SKU: BT.DHP-0920388-020

Avalon is a one-part composition. The surprising opening measures describe the sudden entrance into another world. After these initial measures, we hear a choral-like melody, which is repeated three times in different instrumentations with increasing intensity. This represents the procession of the ghosts dwelling in the underworld of Avalon, headed by the mighty magician Merlin.The exalted sound is then suddenly interrupted by a fast movement, in which ostinato figures alternate with bi-tonal motives. This represents the attempt of some evil characters to invade Avalon. Mordred is the leader of this horde and together they disturb the peace and quiet in the otherwisecalm Avalon. The flourish of trumpets heralds the entrance of the Knights of the Round Table who drive away the intruders and return to their castle, Tintagel, in a triumphal procession. Upon their return, the next problem presents itself. An inexplicable disease plagues the resting ghosts.The Knights and the Council of the Wise are convened to find out the cause of this problem. Musically this can be heard in the repetition of the initial themes. The Knights and the Council of the Wise determine that the presence of mortals is the reason that the resting ghosts are suffering. There is simply no room for mortal souls in Avalon. After a powerful statement by King Arthur, we hear a glissando referring to the very first measures, and… we are back in the normal world. The journey through the underworld has come to an end and a dream is over.

Avalon est une pièce dont le décor et les personnages sont empruntés aux légendes arthuriennes. L’œuvre débute par quelques mesures surprenantes qui nous font entrer subitement dans un autre monde. Une mélodie produisant l’effet d’un chœur représente la procession des fantômes et des esprits qui vivent dans l’île magique d’Avalon, avec, leur tête, le puissant magicien Merlin. Soudain, des figures ostinato et des phrases bitonales expriment la tentative d’une horde maléfique conduite par Mordred d’envahir le monde paisible d’Avalon. Après que le Roi Arthur soit intervenu avec force, on entend un glissando qui rappelle les toutes premières mesures, et… noussommes de retour dans le monde réel. Le voyage se termine et un rêve prend fin.

SKU: BT.DHP-1115084-120

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

It may be surprising to see a fanfare piece commissioned by a Japanese ensemble, since fanfare orchestras are typically found in Belgium, Holland and Luxembourg, and also France and Switzerland. Senzoku Gakuen is one of the largest and mostprestigious music universities in Japan, and home to a wide variety of ensembles and orchestras. Since 2006 they have had a fanfare orchestra, which was started by Sotaru Fukaishi, a euphonium teacher who felt further performance opportunity wasneeded for saxhorn instruments. Fukaishi had loved the sound of fanfare orchestras ever since visiting the World Music Contest in Kerkrade (Holland) several years earlier. Jan Van der Roost was involved with this new initiative from the beginning,and they were also joined by Manu Mellaerts for certain projects. The Dean of the music department, Professor Kazuo Tomioka, fully supports the ensemble and commissioned Ostinati. The première took place on June 11th at Maeda Hall inMizonokuchi (Kawasaki) where Senzoku Gakuen is based. The piece opens with an impressive timpani solo, followed by brass and saxophone. The rhythmical pulse remains constant and the music is fiery and assertive in character. A pentatonic melodygradually emerges and the music loses its vehemency and softens. The initial percussion ostinati subsequently recurs and the first section of the piece concludes in a similar mood to the opening. The second movement is sweet and melodic, opening witha long passage for the saxophone family in a minor key. The same theme then appears in the major and is developed upon; the music builds to a majestic orchestral forte, reminiscent of a pipe organ in its sonority. The theme returns in the originalminor key with a change in instrumentation leading the movement to a quiet and peaceful end on a soft E minor chord. The finale starts with percussion: a four-bar pattern is repeated several times over which the movement’s melodic themes areintroduced. These melodic elements are varied and used in different versions and the ostinato idea, which characterizes the entire piece, is highlighted. The theme travels through the orchestra, appearing on various instruments and in variousregisters. It captures the listener’s attention and displays the full range of sound and colour within the fanfare orchestra.

Het is misschien verrassend dat dit fanfarewerk is geschreven in opdracht van een Japans ensemble, aangezien fanfareorkesten vooral te vinden zijn in België, Nederland en Luxemburg, en ook wel in Frankrijk en Zwitserland. SenzokuGakuen is een van de grootste en meest prestigieuze muziekopleidingen van Japan, en de thuisbasis van een grote verscheidenheid van ensembles en orkesten. In 2006 is er een fanfareorkest opgericht, en wel door Sotaru Fukaishi, eeneuphoniumdocent die vond dat er meer mogelijkheden moesten komen voor optredens met saxhoorninstrumenten. Fukaishi had enkele jaren daarvoor genoten van de fanfareklank toen hij het Wereld Muziek Concours in Kerkrade bezocht. DeBelgische componist Jan Van der Roost was van het begin af aan betrokken bij dit nieuwe initiatief, en ook Manu Mellaerts werd voor een aantal projecten aangetrokken. Het hoofd van de muziekfaculteit, professor Kazuo Tomioka, staatgeheel achter het ensemble en gaf de opdracht tot het schrijven van Ostinati. De première vond plaats op 11 juni in de Maeda Hall in Mizonokuchi (Kawasaki), waar Senzoku Gakuen is gevestigd. Het werk begint met een indrukwekkendepaukensolo, gevolgd door koper en saxofoon. De ritmische puls blijft constant, en de aard van de muziek is vurig en krachtig. Geleidelijk komt er een pentatonische melodie naar voren en wordt de muziek minder heftig, ze wordtzachter van karakter. De aanvankelijke ostinati in het slagwerk verschijnen dan opnieuw, waarna het eerste deel van het werk eindigt in dezelfde sfeer als waarmee het begon. Het tweede deel is lieflijk en melodisch. Het opentmet een lange passage voor de saxofoons in een mineurtoonsoort. Dan klinkt hetzelfde thema in majeur en daar wordt op voortgeborduurd: de muziek ontwikkelt zich tot een majestueus orkestraal forte, dat qua sonoriteit doet denken

Es mag überraschen, dass dieses Fanfareorchesterwerk ausgerechnet von einem japanischen Ensemble in Auftrag gegeben wurde, da Fanfareorchester doch eher in Belgien, den Niederlanden oder Luxemburg oder auch in Frankreich oder Schweiz zu finden sind. Senzoku Gakuen ist eine der größten und renommiertesten Musikschulen Japans und Heimstätte einer Vielfalt an Ensembles und Orchestern. Im Jahr 2006 wurde ein Fanfareorchester gegründet. Den Anstoß gab Sotaru Fukaishi, ein Euphoniumlehrer, der den Instrumenten der Saxhorn-Familie mehr Spielmöglichkeiten bieten wollte. Fukaishi hatte sich einige Jahre zuvor bei der Weltmeisterschaft in Kerkrade (Holland) in den Klang vonFanfareorchestern verliebt. Jan Van der Roost war von Beginn an in die Entwicklung dieser Idee involviert und, einige Projekte betreffend, ebenso Manu Mellaerts. Der Dekan des Musik-Colleges, Professor Kazuo Tomioka, steht voll und ganz hinter dem Ensemble und gab Ostinati in Auftrag. Die Premiere fand am 11. Juni 2011 in der Maeda Hall in Mizonokuchi statt, dem Heimatort der Schule Senzoku Gakuen. Das Stück beginnt mit einem eindrucksvollen Paukensolo, bevor Blechbläser und Saxophon einsetzen. Der rhythmische Puls bleibt konstant unter einer feurigen, nachdrücklichen Musik. Eine pentatonische Melodie bildet sich nach und nach heraus, während die Musik an Heftigkeit verliert und sanfter wird. Die anfänglichen Ostinati im Schlagwerk kehren zurück und so endet der erste Satz des Werkes in einer der Eröffnung ähnlichen Stimmung. Der zweite Satz ist lieblich und melodiös. Er beginnt mit einem langen Abschnitt für die Saxophone in Moll. Dann erscheint das gleiche Thema in Dur und durchläuft eine Entwicklung; die Musik baut sich zu einem majestätischen orchestralen Forte auf, das in seiner Klangfülle an eine Orgel erinnert. Dann kehrt das Thema in seiner ursprünglichen Moll-Tonart und in veränderter Instrumentierung zurück, um den Satz ruhig und friedvoll in einem e-Moll-Akkord enden zu lassen.

Il pourrait paraître surprenant qu’un ensemble japonais puisse commander une pièce pour orchestre de fanfare, puisque l’on rencontre surtout ce type de formation en Belgique, aux Pays-Bas et au Luxembourg, ainsi qu’en France et en Suisse. Senzoku Gakuen, l’une des plus grandes et plus prestigieuses académies de musique du Japon, compte une grande variété d’ensembles et d’orchestres. En 2006 s’y est ajouté un orchestre de fanfare fondé par Sotaru Fukaishi, un professeur d’euphonium qui pensait qu’il était nécessaire d’offrir de plus larges possibilités aux cuivres de la région. Depuis qu’il avait assisté au World Music Contest de Kerkrade (Pays-Bas), plusieurs années auparavant,Fukaishi se prit de passion pour le son chaud et généreux de l’orchestre de fanfare, une formation atypique au Japon. Jan Van der Roost a favorablement adhéré cette nouvelle initiative, tandis que Manu Mellaerts collabora avec les deux hommes afin de concrétiser certains projets. Le professeur Kazuo Tomioka, doyen du collège de musique, soutint vigoureusement l’orchestre et commanda Ostinati. La création de l’oeuvre fut donnée le 11 juin 2011 au Maeda Hall de Mizonokuchi (Kawasaki), où se trouve Senzoku Gakuen. La pièce débute avec un impressionnant solo de timbales précédant l’entrée des cuivres et des saxophones. La pulsion rythmique est constante, la musique est énergique et de caractère affirmé. Une mélodie pentatonique émerge graduellement, alors que la trame musicale diminue d’intensité et s’adoucit. L’ostinato la percussion revient fréquemment et la première partie de l’oeuvre se termine dans un climat semblable celui du début. Le deuxième mouvement, doux et romancé, débute avec un long passage en mode mineur joué par les saxophones. Le même thème apparaît alors en mode majeur et se développe peu peu ; la musique s’intensifie pour arriver un majestueux et orchestral forte dont les sonorités rappellent celles d’un orgue d’église. Puis le thème revient sa tonalité mineure d’origine avec un changement d’instrumentation qui mène.

SKU: BT.DHP-0900226-020

This major concert work cosists o five movements.1st movement: La Laguna del ShimbeSituated high up in the Andes mountains in Northern Peru are the Huaringas, a group of lagoons in isolated and mysterious surroundings. The water has healing powersand for centuries traditional healers have settled there in small villages. From far the sick come to the Huaringas to be treated in nightly rituals, in which the hallucinating juice of the San Pedro cactus gives the prophet a look inside hispatient. The biggest lagoon is the “Laguna del Shimbe”, one of the countless wells of the immense Amazon stream.2nd movement: Los AguarunasFurther downstream in Northern Peru we come across the rain tribe of Los Aguarunas. It’s a proud, beautiful andindependent race, which has never succumbed to domination, not even from the Incas. They live from everything the forest has to offer: fish, fruit, plants, ... . They also grow some crops and live as semi-nomads. They take their fate into their ownhands and after having made contact with modern civilisation, they have integrated new elements into their lives without betraying their own ways.3rd movement: MekaronMekaron is an Indian word meaning “picture”, “soul”, “essence”. The Indians are theorigina inhabitants of the Amazon region. They either live in one place as a group or move around a large region. They all have their own political system, their own language and an intense social life. At the same time they are master of music andmedicine. “Everywhere the white man goes, he leaves a wilderness behind him”, wrote the North American Indian leader Seatl in 1885. As a result of these contacts with the whites, the disruption of most Indian societies began. (In this century alone,80 tribes have vanished completely).4th movement: KêêtuajêThis is the name of the initiating ceremony of the Krahô tribe in the Brazilian state of Goias, in which young boys and girls enter adult life. They are cleansed with water, painted with redpaint and covered with feathers, after which the ritual dance holds the entire tribe spell-bound.5th movement: Paulino FaiakanIn 1988 the Indian chiefs Faiakan and Raoni Kaiapo came to Europe to protest against the building of the Altamira dam inBrazil. As a result of the dam the Indians would be driven from their traditional land and enormous artificial would be created. The project was supported financially by, amongst others, the European Community. In February 1989 the Indian tribesaround Altamira held a protest march for the first time in their history together. Amongst other things they paid tribute tot Chico Mendez, who, murdered in 1988, was the leader of the rubber syndicate and a fierce opponent of the destruction of theBrazilian rain forest. Brazilian and world opinion was awakened. The building of the dam was -albeit temporarily - stopped.

SKU: BT.GOB-000652-020

In a four-part composition Rieks van der Velde takes us to the richly varied area surrounding the university city of Cambridge.
The Dutch composer was especially inspired by the atmosphere of Cambridgeshire, the county which lies north of London.

1. The Journey.
Although on arrival the area looks peaceful and friendly, the ruggedness of its inhabitants and landscape have an unmistakable influence on the music.
In the course of the tour, which starts with an Allegro movement, we are shown the vitality, energy and freshness of the Cambridgeshire countryside.
Short themes, swift and sudden motifs and rhythmical patterns supported by the drive ofpercussion instruments give expression to this image.
The first part is concluded by two 'Calmo' movements in which the music expresses how the cathedral in the city of Ely comes into sight and is gradually approached.

2. Visit to Ely Cathedral.
The famous Norman cathedral church of Ely, which was built in 1109, has attracted tourists from all over the world apart from being a place of worship and heritage site.
A cornet solo introduces the contemplative mood of the composition at this point.
The mystical atmosphere of the cathedral runs through this lyrical part like a continuous thread.

3. The Pub.
The thirst caused by this intensive journey makes a visit to the local pub a definite must.
These “public houses”, which may be open until the early hours of the morning, offer all kinds of entertainment.
Drinks are served liberally and the atmosphere is lively.

4. The Journey Back.
Time has flown: In other words, the moment of departure has come sooner than one would have wished.
In a flashback which recaptures elements of the first part of the composition we say goodbye to Cambridgeshire in a fitting manner.
Two scintillating final measures bring us abruptly back to the present.

In een viertal delen neemt Rieks van der Velde ons mee door de zeer gevarieerde streek rond de universiteitsstad Cambridge.
De Nederlandse componist liet zich inspireren door vooral de sfeer in het graafschap Cambridgeshire tennoorden van Londen.

1. The Journey.
De aankomst in de streek is vriendelijk te noemen doch de grilligheid van de mensen en het landschap heeft een onmiskenbare invloed op de muziek.
De rondreis welke start op hetAllegro laat Cambridgeshire zien als een streek van vitaliteit, energie en frisheid.
Korte thema's, flitsende motiefjes en ritmische patroontjes gesteund door stuwend slagwerk bevestigen dit beeld.
Het eerste gedeelte besluitmet twee 'Calmo' gedeelten waarbij het zicht op de kathedraal van de stad Ely en het naderen ervan wordt aangegeven.

2. Visit to Ely Cathedral.
In 1109 werd de beroemde kathedraal van Ely gebouwd die tot op de dagvan vandaag een grote aantrekkingskracht geniet van niet alleen toeristen.
Het rustpunt van de compositie wordt ingeleid door een cornetsolo.
De mystieke sfeer van de kathedraal is de rode draad in dit lyrische gedeelte.

3. The Pub.
Een intensieve rondreis maakt dorstig en een bezoek aan de pub is uiteraard een must.
Tot 11 uur 's avonds kan men er terecht voor alle vormen van vertier. De drank vloeit rijkelijk en de sfeer is feestelijk.

4. The Journey Back.
Er is een tijd van komen en gaan, en dat moment komt eerder dan je zou willen met andere woorden de tijd is omgevlogen.
Met een flash back naar het eerste deel wordt op passende wijze afscheidgenomen van Cambridgeshire.
Twee flitsende slotmaten zetten ons in één klap weer in het hier en nu.

SKU: BT.DHP-1115067-120

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

The Geuzen Medal is an annual award given to people or organizations who have found unique ways to further democracy in the world and help eliminate dictatorships, racism, and discrimination. The original Geuzen fought against Spanish imperialism in Holland during the16th century. During the Second World War a group resisting the Nazis also named themselves De Geuzen. Jan de Haan incorporates Psalm 43, sung by a group of condemned prisoners shortly before their execution in 1943, into Geuzen Medal Fanfare, composed for the 25th bestowal of this special award.

Ieder jaar weer wordt ze weer uitgereikt: de Geuzenpenning. Dit is aan een persoon of organisatie die zich op bijzondere wijze inzet voor de democratie en tegen dictatuur, racisme en discriminatie. In de zestiende eeuw streden deGeuzen tegen de Spaanse bezetting. In de Tweede Wereldoorlog was er eveneens een verzetsgroep die zich zo noemde. Een deel van hen werd in 1943 veroordeeld tot de doodstraf. Vlak voor de voltrekking van het vonnis zetten zij psalm43 in. Precies deze psalm verwerkte Jan de Haan in zijn openingswerk Geuzen Medal Fanfare. Hij schreef het ter gelegenheid van de vijfentwintigste uitreiking.

Der Geuzenpenning (Geuzen Medal) wird jährlich an Menschen oder Organisataionen verliehen, die sich auf besondere Weise für die Demokratie und gegen Diktatur, Rassismus und Diskriminierung eingesetzt haben. Die ursprünglichen Geuzen kämpften gegen spanische Besatzung in Holland im 16. Jahrhundert; im Zweiten Weltkrieg nannte sich eine Widerstandsgruppe gegen die Deutschen ebenfalls De Geuzen. Den Psalm 43, den eine Gruppe von Verurteilten 1943 kurz vor ihrer Hinrichtung anstimmte, verarbeitete Jan de Haan in seinem Eröffnungswerk De Geuzen Medal Fanfare, das er zur 25. Verleihung dieses besonderen Ordens schrieb.

La Médaille des Gueux décernée par la Geuzen Resistance Foundation 1940-1945, met l’honneur une personne ou une organisation méritante, s’étant engagée dans la lutte pour la démocratie. Le nom de la fondation tire son origine de la révolte des Gueux, mouvement patriotique néerlandais. Pendant la Seconde Guerre mondiale, des résistants reprirent le nom des Gueux. Lorsque quinze d’entre eux tombèrent aux mains des occupants allemands, ils entamèrent le Psaume 43. L’arrangement de Jan de Haan conserve l’authenticité de la mélodie originale.

Ogni anno la “Geuzen Medal”, viene conferita dalla Fondazione olandese “Geuzen Resistance 1940-1945 Foundation” quale tributo ad individui o istituzioni che si siano prodigate per la democrazia o contro le dittature, le discriminazioni ed il razzismo. Nel corso della seconda guerra mondiale, un gruppo di resistenti riprese il nome di “Geuzen”: 15 membri caddero prigionieri e al momento della loro fucilazione cantarono il Salmo 43.

SKU: BT.DHP-1094409-020

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

Bellum et Pax is a composition describing the two ancient concepts of ‘war’ and ‘peace.’ While this piece appears to be one single movement, it consists of four sections that flow into one another. Mysterious and threatening tones lead the way into an epic battle between the chaos of war and enlightenment of peace. Peace triumphs, but menacing bass notes at the end symbolize the constant presence and threat of war and violence in the world.

Bellum et Pax is een compositie die twee oeroude begrippen verklankt: ‘oorlog’ en ‘vrede’. Qua structuur is het werk op te vatten als een eendelig muziekstuk met vier in elkaar overlopende onderdelen. Het geheel begint met mysterieus en dreigend slagwerk om via een kort recitatief van de sopraansaxofoon uit te monden in een klaagzang, vertolkt door de bugel. Al in de slotfase van dit eerste deel klinken dreigende, akkoordvreemde bastonen van waaruit het tweede deel zich ontwikkelt. Dit nieuwe gedeelte geeft de fenomenen ‘oorlog’, ‘lijden’, ‘dood’ en ‘waanzin’ weer. Na een chaotisch einde waarin alle waanzin op de spits gedreven wordt, klinkt opnieuw het klaagzangthema,wederom gespeeld op de bugel, maar nu waardig, nobel en in majeur. Dit vormt de overgang naar het derde deel, dat de vreugde om de (herwonnen) vrede beschrijft en leidt naar het vierde en laatste deel. Aan het eind klinken de mysterieuze bastonen en de dreigende sfeer van het begin opnieuw, als symbool van de aanwezigheid en constante dreiging van oorlog en geweld in de wereld. Dit werk werd in 2006 bekroond met de derde prijs in de compositiewedstrijd ‘De Muziekgolf’ te Antwerpen.

Bellum et Pax handelt von einem der ältesten gegensätzlichen Begriffspaare der Weltgeschichte: Krieg und Frieden. Das preisgekrönte Werk besteht aus vier geschickt ineinander übergehenden Teilen, die mit geheimnisvollen, bedrohlichen Klängen beginnen, dann einerseits das Chaos und den Wahnsinn des Krieges und andererseits die Freude und Erleichterung über den Frieden darstellen. Der Schluss greift wieder die bedrohliche Atmosphäre des Anfangs auf: Krieg ist eine beständig drohende Gewalt in unserer Welt.