SKU: BT.DHP-1115084-020
9x12 inches. English-German-French-Dutch.
It may be surprising to see a fanfare piece commissioned by a Japanese ensemble, since fanfare orchestras are typically found in Belgium, Holland and Luxembourg, and also France and Switzerland. Senzoku Gakuen is one of the largest and mostprestigious music universities in Japan, and home to a wide variety of ensembles and orchestras. Since 2006 they have had a fanfare orchestra, which was started by Sotaru Fukaishi, a euphonium teacher who felt further performance opportunity wasneeded for saxhorn instruments. Fukaishi had loved the sound of fanfare orchestras ever since visiting the World Music Contest in Kerkrade (Holland) several years earlier. Jan Van der Roost was involved with this new initiative from the beginning,and they were also joined by Manu Mellaerts for certain projects. The Dean of the music department, Professor Kazuo Tomioka, fully supports the ensemble and commissioned Ostinati. The première took place on June 11th at Maeda Hall inMizonokuchi (Kawasaki) where Senzoku Gakuen is based. The piece opens with an impressive timpani solo, followed by brass and saxophone. The rhythmical pulse remains constant and the music is fiery and assertive in character. A pentatonic melodygradually emerges and the music loses its vehemency and softens. The initial percussion ostinati subsequently recurs and the first section of the piece concludes in a similar mood to the opening. The second movement is sweet and melodic, opening witha long passage for the saxophone family in a minor key. The same theme then appears in the major and is developed upon; the music builds to a majestic orchestral forte, reminiscent of a pipe organ in its sonority. The theme returns in the originalminor key with a change in instrumentation leading the movement to a quiet and peaceful end on a soft E minor chord. The finale starts with percussion: a four-bar pattern is repeated several times over which the movement’s melodic themes areintroduced. These melodic elements are varied and used in different versions and the ostinato idea, which characterizes the entire piece, is highlighted. The theme travels through the orchestra, appearing on various instruments and in variousregisters. It captures the listener’s attention and displays the full range of sound and colour within the fanfare orchestra.Het is misschien verrassend dat dit fanfarewerk is geschreven in opdracht van een Japans ensemble, aangezien fanfareorkesten vooral te vinden zijn in België, Nederland en Luxemburg, en ook wel in Frankrijk en Zwitserland. SenzokuGakuen is een van de grootste en meest prestigieuze muziekopleidingen van Japan, en de thuisbasis van een grote verscheidenheid van ensembles en orkesten. In 2006 is er een fanfareorkest opgericht, en wel door Sotaru Fukaishi, eeneuphoniumdocent die vond dat er meer mogelijkheden moesten komen voor optredens met saxhoorninstrumenten. Fukaishi had enkele jaren daarvoor genoten van de fanfareklank toen hij het Wereld Muziek Concours in Kerkrade bezocht. DeBelgische componist Jan Van der Roost was van het begin af aan betrokken bij dit nieuwe initiatief, en ook Manu Mellaerts werd voor een aantal projecten aangetrokken. Het hoofd van de muziekfaculteit, professor Kazuo Tomioka, staatgeheel achter het ensemble en gaf de opdracht tot het schrijven van Ostinati. De première vond plaats op 11 juni in de Maeda Hall in Mizonokuchi (Kawasaki), waar Senzoku Gakuen is gevestigd. Het werk begint met een indrukwekkendepaukensolo, gevolgd door koper en saxofoon. De ritmische puls blijft constant, en de aard van de muziek is vurig en krachtig. Geleidelijk komt er een pentatonische melodie naar voren en wordt de muziek minder heftig, ze wordtzachter van karakter. De aanvankelijke ostinati in het slagwerk verschijnen dan opnieuw, waarna het eerste deel van het werk eindigt in dezelfde sfeer als waarmee het begon. Het tweede deel is lieflijk en melodisch. Het opentmet een lange passage voor de saxofoons in een mineurtoonsoort. Dan klinkt hetzelfde thema in majeur en daar wordt op voortgeborduurd: de muziek ontwikkelt zich tot een majestueus orkestraal forte, dat qua sonoriteit doet denkenEs mag überraschen, dass dieses Fanfareorchesterwerk ausgerechnet von einem japanischen Ensemble in Auftrag gegeben wurde, da Fanfareorchester doch eher in Belgien, den Niederlanden oder Luxemburg oder auch in Frankreich oder Schweiz zu finden sind. Senzoku Gakuen ist eine der größten und renommiertesten Musikschulen Japans und Heimstätte einer Vielfalt an Ensembles und Orchestern. Im Jahr 2006 wurde ein Fanfareorchester gegründet. Den Anstoß gab Sotaru Fukaishi, ein Euphoniumlehrer, der den Instrumenten der Saxhorn-Familie mehr Spielmöglichkeiten bieten wollte. Fukaishi hatte sich einige Jahre zuvor bei der Weltmeisterschaft in Kerkrade (Holland) in den Klang vonFanfareorchestern verliebt. Jan Van der Roost war von Beginn an in die Entwicklung dieser Idee involviert und, einige Projekte betreffend, ebenso Manu Mellaerts. Der Dekan des Musik-Colleges, Professor Kazuo Tomioka, steht voll und ganz hinter dem Ensemble und gab Ostinati in Auftrag. Die Premiere fand am 11. Juni 2011 in der Maeda Hall in Mizonokuchi statt, dem Heimatort der Schule Senzoku Gakuen. Das Stück beginnt mit einem eindrucksvollen Paukensolo, bevor Blechbläser und Saxophon einsetzen. Der rhythmische Puls bleibt konstant unter einer feurigen, nachdrücklichen Musik. Eine pentatonische Melodie bildet sich nach und nach heraus, während die Musik an Heftigkeit verliert und sanfter wird. Die anfänglichen Ostinati im Schlagwerk kehren zurück und so endet der erste Satz des Werkes in einer der Eröffnung ähnlichen Stimmung. Der zweite Satz ist lieblich und melodiös. Er beginnt mit einem langen Abschnitt für die Saxophone in Moll. Dann erscheint das gleiche Thema in Dur und durchläuft eine Entwicklung; die Musik baut sich zu einem majestätischen orchestralen Forte auf, das in seiner Klangfülle an eine Orgel erinnert. Dann kehrt das Thema in seiner ursprünglichen Moll-Tonart und in veränderter Instrumentierung zurück, um den Satz ruhig und friedvoll in einem e-Moll-Akkord enden zu lassen. Il pourrait paraître surprenant qu’un ensemble japonais puisse commander une pièce pour orchestre de fanfare, puisque l’on rencontre surtout ce type de formation en Belgique, aux Pays-Bas et au Luxembourg, ainsi qu’en France et en Suisse. Senzoku Gakuen, l’une des plus grandes et plus prestigieuses académies de musique du Japon, compte une grande variété d’ensembles et d’orchestres. En 2006 s’y est ajouté un orchestre de fanfare fondé par Sotaru Fukaishi, un professeur d’euphonium qui pensait qu’il était nécessaire d’offrir de plus larges possibilités aux cuivres de la région. Depuis qu’il avait assisté au World Music Contest de Kerkrade (Pays-Bas), plusieurs années auparavant,Fukaishi se prit de passion pour le son chaud et généreux de l’orchestre de fanfare, une formation atypique au Japon. Jan Van der Roost a favorablement adhéré cette nouvelle initiative, tandis que Manu Mellaerts collabora avec les deux hommes afin de concrétiser certains projets. Le professeur Kazuo Tomioka, doyen du collège de musique, soutint vigoureusement l’orchestre et commanda Ostinati. La création de l’oeuvre fut donnée le 11 juin 2011 au Maeda Hall de Mizonokuchi (Kawasaki), où se trouve Senzoku Gakuen. La pièce débute avec un impressionnant solo de timbales précédant l’entrée des cuivres et des saxophones. La pulsion rythmique est constante, la musique est énergique et de caractère affirmé. Une mélodie pentatonique émerge graduellement, alors que la trame musicale diminue d’intensité et s’adoucit. L’ostinato la percussion revient fréquemment et la première partie de l’oeuvre se termine dans un climat semblable celui du début. Le deuxième mouvement, doux et romancé, débute avec un long passage en mode mineur joué par les saxophones. Le même thème apparaît alors en mode majeur et se développe peu peu ; la musique s’intensifie pour arriver un majestueux et orchestral forte dont les sonorités rappellent celles d’un orgue d’église. Puis le thème revient sa tonalité mineure d’origine avec un changement d’instrumentation qui mène.
SKU: BT.DHP-1115084-120
SKU: BT.GOB-000854-020
The tradition of the Christmas tree in Western Europe dates back to a time long before any Christianization had taken place. During the severely cold winter nights, so it was believed, evil spirits tried to ‘kill’ nature. Needle-leaved trees were the only ones which kept their green colour throughout the year, and therefore became symbols of immortality. These ‘living’ trees, said to be the work of benign spirits, were brought into people’s houses to ward off evil, life-threatening powers. In the 14th century people first started to decorate Christmas trees. It was a pagan custom, originated by the inhabitants of Alsace. This custom was taken over by the Church in thecourse of the 15th and 16th century. At first the decoration consisted mainly of edibles, such as apples and wafers, but later small presents were added. Legend has it that the reformer Martin Luther was the first person to decorate a Christmas tree with candles. The flickering candle flames were meant to create the image of a starry sky in which Christ’s apparition could be recognized. The German organ-player Ernst Anschütz from Leipzig was the first person to notate the song ‘O Tannenbaum’, the melody being a well-known folk song. Next to ‘Stille Nacht’ ‘O Tannenbaum’ is the most famous German Christmas song, now known throughout the world. In the United States of America the melody of ‘O Tannenbaum’ has even been used in four States (among which the State of Maryland) for their State song. In David Well’s arrangement the song is first heard as many of us know it. After this introduction, however, it is transformed into a solid rock version, and the beat has been changed. In the second part the familiar three-four time is back, but here the rhythm is different from the original. After the richly ornamented rock beat the basic theme can be heard once again and the composition is concluded in a festive manner. De traditie van de ‘Kerstboom’ gaat in West-Europa terug tot ver voordat er van enige kerstening sprake was. Gedurende de koude strenge winters dacht men dat kwade geesten de natuur ‘vermoordde’. Naaldbomen behielden als enige hungroene kleur en werden daardoor symbolen van onsterflijkheid. Deze ‘levende’ bomen, het werk van goede machten, werden in huis gehaald om kwade geesten en levensbedreigende krachten buitenshuis te houden. Van ‘versierde’ kerstbomenwas het eerst sprake in de 14e eeuw. Het was een heidens gebruik, dat in deze periode in de Elzas voorkwam. Tijdens de 15e en 16e eeuw werd het versieren van de kerstboom door de kerk overgenomen. De versiering bestond in eersteinstantie vooral uit etenswaar, als appels en koekjes. Later ging men ook kleine cadeautjes als versiering gebruiken. Er wordt beweerd dat Martin Luther, de hervormer, als eerste kaarsen in een kerstboom deed. De fonkelendevlammetjes creëerden een sterrenhemel waarin men Christus’ verschijning leek te herkennen. De Duitse organist Ernst Anschütz uit Leipzig, was de eerste die het lied ‘O Tannenbaum’ op schrift stelde. De melodie was een bekend volkswijsje.Naast ‘Stille Nacht’ is ‘O Tannenbaum’ het meest bekende kerstlied dat vanuit Duitsland de hele wereld veroverde. De melodie van ‘O Tannenbaum’ wordt zelfs in de Verenigde Staten van Amerika in vier verschillende staten(o.a. Maryland) als volkslied gebruikt. In het arrangement van David Well hoort u het lied eerst op de manier zoals velen het kennen. Na deze inleiding klinkt een stevige rock-versie en is de maatsoort niet meer de gebruikelijke.Het tussendeel is weer in de vertrouwde driekwarts-maatsoort. Hier is echter de ritmiek in een ander jasje gestoken. Na de rijkelijk met slingers versierde rock-beat klinkt nog één keer het oorspronkelijke thema om daarna feestelijk.
SKU: BT.GOB-000854-120
SKU: BT.DHP-1135396-020
9x12 inches. English-Dutch.
This musical fantasy depicts the history of the Dutch fortified town of Elburg. The work begins with an atmospheric medieval picture of the Convent of St Agnes, the nunnery that was built in the first half of the 15th century. We hear the sound of the convent bells together with an upward motif, which will reappear later in the work. Next, the rest of Elburg is featured, including the fortress - from which the bells of the Sint-Nicolaaskerk (Saint Nicholas Church) are ringing. Then, cheerful sounds can be heard at the Vischpoort (Fish Gate), where a dancing group is performing a 16th century French folk dance (a branle des chevaux). We also hear old wagons rumbling over the town’scobble stones. Trade made this Hanseatic town a lively place. The repetitive upward motif first heard in the introduction now develops into a more distinct feature, reflecting the mercantile spirit of the town residents.Then follows the slow middle movement, in which the clock has been turned back to the time when Elburg was still lying on the Zuiderzee (which was a bay of the North Sea), and was struggling with floods. After the second St. Marcellus Flood (1362) and the water flood of 1367 it was decided that the town would be relocated. We now hear the theme of branle des chevaux in a minor key, followed by a death bell sounding in remembrance of the drowned citizens of the former town. Back in our own time, a slow, expressive theme in Baroque style mirrors Elburg’s tranquil places, such as the Feithenhof (Feithen Court) and the Weduwenhofje (Widow Court). Then the bustle returns with motifs from the introduction, followed by an attractive theme in which present-day Elburg is portrayed with its many tourists. Now, suddenly, there is an echo from the past, depicting the dramatic floods and wars that once plagued the town. This leads to the grand closing theme: branle des chevaux is heard for a final time from the perspective of the historic town centre. Deze muzikale fantasie vertelt de geschiedenis van de Nederlandse vestingstad Elburg. Het werk begint met een middeleeuws sfeerbeeld vanuit het Agnietenklooster, het nonnenklooster dat in de eerste helft van de 15e eeuw werd gebouwd. We horen de kloosterklok samen met een opwaarts motief, dat ook later in het werk terugkomt. Vervolgens komt de rest van Elburg aan bod, inclusief de vesting - van waaruit de klokken van de Grote of Sint-Nicolaaskerk weergalmen. Dan klinken bij de Vischpoort de vrolijke geluiden van een dansgroep die daar een 16e-eeuwse Franse volksdans (branle des chevaux) uitvoert. Ook horen we oude karren over de kinderkopjes van de stad denderen. Dehandel maakt deze Hanzestad tot een levendige plaats. Het zich steeds herhalende opwaartse motief uit de inleiding krijgt hier een nadrukkelijker karakter en verbeeldt de handelsgeest van de stedelingen.Dan volgt het langzame middendeel, waarin de klok wordt teruggedraaid naar de tijd dat Elburg nog direct aan de Zuiderzee lag en te kampen had met overstromingen. Na de tweede Sint-Marcellusvloed (1362) en de watervloed van 1367 werd besloten dat de stad verplaatst zou worden. We horen het thema van de branle des chevaux in mineur, gevolgd door een doodsklok, die de verdronken inwoners van de voormalige stad herdenkt. Terug in onze eigen tijd verklankt een langzaam, expressief thema in barokke stijl de verstilde plekken in de stad, zoals het Feithenhof en het Weduwenhofje. Dan keert de levendigheid terug met motieven uit de inleiding, gevolgd door een aansprekend thema waarin het Elburg van nu met zijn vele toeristen doorklinkt. Plotseling is er dan nog even een echo uit het verleden: de dramatiek van de overstromingen en oorlogen die de stad ooit teisterden. Hieruit vloeit het grootse slotthema voort: de branle des chevaux is voor de laatste keer te horen vanuit het perspectief van de historische binnenstad.
SKU: BT.DHP-1135396-120
SKU: BT.DHP-1115075-120
Diptyque is the French word for “diptych,†meaning a hinged two-part image. The first section of this two-part musical painting has an Oriental feel, with characteristic pentatonic melody lines and chords. The second section is a cheerful Saltarello dance that brings out the subtleties of the woodwind section. A juxtaposition of Eastern and Western music, Diptyque reminds listeners of the power of music in transcending all cultural, religious and political boundaries.Diptyque is het Franse woord voor ‘diptychon’, een ander woord voor tweeluik. Het eerste deel van dit muzikale beeld heeft oriëntaalse flair. Karakteristieke pentatonische melodielijnen en akkoorden voeren de boventoon. Hettweede deel vormt qua stijl en karakter een groot contrast, het is een levendige saltarello waarin de kwaliteiten van de houtblazers goed naar voren komen. En de muzikale boodschap? Deze prachtige combinatie van oosterse en westersemuziek neemt alle culturele, religieuze en politieke grenzen weg!Diptyque ist das französische Wort für Diptychon“, ein zweiteiliges Bild. Der erste Teil dieses zweiteiligen musikalischen Bildes hat ein orientalisches Flair mit charakteristischen pentatonischen Melodielinien und Akkorden. Im Kontrast dazu ist der zweite Teil ein heiterer Saltarello-Tanz, der die Finessen der Holzbläser hervorhebt. Die Botschaft dieser Nebeneinanderstellung östlicher und westlicher Musik ist, dass die Musik alle kulturellen, religiösen oder politischen Grenzen aufzuheben vermag!Diptyque est un titre parfaitement adapté cette composition en deux parties. Le premier tableau, majestueux, s’inspire d’une ancienne chanson enfantine intitulée Akkatobai, et dont l’origine est rattachée la ville de Nagasaki. Le second tableau offre un joyeux contraste en termes de style et tempo. Gai et lumineux, il reflète l’île méridionale de Kyushu, où se trouve Nagasaki. Une légère et allègre saltarelle met en valeur la virtuosité des bois. La juxtaposition des deux volets de ce diptyque symbolise l’entente.Diptyque è un titolo perfetto per questa composizione in due parti. La prima, dal carattere maestoso, s’ispira ad un’antica canzone per bambini chiamata Akkatobai, originaria della citt giapponese di Nagasaki. Il secondo affresco offre un vivace contrasto in termini di stile e tempi. Gaio e luminoso, esso riflette l’isola di Kyushu nel sud del Giappone. La giustapposizione delle due parti di questo dittico vuole rappresentare l’intesa tra oriente e occidente, evocando al contempo l’universalit della musica.
SKU: BT.DHP-1115075-020
SKU: BT.DHP-1115063-120
Jan Van der Roost and the commissioner of this work have strong personal ties, making By the River a very personal work for both of them. The first part is pastoral and describes the rural character of what is actually an industrial region. The next movement, a dynamic allegro that creates an exciting contrast to the first. All instruments are put to good use, letting everyone have their moment in the limelight. All the interesting thematic and melodic elements Van der Roost creates will keep the audience engaged through to the very last note!De opdrachtgever van dit werk is op meerdere wijze verbonden aan de componist. Hierdoor is By the River een zeer persoonlijk en indrukwekkend werk geworden. Het eerste deel heeft het karakter van een pastorale en beschrijfthet landelijke karakter van een - in basis - industrieel gebied. In sterk contrast daarop volgt een dynamisch allegro met toespelingen op Leonard Bernstein. Alle registers van het moderne blaasorkest komen aan hun trekken in Bythe River. Maar ook het publiek wordt flink op de proef gesteld, wil het alle thematische en melodische elementen van dit afwisselende werk doorgronden..!Dem Auftraggeber dieses Werkes ist der Komponist in mehrfacher Weise sehr verbunden, wodurch By the River ein sehr persönliches und eindringliches Werk geworden ist. Der erste Teil ist von pastoralem Charakter und beschreibt den ländlichen Charakter einer eigentlichen Industrieregion. Stark kontrastiv folgt darauf ein dynamisches Allegro mit einer Anspielung auf Leonard Bernstein. Alle Register des modernen Blasorchesters sind in By the River gefordert, genau wie die Aufmerksamkeit des Publikums, wenn es alle thematischen und melodischen Elemente dieses abwechslungsreichen Werkes erfassen will.By the River (Près de la rivière) est une oeuvre que Jan van der Roost affectionne tout particulièrement. La première partie s’ouvre sur motif plutôt pastoral et décrit le caractère assez rural des gens du pays vivant dans une certaine région industrielle. Un dynamique allegro amène en contraste un bref clin d’oeil Leonard Berstein. Afin de pouvoir restituer cette composition dans toute sa diversité, l’ensemble des registres de l’orchestre d’harmonie contemporain sera sollicité. Votre attentif auditoire en restera époustouflé !By the River è un’opera alla quale Jan Van der Roost è particolarmente affezionato. La prima parte si apre su un motivo pastorale e descrive il carattere rimasto rurale di alcuni popoli che vivono in regioni ormai industrializzate. Segue un dinamico allegro, breve ma che ricorda la musica di Leonard Bernstein. Una composizione che sollecita tutti i registri della banda e che entusiasmer il pubblico!
SKU: BT.DHP-1115063-020
SKU: BT.DHP-0970945-020
9x12 inches.
This three-part suite is rich in dances and full of contrasting styles and dynamics. The title of the work is a pun on the term ‘concerto grosso’, a piece in parts for a group of solo instruments and orchestra. In Contrasto Grosso small groups in the band perform as soloists, interpreting contrasting renaissance style fragments. Deze dansrijke suite bestaat uit drie delen die worden gekenmerkt door contrasten in stijl, dynamiek en instrumentatie. De titel van de compositie is een woordspeling op het concerto grosso, een meerdelig werk voor een groep solo-instrumentenen orkest. Ook in Contrasto Grosso treden kleinere groepen in het orkest solistisch op met contrasterende, renaissancistische tussenfragmenten.Contrasto Grosso est une suite dansante en trois mouvements de caractères et de styles variés. Le titre de l’œuvre dérive du terme concerto grosso, une forme musicale dont la structure se caractérise par une instrumentation alternant les passages orchestraux en tutti et les passages instrumentaux joués par des groupes solistes. Le changement de couleurs sonores et la diversité des nuances obtenus par cette alternance donnent l’œuvre une expressivité très contrastée. Dans chacun des trois mouvements de cette œuvre, Jacob de Haan confie de petits groupes solistes l’interprétation de fragments écrits dans le style de la musique de laRenaissance et qui offrent ainsi un contraste saisissant avec les passages en tutti basés sur une écriture classique ou traditionnelle.
SKU: BT.DHP-1125214-120
On a war memorial in the Dutch village of Wons is engraved a list of names to honour the fallen in World War II. This is the basis for the name of this piece. However, this composition was written for everyone who has made Wons what it is today: a pretty place near to Lake IJssel with a comfortable way of life. The piece begins with a celebratory introduction in which the village is presented to the listener. There follows a delightful rhythmic and high-tempo theme that reflects the happiness, innocence and carefree atmosphere before the war. Now we hear a moody, fragmented theme depicting soldiers shooting. This is brought to a close with dissonant clusters of sound,intoning the dreadful tragedy of the war. The ensuing quiet gives way to a calm middle section in a minor key that portrays both frustration and consolation. The fast tempo of the beginning returns, this time in the form of a victory march. We hear freedom being celebrated. We hear the previous happy, innocent and carefree themes, too. There follows a festive, martial theme, a tribute to the village, before the piece closes with sounds of celebration. Op de gedenksteen in het Friese dorp Wons staat een erelijst (roll of honour) gegraveerd ter nagedachtenis aan de gevallenen van de Tweede Wereldoorlog. De titel van dit werk verwijst naar deze lijst. Deze compositie is echter tevens geschreven voor alle mensen die Wons hebben gemaakt tot wat het nu is: een prachtig dorpje vlak bij het IJsselmeer waar het prettig toeven is. De compositie begint met een statige inleiding, waarin het dorp zich presenteert aan de luisteraar. Dan klinkt een aansprekend ritmisch thema in een snel tempo dat de vrolijkheid, onbevangenheid en onbezorgdheid van voor de oorlog uitstraalt. Dit gaat over in een melodie in mineur, die het naderendeoorlogsgevaar aankondigt. Dan is er een grillig thema met stops waarin het schieten van de soldaten te horen is. Dit eindigt in enkele dissonante clusters die het tragische dieptepunt van de oorlog accentueren. De daaropvolgende stilte lost op in een gedragen middendeel in mineur waaruit enerzijds verdriet en anderzijds troost spreekt. Dan komt het snelle tempo van het begin weer terug, ditmaal in de vorm van een vreugdemars. De vrijheid wordt gevierd. Ook het thema van de vrolijkheid, onbevangenheid en onbezorgdheid is weer te horen. Er volgt nu een statig martiaal thema, een eerbetoon aan het dorp, waarna het werk wordt afgesloten met feestelijke klanken. Auf einem Gedenkstein im niederländischen Dorf Wons ist eine Namensliste zu Ehren der Gefallenen im Zweiten Weltkrieg eingraviert. Auf diese bezieht sich der Titel des Werkes, der wörtlich übersetzt ‘Ehrenliste’ bedeutet. Diese Komposition wurde jedoch für alle Menschen geschrieben, die Wons zu dem gemacht haben, was es heute ist: ein schöner Ort nahe des IJsselmeeres, in dem es sich gut leben lässt. Das Werk beginnt mit einer feierlichen Einleitung, in welcher sich das Dorf dem Zuhörer präsentiert. Dann erklingt ein reizvolles rhythmisches und temporeiches Thema, das die Fröhlichkeit, Unbefangenheit und Sorglosigkeit vor dem Krieg ausstrahlt. Dieses geht in eine Moll-Melodieüber, welche von der nahenden Kriegsgefahr kündet. Dann erklingt ein launenhaftes Thema mit Unterbrechungen, in dem das Schießen der Soldaten zu hören ist. Dieses endet in einigen dissonanten Clustern, die den tragischen Tiefpunkt des Krieges betonen. Die darauffolgende Stille löst sich in einen ruhigen Mittelteil in Moll auf, aus dem einerseits Verdruss und andererseits Trost spricht. Dann kehrt das schnelle Tempo des Anfangs zurück, dieses Mal in der Form eines Freudenmarsches. Die Freiheit wird gefeiert. Auch das Thema der Fröhlichkeit, Unbefangenheit und Sorglosigkeit ist wieder zu hören. Nun folgt ein feierliches, martialisches Thema, eine Ehrerbietung an das Dorf, bevor das Werk mit festlichen Klängen endet. Sur le monument aux morts du village néerlandais de Wons est gravée une liste de noms en hommage aux soldats tombés lors de la Seconde Guerre mondiale. Ce monument a inspiré le titre de cette composition. Mais celle-ci a aussi été écrite pour toutes les personnes qui ont donné Wons son caractère d’aujourd’hui : un joli village proche du lac d’IJssel où il fait bon vivre. La pièce débute par une introduction festive qui présente le village l’auditeur. S’ensuit un thème allègre et délicieusement rythmique qui reflète l’ambiance joyeuse, na ve et optimiste de l’avant-guerre. Puis nous entendons un motif sombre et fragmenté, représentant les fusillades ciblant les soldats. Cettepartie se termine par un faisceau de sons dissonants traduisant le caractère tragique de la guerre. Le calme revient avec un passage tranquille en mineur qui évoque la fois la frustration et l’apaisement. Le tempo du début est repris, cette fois sous la forme d’une marche victorieuse. Puis résonnent les accents premiers de gaieté, d’innocence et d’insouciance, invoquant la célébration de la liberté. Un thème martial et festif en hommage au village nous mène un pétillant finale.
SKU: BT.DHP-1125214-020
SKU: BT.GOB-000332-020
The atmosphere of the Wild West is caught in a striking and most imaginative way by young composer Andreas Schulte in this work. A caravan of gold- and fortuneseekers launch themselves into a big adventure and begin their rush westward. The first movement desciribes these first days of buoyancy and optimism in a crisp march. Near the campfire the pioneers rest themselves, and the music expresses feelings of romance, nostalgia for the past and hopes for the future. A wistful melody very characteristically communicates these feelings. Relaxation takes place in the third movement which is a musical characterization of a rodeo and its attendant festivities.It is obvious that sometimes something goes wrong and this aspect can also be heard. Nevertheless, the valiant rider wins in the end. With a flashback to the beginning, the journey is completed musically, thus giving the composition a dignified finale. Let the mystic Wild West entrance you. (Wagons ho ....!!) De sfeer van het Wilde Westen wordt door de jonge componist Andreas Ludwig Schulte op een uiterst treffende en beeldende wijze geschetst. Een karavaan van goud- en gelukzoekers stort zich in het grote avontuur en begint de grote reis naar het westen. Het eerste gedeelte beschrijft de eerste dagen van opgewektheid en optimisme in een vlotte mars. Bij het kampvuur komen de pioniers tot rust en worden gevoelens van romantiek, heimwee (verleden) en hoop (toekomst) muzikaal weergegeven. Een weemoedige melodie verwoordt die gevoelens op een zeer kenmerkende wijze. De ontspanning vindt plaats in het derde deel waarin een rodeofeest muzikaal wordt verklankt. Met een flashback van het begin wordt de tocht voltooid en de compositie waardig afgesloten. Raak in de ban van het wilde westen! Gobelin Music Publications.
SKU: BT.GOB-000332-120
© 2000 - 2024 Home - New realises - Composers Legal notice - Full version
