Suite No. 1 Guitare Guitare classique [Conducteur] - Avancé Productions OZ
Guitar solo - Advanced SKU: DZ.DZ-4308 Composed by Giorgio Mirto. Score. ...(+)
Guitar solo - Advanced
SKU: DZ.DZ-4308
Composed by Giorgio
Mirto. Score. Les
Productions d'OZ #DZ
4308. Published by Les
Productions d'OZ
(DZ.DZ-4308).
ISBN
9782898522253.
Foll
owing a recent experience
on the jury of a guitar
competition, I noted with
great pleasure that
Giorgio Mirto, with whom
I had shared the role of
juror, wanted to
celebrate the experience
of the competition -
during from which we
discovered that we had
had a great affinity of
thought - with something
which could endure over
time and not evaporate as
often happens in short
and occasional meetings
between musicians. He did
it as a true composer,
which he is, and
dedicated to me a very
beautifully crafted Suite
to which I allowed myself
to collaborate at least
formally, by suggesting
titles for the four
movements. This is how
Suite n.1 was born, a
piece that does not
strictly respect the
formal rules of the
Baroque era, but
reinterprets and reuses
them in a new key. The
work's obvious late
Baroque inspiration led
me to find titles that
invited the performer to
delve deeper into the
work's aesthetic
inspiration. So I
suggested to Giorgio that
he title the four
movements with something
that linked their content
to four greats of the
18th century. German
masters. The prelude has
thus become from Eisenach
because of its sometimes
improvised Bach-like
atmosphere, the second
movement, vaguely
toccata, speaks an organ
language in the manner of
Buxtehude (who lived in
Lübeck), the slow
movement has a Handelian
quality - and Handel was
born in Halle - and the
last movement, far from
being a true Chaconne,
undoubtedly has the
latter's taste for
variation and ostinato,
typical traits of
Telemann who lived in
Magdeburg. The cities
that appear in the titles
are therefore indelible
to the authors cited.
Furthermore, one should
not think that the style
of the work is in any way
German, given that
Giorgio Mirto expresses
himself in a very joyful
language that synthesizes
modality with minimalism,
all seasoned with a a nod
to Pink's progressive
rock Floyd. or a Mike
Oldfield... The result of
this mixture of ideas,
inspirations and styles
is a work that personally
I never tire of reading
and rereading, for the
freshness that emanates
from it and for the
climate expressive which
rises, nourishing itself
with full efficiency. We
ultimately cannot ignore
that the note B, the one
which marks in a minor
way some of the most
expressive works of the
guitar repertoire, from
the study of Sor which
made generations of
students fall in love
with the guitar, until to
that of Frank Martin's
Four Pieces via La
Catedral di Barrios, is
the modal fulcrum of the
entire Suite: it is true
that the Prelude begins
with a clear chord in E
minor and lingers on an
open ending in A minor ,
but it almost seems that
the initial E serves as a
launching pad for a
continuation of the work
in which the dominant,
that is to say the B, is
the true musical North,
the pole star which
guides us in the other
three movements until the
end of the Chaconne de
Magdebourg. I wish
Giorgio and our Suite
great longevity and a
favorable destiny in the
complex and complex world
of contemporary guitar
composition. And I thank
him again, flattered by
his very kind
dedication.
For
Chamber Orchestra.
Composed by James
Matheson. This edition:
Version 6/10/10. Sws.
Contemporary. Full score.
With Standard notation.
Composed February 13
2003. 84 pages. Duration
18 minutes. Theodore
Presser Company
#416-41423. Published by
Theodore Presser Company
(PR.416414230).
ISBN
9781598066630. UPC:
680160602087. 9x12
inches.
Colonnade
is James
Matheson’s
intriguing response to
the Albany
Symphony’s
commission to create a
work inspired by the NY
State Board of Education
Building, designed by the
renowned architect Rafael
Guastavino. Matheson
explains that “A
colonnade acts as a
metaphor for the tension
between knowledge and
perception. The columns
are the same height and
equidistant from each
other; while the mind
understands this fully,
there exists no place
from which one can
perceive this –
the columns always appear
to be of uneven height
and spacing. If one then
adds motion to
perspective, identical
columns acquire
elasticity, and begin to
change kaleidoscopically
– they shrink,
grow, become closer, and
then further
apart.†This
structural paradox is
given musical life in the
outer sections of
Colonnade, while the
long, arching middle
section is inspired by
the vaulted ceiling of
one of the
building’s largest
rooms, enhancing the
structure’s
spacious openness and
lightness. Colonnade
is inspired by
Albany’s majestic
New York State Board of
Education Building, and
written on a commission
from the Albany Symphony
Orchestra. It was an
intriguing task, in part
because in order to
accept the commission I
had to agree to write a
work “inspired
by†a building I
had not yet seen.
Thisproblem was
compounded by the fact
that, for me, the very
notion of extra-musical
inspiration is a complex
one, particularly with
respect to literary or
visual sources. I
generally find ideas and
abstracted notions more
generative of musical
ideas than specific ones
(a poem, an experience, a
painting). So when I went
to seeand tour the
building, I sought to
identify fundamental
formal aspects of the
building which I could
process into musical
ideas, and would then be
linked to the building
through a sense of formal
relationship. In theend,
two characteristics of
the building stood out as
noteworthy and
undiminished by time
(compared with, for
instance, the
building’s
rotunda, which contains a
series of quaintly
outdated allegorical
paintings): theexterior
colonnade and a beautiful
interior vaulted ceiling,
designed by Rafael
Guastavino.For me, a
colonnade acts as a
metaphor for the tension
between knowledge and
perception. We all know,
for instance, that the
columns are of the same
height and are
equidistant from each
other. Nevertheless,
while the mind
understands this fully,
it is also the case that
there exists no place
– no standpoint or
viewpoint –
anywhere in the universe
– from which one
can perceive this; the
columns always appear to
be of uneven height and
spacing. If one then adds
motion to perspective
– a walk along the
colonnade, for instance
– the fixed, even,
rigidly identical columns
acquire elasticity, and
begin to change
kaleidoscopically
– they shrink,
grow, become closer, and
then further apart.
Further, the detail of
the building’s
façade behind the
colonnadeshifts into and
out of visibility, with
different portions
obscured by the columns
from each vantage point.
These considerations
underlie the outer
sections of Colonnade, in
which a continuously
repeated, continuously
varied rising figure
– suggestive of a
column –
dominates. The iterations
of this elastic,
evolvingfigure are
interspersed with other
music – suggestive
of the building’s
façade. The second
feature of the building
that caught my attention
was the vaulted ceiling,
designed by Guastavino,of
one of the
building’s largest
rooms. The ceiling
enhances the spaciousness
of the room, giving it an
openness and lightness
that is quite
captivating. The middle
section of Colonnade has
this openness at its
core, and is dominated by
long, arching lines that,
to me, suggest the
refined beauty of this
ceiling.World premiere
March 8, 2003; Albany
Symphony Orchestra
conducted by David Alan
Miller.
For 5 Percussionists
and Orchestra.
Composed by Ellen Taaffe
Zwilich. Contemporary.
Large Score. With
Standard notation.
Composed 2003. 72 pages.
Duration 30 minutes.
Theodore Presser Company
#446-41192L. Published by
Theodore Presser Company
(PR.44641192L).
UPC:
680160610860. 11 x 14
inches.
One of my
greatest pleasures in
writing a concerto is
exploring the new world
that opens for me each
time I enter the
sometimes alien, but
always fascinating, world
of a solo instrument or
instruments. For me, the
challenge is to discover
the deepest nature of the
solo instrument (its
karma, if you will) and
to allow that essential
character to guide the
shape and form of the
work and the nature of
the interaction between
soloists and orchestra.
In recent years, many of
us have become more aware
of the musical world
outside the Western
tradition of musics that
follow different
procedures and spring
from other aesthetics.
And contemporary
percussionists have
opened many of these
worlds to us, as they
have ventured around the
globe, participating in
Brazilian Samba schools,
studying Gamelan and
African drumming with
local experts, collecting
instruments from Asia and
Africa and South America
and the South Pacific,
widening our horizons in
the process. I will never
forget our first meeting
in Toronto when Nexus
invited me into their
world of hundreds of
exciting percussion
instruments. The vast
array of instruments in
the collection of the
Nexus ensemble is truly
global in scope as well
as offering a thrilling
sound-universe. I was
inspired by the
incredible range of sound
and moved by the fact
that so many of these
instruments were musical
reflections of a
spiritual dimension.
After long consideration,
I decided that it would
not only be impossible,
but even undesirable for
this
Western-tradition-steeped
composer to attempt to
use these instruments in
a culturally authentic
way. My goal was an
existential kind of
authenticity: searching
instead for universal
ideas that would be true
to both myself and the
performers while
acknowledging the
traditional uses of the
instruments. Since many
percussion instruments
are associated with
various kinds of ritual,
I decided that I would
allow that concept to
shape my piece. Rituals
is in four movements,
each issuing from a
ritual associated with
percussion, but with the
orchestral interaction
providing an essential
element in the musical
form. I. Invocation
alludes to the traditions
of invoking the spirit of
the instruments, or the
gods, or the ancestors
before performing. II.
Ambulation moves from a
processional, through
march and dance to
fantasy based on all
three. III. Remembrances
alludes to traditions of
memorializing. IV.
Contests progresses from
friendly competition
games, contests to a
suggestion of a battle of
big band drummers, to
warlike exchanges. In the
2nd and 4th movements,
another percussion
tradition, improvisation,
is employed. Written into
these movements are a
number of seeds for
improvisation.
Indications in the score
call for the soloists to
improvise in three
different ways, marked A
for percussion alone;
marked B for percussion
with and in response to
the orchestra; and C
where the percussionists
are free to add and
embellish the written
parts. These
improvisations should
grow out of and embellish
previous motives and
gestures in the
movement.
Chamber Music Clarinet,
Flute, Guitar, Horn,
Viola, Violin,
Violoncello
SKU:
PR.114420410
Chamber Concerto for
Guitar and Ensemble.
Composed by George
Rochberg. Set of Score
and Parts.
30+10+8+10+12+10+10+10
pages. Duration 20
minutes. Theodore Presser
Company #114-42041.
Published by Theodore
Presser Company
(PR.114420410).
UPC:
680160687015.
In
one of the dedicatory
poems to his verse play
The Shadowy Waters
(1906), William Butler
Yeats asks: Is Eden far
away...? Do our woods and
winds and verponds cover
more quiet woods, More
shining winds, more
star-glimmering ponds? Is
Eden out of time and out
of space? How do you
answer such questions? We
have only the vague
elusive promptings of our
own mysterious, troubled
hearts to tell us that
the Eden we long for is
there, somewhere beyond
the physical world which
frames our existence, in
another realm of
different dimensions. And
- what is most painful to
admit - that it is closed
to us in the form in
which we live and
breathe, even if at times
we do have
intimations..., Yeats is
telling us that this
paradise, this Eden we
yearn for is here -
present even if
invisible, palpable even
if intangible. In his
Second Symphony, Mahler
meets an angel who tells
him he can't get into
heaven, he's locked out.
The news is shattering.
What follows is an
inconsolable sorrowing,
the same sorrowing that
comes when we wake to the
realization that we too
are locked out of Eden.
Eden is the heaven of our
longing and desire for
release from pain and
suffering. Eden is the
image in our restive
minds that reflects the
reconciled, resolved,
quiescent state of soul
we hunger for. But Eden
eludes -because it is not
a place. It is a state of
soul which answers none
of the illusory,
hampering conditions that
shape and bind us to the
real world of our bodies,
our appetites, our
passions, and our
beliefs. I have turned
Yeats' question Is Eden
out of time and out of
space? into its own
answering. However near
we may sense its presence
at times, Eden remains
unreachable, ungraspable,
unknowable, unthinkable.
It forever eludes us. I
wrote this music the way
I did to shut out -with
quietness and
otherworldliness - the
clamor and clang of the
raucous Garish Day, to
turn away its tumult and
noise, to negate its
stridency and chaos.
Perhaps in the cleansing
stillness and blessing of
this emptied-out state of
soul, Eden, through still
hidden, may not be so far
way; though still
unreachable, may be close
enough almost to
touch. In one of the
dedicatory poems to his
verse play “The
Shadowy Watersâ€
(1906), William Butler
Yeats asks:“Is Eden
far away…?Do our
woods and windsand
verponds cover morequiet
woods,More shining
winds,more
star-glimmeringponds?Is
Eden out of timeand out
of space?â€How do
you answer such
questions? We have only
the vague elusive
promptings of our own
mysterious, troubled
hearts to tell us that
the Eden we long for is
there, somewhere beyond
the physical world which
frames our existence, in
another realm of
different dimensions. And
– what is most
painful to admit –
that it is closed to us
in the form in which we
live and breathe, even if
at times we do have
intimations…, Yeats
is telling us that this
paradise, this Eden we
yearn for is here
– present even if
invisible, palpable even
if intangible.In his
Second Symphony, Mahler
meets an angel who tells
him he can’t get
into heaven, he’s
locked out. The news is
shattering. What follows
is an inconsolable
sorrowing, the same
sorrowing that comes when
we wake to the
realization that we too
are locked out of
Eden.Eden is the heaven
of our longing and desire
for release from pain and
suffering. Eden is the
image in our restive
minds that reflects the
reconciled, resolved,
quiescent state of soul
we hunger for. But Eden
eludes –because it
is not a place. It is a
state of soul which
answers none of the
illusory, hampering
conditions that shape and
bind us to the real world
of our bodies, our
appetites, our passions,
and our beliefs.I have
turned Yeats’
question “Is Eden
out of time and out of
space?†into its
own answering. However
near we may sense its
presence at times, Eden
remains unreachable,
ungraspable, unknowable,
unthinkable. It forever
eludes us.I wrote this
music the way I did to
shut out –with
quietness and
otherworldliness –
the clamor and clang of
the raucous “Garish
Day,†to turn away
its tumult and noise, to
negate its stridency and
chaos. Perhaps in the
cleansing stillness and
blessing of this
emptied-out state of
soul, Eden, through still
hidden, may not be so far
way; though still
unreachable, may be close
enough almost to
touch.
Chamber Music Clarinet,
Flute, Guitar, Horn,
Viola, Violin,
Violoncello
SKU:
PR.11442041L
Chamber Concerto for
Guitar and Ensemble.
Composed by George
Rochberg. Large Score. 30
pages. Duration 20
minutes. Theodore Presser
Company #114-42041L.
Published by Theodore
Presser Company
(PR.11442041L).
UPC:
680160687039.
In
one of the dedicatory
poems to his verse play
The Shadowy Waters
(1906), William Butler
Yeats asks: Is Eden far
away...? Do our woods and
winds and verponds cover
more quiet woods, More
shining winds, more
star-glimmering ponds? Is
Eden out of time and out
of space? How do you
answer such questions? We
have only the vague
elusive promptings of our
own mysterious, troubled
hearts to tell us that
the Eden we long for is
there, somewhere beyond
the physical world which
frames our existence, in
another realm of
different dimensions. And
- what is most painful to
admit - that it is closed
to us in the form in
which we live and
breathe, even if at times
we do have
intimations..., Yeats is
telling us that this
paradise, this Eden we
yearn for is here -
present even if
invisible, palpable even
if intangible. In his
Second Symphony, Mahler
meets an angel who tells
him he can't get into
heaven, he's locked out.
The news is shattering.
What follows is an
inconsolable sorrowing,
the same sorrowing that
comes when we wake to the
realization that we too
are locked out of Eden.
Eden is the heaven of our
longing and desire for
release from pain and
suffering. Eden is the
image in our restive
minds that reflects the
reconciled, resolved,
quiescent state of soul
we hunger for. But Eden
eludes -because it is not
a place. It is a state of
soul which answers none
of the illusory,
hampering conditions that
shape and bind us to the
real world of our bodies,
our appetites, our
passions, and our
beliefs. I have turned
Yeats' question Is Eden
out of time and out of
space? into its own
answering. However near
we may sense its presence
at times, Eden remains
unreachable, ungraspable,
unknowable, unthinkable.
It forever eludes us. I
wrote this music the way
I did to shut out -with
quietness and
otherworldliness - the
clamor and clang of the
raucous Garish Day, to
turn away its tumult and
noise, to negate its
stridency and chaos.
Perhaps in the cleansing
stillness and blessing of
this emptied-out state of
soul, Eden, through still
hidden, may not be so far
way; though still
unreachable, may be close
enough almost to
touch. In one of the
dedicatory poems to his
verse play “The
Shadowy Watersâ€
(1906), William Butler
Yeats asks:“Is Eden
far away…?Do our
woods and windsand
verponds cover morequiet
woods,More shining
winds,more
star-glimmeringponds?Is
Eden out of timeand out
of space?â€How do
you answer such
questions? We have only
the vague elusive
promptings of our own
mysterious, troubled
hearts to tell us that
the Eden we long for is
there, somewhere beyond
the physical world which
frames our existence, in
another realm of
different dimensions. And
– what is most
painful to admit –
that it is closed to us
in the form in which we
live and breathe, even if
at times we do have
intimations…, Yeats
is telling us that this
paradise, this Eden we
yearn for is here
– present even if
invisible, palpable even
if intangible.In his
Second Symphony, Mahler
meets an angel who tells
him he can’t get
into heaven, he’s
locked out. The news is
shattering. What follows
is an inconsolable
sorrowing, the same
sorrowing that comes when
we wake to the
realization that we too
are locked out of
Eden.Eden is the heaven
of our longing and desire
for release from pain and
suffering. Eden is the
image in our restive
minds that reflects the
reconciled, resolved,
quiescent state of soul
we hunger for. But Eden
eludes –because it
is not a place. It is a
state of soul which
answers none of the
illusory, hampering
conditions that shape and
bind us to the real world
of our bodies, our
appetites, our passions,
and our beliefs.I have
turned Yeats’
question “Is Eden
out of time and out of
space?†into its
own answering. However
near we may sense its
presence at times, Eden
remains unreachable,
ungraspable, unknowable,
unthinkable. It forever
eludes us.I wrote this
music the way I did to
shut out –with
quietness and
otherworldliness –
the clamor and clang of
the raucous “Garish
Day,†to turn away
its tumult and noise, to
negate its stridency and
chaos. Perhaps in the
cleansing stillness and
blessing of this
emptied-out state of
soul, Eden, through still
hidden, may not be so far
way; though still
unreachable, may be close
enough almost to
touch.
Chamber Music Clarinet,
Flute, Guitar, Horn,
Viola, Violin,
Violoncello
SKU:
PR.11442041S
Chamber Concerto for
Guitar and Ensemble.
Composed by George
Rochberg. Full score. 30
pages. Duration 20
minutes. Theodore Presser
Company #114-42041S.
Published by Theodore
Presser Company
(PR.11442041S).
UPC:
680160687022.
In
one of the dedicatory
poems to his verse play
The Shadowy Waters
(1906), William Butler
Yeats asks: Is Eden far
away...? Do our woods and
winds and verponds cover
more quiet woods, More
shining winds, more
star-glimmering ponds? Is
Eden out of time and out
of space? How do you
answer such questions? We
have only the vague
elusive promptings of our
own mysterious, troubled
hearts to tell us that
the Eden we long for is
there, somewhere beyond
the physical world which
frames our existence, in
another realm of
different dimensions. And
- what is most painful to
admit - that it is closed
to us in the form in
which we live and
breathe, even if at times
we do have
intimations..., Yeats is
telling us that this
paradise, this Eden we
yearn for is here -
present even if
invisible, palpable even
if intangible. In his
Second Symphony, Mahler
meets an angel who tells
him he can't get into
heaven, he's locked out.
The news is shattering.
What follows is an
inconsolable sorrowing,
the same sorrowing that
comes when we wake to the
realization that we too
are locked out of Eden.
Eden is the heaven of our
longing and desire for
release from pain and
suffering. Eden is the
image in our restive
minds that reflects the
reconciled, resolved,
quiescent state of soul
we hunger for. But Eden
eludes -because it is not
a place. It is a state of
soul which answers none
of the illusory,
hampering conditions that
shape and bind us to the
real world of our bodies,
our appetites, our
passions, and our
beliefs. I have turned
Yeats' question Is Eden
out of time and out of
space? into its own
answering. However near
we may sense its presence
at times, Eden remains
unreachable, ungraspable,
unknowable, unthinkable.
It forever eludes us. I
wrote this music the way
I did to shut out -with
quietness and
otherworldliness - the
clamor and clang of the
raucous Garish Day, to
turn away its tumult and
noise, to negate its
stridency and chaos.
Perhaps in the cleansing
stillness and blessing of
this emptied-out state of
soul, Eden, through still
hidden, may not be so far
way; though still
unreachable, may be close
enough almost to
touch. In one of the
dedicatory poems to his
verse play “The
Shadowy Watersâ€
(1906), William Butler
Yeats asks:“Is Eden
far away…?Do our
woods and windsand
verponds cover morequiet
woods,More shining
winds,more
star-glimmeringponds?Is
Eden out of timeand out
of space?â€How do
you answer such
questions? We have only
the vague elusive
promptings of our own
mysterious, troubled
hearts to tell us that
the Eden we long for is
there, somewhere beyond
the physical world which
frames our existence, in
another realm of
different dimensions. And
– what is most
painful to admit –
that it is closed to us
in the form in which we
live and breathe, even if
at times we do have
intimations…, Yeats
is telling us that this
paradise, this Eden we
yearn for is here
– present even if
invisible, palpable even
if intangible.In his
Second Symphony, Mahler
meets an angel who tells
him he can’t get
into heaven, he’s
locked out. The news is
shattering. What follows
is an inconsolable
sorrowing, the same
sorrowing that comes when
we wake to the
realization that we too
are locked out of
Eden.Eden is the heaven
of our longing and desire
for release from pain and
suffering. Eden is the
image in our restive
minds that reflects the
reconciled, resolved,
quiescent state of soul
we hunger for. But Eden
eludes –because it
is not a place. It is a
state of soul which
answers none of the
illusory, hampering
conditions that shape and
bind us to the real world
of our bodies, our
appetites, our passions,
and our beliefs.I have
turned Yeats’
question “Is Eden
out of time and out of
space?†into its
own answering. However
near we may sense its
presence at times, Eden
remains unreachable,
ungraspable, unknowable,
unthinkable. It forever
eludes us.I wrote this
music the way I did to
shut out –with
quietness and
otherworldliness –
the clamor and clang of
the raucous “Garish
Day,†to turn away
its tumult and noise, to
negate its stridency and
chaos. Perhaps in the
cleansing stillness and
blessing of this
emptied-out state of
soul, Eden, through still
hidden, may not be so far
way; though still
unreachable, may be close
enough almost to
touch.
Columbus Fanfare [Conducteur et Parties séparées] - Facile Gobelin Music Publications
Fanfare Band - Grade 2.5 SKU: BT.GOB-000827-020 Composed by Rob Goorhuis....(+)
Fanfare Band - Grade 2.5
SKU:
BT.GOB-000827-020
Composed by Rob Goorhuis.
Set (Score & Parts). 146
pages. Gobelin Music
Publications #GOB
000827-020. Published by
Gobelin Music
Publications
(BT.GOB-000827-020).
Christopher
Columbus was born in
Genoa in 1451. His father
was a wool merchant.
Originally he seemed
destined to follow in his
father’s footsteps, and
thus sailed the oceans to
countries as far apart as
Iceland and Guinea.
In 1476 his ship was sunk
during a battle off the
coast of Portugal.
Columbus saved his own
life by swimming to
shore. In 1484 he
conceived the idea of
sailing to the Indies via
a westward sea route, but
it was only in 1492 that
he was able to realize
this plan. On this
first voyage he was in
command of three ships:
the flag-ship, called the
Santa Maria, the Pinta,
and the Ni?a. From Spain
Columbus sailed via the
Canary Islands to the
Bahamas, whichhe sighted
on October 12th 1492.
Without being aware of it
Columbus discovered the
‘New World’ he
thought he had landed in
the eastern part of Asia.
The motif from
Dvoøák’s 9th Symphony
‘Aus der neuen Welt’
forms a little
counterfeit history at
this point in the
composition. After
this first voyage
Columbus was to undertake
another three long
voyages to America. These
voyages were certainly
not entirely devoid of
misfortune. More than
once he was faced with
shipwreck, mutiny and the
destruction of
settlements he had
founded. After
Columbus had left for
Spain from Rio Belen in
1503, he beached his
ships on the coast of
Jamaica. The crew were
marooned there and it was
only after a year that
Columbus succeeded in
saving his men and
sailing back to Spain
with them. In the
music the
misunderstanding about
which continent Columbus
discovered in his
lifetime resounds, for
does this part in the
composition not contain
Asiatic motifs? Poor
Columbus! In 1506 the
famous explorer died in
Valladolid.
Christopher
Columbus wordt in 1451
geboren in Genua als zoon
van een wolhandelaar.
Aanvankelijk lijkt hij
voorbestemd om als
koopman door het leven te
gaan. Zo bevaart hij al
een groot deel van de
wereldzeeën tot landen
als IJslanden Guinea.
In 1476 zinkt zijn schip
in een veldslag voor de
kust van Portugal.
Columbus kan zich
zwemmend naar de kust
redden. In 1484 vat
hij het plan op om langs
de “andere” kant van
de wereld naar India te
varen. Pasin 1492 kan hij
zijn plan
verwezenlijken. Het
vlaggeschip op deze reis
is de Santa Maria. Het
schip wordt gesecondeerd
door de Pinta en de Ni?a.
Vanuit Spanje vaart
Columbus via de
Canarische eilanden naar
de Bahamas,die hij op 12
oktober 1492 in zicht
krijgt. Zonder het te
weten ontdekt Columbus de
“Nieuwe wereld”.
Hij verkeert in de
veronderstelling in het
oosten van Azië te zijn
aangeland. Een stukje
geschiedvervalsing vormt
hier eenmotiefje uit
Dvoøák’s 9de
symfonie, ‘Aus der
neuen Welt’. Na
deze eerste reis maakt
Columbus nog drie grote
reizen naar Amerika. De
reizen verlopen zeker
niet alle voorspoedig. Zo
is er bijv. meermaals
sprake van
schipbreuk,muiterij en
verwoesting van de door
Columbus gestichte
nederzettingen. Als
hij in 1503 uit Rio Belen
weer richting Spanje
vertrekt, stranden zijn
schepen op de kust van
Jamaica. De bemanning
wordt daar achtergelaten.
Paseen jaar later
weet Columbus zijn
bemanning te redden en
met hen terug te varen
naar Spanje. In de
muziek klinkt het
misverstand over welk
werelddeel Columbus in
zijn leven bevaren had
door. Roept dit deeltje
geen associatiesop met
Aziatische klanken? Arme
Columbus! Christopher
Columbus overlijdt in
1506 in Valladolid.
Columbus Fanfare [Conducteur] - Facile Gobelin Music Publications
Fanfare Band - Grade 2.5 SKU: BT.GOB-000827-120 Composed by Rob Goorhuis....(+)
Fanfare Band - Grade 2.5
SKU:
BT.GOB-000827-120
Composed by Rob Goorhuis.
Score Only. 24 pages.
Gobelin Music
Publications #GOB
000827-120. Published by
Gobelin Music
Publications
(BT.GOB-000827-120).
Christopher
Columbus was born in
Genoa in 1451. His father
was a wool merchant.
Originally he seemed
destined to follow in his
father’s footsteps, and
thus sailed the oceans to
countries as far apart as
Iceland and Guinea.
In 1476 his ship was sunk
during a battle off the
coast of Portugal.
Columbus saved his own
life by swimming to
shore. In 1484 he
conceived the idea of
sailing to the Indies via
a westward sea route, but
it was only in 1492 that
he was able to realize
this plan. On this
first voyage he was in
command of three ships:
the flag-ship, called the
Santa Maria, the Pinta,
and the Ni?a. From Spain
Columbus sailed via the
Canary Islands to the
Bahamas, whichhe sighted
on October 12th 1492.
Without being aware of it
Columbus discovered the
‘New World’ he
thought he had landed in
the eastern part of Asia.
The motif from
Dvoøák’s 9th Symphony
‘Aus der neuen Welt’
forms a little
counterfeit history at
this point in the
composition. After
this first voyage
Columbus was to undertake
another three long
voyages to America. These
voyages were certainly
not entirely devoid of
misfortune. More than
once he was faced with
shipwreck, mutiny and the
destruction of
settlements he had
founded. After
Columbus had left for
Spain from Rio Belen in
1503, he beached his
ships on the coast of
Jamaica. The crew were
marooned there and it was
only after a year that
Columbus succeeded in
saving his men and
sailing back to Spain
with them. In the
music the
misunderstanding about
which continent Columbus
discovered in his
lifetime resounds, for
does this part in the
composition not contain
Asiatic motifs? Poor
Columbus! In 1506 the
famous explorer died in
Valladolid.
Christopher
Columbus wordt in 1451
geboren in Genua als zoon
van een wolhandelaar.
Aanvankelijk lijkt hij
voorbestemd om als
koopman door het leven te
gaan. Zo bevaart hij al
een groot deel van de
wereldzeeën tot landen
als IJslanden Guinea.
In 1476 zinkt zijn schip
in een veldslag voor de
kust van Portugal.
Columbus kan zich
zwemmend naar de kust
redden. In 1484 vat
hij het plan op om langs
de “andere” kant van
de wereld naar India te
varen. Pasin 1492 kan hij
zijn plan
verwezenlijken. Het
vlaggeschip op deze reis
is de Santa Maria. Het
schip wordt gesecondeerd
door de Pinta en de Ni?a.
Vanuit Spanje vaart
Columbus via de
Canarische eilanden naar
de Bahamas,die hij op 12
oktober 1492 in zicht
krijgt. Zonder het te
weten ontdekt Columbus de
“Nieuwe wereld”.
Hij verkeert in de
veronderstelling in het
oosten van Azië te zijn
aangeland. Een stukje
geschiedvervalsing vormt
hier eenmotiefje uit
Dvoøák’s 9de
symfonie, ‘Aus der
neuen Welt’. Na
deze eerste reis maakt
Columbus nog drie grote
reizen naar Amerika. De
reizen verlopen zeker
niet alle voorspoedig. Zo
is er bijv. meermaals
sprake van
schipbreuk,muiterij en
verwoesting van de door
Columbus gestichte
nederzettingen. Als
hij in 1503 uit Rio Belen
weer richting Spanje
vertrekt, stranden zijn
schepen op de kust van
Jamaica. De bemanning
wordt daar achtergelaten.
Paseen jaar later
weet Columbus zijn
bemanning te redden en
met hen terug te varen
naar Spanje. In de
muziek klinkt het
misverstand over welk
werelddeel Columbus in
zijn leven bevaren had
door. Roept dit deeltje
geen associatiesop met
Aziatische klanken? Arme
Columbus! Christopher
Columbus overlijdt in
1506 in Valladolid.
String Quartet No.
3. Composed by
Shulamit Ran. Sws.
Contemporary. Full score.
With Standard notation.
Composed March 9 2013. 32
pages. Duration 23
minutes. Theodore Presser
Company #114-41690S.
Published by Theodore
Presser Company
(PR.11441690S).
UPC:
680160626021. 9 x 12
inches.
Ran's third
string quartet was
written for the Pacifica
Quartet, who are
featuring it in numerous
performances from May
2014 through February
2016, across the country
and abroad. Their blog
page dedicated to the
work also features the
composer's notes, for
more indepth insight.
...impassioned solos
emerge from ominous
quiet, and high arpeggios
in the violins quiver
alongside the earthy
cello. Ms. Ran skillfully
deploys these extremes of
color, volume and pitch,
yet the overall somewhat
chilly impression is one
of poise. -- Zachary
Woolfe, The New York
Times. My third string
quartet was composed at
the invitation of the
Pacifica
Quartet, whose
music-making I have come
to know closely and
admire hugely as resident
artists at the University
of Chicago. Already
in our early
conversations Pacifica
proposed that this
quartet might, in some
manner, refer to the
visual arts as a point of
germination. Probing
further, I found out that
the quartet members had
special interest in art
created during the
earlier part of the 20th
century, perhaps between
the two world wars.Â
It was my good fortune to
have met, a short while
later, while in residence
at the American Academy
in Rome in the fall of
2011, art conservationist
Albert Albano who steered
me to the work of Felix
Nussbaum (1904-1944), a
German-Jewish painter
who, like so many others,
perished in the Holocaust
at a young age, and who
left some powerful,
deeply moving art that
spoke to the life that
was unraveling around
him. The title of my
string quartet takes its
inspiration from a major
exhibit devoted to art by
German artists of the
period of the Weimar
Republic (1919-1933)
titled “Glitter and
Doom: German Portraits
from the 1920sâ€,
first shown at New
York’s
Metropolitan Museum of
Art in 2006-07.Â
Nussbaum would have been
a bit too young to be
included in this
exhibit. His most
noteworthy art was
created in the last very
few years of his short
life. The
exhibit’s
evocative title, however,
suggested to me the idea
of “Glitter, Doom,
Shards, Memory†as
a way of framing a
possible musical
composition that would be
an homage to his life and
art, and to that of so
many others like him
during that era.
 Knowing that their
days were numbered, yet
intent on leaving a mark,
a legacy, a memory, their
art is triumph of the
human spirit over
annihilation. Parallel
to my wish to compose a
string quartet that,
typically for this genre,
would exist as
“pure musicâ€,
independent of a
narrative, was my desire
to effect an awareness in
my listener of matters
which are, to me, of
great human concern.
 To my mind there is
no contradiction between
the two goals. Â As in
several other works
composed since 1969, this
is my way of saying
‘do not
forget’, something
that, I believe, can be
done through music with
special power and
poignancy. Â Â The
individual titles of the
quartet’s four
movements give an
indication of some of the
emotional strands this
work explores. 1)
“That which
happened†(das was
geschah) – is how
the poet Paul Celan
referred to the Shoah
– the Holocaust.
 These simple words
served for me, in the
first movement, as a
metaphor for the way in
which an
“ordinaryâ€
life, with its daily flow
and its sense of sweet
normalcy, was shockingly,
inhumanely, inexplicably
shattered. 2)
“Menace†is a
shorter movement,
mimicking a Scherzo.
 It is also
machine-like, incessant,
with an occasional,
recurring, waltz-like
little tune –
perhaps the chilling
grimace we recognize from
the executioner’s
guillotine mask. Â Like
the death machine it
alludes to, it gathers
momentum as it goes, and
is
unstoppable. 3) â
If I must perish - do
not let my paintings
dieâ€; these words
are by Felix Nussbaum
who, knowing what was
ahead, nonetheless
continued painting till
his death in Auschwitz in
1944. Â If the heart of
the first movement is the
shuddering interruption
of life as we know it,
the third movement tries
to capture something of
what I can only imagine
to be the conflicting
states of mind that would
have made it possible,
and essential, to
continue to live and
practice one’s art
– bearing witness
to the events.
 Creating must have
been, for Nussbaum and
for so many others, a way
of maintaining sanity,
both a struggle and a
catharsis – an act
of defiance and salvation
all at the same
time. 4)
“Shards,
Memory†is a direct
reference to my
quartet’s title.
 Only shards are left.
 And memory.  The
memory is of things large
and small, of unspeakable
tragedy, but also of the
song and the dance, the
smile, the hopes. All
things human. Â As we
remember, in the face of
death’s silence,
we restore dignity to
those who are
gone.—Shulamit
Ran .
Chamber Music Violin SKU: PR.114418750 Composed by Michael Hersch. Sws. P...(+)
Chamber Music Violin
SKU: PR.114418750
Composed by Michael
Hersch. Sws. Performance
Score. 8 pages. Duration
11 minutes. Theodore
Presser Company
#114-41875. Published by
Theodore Presser Company
(PR.114418750).
ISBN
9781491129524. UPC:
680160655489. 9 x 12
inches.
The
seven-movement in the
snowy margins might be
considered a sort of
atomic suite, as each
movement is succinct, yet
a microcosmic powerhouse
inspired by “The
Comet,” by Polish
writer and Holocaust
victim Bruno Schulz.
Hersch’s intensity is
expressed through
dramatically captivating
violin gestures, pushing
the boundaries of
texture, technique, and
emotion. Michael
Hersch’s in the snowy
margins was written in
2010. Like much of his
work, it is grounded in
literature and art. The
title is drawn from a
short story, The Comet by
Polish writer, poet, and
artist, Bruno Schulz
(1892-1942). This forms
the last of his
collection The Street of
Crocodiles, published in
1934. Schulz was shot by
a Nazi officer in
1942.Both the title of
Hersch’s work, and the
‘motto’ found on the
composer’s manuscript
(‘Thus far and no
further. But what has
become of the end of the
world…’) are to be
found in The Comet.
It’s interesting that
in in the snowy margins,
unlike his earlier
Fourteen Pieces which
were inspired by the
poetry of Primo Levi,
Hersch chose to not title
each individual movement
with a quote. However his
choices of text are
applied, there is a clear
quality of distillation.
In every case, the texts
which the composer has
chosen to eschew lie
beneath the music, akin
to the greater mass of an
iceberg, submerged, but
imminent.Hersch also has
very particular taste in
visual art, and there
seems to be common ground
between the intensely
expressionist drawing of
Schulz, and those of
Michael Mazur, which
inspired his string
quartet Images from a
Closed Ward. The
parallels between these
artists reflect common
traits shared between
these two pieces, which
provide a window on how
the music should be
approached, expressively
and technically. I would
argue, that from a
violinist’s point of
view, this pertains
directly to how bow and
left hand should approach
the string: the febrile
vibrancy of both Mazur
and Schulz’s pencil and
charcoal strokes, perhaps
what T.S. Eliot called
the ‘circulation of the
lymph’, in every
gesture, speaks to the
intense experience,
physically and
emotionally, of playing
(and hearing) this music.
There is an intense sense
of ‘truth to
materials’ at every
moment, the sense that
every note sings on the
edge of, or even beyond,
total collapse.— Peter
Sheppard-Skaerved.
Scottish Dances Fanfare [Conducteur] - Facile Gobelin Music Publications
Fanfare Band - Grade 2.5 SKU: BT.GOB-000957-120 Composed by Peter Martin....(+)
Fanfare Band - Grade 2.5
SKU:
BT.GOB-000957-120
Composed by Peter Martin.
Arranged by Menno
Haantjes. Score Only. 20
pages. Gobelin Music
Publications #GOB
000957-120. Published by
Gobelin Music
Publications
(BT.GOB-000957-120).
Scottish Dances
is based on three
Scottish traditionals:
Cock of the North, The
Bonnie Bank's O'Loch
Lomond and Marie's
Wedding.
I. Cock
of the North's name is
used for multiple things
or events. For example
for a locomotive to a
famous, it seems,
delicious liqueur, and
rallies to snowboard
competitions. Furthermore
is Cock O' the North a
nickname of a famous
Duke. (The 4th Duke of
Gordon). In this
composition Cock of the
North (a Jig) is a
traditional Scottish
bagpipe tune, regularly
played on tattoos by Pipe
Bands. Not infrequently
the drummers sing the
text.
Auntie
Mary, had a canary,
Up the leg of her
trousers While she
was sleeping Iwas
peeping Up the leg of
her trousers.
II.
The Bonnie Bank's O'Loch
Lomond is about a sad
story that took place
during an revolt against
the British. In 1745
Bonnie Prince Charlie had
to retreat. Two of his
men were captured. One
was convicted and
executed, while the other
was released. The spirit
of the executed soldier
would arrive in Scotland
via the 'low road'
(underworld) before his
companion, who had still
a long way to go.
You'll take the
high road And I'll
take the low road And
I'll be in Scotland afore
ye But me and my true
love will never meet
again On the Bonnie
Bonnie Banks of Loch
Lomond
III. In a
Scottish wedding, after
the official ceremonies,
there is often danced.
This is called a ceilidh.
For this we use
traditional Scottish
music such as Marie's
Wedding '. Mid dance
we go back to the church,
where a lovely song in
honor of the couple
sounds. Marie's
Wedding has been recorded
by Van Morrison (among
many others).
Step we gaely, on we go,
heel for heel and toe for
toe Arm and arm and
on we go, all for Marie's
wedding
Scottish
Dances is gebaseerd op
drie Schotse
traditionals: Cock of the
North, The Bonnie Bank's
O'Loch Lomond en Marie's
Wedding.
I. De
naam Cock of the North
wordt voor meerdere
dingen of evenementen
gebruikt. Van een
beroemdelocomotief tot
een, naar het schijnt,
een heerlijke likeur, en
van rally's tot snowboard
wedstrijden. Bovendien
was 'Cock O' the North'
een bijnaam van een
bekende hertog. (the 4th
Duke of Gordon) Het
in deze
compositiegebruikte Cock
of the North (een Jig) is
een traditioneel Schotse
bagpipe tune (doedelzak
liedje) wat regelmatig
gespeeld wordt op taptoes
door Pipebands. Niet
zelden zingen de
slagwerkers de tekst
mee.
Auntie Mary,
had acanary, Up the
leg of her trousers
While she was sleeping I
was peeping Up the
leg of her
trousers.
II.
'The Bonnie Bank's O'Loch
Lomond', gaat over een
triest verhaal dat zich
afspeelde tijdens een
opstand tegende Engelsen.
In 1745 moest Bonnie
Prince Charlie zich
terugtrekken. Twee van
zijn mannen werden
gevangen genomen. Eén
van hen werd veroordeeld
en geexecuteerd, terwijl
de ander vrijgelaten
werd. De geest van de
geexecuteerde soldaatzou
via de 'low road'
(onderwereld) eerder in
Schotland aankomen dan
zijn kameraad, die nog
een lange ruige weg te
gaan had.
You'll
take the high road
And I'll take the low
road And I'll be in
Scotland aforeye But
me and my true love will
never meet again On
the Bonnie Bonnie Banks
of Loch Lomond
III. Bij een Schotse
bruiloft wordt na de
officiele plechtigheden
vaak gedanst. Dit noemt
men een ceilidh. Hiervoor
gebruiktmen traditionele
Schotse muziek zoals
bijv. 'Marie's
Wedding'. Halverwege
de dans gaan we nog even
terug naar de kerk, waar
een lieflijk lied ter ere
van het bruidspaar
klinkt. Marie's
Wedding is o.a. door Van
Morrison opgenomen.
Scottish Dances Fanfare [Conducteur et Parties séparées] - Facile Gobelin Music Publications
Fanfare Band - Grade 2.5 SKU: BT.GOB-000957-020 Composed by Peter Martin....(+)
Fanfare Band - Grade 2.5
SKU:
BT.GOB-000957-020
Composed by Peter Martin.
Arranged by Menno
Haantjes. Set (Score &
Parts). 5 pages. Gobelin
Music Publications #GOB
000957-020. Published by
Gobelin Music
Publications
(BT.GOB-000957-020).
Scottish Dances
is based on three
Scottish traditionals:
Cock of the North, The
Bonnie Bank's O'Loch
Lomond and Marie's
Wedding.
I. Cock
of the North's name is
used for multiple things
or events. For example
for a locomotive to a
famous, it seems,
delicious liqueur, and
rallies to snowboard
competitions. Furthermore
is Cock O' the North a
nickname of a famous
Duke. (The 4th Duke of
Gordon). In this
composition Cock of the
North (a Jig) is a
traditional Scottish
bagpipe tune, regularly
played on tattoos by Pipe
Bands. Not infrequently
the drummers sing the
text.
Auntie
Mary, had a canary,
Up the leg of her
trousers While she
was sleeping Iwas
peeping Up the leg of
her trousers.
II.
The Bonnie Bank's O'Loch
Lomond is about a sad
story that took place
during an revolt against
the British. In 1745
Bonnie Prince Charlie had
to retreat. Two of his
men were captured. One
was convicted and
executed, while the other
was released. The spirit
of the executed soldier
would arrive in Scotland
via the 'low road'
(underworld) before his
companion, who had still
a long way to go.
You'll take the
high road And I'll
take the low road And
I'll be in Scotland afore
ye But me and my true
love will never meet
again On the Bonnie
Bonnie Banks of Loch
Lomond
III. In a
Scottish wedding, after
the official ceremonies,
there is often danced.
This is called a ceilidh.
For this we use
traditional Scottish
music such as Marie's
Wedding '. Mid dance
we go back to the church,
where a lovely song in
honor of the couple
sounds. Marie's
Wedding has been recorded
by Van Morrison (among
many others).
Step we gaely, on we go,
heel for heel and toe for
toe Arm and arm and
on we go, all for Marie's
wedding
Scottish
Dances is gebaseerd op
drie Schotse
traditionals: Cock of the
North, The Bonnie Bank's
O'Loch Lomond en Marie's
Wedding.
I. De
naam Cock of the North
wordt voor meerdere
dingen of evenementen
gebruikt. Van een
beroemdelocomotief tot
een, naar het schijnt,
een heerlijke likeur, en
van rally's tot snowboard
wedstrijden. Bovendien
was 'Cock O' the North'
een bijnaam van een
bekende hertog. (the 4th
Duke of Gordon) Het
in deze
compositiegebruikte Cock
of the North (een Jig) is
een traditioneel Schotse
bagpipe tune (doedelzak
liedje) wat regelmatig
gespeeld wordt op taptoes
door Pipebands. Niet
zelden zingen de
slagwerkers de tekst
mee.
Auntie Mary,
had acanary, Up the
leg of her trousers
While she was sleeping I
was peeping Up the
leg of her
trousers.
II.
'The Bonnie Bank's O'Loch
Lomond', gaat over een
triest verhaal dat zich
afspeelde tijdens een
opstand tegende Engelsen.
In 1745 moest Bonnie
Prince Charlie zich
terugtrekken. Twee van
zijn mannen werden
gevangen genomen. Eén
van hen werd veroordeeld
en geexecuteerd, terwijl
de ander vrijgelaten
werd. De geest van de
geexecuteerde soldaatzou
via de 'low road'
(onderwereld) eerder in
Schotland aankomen dan
zijn kameraad, die nog
een lange ruige weg te
gaan had.
You'll
take the high road
And I'll take the low
road And I'll be in
Scotland aforeye But
me and my true love will
never meet again On
the Bonnie Bonnie Banks
of Loch Lomond
III. Bij een Schotse
bruiloft wordt na de
officiele plechtigheden
vaak gedanst. Dit noemt
men een ceilidh. Hiervoor
gebruiktmen traditionele
Schotse muziek zoals
bijv. 'Marie's
Wedding'. Halverwege
de dans gaan we nog even
terug naar de kerk, waar
een lieflijk lied ter ere
van het bruidspaar
klinkt. Marie's
Wedding is o.a. door Van
Morrison opgenomen.
Using Singing and Speech as Literal Models for Trumpet Performance. Composed...(+)
Using Singing and Speech
as
Literal Models for
Trumpet
Performance. Composed by
Peter Bond. Score. Carl
Fischer Music #TXT14.
Published by Carl Fischer
Music
For voice. Format: vocal score (spiral bound). With vocal score and chord names....(+)
For voice. Format: vocal
score (spiral bound).
With vocal score and
chord names. Gospel and
Country. 9x12 inches.
Published by
Brentwood-Benson Music
Publishing. Clic
k for Split Trax
Cassette
Fanfare Band - Grade 3 SKU: BT.GOB-000982-020 Arranged by Menno Haantjes....(+)
Fanfare Band - Grade 3
SKU:
BT.GOB-000982-020
Arranged by Menno
Haantjes. Set (Score &
Parts). 71 pages. Gobelin
Music Publications #GOB
000982-020. Published by
Gobelin Music
Publications
(BT.GOB-000982-020).
Isaac Watts
(1674-1748) wrote the
lyrics of There is a land
of pure delight and is
known as the Father of
English Hymnody.
Watts was for the English
hymn as Ambrose was for
the medieval Latin hymn
and what Martin Luther
was for the German
chorale. He wrote
about 750 songs, and some
of them survide the
ravahes of time. (Joy To
The World, When I survey
the wondrous cross, I
sing the Mighty Power of
God)
There is a
Land of Pure Delight is
usually in
English-speaking areas
sung on Luther Orlando
Emerson's melody
('Ascription'). Here
is used a traditional
English melody
('Mendip').
There is a land of pure
delight Wheresaints
immortal Reign.
Infinite day excludes the
night, And pleasures
banish pain .
Isaac Watts
(1674-1748) schreef de
tekst van ‘There is a
land of pure delight’,
en staat bekend als de
'Father of English
Hymnody' (Vader van het
gezang). Watts was
voor het Engelse gezang
wat Ambrosius was voor de
middeleeuwseLatijnse
hymne in de getijden en
wat Maarten Luther was
voor het Duitse koraal.
Hij schreef ongeveer 750
liederen, waarvan een
aantal de tand des tijds
overleefden. (Joy to the
World, When I survey the
wondrous cross, I singthe
mighty Power of
God)
'There is a
Land of Pure Delight'
wordt in Engelstalige
gebieden meestal op een
melodie van Luther
Orlando Emerson gezongen
('Ascription'). In
Nederland is het lied
opgenomen in het
'Liedboekder Kerken'
(gez. 290). Hier wordt
gebruik gemaakt van een
Engelse traditionele
melodie
('Mendip').
There
is a land of pure
delight Where saints
immortal reign.
Infinite day excludes the
night, And
pleasuresbanish pain.
Fanfare Band - Grade 3 SKU: BT.GOB-000982-120 Arranged by Menno Haantjes....(+)
Fanfare Band - Grade 3
SKU:
BT.GOB-000982-120
Arranged by Menno
Haantjes. Score Only. 6
pages. Gobelin Music
Publications #GOB
000982-120. Published by
Gobelin Music
Publications
(BT.GOB-000982-120).
Isaac Watts
(1674-1748) wrote the
lyrics of There is a land
of pure delight and is
known as the Father of
English Hymnody.
Watts was for the English
hymn as Ambrose was for
the medieval Latin hymn
and what Martin Luther
was for the German
chorale. He wrote
about 750 songs, and some
of them survide the
ravahes of time. (Joy To
The World, When I survey
the wondrous cross, I
sing the Mighty Power of
God)
There is a
Land of Pure Delight is
usually in
English-speaking areas
sung on Luther Orlando
Emerson's melody
('Ascription'). Here
is used a traditional
English melody
('Mendip').
There is a land of pure
delight Wheresaints
immortal Reign.
Infinite day excludes the
night, And pleasures
banish pain.
Isaac Watts
(1674-1748) schreef de
tekst van ‘There is a
land of pure delight’,
en staat bekend als de
'Father of English
Hymnody' (Vader van het
gezang). Watts was
voor het Engelse gezang
wat Ambrosius was voor de
middeleeuwseLatijnse
hymne in de getijden en
wat Maarten Luther was
voor het Duitse koraal.
Hij schreef ongeveer 750
liederen, waarvan een
aantal de tand des tijds
overleefden. (Joy to the
World, When I survey the
wondrous cross, I singthe
mighty Power of
God)
'There is a
Land of Pure Delight'
wordt in Engelstalige
gebieden meestal op een
melodie van Luther
Orlando Emerson gezongen
('Ascription'). In
Nederland is het lied
opgenomen in het
'Liedboekder Kerken'
(gez. 290). Hier wordt
gebruik gemaakt van een
Engelse traditionele
melodie
('Mendip').
There
is a land of pure
delight Where saints
immortal reign.
Infinite day excludes the
night, And
pleasuresbanish pain.
Hispaniola Fanfare [Conducteur] - Intermédiaire De Haske Publications
Fanfare Band - Grade 4 SKU: BT.DHP-1074238-120 Composed by Jan de Haan. I...(+)
Fanfare Band - Grade 4
SKU:
BT.DHP-1074238-120
Composed by Jan de Haan.
Inspiration Series.
Concert Piece. Score
Only. Composed 2007. 46
pages. De Haske
Publications #DHP
1074238-120. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1074238-120).
340 X 250 inches.
English-German-French-Dut
ch.
This colourful
work is based on the
adventures of Christopher
Columbus and his voyages
to discover Africa and
other new territories
around the World. The
theory that the earth was
round urged Columbus to
try and reach Asia by
sailing west. A truly
exotic work that grasps
the drive and excitement
of the world’s
greatest explorer.
Jan de Haan
schreef Hispaniola
ter gelegenheid van het
vijfhonderdste sterfjaar
van Christoffel Columbus
(1451-1506), die in 1492
Amerika ontdekte. Een van
de eerste eilanden die
hij aantrof in de
Caribische zee noemde
hijLa Española - in
het Latijn
‘Hispaniola’
. Het werk bestaat uit
drie aaneengesloten
delen. In deel een wordt
de voorbereiding van de
reis weerspiegeld, steeds
afgewisseld door een
ontspannen Spaanse sfeer.
Het snelle tweede deel
beschrijftmet vele
ritmische verrassingen de
onvoorspelbare zeereis.
Als de scheepsbel heeft
geklonken, begint het
derde deel. Tijdens het
breed uitgesponnen thema
lijkt de kust uit zee te
rijzen, waarna de euforie
vanwege de ontdekkingvan
het nieuwe land uitmondt
in een muzikale
climax.
La
Espagnola - lateinisch
Hispaniola - nannte der
große Entdecker
Kolumbus eine karibische
Insel, die seine Flotte
auf dem Weg zur neuen
Welt“ nach zwei
Monaten auf See
erreichte. Die drei
Sätze von Jan de Haans
Komposition beschreiben
zunächst die
Reisevorbereitungen, dann
- temporeich und voll
rhythmischer
Ãœberraschungen - die
gefährliche Seereise
und schließlich
aufkeimende Freude und
Euphorie, als es endlich
Land in Sicht“
heißt. Spannung und
Abenteuer bis zum letzten
Ton!
Hispaniola Fanfare [Conducteur et Parties séparées] - Intermédiaire De Haske Publications
Fanfare Band - Grade 4 SKU: BT.DHP-1074238-020 Composed by Jan de Haan. I...(+)
Fanfare Band - Grade 4
SKU:
BT.DHP-1074238-020
Composed by Jan de Haan.
Inspiration Series.
Concert Piece. Set (Score
& Parts). Composed 2007.
De Haske Publications
#DHP 1074238-020.
Published by De Haske
Publications
(BT.DHP-1074238-020).
9x12 inches.
English-German-French-Dut
ch.
This colourful
work is based on the
adventures of Christopher
Columbus and his voyages
to discover Africa and
other new territories
around the World. The
theory that the earth was
round urged Columbus to
try and reach Asia by
sailing west. A truly
exotic work that grasps
the drive and excitement
of the world’s
greatest explorer.
Jan de Haan
schreef Hispaniola
ter gelegenheid van het
vijfhonderdste sterfjaar
van Christoffel Columbus
(1451-1506), die in 1492
Amerika ontdekte. Een van
de eerste eilanden die
hij aantrof in de
Caribische zee noemde
hijLa Española - in
het Latijn
‘Hispaniola’
. Het werk bestaat uit
drie aaneengesloten
delen. In deel een wordt
de voorbereiding van de
reis weerspiegeld, steeds
afgewisseld door een
ontspannen Spaanse sfeer.
Het snelle tweede deel
beschrijftmet vele
ritmische verrassingen de
onvoorspelbare zeereis.
Als de scheepsbel heeft
geklonken, begint het
derde deel. Tijdens het
breed uitgesponnen thema
lijkt de kust uit zee te
rijzen, waarna de euforie
vanwege de ontdekkingvan
het nieuwe land uitmondt
in een muzikale
climax.
La
Espagnola - lateinisch
Hispaniola - nannte der
große Entdecker
Kolumbus eine karibische
Insel, die seine Flotte
auf dem Weg zur neuen
Welt“ nach zwei
Monaten auf See
erreichte. Die drei
Sätze von Jan de Haans
Komposition beschreiben
zunächst die
Reisevorbereitungen, dann
- temporeich und voll
rhythmischer
Ãœberraschungen - die
gefährliche Seereise
und schließlich
aufkeimende Freude und
Euphorie, als es endlich
Land in Sicht“
heißt. Spannung und
Abenteuer bis zum letzten
Ton!