SKU: BT.DHP-0971085-020
Jacob de Haan was commissioned to compose this concert piece by the St. Peters Wind Symphony from Brisbane, Australia. Ross Roy is the monumental late 19th century villa where St. Peters Lutheran College was founded in 1945. The villa has always remained the school symbol. In this composition, Jacob de Haan sees the Ross Roy as a metaphor for the years spent at school (a monument in time), where one's personality is formed. So, the opening theme the artist calls the Ross Roy theme initially has monumental characteristics.The rhythmic motion, which strides along in the lower register and percussion at the beginning of the next section is typical of Tempo di Marcia. Thismovement, accompanied by repetitions of sound, is a metaphor for the structure and discipline in school. This is the introduction to a march theme, symbolic of passing through the classes up to the final examinations.Then, the Ross Roy theme is dealt with again, now in a playful, humorous variation. As if the composer is saying there should also be time for a smile in school. The same theme can be heard in major key and a slower tempo in the following section, expressing pride and self-confidence. This is also the introduction to the expressive middle section that represents love, friendship and understanding.We then return to the march theme in a slightly altered construction. The oriental sounds, constituting the modulation to the final theme, are symbols of the diversity of cultures in the school. The characteristic final theme first sounds solemn, but turns into a festive apotheosis. It is no coincidence that the final cadence is reminiscent of the close to a traditional overture, for the school years can be considered the overture to the rest of one's life. The premiere of Ross Roy was conducted by Jacob de Haan in Brisbane, on August 22, 1997. Ross Roy is de naam van de monumentale villa in Brisbane (Australië) waar in 1945 het St. Peters Lutheran College is gesticht. In opdracht van het collegeorkest componeerde Jacob de Haan dit gevarieerde concertwerk vol metaforen. De structuur en discipline van de school horen we in de met toonherhaling gepaard gaande ritmische beweging in basregister en slagwerk. Het volgende, martiale thema staat symbool voor het doorlopen van de klassen. Een schertsende, humoristische versie van het hoofdthema ontbreekt niet: op school moet immers ook tijd zijn voor vrolijkheid. Het karakteristieke slotthema mondt uit in een feestelijke apotheose. Ross Roy ist der Name einer monumentalen Villa in Brisbane, Australien, in der 1945 das St. Peter Lutheran College gegründet wurde. Im Auftrag dieses Schulorchesters komponierte Jacob de Haan dieses Konzertwerk, das voll von Metaphern ist. Die Struktur und Disziplin dieser Schule hören wir in der mit Tonwiederholungen gepaarten rhythmischen Bewegung des Bassregisters und des Schlagwerks. Das folgende martialische Thema steht als Symbol für das Durchlaufen der Klassen bis zum Ende der Schulzeit. Eine scherzhafte, humoristische Version des Hauptthemas darf nicht fehlen, denn in der Schule muss auch Zeit für kleine Späße und Lachen sein! Das charakteristische Schlussthemamündet in einem festlichen Höhepunkt. Ross Roy est le symbole grandiose de l’excellence du compositeur. L’œuvre tient son nom de l’imposante villa éponyme située Brisbane en Australie et qui abrite en ses murs le Collège Saint Pierre, une institution luthérienne fondée en 1945. C’est pour l’Orchestre d’Harmonie de cet établissement que Jacob de Haan composa cette œuvre riche en métaphores. « J’ai tenté de décrire les valeurs de cette école. Ainsi, le thème initial se développe-t-il sur un motif rythmique imposant qui alterne entre les instruments graves et la batterie. Ce motif symbolise l’autorité et le cadre structuré de l’école. On retrouve ce thème plusieurs reprises et notamment sousune forme humoristique et espiègle : nous découvrons les bons côtés de l’école, la joie des élèves, les sentiments de fierté, d’amour et d’amitié. Autre élément thématique, une marche qui symbolise la progression des élèves dans leur cursus pour arriver leurs examens de fin d'étude. » En guise de conclusion, Jacob de Haan nous offre un thème grandiose qui s’élargit en apothéose.
SKU: BT.DHP-0971085-120
SKU: BT.1418-07-120-MS
9x12 inches. English-German-French-Dutch.
For Une Belle Histoire, Roland Kernen took his inspiration from the seventies French singer and composer Michel Fugain and his troop of singers and dancers known as “Le Big Bazarâ€. The cheerful melodic line of his 1972 hit Une belle histoire lends itself perfectly for brass band. Add a little French charm to any concert with this throwback to the hippy period of the early seventies. In 1972 werd het gezelschap Michel Fugain et le Big Bazar opgericht, een kleurrijk geheel van muzikanten, zangers en dansers met een hippieachtige uitstraling. Met deze formatie bracht Fugain tot eind jaren zeventig veel vrolijkeen mooie hits uit, waaronder Une belle histoireM. Roland Kernen schreef een fraai arrangement van deze levendige en tijdloze hit. De melodieuze muziek zal elk concert voorzien van een vleugje Franse charme.Mit Une belle histoire (Eine schöne Geschichte) kam die französische Gruppe Michel Fugain et le Big Bazar“ - ein bunter Haufen aus Tänzern und Musikern im Hippie-Stil - in den siebziger Jahren groß heraus. Roland Kernen schrieb diese reizvolle Bearbeitung des lebhaften, zeitlosen Hits. Die melodische Musik verleiht jedem Konzert etwas vom Charme Frankreichs und der fröhlichen, schönen Hippiemusik der Siebziger. Michel Fugain est un auteur-compositeur et interprète français, né en 1942 Grenoble. Il débute sa carrière dans l’industrie du cinéma tout en écrivant plusieurs chansons pour Michel Sardou. Son talent musical s’impose alors comme une évidence. En 1969, il enregistre son tout premier album Je n’aurai pas le temps. Trois ans plus tard, en 1972, il crée la célèbre troupe du Big Bazar, composée de musiciens, chanteurs, comédiens et danseurs aux couleurs hippies. Ensemble, ils sortent le single Une belle histoire qui connaît un immense succès. Jusqu’ la fin des années 1970, la troupe va égrener quelques tubes, avant de se séparer. Dans les années 1980, MichelFugain se diversifie et se lance dans l'animation télé. Si pour la grande majorité du public, il est resté le leader du Big Bazar, Michel Fugain a néanmoins réussit son renouveau artistique après plusieurs années d’absence.Roland Kernen a réalisé un charmant arrangement du premier grand succès du Big Bazar, Une belle histoire. La mélodie, délicieusement légère, chemine sur des notes au charme et aux parfums de France.
SKU: BT.1418-07-020-MS
SKU: BT.AMP-061-120
Between the Two Rivers was commissioned by Fanfare ‘Prins Hendrik’, from Aalst in the Netherlands. The title derives from the fact that the town of Aalst lies between two tributaries of the River Dommel. The community is a highly religious one, so the famous Luther chorale, Ein’ Feste Burg, was an obvious choice for Philip Sparke to use as the theme for this new work. It takes the form of a theme with four contrasting variations. Variation 1 is a moto perpetuo, variation 2 has a slower march like feel, variation 3 is a sinister slow movement and the final variation is in the form of a lyrical fugue. Between The Two Rivers is sure to become a major work in modern concert bandrepertoire. Between the Two Rivers werd gecomponeerd in opdracht van de Fanfare Prins Hendrik uit Aalst. De titel verwijst naar het feit dat Aalst tussen twee zijrivieren van de Dommel ligt. Aalst is een streng gelovige gemeente, dus was heteen voor de hand liggende keuze van Philip Sparke om het beroemde lutherse koraal Een vaste burcht te gebruiken als thema voor een viertal variaties. Variation I is een moto perpetuo, Variation II is langzamer en marsachtig van karakter,VariationIII is een sinister langzaam deel en Variation IV heeft tot slot de vorm van een fuga. Between the Two Rivers zal beslist een belangrijk concertwerk worden in het repertoire van blaasorkesten. Het werk is verplichtgesteld op het Wereld Muziek Concours 2005 te Kerkrade.Philip Sparke wählte sich den berühmten Luther-Choral Ein' feste Burg als Thema für eine Reihe von Variationen. Nach einer kurzen, lebhaften Eröffnung folgen vier abwechslungsreiche Variationen über den Choral. Between the Two Rivers, dessen Name sich auf die zwischen zwei Flüssen liegende, Auftrag gebende Stadt Aals in Holland bezieht, ist ein prachtvolles Werk, in dem alle Register des Blasorchesters zum Zuge kommen. Philip Sparke a composé Between the Two Rivers n l'occasion du centenaire de la Fanfare Prins Hendrik (1904-2004) de la ville d'Aalst aux Pays-Bas. Le titre de cette composition trouve son origine dans le fait que la ville est enserrée entre deux affluents de la rivi¬re Dommel. Aalst est une cité pieuse. La création d'un ensemble de variations sur le th¬me du cél¬bre choral luthérien Ein' feste Burg (C'est un rempart que notre Dieu) s'imposait comme une évidence. Between the Two Rivers est une ?uvre fluide, lyrique, mystérieuse et élégante.
SKU: BT.GOB-000264-020
Hymnus was commissioned by the Wilhelmina Easterein Fanfare Orchestra in the Autumn of 1999 for their performance at the World Music Contest, Kerkrade. The commission was the result of a collaboration between the composer and the thenmusical director, Marten van der Wal. The exact meaning of the word Hymnus is not known but it is taken in this presentation to mean hymn or hymn-like. The melodic material is organic and grows from an initial unison tone. Thisinterval is gradually expanded to form the cell F E C F, a semitone, third, fifth. The only other melodic motif is the ascending three-note pattern spanning a major third. This is the second of his compositions to use this ascending motif, theother being Fanfare for a Bright New Age for Brass Band and Organ, also of 2000. These characteristic intervals appear in many contrasting moods and guises throughout the piece. The opening unison notes are intended to convey as sense ofpower and magnificence, like the first sounds at the dawning of the universe. After the immense power, a period of stunned silence and reverence. The evolution of the hymn melody incorporates a variety of moods and atmospheres, sometimes expressing much joy and celebration whilst also suggesting periods of intense savagery or prayerful contemplation. The hymn builds as the piece progresses and is finally stated in its complete form at letter W. The official worldpremiere of the work was given by Wilhelmina Easterein at the World Music Contest 2001. Whilst the composer was unable to attend in person, he was able to enjoy the premier simultaneously transmitted via a mobile phone from the audience! Conductors Note The tempo indications are to be viewed as a guide rather than a literal instruction. Within the music there is an innate sense of pulse and metre, lending itself to considerable rubato. Melody is king, and all else is mere support and decoration, careful attention must therefore be given to balance.
SKU: BT.GOB-000264-120
SKU: BT.DHP-1115084-020
It may be surprising to see a fanfare piece commissioned by a Japanese ensemble, since fanfare orchestras are typically found in Belgium, Holland and Luxembourg, and also France and Switzerland. Senzoku Gakuen is one of the largest and mostprestigious music universities in Japan, and home to a wide variety of ensembles and orchestras. Since 2006 they have had a fanfare orchestra, which was started by Sotaru Fukaishi, a euphonium teacher who felt further performance opportunity wasneeded for saxhorn instruments. Fukaishi had loved the sound of fanfare orchestras ever since visiting the World Music Contest in Kerkrade (Holland) several years earlier. Jan Van der Roost was involved with this new initiative from the beginning,and they were also joined by Manu Mellaerts for certain projects. The Dean of the music department, Professor Kazuo Tomioka, fully supports the ensemble and commissioned Ostinati. The première took place on June 11th at Maeda Hall inMizonokuchi (Kawasaki) where Senzoku Gakuen is based. The piece opens with an impressive timpani solo, followed by brass and saxophone. The rhythmical pulse remains constant and the music is fiery and assertive in character. A pentatonic melodygradually emerges and the music loses its vehemency and softens. The initial percussion ostinati subsequently recurs and the first section of the piece concludes in a similar mood to the opening. The second movement is sweet and melodic, opening witha long passage for the saxophone family in a minor key. The same theme then appears in the major and is developed upon; the music builds to a majestic orchestral forte, reminiscent of a pipe organ in its sonority. The theme returns in the originalminor key with a change in instrumentation leading the movement to a quiet and peaceful end on a soft E minor chord. The finale starts with percussion: a four-bar pattern is repeated several times over which the movement’s melodic themes areintroduced. These melodic elements are varied and used in different versions and the ostinato idea, which characterizes the entire piece, is highlighted. The theme travels through the orchestra, appearing on various instruments and in variousregisters. It captures the listener’s attention and displays the full range of sound and colour within the fanfare orchestra.Het is misschien verrassend dat dit fanfarewerk is geschreven in opdracht van een Japans ensemble, aangezien fanfareorkesten vooral te vinden zijn in België, Nederland en Luxemburg, en ook wel in Frankrijk en Zwitserland. SenzokuGakuen is een van de grootste en meest prestigieuze muziekopleidingen van Japan, en de thuisbasis van een grote verscheidenheid van ensembles en orkesten. In 2006 is er een fanfareorkest opgericht, en wel door Sotaru Fukaishi, eeneuphoniumdocent die vond dat er meer mogelijkheden moesten komen voor optredens met saxhoorninstrumenten. Fukaishi had enkele jaren daarvoor genoten van de fanfareklank toen hij het Wereld Muziek Concours in Kerkrade bezocht. DeBelgische componist Jan Van der Roost was van het begin af aan betrokken bij dit nieuwe initiatief, en ook Manu Mellaerts werd voor een aantal projecten aangetrokken. Het hoofd van de muziekfaculteit, professor Kazuo Tomioka, staatgeheel achter het ensemble en gaf de opdracht tot het schrijven van Ostinati. De première vond plaats op 11 juni in de Maeda Hall in Mizonokuchi (Kawasaki), waar Senzoku Gakuen is gevestigd. Het werk begint met een indrukwekkendepaukensolo, gevolgd door koper en saxofoon. De ritmische puls blijft constant, en de aard van de muziek is vurig en krachtig. Geleidelijk komt er een pentatonische melodie naar voren en wordt de muziek minder heftig, ze wordtzachter van karakter. De aanvankelijke ostinati in het slagwerk verschijnen dan opnieuw, waarna het eerste deel van het werk eindigt in dezelfde sfeer als waarmee het begon. Het tweede deel is lieflijk en melodisch. Het opentmet een lange passage voor de saxofoons in een mineurtoonsoort. Dan klinkt hetzelfde thema in majeur en daar wordt op voortgeborduurd: de muziek ontwikkelt zich tot een majestueus orkestraal forte, dat qua sonoriteit doet denkenEs mag überraschen, dass dieses Fanfareorchesterwerk ausgerechnet von einem japanischen Ensemble in Auftrag gegeben wurde, da Fanfareorchester doch eher in Belgien, den Niederlanden oder Luxemburg oder auch in Frankreich oder Schweiz zu finden sind. Senzoku Gakuen ist eine der größten und renommiertesten Musikschulen Japans und Heimstätte einer Vielfalt an Ensembles und Orchestern. Im Jahr 2006 wurde ein Fanfareorchester gegründet. Den Anstoß gab Sotaru Fukaishi, ein Euphoniumlehrer, der den Instrumenten der Saxhorn-Familie mehr Spielmöglichkeiten bieten wollte. Fukaishi hatte sich einige Jahre zuvor bei der Weltmeisterschaft in Kerkrade (Holland) in den Klang vonFanfareorchestern verliebt. Jan Van der Roost war von Beginn an in die Entwicklung dieser Idee involviert und, einige Projekte betreffend, ebenso Manu Mellaerts. Der Dekan des Musik-Colleges, Professor Kazuo Tomioka, steht voll und ganz hinter dem Ensemble und gab Ostinati in Auftrag. Die Premiere fand am 11. Juni 2011 in der Maeda Hall in Mizonokuchi statt, dem Heimatort der Schule Senzoku Gakuen. Das Stück beginnt mit einem eindrucksvollen Paukensolo, bevor Blechbläser und Saxophon einsetzen. Der rhythmische Puls bleibt konstant unter einer feurigen, nachdrücklichen Musik. Eine pentatonische Melodie bildet sich nach und nach heraus, während die Musik an Heftigkeit verliert und sanfter wird. Die anfänglichen Ostinati im Schlagwerk kehren zurück und so endet der erste Satz des Werkes in einer der Eröffnung ähnlichen Stimmung. Der zweite Satz ist lieblich und melodiös. Er beginnt mit einem langen Abschnitt für die Saxophone in Moll. Dann erscheint das gleiche Thema in Dur und durchläuft eine Entwicklung; die Musik baut sich zu einem majestätischen orchestralen Forte auf, das in seiner Klangfülle an eine Orgel erinnert. Dann kehrt das Thema in seiner ursprünglichen Moll-Tonart und in veränderter Instrumentierung zurück, um den Satz ruhig und friedvoll in einem e-Moll-Akkord enden zu lassen. Il pourrait paraître surprenant qu’un ensemble japonais puisse commander une pièce pour orchestre de fanfare, puisque l’on rencontre surtout ce type de formation en Belgique, aux Pays-Bas et au Luxembourg, ainsi qu’en France et en Suisse. Senzoku Gakuen, l’une des plus grandes et plus prestigieuses académies de musique du Japon, compte une grande variété d’ensembles et d’orchestres. En 2006 s’y est ajouté un orchestre de fanfare fondé par Sotaru Fukaishi, un professeur d’euphonium qui pensait qu’il était nécessaire d’offrir de plus larges possibilités aux cuivres de la région. Depuis qu’il avait assisté au World Music Contest de Kerkrade (Pays-Bas), plusieurs années auparavant,Fukaishi se prit de passion pour le son chaud et généreux de l’orchestre de fanfare, une formation atypique au Japon. Jan Van der Roost a favorablement adhéré cette nouvelle initiative, tandis que Manu Mellaerts collabora avec les deux hommes afin de concrétiser certains projets. Le professeur Kazuo Tomioka, doyen du collège de musique, soutint vigoureusement l’orchestre et commanda Ostinati. La création de l’oeuvre fut donnée le 11 juin 2011 au Maeda Hall de Mizonokuchi (Kawasaki), où se trouve Senzoku Gakuen. La pièce débute avec un impressionnant solo de timbales précédant l’entrée des cuivres et des saxophones. La pulsion rythmique est constante, la musique est énergique et de caractère affirmé. Une mélodie pentatonique émerge graduellement, alors que la trame musicale diminue d’intensité et s’adoucit. L’ostinato la percussion revient fréquemment et la première partie de l’oeuvre se termine dans un climat semblable celui du début. Le deuxième mouvement, doux et romancé, débute avec un long passage en mode mineur joué par les saxophones. Le même thème apparaît alors en mode majeur et se développe peu peu ; la musique s’intensifie pour arriver un majestueux et orchestral forte dont les sonorités rappellent celles d’un orgue d’église. Puis le thème revient sa tonalité mineure d’origine avec un changement d’instrumentation qui mène.
SKU: BT.DHP-1115084-120
© 2000 - 2024 Home - New realises - Composers Legal notice - Full version