SKU: BT.GOB-000011-120
Rondeau of the Shepherds, so ran the official title of the famous Dutch Christmas carol ‘Midden in de winternacht’. In 1948 wrote Dutch poet and writer Harry Prenen this text. The melody is known by the 17th/18th- century organ composers of suites Daquin, Balbastre and Dandrieu. Rondeau of the Shepherds was subtitled Catalan Christmas Carol. The song itself is because its origins in a Spanish (Catalan probably) Christmas song from the late Middle Ages, El Desembre congelat. The motives of this song (shepherds, flutes, drums) demonstrate knowledge of the Bible and give a picture of the late medieval Christmas experience. . Perfect as an uptempo intermezzoin a church service. ‘Rondeau der herders’, zo luidde de officiële titel van het bekende kerstlied ‘Midden in de winternacht’. In 1948 schreef dichter en schrijver Harry Prenen de tekst hiervan. De melodie is vooral bekend door de 17e/18e-eeuwse orgelsuitesvan de componisten Daquin, Balbastre en Dandrieu. Het ‘Rondeau der Herders’ kreeg de ondertitel ‘Catalaans Kerstlied’. Het lied zelf vindt namelijk zijn oorsprong in een Spaans (waarschijnlijk Catalaans) kerstlieduit de late middeleeuwen: ‘El Desembre congelat’. De motieven van dit lied (herders, fluiten, trommels, spontaan bloeiende natuur) getuigen van bijbelkennis en geven een beeld van de laatmiddeleeuwse kerstbeleving. . Ideaalals uptempo intermezzo in een kerkdienst.
SKU: BT.GOB-000011-020
SKU: BT.DHP-0970921-020
9x12 inches.
Jan de Haan took as a starting point for Music for a Solemnity an old custom from the Dutch town of Hoogeveen, by which the faithful are called to church with drums. It was also inspired by the music of John Williams. This unusual combination has resulted in a solemn work in which old traditional methods are united with modern rhythms and melodic lines. Voor Music for a Solemnity liet Jan de Haan zich enerzijds inspireren door de eeuwenoude traditie in de Drentse stad Hoogeveen om met trommels tot de kerkgang op te roepen en anderzijds door de muziek van de succesvolle Amerikaansecomponist John Williams. Deze bijzondere combinatie resulteerde in een feestelijk werk met ritmische patronen en melodische lijnen die getuigen van respect voor Williams’ oeuvre.Zu Music for a Solemnity ließ sich der Komponist einerseits vom alten Brauch der niederländischen Stadt Hoogeveen, mit Trommeln zum Kirchgang zu rufen, und andererseits von der Musik von John Williams inspirieren. Diese ungewöhnliche Kombination mündete in ein festliches Werk, in welchem sich alte Tradition in schönster Weise mit modernen Rhythmen und melodischen Linien vereinen. Il y a quatre siècles, l’église de la ville d’Hoogeveen aux Pays-Bas n’avait pas de carillon. Les fidèles décidèrent de se rassembler pour le culte dominical au son d’un tambour. Aujourd’hui, Hoogeveen possède plusieurs carillons mais continue d’honorer cette tradition ancienne. Music for a Solemnity (Musique pour une occasion solennelle) est une oeuvre festive en hommage au tambour d’Hoogeveen. Les lignes mélodiques et les motifs rythmiques sont inspirés de la musique du célèbre compositeur américain John Williams qui Jan de Haan voue une grande admiration.Una composizione che riprende le vicende del villaggio olandese di Hoogeveen nel XVII secolo. Dato che la chiesa non aveva un campanile, fu deciso di utilizzare un tamburino per chiamare i cittadini a messa. Benché oggi la cittadina sia ricca di campane, Hoogeveen onora questa antica tradizione del tamburino. Music for a Solemnity è un brano festivo ispirato dal tamburino da un lato, ma anche dalla musica di John Williams, le cui linee melodiche e la scrittura ritmica influenzano da sempre Jan de Haan.
SKU: BT.DHP-0970921-120
SKU: BT.DHP-1115084-020
9x12 inches. English-German-French-Dutch.
It may be surprising to see a fanfare piece commissioned by a Japanese ensemble, since fanfare orchestras are typically found in Belgium, Holland and Luxembourg, and also France and Switzerland. Senzoku Gakuen is one of the largest and mostprestigious music universities in Japan, and home to a wide variety of ensembles and orchestras. Since 2006 they have had a fanfare orchestra, which was started by Sotaru Fukaishi, a euphonium teacher who felt further performance opportunity wasneeded for saxhorn instruments. Fukaishi had loved the sound of fanfare orchestras ever since visiting the World Music Contest in Kerkrade (Holland) several years earlier. Jan Van der Roost was involved with this new initiative from the beginning,and they were also joined by Manu Mellaerts for certain projects. The Dean of the music department, Professor Kazuo Tomioka, fully supports the ensemble and commissioned Ostinati. The première took place on June 11th at Maeda Hall inMizonokuchi (Kawasaki) where Senzoku Gakuen is based. The piece opens with an impressive timpani solo, followed by brass and saxophone. The rhythmical pulse remains constant and the music is fiery and assertive in character. A pentatonic melodygradually emerges and the music loses its vehemency and softens. The initial percussion ostinati subsequently recurs and the first section of the piece concludes in a similar mood to the opening. The second movement is sweet and melodic, opening witha long passage for the saxophone family in a minor key. The same theme then appears in the major and is developed upon; the music builds to a majestic orchestral forte, reminiscent of a pipe organ in its sonority. The theme returns in the originalminor key with a change in instrumentation leading the movement to a quiet and peaceful end on a soft E minor chord. The finale starts with percussion: a four-bar pattern is repeated several times over which the movement’s melodic themes areintroduced. These melodic elements are varied and used in different versions and the ostinato idea, which characterizes the entire piece, is highlighted. The theme travels through the orchestra, appearing on various instruments and in variousregisters. It captures the listener’s attention and displays the full range of sound and colour within the fanfare orchestra.Het is misschien verrassend dat dit fanfarewerk is geschreven in opdracht van een Japans ensemble, aangezien fanfareorkesten vooral te vinden zijn in België, Nederland en Luxemburg, en ook wel in Frankrijk en Zwitserland. SenzokuGakuen is een van de grootste en meest prestigieuze muziekopleidingen van Japan, en de thuisbasis van een grote verscheidenheid van ensembles en orkesten. In 2006 is er een fanfareorkest opgericht, en wel door Sotaru Fukaishi, eeneuphoniumdocent die vond dat er meer mogelijkheden moesten komen voor optredens met saxhoorninstrumenten. Fukaishi had enkele jaren daarvoor genoten van de fanfareklank toen hij het Wereld Muziek Concours in Kerkrade bezocht. DeBelgische componist Jan Van der Roost was van het begin af aan betrokken bij dit nieuwe initiatief, en ook Manu Mellaerts werd voor een aantal projecten aangetrokken. Het hoofd van de muziekfaculteit, professor Kazuo Tomioka, staatgeheel achter het ensemble en gaf de opdracht tot het schrijven van Ostinati. De première vond plaats op 11 juni in de Maeda Hall in Mizonokuchi (Kawasaki), waar Senzoku Gakuen is gevestigd. Het werk begint met een indrukwekkendepaukensolo, gevolgd door koper en saxofoon. De ritmische puls blijft constant, en de aard van de muziek is vurig en krachtig. Geleidelijk komt er een pentatonische melodie naar voren en wordt de muziek minder heftig, ze wordtzachter van karakter. De aanvankelijke ostinati in het slagwerk verschijnen dan opnieuw, waarna het eerste deel van het werk eindigt in dezelfde sfeer als waarmee het begon. Het tweede deel is lieflijk en melodisch. Het opentmet een lange passage voor de saxofoons in een mineurtoonsoort. Dan klinkt hetzelfde thema in majeur en daar wordt op voortgeborduurd: de muziek ontwikkelt zich tot een majestueus orkestraal forte, dat qua sonoriteit doet denkenEs mag überraschen, dass dieses Fanfareorchesterwerk ausgerechnet von einem japanischen Ensemble in Auftrag gegeben wurde, da Fanfareorchester doch eher in Belgien, den Niederlanden oder Luxemburg oder auch in Frankreich oder Schweiz zu finden sind. Senzoku Gakuen ist eine der größten und renommiertesten Musikschulen Japans und Heimstätte einer Vielfalt an Ensembles und Orchestern. Im Jahr 2006 wurde ein Fanfareorchester gegründet. Den Anstoß gab Sotaru Fukaishi, ein Euphoniumlehrer, der den Instrumenten der Saxhorn-Familie mehr Spielmöglichkeiten bieten wollte. Fukaishi hatte sich einige Jahre zuvor bei der Weltmeisterschaft in Kerkrade (Holland) in den Klang vonFanfareorchestern verliebt. Jan Van der Roost war von Beginn an in die Entwicklung dieser Idee involviert und, einige Projekte betreffend, ebenso Manu Mellaerts. Der Dekan des Musik-Colleges, Professor Kazuo Tomioka, steht voll und ganz hinter dem Ensemble und gab Ostinati in Auftrag. Die Premiere fand am 11. Juni 2011 in der Maeda Hall in Mizonokuchi statt, dem Heimatort der Schule Senzoku Gakuen. Das Stück beginnt mit einem eindrucksvollen Paukensolo, bevor Blechbläser und Saxophon einsetzen. Der rhythmische Puls bleibt konstant unter einer feurigen, nachdrücklichen Musik. Eine pentatonische Melodie bildet sich nach und nach heraus, während die Musik an Heftigkeit verliert und sanfter wird. Die anfänglichen Ostinati im Schlagwerk kehren zurück und so endet der erste Satz des Werkes in einer der Eröffnung ähnlichen Stimmung. Der zweite Satz ist lieblich und melodiös. Er beginnt mit einem langen Abschnitt für die Saxophone in Moll. Dann erscheint das gleiche Thema in Dur und durchläuft eine Entwicklung; die Musik baut sich zu einem majestätischen orchestralen Forte auf, das in seiner Klangfülle an eine Orgel erinnert. Dann kehrt das Thema in seiner ursprünglichen Moll-Tonart und in veränderter Instrumentierung zurück, um den Satz ruhig und friedvoll in einem e-Moll-Akkord enden zu lassen. Il pourrait paraître surprenant qu’un ensemble japonais puisse commander une pièce pour orchestre de fanfare, puisque l’on rencontre surtout ce type de formation en Belgique, aux Pays-Bas et au Luxembourg, ainsi qu’en France et en Suisse. Senzoku Gakuen, l’une des plus grandes et plus prestigieuses académies de musique du Japon, compte une grande variété d’ensembles et d’orchestres. En 2006 s’y est ajouté un orchestre de fanfare fondé par Sotaru Fukaishi, un professeur d’euphonium qui pensait qu’il était nécessaire d’offrir de plus larges possibilités aux cuivres de la région. Depuis qu’il avait assisté au World Music Contest de Kerkrade (Pays-Bas), plusieurs années auparavant,Fukaishi se prit de passion pour le son chaud et généreux de l’orchestre de fanfare, une formation atypique au Japon. Jan Van der Roost a favorablement adhéré cette nouvelle initiative, tandis que Manu Mellaerts collabora avec les deux hommes afin de concrétiser certains projets. Le professeur Kazuo Tomioka, doyen du collège de musique, soutint vigoureusement l’orchestre et commanda Ostinati. La création de l’oeuvre fut donnée le 11 juin 2011 au Maeda Hall de Mizonokuchi (Kawasaki), où se trouve Senzoku Gakuen. La pièce débute avec un impressionnant solo de timbales précédant l’entrée des cuivres et des saxophones. La pulsion rythmique est constante, la musique est énergique et de caractère affirmé. Une mélodie pentatonique émerge graduellement, alors que la trame musicale diminue d’intensité et s’adoucit. L’ostinato la percussion revient fréquemment et la première partie de l’oeuvre se termine dans un climat semblable celui du début. Le deuxième mouvement, doux et romancé, débute avec un long passage en mode mineur joué par les saxophones. Le même thème apparaît alors en mode majeur et se développe peu peu ; la musique s’intensifie pour arriver un majestueux et orchestral forte dont les sonorités rappellent celles d’un orgue d’église. Puis le thème revient sa tonalité mineure d’origine avec un changement d’instrumentation qui mène.
SKU: BT.DHP-1115084-120
SKU: BT.GOB-000264-020
Hymnus was commissioned by the Wilhelmina Easterein Fanfare Orchestra in the Autumn of 1999 for their performance at the World Music Contest, Kerkrade. The commission was the result of a collaboration between the composer and the thenmusical director, Marten van der Wal. The exact meaning of the word Hymnus is not known but it is taken in this presentation to mean hymn or hymn-like. The melodic material is organic and grows from an initial unison tone. Thisinterval is gradually expanded to form the cell F E C F, a semitone, third, fifth. The only other melodic motif is the ascending three-note pattern spanning a major third. This is the second of his compositions to use this ascending motif, theother being Fanfare for a Bright New Age for Brass Band and Organ, also of 2000. These characteristic intervals appear in many contrasting moods and guises throughout the piece. The opening unison notes are intended to convey as sense ofpower and magnificence, like the first sounds at the dawning of the universe. After the immense power, a period of stunned silence and reverence. The evolution of the hymn melody incorporates a variety of moods and atmospheres, sometimes expressing much joy and celebration whilst also suggesting periods of intense savagery or prayerful contemplation. The hymn builds as the piece progresses and is finally stated in its complete form at letter W. The official worldpremiere of the work was given by Wilhelmina Easterein at the World Music Contest 2001. Whilst the composer was unable to attend in person, he was able to enjoy the premier simultaneously transmitted via a mobile phone from the audience! Conductors Note The tempo indications are to be viewed as a guide rather than a literal instruction. Within the music there is an innate sense of pulse and metre, lending itself to considerable rubato. Melody is king, and all else is mere support and decoration, careful attention must therefore be given to balance.
SKU: BT.GOB-000264-120
SKU: BT.DHP-1115067-120
The Geuzen Medal is an annual award given to people or organizations who have found unique ways to further democracy in the world and help eliminate dictatorships, racism, and discrimination. The original Geuzen fought against Spanish imperialism in Holland during the16th century. During the Second World War a group resisting the Nazis also named themselves De Geuzen. Jan de Haan incorporates Psalm 43, sung by a group of condemned prisoners shortly before their execution in 1943, into Geuzen Medal Fanfare, composed for the 25th bestowal of this special award.Ieder jaar weer wordt ze weer uitgereikt: de Geuzenpenning. Dit is aan een persoon of organisatie die zich op bijzondere wijze inzet voor de democratie en tegen dictatuur, racisme en discriminatie. In de zestiende eeuw streden deGeuzen tegen de Spaanse bezetting. In de Tweede Wereldoorlog was er eveneens een verzetsgroep die zich zo noemde. Een deel van hen werd in 1943 veroordeeld tot de doodstraf. Vlak voor de voltrekking van het vonnis zetten zij psalm43 in. Precies deze psalm verwerkte Jan de Haan in zijn openingswerk Geuzen Medal Fanfare. Hij schreef het ter gelegenheid van de vijfentwintigste uitreiking.Der Geuzenpenning (Geuzen Medal) wird jährlich an Menschen oder Organisataionen verliehen, die sich auf besondere Weise für die Demokratie und gegen Diktatur, Rassismus und Diskriminierung eingesetzt haben. Die ursprünglichen Geuzen kämpften gegen spanische Besatzung in Holland im 16. Jahrhundert; im Zweiten Weltkrieg nannte sich eine Widerstandsgruppe gegen die Deutschen ebenfalls De Geuzen. Den Psalm 43, den eine Gruppe von Verurteilten 1943 kurz vor ihrer Hinrichtung anstimmte, verarbeitete Jan de Haan in seinem Eröffnungswerk De Geuzen Medal Fanfare, das er zur 25. Verleihung dieses besonderen Ordens schrieb.La Médaille des Gueux décernée par la Geuzen Resistance Foundation 1940-1945, met l’honneur une personne ou une organisation méritante, s’étant engagée dans la lutte pour la démocratie. Le nom de la fondation tire son origine de la révolte des Gueux, mouvement patriotique néerlandais. Pendant la Seconde Guerre mondiale, des résistants reprirent le nom des Gueux. Lorsque quinze d’entre eux tombèrent aux mains des occupants allemands, ils entamèrent le Psaume 43. L’arrangement de Jan de Haan conserve l’authenticité de la mélodie originale.Ogni anno la “Geuzen Medalâ€, viene conferita dalla Fondazione olandese “Geuzen Resistance 1940-1945 Foundation†quale tributo ad individui o istituzioni che si siano prodigate per la democrazia o contro le dittature, le discriminazioni ed il razzismo. Nel corso della seconda guerra mondiale, un gruppo di resistenti riprese il nome di “Geuzenâ€: 15 membri caddero prigionieri e al momento della loro fucilazione cantarono il Salmo 43.
SKU: BT.DHP-1115067-020
© 2000 - 2024 Home - New realises - Composers Legal notice - Full version