Mvt. 1 from Symphony
No. 6 (Three Places in
the East). Composed
by Dan Welcher. Full
score. 52 pages. Theodore
Presser Company
#165-00101F. Published by
Theodore Presser Company
(PR.16500101F).
ISBN
9781491131725. UPC:
680160680252.
Ever
since the success of my
series of wind ensemble
works Places in the West,
I've been wanting to
write a companion piece
for national parks on the
other side of the north
American continent. The
earlier work, consisting
of GLACIER, THE
YELLOWSTONE FIRES,
ARCHES, and ZION, spanned
some twenty years of my
composing life, and since
the pieces called for
differing groups of
instruments, and were in
slightly different styles
from each other, I never
considered them to be
connected except in their
subject matter. In their
depiction of both the
scenery and the human
history within these
wondrous places, they had
a common goal: awaking
the listener to the
fragile beauty that is in
them; and calling
attention to the ever
more crucial need for
preservation and
protection of these wild
places, unique in all the
world. With this new
work, commissioned by a
consortium of college and
conservatory wind
ensembles led by the
University of Georgia, I
decided to build upon
that same model---but to
solidify the process. The
result, consisting of
three movements (each
named for a different
national park in the
eastern US), is a
bona-fide symphony. While
the three pieces could be
performed separately,
they share a musical
theme---and also a common
style and
instrumentation. It is a
true symphony, in that
the first movement is
long and expository, the
second is a rather
tightly structured
scherzo-with-trio, and
the finale is a true
culmination of the whole.
The first movement,
Everglades, was the
original inspiration for
the entire symphony.
Conceived over the course
of two trips to that
astonishing place (which
the native Americans
called River of Grass,
the subtitle of this
movement), this movement
not only conveys a sense
of the humid, lush, and
even frightening scenery
there---but also an
overview of the entire
settling-of- Florida
experience. It contains
not one, but two native
American chants, and also
presents a view of the
staggering influence of
modern man on this
fragile part of the
world. Beginning with a
slow unfolding marked
Heavy, humid, the music
soon presents a gentle,
lyrical theme in the solo
alto saxophone. This
theme, which goes through
three expansive phrases
with breaks in between,
will appear in all three
movements of the
symphony. After the mood
has been established, the
music opens up to a rich,
warm setting of a
Cherokee morning song,
with the simple happiness
that this part of Florida
must have had prior to
the nineteenth century.
This music, enveloping
and comforting, gradually
gives way to a more
frenetic, driven section
representative of the
intrusion of the white
man. Since Florida was
populated and developed
largely due to the
introduction of a train
system, there's a
suggestion of the
mechanized iron horse
driving straight into the
heartland. At that point,
the native Americans
become considerably less
gentle, and a second
chant seems to stand in
the way of the intruder;
a kind of warning song.
The second part of this
movement shows us the
great swampy center of
the peninsula, with its
wildlife both in and out
of the water. A new theme
appears, sad but noble,
suggesting that this land
is precious and must be
protected by all the
people who inhabit it. At
length, the morning song
reappears in all its
splendor, until the
sunset---with one last
iteration of the warning
song in the solo piccolo.
Functioning as a scherzo,
the second movement,
Great Smoky Mountains,
describes not just that
huge park itself, but one
brave soul's attempt to
climb a mountain there.
It begins with three
iterations of the
UR-theme (which began the
first movement as well),
but this time as up-tempo
brass fanfares in
octaves. Each time it
begins again, the theme
is a little slower and
less confident than the
previous time---almost as
though the hiker were
becoming aware of the
daunting mountain before
him. But then, a steady,
quick-pulsed ostinato
appears, in a constantly
shifting meter system of
2/4- 3/4 in alteration,
and the hike has begun.
Over this, a slower new
melody appears, as the
trek up the mountain
progresses. It's a big
mountain, and the ascent
seems to take quite
awhile, with little
breaks in the hiker's
stride, until at length
he simply must stop and
rest. An oboe solo, over
several free cadenza-like
measures, allows us (and
our friend the hiker) to
catch our breath, and
also to view in the
distance the rocky peak
before us. The goal is
somehow even more
daunting than at first,
being closer and thus
more frighteningly steep.
When we do push off
again, it's at a slower
pace, and with more
careful attention to our
footholds as we trek over
broken rocks. Tantalizing
little views of the
valley at every
switchback make our
determination even
stronger. Finally, we
burst through a stand of
pines and----we're at the
summit! The immensity of
the view is overwhelming,
and ultimately humbling.
A brief coda, while we
sit dazed on the rocks,
ends the movement in a
feeling of triumph. The
final movement, Acadia,
is also about a trip. In
the summer of 2014, I
took a sailing trip with
a dear friend from North
Haven, Maine, to the
southern coast of Mt.
Desert Island in Acadia
National Park. The
experience left me both
exuberant and exhausted,
with an appreciation for
the ocean that I hadn't
had previously. The
approach to Acadia
National Park by water,
too, was thrilling: like
the difference between
climbing a mountain on
foot with riding up on a
ski-lift, I felt I'd
earned the right to be
there. The music for this
movement is entirely
based on the opening
UR-theme. There's a sense
of the water and the
mysterious, quiet deep
from the very beginning,
with seagulls and bell
buoys setting the scene.
As we leave the harbor,
the theme (in a canon
between solo euphonium
and tuba) almost seems as
if large subaquatic
animals are observing our
departure. There are
three themes (call them
A, B and C) in this
seafaring journey---but
they are all based on the
UR theme, in its original
form with octaves
displaced, in an
upside-down form, and in
a backwards version as
well. (The ocean, while
appearing to be
unchanging, is always
changing.) We move out
into the main channel
(A), passing several
islands (B), until we
reach the long draw that
parallels the coastline
called Eggemoggin Reach,
and a sudden burst of new
speed (C). Things
suddenly stop, as if the
wind had died, and we
have a vision: is that
really Mt. Desert Island
we can see off the port
bow, vaguely in the
distance? A chorale of
saxophones seems to
suggest that. We push off
anew as the chorale ends,
and go through all three
themes again---but in
different
instrumentations, and
different keys. At the
final tack-turn, there it
is, for real: Mt. Desert
Island, big as life.
We've made it. As we pull
into the harbor, where
we'll secure the boat for
the night, there's a
feeling of achievement.
Our whale and dolphin
friends return, and we
end our journey with
gratitude and
celebration. I am
profoundly grateful to
Jaclyn Hartenberger,
Professor of Conducting
at the University of
Georgia, for leading the
consortium which provided
the commissioning of this
work.
Band SKU: PR.16500104F Three Places in the East. Composed by Dan W...(+)
Band
SKU:
PR.16500104F
Three
Places in the East.
Composed by Dan Welcher.
Full score. Theodore
Presser Company
#165-00104F. Published by
Theodore Presser Company
(PR.16500104F).
ISBN
9781491132159. UPC:
680160681082.
Ever
since the success of my
series of wind ensemble
works Places in the West,
I've been wanting to
write a companion piece
for national parks on the
other side of the north
American continent. The
earlier work, consisting
of GLACIER, THE
YELLOWSTONE FIRES,
ARCHES, and ZION, spanned
some twenty years of my
composing life, and since
the pieces called for
differing groups of
instruments, and were in
slightly different styles
from each other, I never
considered them to be
connected except in their
subject matter. In their
depiction of both the
scenery and the human
history within these
wondrous places, they had
a common goal: awaking
the listener to the
fragile beauty that is in
them; and calling
attention to the ever
more crucial need for
preservation and
protection of these wild
places, unique in all the
world. With this new
work, commissioned by a
consortium of college and
conservatory wind
ensembles led by the
University of Georgia, I
decided to build upon
that same model---but to
solidify the process. The
result, consisting of
three movements (each
named for a different
national park in the
eastern US), is a
bona-fide symphony. While
the three pieces could be
performed separately,
they share a musical
theme---and also a common
style and
instrumentation. It is a
true symphony, in that
the first movement is
long and expository, the
second is a rather
tightly structured
scherzo-with-trio, and
the finale is a true
culmination of the whole.
The first movement,
Everglades, was the
original inspiration for
the entire symphony.
Conceived over the course
of two trips to that
astonishing place (which
the native Americans
called River of Grass,
the subtitle of this
movement), this movement
not only conveys a sense
of the humid, lush, and
even frightening scenery
there---but also an
overview of the entire
settling-of- Florida
experience. It contains
not one, but two native
American chants, and also
presents a view of the
staggering influence of
modern man on this
fragile part of the
world. Beginning with a
slow unfolding marked
Heavy, humid, the music
soon presents a gentle,
lyrical theme in the solo
alto saxophone. This
theme, which goes through
three expansive phrases
with breaks in between,
will appear in all three
movements of the
symphony. After the mood
has been established, the
music opens up to a rich,
warm setting of a
Cherokee morning song,
with the simple happiness
that this part of Florida
must have had prior to
the nineteenth century.
This music, enveloping
and comforting, gradually
gives way to a more
frenetic, driven section
representative of the
intrusion of the white
man. Since Florida was
populated and developed
largely due to the
introduction of a train
system, there's a
suggestion of the
mechanized iron horse
driving straight into the
heartland. At that point,
the native Americans
become considerably less
gentle, and a second
chant seems to stand in
the way of the intruder;
a kind of warning song.
The second part of this
movement shows us the
great swampy center of
the peninsula, with its
wildlife both in and out
of the water. A new theme
appears, sad but noble,
suggesting that this land
is precious and must be
protected by all the
people who inhabit it. At
length, the morning song
reappears in all its
splendor, until the
sunset---with one last
iteration of the warning
song in the solo piccolo.
Functioning as a scherzo,
the second movement,
Great Smoky Mountains,
describes not just that
huge park itself, but one
brave soul's attempt to
climb a mountain there.
It begins with three
iterations of the
UR-theme (which began the
first movement as well),
but this time as up-tempo
brass fanfares in
octaves. Each time it
begins again, the theme
is a little slower and
less confident than the
previous time---almost as
though the hiker were
becoming aware of the
daunting mountain before
him. But then, a steady,
quick-pulsed ostinato
appears, in a constantly
shifting meter system of
2/4- 3/4 in alteration,
and the hike has begun.
Over this, a slower new
melody appears, as the
trek up the mountain
progresses. It's a big
mountain, and the ascent
seems to take quite
awhile, with little
breaks in the hiker's
stride, until at length
he simply must stop and
rest. An oboe solo, over
several free cadenza-like
measures, allows us (and
our friend the hiker) to
catch our breath, and
also to view in the
distance the rocky peak
before us. The goal is
somehow even more
daunting than at first,
being closer and thus
more frighteningly steep.
When we do push off
again, it's at a slower
pace, and with more
careful attention to our
footholds as we trek over
broken rocks. Tantalizing
little views of the
valley at every
switchback make our
determination even
stronger. Finally, we
burst through a stand of
pines and----we're at the
summit! The immensity of
the view is overwhelming,
and ultimately humbling.
A brief coda, while we
sit dazed on the rocks,
ends the movement in a
feeling of triumph. The
final movement, Acadia,
is also about a trip. In
the summer of 2014, I
took a sailing trip with
a dear friend from North
Haven, Maine, to the
southern coast of Mt.
Desert Island in Acadia
National Park. The
experience left me both
exuberant and exhausted,
with an appreciation for
the ocean that I hadn't
had previously. The
approach to Acadia
National Park by water,
too, was thrilling: like
the difference between
climbing a mountain on
foot with riding up on a
ski-lift, I felt I'd
earned the right to be
there. The music for this
movement is entirely
based on the opening
UR-theme. There's a sense
of the water and the
mysterious, quiet deep
from the very beginning,
with seagulls and bell
buoys setting the scene.
As we leave the harbor,
the theme (in a canon
between solo euphonium
and tuba) almost seems as
if large subaquatic
animals are observing our
departure. There are
three themes (call them
A, B and C) in this
seafaring journey---but
they are all based on the
UR theme, in its original
form with octaves
displaced, in an
upside-down form, and in
a backwards version as
well. (The ocean, while
appearing to be
unchanging, is always
changing.) We move out
into the main channel
(A), passing several
islands (B), until we
reach the long draw that
parallels the coastline
called Eggemoggin Reach,
and a sudden burst of new
speed (C). Things
suddenly stop, as if the
wind had died, and we
have a vision: is that
really Mt. Desert Island
we can see off the port
bow, vaguely in the
distance? A chorale of
saxophones seems to
suggest that. We push off
anew as the chorale ends,
and go through all three
themes again---but in
different
instrumentations, and
different keys. At the
final tack-turn, there it
is, for real: Mt. Desert
Island, big as life.
We've made it. As we pull
into the harbor, where
we'll secure the boat for
the night, there's a
feeling of achievement.
Our whale and dolphin
friends return, and we
end our journey with
gratitude and
celebration. I am
profoundly grateful to
Jaclyn Hartenberger,
Professor of Conducting
at the University of
Georgia, for leading the
consortium which provided
the commissioning of this
work.
Scott Joplin Reconsidered. Composed by Scott Joplin (1868-1917). Edited by L...(+)
Scott Joplin
Reconsidered.
Composed by Scott Joplin
(1868-1917). Edited by
Lara
Downes. Collection.
Theodore
Presser Company
#440-40028.
Published by Theodore
Presser
Company
Guitar - Beginning SKU: MB.31103M Third Edition. Bluegrass, Wire b...(+)
Guitar - Beginning
SKU: MB.31103M
Third Edition.
Bluegrass, Wire bound.
World. Book and online
audio. 236 pages. Mel Bay
Publications, Inc
#31103M. Published by Mel
Bay Publications, Inc
(MB.31103M).
ISBN
9781513468792. 8.75x11.75
inches.
Adam Granger
self-published the first
edition of
Grangerâ??s Fiddle
Tunes for Guitar in
1979. A second edition
was published in 1994.
Now Mel Bay Publications
presents the third
edition of the
book.
This 236-page book
is the most extensive and
best-documented
collection of fiddle
tunes for the flatpicking
guitar player in
existence, and includes
reels, hoedowns,
hornpipes, rags,
breakdowns, jigs and
slip-jigs, presented in
Southern, Northern,
Irish, Canadian, Texas
and Old-time
styles.
There are 508
fiddle tunes referenced
under 2500 titles and
alternate titles. The
titles are fully indexed,
making the book doubly
valuable as a reference
book and a source
book.
In this new
edition, all tunes are
typeset, instead of being
handwritten as they were
in the previous editions,
making the tabs easier to
read.
The tunes in
Grangerâ??s Fiddle
Tunes for Guitar are
presented in Easytab, a
streamlined tablature
notation system designed
by Adam specifically for
fiddle
tunes.
The book comes
with a link which gives
access to mp3 recordings
by Adam of all 508 tunes,
each played once at a
moderate tempo, with
rhythm on one channel and
lead on the
other.
Also included in
Grangerâ??s Fiddle
Tunes for Guitar are
instructions for reading
Easytab, descriptions of
tune types presented in
the book, and primers on
traditional flatpicking
and rhythm guitar.
Additionally, there are
sections on timing,
ornamentation, technique,
and fingering, as well as
information on tune
sources and a history of
the
collection.
Mel Bay also
offers The Granger
Collection, by Bill
Nicholson, the same 508
tunes in standard music
notation.
Jumbo Easy Guitar Songbook Guitare notes et tablatures Guitare classique [Partition] - Facile Hal Leonard
Performed by Various. Easy Guitar (Simplified arrangements for guitar). With not...(+)
Performed by Various.
Easy Guitar (Simplified
arrangements for guitar).
With notes and tablature.
Size 9x12 inches. 400
pages. Published by Hal
Leonard.
(Over 850 Classical Themes and Melodies in the Original Keys) For C instrument. ...(+)
(Over 850 Classical
Themes and Melodies in
the Original Keys) For C
instrument. Format:
fakebook (spiral bound).
With vocal melody
(excerpts) and chord
names. Lassical. Series:
Hal Leonard Fake Books.
646 pages. 9x12 inches.
Published by Hal Leonard.
Concert Band - Grade 5 SKU: ML.013780090 Composed by Valdemar Gomes. Full...(+)
Concert Band - Grade 5
SKU: ML.013780090
Composed by Valdemar
Gomes. Full set. Molenaar
Edition #013780090.
Published by Molenaar
Edition (ML.013780090).
The Spanish war
galleon with 64 cannons,
built in Cuba between
1770 and 1771 for an
English shipowner in the
service of the King of
Spain left Peru for Cadiz
in 1784 with a huge cargo
of copper, gold, silver
and other valuables on
board. There were also
more than 400 people on
board, including
passengers, crew and Inca
prisoners after a revolt.
The Atlantic crossing
went smoothly, passing
Portugal to take
advantage of favourable
winds. The shipwreck off
Peniche was the result of
human error, apparently
due to French maps with
dramatic errors in the
position of the islands
of Berlengas and
neighbouring islets. On 2
February 1786, the sea
was calm and the night
clear, but they hit the
rock formation Papoa and
the hull immediately
broke in two. The bottom
sank quickly, while the
deck remained afloat for
some time. 128 people
lost their lives,
including many Indians
who were trapped in the
basement. This shipwreck
is considered one of the
most important in
maritime
history.
What the
composer wants to convey,
and what can be felt as
one listens, is first of
all the sound of power,
of hope, of the glory of
conquest, of the
splendour of wealth. This
is followed by the
perception of the
maritime environment, the
harmony with the softness
of the ocean, the gliding
of the hull in the foam
of the sea on sunny, blue
days. But along with this
tranquillity, you soon
hear a rhythmic chain
that makes you feel a
representation of the
hustle and bustle, of the
busy crew, of the hard
work of a sailor, of the
desperation of an exotic
people imprisoned in a
dark, damp cellar. A
distinct rhythm that
reminds us of the salero
of Andalusia, with its
Arab influences and its
people, the soothing of
the resignation of others
who are forced to submit.
Then we clearly hear a
crescendo that makes us
imagine the agony of the
collision that precedes
the shipwreck. The
breaking of the hull, the
water flooding
everything, the despair,
the clash of bodies on
the rocks, the tragedy to
come. Before the grand
finale, in which the
return of musical
softness reminds us that
the story is over. The
supremacy of nature over
human greed. The waves,
though gentle, sweep the
wreckage, the lives and
the treasures of the New
World to the bottom of
the sea.
Het
Spaans oorlogsgaljoen met
64 kanonnen, gebouwd in
Cuba tussen 1770 en 1771
voor een Engelse reder in
dienst van de koning van
Spanje vertrok in 1784
vanuit Peru naar Cádiz
met een enorme lading
koper, goud, zilver en
andere kostbaarheden aan
boord. Er waren ook meer
dan 400 mensen aan boord,
waaronder passagiers,
bemanning en Inca
gevangenen na een
opstand. De oversteek van
de Atlantische Oceaan
verliep vlot, waarbij
Portugal werd gepasseerd
om te profiteren van
gunstige winden. De
schipbreuk bij Peniche
was het resultaat van een
menselijke fout,
blijkbaar te wijten aan
Franse kaarten met
dramatische fouten in de
positie van de eilanden
Berlengas en naburige
eilandjes. Op 2 februari
1786 was de zee kalm en
de nacht helder, maar ze
raakten de rotsformatie
Papoa en de romp brak
onmiddellijk in tweeën.
De bodem zonk snel,
terwijl het dek nog enige
tijd bleef drijven. 128
mensen verloren het
leven, waaronder veel
indianen die vastzaten in
de kelder. Dit
scheepswrak wordt
beschouwd als een van de
belangrijkste in de
maritieme
geschiedenis.
Wat
de componist wil
overbrengen, en wat men
kan voelen als men
luistert, is allereerst
het geluid van macht, van
hoop, van de glorie van
verovering, van de pracht
van rijkdom. Dit wordt
gevolgd door de perceptie
van de maritieme
omgeving, de harmonie met
de zachtheid van de
oceaan, het glijden van
de romp in het schuim van
de zee op zonnige, blauwe
dagen. Maar samen met
deze rust hoor je al snel
een ritmische ketting die
je een voorstelling geeft
van de drukte, van de
drukke bemanning, van het
harde werk van een
zeeman, van de wanhoop
van een exotisch volk dat
gevangen zit in een
donkere, vochtige kelder.
Een duidelijk ritme dat
ons doet denken aan de
salero van Andalusië,
met zijn Arabische
invloeden en zijn mensen,
het sussen van de
berusting van anderen die
gedwongen worden zich te
onderwerpen. Dan horen we
duidelijk een crescendo
dat ons de lijdensweg
doet voorstellen van de
aanvaring die voorafgaat
aan de schipbreuk. Het
breken van de romp, het
water dat alles
overspoelt, de wanhoop,
het botsen van lichamen
op de rotsen, de tragedie
die komen gaat. Vóór de
grote finale, waarin de
terugkeer van de muzikale
zachtheid ons eraan
herinnert dat het verhaal
voorbij is. De overmacht
van de natuur over de
hebzucht van de mens. De
golven, hoewel zacht,
vegen het wrak, de levens
en de schatten van de
Nieuwe Wereld naar de
bodem van de
zee.
Le galion de
guerre espagnol de 64
canons, construit à Cuba
entre 1770 et 1771 pour
un armateur anglais au
service du roi d'Espagne,
a quitté le Pérou pour
Cadix en 1784 avec à son
bord une énorme
cargaison de cuivre,
d'or, d'argent et
d'autres objets de
valeur. Il y avait
également plus de 400
personnes à bord, dont
des passagers, des
membres d'équipage et
des prisonniers incas à
la suite d'une révolte.
La traversée de
l'Atlantique s'est
déroulée sans encombre,
en passant par le
Portugal pour profiter
des vents favorables. Le
naufrage au large de
Peniche est le résultat
d'une erreur humaine,
apparemment due à des
cartes françaises
comportant des erreurs
dramatiques dans la
position des îles de
Berlengas et des îlots
voisins. Le 2 février
1786, alors que la mer
est calme et la nuit
claire, le navire heurte
la formation rocheuse de
Papoa et la coque se
brise immédiatement en
deux. Le fond coule
rapidement, tandis que le
pont reste à flot
pendant un certain temps.
128 personnes ont perdu
la vie, dont de nombreux
Indiens qui étaient
coincés dans les
sous-sols. Ce naufrage
est considéré comme
l'un des plus importants
de l'histoire
maritime.
Ce que
le compositeur veut
transmettre, et ce que
l'on ressent à
l'écoute, c'est d'abord
le son de la puissance,
de l'espoir, de la gloire
de la conquête, de la
splendeur de la richesse.
C'est ensuite la
perception de
l'environnement maritime,
l'harmonie avec la
douceur de l'océan, le
glissement de la coque
dans l'écume de la mer
par des journées bleues
et ensoleillées. Mais à
côté de cette
tranquillité, on entend
bientôt une chaîne
rythmique qui nous fait
ressentir une
représentation de
l'agitation, de
l'équipage affairé, du
dur labeur d'un marin, du
désespoir d'un peuple
exotique emprisonné dans
une cave sombre et
humide. Un rythme
distinct qui nous
rappelle le salero
d'Andalousie, avec ses
influences arabes et son
peuple, l'apaisement de
la résignation des
autres qui sont obligés
de se soumettre. Puis on
entend clairement un
crescendo qui nous fait
imaginer l'agonie de la
collision qui précède
le naufrage. La rupture
de la coque, l'eau qui
envahit tout, le
désespoir, le choc des
corps sur les rochers, la
tragédie à venir. Avant
le grand final, où le
retour de la douceur
musicale nous rappelle
que l'histoire est
terminée. La suprématie
de la nature sur la
cupidité humaine. Les
vagues, bien que douces,
emportent les épaves,
les vies et les trésors
du Nouveau Monde au fond
de la mer.
Die
spanische Kriegsgaleone
mit 64 Kanonen, die
zwischen 1770 und 1771
auf Kuba für einen
englischen Reeder im
Dienste des spanischen
Königs gebaut wurde,
verließ Peru 1784 in
Richtung Cádiz mit einer
riesigen Ladung Kupfer,
Gold, Silber und anderen
Wertgegenständen an
Bord. An Bord befanden
sich auch mehr als 400
Menschen, darunter
Passagiere,
Besatzungsmitglieder und
Inka-Gefangene nach einem
Aufstand. Die
Atlantiküberquerung
verlief reibungslos,
wobei Portugal passiert
wurde, um die günstigen
Winde zu nutzen. Der
Schiffbruch vor Peniche
war das Ergebnis
menschlichen Versagens,
das offenbar auf
französische Karten
zurückzuführen war, die
in Bezug auf die Position
der Inseln Berlengas und
der benachbarten Eilande
dramatische Fehler
enthielten. Am 2. Februar
1786 stießen sie bei
ruhiger See und klarer
Nacht auf die
Felsformation Papoa und
der Rumpf brach sofort
entzwei. Der Boden sank
schnell, während das
Deck noch einige Zeit
über Wasser blieb. 128
Menschen kamen ums Leben,
darunter viele Indianer,
die im Keller
eingeschlossen waren.
Dieses Schiffswrack gilt
als eines der
bedeutendsten
Was
der Komponist vermitteln
will und was man beim
Zuhören spürt, ist
zunächst der Klang der
Macht, der Hoffnung, des
Ruhms der Eroberung, des
Glanzes des Reichtums. Es
folgt die Wahrnehmung der
maritimen Umgebung, die
Harmonie mit der
Sanftheit des Meeres, das
Gleiten des
Schiffsrumpfes im Schaum
des Meeres an sonnigen,
blauen Tagen. Doch neben
dieser Ruhe hört man
bald eine rhythmische
Kette, die die Hektik,
die geschäftige
Mannschaft, die harte
Arbeit eines Seemanns,
die Verzweiflung eines
exotischen Volkes, das in
einem dunklen, feuchten
Keller gefangen ist,
wiedergibt. Ein
ausgeprägter Rhythmus,
der an den Salero
Andalusiens erinnert, mit
seinen arabischen
Einflüssen und seinen
Menschen, der die
Resignation der anderen
besänftigt, die
gezwungen sind, sich zu
fügen. Dann hören wir
deutlich ein Crescendo,
das uns die Qualen des
Zusammenstoßes, der dem
Schiffbruch vorausgeht,
erahnen lässt. Das
Zerbrechen des Rumpfes,
das Wasser, das alles
überflutet, die
Verzweiflung, das
Aufeinanderprallen der
Körper auf den Felsen,
die bevorstehende
Tragödie. Vor dem
großen Finale, in dem
die Rückkehr der
musikalischen Sanftheit
uns daran erinnert, dass
die Geschichte zu Ende
ist. Die Vorherrschaft
der Natur über die
menschliche Gier. Die
Wellen, so sanft sie auch
sein mögen, spülen die
Trümmer, das Leben und
die Schätze der Neuen
Welt auf den Grund des
Meeres.
Concert Band/Harmonie and Piano SKU: BT.BMP8095417 Composed by Leroy Ande...(+)
Concert Band/Harmonie and
Piano
SKU:
BT.BMP8095417
Composed by Leroy
Anderson. Arranged by
Jörg Murschinski.
Score Only. Composed
2008. Beriato Music
#BMP8095417. Published by
Beriato Music
(BT.BMP8095417).
A lot is known
about the American
composer Leroy Anderson.
This son of Swedish
immigrants played the
piano, organ, accordion,
trombone, tuba and double
bass. He spoke several
languages fluently and
graduated from Harvard
with first-class
honours.While on military
service, the army also
commissioned him to write
a manual on Icelandic
grammar.He already
started writing musical
arrangements as a
student, and from his
30th year arranged and
composed for the Boston
Pops Orchestra. Such
melodiesas Serenata, The
Typewriter, Sleigh Ride
and Bugler�s
Holiday made him world
famous. His best-known
work, Blue Tango, reached
number one in the US
charts in 1952, and it
sold more than a million
copies. In 1975, a year
after hisdeath, he was
given a star at the Walk
of Fame in Hollywood.Most
of his works last no
longer than three
minutes, about the
maximum length of a
single at that time. One
work that lasts longer is
his 1953 Piano Concerto
in C for piano and
orchestra.The first
performance was in
Chicago, conducted by the
composer and with Eugene
List at the piano.
However, after three
performances he was no
longer happy with the
work and withdrew it. He
always intended to revise
it, but never got round
to it. Itwas only in 1989
that the Anderson family
decided to republish the
work.This three-part
composition is on the one
hand characterised by a
careless elegance, but on
the other one can hear
the influence of
Rachmaninoff, Copland,
Gershwin, and
evenBeethoven and Mozart,
as well as the Viennese
classics.Anderson used
the sonata form for the
first movement. It ends
with a cadenza that
carries us on into the
second part (in e minor).
The third part is a
typically cheerful
American folk dance in2/4
time, a so-called Hoe
Down, with a lilting,
lyrical passage as its
middle section. At the
end comes a solo passage
followed by a rapid
close.In this piano
concerto, Anderson
combines a rigidly
classical form of
composition with simple
andappealing themes and
elements from light
music. So this work is a
perfect synthesis of
light music and what is
called serious music, in
the same way as
Gershwin�s
Rhapsody in Blue. A work
that can be played
equally well in a
concerthall, at an
open-air concert or even
a pop
concert.
Concert Band/Harmonie and Piano SKU: BT.BMP8091417 Composed by Leroy Ande...(+)
Concert Band/Harmonie and
Piano
SKU:
BT.BMP8091417
Composed by Leroy
Anderson. Arranged by
Jörg Murschinski. Set
(Score & Parts). Composed
2008. Beriato Music
#BMP8091417. Published by
Beriato Music
(BT.BMP8091417).
A lot is known
about the American
composer Leroy Anderson.
This son of Swedish
immigrants played the
piano, organ, accordion,
trombone, tuba and double
bass. He spoke several
languages fluently and
graduated from Harvard
with first-class
honours.While on military
service, the army also
commissioned him to write
a manual on Icelandic
grammar.He already
started writing musical
arrangements as a
student, and from his
30th year arranged and
composed for the Boston
Pops Orchestra. Such
melodiesas Serenata, The
Typewriter, Sleigh Ride
and Bugler�s
Holiday made him world
famous. His best-known
work, Blue Tango, reached
number one in the US
charts in 1952, and it
sold more than a million
copies. In 1975, a year
after hisdeath, he was
given a star at the Walk
of Fame in Hollywood.Most
of his works last no
longer than three
minutes, about the
maximum length of a
single at that time. One
work that lasts longer is
his 1953 Piano Concerto
in C for piano and
orchestra.The first
performance was in
Chicago, conducted by the
composer and with Eugene
List at the piano.
However, after three
performances he was no
longer happy with the
work and withdrew it. He
always intended to revise
it, but never got round
to it. Itwas only in 1989
that the Anderson family
decided to republish the
work.This three-part
composition is on the one
hand characterised by a
careless elegance, but on
the other one can hear
the influence of
Rachmaninoff, Copland,
Gershwin, and
evenBeethoven and Mozart,
as well as the Viennese
classics.Anderson used
the sonata form for the
first movement. It ends
with a cadenza that
carries us on into the
second part (in e minor).
The third part is a
typically cheerful
American folk dance in2/4
time, a so-called Hoe
Down, with a lilting,
lyrical passage as its
middle section. At the
end comes a solo passage
followed by a rapid
close.In this piano
concerto, Anderson
combines a rigidly
classical form of
composition with simple
andappealing themes and
elements from light
music. So this work is a
perfect synthesis of
light music and what is
called serious music, in
the same way as
Gershwin�s
Rhapsody in Blue. A work
that can be played
equally well in a
concerthall, at an
open-air concert or even
a pop
concert.
1-4 Voices and Guitar (BR) - very easy to easy SKU: HL.49023849 Eine L...(+)
1-4 Voices and Guitar
(BR) - very easy to easy
SKU: HL.49023849
Eine Liedersammlung
fur die Sekundarstufe
I. Composed by Sell.
Edited by Lutz Gottschalk
and Stefan Sell. Arranged
by Lutz Gottschalk and
Stefan Sell. This
edition: Paperback/Soft
Cover. Sheet music.
Kunter-bund-edition. Die
Fundgrube zum Singen in
Freizeit und Schule.
Songbook. 300 pages.
Schott Music #BUND71139.
Published by Schott Music
(HL.49023849).
ISBN
9783795756758.
6.25x9.5x0.967 inches.
German. Claudia
Schmidt.
Das
Liederbuch enthalt 243
Lieder mit Erklarungen,
bearbeitet fur
Gesangstimmen (ein bis
vier Stimmen) und
Gitarrenbegleitung. Der
thematische Bogen reicht
von Kinderliedern,
Volksliedern,
franzosischen Chansons
uber Spirituals, Folk
Songs und Schlager bis
hin zu Rock und Pop. Alle
Lieder sind als leichte
bis mittelschwere
Arrangements gut
nachzuspielen. Das Buch
enthalt
Basisinformationen zu
jedem Kapitel,
begleitende Texte und
Erlauterungen zu
soziokulturellen
Hintergrunden von Autoren
und Liedern. Diese
Sammlung der besten
Lieder und Songs ist mehr
als ein Schulliederbuch!
Sie ist das ideale
Songbook fur Freizeit,
Hobby und gesellige
Anlasse.
For C instrument and voice. Format: fakebook (spiral bound). With chord names, v...(+)
For C instrument and
voice. Format: fakebook
(spiral bound). With
chord names, vocal melody
and lyrics. Jazz. Series:
Hal Leonard Fake Books.
448 pages. 9x12 inches.
Published by Hal Leonard.
Fakebook for Eb instrument and voice. With vocal melody, lyrics and leadsheet no...(+)
Fakebook for Eb
instrument and voice.
With vocal melody, lyrics
and leadsheet notation.
Series: Hal Leonard Fake
Books. 448 pages.
Published by Hal Leonard.
Choral SSA Choir, piano, flute SKU: CF.CM9583 Composed by Christopher Gab...(+)
Choral SSA Choir, piano,
flute
SKU:
CF.CM9583
Composed by
Christopher Gabel. Sws.
Performance Score. 20
pages. Duration 4
minutes, 9 seconds. Carl
Fischer Music #CM9583.
Published by Carl Fischer
Music (CF.CM9583).
ISBN 9781491154052.
UPC: 680160912551. 6.875
x 10.5 inches. Key: Eb
major. English. Thomas
Moore
(1779-1852).
Thomas
Moore (17791852) was an
Irish poet, singer,
songwriter and
entertainer. In his poem,
On Music, Moore
emphasizes the power that
music has in our lives
and the ability it has to
evoke memories and
feelings from the past.
Music transcends that
which can be spoken or
felt. The beauty of
making music together is
to establish meaningful
connections with others
and to share a common
language through song. We
are reminded, however,
that relationships with
each other can be fluid
or unstable, but as the
words of the poem remind
us, music will not
betray. No matter the
experiences that we face,
the relationships that we
foster, or the memories
that we create, music
will always be there for
us in times of need and
in times of celebration.
What does music mean to
you? How does it enrich
your life? On Music
Thomas Moore When through
life unblest we rove,
Losing all that made life
dear, Should some notes
we used to love, In days
of boyhood, meet our ear,
Oh! how welcome breathes
the strain! Wakening
thoughts that long have
slept, Kindling former
smiles again In faded
eyes that long have wept.
Like the gale, that sighs
along Beds of oriental
flowers, Is the grateful
breath of song, That once
was heard in happier
hours. Filld with balm
the gale sighs on, Though
the flowers have sunk in
death; So, when pleasures
dream is gone, Its memory
lives in Musics breath.
Music, oh, how faint, how
weak, Language fades
before thy spell! Why
should Feeling ever
speak, When thou canst
breathe her soul so well?
Friendships balmy words
may feign, Loves are even
more false than they; Oh!
tis only musics strain
Can sweetly soothe, and
not betray. Note to the
performer: Liberty can be
taken with the tempo
markings and rubato
should be used throughout
in order to further
stress the beauty and
significance of the text.
With its vocal-like
descant, the flute should
be treated as an
additional voice rather
than mere accompaniment
to enhance the texture of
the piece. Thomas
Moore (1779a1852) was an
Irish poet, singer,
songwriter and
entertainer. In his poem,
On Music, Moore
emphasizes the power that
music has in our lives
and the ability it has to
evoke memories and
feelings from the past.
Music transcends that
which can be spoken or
felt. The beauty of
making music together is
to establish meaningful
connections with others
and to share a common
language through song. We
are reminded, however,
that relationships with
each other can be fluid
or unstable, but as the
words of the poem remind
us, music will not
betray. No matter the
experiences that we face,
the relationships that we
foster, or the memories
that we create, music
will always be there for
us in times of need and
in times of celebration.
What does music mean to
you? How does it enrich
your life? On Music a
Thomas Moore When through
life unblest we rove,
Losing all that made life
dear, Should some notes
we used to love, In days
of boyhood, meet our ear,
Oh! how welcome breathes
the strain! Wakening
thoughts that long have
slept, Kindling former
smiles again In faded
eyes that long have wept.
Like the gale, that sighs
along Beds of oriental
flowers, Is the grateful
breath of song, That once
was heard in happier
hours. Fillad with balm
the gale sighs on, Though
the flowers have sunk in
death; So, when
pleasureas dream is gone,
Its memory lives in
Musicas breath. Music,
oh, how faint, how weak,
Language fades before thy
spell! Why should Feeling
ever speak, When thou
canst breathe her soul so
well? Friendshipas balmy
words may feign, Loveas
are even more false than
they; Oh! atis only
musicas strain Can
sweetly soothe, and not
betray. Note to the
performer: Liberty can be
taken with the tempo
markings and rubato
should be used throughout
in order to further
stress the beauty and
significance of the text.
With its vocal-like
descant, the flute should
be treated as an
additional voice rather
than mere accompaniment
to enhance the texture of
the piece. Thomas
Moore (1779-1852) was an
Irish poet, singer,
songwriter and
entertainer. In his poem,
On Music, Moore
emphasizes the power that
music has in our lives
and the ability it has to
evoke memories and
feelings from the past.
Music transcends that
which can be spoken or
felt. The beauty of
making music together is
to establish meaningful
connections with others
and to share a common
language through song. We
are reminded, however,
that relationships with
each other can be fluid
or unstable, but as the
words of the poem remind
us, music will not
betray. No matter the
experiences that we face,
the relationships that we
foster, or the memories
that we create, music
will always be there for
us in times of need and
in times of celebration.
What does music mean to
you? How does it enrich
your life? On Music -
Thomas Moore When through
life unblest we rove,
Losing all that made life
dear, Should some notes
we used to love, In days
of boyhood, meet our ear,
Oh! how welcome breathes
the strain! Wakening
thoughts that long have
slept, Kindling former
smiles again In faded
eyes that long have wept.
Like the gale, that sighs
along Beds of oriental
flowers, Is the grateful
breath of song, That once
was heard in happier
hours. Fill'd with balm
the gale sighs on, Though
the flowers have sunk in
death; So, when
pleasure's dream is gone,
Its memory lives in
Music's breath. Music,
oh, how faint, how weak,
Language fades before thy
spell! Why should Feeling
ever speak, When thou
canst breathe her soul so
well? Friendship's balmy
words may feign, Love's
are even more false than
they; Oh! 'tis only
music's strain Can
sweetly soothe, and not
betray. Note to the
performer: Liberty can be
taken with the tempo
markings and rubato
should be used throughout
in order to further
stress the beauty and
significance of the text.
With its vocal-like
descant, the flute should
be treated as an
additional voice rather
than mere accompaniment
to enhance the texture of
the piece. Thomas
Moore (1779-1852) was an
Irish poet, singer,
songwriter and
entertainer. In his poem,
On Music, Moore
emphasizes the power that
music has in our lives
and the ability it has to
evoke memories and
feelings from the past.
Music transcends that
which can be spoken or
felt. The beauty of
making music together is
to establish meaningful
connections with others
and to share a common
language through song. We
are reminded, however,
that relationships with
each other can be fluid
or unstable, but as the
words of the poem remind
us, music will not
betray. No matter the
experiences that we face,
the relationships that we
foster, or the memories
that we create, music
will always be there for
us in times of need and
in times of celebration.
What does music mean to
you? How does it enrich
your life? On Music -
Thomas Moore When through
life unblest we rove,
Losing all that made life
dear, Should some notes
we used to love, In days
of boyhood, meet our ear,
Oh! how welcome breathes
the strain! Wakening
thoughts that long have
slept, Kindling former
smiles again In faded
eyes that long have wept.
Like the gale, that sighs
along Beds of oriental
flowers, Is the grateful
breath of song, That once
was heard in happier
hours. Fill'd with balm
the gale sighs on, Though
the flowers have sunk in
death; So, when
pleasure's dream is gone,
Its memory lives in
Music's breath. Music,
oh, how faint, how weak,
Language fades before thy
spell! Why should Feeling
ever speak, When thou
canst breathe her soul so
well? Friendship's balmy
words may feign, Love's
are even more false than
they; Oh! 'tis only
music's strain Can
sweetly soothe, and not
betray. Note to the
performer: Liberty can be
taken with the tempo
markings and rubato
should be used throughout
in order to further
stress the beauty and
significance of the text.
With its vocal-like
descant, the flute should
be treated as an
additional voice rather
than mere accompaniment
to enhance the texture of
the piece. Thomas
Moore (1779–1852)
was an Irish poet,
singer, songwriter and
entertainer. In his poem,
On Music, Moore
emphasizes the power that
music has in our lives
and the ability it has to
evoke memories and
feelings from the past.
Music transcends that
which can be spoken or
felt. The beauty of
making music together is
to establish meaningful
connections with others
and to share a common
language through song.We
are reminded, however,
that relationships with
each other can be fluid
or unstable, but as the
words of the poem remind
us, music will not
betray. No matter the
experiences that we face,
the relationships that we
foster, or the memories
that we create, music
will always be there for
us in times of need and
in times of celebration.
What does music mean to
you? How does it enrich
your life?On Music
– Thomas MooreWhen
through life unblest we
rove,Losing all that made
life dear,Should some
notes we used to love,In
days of boyhood, meet our
ear,Oh! how welcome
breathes the
strain!Wakening thoughts
that long have
slept,Kindling former
smiles againIn faded eyes
that long have wept.Like
the gale, that sighs
alongBeds of oriental
flowers,Is the grateful
breath of song,That once
was heard in happier
hours.Fill’d with
balm the gale sighs
on,Though the flowers
have sunk in death;So,
when pleasure’s
dream is gone,Its memory
lives in Music’s
breath.Music, oh, how
faint, how weak,Language
fades before thy
spell!Why should Feeling
ever speak,When thou
canst breathe her soul so
well?Friendship’s
balmy words may
feign,Love’s are
even more false than
they;Oh! ’tis only
music’s strainCan
sweetly soothe, and not
betray.Note to the
performer: Liberty can be
taken with the tempo
markings and rubato
should be used throughout
in order to further
stress the beauty and
significance of the text.
With its vocal-like
descant, the flute should
be treated as an
additional voice rather
than mere accompaniment
to enhance the texture of
the piece.
O Christmas Tree Fanfare [Conducteur et Parties séparées] - Facile Gobelin Music Publications
Fanfare Band - Grade 3 SKU: BT.GOB-000854-020 Arranged by David Well. Set...(+)
Fanfare Band - Grade 3
SKU:
BT.GOB-000854-020
Arranged by David Well.
Set (Score & Parts).
Gobelin Music
Publications #GOB
000854-020. Published by
Gobelin Music
Publications
(BT.GOB-000854-020).
The tradition
of the Christmas tree in
Western Europe dates back
to a time long before any
Christianization had
taken place. During the
severely cold winter
nights, so it was
believed, evil spirits
tried to ‘kill’
nature. Needle-leaved
trees were the only ones
which kept their green
colour throughout the
year, and therefore
became symbols of
immortality. These
‘living’ trees, said
to be the work of benign
spirits, were brought
into people’s houses to
ward off evil,
life-threatening powers.
In the 14th century
people first started to
decorate Christmas trees.
It was a pagan custom,
originated by the
inhabitants of Alsace.
This custom was taken
over by the Church in
thecourse of the 15th and
16th century. At first
the decoration consisted
mainly of edibles, such
as apples and wafers, but
later small presents were
added. Legend has it that
the reformer Martin
Luther was the first
person to decorate a
Christmas tree with
candles. The flickering
candle flames were meant
to create the image of a
starry sky in which
Christ’s apparition
could be recognized. The
German organ-player Ernst
Anschütz from Leipzig
was the first person to
notate the song ‘O
Tannenbaum’, the melody
being a well-known folk
song. Next to ‘Stille
Nacht’ ‘O
Tannenbaum’ is the most
famous German Christmas
song, now known
throughout the world. In
the United States of
America the melody of
‘O Tannenbaum’ has
even been used in four
States (among which the
State of Maryland) for
their State song. In
David Well’s
arrangement the song is
first heard as many of us
know it. After this
introduction, however, it
is transformed into a
solid rock version, and
the beat has been
changed. In the second
part the familiar
three-four time is back,
but here the rhythm is
different from the
original. After the
richly ornamented rock
beat the basic theme can
be heard once again and
the composition is
concluded in a festive
manner.
De
traditie van de
‘Kerstboom’ gaat in
West-Europa terug tot ver
voordat er van enige
kerstening sprake was.
Gedurende de koude
strenge winters dacht men
dat kwade geesten de
natuur ‘vermoordde’.
Naaldbomen behielden als
enige hungroene kleur en
werden daardoor symbolen
van onsterflijkheid. Deze
‘levende’ bomen, het
werk van goede machten,
werden in huis gehaald om
kwade geesten en
levensbedreigende
krachten buitenshuis te
houden. Van
‘versierde’
kerstbomenwas het eerst
sprake in de 14e eeuw.
Het was een heidens
gebruik, dat in deze
periode in de Elzas
voorkwam. Tijdens de 15e
en 16e eeuw werd het
versieren van de
kerstboom door de kerk
overgenomen. De
versiering bestond in
eersteinstantie vooral
uit etenswaar, als appels
en koekjes. Later ging
men ook kleine cadeautjes
als versiering gebruiken.
Er wordt beweerd dat
Martin Luther, de
hervormer, als eerste
kaarsen in een kerstboom
deed. De
fonkelendevlammetjes
creëerden een
sterrenhemel waarin men
Christus’ verschijning
leek te herkennen. De
Duitse organist Ernst
Anschütz uit Leipzig,
was de eerste die het
lied ‘O Tannenbaum’
op schrift stelde. De
melodie was een bekend
volkswijsje.Naast
‘Stille Nacht’ is
‘O Tannenbaum’ het
meest bekende kerstlied
dat vanuit Duitsland de
hele wereld veroverde. De
melodie van ‘O
Tannenbaum’ wordt zelfs
in de Verenigde Staten
van Amerika in vier
verschillende staten(o.a.
Maryland) als volkslied
gebruikt. In het
arrangement van David
Well hoort u het lied
eerst op de manier zoals
velen het kennen. Na deze
inleiding klinkt een
stevige rock-versie en is
de maatsoort niet meer de
gebruikelijke.Het
tussendeel is weer in de
vertrouwde
driekwarts-maatsoort.
Hier is echter de ritmiek
in een ander jasje
gestoken. Na de rijkelijk
met slingers versierde
rock-beat klinkt nog
één keer het
oorspronkelijke thema om
daarna feestelijk.
O Christmas Tree Orchestre d'harmonie [Conducteur et Parties séparées] - Facile Gobelin Music Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 3 SKU: BT.GOB-000905-010 Arranged by David ...(+)
Concert Band/Harmonie -
Grade 3
SKU:
BT.GOB-000905-010
Arranged by David Well.
Set (Score & Parts).
Gobelin Music
Publications #GOB
000905-010. Published by
Gobelin Music
Publications
(BT.GOB-000905-010).
The tradition
of the Christmas tree in
Western Europe dates back
to a time long before any
Christianization had
taken place. During the
severely cold winter
nights, so it was
believed, evil spirits
tried to 'kill' nature.
Needle-leaved trees were
the only ones which kept
their green colour
throughout the year, and
therefore became symbols
of immortality. These
'living' trees, said to
be the work of benign
spirits, were brought
into people's houses to
ward off evil,
life-threatening powers.
In the 14th century
people first started to
decorate Christmas trees.
It was a pagan custom,
originated by the
inhabitants of Alsace.
This custom was taken
over by the Church inthe
course of the 15th and
16th century. At first
the decoration consisted
mainly of edibles, such
as apples and wafers, but
later small presents were
added. Legend has it that
the reformer Martin
Luther was the first
person to decorate a
Christmas tree with
candles. The flickering
candle flames were meant
to create the image of a
starry sky in which
Christ's apparition could
be recognized. The German
organ-player Ernst
Anschütz from Leipzig
was the first person to
notate the song 'O
Tannenbaum', the melody
being a well-known folk
song. Next to 'Stille
Nacht' 'O Tannenbaum' is
the most famous German
Christmas song, now known
throughout the world. In
the United States of
America the melody of 'O
Tannenbaum' has even been
used in four States
(among which the State of
Maryland) for their State
song. In David Well's
arrangement the song is
first heard as many of us
know it. After this
introduction, however, it
is transformed into a
solid rock version, and
the beat has been
changed. In the second
part the familiar
three-four time is back,
but here the rhythm is
different from the
original. After the
richly ornamented rock
beat the basic theme can
be heard once again and
the composition is
concluded in a festive
manner.
De
traditie van de
‘Kerstboom’ gaat in
West-Europa terug tot ver
voordat er van enige
kerstening sprake was.
Gedurende de koude
strenge winters dacht men
dat kwade geesten de
natuur ‘vermoordde’.
Naaldbomen behielden als
enige hungroene kleur en
werden daardoor symbolen
van onsterflijkheid. Deze
‘levende’ bomen, het
werk van goede machten,
werden in huis gehaald om
kwade geesten en
levensbedreigende
krachten buitenshuis te
houden. Van
‘versierde’
kerstbomenwas het eerst
sprake in de 14e eeuw.
Het was een heidens
gebruik, dat in deze
periode in de Elzas
voorkwam. Tijdens de 15e
en 16e eeuw werd het
versieren van de
kerstboom door de kerk
overgenomen. De
versiering bestond in
eersteinstantie vooral
uit etenswaar, als appels
en koekjes. Later ging
men ook kleine cadeautjes
als versiering gebruiken.
Er wordt beweerd dat
Martin Luther, de
hervormer, als eerste
kaarsen in een kerstboom
deed. De fonkelende
vlammetjescreëerden een
sterrenhemel waarin men
Christus’ verschijning
leek te herkennen. De
Duitse organist Ernst
Anschütz uit Leipzig,
was de eerste die het
lied ‘O Tannenbaum’
op schrift stelde. De
melodie was een bekend
volkswijsje.Naast
‘Stille Nacht’ is
‘O Tannenbaum’ het
meest bekende kerstlied
dat vanuit Duitsland de
hele wereld veroverde. De
melodie van ‘O
Tannenbaum’ wordt zelfs
in de Verenigde Staten
van Amerika in vier
verschillende staten
(o.a.Maryland) als
volkslied gebruikt. In
het arrangement van David
Well hoort u het lied
eerst op de manier zoals
velen het kennen. Na deze
inleiding klinkt een
stevige rock-versie en is
de maatsoort niet meer de
gebruikelijke. Het
tussendeelis weer in de
vertrouwde
driekwarts-maatsoort.
Hier is echter de ritmiek
in een ander jasje
gestoken. Na de rijkelijk
met slingers versierde
rock-beat klinkt nog
één keer het
oorspronkelijke thema om
daarna feestelijk af.
O Christmas Tree Fanfare [Conducteur] - Facile Gobelin Music Publications
Fanfare Band - Grade 3 SKU: BT.GOB-000854-120 Arranged by David Well. Sco...(+)
Fanfare Band - Grade 3
SKU:
BT.GOB-000854-120
Arranged by David Well.
Score Only. 10 pages.
Gobelin Music
Publications #GOB
000854-120. Published by
Gobelin Music
Publications
(BT.GOB-000854-120).
The tradition
of the Christmas tree in
Western Europe dates back
to a time long before any
Christianization had
taken place. During the
severely cold winter
nights, so it was
believed, evil spirits
tried to ‘kill’
nature. Needle-leaved
trees were the only ones
which kept their green
colour throughout the
year, and therefore
became symbols of
immortality. These
‘living’ trees, said
to be the work of benign
spirits, were brought
into people’s houses to
ward off evil,
life-threatening powers.
In the 14th century
people first started to
decorate Christmas trees.
It was a pagan custom,
originated by the
inhabitants of Alsace.
This custom was taken
over by the Church in
thecourse of the 15th and
16th century. At first
the decoration consisted
mainly of edibles, such
as apples and wafers, but
later small presents were
added. Legend has it that
the reformer Martin
Luther was the first
person to decorate a
Christmas tree with
candles. The flickering
candle flames were meant
to create the image of a
starry sky in which
Christ’s apparition
could be recognized. The
German organ-player Ernst
Anschütz from Leipzig
was the first person to
notate the song ‘O
Tannenbaum’, the melody
being a well-known folk
song. Next to ‘Stille
Nacht’ ‘O
Tannenbaum’ is the most
famous German Christmas
song, now known
throughout the world. In
the United States of
America the melody of
‘O Tannenbaum’ has
even been used in four
States (among which the
State of Maryland) for
their State song. In
David Well’s
arrangement the song is
first heard as many of us
know it. After this
introduction, however, it
is transformed into a
solid rock version, and
the beat has been
changed. In the second
part the familiar
three-four time is back,
but here the rhythm is
different from the
original. After the
richly ornamented rock
beat the basic theme can
be heard once again and
the composition is
concluded in a festive
manner.
De
traditie van de
‘Kerstboom’ gaat in
West-Europa terug tot ver
voordat er van enige
kerstening sprake was.
Gedurende de koude
strenge winters dacht men
dat kwade geesten de
natuur ‘vermoordde’.
Naaldbomen behielden als
enige hungroene kleur en
werden daardoor symbolen
van onsterflijkheid. Deze
‘levende’ bomen, het
werk van goede machten,
werden in huis gehaald om
kwade geesten en
levensbedreigende
krachten buitenshuis te
houden. Van
‘versierde’
kerstbomenwas het eerst
sprake in de 14e eeuw.
Het was een heidens
gebruik, dat in deze
periode in de Elzas
voorkwam. Tijdens de 15e
en 16e eeuw werd het
versieren van de
kerstboom door de kerk
overgenomen. De
versiering bestond in
eersteinstantie vooral
uit etenswaar, als appels
en koekjes. Later ging
men ook kleine cadeautjes
als versiering gebruiken.
Er wordt beweerd dat
Martin Luther, de
hervormer, als eerste
kaarsen in een kerstboom
deed. De
fonkelendevlammetjes
creëerden een
sterrenhemel waarin men
Christus’ verschijning
leek te herkennen. De
Duitse organist Ernst
Anschütz uit Leipzig,
was de eerste die het
lied ‘O Tannenbaum’
op schrift stelde. De
melodie was een bekend
volkswijsje.Naast
‘Stille Nacht’ is
‘O Tannenbaum’ het
meest bekende kerstlied
dat vanuit Duitsland de
hele wereld veroverde. De
melodie van ‘O
Tannenbaum’ wordt zelfs
in de Verenigde Staten
van Amerika in vier
verschillende staten(o.a.
Maryland) als volkslied
gebruikt. In het
arrangement van David
Well hoort u het lied
eerst op de manier zoals
velen het kennen. Na deze
inleiding klinkt een
stevige rock-versie en is
de maatsoort niet meer de
gebruikelijke.Het
tussendeel is weer in de
vertrouwde
driekwarts-maatsoort.
Hier is echter de ritmiek
in een ander jasje
gestoken. Na de rijkelijk
met slingers versierde
rock-beat klinkt nog
één keer het
oorspronkelijke thema om
daarna feestelijk.
O Christmas Tree Orchestre d'harmonie [Conducteur] - Facile Gobelin Music Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 3 SKU: BT.GOB-000905-140 Arranged by David ...(+)
Concert Band/Harmonie -
Grade 3
SKU:
BT.GOB-000905-140
Arranged by David Well.
Score Only. 10 pages.
Gobelin Music
Publications #GOB
000905-140. Published by
Gobelin Music
Publications
(BT.GOB-000905-140).
The tradition
of the Christmas tree in
Western Europe dates back
to a time long before any
Christianization had
taken place. During the
severely cold winter
nights, so it was
believed, evil spirits
tried to 'kill' nature.
Needle-leaved trees were
the only ones which kept
their green colour
throughout the year, and
therefore became symbols
of immortality. These
'living' trees, said to
be the work of benign
spirits, were brought
into people's houses to
ward off evil,
life-threatening powers.
In the 14th century
people first started to
decorate Christmas trees.
It was a pagan custom,
originated by the
inhabitants of Alsace.
This custom was taken
over by the Church inthe
course of the 15th and
16th century. At first
the decoration consisted
mainly of edibles, such
as apples and wafers, but
later small presents were
added. Legend has it that
the reformer Martin
Luther was the first
person to decorate a
Christmas tree with
candles. The flickering
candle flames were meant
to create the image of a
starry sky in which
Christ's apparition could
be recognized. The German
organ-player Ernst
Anschütz from Leipzig
was the first person to
notate the song 'O
Tannenbaum', the melody
being a well-known folk
song. Next to 'Stille
Nacht' 'O Tannenbaum' is
the most famous German
Christmas song, now known
throughout the world. In
the United States of
America the melody of 'O
Tannenbaum' has even been
used in four States
(among which the State of
Maryland) for their State
song. In David Well's
arrangement the song is
first heard as many of us
know it. After this
introduction, however, it
is transformed into a
solid rock version, and
the beat has been
changed. In the second
part the familiar
three-four time is back,
but here the rhythm is
different from the
original. After the
richly ornamented rock
beat the basic theme can
be heard once again and
the composition is
concluded in a festive
manner.
De
traditie van de
‘Kerstboom’ gaat in
West-Europa terug tot ver
voordat er van enige
kerstening sprake was.
Gedurende de koude
strenge winters dacht men
dat kwade geesten de
natuur ‘vermoordde’.
Naaldbomen behielden als
enige hungroene kleur en
werden daardoor symbolen
van onsterflijkheid. Deze
‘levende’ bomen, het
werk van goede machten,
werden in huis gehaald om
kwade geesten en
levensbedreigende
krachten buitenshuis te
houden. Van
‘versierde’
kerstbomenwas het eerst
sprake in de 14e eeuw.
Het was een heidens
gebruik, dat in deze
periode in de Elzas
voorkwam. Tijdens de 15e
en 16e eeuw werd het
versieren van de
kerstboom door de kerk
overgenomen. De
versiering bestond in
eersteinstantie vooral
uit etenswaar, als appels
en koekjes. Later ging
men ook kleine cadeautjes
als versiering gebruiken.
Er wordt beweerd dat
Martin Luther, de
hervormer, als eerste
kaarsen in een kerstboom
deed. De fonkelende
vlammetjescreëerden een
sterrenhemel waarin men
Christus’ verschijning
leek te herkennen. De
Duitse organist Ernst
Anschütz uit Leipzig,
was de eerste die het
lied ‘O Tannenbaum’
op schrift stelde. De
melodie was een bekend
volkswijsje.Naast
‘Stille Nacht’ is
‘O Tannenbaum’ het
meest bekende kerstlied
dat vanuit Duitsland de
hele wereld veroverde. De
melodie van ‘O
Tannenbaum’ wordt zelfs
in de Verenigde Staten
van Amerika in vier
verschillende staten
(o.a.Maryland) als
volkslied gebruikt. In
het arrangement van David
Well hoort u het lied
eerst op de manier zoals
velen het kennen. Na deze
inleiding klinkt een
stevige rock-versie en is
de maatsoort niet meer de
gebruikelijke. Het
tussendeelis weer in de
vertrouwde
driekwarts-maatsoort.
Hier is echter de ritmiek
in een ander jasje
gestoken. Na de rijkelijk
met slingers versierde
rock-beat klinkt nog
één keer het
oorspronkelijke thema om
daarna feestelijk af.
Keyboard (E-organ) - very easy SKU: HL.49044588 Das Beste aus Keyboard...(+)
Keyboard (E-organ) - very
easy
SKU:
HL.49044588
Das
Beste aus Keyboard
Klangwelt. Uber 130
leichte Keyboard-Hits:
Lieder und Songs zu jedem
Anlass!. Arranged by
Steve Boarder. This
edition: Paperback/Soft
Cover. Sheet music.
Piano. Uber 130 Stucke zu
allen frohen Anlassen wie
Hochzeit oder Geburtstag,
beliebte Evergreens und
Wunschmelodien,
Stimmungslieder fur frohe
Runden und Karneval &
Fastnacht, leicht
spielbar und gut klingend
arrangiert fur Keyboard,
Digitalpiano und E-Orgel.
Softcover. 192 pages.
Schott Music #ED 22290.
Published by Schott Music
(HL.49044588).
ISBN
9783795744694.
German.
Die
schonsten
Instrumentalstucke der
Keyboard Klangwelt-Reihe
gesammelt in
umfangreichen
Sammelbanden.Uber 130
Stucke zu allen frohen
Anlassen wie Hochzeit
oder Geburtstag, beliebte
Evergreens und
Wunschmelodien,
Stimmungslieder fur frohe
Runden und Karneval &
Fastnacht, leicht
spielbar und gut klingend
arrangiert fur Keyboard,
Digitalpiano und
E-Orgel.Ob Sie alleine
oder zusammen musizieren,
mit diesem Sammelband
haben Sie die richtigen
Noten fur jede
Gelegenheit schnell zur
Hand.
Concert Band/Harmonie - Grade 3 SKU: BT.AMP-145-140 From Cantata No 20...(+)
Concert Band/Harmonie -
Grade 3
SKU:
BT.AMP-145-140
From Cantata No 208
'The Hunt Cantata'.
Composed by Johann
Sebastian Bach. Arranged
by Philip Sparke. Anglo
Music Midway Series.
Sacred. Score Only.
Composed 2005. 16 pages.
Anglo Music Press #AMP
145-140. Published by
Anglo Music Press
(BT.AMP-145-140).
9x12
inches.
English-German-French-Dut
ch.
There are just
over twenty secular
cantatas in Bach's
prolific output, which
include The Coffee
Cantata (No 211), The
Wedding Cantata (No 202),
Phoebus and Pan (No 201)
and the Hunt Cantata (No
208) which contains the
famous aria Sheep May
Safely Graze. Written for
four vocal soloists it
was originally scored for
a relatively large
orchestra (including
flutes (recorders), oboes
and horns) and mixed
choir. Although secular
in character, the words
describe how well a
faithful shepherd keeps
watch over his flock and
hence has obvious
allusions to the
teachings of the
Christian church. Bring a
bit of the Baroque era to
your concert with this
first class arrangement
by Philip
Sparke.
Bach
schreef zijn Jachtcantate
(BWV 208) - met daarin de
aria Schafe können
sicher weiden
(Sheep May Safely
Graze) - in 1713, ter
gelegenheid van de
verjaardag van hertog
Christian van
Sachsen-Weißenfels.
Later volgdenbewerkingen
voor vergelijkbare
verjaardagsfeesten en
naamdagen. De cantate is
geschreven voor vier
solisten (Diana, Pales,
Endymion en Pan), een
relatief groot orkest
(met (blok)fluiten,
hobo’s en hoorns)
en koor. Sheep
MaySafely Graze wordt
gezongen door Pales, de
godin van kudden en
weiden, begeleid door een
paar blokfluiten of
dwarsfluiten. Deze
bewerking van Philip
Sparke betekent een
verrijking voor elk
repertoire.
Bachs
produktives Schaffen
brachte nur etwa zwanzig
weltliche Kantaten
hervor, darunter auch die
Jagd-Kantate (BWV
208),welche die
berühmte Arie
Schafe können
sicher weiden
enthält. Geschrieben
für vier Solisten, ist
die Kantate für ein
relativ großes
Orchester instrumentiert,
das neben Flöten,
Oboen und Hörnern auch
einen gemischten Chor
vorsieht. Bringen Sie mit
dieser gelungenen
Bearbeitung etwas barocke
Atmosphäre in Ihr
Konzert!
L’immenso
lavoro di Johann
Sebastian Bach contiene
una ventina di cantate
profane tra le quali la
Cantata della
Caccia (BWV 208)
dalla quale è estratta
Sheep May Safely
Graze (Schafe
können sicher weiden).
Accompagnata da due
flauti dolci, Pales, Dea
dei greggi e dei pastori,
intona l’aria
Sheep May Safely
Graze. Pur se di
carattere profano, il
testo utilizza
l’immagine del
pastore come
l’immagine della
grazia riportata ad una
parola fondamentale di
Gesù.
Sheep May Safely Graze Orchestre d'harmonie [Conducteur et Parties séparées] - Facile Anglo Music
Concert Band/Harmonie - Grade 3 SKU: BT.AMP-145-010 From Cantata No 20...(+)
Concert Band/Harmonie -
Grade 3
SKU:
BT.AMP-145-010
From Cantata No 208
'The Hunt Cantata'.
Composed by Johann
Sebastian Bach. Arranged
by Philip Sparke. Anglo
Music Midway Series.
Sacred. Set (Score &
Parts). Composed 2005.
Anglo Music Press #AMP
145-010. Published by
Anglo Music Press
(BT.AMP-145-010).
9x12
inches.
English-German-French-Dut
ch.
There are just
over twenty secular
cantatas in Bach's
prolific output, which
include The Coffee
Cantata (No 211), The
Wedding Cantata (No 202),
Phoebus and Pan (No 201)
and the Hunt Cantata (No
208) which contains the
famous aria Sheep May
Safely Graze. Written for
four vocal soloists it
was originally scored for
a relatively large
orchestra (including
flutes (recorders), oboes
and horns) and mixed
choir. Although secular
in character, the words
describe how well a
faithful shepherd keeps
watch over his flock and
hence has obvious
allusions to the
teachings of the
Christian church. Bring a
bit of the Baroque era to
your concert with this
first class arrangement
by Philip
Sparke.
Bach
schreef zijn Jachtcantate
(BWV 208) - met daarin de
aria Schafe können
sicher weiden
(Sheep May Safely
Graze) - in 1713, ter
gelegenheid van de
verjaardag van hertog
Christian van
Sachsen-Weißenfels.
Later volgdenbewerkingen
voor vergelijkbare
verjaardagsfeesten en
naamdagen. De cantate is
geschreven voor vier
solisten (Diana, Pales,
Endymion en Pan), een
relatief groot orkest
(met (blok)fluiten,
hobo’s en hoorns)
en koor. Sheep
MaySafely Graze wordt
gezongen door Pales, de
godin van kudden en
weiden, begeleid door een
paar blokfluiten of
dwarsfluiten. Deze
bewerking van Philip
Sparke betekent een
verrijking voor elk
repertoire.
Bachs
produktives Schaffen
brachte nur etwa zwanzig
weltliche Kantaten
hervor, darunter auch die
Jagd-Kantate (BWV 208),
welche die berühmte
Arie Schafe können
sicher weiden
enthält. Geschrieben
für vier Solisten, ist
die Kantate für ein
relativ großes
Orchester instrumentiert,
das neben Flöten,
Oboen und Hörnern auch
einen gemischten Chor
vorsieht. Bringen Sie mit
dieser gelungenen
Bearbeitung etwas barocke
Atmosphäre in Ihr
Konzert!
L’immenso
lavoro di Johann
Sebastian Bach contiene
una ventina di cantate
profane tra le quali la
Cantata della
Caccia (BWV 208)
dalla quale è estratta
Sheep May Safely
Graze (Schafe
können sicher weiden).
Accompagnata da due
flauti dolci, Pales, Dea
dei greggi e dei pastori,
intona l’aria
Sheep May Safely
Graze. Pur se di
carattere profano, il
testo utilizza
l’immagine del
pastore come
l’immagine della
grazia riportata ad una
parola fondamentale di
Gesù.
Composed by Dave and Jean Perry. Sacred anthem. We Sing the World Round Series. ...(+)
Composed by Dave and Jean
Perry. Sacred anthem. We
Sing the World Round
Series. General,
Multicultural. Octavo.
Published by Chorister's
Guild (LO.CGA1462).
(GEH) SKU: HL.49023828 Liederbuch 6. Composed by Kunterbund. This ...(+)
(GEH)
SKU:
HL.49023828
Liederbuch 6.
Composed by Kunterbund.
This edition: Saddle
stitching. Sheet music.
Kunter-bund-edition.
Melody line (with
chords). 100 pages.
Schott Music #BUND 71066.
Published by Schott Music
(HL.49023828).
ISBN
9783795756550.
5.75x8.25x0.311 inches.
German.
Der sechste
Band der Liederbuchreihe
bringt eine bunte
Liedermischung. Ob es ein
Hit aus dem Bereich der
Popmusik ist, ein sanftes
Lied, das sich mit Liebe,
Phantasie und Traumen
beschaftigt, ein
gefuhlsgeladener Song, in
dem ungerechte
gesellschaftliche
Verhaltnisse aufgegriffen
werden, ein munteres
Wanderlied, ein hubsches
Kinderlied oder ein
mitreissender
Folkloresong - jeder kann
dabei etwas fur sich
entdecken.