SKU: BT.1513-07-120-MS
9x12 inches. English-German-French-Dutch.
She's Madonna was a 2007 hit single for world pop mega-star Robbie Williams. This up-beat single has a 1980's electro/pop feel due to it being a colaboration with The Pet Shop Boys. A classic song from one of today's biggest names in pop music. She’s Madonna is de derde single van het album Rudebox van de wereldberoemde Britse popzanger Robbie Williams. Hij schreef het nummer samen met Chris Lowe en Neil Tennant, de Pet Shop Boys, en dat is goed te horen aande sound. De opvallende titel verwijst naar het gerucht dat Guy Ritchie - toen hij zijn vriendin verliet voor superster Madonna - zei: “I love you baby, but face it, she’s Madonna.†Peter Kleine Schaars maakte een vakkundig arrangementvan deze herkenbare hit.Mit She’s Madonna, einer Hommage an die große Popdiva Madonna, die Williams zusammen mit den Pet Shop Boys aufnahm, gelang es dem Briten, an seine größten Hits wie Angel oder She’s the One anknüpfen. Peter Kleine Schaars bearbeitete den schönen, langsamen Song für Fanfareorchester.
SKU: BT.1513-07-020-MS
She's Madonna was a 2007 hit single for world pop mega-star Robbie Williams. This up-beat single has a 1980?s electro/pop feel due to it being a colaboration with The Pet Shop Boys. A classic song from one of today's biggest names in pop music. She’s Madonna is de derde single van het album Rudebox van de wereldberoemde Britse popzanger Robbie Williams. Hij schreef het nummer samen met Chris Lowe en Neil Tennant, de Pet Shop Boys, en dat is goed te horen aande sound. De opvallende titel verwijst naar het gerucht dat Guy Ritchie - toen hij zijn vriendin verliet voor superster Madonna - zei: “I love you baby, but face it, she’s Madonna.†Peter Kleine Schaars maakte een vakkundig arrangementvan deze herkenbare hit.Mit She’s Madonna, einer Hommage an die große Popdiva Madonna, die Williams zusammen mit den Pet Shop Boys aufnahm, gelang es dem Briten, an seine größten Hits wie Angel oder She’s the One anknüpfen. Peter Kleine Schaars bearbeitete den schönen, langsamen Song für Fanfareorchester.
SKU: BT.1108-04-020-MS
The Beatles remain the biggest-selling British group of all time with their countless hits and timeless classics written by John Lennon and Paul McCartney. All You Need Is Love is one such song that recently made it into the top 40 pop songs of all time. In this arrangement Thijs Oud has utilised all the original Beatles elements whilst, at the end, integrating ‘snippets’ of many more of their hits. Perfect for all concert programmes this will also make an excellent finale to your events.Kein anderer Song beschreibt das Lebensgefühl der 60er Jahre und damit die Glanzzeit der Beatles besser als das unvergessene All You Need is Love, das auch den Titel zu Bernhard Kurz’ Musical über die Fab’ Four lieferte. Sowohl Musik als auch Botschaft des eingängigen Liedes haben an Popularität nichts verloren und werden Ihr Publikum im Arrangement von Don Campbell aufs Neue begeistern. All You Need Is Love passt in jedes unterhaltsame Konzertprogramm und eignet sich zum Beispiel auch ideal als Finale.Nombreux sont ceux qui considèrent les Beatles comme le meilleur groupe pop de tous les temps. Un grand nombre de leurs chansons sont devenues de grands succès et comptent parmi les chefs-d’œuvre de la musique pop. All You Need Is Love est un titre intemporel. Cet arrangement de Thijs Oud contient un finale remarquable dans lequel sont rassemblés plusieurs extraits de différents morceaux d’anthologie de ce groupe mythique. All You Need Is Love s’intègre merveille dans tous les programmes de concert et forme une excellente pièce de clôture.
SKU: BT.1108-04-120-MS
Kein anderer Song beschreibt das Lebensgefühl der 60er Jahre und damit die Glanzzeit der Beatles besser als das unvergessene All You Need is Love, das auch den Titel zu Bernhard Kurz’ Musical über die Fab’ Four lieferte. Sowohl Musik als auch Botschaft des eingängigen Liedes haben an Popularität nichts verloren und werden Ihr Publikum im Arrangement von Don Campbell aufs Neue begeistern. All You Need Is Love passt in jedes unterhaltsame Konzertprogramm und eignet sich zum Beispiel auch ideal als Finale.Nombreux sont ceux qui considèrent les Beatles comme le meilleur groupe pop de tous les temps. Un grand nombre de leurs chansons sont devenues de grands succès et comptent parmi les chefs-d’œuvre de la musique pop. All You Need Is Love est un titre intemporel. Cet arrangement de Thijs Oud contient un finale remarquable dans lequel sont rassemblés plusieurs extraits de différents morceaux d’anthologie de ce groupe mythique. All You Need Is Love s’intègre merveille dans tous les programmes de concert et forme une excellente pièce de clôture.
SKU: BT.DHP-1185966-020
Somebody to Love, from rock legends Queen, is one of the most popular rock ballads of all time. Taking its inspiration from gospel choirs, the band’s vocal lines were multiplied many times over to create a full choral sound. This layered effect has been carefully preserved in Peter Kleine Schaars’ powerful arrangement for fanfare band. Somebody to Love komt van het album A Day at the Races van Queen uit 1976. Het is een rockballad. Ge nspireerd door het gezang van gospelkoren, vermenigvuldigden ze hier de stemmen van Freddie Mercury, Brian May en Roger Taylor tot een gigantisch koor. Dit zorgde voor een heel speciale sound. En juist dit bijzondere geluid weet Peter Kleine Schaars heel goed te behouden in zijn bewerking voor orkest. Somebody to Love ist eine Rockballade aus dem Album A Day at the Races von 1976. Inspiriert vom Gesang von Gospelchören, wurden fu r die Aufnahme die Stimmen von Freddie Mercury, Brian May und Roger Taylor zu einem riesigen Chor vervielfacht, was fu r den speziellen Sound des Titels sorgte. Dieses besondere Feeling ist auch in der Fanfarebearbeitung von Peter Kleine Schaars sehr schön erhalten. Somebody to Love est une ballade rock de l’album A Day At The Races, sorti en 1976. Somebody to Love comprend une mélodie et des choeurs dans un arrangement Gospel, créé partir de multiples enregistrements des voix de Freddie Mercury, Brian May et Roger Taylor, afin de donner l’impression de se trouver au sein d’un choeur de plus de 100 personnes. On retrouvera cette sensation toute particulière dans l’arrangement de Peter Kleine Schaars.
SKU: BT.DHP-1185966-120
SKU: BT.1143-04-120-MS
T the beginning of the 1980s Alison Moyet was discovered by Vince Clarke, who - in search of greater independence - had left the successful band Depeche Mode. The soulful singing style of Moyet and the electronic, innovative pop that Clarke made melded well together in the group Yazoo with hits such as Only You and Don’t Go. However, after a number of years Moyet went her own way and forged a solo career, during which she demonstrated a somewhat more traditional sound. She recorded several covers (such as The First Time I Ever Saw Your Face and That Ole Devil Called Love) but she also wrotefine songs herself, such as Love Resurrection and, of course, the expressive song AllCried Out. This arrangement by Peter Kleine Schaars does justice to the atmosphere of the original song. Die erfolgreiche Karriere von Alison Moyet begann zu Beginn der 80er-Jahre mit der englischen Popgruppe Yazoo. Nach ein paar Jahren ging die Sängerin mit der starken Soulstimme jedoch eigene Wege und arbeitete an einer Solo-Karriere. Sie nahm einige Cover-Versionen auf, schrieb aber auch selbst schöne Lieder, darunter Love Resurrection und natürlich das ausdrucksvolle, unvergessene All Cried Out. Diese Bearbeitung von Peter Kleine Schaars wird der Stimmung des Originals vollkommen gerecht.La chanteuse Alison Moyet est repérée au début des années 1980 par Vince Clarke, alors la recherche d’une plus grande indépendance : il a quitté son célèbre groupe Depeche Mode. La voix mélancolique d’Alison Moyet et la musique pop électronique innovante de Vince Clarke s’unissent au sein du groupe Yazoo dont des chansons comme Only You et Don’t Go rencontrent un vif succès. Quelques années après, Alison Moyet décide néanmoins de suivre son propre chemin et se lance dans une carrière solo au cours de laquelle elle développe un style plus conventionnel. Elle enregistre plusieurs reprises telles que The First Time I Ever Saw Your Face et That Ole Devil CalledLove, mais compose aussi de superbes titres tels que Love Resurrection et bien entendu All Cried Out, une chanson particulièrement expressive. L’arrangement de Peter Kleine Schaars reste très fidèle l’ambiance de la chanson d’origine.
SKU: BT.1143-04-020-MS
At the beginning of the 1980s Alison Moyet was discovered by Vince Clarke, who - in search of greater independence - had left the successful band Depeche Mode. The soulful singing style of Moyet and the electronic, innovative pop that Clarke made melded well together in the group Yazoo with hits such as Only You and Don’t Go. However, after a number of years Moyet went her own way and forged a solo career, during which she demonstrated a somewhat more traditional sound. She recorded several covers (such as The First Time I Ever Saw Your Face and That Ole Devil Called Love) but she also wrotefine songs herself, such as Love Resurrection and, of course, the expressive song AllCried Out. This arrangement by Peter Kleine Schaars does justice to the atmosphere of the original song. Die erfolgreiche Karriere von Alison Moyet begann zu Beginn der 80er-Jahre mit der englischen Popgruppe Yazoo. Nach ein paar Jahren ging die Sängerin mit der starken Soulstimme jedoch eigene Wege und arbeitete an einer Solo-Karriere. Sie nahm einige Cover-Versionen auf, schrieb aber auch selbst schöne Lieder, darunter Love Resurrection und natürlich das ausdrucksvolle, unvergessene All Cried Out. Diese Bearbeitung von Peter Kleine Schaars wird der Stimmung des Originals vollkommen gerecht.La chanteuse Alison Moyet est repérée au début des années 1980 par Vince Clarke, alors la recherche d’une plus grande indépendance : il a quitté son célèbre groupe Depeche Mode. La voix mélancolique d’Alison Moyet et la musique pop électronique innovante de Vince Clarke s’unissent au sein du groupe Yazoo dont des chansons comme Only You et Don’t Go rencontrent un vif succès. Quelques années après, Alison Moyet décide néanmoins de suivre son propre chemin et se lance dans une carrière solo au cours de laquelle elle développe un style plus conventionnel. Elle enregistre plusieurs reprises telles que The First Time I Ever Saw Your Face et That Ole Devil CalledLove, mais compose aussi de superbes titres tels que Love Resurrection et bien entendu All Cried Out, une chanson particulièrement expressive. L’arrangement de Peter Kleine Schaars reste très fidèle l’ambiance de la chanson d’origine.
SKU: BT.1572-08-020-MS
The pop song Good Vibrations, which appeared as a single in 1966, is one of the most celebrated hits of The Beach Boys. The piece, composed and produced by Brian Wilson, has been called a mini symphony. Various covers versions have been made, including a marvellous a cappella version by the Kingâ??s Singers. This arrangement by Don Campbell is just as delightful as the original. De popsong Good Vibrations, die op single verscheen in 1966, is een van de bekendste hits van de beroemde Amerikaanse Beach Boys. Het door Brian Wilson gecomponeerde en geproduceerde nummer is wel eens een minisymfonie genoemd.De kenmerkende sound, met de bijzondere, gevarieerde instrumentatie en herkenbare vocals, doet het ook tegenwoordig nog goed. Er zijn diverse covers van de song gemaakt, onder andere een prachtige a-capellaversie van de BritseKingâ??s Singers. Dit arrangement voor harmonieorkest, van de hand van Don Campbell, is net zo pakkend als het origineel.Dieser Hit der American Beach Boys, geschrieben und produziert von Brian Wilson, hat den Beinamen Mini Symphonieâ?? erhalten. Der typische Sound und die auÃ?ergewöhnliche und abwechslungsreiche Instrumentierung sind auch in der Bearbeitung von Don Campbell erhalten. Les quatre premiers vers de cette célèbre chanson des Beach Boys résument merveille les différentes vibrations ou natures d'ondes qui existent autour de nous : lumineuses, mécaniques, chimiques, etc. Composée et produite par Brian Wilson, le génie musical du groupe, Good Vibrations (1966) connaît un succès fulgurant dans le climat psychédélique ambiant. Il se classe n°1 dans la plupart des pays du monde et devient un des hymnes du mouvement hippie naissant.
SKU: BT.1572-08-120-MS
The pop song Good Vibrations, which appeared as a single in 1966, is one of the most celebrated hits of The Beach Boys. The piece, composed and produced by Brian Wilson, has been called a mini symphony. Various covers versions have been made, including a marvellous a cappella version by the King’s Singers. This arrangement by Don Campbell is just as delightful as the original. De popsong Good Vibrations, die op single verscheen in 1966, is een van de bekendste hits van de beroemde Amerikaanse Beach Boys. Het door Brian Wilson gecomponeerde en geproduceerde nummer is wel eens een minisymfonie genoemd.De kenmerkende sound, met de bijzondere, gevarieerde instrumentatie en herkenbare vocals, doet het ook tegenwoordig nog goed. Er zijn diverse covers van de song gemaakt, onder andere een prachtige a-capellaversie van de BritseKing’s Singers. Dit arrangement voor harmonieorkest, van de hand van Don Campbell, is net zo pakkend als het origineel.Dieser Hit der American Beach Boys, geschrieben und produziert von Brian Wilson, hat den Beinamen Mini Symphonie“ erhalten. Der typische Sound und die außergewöhnliche und abwechslungsreiche Instrumentierung sind auch in der Bearbeitung von Don Campbell erhalten. Les quatre premiers vers de cette célèbre chanson des Beach Boys résument merveille les différentes vibrations ou natures d'ondes qui existent autour de nous : lumineuses, mécaniques, chimiques, etc. Composée et produite par Brian Wilson, le génie musical du groupe, Good Vibrations (1966) connaît un succès fulgurant dans le climat psychédélique ambiant. Il se classe n°1 dans la plupart des pays du monde et devient un des hymnes du mouvement hippie naissant.
SKU: BT.DHP-1115084-020
It may be surprising to see a fanfare piece commissioned by a Japanese ensemble, since fanfare orchestras are typically found in Belgium, Holland and Luxembourg, and also France and Switzerland. Senzoku Gakuen is one of the largest and mostprestigious music universities in Japan, and home to a wide variety of ensembles and orchestras. Since 2006 they have had a fanfare orchestra, which was started by Sotaru Fukaishi, a euphonium teacher who felt further performance opportunity wasneeded for saxhorn instruments. Fukaishi had loved the sound of fanfare orchestras ever since visiting the World Music Contest in Kerkrade (Holland) several years earlier. Jan Van der Roost was involved with this new initiative from the beginning,and they were also joined by Manu Mellaerts for certain projects. The Dean of the music department, Professor Kazuo Tomioka, fully supports the ensemble and commissioned Ostinati. The première took place on June 11th at Maeda Hall inMizonokuchi (Kawasaki) where Senzoku Gakuen is based. The piece opens with an impressive timpani solo, followed by brass and saxophone. The rhythmical pulse remains constant and the music is fiery and assertive in character. A pentatonic melodygradually emerges and the music loses its vehemency and softens. The initial percussion ostinati subsequently recurs and the first section of the piece concludes in a similar mood to the opening. The second movement is sweet and melodic, opening witha long passage for the saxophone family in a minor key. The same theme then appears in the major and is developed upon; the music builds to a majestic orchestral forte, reminiscent of a pipe organ in its sonority. The theme returns in the originalminor key with a change in instrumentation leading the movement to a quiet and peaceful end on a soft E minor chord. The finale starts with percussion: a four-bar pattern is repeated several times over which the movement’s melodic themes areintroduced. These melodic elements are varied and used in different versions and the ostinato idea, which characterizes the entire piece, is highlighted. The theme travels through the orchestra, appearing on various instruments and in variousregisters. It captures the listener’s attention and displays the full range of sound and colour within the fanfare orchestra.Het is misschien verrassend dat dit fanfarewerk is geschreven in opdracht van een Japans ensemble, aangezien fanfareorkesten vooral te vinden zijn in België, Nederland en Luxemburg, en ook wel in Frankrijk en Zwitserland. SenzokuGakuen is een van de grootste en meest prestigieuze muziekopleidingen van Japan, en de thuisbasis van een grote verscheidenheid van ensembles en orkesten. In 2006 is er een fanfareorkest opgericht, en wel door Sotaru Fukaishi, eeneuphoniumdocent die vond dat er meer mogelijkheden moesten komen voor optredens met saxhoorninstrumenten. Fukaishi had enkele jaren daarvoor genoten van de fanfareklank toen hij het Wereld Muziek Concours in Kerkrade bezocht. DeBelgische componist Jan Van der Roost was van het begin af aan betrokken bij dit nieuwe initiatief, en ook Manu Mellaerts werd voor een aantal projecten aangetrokken. Het hoofd van de muziekfaculteit, professor Kazuo Tomioka, staatgeheel achter het ensemble en gaf de opdracht tot het schrijven van Ostinati. De première vond plaats op 11 juni in de Maeda Hall in Mizonokuchi (Kawasaki), waar Senzoku Gakuen is gevestigd. Het werk begint met een indrukwekkendepaukensolo, gevolgd door koper en saxofoon. De ritmische puls blijft constant, en de aard van de muziek is vurig en krachtig. Geleidelijk komt er een pentatonische melodie naar voren en wordt de muziek minder heftig, ze wordtzachter van karakter. De aanvankelijke ostinati in het slagwerk verschijnen dan opnieuw, waarna het eerste deel van het werk eindigt in dezelfde sfeer als waarmee het begon. Het tweede deel is lieflijk en melodisch. Het opentmet een lange passage voor de saxofoons in een mineurtoonsoort. Dan klinkt hetzelfde thema in majeur en daar wordt op voortgeborduurd: de muziek ontwikkelt zich tot een majestueus orkestraal forte, dat qua sonoriteit doet denkenEs mag überraschen, dass dieses Fanfareorchesterwerk ausgerechnet von einem japanischen Ensemble in Auftrag gegeben wurde, da Fanfareorchester doch eher in Belgien, den Niederlanden oder Luxemburg oder auch in Frankreich oder Schweiz zu finden sind. Senzoku Gakuen ist eine der größten und renommiertesten Musikschulen Japans und Heimstätte einer Vielfalt an Ensembles und Orchestern. Im Jahr 2006 wurde ein Fanfareorchester gegründet. Den Anstoß gab Sotaru Fukaishi, ein Euphoniumlehrer, der den Instrumenten der Saxhorn-Familie mehr Spielmöglichkeiten bieten wollte. Fukaishi hatte sich einige Jahre zuvor bei der Weltmeisterschaft in Kerkrade (Holland) in den Klang vonFanfareorchestern verliebt. Jan Van der Roost war von Beginn an in die Entwicklung dieser Idee involviert und, einige Projekte betreffend, ebenso Manu Mellaerts. Der Dekan des Musik-Colleges, Professor Kazuo Tomioka, steht voll und ganz hinter dem Ensemble und gab Ostinati in Auftrag. Die Premiere fand am 11. Juni 2011 in der Maeda Hall in Mizonokuchi statt, dem Heimatort der Schule Senzoku Gakuen. Das Stück beginnt mit einem eindrucksvollen Paukensolo, bevor Blechbläser und Saxophon einsetzen. Der rhythmische Puls bleibt konstant unter einer feurigen, nachdrücklichen Musik. Eine pentatonische Melodie bildet sich nach und nach heraus, während die Musik an Heftigkeit verliert und sanfter wird. Die anfänglichen Ostinati im Schlagwerk kehren zurück und so endet der erste Satz des Werkes in einer der Eröffnung ähnlichen Stimmung. Der zweite Satz ist lieblich und melodiös. Er beginnt mit einem langen Abschnitt für die Saxophone in Moll. Dann erscheint das gleiche Thema in Dur und durchläuft eine Entwicklung; die Musik baut sich zu einem majestätischen orchestralen Forte auf, das in seiner Klangfülle an eine Orgel erinnert. Dann kehrt das Thema in seiner ursprünglichen Moll-Tonart und in veränderter Instrumentierung zurück, um den Satz ruhig und friedvoll in einem e-Moll-Akkord enden zu lassen. Il pourrait paraître surprenant qu’un ensemble japonais puisse commander une pièce pour orchestre de fanfare, puisque l’on rencontre surtout ce type de formation en Belgique, aux Pays-Bas et au Luxembourg, ainsi qu’en France et en Suisse. Senzoku Gakuen, l’une des plus grandes et plus prestigieuses académies de musique du Japon, compte une grande variété d’ensembles et d’orchestres. En 2006 s’y est ajouté un orchestre de fanfare fondé par Sotaru Fukaishi, un professeur d’euphonium qui pensait qu’il était nécessaire d’offrir de plus larges possibilités aux cuivres de la région. Depuis qu’il avait assisté au World Music Contest de Kerkrade (Pays-Bas), plusieurs années auparavant,Fukaishi se prit de passion pour le son chaud et généreux de l’orchestre de fanfare, une formation atypique au Japon. Jan Van der Roost a favorablement adhéré cette nouvelle initiative, tandis que Manu Mellaerts collabora avec les deux hommes afin de concrétiser certains projets. Le professeur Kazuo Tomioka, doyen du collège de musique, soutint vigoureusement l’orchestre et commanda Ostinati. La création de l’oeuvre fut donnée le 11 juin 2011 au Maeda Hall de Mizonokuchi (Kawasaki), où se trouve Senzoku Gakuen. La pièce débute avec un impressionnant solo de timbales précédant l’entrée des cuivres et des saxophones. La pulsion rythmique est constante, la musique est énergique et de caractère affirmé. Une mélodie pentatonique émerge graduellement, alors que la trame musicale diminue d’intensité et s’adoucit. L’ostinato la percussion revient fréquemment et la première partie de l’oeuvre se termine dans un climat semblable celui du début. Le deuxième mouvement, doux et romancé, débute avec un long passage en mode mineur joué par les saxophones. Le même thème apparaît alors en mode majeur et se développe peu peu ; la musique s’intensifie pour arriver un majestueux et orchestral forte dont les sonorités rappellent celles d’un orgue d’église. Puis le thème revient sa tonalité mineure d’origine avec un changement d’instrumentation qui mène.
SKU: BT.DHP-1115084-120
SKU: BT.DHP-1043758-020
Singapore Rhapsody is an exciting work in two movements based on popular Malaysian folksongs. The songs that occur in the first movement are Rasa Sayang eh (a love song), Gelang Sipaku Gelang (a song about community spirit), Suriram (a song about a girl proclaiming her virtues) and Di-Tanjung Katong (a love song that takes place at the Cape Katong on the southeast coast of Singapore). The second movement features Lenggang Kangkung, which literally means “The swaying of the watercress,†Katang Lompat (a moralistic song about the symbolism of the frog) and finally Kenek kenek-lah Udang (a wedding song). Each movement of this enchanting work can be performed separately but acomplete performance will be the crowning moment of any concert. Dit tweedelige werk is gebaseerd op populaire Maleisische volksliedjes. De liedjes uit het eerste deel zijn Rasa Sayang eh (een liefdesliedje), Gelang Sipaku Gelang (een liedje over gemeenschapszin), Suriram (overeen meisje dat haar eeuwige vriendschap aanbiedt) en Di-Tanjung Katong (een liefdeslied dat zich afspeelt aan de zuidoostkust van Singapore). Deel twee bestaat uit Lenggang Kangkung (letterlijk ‘het zwaaien vande waterkers’), Katang Lompat (over de symboliek van de kikker) en Kenek kenek-lah Udang (een bruiloftslied). De twee delen van Singapore Rhapsody kunnen prima los van elkaar worden uitgevoerd.Jacob de Haans Komposition besteht aus zwei Sätzen, die auf malaysischen Volksliedern basieren: zwei Liebeslieder, ein Lied über die Freundschaft, zwei Lieder über die Natur sowie ein Hochzeitslied. Die beiden Sätze von Singapore Rhapsody sind nicht untrennbar miteinander verbunden; sie können daher auch problemlos getrennt voneinander aufgeführt werden. Bringen Sie mit dieser Rhapsodie etwas Exotik in Ihr nächstes Konzert! Singapour, la cité du Lion, est l’un des plus importants carrefours d’Asie. Singapour mélange habilement les cultures chinoises, malaises, indiennes et occidentales. La musique traditionnelle est l’image de la multiethnicité de cette ville-état. Les deux mouvements de cette composition s’inspirent de chants traditionnels malais. Le premier mouvement développe quatre chants traditionnels de caractère contrastant et contrasté. Le second mouvement est basé sur les chants Lenggang Kangkung (qui dépeint le gracieux mouvement du cresson de rizière), Katang Lompat (une chanson moraliste qui évoque le symbolisme de la grenouille) et un chant de mariage. Les deux mouvements de cetterhapsodie ne sont pas intimement liés. Il est donc possible de les interpréter séparément. Singapore, la citt del leone, è uno dei più importanti crocevia dell’Asia. Singapore mischia abilmente le culture provenienti dalla Cina, dalla Malesia, dall’India a quelle occidentali. La musica tradizionale è l’immagine delle molte etnie di questa citt -stato. I due movimenti di questa composizione si ispirano a canti tradizionali della Malesia. Il primo movimento sviluppa quattro canti tradizionali di carattere contrastante e contrastato. Il secondo movimento è basato sui canti Lenggang Kangkung e Katang Lompat, che, come d’abitudine in oriente, descrivono animali e l’ambiente in cui vivono legandoli a simbolismi, e un canto tradizionale in occasione di matrimoni. I duemovimenti di questa rapsodia non sono legati tra loro, rendendo possibile eseguirli separatamente.
SKU: BT.DHP-1043758-120
© 2000 - 2024 Home - New realises - Composers Legal notice - Full version