKU: PR.110418370 Composed by Charles Ives. Arranged ...(+)
Chamber Music Piano
SKU: PR.110418370
Composed by Charles Ives.
Arranged by Danny Holt.
Performance Score. 20
pages. Duration 8
minutes. Theodore Presser
Company #110-41837.
Published by Theodore
Presser Company
(PR.110418370). ISBN
9781491135075. UPC:
680160686247. Compo
sed as an organ solo by
the 17-year-old Ives for
his own performance
purposes, the beloved
Variations on America is
a treat for any occasion,
whether a holiday
concert, a serious
recital, or other special
event. Danny
Holt’s
transcription for Piano,
Four Hands adds a
dazzling new option to
play at home or on stage,
taking best advantage of
Ives’ tremendous
contrasts in color,
dynamics, and
texture. Composed when
Charles Ives was a
teenager, Variations on
“America†is
both a convenient
introduction to
Ives’ body of
work, and an early
example of his
iconoclastic musical
voice and creative
genius. Just a few years
after composing this
piece, Ives would leave
home to study music at
Yale. But until then he
had been taught by his
father, George (who had
been a bandmaster in the
Civil War). George
subjected the young Ives
to experiments such as
singing a song in one key
while being accompanied
in another, or arranging
for two marching bands to
converge on a town
center, with the
resulting cacophony that
ensued.The Variations
exemplifies an early
period of experimentation
in Ives’ work,
spurred on by the unusual
pedagogy of his father.
The piece is particularly
notable for its use of
bitonality in the two
interludes, subtly
foreshadowing more
well-known examples by
Stravinsky, Bartók,
and others by
approximately two
decades.The bitonal
interludes were so ahead
of their time, in fact,
they were omitted from
the first copy that was
submitted to a publisher
in 1892. (Alas, the piece
was rejected even despite
these
“shockingâ€
elements having been left
out, and it wasn’t
published until more than
five decades later.)
There is some ambiguity
about when exactly Ives
added the interludes into
his manuscript copy,
though ample evidence
suggests he had performed
the piece with the
interludes around the
time he notated the piece
in 1891-92. In any case,
in light of this piece
and his other polytonal
explorations from the
last decade of the 19th
century, it seems fair to
give Ives credit for
being a pioneer in this
area!This arrangement for
Piano, Four Hands,
closely follows
Ives’ original
version for organ,
setting aside William
Schuman’s popular
adaptation for symphony
orchestra and William
Rhoads’ band
transcription of the
Schuman orchestration.
Pianists will find that
the piece translates well
to the instrument.
Ideally, the choreography
and logistics of
elbow-to-elbow four-hands
playing approximates the
wild joy one gets from
watching an organist play
the piece (e.g., the
elaborate pedal part in
the final variation).In
preparing this
publication, attention
was paid to details in
the dual Critical
Editions (Presser
443-41003) of both
Ives’ manuscript
edition and the 1949
publication edited by
organist E. Power Biggs
(who is credited with
discovering what had been
a long-lost, forgotten
work.) But as with much
of Ives’ output,
attempting to create a
true
‘urtext’
score is a futile
endeavor, and especially
with a piece such as this
one – in which
Ives incorporated
improvisation in live
performance –
seems unnecessary anyhow.
True die-hards are of
course encouraged to
consult the critical
editions and even find
inspiration in the
orchestrated version.
Generally, performers are
advised to be wild, have
fun, and not to be too
rigid in their
interpretive
choices.Dynamics in this
arrangement mostly follow
the organ score closely.
Pianists will use good
judgment about pedaling
throughout, which should
be straightforward and
intuitive. Courtesy
accidentals have been
provided frequently
– without
parentheses –
balancing the need for
extra clarity in the
context of Ives’
murky musical language,
and a desire to avoid
unnecessary clutter.A few
notes that might inform
interpretive
decisions:mm. 15-16:
There are inconsistencies
here between Ives’
original manuscript and
the 1949 Biggs edition,
regarding the top voice
in m. 15, beat 3 (C# vs.
Cn) and m. 16 (D Major
vs. D Minor).mm. 76-84 &
143-146: In both
Interludes, Ives
emphatically notates
extreme dynamic contrast,
in order to highlight the
bitonality. Although it
may seem counterintuitive
(or even a misprint, as
has apparently been
misconstrued by some),
performers are urged to
follow the
composer’s
marking!m. 109: Two-note
slurs have been added
here for clarity and
consistency with other
similar passages, though
they do not appear in
either the original
manuscript or Biggs.m.
112: The last two eighth
notes of Primo appear as
16ths in the original
manuscript.mm. 183-186:
The original manuscript
has a slightly different
bass line.mm. 184 & 186:
Primo gestures have been
re-written to be slightly
more idiomatic for Piano,
Four Hands.m. 186: The
breath mark at the end of
this bar does not appear
in either the manuscript
or Biggs, but is an
editorial suggestion
– aside from being
appropriately dramatic,
it will indeed be
necessary in a
reverberant hall!I would
like to thank Steven
Vanhauwaert, the other
half of my piano duo,
4handsLA, for his input
on early drafts of this
arrangement.—
Danny Holt, April
2022. $24.99 - Voir plus => AcheterDélais: 1 to 2 weeks | | |
| Sleep, My Child - Facile Carl Fischer
Orchestra Cello, Contrabass, Piano, Viola, Violin 1, Violin 2, Violin 3 - Grade ...(+)
Orchestra Cello,
Contrabass, Piano, Viola,
Violin 1, Violin 2,
Violin 3 - Grade 2.5
SKU: CF.YAS186
Shlof, Mayn Kind.
Composed by Larry Clark.
Young String Orchestra
(YAS). Set of Score and
Parts. With Standard
notation.
8+5+2+8+5+5+3+12 pages.
Duration 2018. Carl
Fischer Music #YAS186.
Published by Carl Fischer
Music (CF.YAS186).
ISBN 9781491151518.
UPC: 680160909018. 9 x 12
inches. Key: D
minor. A stunning
and heart-wrenching
composition based on the
Jewish folk son Shlof,
Mayn Kind. You can
hear the emotional
content pour out of this
piece written in memory
of an outstanding
orchestra director. The
piece beginnings with
original material to set
the tone, followed by a
violin solo on the song.
It them develops through
a variety of different
harmonic presentation
before building to a nice
key change and climatic
moment. The piece ends as
it began, but with a more
hopeful tone. An amazing
piece. Sleep, My Child
was commissioned by the
Madison Middle School
Band and Orchestra in
Tampa, Florida, and is
dedicated to the memory
of their Director of
Orchestras Kevin Frye.
Director of Bands Chris
Shultz championed the
commissioning of this
piece to honor Kevin
after he passed away in
December 2016. Mr. Frye
was a beloved member of
the staff at Madison
Middle as well as the
music community of Tampa
and the state of
Florida. I was a
personal friend of
Kevin’s. We were
in several musical groups
together when we were
young that were formative
to both of our musical
careers. I also
guest-conducted his
Madison Middle School
Orchestra several times
over the past four years.
His musicianship,
teaching skills and love
for his students were
exemplary.When taking on
the challenge of writing
a piece to honor
Kevin’s legacy,
Mr. Shultz and I decided
to try and include
several important aspects
of Kevin’s life
into the piece. Kevin was
proudly Jewish, a
fantastic trumpet player
and loved Jazz. With that
in mind, and after a lot
of research, a Jewish
folk song Shlof, Mayn
Kind was selected as the
basis for the piece, not
to be religious, but to
honor his faith and
heritage. Plus it is a
beautiful song and I felt
the title reflected the
sentiment I was looking
to express, which is of
someone taking rest after
a long battle with
illness, so a lullaby
seemed appropriate.I also
wanted to incorporate
Jazz into the piece, but
in a concert setting, so
you will hear as the
piece develops, the
harmonies of the folk
song expand into ones
found more commonly in
Jazz compositions.Â
Not in a far out way, but
in a subtle way to again
honor this part of his
life. For example the
climactic moment of the
piece at the fermata in
m. 57 is a Dbmaj9#11
chord. It appropriately
give the piece the angst
that I was looking for at
this moment in the piece,
while honoring the
importance of Jazz in
Kevin’s musical
life.The piece was also
conceived to include both
the Madison band and
orchestra in the
performance at the
premiere. I wanted the
pieces to work separately
by the band and
separately by the
orchestra, but I also
wanted them to be able to
play the piece together
to honor Kevin.The piece
begins with original
material designed to set
the mood of the piece
with a tempo/style
marking of pensive, but
also as material that I
used as connective
musical tissue between
statements of the folk
song. After this
introduction, the folk
song is presented by a
solo violin (or clarinet)
with orchestral
accompaniment in a simple
straight forward
presentation of the song.
This is followed by a
woodwind section
statement of the folk
song accompanied by muted
trumpets. During this
presentation the harmony
starts to expand with
more color notes in the
chords. The low brass are
added half way through
this statement to add
depth and lushness.The
introductory material
returns, but with some
angry hits in the lower
voices. This leads to a
full ensemble state of
new material that is used
to transition to the
climax of the piece, and
to build tension. After
the build, the piece
modulates to a shortened
statement of the folk
song with more advanced
harmonies and an active
counter line in the
violas, horns, saxes and
first clarinets to
further build the
tension. This tension
is released at the
fermata in m. 57 as
mentioned above. After a
thoughtful pause, the
piece concludes with a
completion of the folk
song again with a solo
violin (or clarinet)
followed by a return of
the introductory material
to tie the piece
together. The piece ends
hopeful, with a solo
trumpet (Kevin’s
instrument) that is
dissonant at first, but
then resolves as if to
say, Everything will be
OK! It has been my
distinct honor to have
been asked to write this
piece in Kevin’s
memory! I hope that in
some small way the piece
helps to bring comfort to
his family, students,
colleagues and to all
those that knew
him!–Larry
ClarkLakeland, FLÂ
2017.
About Carl
Fischer Young String
Orchestra
Series Thi
s series of Grade 2/Grade
2.5 pieces is designed
for second and third year
ensembles. The pieces in
this series are
characterized
by: --Occasionally
extending to third
position --Keys
carefully considered for
appropriate
difficulty --Addition
of separate 2nd violin
and viola
parts --Viola T.C.
part
included --Increase
in independence of parts
over beginning levels $55.00 - Voir plus => AcheterDélais: 1 to 2 weeks | | |
| Stop and Go [Set de Parties séparées] Peters
Jazz Ensemble 2 Alto saxophones, 2 Tenor saxophones, 3 trumpet, 2 trombonne, pia...(+)
Jazz Ensemble 2 Alto
saxophones, 2 Tenor
saxophones, 3 trumpet, 2
trombonne, piano, guitar,
double bass, Dr SKU:
PE.EP68488A Composed
by Jelly Roll Morton.
Jazz Ensembles. Edition
Peters. Part(s). 60
pages. Edition Peters
#98-EP68488A. Published
by Edition Peters
(PE.EP68488A). ISBN
9790300758909.
English. At the
end of 1938, Jelly Roll
Morton (1890-1941)
returned to New York from
his years in Washington,
D.C. Recent publicity had
made a comeback seem
possible, and he hoped to
recapture the prominent
place in the jazz world
that he had held in the
1920s. Still well known,
though mainly as a New
Orleans music pioneer, he
understood that in order
to be taken seriously as
a contemporary artist, he
needed to form a big band
like those of his
competition, such as Duke
Ellington, Count Basie,
Benny Goodman, and Tommy
and Jimmy Dorsey. In the
1920s Morton's recordings
and tours featured a
ten-piece band following
the first-generation
big-band format. But in
the late 1930s, larger
groups were popular, so
Morton assembled a
conventional '30s band
consisting of four
saxophones, six brass,
and four rhythm. The band
was to open at the Golden
Gate Ballroom in Harlem
on April 17th, 1939, but
on opening night Morton
collapsed before going
onstage. During his
recuperation from the
asthma and heart problems
that dogged him, the band
broke up, never to
reassemble. Only six
items written for that
band's instrumentation
are known to exist:
Morton's arrangements of
his own compositions --
Finger Breaker, GanJam,
Good Old New York, Mister
Joe, and Stop and Go --
and an arrangement,
Mamies' Blues, by another
artist. -- James Dapogny
(Editor) As an
editor, Dapogny shows his
customary sound musical
scholarship and deep
knowledge of Morton's
style....The publishers
are to be congratulated
for bringing this
fascinating work into the
public domain, which
throws a totally new
light on 'Mister Jelly
Lord.' Who knows what he
would have achieved had
he lived beyond his
alleged 51 years?
--Martin Litton, for JUST
JAZZ (Feb 2011) $39.00 - Voir plus => AcheterDélais: 1 to 2 weeks | | |
1 ... 301 Page suivante 331 361 391 |