SKU: BT.DHP-1053919-130

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

Elegy I ‘Jealousy’ has been named after John Donne’s poem of the same name. This English poet (1572-1631) wrote an entire series of elegies, each with its own theme. Jealousy can trigger various emotions, ranging from disappointment, grief, or regret, to madness and anger. All these emotions have been incorporated into this composition. Jacob de Haan was inspired by three different works of art: a poem (the aforementioned poem by John Donne), a painting by the Norwegian painter Edvard Munch (Jealousy in the Garden) and an old French chanson about jealousy (Je ne l’ose dire) by the sixteenth-century French composer Pierre Certon. The music refers repeatedly to thischanson - sometimes through key notes from the melody that serve as the starting point for new, isolated themes and sometimes through quotations of the original version

Elegy I ‘Jealousy’ werd genoemd naar het gelijknamige gedicht van John Donne. Jaloezie (Jealousy) roept een hele rij emoties op. Van teleurstelling, treurnis en verdriet tot boosheid en woede. Het gedicht Jealousy van Donneen ook het gelijknamige schilderij van Edvard Munch inspireerden Jacob de Haan om dit werk te componeren. En het is hem goed gelukt om alle emoties die bij jaloerse gevoelens horen muzikaal te verklanken! Een treffend concertwerkdat u niet mag missen…

Elegy I ‘Jealousy’ wurde nach dem gleichnamigen Gedicht von John Donne benannt. Eifersucht (Jealousy) vermag eine ganze Reihe von Emotionen auszulösen - von Enttäuschung, Trauer, Bedauern bis hin zu Ärger und Wut. Jacob de Haan ist es gelungen, all diese Gefühle in Musik umzusetzen. Ein bewegendes Konzertwerk, das Sie sich nicht entgehen lassen sollten.

Elegy I: Jealousy (Élégie 1 : La Jalousie) a emprunté son nom au poème éponyme de John Donne. La jalousie peut déclencher de nombreuses émotions qui vont de la déception, de la peine et du regret la colère ou la folie. Toutes ces émotions ont trouvé leur place dans cette composition, inspirée de trois formes d’art différentes : la poésie (Elegy I), la peinture (La Jalousie - Edvard Munch) ; la chanson (Je ne l’ose dire - Pierre Certon). La résonance affective et émotionnelle est forte. En un instant, l’auditeur est touché par ce qu'il entend.

SKU: BT.GOB-000983-030

Isaac Watts (1674-1748) wrote the lyrics of There is a land of pure delight and is known as the Father of English Hymnody.
Watts was for the English hymn as Ambrose was for the medieval Latin hymn and what Martin Luther was for the German chorale.
He wrote about 750 songs, and some of them survide the ravahes of time. (Joy To The World, When I survey the wondrous cross, I sing the Mighty Power of God)

There is a Land of Pure Delight is usually in English-speaking areas sung on Luther Orlando Emerson's melody ('Ascription').
Here is used a traditional English melody ('Mendip').

There is a land of pure delight
Wheresaints immortal Reign.
Infinite day excludes the night,
And pleasures banish pain.

Isaac Watts (1674-1748) schreef de tekst van ‘There is a land of pure delight’, en staat bekend als de 'Father of English Hymnody' (Vader van het gezang).
Watts was voor het Engelse gezang wat Ambrosius was voor de middeleeuwseLatijnse hymne in de getijden en wat Maarten Luther was voor het Duitse koraal. Hij schreef ongeveer 750 liederen, waarvan een aantal de tand des tijds overleefden. (Joy to the World, When I survey the wondrous cross, I singthe mighty Power of God)

'There is a Land of Pure Delight' wordt in Engelstalige gebieden meestal op een melodie van Luther Orlando Emerson gezongen ('Ascription').
In Nederland is het lied opgenomen in het 'Liedboekder Kerken' (gez. 290). Hier wordt gebruik gemaakt van een Engelse traditionele melodie ('Mendip').

There is a land of pure delight
Where saints immortal reign.
Infinite day excludes the night,
And pleasuresbanish pain.

SKU: BT.GOB-000958-130

Scottish Dances is based on three Scottish traditionals: Cock of the North, The Bonnie Bank's O'Loch Lomond and Marie's Wedding.

I. Cock of the North's name is used for multiple things or events. For example for a locomotive to a famous, it seems, delicious liqueur, and rallies to snowboard competitions. Furthermore is Cock O' the North a nickname of a famous Duke. (The 4th Duke of Gordon).
In this composition Cock of the North (a Jig) is a traditional Scottish bagpipe tune, regularly played on tattoos by Pipe Bands. Not infrequently the drummers sing the text.

Auntie Mary, had a canary,
Up the leg of her trousers
While she was sleeping Iwas peeping
Up the leg of her trousers.

II. The Bonnie Bank's O'Loch Lomond is about a sad story that took place during an revolt against the British. In 1745 Bonnie Prince Charlie had to retreat. Two of his men were captured. One was convicted and executed, while the other was released. The spirit of the executed soldier would arrive in Scotland via the 'low road' (underworld) before his companion, who had still a long way to go.

You'll take the high road
And I'll take the low road
And I'll be in Scotland afore ye
But me and my true love will never meet again
On the Bonnie Bonnie Banks of Loch Lomond

III. In a Scottish wedding, after the official ceremonies, there is often danced. This is called a ceilidh. For this we use traditional Scottish music such as Marie's Wedding '.
Mid dance we go back to the church, where a lovely song in honor of the couple sounds.
Marie's Wedding has been recorded by Van Morrison (among many others).

Step we gaely, on we go, heel for heel and toe for toe
Arm and arm and on we go, all for Marie's wedding

Scottish Dances is gebaseerd op drie Schotse traditionals: Cock of the North, The Bonnie Bank's O'Loch Lomond en Marie's Wedding.

I. De naam Cock of the North wordt voor meerdere dingen of evenementen gebruikt. Van een beroemdelocomotief tot een, naar het schijnt, een heerlijke likeur, en van rally's tot snowboard wedstrijden. Bovendien was 'Cock O' the North' een bijnaam van een bekende hertog. (the 4th Duke of Gordon)
Het in deze compositiegebruikte Cock of the North (een Jig) is een traditioneel Schotse bagpipe tune (doedelzak liedje) wat regelmatig gespeeld wordt op taptoes door Pipebands. Niet zelden zingen de slagwerkers de tekst mee.

Auntie Mary, had acanary,
Up the leg of her trousers
While she was sleeping I was peeping
Up the leg of her trousers.

II. 'The Bonnie Bank's O'Loch Lomond', gaat over een triest verhaal dat zich afspeelde tijdens een opstand tegende Engelsen. In 1745 moest Bonnie Prince Charlie zich terugtrekken. Twee van zijn mannen werden gevangen genomen. Eén van hen werd veroordeeld en geexecuteerd, terwijl de ander vrijgelaten werd. De geest van de geexecuteerde soldaatzou via de 'low road' (onderwereld) eerder in Schotland aankomen dan zijn kameraad, die nog een lange ruige weg te gaan had.

You'll take the high road
And I'll take the low road
And I'll be in Scotland aforeye
But me and my true love will never meet again
On the Bonnie Bonnie Banks of Loch Lomond

III. Bij een Schotse bruiloft wordt na de officiele plechtigheden vaak gedanst. Dit noemt men een ceilidh. Hiervoor gebruiktmen traditionele Schotse muziek zoals bijv. 'Marie's Wedding'.
Halverwege de dans gaan we nog even terug naar de kerk, waar een lieflijk lied ter ere van het bruidspaar klinkt.
Marie's Wedding is o.a. door Van Morrison opgenomen.

SKU: BT.DHP-1074204-130

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

Cole Porter was one of the great masters of Broadway musicals during the thirties, forties and fifties, with So in Love, from the musical Kiss Me Kate, being one of his best loved works. It has been recorded by many artists including Bing Crosby, Lulu, Shirley Bassey and Julie Andrews, however it is the Ella Fitzgerald version that is best known. This jazzy musical classic can now be enjoyed by your brass band with this excellent new arrangement.

Cole Porter schrieb unvergessene, wundervolle Musicals und Lieder. Seine Musik wurde schon von vielen großen Künstlern interpretiert - von Jazzentertainern wie Ella Fitzgerald und Frank Sinatra über klassische Sängerinnen bis hin zu Popkünstlern wie U2 und Tom Waits. Mit Kazuhiro Moritas Bearbeitung des romantischen Songs So in Love aus dem Musical Kiss Me Kate können Sie sich nun in diese illustre Riege einreihen!

L’auteur-compositeur américain Cole Porter (1891-1964) est initié au piano dès son plus jeune ge. Plus tard, il suit un cursus universitaire Yale puis Paris. Sa vie a suscité bien des commentaires. En 1918, il épouse Linda Lee Thomas. Le couple partage sa vie entre Paris, Venise, New York et Hollywood où Cole Porter se consacre la composition de musiques de films. Le mariage est heureux en dépit de l’homosexualité notoire de Cole Porter. En 1937, il est victime d’un grave accident qui le laisse handicapé vie. Cole Porter restera meurtri par cette expérience. Son épouse meurt en 1954. Quatre ans plus tard, il est amputé de la jambe droite. Son appétit de vivre et saflamme créatrice s’éteignent. Il meurt en 1964.Cole Porter a composé de superbes chansons et comédies musicales dont certaines sont encore très appréciées de nos jours. Il suffit d’évoquer I’ve Got You Under My Skin ou Every Time We Say Goodbye. Sa musique a été reprise par de nombreux artistes : des crooners et grandes vedettes du jazz telles que Frank Sinatra, Ella Fitzgerald et Oscar Peterson aux cantatrices Renée Fleming et Kiri Te Kanawa. Certains artistes pop, notamment U2 ou Tom Waits, ont également fait une incursion dans son riche répertoire.So in Love est une chanson romantique extraite de la comédie musicale Kiss Me Kate (1948).

SKU: BT.DHP-1206265-130

English Dances, Set I, opus 27, is a light classic composition that was written for orchestra by the British composer Malcolm Arnold in 1950. The set contains four dances that continue without pause: the individual movements are indicated by the tempo markings. The work came about at the request of Bernard de Nevers, at the time the head of publisher Alfred Lengnick & Co., who asked Arnold to write a suite of dances as an English counterpart to Dvo ák’s Slavonic Dances and Bartók’s Romanian Folk Dances. The première took place in the spring of 1951, played by the London Philharmonic Orchestra, conducted by Sir Adrian Boult. Following the success of the first set, DeNevers asked the composer to write a second one, which Arnold completed the next year (Op. 33). The Andantino from the first set has been skilfully arranged and orchestrated for brass band by Ray Farr.

English Dances, Set I, opus 27, is een licht klassieke compositie die in 1950 door de Britse componist Malcolm Arnold voor orkest geschreven werd. De set bestaat uit vier dansen die zonder onderbreking in elkaar overgaan: de afzonderlijke delen worden aangegeven met de tempomarkering. Het werk kwam tot stand op verzoek van Bernard de Nevers, destijds het hoofd van uitgeverij Alfred Lengnick & Co., die Arnold vroeg om een reeks dansen te schrijven als een Engelse tegenhanger voor de Slavische dansen van Dvo ák en de Roemeense volksdansen van Bartók. De première werd in het voorjaar van 1951 gebracht door het London Philharmonic Orchestra, onder leiding van Sir Adrian Boult.Na het succes van de eerste set vroeg De Nevers om een tweede, die Arnold een jaar later voltooide (opus 33). Het Andantino uit de eerste set is door Ray Farr meesterlijk gearrangeerd en ge nstrumenteerd voor brassband.

English Dances, Set I, opus 27, ist eine leicht Klassische Komposition, die 1950 von dem britischen Komponisten Malcolm Arnold für Orchester geschrieben wurde. Die Reihe enthält vier Tänze, die ohne Unterbrechung gespielt werden. Die einzelnen Sätze sind mit Tempoangaben versehen. Das Werk entstand auf Wunsch von Bernard de Nevers, dem damaligen Leiter des Verlags Alfred Lengnick & Co., der Arnold bat, eine Reihe von Tänzen als englisches Gegenstück zu Dvo áks Slawischen Tänzen“ und Bartóks Rumänischen Volkstänzen“ zu schreiben. Die Uraufführung fand im Frühjahr 1951 mit dem London Philharmonic Orchestra unter der Leitung von Sir Adrian Boult statt. Nach demErfolg der ersten Reihe bat de Nevers den Komponisten, eine zweite Reihe zu schreiben, die Arnold im darauffolgenden Jahr fertigstellte (op. 33). Das Andantino aus der ersten Reihe wurde von Ray Farr gekonnt für Brass Band arrangiert und orchestriert.

English Dances, Set I, opus 27, est une composition de musique légère classique pour orchestre écrite en 1950 par le compositeur britannique Malcolm Arnold. La série comprend quatre danses qui s’enchaînent sans interruption, les divers mouvements étant indiqués par des changements de tempo. Cette œuvre fut écrite la demande de Bernard de Nevers, alors directeur de l’éditeur Alfred Lengnick & Co., qui pria Arnold de composer une série de danses qui serait l’équivalent anglais des Danses slaves de Dvo ák et des Danses populaires roumaines de Bartók. L’œuvre fut créée le 14 avril 1951 par le London Philharmonic Orchestra sous la direction de Sir Adrian Boult. la suite du succès de la première série, De Nevers pria le compositeur d’en écrire une seconde, qui fut achevée l’année suivante (Op. 33). L’Andantino de la première série a été habilement arrangé et orchestré pour brass band par Ray Farr.

SKU: BT.GOB-000149-030

This piece was commissioned by Nordhordland Brass Seminar in 1990 and written for a youth band.

The title referes to a story from norse mythology.
“The Binding of the Wolf” is not a programmatic piece of music, but I felt that there was a kind of coherence between the music and the dramatic story:

“...The wolf Fenrir was one of the demonic offspring of Loki, and as he grew up in Asgard among the gods, he became so huge and fierce that only Tyr was willing to feed him. It was decided that he must be bound, and Odin in his wisdom caused the cunning dwarfs to forge a chain which could not be broken.
It was made from the invisible and yet potent powers ofthe world, such as the roots of a mountain, the noise of a moving cat, the breath of a fish.
When completed, this chain seemed to be no more than a silken cord, but the wolf refused to let it be laid upon him unless one of the gods would put a hand between his jaws as a pledge that it was harmless.
Only Tyr was prepared to do this, and when the wolf found that the chain was unbreakable, the gods rejoiced, but Tyr lost his hand.
The binding of the wolf may be seen as a means of protecting the world of men, as well as that of the gods, from destruction.
The story of the god losing his hand appears to be one of the fundamental myths of nothern Europe...”.

SKU: BT.GOB-000079-030

The composer: A short concert-opener where I use Norwegian folk-tunes.
I wanted to create a short musical picture of the Vikings running from the seashore towards some people they wanted to fight down.
They used to drink something made of mushrooms and became very wild.
They didn¬?t feel any pain, they didn¬?t feel any fear.
They where called the Berserkings! Ze voelden geen pijn en kenden geen angst... de Vikingen! Na het drinken van een speciale drank van paddenstoelen konden ze de hele wereld aan. Fraaie Noorse volksmelodieën gebruikend, schetst Aagaard-Nilsen het hero?sche beeld van aanvallende Vikingen. Klaar om de kust te bestormen...

Gobelin Music Publications.

SKU: BT.GOB-000922-130

When I was approached to compose a work for brassband and church organ I already envisioned the concept I would use. It would indeed literally become a work for brassband and organ. Without the traditional solos, the organ would form an addition to the brassband orchestration as would the brassband provide an extra register for the organ. In short a homogeneous entity. The most important reason for doing this is quite simple. Since this work can only be performed in a church and because of the specific acoustics of the church, the brassband would sound in al its tone colour like an organ. By using certain registers of the organ and combining these with the brassband a wonderfulsound palette can be created. The use of complementary or contrasting tone quality is also possible. The primary theme of this composition is based on these three methods of “colouring”. As far as structure is concerned this work consists of two parts. slow fast. It is built on a number of motifs in which some behave like a consecutive canon. In the fast movement the primary motif develops into a fugue-like section. The canon and fugato are techniques frequently used in classical and contemporary organ literature. The liberal use of structure and motif has lead to the title. “Fantasy for Brassband and Organ”.

Jan Bosveld zegt:Toen mij gevraagd werd een compositie te maken voor brassband en kerkorgel stond mij direct een duidelijk concept voor ogen. Het zou inderdaad een werk gaan worden voor brassband en orgel in de letterlijke zin vanhet woord. Geen traditioneel solowerk maar het orgel als uitbreiding van de brassbandbezetting en de brassband als een extra register van het orgel. Kortom, een homogeen geheel. De belangrijkste reden hiervoor is simpel. Het werkkan eigenlijk alleen in een kerk worden uitgevoerd en een brassband, in een kerk met zijn specifieke akoestiek, klinkt in al zijn kleurschakeringen als een orgel. Door het orgel in een bepaalde registratie te laten klinken kan,in combinatie met de brassband, een prachtige mengklank tot stand worden gebracht. Ook kan worden gekozen voor een klank die aanvullend is of contrasterend. Deze drie manieren van “kleuren” is het belangrijkste thema van de compositie.Wat vorm betreft bestaat het werk uit twee delen. langzaam snel. Het is opgebouwd uit een aantal motieven waarvan sommige zich gedragen als een snel opvolgende canon. In het snelle deel wordt het belangrijkste motief uitgebreidtot een fugato-achtig gedeelte. De canon en het fugato zijn technieken die zowel in de klassieke, als de hedendaagse orgelliteratuur veel worden gebruikt. Het vrij omgaan met de vorm en de motieven heeft geleid tot de titel.Fantasy for Brassband and Organ”.