SKU: BT.GOB-000733-120

During the eighteenth century a person called 'the Dance Master' made his appearance in Ireland. He was a travelling dance-teacher, who moved from one village to another to teach the people there how to dance.
They were often flamboyant personalities, gorgeously dressed and holding a staff in one hand.
In order to teach their pupils the difference between their right and left leg, the dance master used to tie a small bunch of straw or hay to their leg and then would order them to either lift their 'hay-leg' or their 'straw-leg'.
The dancing masters used to stay in one particular village for about six weeks (if they were not claimed by a neighbouringvillage), after which they continued their journey.
Having a famous dance master gave a village a certain distinction and did not seldom lead to boasting and pride.
Also on account of the popularity of Celtic music in general at the moment, William Vean was inspired to writing 'The Irish Dance Master'. He 'teaches' you two dances, the Reel and the Jig. In between these two dances there is a short breathing space, during which a traditional Irish rhythm can be enjoyed.

In de achttiende eeuw verscheen een persoon met de naam ‘The Dance Master' op het Ierse toneel. Hij was een rondreizende dansleraar die van het ene dorp naar het andere trok om er mensen te leren dansen. Dit werk bestaat uit twee dansen: een Reel en een Jig.

SKU: BT.GOB-000801-020

Glitter and glamour, good-looking people, a lot of Bling Bling and fast cars images like these will cross our minds when we think of the movie world. However, reality proves to be different : as a rule, a tremendous amount of work will have been done on the set before a film is ready to be shown on the big screen.
A visit to an actual movie set inspired John Emerson Blackstone to write a composition bearing the same name. He had both seen a number of characteristic attributes and heard the typical phrases used in film making, and he incorporated them into ‘On the Movie Set’ .

In the first part, ‘The Clapboard’, a ‘director’s assistant’ is supposed to shout “Quieton the set’” and “Action!”, as is done before a real scene is shot. Subsequently, in order to create the right atmosphere, the clacking of a ‘Clapboard’ should be heard.
During a romantic scene we should be transported to another world by means of sweet sounds in the background, so romantic music is of course heard in the next part, ‘Love Scene’.
At the end of a long working day ‘It’s a wrap’ is called on the set to inform everyone that the filming on that day is completed.

Now there is only one more thing left to dream of : an Oscar.....

Perf. Note:
The use of the right props will add to the performance and appreciation of ‘On the Movie Set’. A red carpet and a glamorous reception should give your audience the feeling they are attending a real ‘opening night’!

‘Glamour’ en ‘Glitter’, mooie mensen, veel ‘bling bling’ en snelle auto’s. Zomaar een aantal zaken waar we aan denken als het om de filmwereld gaat. Maar voordat de film klaar is voor de bioscoop moet er doorgaans hard gewerkt wordentijdens het draaien op de filmset.
Een bezoekje op een filmset inspireerde John Emerson Blackstone tot het schrijven van ‘On the Movieset’. Hij zag een aantal zeer karakteristieke attributen en hoorde kreten die hij verwerktein deze compositie.

In het eerste deel: ‘The Clapboard’, is het de bedoeling dat de assistent van de regisseur ‘de bekende kreten’ (Quiet on the set of And Action!) roept, voordat er een take opgenomen wordt. Daarnamoet natuurlijk met een ‘Clapboard’ geklakt worden.
Bij een ‘Love Scene’ hoort uiteraard sfeerverhogende romantische muziek. Want zwijmelen bij een film gaat nu eenmaal niet zonder zoete klanken.
Aan het einde van eenlange dag klinkt altijd ‘It’s a wrap’. Dit betekent dat het laatste shot van de dag gemaakt is.

Nu maar hopen dat er een oscar in het verschiet ligt.

Perf. Note:
Het gebruik van de juiste rekwisieten zalde uitvoering en waardering van ‘On the Movieset’ ten goede komen. Een rode loper en een chique ontvangst zullen uw gasten een echt ‘premi?re’ gevoel geven.

SKU: BT.GOB-000443-120

The word ‘tsunami’ is of Japanese origin. When you look it up in a dictionary, you will find that it means ‘a great sea wave produced by submarine earth movement or volcanic eruption’.
A megatsunami is the superlative of this awesome expressionof power that nature can create, and has catastrophic consequences.

When Carl Wittrock completed this composition not many such big earth movements had occurred, but since then we have become all too familiar with the disastrousconsequences which a tsunami may have.
On the 26th of December 2004 a heavy seaquake took place near the Indonesian island of Sumatra. Tidal waves 10 meters in height ravaged the coastal regions of many countries for miles around. The tsunamitook the lives of thousands of people and destroyed many villages and towns.

There are more areas which run the risk of being struck by a tsunami, such as the island of La Palma, one of the Canary Islands. This island is based on oceaniccrust at a fracture zone and as such is one of nature’s time bombs. The consequences of a natural calamity like a megatsunami are immense.
In the case of La Palma, the tidal wave will move in the direction of South America, where it may reach 50km inland, destroying everything on its way.

In his composition Wittrock describes an ordinary day which will have an unexpected ending.
Right from the beginning there seems to be something in the air, the music creating an oppressiveatmosphere of impending disaster.
Themes are interrupted, broken off suddenly, followed by silence, suggesting the calm before the storm.
Suddenly a short climax (glissandi in the trombone part) indicates the seaquake, and the megatsunami isa fact. Hereafter follows a turbulent passage symbolising the huge rolling waves.
After nature’s force has spent itself, resignation sets in and the composition ends with a majestic ode to nature.

Het woord tsunami is afkomstig uit het Japans. Het woordenboek geeft als betekenis: een vloedgolf als gevolg van een onderzeese aardbeving. Een megatsunami is de overtreffende trap van deze vorm van natuurgeweld en heeft catastrofale gevolgen.

Toen Carl Wittrock deze compositie voltooide waren er nog niet veel voorbeelden van dergelijke grote bevingen, maar inmiddels weten we maar al te goed welke desastreuze gevolgen een tsunami kan veroorzaken.
Op 26 december 2004 vond ereen zware beving plaats in de zee nabij het Indonesische eiland Sumatra. Vloedgolven van wel 10 meter hoog teisterden de kuststreken van menig land in de verre omtrek. De tsunami eiste duizenden mensenlevens en verwoestte vele dorpen ensteden.

Er zijn meer gebieden waar sprake is van een directe dreiging, zoals op het eiland La Palma, één van de Canarische eilanden. Dit eiland ligt op een breukvlak en is daarmee een tijdbom van de natuur. Bij een calamiteit als eenmegatsunami zijn de gevolgen niet te overzien.
In het geval van La Palma begeeft de vloedgolf van enkele honderden meters zich richting Zuid Amerika met alle gevolgen van dien. Tot ongeveer 50 kilometer landinwaarts heeft de megatsunami eenallesverwoestende werking.

In de compositie schetst Wittrock een gewone dag die ongewoon zal aflopen. Al vanaf het begin hangt er iets in de lucht en is er sprake van een dreigende, beklemmende sfeer.
Themas worden onderbroken doorplotselinge afbrekingen en stiltes. Opeens is daar de korte climax (glissandi in trombones) die de beving symboliseert en de megatsunami is een feit.
Een onrustig gedeelte vangt aan, daarmee de rollende, voortstuwende golven symboliserend. Na hetnatuurgeweld is er berusting en The Power of the Megatsunami wordt afgesloten met een majestueuze ode aan de natuur.

Gobelin Music Publications.

SKU: BT.GOB-000803-120

‘Panem et Circenses’, Bread and Games were essential for keeping the citizens of ancient Rome in check.
While the bread was meant for the poorest among the Romans, the Games were Popular Pastime Number One for everybody.
There were different kinds of games, such as chariot races (especially popular with female spectators), or wild-beast fights, where lions, tigers, bulls or bears were set on one another or even on human beings. Most popular, however, were the Gladiator fights.

In ‘Bread and Games’ William Vean depicts one of the many fights in the antique Colosseum.
1. Entrance of the Gladiators: By powerful bugle-calls the attention of the peoplewas asked for, after which the Gladiators entered the Arena at the sound of heroic marching-music.
2.Swordfight: We can hear that the fights were not mere child’s play in this part.On the contrary, they were a matter of life and death and were fought accordingly.
3.Mercy of the Emperor: Sometimes a wounded gladiator could be fortunate, depending on the mercy of the audience. Waving one’s handkerchief meant mercy, a turned-down thumb meant no pardon. The Emperor had the right to take the final decision, but he usually complied with the wish of the majority of the public.
4.Lap of Honour: Gladiators were mainly selected among slaves, convicted criminals, or prisoners of war. Consequently, winning was very important, as it would mean fame, honour and sometimes even wealth. A lap of honour, therefore, was the winner’s due reward.

‘Panem et Circenses’, brood en (circus)spelen, essentieel in het Romeinse leven om de burgers in het gareel te houden.
Het brood was vooral voor de allerarmsten bedoeld, maar de spelen, dat was volksvermaak nummer één.
Erwaren verschillende soorten spelen, de Strijdwagen racen, vooral in trek bij de vrouwen, de dierengevechten of jachtpartijen, waar leeuwen, tijgers, buffels of beren tegen elkaar of tegen mensen opgehitst werden. Maar favoriet warentoch wel de gevechten der Gladiatoren.

William Vean beschrijft in ‘Bread and Games’ één van de vele gevechten in het aloude Colosseum.
1. Entrance of the Gladiators: Met krachtige (hoorn)signalen wordt de aandachtvan het volk gevraagd waarna de Gladiatoren op heldhaftige marsmuziek de Arena binnentreden.
2. Swordfight: Dat de gevechten geen kinderspel waren horen we in dit deel. Het gaat er hard aan toe, en de gevechten waren vaak op levenen dood.
3. Mercy of the Emperor: In enkele gevallen had een gewonde Gladiator geluk. Dit hing af van de stemming van het publiek. Wapperende zakdoeken betekende geluk, met de duim naar beneden wijzen betekende geen pardon.De Keizer had het laatste woord maar volgde meestal de stemming van het publiek.
4. Lap of Honour: Gladiatoren werden meestal uit slaven, veroordeelde misdadigers of krijgsgevangen geselecteerd. Winnen was daarom erg belangrijk.Dit betekende roem, eer en soms zelfs rijkdom. (vergelijkbaar met onze sporthelden) Een ereronde was dus wel op zijn plaats.

SKU: BT.DHP-1094779-120

9x12 inches.

A flashback is an interesting psychological phenomenon: a seemingly random trigger can bring back long-forgotten memories from the subconscious mind. The composer underwent a similar experience before writing this piece. He was asked to write a piece for The National Youth Fanfare Band in the Netherlands, one which he heard perform many years ago. All of a sudden he remembered Deep Harmony, a piece frequently programmed back then. He used his own flashback-experience as an inspiration to weave an old English hymn into his new composition, much like a musical flashback. The right idea at the right moment, as this piece will prove!

Een flashback is een psychologisch fenomeen: een hedendaagse belevenis roept zomaar uit het niets herinneringen uit het verleden op. Zo verging het ook Jan de Haan, toen hij een muziekstuk voor het Nationaal Jeugd Fanfare Orkest inopdracht kreeg. Het is het orkest waarin hij zelf ooit speelde. Plotseling viel hem het werk Deep Harmony in, een werk dat hij destijds vaak had gespeeld. Zijn flashback op dit Engelse kerklied nam hij als inspiratiebronen hij verwerkte het in dit nieuwe muziekstuk. De juiste inval op het juiste moment, zoals nu iedereen kan horen!

Ein Flashback“ ist ein psychologisches Phänomen: Eine Erfahrung weckt scheinbar aus dem Nichts die Erinnerung an lang Zurückliegendes. So ging es auch Jan de Haan, als er ein Stück für ein Jugendauswahlorchester der Niederlande, in dem er selbst einst mitspielte, schreiben sollte. Plötzlich fiel ihm ein damals oft programmiertes Stück namens Deep Harmony ein und er nahm diesen Flashback als Inspiration, dieses englische Kirchenlied in seinem neuen Werk zu verarbeiten. Der richtige Einfall im richtigen Moment, wie das Resultat beweist!

Le flash-back est un phénomène psychologique. Des événements du passé, imprimés dans la mémoire long terme, resurgissent comme une réponse inconsciente et soudaine un stimulus lié une expérience antérieure.Cette œuvre a été composée l’occasion du cinquantième anniversaire de l’Orchestre de Fanfare National des Jeunes des Pays-Bas, une formation talentueuse, dont Jan de Haan fut lui-même membre, au cours des années 1960. Jeune musicien, il éprouvait un profond respect pour le chef d’alors, Piebe Bakker (1929-2002), un homme passionné, avec un style de direction très stimulant. En revenant sur cette période, quarante ans après, Jan de Haan a revécu lesnombreuses interprétations de la pièce Deep Harmony. La mélodie scintillante - extraite d’un cantique anglais - lui est alors apparue comme un flash-back et c’est comme un éclair mental qu’il a choisi de lui redonner vie dans le passage final de cette œuvre.

SKU: BT.DHP-1094779-020

9x12 inches.

A flashback is an interesting psychological phenomenon: a seemingly random trigger can bring back long-forgotten memories from the subconscious mind. The composer underwent a similar experience before writing this piece. He was asked to write a piece for The National Youth Fanfare Band in the Netherlands, one which he heard perform many years ago. All of a sudden he remembered Deep Harmony, a piece frequently programmed back then. He used his own flashback-experience as an inspiration to weave an old English hymn into his new composition, much like a musical flashback. The right idea at the right moment, as this piece will prove!

Deze compositie is geschreven ter gelegenheid van Een flashback is een psychologisch fenomeen: een hedendaagse belevenis roept zomaar uit het niets herinneringen uit het verleden op. Zo verging het ook Jan de Haan, toen hij een muziekstukvoor het Nationaal Jeugd Fanfare Orkest in opdracht kreeg. Het is het orkest waarin hij zelf ooit speelde. Plotseling viel hem het werk Deep Harmony in, een werk dat hij destijds vaak had gespeeld. Zijn flashback opdit Engelse kerklied nam hij als inspiratiebron en hij verwerkte het in dit nieuwe muziekstuk. De juiste inval op het juiste moment, zoals nu iedereen kan horen!

Ein Flashback“ ist ein psychologisches Phänomen: Eine Erfahrung weckt scheinbar aus dem Nichts die Erinnerung an lang Zurückliegendes. So ging es auch Jan de Haan, als er ein Stück für ein Jugendauswahlorchester der Niederlande, in dem er selbst einst mitspielte, schreiben sollte. Plötzlich fiel ihm ein damals oft programmiertes Stück namens Deep Harmony ein und er nahm diesen Flashback als Inspiration, dieses englische Kirchenlied in seinem neuen Werk zu verarbeiten. Der richtige Einfall im richtigen Moment, wie das Resultat beweist!

Le flash-back est un phénomène psychologique. Des événements du passé, imprimés dans la mémoire long terme, resurgissent comme une réponse inconsciente et soudaine un stimulus lié une expérience antérieure.Cette œuvre a été composée l’occasion du cinquantième anniversaire de l’Orchestre de Fanfare National des Jeunes des Pays-Bas, une formation talentueuse, dont Jan de Haan fut lui-même membre, au cours des années 1960. Jeune musicien, il éprouvait un profond respect pour le chef d’alors, Piebe Bakker (1929-2002), un homme passionné, avec un style de direction très stimulant. En revenant sur cette période, quarante ans après, Jan de Haan a revécu lesnombreuses interprétations de la pièce Deep Harmony. La mélodie scintillante - extraite d’un cantique anglais - lui est alors apparue comme un flash-back et c’est comme un éclair mental qu’il a choisi de lui redonner vie dans le passage final de cette œuvre.

SKU: BT.GOB-000264-120

Hymnus was commissioned by the Wilhelmina Easterein Fanfare Orchestra in the Autumn of 1999 for their performance at the World Music Contest, Kerkrade.

The commission was the result of a collaboration between the composer and the thenmusical director, Marten van der Wal.

The exact meaning of the word Hymnus is not known but it is taken in this presentation to mean hymn or hymn-like.
The melodic material is organic and grows from an initial unison tone. Thisinterval is gradually expanded to form the cell F E C F, a semitone, third, fifth. The only other melodic motif is the ascending three-note pattern spanning a major third. This is the second of his compositions to use this ascending motif, theother being Fanfare for a Bright New Age for Brass Band and Organ, also of 2000. These characteristic intervals appear in many contrasting moods and guises throughout the piece.

The opening unison notes are intended to convey as sense ofpower and magnificence, like the first sounds at the dawning of the universe.
After the immense power, a period of stunned silence and reverence. The evolution of the hymn melody incorporates a variety of moods and atmospheres, sometimes expressing much joy and celebration whilst also suggesting periods of intense savagery or prayerful contemplation.
The hymn builds as the piece progresses and is finally stated in its complete form at letter W.

The official worldpremiere of the work was given by Wilhelmina Easterein at the World Music Contest 2001. Whilst the composer was unable to attend in person, he was able to enjoy the premier simultaneously transmitted via a mobile phone from the audience!

Conductors Note
The tempo indications are to be viewed as a guide rather than a literal instruction. Within the music there is an innate sense of pulse and metre, lending itself to considerable rubato.
Melody is king, and all else is mere support and decoration, careful attention must therefore be given to balance.

SKU: AP.49234S

ISBN 9781470647322. UPC: 038081566559. English.

Dua Lipa is one of today's hottest pop stars. Break My Heart is her catchy disco-funk tune in a very playable arrangement by Doug Adams. It has all the right stuff to make any band sound great! (2:11).