SKU: BT.DHP-1074175-020

9x12 inches. English-German-French-Dutch.

In the nineties, the Cuban-American singer Gloria Estefan recorded a sparkling version of Vicki Sue Robinson’s disco classic Turn the Beat Around. She gave the song a catchy Latin beat, and with this new impulse, it was a worldwide hit. With the sentence from the song text “Love to hear percussion” in mind, Peter Kleine Schaars incorporated a compelling percussion solo in his arrangement. The result is a dynamic piece of music full of pace and passion.

In de jaren negentig nam de Cubaans-Amerikaanse zangeres Gloria Estefan een sprankelende versie op van Vicki Sue Robinson’s discoklassieker Turn the Beat Around. Ze gaf het nummer een aanstekelijke latin-beat en met deze nieuweimpuls bleek het opnieuw goed voor een wereldwijde hit. Met in zijn achterhoofd de zin uit de songtekst ‘Love to hear percussion’ verwerkte Peter Kleine Schaars een meeslepende slagwerksolo in zijn arrangement: het resultaatis een dynamisch stukje muziek vol vaart en passie.

In den neunziger Jahren hatte die kubanisch-amerikanische Sängerin Gloria Estefan mit ihrer spritzigen Version des Disco- Klassikers Turn the Beat Around im eingängigen Latin-Beat großen Erfolg. Mit der Textzeile Love to hear percussion“ (Ich liebe Schlagzeugklänge“) im Hinterkopf baute Peter Kleine Schaars ein unwiderstehliches Schlagzeugsolo in sein Arrangement ein und schuf so ein dynamisches, temporeiches und leidenschaftliches Stück Musik, das jedes Publikum mitreißt.

Dans les années 1990, la chanteuse américano-cubaine Gloria Estefan réalise un pétillant enregistrement du standard de la musique disco Turn the Beat Around de Vicki Sue Robinson. Évoluant sur un rythme typiquement latinoaméricain, la chanson « revue et corrigée » par Gloria Estefan connaît un nouveau succès planétaire. Peter Kleine Schaars a réalisé un excellent arrangement contenant un solo fascinant pour la percussion. La musique est dynamique, rythmée et passionnante.

SKU: BT.DHP-1135396-020

9x12 inches. English-Dutch.

This musical fantasy depicts the history of the Dutch fortified town of Elburg. The work begins with an atmospheric medieval picture of the Convent of St Agnes, the nunnery that was built in the first half of the 15th century. We hear the sound of the convent bells together with an upward motif, which will reappear later in the work. Next, the rest of Elburg is featured, including the fortress - from which the bells of the Sint-Nicolaaskerk (Saint Nicholas Church) are ringing. Then, cheerful sounds can be heard at the Vischpoort (Fish Gate), where a dancing group is performing a 16th century French folk dance (a branle des chevaux). We also hear old wagons rumbling over the town’scobble stones. Trade made this Hanseatic town a lively place. The repetitive upward motif first heard in the introduction now develops into a more distinct feature, reflecting the mercantile spirit of the town residents.Then follows the slow middle movement, in which the clock has been turned back to the time when Elburg was still lying on the Zuiderzee (which was a bay of the North Sea), and was struggling with floods. After the second St. Marcellus Flood (1362) and the water flood of 1367 it was decided that the town would be relocated. We now hear the theme of branle des chevaux in a minor key, followed by a death bell sounding in remembrance of the drowned citizens of the former town. Back in our own time, a slow, expressive theme in Baroque style mirrors Elburg’s tranquil places, such as the Feithenhof (Feithen Court) and the Weduwenhofje (Widow Court). Then the bustle returns with motifs from the introduction, followed by an attractive theme in which present-day Elburg is portrayed with its many tourists. Now, suddenly, there is an echo from the past, depicting the dramatic floods and wars that once plagued the town. This leads to the grand closing theme: branle des chevaux is heard for a final time from the perspective of the historic town centre.

Deze muzikale fantasie vertelt de geschiedenis van de Nederlandse vestingstad Elburg. Het werk begint met een middeleeuws sfeerbeeld vanuit het Agnietenklooster, het nonnenklooster dat in de eerste helft van de 15e eeuw werd gebouwd. We horen de kloosterklok samen met een opwaarts motief, dat ook later in het werk terugkomt. Vervolgens komt de rest van Elburg aan bod, inclusief de vesting - van waaruit de klokken van de Grote of Sint-Nicolaaskerk weergalmen. Dan klinken bij de Vischpoort de vrolijke geluiden van een dansgroep die daar een 16e-eeuwse Franse volksdans (branle des chevaux) uitvoert. Ook horen we oude karren over de kinderkopjes van de stad denderen. Dehandel maakt deze Hanzestad tot een levendige plaats. Het zich steeds herhalende opwaartse motief uit de inleiding krijgt hier een nadrukkelijker karakter en verbeeldt de handelsgeest van de stedelingen.Dan volgt het langzame middendeel, waarin de klok wordt teruggedraaid naar de tijd dat Elburg nog direct aan de Zuiderzee lag en te kampen had met overstromingen. Na de tweede Sint-Marcellusvloed (1362) en de watervloed van 1367 werd besloten dat de stad verplaatst zou worden. We horen het thema van de branle des chevaux in mineur, gevolgd door een doodsklok, die de verdronken inwoners van de voormalige stad herdenkt. Terug in onze eigen tijd verklankt een langzaam, expressief thema in barokke stijl de verstilde plekken in de stad, zoals het Feithenhof en het Weduwenhofje. Dan keert de levendigheid terug met motieven uit de inleiding, gevolgd door een aansprekend thema waarin het Elburg van nu met zijn vele toeristen doorklinkt. Plotseling is er dan nog even een echo uit het verleden: de dramatiek van de overstromingen en oorlogen die de stad ooit teisterden. Hieruit vloeit het grootse slotthema voort: de branle des chevaux is voor de laatste keer te horen vanuit het perspectief van de historische binnenstad.

SKU: BT.DHP-0971085-020

Jacob de Haan was commissioned to compose this concert piece by the St. Peters Wind Symphony from Brisbane, Australia. Ross Roy is the monumental late 19th century villa where St. Peters Lutheran College was founded in 1945. The villa has always remained the school symbol. In this composition, Jacob de Haan sees the Ross Roy as a metaphor for the years spent at school (a monument in time), where one's personality is formed. So, the opening theme the artist calls the Ross Roy theme initially has monumental characteristics.The rhythmic motion, which strides along in the lower register and percussion at the beginning of the next section is typical of Tempo di Marcia. Thismovement, accompanied by repetitions of sound, is a metaphor for the structure and discipline in school. This is the introduction to a march theme, symbolic of passing through the classes up to the final examinations.Then, the Ross Roy theme is dealt with again, now in a playful, humorous variation. As if the composer is saying there should also be time for a smile in school. The same theme can be heard in major key and a slower tempo in the following section, expressing pride and self-confidence. This is also the introduction to the expressive middle section that represents love, friendship and understanding.We then return to the march theme in a slightly altered construction. The oriental sounds, constituting the modulation to the final theme, are symbols of the diversity of cultures in the school. The characteristic final theme first sounds solemn, but turns into a festive apotheosis. It is no coincidence that the final cadence is reminiscent of the close to a traditional overture, for the school years can be considered the overture to the rest of one's life. The premiere of Ross Roy was conducted by Jacob de Haan in Brisbane, on August 22, 1997.

Ross Roy is de naam van de monumentale villa in Brisbane (Australië) waar in 1945 het St. Peters Lutheran College is gesticht. In opdracht van het collegeorkest componeerde Jacob de Haan dit gevarieerde concertwerk vol metaforen. De structuur en discipline van de school horen we in de met toonherhaling gepaard gaande ritmische beweging in basregister en slagwerk. Het volgende, martiale thema staat symbool voor het doorlopen van de klassen. Een schertsende, humoristische versie van het hoofdthema ontbreekt niet: op school moet immers ook tijd zijn voor vrolijkheid. Het karakteristieke slotthema mondt uit in een feestelijke apotheose.

Ross Roy ist der Name einer monumentalen Villa in Brisbane, Australien, in der 1945 das St. Peter Lutheran College gegründet wurde. Im Auftrag dieses Schulorchesters komponierte Jacob de Haan dieses Konzertwerk, das voll von Metaphern ist. Die Struktur und Disziplin dieser Schule hören wir in der mit Tonwiederholungen gepaarten rhythmischen Bewegung des Bassregisters und des Schlagwerks. Das folgende martialische Thema steht als Symbol für das Durchlaufen der Klassen bis zum Ende der Schulzeit. Eine scherzhafte, humoristische Version des Hauptthemas darf nicht fehlen, denn in der Schule muss auch Zeit für kleine Späße und Lachen sein! Das charakteristische Schlussthemamündet in einem festlichen Höhepunkt.

Ross Roy est le symbole grandiose de l’excellence du compositeur. L’œuvre tient son nom de l’imposante villa éponyme située Brisbane en Australie et qui abrite en ses murs le Collège Saint Pierre, une institution luthérienne fondée en 1945. C’est pour l’Orchestre d’Harmonie de cet établissement que Jacob de Haan composa cette œuvre riche en métaphores. « J’ai tenté de décrire les valeurs de cette école. Ainsi, le thème initial se développe-t-il sur un motif rythmique imposant qui alterne entre les instruments graves et la batterie. Ce motif symbolise l’autorité et le cadre structuré de l’école. On retrouve ce thème plusieurs reprises et notamment sousune forme humoristique et espiègle : nous découvrons les bons côtés de l’école, la joie des élèves, les sentiments de fierté, d’amour et d’amitié. Autre élément thématique, une marche qui symbolise la progression des élèves dans leur cursus pour arriver leurs examens de fin d'étude. » En guise de conclusion, Jacob de Haan nous offre un thème grandiose qui s’élargit en apothéose.