Composed by Jacob De
Haan. Musica Sacra. Hymns
& Chorals. Set (Score &
Parts). Composed 2003. De
Haske Publications #DHP
1033337-015. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1033337-015).
In een
uitvoering voor brassband
en koor is het in de
meeste gevallen aan te
bevelen de optie voor
scherp koper weg te
laten. Het koor zingt
zelfstandig, begeleid
door een volledige
brassband. In een
instrumentale uitvoering
kunt u denken aan
eencombinatiekwartet
(twee cornetten en twee
trombones) +
brassband.Koorpartijen
apart
verkrijgbaar.
5.
Doppelrohrblattinstrument
e (wahlweise + Flöte,
wahlweise +
Kontrabass)
6.
Tutti
7. Alle
Holzbläser
8.
Alle Blechbläser
In einer Aufführung
mit Brass Band und Chor
ist es gewöhnlich
ratsam, nicht die erste
Option (Chor + Blech +
Blasorchester) zu
wählen. Der Chor singt
unabhängig, begleitet
von einer
vollständigen Brass
Band. In einer
Instrumentalaufführung
könnenSie sich für
ein kombiniertes Quartett
(zwei Kornette und zwei
Posaunen) + Brass Band
entscheiden. Chorstimmen
separat
erhältlich.
String Quartet or String Orchestra - easy SKU: BT.DHP-1135315-070 Arrange...(+)
String Quartet or String
Orchestra - easy
SKU:
BT.DHP-1135315-070
Arranged by Nico Dezaire.
De Haske String Orchestra
Series. Set (Score and
Parts). De Haske
Publications #DHP
1135315-070. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1135315-070).
ISBN 9789043146814.
9x12 inches.
English-German-French-Dut
ch.
String Quartet (fem vce - str quar - electronics (tape) and projection of lyrics...(+)
String Quartet (fem vce -
str quar - electronics
(tape) and projection of
lyrics ad lib.)
SKU:
BR.KM-2483-07
Holderlin lesen
IV. Composed by Hans
Zender. Chamber music;
stapled.
Kammermusik-Bibliothek
(Chamber Music Library).
Music post-1945; New
music (post-2000). Study
Score. Composed 2000. 56
pages. Duration 40'.
Breitkopf and Haertel #KM
2483-07. Published by
Breitkopf and Haertel
(BR.KM-2483-07).
ISBN
9790004502587. 9 x 12
inches.
Friedrich
HolderlinMnemosyne Ein
Zeichen sind wir,
deutungslos,Schmerzlos
sind wir und haben
fastDie Sprache in der
Fremde verloren.Wenn
namlich uber MenschenEin
Streit ist an dem Himmel
und gewaltigDie Monde
gehn, so redetDas Meer
auch und Strome mussenDen
Pfad sich suchen.
ZweifellosIst aber Einer,
derKann taglich es
andern. Kaum bedarf
erGesetz. Und es tonet
das Blatt und Eichbaume
wehn dann nebenDen
Firnen. Denn nicht
vermogenDie Himmlischen
alles. Namlich es
reichenDie Sterblichen eh
an den Abgrund. Also
wendet es sich, das
Echo,Mit diesen. Lang
istDie Zeit, es ereignet
sich aberDas Wahre. Wie
aber Liebes?
SonnenscheinAm Boden
sehen wir und trockenen
StaubUnd heimatlich die
Schatten der Walder und
es bluhetAn Dachern der
Rauch, bei alter KroneDer
Turme, friedsam; gut sind
namlich,Hat gegenredend
die SeeleEin Himmlisches
verwundet, die
Tageszeichen.Denn Schnee,
wie MaienblumenDas
Edelmutige, woEs seie,
bedeutend, glanzet aufDer
grunen WieseDer Alpen,
halftig, da, vom Kreuze
redend, dasGesetzt ist
unterwegs
einmalGestorbenen, auf
hoher StrassEin
Wandersmann geht
zornigFern ahnend mitDem
andern, aber was ist
dies?Am Feigenbaum ist
meinAchilles mir
gestorben,Und Ajax
liegtAn den Grotten der
See,An Bachen, benachbart
dem Skamandros.An
Schlafen Sausen einst,
nachDer unbewegten
Salamis steterGewohnheit,
in der Fremd, ist
grossAjax
gestorben,Patroklos aber
in des Koniges Harnisch.
Und es starbenNoch andere
viel. Am Kitharon aber
lagEleuthera, der
Mnemosyne Stadt. Der
auch, alsAblegte den
Mantel Gott, das
Abendliche nachher
losteDie Locken.
Himmlische namlich
sindUnwillig, wenn einer
nicht die Seele schonend
sichZusammengenommen,
aber er muss doch;
demGleich fehlet die
TrauerIn meinen Holderlin
lesen-Stucken ging es mir
darum, Wege zu finden,
die gewaltigen
Sprachstrukturen
Holderlins so in die
zeitliche Form der Musik
zu integrieren, dass sie
Funktionen der
musikalischen Form
ubernehmen, ohne in ihrer
Eigenkraft (sowohl
akustisch wie auch im
Sinne expressiver
,,Deutung) im geringsten
geschmalert zu werden.
Das hiess zunachst:
Sprechen, nicht singen! -
Aber das wurde nur
bedeuten, dass es nicht
um die Musikalisierung
von Text geht; ebenso
wichtig ist es, dass es
auch nicht um
melodramatisch
,,erzahlende Musik geht.
Sondern: Zwei autonome
Kunste durchdringen sich
auf diaphane Weise, ohne
sich zu uberformen oder
auszuloschen; es handelt
sich um einen Dialog,
nicht um eine
Vereinnahmung durch
Hierarchisierung.Sind wir
uns selbst zu einem
,,Zeichen...deutungslos
geworden, wie es
Holderlins Anfangszeilen
sagen, so erscheinen auch
die Zeichen, die wir
selber setzen, sich immer
mehr einer Deutbarkeit zu
entziehen. Mein Stuck,
das den vollstandigen
Text von Holderlins
Mnemosyne integriert,
stellt auf seine Weise
die Frage nach dem
,,Zeichen. ,,Was ist
dies? Klang? Wort?
Schrift? Wie sind die
Grenzen, die Ubergange,
die gegenseitigen
Beeinflussungen der
einzelnen
Zeichenregionen? Was
liegt ihnen zugrunde?
Worte und musikalische
Zeichen bewegen sich im
Medium der Zeit;
Schriftzeichen erscheinen
zunachst als
Verraumlichung, aber man
muss daran erinnern, dass
der Vorgang des
Schreibens - wie er in
der ostasiatischen
Kalligraphie zu hochster
Kunst entwickelt wurde -
auch zeitlichen Charakter
hat. Mnemosyne - die
Kraft des Sich-Erinnerns
- schafft die Zeichen,
indem sie Gestalten durch
Wiederholung fixiert und
so aus dem endlosen Fluss
der wahrgenommenen
Vorgange herauslost. Die
so entstehende
artikulierte Zeit schafft
wiederum durch das
Wechselspiel von
fixierten und sich
bewegenden Gestalten das
Bewusstsein fur
differenzierte
Formablaufe. Der
Formverlauf meines
Stuckes zeichnet solche
genetischen Prozesse
nach. Der Horer wird
schnell merken, dass die
Wortzeichen oft einer
zuerst erscheinenden
musikalischen Klangwelt
entspringen (ich stimme
Walter Benjamin zu, wenn
er sagt, dass die Sprache
in ihrer grundlegenden
Schicht expressiven - und
nicht darstellenden -
Charakter hat). Die
Schrift auf der Leinwand
folgt zunachst den
sprachlichen Aktionen der
Stimme, erhalt dann aber
auch eigene Teile der
Form zugeteilt, in der
sie sich als autonomes
Zeichen darstellt. In der
durch die drei Strophen
Holderlins
notwendigerweise
dreiteiligen Gesamtform
gibt es immer wieder
Abschnitte, in denen
entweder das musikalische
Geschehen oder die
Sprachzeichen des
Gedichtes oder das
Sich-Schreiben der
Schrift im Vordergrund
stehen; der Komponist
versteht sich also hier
auch als ,,Zusammensetzer
der in unserer
Wahrnehmung so
verschieden besetzten
Zeiten des Schreibens,
Sprechens und
Musikhorens. Es bilden
sich im Verlauf des
40-minutigen Stuckes auch
Grenzfalle, wie ,,stumme
Musik oder total
musikalisierte - ihrer
Verstehbarkeit beraubte -
Textrezitation. Auch das
Singen von Text - in
meinen bisherigen
Holderlinstucken strikt
vermieden - wird als
ausserste Moglichkeit
gegen Ende des formalen
Prozesses zugelassen. An
einigen Stellen zeigt die
Musik sozusagen direkt
auf sich selbst. Es sind
Formzustande, die ich in
meinem ,,Shir Hashirim
als ,,Koan bezeichnet
habe: ,,endlose
Wiederholungen einer
zeichenhaften
Konstellation, bei jeder
Wiederholung minimal
verandert - so wie ein
Kalligraph sein
Schriftzeichen bei jedem
Malvorgang unwillkurlich
verandert und neu
schafft. Steht im ersten
Teil der Grossform der
Aspekt des Abstrakten,
des Unsinnlichen im
Vordergrund, so wird im
zweiten Teil
Bildhaftigkeit als
Eigenschaft nicht nur der
Sprache, sondern auch der
Musik betont: die
Landschaft, halb schnee -
halb blutenbedeckt, die
der Wanderer ,,zornig
durchstreift. Am Ende
dieses Teils wird das
Schriftbild selber zur
Landschaft, die der
Leser/Horer durchwandert.
Er wird im dritten Teil
durch einen
Verwandlungsprozess zu
den ekstatischen
Ursprungen des
holderlinschen Dichtens
gefuhrt, und damit zur
explizit musikalischen
Ebene: Die Totenklage um
Hektor und Ajax wird zum
,,dithyrambischen Tanz,
wie es Holderlins
Schlusszeile entwirft:
,,... darum fehlet die
Trauer. Es bleibt noch
nachzutragen, dass ich
den in der Stuttgarter
Ausgabe der Werke
Holderlins in drei
Versionen abgedruckten
Text in einer
Mischversion verwendet
habe: die erste Strophe
aus der 2. Fassung, die
zweite mit Abweichungen
und Widerspruchen aus
allen drei Fassungen, und
die dritte Strophe aus
der 3. Fassung. (Hans
Zender) CD:Salome Kammer
(voice), Klangforum Wien,
cond. Hans ZenderKairos
0012522KAIBibliography:Al
lwardt, Ingrid:
Nach-Lese. Holderlins
Gesang im Resonanzraum
der Musik Hans Zenders,
in: Hans Zender.
Vielstimmig in sich,
hrsg. von Werner
Grunzweig, Jorn Peter
Hiekel und Anouk Jeschke
(= Archive zur Musik des
20. und 21. Jahrhunderts,
Band 12), Hofheim: Wolke
2008, pp. 43-60.Fuhrmann,
Wolfgang: Zender lesen.
Die Frage nach dem
Zeichen in ,,Mnemosyne,
in: ,,Ein Zeichen sind
wir, deutungslos.
Holderlin lesen, Ikkyu
Sojun horen, Musik
denken, hrsg. von
Violetta L. Waibel,
Gottingen: Wallstein
2020, S. 194-211Pragungen
im Pluralismus. Hans
Zender im Gesprach mit
Jorn Peter Hiekel, in:
Orientierungen. Wege im
Pluralismus der
Gegenwartsmusik, hrsg.
von Jorn Peter Hiekel (=
Veroffentlichungen des
Instituts fur Neue Musik
und Musikerziehung
Darmstadt, Band 47),
Mainz u. a.: Schott 2007,
pp. 130-137.Mosch,
Ulrich: Ultrachromatik
und Mikrotonalitat. Hans
Zenders Grundlegung einer
neuen Harmonik, in: Hans
Zender. Vielstimmig in
sich, hrsg. von Werner
Grunzweig, Jorn Peter
Hiekel und Anouk Jeschke
(= Archive zur Musik des
20. und 21. Jahrhunderts,
Band 12), Hofheim: Wolke
2008, pp. 61-76.Schmidt,
Dorte: Erfahrung und
Erinnerung.
Kompositorisches Material
zwischen Klang und
Bedeutung in der
Kammermusik des spaten
20. Jahrhunderts, in:
Mnemosyne. Zeit und
Gedachtnis in der
europaischen Musik des
ausgehenden 20.
Jahrhunderts, hrsg. von
Dorothea Redepenning und
Joachim Steinheuer,
Saarbrucken: Pfau 2006,
pp. 41-58.Zenck, Martin:
Holderlin lesen seiner
Stimme zuhoren.
Holderlin-Lekturen von
Klaus Michael Gruber,
Hans Zender und Bruno
Ganz, in: Neue
Zeitschrift fur Musik 172
(2011), Heft 6, pp.
25-29.Zender, Hans: Zu
meinem Zyklus Holderlin
lesen, in: Mnemosyne.
Zeit und Gedachtnis in
der europaischen Musik
des ausgehenden 20.
Jahrhunderts, hrsg. von
Dorothea Redepenning und
Joachim Steinheuer,
Saarbrucken: Pfau 2006,
pp. 26-40.
World
premiere: Witten
(Wittener Tage fur neue
Kammermusik), May 4,
2001.
Holderlin lesen
III. Composed by Hans
Zender. Chamber music;
stapled.
Kammermusik-Bibliothek
(Chamber Music Library).
World premiere: Museum
Island Hombroich, May 31,
1992. Music post-1945;
New music (post-2000).
Performance score.
Composed 1991. 36 pages.
Duration 24'. Breitkopf
and Haertel #KM 2432.
Published by Breitkopf
and Haertel (BR.KM-2432).
ISBN 9790004502020. 10
x 15 inches.
In den
alten Kulturen war das,
was wir heute ,,Musik und
,,Dichtung nennen, eine
Einheit. Denken wir nur
an die lotrijgn<'
[musike] der Griechen,
oder an Beschreibungen,
die wir in den
klassischen chinesischen
Schriften finden. Aber
naturlich:
Kulturgeschichte ist ein
Differenzierungsprozess,
und so finden wir zur
Zeit unserer europaischen
Klassiker den Vorstoss
der Musik zu ihrer
,,Autonomie - ihrer
offiziellen Scheidung von
dem Metier der Dichter.
(Noch 1739 hatte
Mattheson in seinem
Vollkommenen
Capellmeister von jedem
Musiker ,,Gewandtheit in
der Dicht-Kunst und
genaueste Kenntnis der
Verslehre verlangt.)Seit
dieser Scheidung sind nun
die Musiker sehr eifrig
damit beschaftigt, eine
autonome Grammatik und
Syntax der ,,Tonkunst,
wie die Musik jetzt
genannt wird, zu
entwickeln, wahrend in
der Dichtung - besonders
naturlich in der
experimentellen, von Jean
Paul und Mallarme bis zu
Joyce und Celan - gerade
das ,,Musikalische in der
Poesie gesucht wird.
Hierunter ist oft der
Wunsch verborgen, die
Verhartung, welche die
Wortsprache durch ihre
begriffliche Fixierung -
extrem in der
Wissenschaft! - erfahrt,
wieder aufzuheben und sie
in einen ,,musikalischen
Zustand von
Unbestimmtheit, von
Offenheit zuruck zu
versetzen.Oberflachlich
betrachtet entwickeln
sich die beiden Kunste in
der Moderne also
auseinander; eine
Beruhrung zwischen ihnen
wird immer schwieriger.
Zu gross die Gefahr, dass
die muhsam errungene
Autonomie der einen
wieder der Ubermacht der
andern geopfert wird!
Entweder wird die Musik,
wenn sie schwach ist, zu
blosser Illustration und
Stimmungskulisse; oder
sie verschlingt in ihrer
klanglichen und
zeitlichen Ausformung den
eigenen Klang und
Rhythmus der
Dichtung.Manche Musiker
haben in den letzten
Jahrzehnten dieses
Problem noch
verinnerlicht und eine
Art Bilderverbot auch
innerhalb der Musik
aufgestellt: Gestik,
Expressivitat,
Assoziationsfahigkeit der
musikalischen Strukturen
wurden unterdruckt. Ich
halte das fur ein
neurotisches Verhalten
und ausserdem fur
irrefuhrend. Es gibt
schon seit jeher auch
eine musikalische
Semantik - das vergessen
manche vor lauter Syntax
und Grammatik; und es ist
kein Grund einzusehen,
warum in der Situation
der Autonomie nicht
musikalische und
sprachliche Semantik in
eine neue Art von
Verhaltnis treten
konnten. In der
Bach-Kantate, im
Schubert-Lied, in der
Wagnerischen Leitmotivik
waren das 1:1-Losungen;
aber schon Wagner hat
gezeigt, dass man diese
Identitat auch
dialektisch aufsprengen
kann.Und wie erst in der
Vielsprachigkeit der
heutigen Moderne! In
meiner Oper Stephen
Climax habe ich den
Hauptpersonen des Ulysses
von James Joyce bestimmte
- historisch ortbare -
Musiksprachen zugeteilt
(welche jeweils wieder
bestimmte intervallische
und rhythmische
Struktureigenschaften
zeigen, welche ihrerseits
wieder seriell oder
statistisch geordnet sind
- es geht bis ins
kleinste Detail ganz
,,autonom zu!!); der
Kosmos unserer
europaischen
Musikgeschichte wird
sowohl dem Kosmos der
Joyceschen Figuren
(ihrerseits
,,geschichtstrachtig!)
wie auch dem aktuellen
musikalischen Bewusstsein
zugeordnet, aber eben oft
auch uber Kreuz, paradox,
mehrschichtig, mehrdeutig
... Die Tatsache, dass
diese spezifische
Moglichkeit einer
neuartigen Einheit von
Sprache und Musik von den
berufenen Musikologen
noch kaum bemerkt worden
ist, zeigt nicht nur
deren Langsamkeit,
sondern auch die Dominanz
des ,,bildlosen Denkens
in der - jetzt
abgelaufenen - Phase der
Neuen Musik.In meinen
Holderlin lesen-Stucken
ging es mir darum, Wege
zu finden, die gewaltigen
Sprachstrukturen
Holderlins so in die
zeitliche Form der Musik
zu integrieren, dass sie
Funktionen der
musikalischen Form
ubernehmen, ohne in ihrer
Eigenkraft (sowohl
akustisch wie auch im
Sinne expressiver
,,Deutung) im geringsten
geschmalert zu werden.
Das hiess zunachst:
Sprechen, nicht singen! -
Aber das wurde nur
bedeuten, dass es nicht
um die Musikalisierung
von Text geht; ebenso
wichtig ist es, dass es
auch nicht um
melodramatisch
,,erzahlende Musik geht.
Sondern: Zwei autonome
Kunste durchdringen sich
auf diaphane Weise, ohne
sich zu uberformen oder
auszuloschen; es handelt
sich um einen Dialog,
nicht um eine
Vereinnahmung durch
Hierarchisierung.Ein
weiteres Thema, das in
der musikalischen
Diskussion der letzten
Jahrzehnte zu kurz
gekommen ist und deswegen
jetzt neu am Horizont
erscheint, ist die
Rhetorik. Inwieweit kann
musikalische Form nicht
nur logisch bzw.
syntaktisch, sondern auch
rhetorisch verstanden
werden? Rhetorik und
Satztechnik z.B. hangen
zusammen. Ich kann diese
Problematik (die ich in
meinem vierteiligen,
abendfullenden Shir
Hashirim ,,auskomponiert
habe) hier nur
andeuten.Musik steht
zwischen Zahl und Wort;
sie hat an beidem teil.
So konnte sie das Zentrum
der ,,Sieben Freien
Kunste in alten Zeiten
bilden ... (Heinrich
Schutz sagte, dass sie zu
diesen - also zu den
mathematisch-astronomisch
en und den literarischen
Kunsten - wie die ,,Sonne
zu den Planeten sich
verhalte.) Mir scheint,
dass wir die Komposition
seit 50 Jahren zu
einseitig nur von der
Zahl her definieren; sie
hat geschichtlich ebenso
viel mit Sprachstruktur
zu tun. Wir konnen
Neuland gewinnen, wenn
wir als heutige Musiker
dies neu durchdenken.Es
handelt sich hier um
meinen dritten Versuch
einer Annaherung an das
Problem einer
,,Verzeitlichung der
Holderlinschen Texte d.h.
einer Moglichkeit, diese
Texte in einer
Performance darzustellen:
da die Musik das
eigentliche Element der
zeitlichen Darstellung
ist, werden die
Holderlinschen Worte mit
Tonen konfrontiert.Im
Fall von denn
wiederkommen geht es um
neun Zeilen aus
Holderlins Patmos-Hymne.
Je eine solche Zeile wird
einem Formabschnitt der
Musik zugeordnet (das
Stuck ist also, wie meine
Lo-Shu-Stucke,
neunteilig). Die
betreffende Zeile
erklingt nicht nur
einmal, sondern wird, in
der gleichen Weise wie
auch das musikalische
Material, nach einem
chaotischen
Repetitionsprinzip
mehrfach
wiederholt.Auffallig ist
ferner, dass fur jeden
der neun Teile ein von
einem der vier
Quartettspieler
festgehaltener ,,Grundton
gewahlt wurde; durch
diese orgelpunktartige
Wirkung wird jeder der
neun Teile
zusammengehalten, und der
Horer kann die langsame
Bewegung der Grossform im
unmittelbaren Horprozess
mitvollziehen.Die neun
Satze von Holderlin
lauten:1. Furchtlos gehen
die Sohne der Alpen uber
den Abgrund weg auf
leicht gebaueten
Brucken...2. Sie horen
ihn und liebend tont es
wieder von den Klagen des
Manns...3. Im goldenen
Rauche bluhte schnell
aufgewachsen mit
Schritten der Sonne, mit
tausend Gipfeln duftend,
mir Asia auf, und
geblendet...4. Gegangen
mit dem Sohne des
Hochsten, unzertrennlich,
denn es liebte der
Gewittertragende die
Einfalt des Jungers...5.
Wenn aber stirbt alsdenn,
an dem am meisten die
Schonheit hing...6.
Eingetrieben war wie
Feuer in Eisen das, und
ihnen ging zur Seite der
Schatten des Lieben. Drum
sandt er ihnen den Geist
und freilich bebte das
Haus und die Wetter
Gottes rollten
ferndonnernd...7. Uber
die Berge zu gehn allein,
wo zwiefach erkannt, war
einstimmig und
gegenwartig der
Geist...8. Und hier ist
der Stab des Gesanges,
niederwinkend, denn
nichts ist gemein. Die
Toten wecket er auf...9.
Denn wiederkommen sollt
es, zu rechter Zeit.
Nicht war es gut gewesen,
spater, und schroff
abbrechend...(Hans
Zender)CD:Salome Kammer
(voice), Arditti String
QuartetCD Montaigne MO
782094Bibliography:Nyffel
er, Max: Fluchtpunkt
Patmos. Hans Zenders
Komposition ,,Denn
wiederkommen. Holderlin
lesen III, in: Neue
Zeitschrift fur Musik 180
(2019), Heft 1, S.
44-47.ders.: Lesen,
Schreiben, Horen. Zum
Verhaltnis von Musik und
Sprache bei Hans Zender,
dargestellt an der
Komposition ,,,denn
wiederkommen`. Holderlin
lesen III, in: ,,Ein
Zeichen sind wir,
deutungslos. Holderlin
lesen, Ikkyu Sojun horen,
Musik denken, hrsg. von
Violetta L. Waibel,
Gottingen: Wallstein
2020, S. 299-329Waibel,
Violetta L.: Holderlin
Lesen, Ikkyu Sojun Horen,
Musik Denken, in:
Festivalkatalog Wien
Modern 29 (2016), Essays,
pp. 196-198.Zenck,
Martin: Holderlin lesen -
seiner ,,Stimme zuhoren.
Holderlin-Lekturen von
Klaus Michael Gruber,
Hans Zender und Bruno
Ganz, in: Neue
Zeitschrift fur Musik 172
(2011), Heft 6, pp.
25-29.Zender, Hans: Zu
meinem Zyklus ,,Holderlin
lesen, in: Mnemosyne.
Zeit und Gedachtnis in
der europaischen Musik
des ausgehenden 20.
Jahrhunderts, hrsg. von
Dorothea Redepenning und
Joachim Steinheuer,
Saarbrucken: Pfau 2006,
pp. 26-40.
World
premiere: Museum Island
Hombroich, May 31,
1992.
Classical Highlights Orchestre à Cordes [Conducteur et Parties séparées] - Débutant De Haske Publications
String Orchestra - very easy SKU: BT.DHP-1094713-070 Arranged by Nico Dez...(+)
String Orchestra - very
easy
SKU:
BT.DHP-1094713-070
Arranged by Nico Dezaire.
De Haske String Orchestra
Series. Set (Score &
Parts). Composed 2009. 24
pages. De Haske
Publications #DHP
1094713-070. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1094713-070).
ISBN 9789043131919.
9x12 inches.
English-German-French-Dut
ch.
The De Haske
String Orchestra
Series offers
attractive pieces
especially composed and
arranged for string
orchestras. Students and
teachers are treated to a
great variety of musical
styles. Each part
presents a challenge to
the player. The Viola
part can be replaced by a
3rd Violin part, and the
Double bass part can be
replaced by a 2nd Cello
part. The Piano part is
mainly meant for support,
but it occasionally adds
new motifs as well.
Classical
Highlights is a
collection of six
arrangements of classical
themes dating from 17th
to 19th century. The
parts have been kept easy
and attractive; at the
same time they stay close
to the
original.
De
De Haske String
Orchestra Series
biedt u aantrekkelijke,
speciaal voor
strijkorkest
gecomponeerde en
gearrangeerde werken. De
stukken zijn geschreven
in verschillende stijlen:
van klassiek en folk tot
moderne, populaire
muziek. Iedere partij is
zo geschreven dat elke
speler in het orkest een
uitdaging heeft. De
partij voor altviool kan
door een derde viool
worden vervangen. De
partij voor contrabas kan
ook door een tweede cello
worden gespeeld. De
pianopartij dient als
ondersteuning, maar voegt
soms ook nieuwe motieven
toe aan de muziek.
Classical
Highlights is een
verzameling arrangementen
van klassieke
thema’s die
dateren uit de 17e tot en
met de 19e eeuw. De
partijen zijn eenvoudig
en aantrekkelijk
geschreven:
tegelijkertijd blijven de
arrangementen dicht bij
het origineel.
Die De Haske
String Orchestra
Series bietet
attraktive, speziell fu r
StreichÂorchester
komponierte und
arrangierte Stu cke in
einer stilistischen
Vielfalt von Klassik u
ber Folk bis zu modernen
U-Musikstilen. Jede
Stimme stellt dabei
besondere
Herausforderungen an die
Spieler. Die Violastimme
kann durch eine dritte
Violine und der
Kontrabass durch ein
zweites Cello ersetzt
werden. Die Klavierstimme
dient zur Unterstu tzung,
fu gt aber zuweilen auch
neue Motive hinzu.
Classical
Highlights enthält
Bearbeitungen von sechs
klassischen Themen aus
der Zeitspanne vom 17.
bis zum 19. Jahrhundert.
Die Stimmen wurden
einfach und ansprechend
gestaltet und sinddoch
zugleich getreu dem
Original. Die Ausgabe
enthält ein
Rigaudon von Henry
Purcell, das berühmte
Menuett aus der
Feuerwerksmusik
von Händel, ein
Andante von Haydn
(das Thema mit dem
berühmten
Paukenschlag), das Thema
aus Beethovens
Violinkonzert,
Das große Tor von
Kiew aus Bilder
einer Ausstellung von
Modest Mussorgsky und
schließlich noch
España von
Waldteufel und Chabrier.
De Haske
String Orchestra
Series è una nuova
raccolta pensata per i
suonatori di archi
principianti. Le
composizioni e gli
arrangiamenti raccolti
sotto questa etichetta
sono perfetti per chi
inizia a suonare e
prongono stili variegati.
La strumentazione è
sempre la stessa: violino
1 & 2, viola (o
violino 3), violoncello,
contrabbasso (o
violoncello 2) e
piano.Classical
Highlights è una
pubblicazione che
raccoglie sei
arrangiamenti di grandi
temi classici del XVII e
XIX secolo. Brani
motivanti e facilmente
accessibili, che rendono
onore
all‘originale.Tracc
e Demo:1. Rigaudon2.
Minuet3. Andante4.
Allegro5. Great Gate of
Kiev6. EspanaPer
effettuare il download
delle tracce demo, clicca
sul titolo selezionato e
scegli “Salva
come†nel
menu.
Chamber Music String Quartet SKU: PR.164002720 Cassatt. Composed b...(+)
Chamber Music String
Quartet
SKU:
PR.164002720
Cassatt. Composed
by Dan Welcher. Spiral
and Saddle. Premiere:
Cassatt Quartet,
Northeastern Illinois
University, Chicago, IL.
Contemporary. Set of
Score and Parts. With
Standard notation.
Composed 2007. WRT11142.
52+16+16+16+16 pages.
Duration 24 minutes.
Theodore Presser Company
#164-00272. Published by
Theodore Presser Company
(PR.164002720).
UPC:
680160573042. 8.5 x 11
inches.
My third
quartet is laid out in a
three-movement structure,
with each movement based
on an early, middle, and
late work of the great
American impressionist
painter Mary Cassatt.
Although the movements
are separate, with
full-stop endings, the
music is connected by a
common scale-form,
derived from the name
MARY CASSATT, and by a
recurring theme that
introduces all three
movements. I see this
theme as Mary's Theme, a
personality that stays
intact while undergoing
gradual change. I
The Bacchante (1876)
[Pennsylvania Academy of
Fine Arts, Philadelphia,
Pennsylvania] The
painting shows a young
girl of Italian or
Spanish origin, playing a
small pair of cymbals.
Since Cassatt was trying
very hard to fit in at
the French Academy at the
time, she painted a lot
of these subjects, which
were considered typical
and universal. The style
of the painting doesn't
yet show Cassatt's
originality, except
perhaps for certain
details in the face.
Accordingly the music for
this movement is
Spanish/Italian, in a
similar period-style but
using the musical
signature described
above. The music begins
with Mary's Theme,
ruminative and slow, then
abruptly changes to an
alla Spagnola-type fast
3/4 - 6/8 meter. It
evokes the
Spanish-influenced music
of Ravel and Falla.
Midway through,
there's an accompanied
recitative for the viola,
which figures large in
this particular movement,
then back to a truncated
recapitulation of the
fast music. The overall
feeling is of a
well-made, rather
conventional movement in
a contemporary
Spanish/Italian style.
Cassatt's painting, too,
is rather conventional.
II At the Opera
(1880) [Museum of Fine
Arts, Boston,
Massachusetts]
This painting is one of
Cassatt's most well known
works, and it hangs in
the Museum of Fine Arts
in Boston. The painting
shows a woman alone in a
box at the opera house,
completely dressed
(including gloves) and
looking through opera
glasses at someone or
something that is NOT on
the stage. Across the
auditorium from her, but
exactly at eye level, is
a gentleman with opera
glasses intently watching
her - though it is not
him that she's looking
at. It's an intriguing
picture. This
movement is far less
conventional than the
first movement, as the
painting is far less
conventional. The music
begins with a rapid,
Shostakovich-type
mini-overture lasting
less than a minute, based
on Mary's Theme. My
conjecture is that the
woman in the painting has
arrived late to the
opera, busily stumbling
into her box. What
happens next is a kind of
collage, a kind of
surrealistic overlaying
of two different
elements: the foreground
music, at first is a
direct quotation of
Soldier's Chorus from
Gounod's FAUST (an opera
Cassatt would certainly
have heard in the
brand-new Paris Opera
House at that time),
played by Violin II,
Viola, and Cello. This
music is played sul
ponticello in the melody
and col legno in the
marching accompaniment.
On top of this, the first
violin hovers at first on
a high harmonic, then
descends into a slow
melody, completely
separate from the Gounod.
It's as if the woman in
the painting is hearing
the opera onstage but is
not really interested in
it. Then the cello joins
the first violin in a
kind of love-duet (just
the two of them, at
first). This music isn't
at all Gounod-derived;
it's entirely from the
same scale patterns as
the first movement and
derives from Mary's Theme
and its scale. The music
stays in a kind of
dichotomy feeling,
usually
three-against-one, until
the end of the movement,
when another Gounod
melody, Valentin's aria
Avant de quitter ce lieux
reappears in a kind of
coda for all four
players. It ends
atmospherically and
emotionally disconnected,
however. The overall
feeling is a kind of
schizophrenic,
opera-inspired dream.
III Young Woman in
Green, Outdoors in the
Sun (1909) [Worcester Art
Museum, Massachusetts]
The painting, one
of Cassatt's last, is
very simple: just a
figure, looking sideways
out of the picture. The
colors are pastel and yet
bold - and the woman is
likewise very
self-assured and not in
the least demure. It is
eight minutes long, and
is all about melody -
three melodies, to be
exact (Young Woman,
Green, and Sunlight). No
angst, no choppy rhythms,
just ever-unfolding
melody and lush
harmonies. I quote one
other French composer
here, too: Debussy's song
Green, from Ariettes
Oubliees. 1909 would have
been Debussy's heyday in
Paris, and it makes
perfect sense musically
as well as visually to do
this. Mary Cassatt
lived her last several
years in near-total
blindness, and as she
lost visual acuity, her
work became less sharply
defined - something akin
to late water lilies of
Monet, who suffered
similar vision loss. My
idea of making this
movement entirely melodic
was compounded by having
each of the three
melodies appear twice,
once in a pure form, and
the second time in a more
diffuse setting. This
makes an interesting two
ways form:
A-B-C-A1-B1-C1.
String Quartet No.3
(Cassatt) is dedicated,
with great affection and
respect, to the Cassatt
String Quartet, whose
members have dedicated
themselves in large
measure to the furthering
of the contemporary
repertoire for
quartet.
Cassatt. Composed
by Dan Welcher. Premiere:
Cassatt Quartet,
Northeastern Illinois
University, Chicago, IL.
Contemporary. Full score.
With Standard notation.
Composed 2007. WRT11142.
52 pages. Duration 24
minutes. Theodore Presser
Company #164-00272S.
Published by Theodore
Presser Company
(PR.16400272S).
UPC:
680160588442. 8.5 x 11
inches.
My third
quartet is laid out in a
three-movement structure,
with each movement based
on an early, middle, and
late work of the great
American impressionist
painter Mary Cassatt.
Although the movements
are separate, with
full-stop endings, the
music is connected by a
common scale-form,
derived from the name
MARY CASSATT, and by a
recurring theme that
introduces all three
movements. I see this
theme as Mary's Theme, a
personality that stays
intact while undergoing
gradual change. I
The Bacchante (1876)
[Pennsylvania Academy of
Fine Arts, Philadelphia,
Pennsylvania] The
painting shows a young
girl of Italian or
Spanish origin, playing a
small pair of cymbals.
Since Cassatt was trying
very hard to fit in at
the French Academy at the
time, she painted a lot
of these subjects, which
were considered typical
and universal. The style
of the painting doesn't
yet show Cassatt's
originality, except
perhaps for certain
details in the face.
Accordingly the music for
this movement is
Spanish/Italian, in a
similar period-style but
using the musical
signature described
above. The music begins
with Mary's Theme,
ruminative and slow, then
abruptly changes to an
alla Spagnola-type fast
3/4 - 6/8 meter. It
evokes the
Spanish-influenced music
of Ravel and Falla.
Midway through,
there's an accompanied
recitative for the viola,
which figures large in
this particular movement,
then back to a truncated
recapitulation of the
fast music. The overall
feeling is of a
well-made, rather
conventional movement in
a contemporary
Spanish/Italian style.
Cassatt's painting, too,
is rather conventional.
II At the Opera
(1880) [Museum of Fine
Arts, Boston,
Massachusetts]
This painting is one of
Cassatt's most well known
works, and it hangs in
the Museum of Fine Arts
in Boston. The painting
shows a woman alone in a
box at the opera house,
completely dressed
(including gloves) and
looking through opera
glasses at someone or
something that is NOT on
the stage. Across the
auditorium from her, but
exactly at eye level, is
a gentleman with opera
glasses intently watching
her - though it is not
him that she's looking
at. It's an intriguing
picture. This
movement is far less
conventional than the
first movement, as the
painting is far less
conventional. The music
begins with a rapid,
Shostakovich-type
mini-overture lasting
less than a minute, based
on Mary's Theme. My
conjecture is that the
woman in the painting has
arrived late to the
opera, busily stumbling
into her box. What
happens next is a kind of
collage, a kind of
surrealistic overlaying
of two different
elements: the foreground
music, at first is a
direct quotation of
Soldier's Chorus from
Gounod's FAUST (an opera
Cassatt would certainly
have heard in the
brand-new Paris Opera
House at that time),
played by Violin II,
Viola, and Cello. This
music is played sul
ponticello in the melody
and col legno in the
marching accompaniment.
On top of this, the first
violin hovers at first on
a high harmonic, then
descends into a slow
melody, completely
separate from the Gounod.
It's as if the woman in
the painting is hearing
the opera onstage but is
not really interested in
it. Then the cello joins
the first violin in a
kind of love-duet (just
the two of them, at
first). This music isn't
at all Gounod-derived;
it's entirely from the
same scale patterns as
the first movement and
derives from Mary's Theme
and its scale. The music
stays in a kind of
dichotomy feeling,
usually
three-against-one, until
the end of the movement,
when another Gounod
melody, Valentin's aria
Avant de quitter ce lieux
reappears in a kind of
coda for all four
players. It ends
atmospherically and
emotionally disconnected,
however. The overall
feeling is a kind of
schizophrenic,
opera-inspired dream.
III Young Woman in
Green, Outdoors in the
Sun (1909) [Worcester Art
Museum, Massachusetts]
The painting, one
of Cassatt's last, is
very simple: just a
figure, looking sideways
out of the picture. The
colors are pastel and yet
bold - and the woman is
likewise very
self-assured and not in
the least demure. It is
eight minutes long, and
is all about melody -
three melodies, to be
exact (Young Woman,
Green, and Sunlight). No
angst, no choppy rhythms,
just ever-unfolding
melody and lush
harmonies. I quote one
other French composer
here, too: Debussy's song
Green, from Ariettes
Oubliees. 1909 would have
been Debussy's heyday in
Paris, and it makes
perfect sense musically
as well as visually to do
this. Mary Cassatt
lived her last several
years in near-total
blindness, and as she
lost visual acuity, her
work became less sharply
defined - something akin
to late water lilies of
Monet, who suffered
similar vision loss. My
idea of making this
movement entirely melodic
was compounded by having
each of the three
melodies appear twice,
once in a pure form, and
the second time in a more
diffuse setting. This
makes an interesting two
ways form:
A-B-C-A1-B1-C1.
String Quartet No.3
(Cassatt) is dedicated,
with great affection and
respect, to the Cassatt
String Quartet, whose
members have dedicated
themselves in large
measure to the furthering
of the contemporary
repertoire for
quartet.
String Quartet SKU: HL.14008374 Composed by Sir Peter Maxwell Davies. Mus...(+)
String Quartet
SKU:
HL.14008374
Composed
by Sir Peter Maxwell
Davies. Music Sales
America. Classical.
Score. Composed 2006. 24
pages. Chester Music
#CH68629. Published by
Chester Music
(HL.14008374).
ISBN
9781846096150. UPC:
884088435202.
8.25x11.75x0.105
inches.
The Full
Score for Peter Maxwell
Davies' fourth in a
series of ten string
quartets commissioned by
the Naxos Recording
company, first performed
by the Maggini Quartet on
20th August 2004 at the
Chapel of the Royal
Palace, Oslo, Norway, as
part of the Olso Chamber
Music Festival. Composer
Note: The fourth Naxos
quartet was written in
January and February of
2004, with the intention
of producing something
lighter and much less
fierce than its
predecessor, an
unpremeditated and
spontaneous reaction to
the illegal invasion of
Iraq. I returned to the
well-known Brueghel
picture of children's
games (1560, now in
Vienna), which had been
the inspiration for my
sixth Strathclyde
Concerto, for flute and
orchestra. These
illustrations liberated
my musical imagination,
but I feel it would limit
the listener's perception
to be too specific about
which game relates to
exactly which section of
the work. Suffice it to
say that there is
vigorous play -
leap-frog, bind the devil
with a cord, truss,
wrestling - alongside
quieter pastimes - masks,
guess whom I shall
choose, courting, odds
and evens. The single
movement juxtaposes these
activities as abruptly
and intimately as they
occur in Brueghel. Rather
as the eye is taken into
different perspectives
and proportions of scale
within the picture,
taking liberties which
would never be present
in, for instance,
Brunelleschi
architectural drawings,
so here, with a constant
sequence of
transformation processes,
I have distorted the
neat, precise
implications of modal
progression, expressed in
the unison opening phrase
(from F to B through A
sharp/B flat), so that
the ear is led, en route,
into the sound
equivalents of strange
passageways and closed
rooms: sicut exposition
ludus. As work on the
quartet progressed I
became aware that I was
reading into, and behind
the games, adult motives
and implications,
concerning aggression and
war, with their
consequences. It was
impossible to escape into
innocent childhood
fantasy. The nature of
the F to B progression
underlying the whole
construction derives from
a passage in the
development of the first
movement of Mahler's
Third Symphony, and the
opening of Schoenberg's
Second String Quartet.
However, unlike in these
models, here a real - if
temporary - sense of
resolution occurs at the
close of the quartet: as
when the curtain falls on
the reconciled Count and
Countess in 'Figaro' one
wonders how long the F/B
truce will hold, and
games break out again.
The quartet is dedicated
to Giuseppe Rebecchini,
Roman architect, and
friend since the
nineteen-fifties.
Missa Brevis Orchestre d'harmonie [Conducteur] - Facile De Haske Publications
Concert Band/Harmonie/Fanfare Band/Brass Band and opt. Choir - Grade 2 SKU: B...(+)
Concert
Band/Harmonie/Fanfare
Band/Brass Band and opt.
Choir - Grade 2
SKU:
BT.DHP-1033337-170
Composed by Jacob De
Haan. Musica Sacra. Hymns
and Chorals. Score Only.
Composed 2003. 28 pages.
De Haske Publications
#DHP 1033337-170.
Published by De Haske
Publications
(BT.DHP-1033337-170).
A4 (210X297)
inches.
Missa
Brevis is a major
work for choir and brass
band for performance in
church or in the concert
hall. For this mass,
there are many
performance possibilities
depending on the
musicians available. In
addition to the standard
orchestration ofchoir and
band a brass quartet can
also play the choral
parts. For this it is
desirable for the brass
quartet to be positioned
separately from the rest
of the band (on a
gallery, for example), so
that the idea of two
choirs is heard. It is
alsopossible to perform
the work with brass band
and organ. A truly
flexible religious
masterpiece. Choral parts
available
separately.
In een
uitvoering voor brassband
en koor is het in de
meeste gevallen aan te
bevelen de optie voor
scherp koper weg te
laten. Het koor zingt
zelfstandig, begeleid
door een volledige
brassband. In een
instrumentale uitvoering
kunt u denken aan
eencombinatiekwartet
(twee cornetten en twee
trombones)
brassband.Koorpartijen
apart
verkrijgbaar.
M
issa Brevis, eine
Messe für Brass
Band und Chor ad libitum,
kann in diversen
variablen
Spielstärken
aufgeführt werden.
Zahlreiche
mögliche
Instrumentenkombinationen
diverse mögliche
Kombinationen mit
großen oder
kleineren Chören,
lassen eineVielzahl von
verschiedenen
Aufführungen
dieser Messe zu. So kann
z. B. ein
Blechbläserquartet
t, von der Kirchenempore
herab spielend, die
Chorpartien
übernehmen.
Darüber hinaus
ergeben sich durch die
Orgelbegleitung weitere
Aufführungsvariant
en. EineAufstellung der
Wahlmöglichkeiten
wird vom Komponisten
mitgeliefert. Die
wunderschöne Musik
aus der Feder von Jacob
de Haan garantiert in
jedem Fall einen
gelungenen
Auftritt!Chorstimmen
separat
erhältlich.
Moon River Quatuor à cordes: 2 violons, alto, violoncelle [Conducteur et Parties séparées] - Intermédiaire De Haske Publications
String Quartet - intermediate SKU: BT.DHP-1175850-070 Composed by Henry M...(+)
String Quartet -
intermediate
SKU:
BT.DHP-1175850-070
Composed by Henry
Mancini. Arranged by Nico
Dezaire. De Haske Pops
for String Quartet. Set
(Score & Parts). Composed
2017. 8 pages. De Haske
Publications #DHP
1175850-070. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1175850-070).
ISBN 9789043153904.
English-German-French-Dut
ch.
Moon
River was written
especially for Audrey
Hepburn to sing and
originally featured on
the soundtrack for the
movie Breakfast at
Tiffany’s. The
song has been covered by
many other artists and
has remained well-known
for many years. This love
song to a river also
makes a wonderful
instrumental work,
especially so on stringed
instruments. Nico
Dezaire’s
sensitive arrangement for
string quartet gives each
member of the ensemble
the opportunity to play
the wistful
melody.
Het
speciaal voor Audrey
Hepburn geschreven nummer
Moon River maakte
oorspronkelijk deel uit
van de soundtrack voor de
film Breakfast at
Tiffany’s. Al
snel werd het echter door
vele zangers en
zangeressen gecoverd en
ontpopte het zich
blijvend tot een
wereldwijde hit. Dit
liefdesliedje voor een
rivier is ook een
heerlijk instrumentaal
werkje, vooral voor
strijkinstrumenten. Nico
Dezaires gevoelige
arrangement voor
strijkkwartet geeft elk
lid van het ensemble de
gelegenheid om de
weemoedige melodie te
spelen.
Moon
River war
ursprünglich Teil des
Soundtracks zum
Hollywood-Klassiker
Breakfast at
Tiffany's und der
jungen Audrey Hepburn auf
den Leib geschrieben.
Schon bald wurde der Song
von zahlreichen
Sängern gecovert und
trat so seinen Siegeszug
um die Welt an, der bis
heute anhält. Diese
musikalische
Liebeserklärung an
einen Fluss lässt sich
natürlich auch bestens
instrumental darstellen,
besonders schön auf
Streichinstrumenten. Nico
Dezaire lässt in
seinem einfühlsamen
Arrangement für
Streichquartett jeden der
vier Musiker an der
sehnsuchtsvollen Melodie
teilhaben.
Pop Ballads for String Quartet Quatuor à cordes: 2 violons, alto, violoncelle [Conducteur et Parties séparées] - Intermédiaire De Haske Publications
String Quartet - intermediate SKU: BT.DHP-1064034-070 Arranged by Gunter ...(+)
String Quartet -
intermediate
SKU:
BT.DHP-1064034-070
Arranged by Gunter Van
Rompaey and Hans Aerts.
Pop & Rock. Set (Score &
Parts). Composed 2006. 40
pages. De Haske
Publications #DHP
1064034-070. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1064034-070).
ISBN 9789043124720.
9x12 inches.
English-German-French-Dut
ch.
Traditionally a
string quartet will not
readily take on pop
music. But times are
changing and the classic
quartet line-up proves
suitable for beautiful
arrangements of
contemporary songs as
well. This book features
three hits from past
decades, The Rose
(Bette Midler) with its
simple, pure sounds and
underlying harmonies,
La Solitudine
(Laura Pausini) -
compelling and with a
hidden energy and finally
Wonderwall
(Oasis), an unexpected
choice, with its
persistent rhythmic
background. To allow the
string quartet to play
together with optional
guitar or keyboard, chord
symbols have been added
in the score. These songs
- which certainly have a
passionate andromantic
ring to them - are ideal
for receptions, weddings
and other festive
occasions. (Position 1-5)
Drie bekende
songs in geslaagde
bewerkingen voor
strijkkwartet: Pop
Ballads for String
Quartet bewijst dat
het kan. Om het
strijkkwartet de
mogelijkheid te bieden
samen te spelen met
gitaar of keyboards zijn
akkoordsymbolentoegevoegd
in de partituur. Deze
songs vol passie en
romantiek zijn ideaal
voor het opluisteren van
recepties, bruiloften en
andere feestelijke
gelegenheden. (Position
1-5)
Ein Buch
für alle Streicher,
die anstatt der
klassischen Literatur
für Streichquartett
auch einmal etwas ganz
Modernes, Unterhaltsames
spielen wollen. Hans
Aerts und Gunter Van
Rompaey bearbeiteten
für diese Ausgabe drei
bekannte Pop- Titel
für zwei Violinen,
Viola und Cello.
Akkordsymbole für eine
Begleitung von Keyboard
oder Gitarre sind
ebenfalls
enthalten.(Position 1-5)
Questa
pubblicazione permetter
ai giovani musicisti di
cominciare a suonare in
gruppo. Il quartetto
d’archi è da
sempre la formazione per
eccellenza, equilibrata e
potente
nell’espressione.
Anche la musica in stile
pop, arrangiata per
l’occasione da
Hans Aerts, si adatta a
questo tipo di organico.
L’importante è
saper ascoltare la parte
degli altri per inserire
il proprio ritmo
nell’insieme.
(Position 1-5).
The Movies Collection Quatuor à cordes: 2 violons, alto, violoncelle [Conducteur et Parties séparées] - Facile De Haske Publications
String Quartet - early intermediate SKU: BT.DHP-1196090-070 10 Great F...(+)
String Quartet - early
intermediate
SKU:
BT.DHP-1196090-070
10 Great Film Music
Themes. Arranged by
Anthony Gröger. De
Haske Pops for String
Quartet.
TV-Film-Musical-Show. Set
(Score & Parts). Composed
2019. 36 pages. De Haske
Publications #DHP
1196090-070. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1196090-070).
ISBN 9789043157674.
English-German-French-Dut
ch.
Cinema has
always aimed to do one
thing above all else:
arouse emotions. Yet
however exciting,
entertaining or
fascinating a story might
be, its full impact is
really only felt with the
help of the right music.
While most original
soundtracks demand a
large orchestra, a much
smaller ensemble is
sufficient: Anthony
Gröger has taken ten
of the all-time most
beautiful film scores and
created stunning
arrangements for string
quartet. In keeping with
the Pops for String
Quartet series, this
volume also includes an
optional third violin
part in case a viola is
not available. This is an
indispensable collection
for any
occasion!
Van
oudsher is de film
bovenal bedoeld geweest
om emotie op te roepen.
Maar hoe spannend,
vermakelijk of boeiend
een verhaal ook is, pas
met de ondersteuning van
de juiste muziek komt het
volledig tot zijn recht.
Hoewel de meeste
originele soundtracks een
orkest met een grote
bezetting vereisen,
voldoet in dit geval een
kleiner ensemble. Anthony
Gröger heeft tien van
de mooiste
filmmuziektitels
verzameld en er prachtige
arrangementen voor
strijkkwartet van
gemaakt. Net als bij de
andere uitgaven in de
serie Pops for String
Quartet bevat ook
deze bundel een optionele
derde vioolpartij, voor
het geval er geen
altviool beschikbaar is.
Een fraaie collectie met
nummers voordiverse
gelegenheden!
Seit jeher
möchte Kino vor allem
eines: Emotionen wecken.
Doch wie spannend,
lustig, interessant eine
Story auch immer sein mag
erst mit Hilfe der
passenden Filmmusik kann
sie ihre volle Wirkung
entfalten. Während die
meisten Soundtracks im
Original ein groß
besetztes Orchester
erfordern, genügt hier
bereits eine viel
kleinere Besetzung:
Anthony Gröger hat
sich zehn der
schönsten
Filmmusik-Titel aller
Zeiten vorgenommen und
wirkungsvoll für
Streichquartett
bearbeitet. Eine
unverzichtbare Sammlung
für Anlässe jeder
Art, bei denen ein
Streichquartett gefragt
ist. Wie in der Serie
Pops for String
Quartet üblich,
enthält das Set auch
eine optionale
dritteViolinstimme für
den Fall, dass keine
Bratsche zur Verfügung
steht.