| Concerto In C For Piano And Symphonic Wind Orch. Orchestre d'harmonie [Conducteur] Beriato Music
Concert Band/Harmonie and Piano SKU: BT.BMP8095417 Composed by Leroy Ande...(+)
Concert Band/Harmonie and
Piano SKU:
BT.BMP8095417
Composed by Leroy
Anderson. Arranged by
Jörg Murschinski.
Score Only. Composed
2008. Beriato Music
#BMP8095417. Published by
Beriato Music
(BT.BMP8095417).
A lot is known
about the American
composer Leroy Anderson.
This son of Swedish
immigrants played the
piano, organ, accordion,
trombone, tuba and double
bass. He spoke several
languages fluently and
graduated from Harvard
with first-class
honours.While on military
service, the army also
commissioned him to write
a manual on Icelandic
grammar.He already
started writing musical
arrangements as a
student, and from his
30th year arranged and
composed for the Boston
Pops Orchestra. Such
melodiesas Serenata, The
Typewriter, Sleigh Ride
and Bugler�s
Holiday made him world
famous. His best-known
work, Blue Tango, reached
number one in the US
charts in 1952, and it
sold more than a million
copies. In 1975, a year
after hisdeath, he was
given a star at the Walk
of Fame in Hollywood.Most
of his works last no
longer than three
minutes, about the
maximum length of a
single at that time. One
work that lasts longer is
his 1953 Piano Concerto
in C for piano and
orchestra.The first
performance was in
Chicago, conducted by the
composer and with Eugene
List at the piano.
However, after three
performances he was no
longer happy with the
work and withdrew it. He
always intended to revise
it, but never got round
to it. Itwas only in 1989
that the Anderson family
decided to republish the
work.This three-part
composition is on the one
hand characterised by a
careless elegance, but on
the other one can hear
the influence of
Rachmaninoff, Copland,
Gershwin, and
evenBeethoven and Mozart,
as well as the Viennese
classics.Anderson used
the sonata form for the
first movement. It ends
with a cadenza that
carries us on into the
second part (in e minor).
The third part is a
typically cheerful
American folk dance in2/4
time, a so-called Hoe
Down, with a lilting,
lyrical passage as its
middle section. At the
end comes a solo passage
followed by a rapid
close.In this piano
concerto, Anderson
combines a rigidly
classical form of
composition with simple
andappealing themes and
elements from light
music. So this work is a
perfect synthesis of
light music and what is
called serious music, in
the same way as
Gershwin�s
Rhapsody in Blue. A work
that can be played
equally well in a
concerthall, at an
open-air concert or even
a pop
concert.
Over de
Amerikaanse componist
Leroy Anderson is veel
bekend. Deze zoon van
Zweedse immigranten
speelde piano, orgel,
accordeon, trombone, tuba
en contrabas. Hij sprak
vloeiend verschillende
talen en studeerde met
grote onderscheidingaf
aan Harvard en schreef
tijdens zijn legerdienst
in opdracht van het leger
een handboek grammatica
Ijslands.Al in zijn
studententijd begon hij
met het maken van
arrangementen, en vanaf
zijn 30ste arrangeerde en
componeerde hijvoor het
Boston Pops Orchestra.
Melodieën zoals
Serenata, The Typewriter,
Sleigh Ride en Bugler's
Holiday maakte hem
wereldberoemd. Zijn
bekendste werk Blue Tango
stond in 1952 op nummer
één in de VS
Charts, ener werden meer
dan een miljoen
exemplaren van verkocht.
Een jaar na zijn dood in
1975 kreeg hij een ster
op de Walk of Fame in
Hollywood.Zijn meeste
werken duren niet langer
dan drie minuten,
ongeveer de maximumduur
van een singletoen. Een
werk dat wel langer
duurt, is het
pianoconcerto in C voor
piano en orkest uit 1953.
Het werd in Chicago
gecreëerd onder zijn
leiding met Eugene List
aan de piano. Na drie
uitvoeringen echter, was
hij niet meer
tevredenover zijn werk en
trok dit terug. Hij had
zijn leven lang de
intentie het te herwerken
doch kwam er niet meer
toe. Pas in 1989 besliste
de Anderson Familie zijn
pianoconcerto toch
opnieuw uit te geven.Dit
driedelige werk
wordtenerzijds getypeerd
door een zorgeloze
elegantie, maar
anderzijds zijn invloeden
van Rachmaninoff,
Copland, Gerschwin en
zelfs Beethoven en Mozart
alsook de Weense
klassiekers te horen.Voor
de eerste beweging, past
Anderson de
sonatevormtoe. Op het
einde volgt een cadenza
die ons in het tweede
deel (in mi klein) voert.
Het derde deel is een
typische Amerikaanse,
vrolijke volksdans in
2/4, een zogenaamde Hoe
Down met als
middengedeelte een
zangerige,
lyrische
Ãœber
den amerikanischen
Komponisten Leroy
Anderson lässt sich
vieles berichten: Der
Sohn schwedischer
Immigranten spielte
Klavier, Orgel,
Akkordeon, Posaune, Tuba
und Kontrabass, sprach
neun Sprachen
fließend, absolvierte
mit
einemMagna-cum-laude-Absc
hluss die Harvard
Universität und
verfasste während
seiner Militärzeit im
Zweiten Weltkrieg für
die amerikanische Armee
eine Grammatik des
Isländischen. Schon
während seiner
Studentenzeit begann er
zu arrangieren, ab Mitte
der30er Jahre des letzten
Jahrhunderts arrangierte
und komponierte er für
das Boston Pops
Orchestra. Aus seiner
Feder stammen so bekannte
Werke der leichten Muse
wie Serenata, The
Typewriter, Sleigh Ride
oder Bugler�s
Holiday. Sein
wohlbekanntestes
Stück, Blue Tango,
wurde als erste
Instrumentalkomposition
über eine Million Mal
verkauft und belegte im
Jahr 1952 Platz 1 der
US-Charts. Für seine
Verdienste um die
Schallplattenindustrie
erhielt er ein Jahr nach
seinem Tod einenStern auf
dem Walk of Fame in
Hollywood.Charakteristisc
h für seine Werke ist
die Dauer: die meisten
sind rund drei Minuten
lang � mehr passte
nicht auf den damals
gebräuchlichen
Tonträger, eine
Singleschallplatte. Nur
wenige
seinerKompositionen
sprengen diesen
Zeitrahmen. Dazu
gehört sein Konzert
C-Dur für Klavier und
Orchester. Er komponierte
es 1953, die
Uraufführung fand
unter seiner Leitung und
mit Eugene List am
Klavier im selben Jahr in
Chicago statt. Da
Anderson mit demWerk aber
nicht zufrieden war, zog
er es im Sommer 1954,
nach nur drei
Aufführungen, wieder
ein. Er hatte zeitlebens
die Absicht, es zu
überarbeiten, allein,
es kam nicht mehr dazu.
Erst 1989 entschied sich
die Anderson-Familie
dazu, dasKlavierkonzert
wieder zu
veröffentlichen.Das
dreisätzige Werk zeigt
die Unbeschwertheit und
Eleganz, die Andersons
sämtliche
Kompositionen
auszeichnen. Dennoch
findet man darin auch
Anklänge an
Komponisten wie
Rachmaninoff, Copland,
Gershwin, undeben
Beethoven und Mozart,
sowie die Wiener
Klassiker. Der erste Satz
folgt der
Sonatenhauptsatzform. An
seinem Ende steht eine
Klavierkadenz, die direkt
in den langsamen zweiten
Satz (in e-Moll)
überleitet. Der dritte
Satz schließlich ist
einwaschechter Hoe Down,
ein fröhlicher
amerikanischer Volkstanz
im 2/4-Takt, in dessen
Zentrum aber eine
lyrisch-gesangliche
Passage steht. Eine
weitere Solo-Kadenz
führt das Werk in
einen spritzigen
Schlussabschnitt.In
seinem
Klavierkonzertvereinigt
Anderson einen
klassisch-traditionellen
Form- und
Kompositionsstil mit
Elementen der
Unterhaltungsmusik und
eingängigen Melodien,
die schon immer sein
Markenzeichen waren.
Daher bildet dieses Werk
eine perfekte Synthese
von ernster undleichter
Musik. Es passt �
wie beispielsweise auch
George Gershwins Rhapsody
in Blue �
gleichermaßen in einen
vornehmen Konzertsaal,
wie auch zur
zwanglos-lockeren
Atmosphäre einer
sommerlichen
Open-Air-Veranstaltung
oder
einesPops-Konzertes. <
br>Nous savons beaucoup
de choses sur le
compositeur américain
Leroy Anderson. Ce fils
dimmigrants suédois
jouait du piano, de
lorgue, de laccordéon,
du trombone, du tuba et
de la contrebasse. Il
parlait couramment
plusieurs langues et
était diplômé
avec grande distinction
de Harvard. Pendant son
service militaire, il
écrivit un manuel de
grammaire islandaise
commandé par
larmée.Étudiant,
il avait déj
commencé faire des
arrangements et dès l
ge de 30 ans, il
arrangeait et composait
pour le Boston Pops
Orchestra. Des
mélodies telles que
Serenata, The Typewriter,
Sleigh Ride et Buglers
Holiday lui valurent une
renommée mondiale. Son
uvre phare, Blue Tango,
fut numéro un
descharts américains
en 1952 et se vendit plus
dun million dexemplaires.
Un an après sa mort en
1975, il eut droit son
étoile sur le Walk of
Fame Hollywood.La plupart
de ses uvres nexcèdent
pas trois minutes, soit
peu près la durée
maximale dun single
lépoque. Son concerto
en ut pour piano et
orchestre de 1953 est
quant lui plus long. Il
fut créé Chicago
sous sa direction avec
Eugene List au piano.
Après trois
exécutions, Anderson
nétait toutefois plus
satisfait de son travail
et le retira. Toute sa
vie, il eut lintention de
le remanier mais ne le
fit pas. Ce nest quen
1989 que la famille
Anderson décida de
tout de m?me
rééditer son
concerto pour piano.Cette
uvre en trois parties se
caractérise par son
élégance
nonchalante mais aussi
par linfluence de
Rachmaninoff, Copland,
Gershwin et m?me de
Beethoven et Mozart,
ainsi que des classiques
viennois.Pour le premier
mouvement, Anderson opte
pour une sonate. la fin,
une cadence nous conduit
la deuxième partie (en
mi mineur). La
troisième partie est
une danse populaire
joyeuse et typiquement
américaine en 2/4, une
Hoe Down avec un passage
lyrique et mélodieux
en son milieu. la fin, un
solo est suivi par une
clôture rapide.Dans
son concerto pour piano,
Anderson unit une
composition pure et
classique des thèmes
beaux et simples, sans
oublier des
éléments de la
musique légère.
Cette uvre. $38.95 - Voir plus => AcheterDélais: 4 to 6 weeks | | |
| Concerto In C For Piano And Symphonic Wind Orch. Orchestre d'harmonie [Conducteur et Parties séparées] Beriato Music
Concert Band/Harmonie and Piano SKU: BT.BMP8091417 Composed by Leroy Ande...(+)
Concert Band/Harmonie and
Piano SKU:
BT.BMP8091417
Composed by Leroy
Anderson. Arranged by
Jörg Murschinski. Set
(Score & Parts). Composed
2008. Beriato Music
#BMP8091417. Published by
Beriato Music
(BT.BMP8091417).
A lot is known
about the American
composer Leroy Anderson.
This son of Swedish
immigrants played the
piano, organ, accordion,
trombone, tuba and double
bass. He spoke several
languages fluently and
graduated from Harvard
with first-class
honours.While on military
service, the army also
commissioned him to write
a manual on Icelandic
grammar.He already
started writing musical
arrangements as a
student, and from his
30th year arranged and
composed for the Boston
Pops Orchestra. Such
melodiesas Serenata, The
Typewriter, Sleigh Ride
and Bugler�s
Holiday made him world
famous. His best-known
work, Blue Tango, reached
number one in the US
charts in 1952, and it
sold more than a million
copies. In 1975, a year
after hisdeath, he was
given a star at the Walk
of Fame in Hollywood.Most
of his works last no
longer than three
minutes, about the
maximum length of a
single at that time. One
work that lasts longer is
his 1953 Piano Concerto
in C for piano and
orchestra.The first
performance was in
Chicago, conducted by the
composer and with Eugene
List at the piano.
However, after three
performances he was no
longer happy with the
work and withdrew it. He
always intended to revise
it, but never got round
to it. Itwas only in 1989
that the Anderson family
decided to republish the
work.This three-part
composition is on the one
hand characterised by a
careless elegance, but on
the other one can hear
the influence of
Rachmaninoff, Copland,
Gershwin, and
evenBeethoven and Mozart,
as well as the Viennese
classics.Anderson used
the sonata form for the
first movement. It ends
with a cadenza that
carries us on into the
second part (in e minor).
The third part is a
typically cheerful
American folk dance in2/4
time, a so-called Hoe
Down, with a lilting,
lyrical passage as its
middle section. At the
end comes a solo passage
followed by a rapid
close.In this piano
concerto, Anderson
combines a rigidly
classical form of
composition with simple
andappealing themes and
elements from light
music. So this work is a
perfect synthesis of
light music and what is
called serious music, in
the same way as
Gershwin�s
Rhapsody in Blue. A work
that can be played
equally well in a
concerthall, at an
open-air concert or even
a pop
concert.
Over de
Amerikaanse componist
Leroy Anderson is veel
bekend. Deze zoon van
Zweedse immigranten
speelde piano, orgel,
accordeon, trombone, tuba
en contrabas. Hij sprak
vloeiend verschillende
talen en studeerde met
grote onderscheidingaf
aan Harvard en schreef
tijdens zijn legerdienst
in opdracht van het leger
een handboek grammatica
Ijslands.Al in zijn
studententijd begon hij
met het maken van
arrangementen, en vanaf
zijn 30ste arrangeerde en
componeerde hijvoor het
Boston Pops Orchestra.
Melodieën zoals
Serenata, The Typewriter,
Sleigh Ride en Bugler's
Holiday maakte hem
wereldberoemd. Zijn
bekendste werk Blue Tango
stond in 1952 op nummer
één in de VS
Charts, ener werden meer
dan een miljoen
exemplaren van verkocht.
Een jaar na zijn dood in
1975 kreeg hij een ster
op de Walk of Fame in
Hollywood.Zijn meeste
werken duren niet langer
dan drie minuten,
ongeveer de maximumduur
van een singletoen. Een
werk dat wel langer
duurt, is het
pianoconcerto in C voor
piano en orkest uit 1953.
Het werd in Chicago
gecreëerd onder zijn
leiding met Eugene List
aan de piano. Na drie
uitvoeringen echter, was
hij niet meer
tevredenover zijn werk en
trok dit terug. Hij had
zijn leven lang de
intentie het te herwerken
doch kwam er niet meer
toe. Pas in 1989 besliste
de Anderson Familie zijn
pianoconcerto toch
opnieuw uit te geven.Dit
driedelige werk
wordtenerzijds getypeerd
door een zorgeloze
elegantie, maar
anderzijds zijn invloeden
van Rachmaninoff,
Copland, Gerschwin en
zelfs Beethoven en Mozart
alsook de Weense
klassiekers te horen.Voor
de eerste beweging, past
Anderson de
sonatevormtoe. Op het
einde volgt een cadenza
die ons in het tweede
deel (in mi klein) voert.
Het derde deel is een
typische Amerikaanse,
vrolijke volksdans in
2/4, een zogenaamde Hoe
Down met als
middengedeelte een
zangerige,
lyrische
Ãœber
den amerikanischen
Komponisten Leroy
Anderson lässt sich
vieles berichten: Der
Sohn schwedischer
Immigranten spielte
Klavier, Orgel,
Akkordeon, Posaune, Tuba
und Kontrabass, sprach
neun Sprachen
fließend, absolvierte
mit
einemMagna-cum-laude-Absc
hluss die Harvard
Universität und
verfasste während
seiner Militärzeit im
Zweiten Weltkrieg für
die amerikanische Armee
eine Grammatik des
Isländischen. Schon
während seiner
Studentenzeit begann er
zu arrangieren, ab Mitte
der30er Jahre des letzten
Jahrhunderts arrangierte
und komponierte er für
das Boston Pops
Orchestra. Aus seiner
Feder stammen so bekannte
Werke der leichten Muse
wie Serenata, The
Typewriter, Sleigh Ride
oder Bugler�s
Holiday. Sein
wohlbekanntestes
Stück, Blue Tango,
wurde als erste
Instrumentalkomposition
über eine Million Mal
verkauft und belegte im
Jahr 1952 Platz 1 der
US-Charts. Für seine
Verdienste um die
Schallplattenindustrie
erhielt er ein Jahr nach
seinem Tod einenStern auf
dem Walk of Fame in
Hollywood.Charakteristisc
h für seine Werke ist
die Dauer: die meisten
sind rund drei Minuten
lang � mehr passte
nicht auf den damals
gebräuchlichen
Tonträger, eine
Singleschallplatte. Nur
wenige
seinerKompositionen
sprengen diesen
Zeitrahmen. Dazu
gehört sein Konzert
C-Dur für Klavier und
Orchester. Er komponierte
es 1953, die
Uraufführung fand
unter seiner Leitung und
mit Eugene List am
Klavier im selben Jahr in
Chicago statt. Da
Anderson mit demWerk aber
nicht zufrieden war, zog
er es im Sommer 1954,
nach nur drei
Aufführungen, wieder
ein. Er hatte zeitlebens
die Absicht, es zu
überarbeiten, allein,
es kam nicht mehr dazu.
Erst 1989 entschied sich
die Anderson-Familie
dazu, dasKlavierkonzert
wieder zu
veröffentlichen.Das
dreisätzige Werk zeigt
die Unbeschwertheit und
Eleganz, die Andersons
sämtliche
Kompositionen
auszeichnen. Dennoch
findet man darin auch
Anklänge an
Komponisten wie
Rachmaninoff, Copland,
Gershwin, undeben
Beethoven und Mozart,
sowie die Wiener
Klassiker. Der erste Satz
folgt der
Sonatenhauptsatzform. An
seinem Ende steht eine
Klavierkadenz, die direkt
in den langsamen zweiten
Satz (in e-Moll)
überleitet. Der dritte
Satz schließlich ist
einwaschechter Hoe Down,
ein fröhlicher
amerikanischer Volkstanz
im 2/4-Takt, in dessen
Zentrum aber eine
lyrisch-gesangliche
Passage steht. Eine
weitere Solo-Kadenz
führt das Werk in
einen spritzigen
Schlussabschnitt.In
seinem
Klavierkonzertvereinigt
Anderson einen
klassisch-traditionellen
Form- und
Kompositionsstil mit
Elementen der
Unterhaltungsmusik und
eingängigen Melodien,
die schon immer sein
Markenzeichen waren.
Daher bildet dieses Werk
eine perfekte Synthese
von ernster undleichter
Musik. Es passt �
wie beispielsweise auch
George Gershwins Rhapsody
in Blue �
gleichermaßen in einen
vornehmen Konzertsaal,
wie auch zur
zwanglos-lockeren
Atmosphäre einer
sommerlichen
Open-Air-Veranstaltung
oder
einesPops-Konzertes. <
br>Nous savons beaucoup
de choses sur le
compositeur américain
Leroy Anderson. Ce fils
dimmigrants suédois
jouait du piano, de
lorgue, de laccordéon,
du trombone, du tuba et
de la contrebasse. Il
parlait couramment
plusieurs langues et
était diplômé
avec grande distinction
de Harvard. Pendant son
service militaire, il
écrivit un manuel de
grammaire islandaise
commandé par
larmée.Étudiant,
il avait déj
commencé faire des
arrangements et dès l
ge de 30 ans, il
arrangeait et composait
pour le Boston Pops
Orchestra. Des
mélodies telles que
Serenata, The Typewriter,
Sleigh Ride et Buglers
Holiday lui valurent une
renommée mondiale. Son
uvre phare, Blue Tango,
fut numéro un
descharts américains
en 1952 et se vendit plus
dun million dexemplaires.
Un an après sa mort en
1975, il eut droit son
étoile sur le Walk of
Fame Hollywood.La plupart
de ses uvres nexcèdent
pas trois minutes, soit
peu près la durée
maximale dun single
lépoque. Son concerto
en ut pour piano et
orchestre de 1953 est
quant lui plus long. Il
fut créé Chicago
sous sa direction avec
Eugene List au piano.
Après trois
exécutions, Anderson
nétait toutefois plus
satisfait de son travail
et le retira. Toute sa
vie, il eut lintention de
le remanier mais ne le
fit pas. Ce nest quen
1989 que la famille
Anderson décida de
tout de m?me
rééditer son
concerto pour piano.Cette
uvre en trois parties se
caractérise par son
élégance
nonchalante mais aussi
par linfluence de
Rachmaninoff, Copland,
Gershwin et m?me de
Beethoven et Mozart,
ainsi que des classiques
viennois.Pour le premier
mouvement, Anderson opte
pour une sonate. la fin,
une cadence nous conduit
la deuxième partie (en
mi mineur). La
troisième partie est
une danse populaire
joyeuse et typiquement
américaine en 2/4, une
Hoe Down avec un passage
lyrique et mélodieux
en son milieu. la fin, un
solo est suivi par une
clôture rapide.Dans
son concerto pour piano,
Anderson unit une
composition pure et
classique des thèmes
beaux et simples, sans
oublier des
éléments de la
musique légère.
Cette uvre. $361.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Premiere Band Folio Orchestre d'harmonie [Conducteur] - Débutant C. Alan Publications
By Elliot Del Borgo. For concert band (Flute, Oboe, Bassoon, Clarinet in Bb, Bb ...(+)
By Elliot Del Borgo. For
concert band (Flute,
Oboe, Bassoon, Clarinet
in Bb, Bb Bass Clarinet,
Eb Alto Saxophone, Bb
Tenor Saxophone, Eb
Baritone Saxophone,
Trumpet in Bb, Horn in F,
Trombone/Baritone,
(Baritone T.C.), Tuba,
Bells, Percussion 1 [2
Players] (Snare Drum,
Bass Drum, Triangle,
Tam). Band Music. Grade
1. Score only. Duration
7:25. Published by C.
Alan Publications
$15.00 - Voir plus => AcheterDélais: 3 to 4 weeks | | |
| Vocalise Orchestre d'harmonie [Conducteur et Parties séparées] - Facile De Haske Publications
Concert Band/Harmonie and Trombone Solo - Grade 3 SKU: BT.DHP-1114778-010 ...(+)
Concert Band/Harmonie and
Trombone Solo - Grade 3
SKU:
BT.DHP-1114778-010
Composed by Satoshi
Yagisawa. Solo Spectrum.
Concert Piece. Set (Score
& Parts). Composed 2011.
De Haske Publications
#DHP 1114778-010.
Published by De Haske
Publications
(BT.DHP-1114778-010).
9x12 inches.
English-German-French-Dut
ch. Vocalise
is the second movement
from Satoshi
Yagisawa’s
Trombone Concerto.
Yagisawa finally decided
to publish this movement
as a separate piece,
since it has been
frequently performed
independently and on the
euphonium, tenor
saxophone or the
trombone. Just like the
title implies,
Vocalise exhibits
a warm, gentle
chorale-like feel that
any audience will enjoy.
Also available in an
edition with piano
accompaniment.
Vocalise
is het tweede deel uit de
Trombone Concerto
van Satoshi Yagisawa.
Nadat dit deel uit het
werk voor trombone en
blaasorkest ook telkens
met de euphonium of de
tenorsaxofoon als
soloinstrument werd
gespeeld, beslootde
componist dit stuk in een
aparte uitgave uit te
geven. Vocalise
staat voor een warme,
zachte en koraalachtige
klank die bij het publiek
zeker in de smaak zal
vallen.
Vocalis
e ist der zweite Satz
aus dem Trombone
Concerto von Satoshi
Yagisawa. Nachdem dieser
Satz aus dem Werk
für Posaune und
Blasorchester immer
wieder auch mit dem
Euphonium oder
Tenorsaxophon als
Soloinstrument gespielt
wurde, entschloss sich
der Komponist, ihn in
einer separaten
Notenausgabe zu
veröffentlichen.
Vocalise zeichnet
- seinem Titel alle Ehre
machend - ein warmer,
sanfter,
choralähnlicher Klang
aus, der beim Publikum
großen Anklang finden
wird.
Vocalise<
/I> est le second
mouvement extrait du
Concerto pour
Trombone composé
par Satoshi Yagisawa. La
musique chemine sur une
texture qui
s’apparente un
choral et qui permet au
soliste de dévoiler
les teintes chaudes et
douces de son instrument.
Vocalise
è il secondo movimento
tratto dal Trombone
Concerto di Satoshi
Yagisawa. Dato che questo
movimento è eseguito
regolarmente anche
dall’eufonio o dal
sax tenore come strumenti
solisti, il compositore
ha deciso di pubblicarlo
separatamente.
Vocalise si
contraddistingue per il
suo carattere caldo,
dolce e soave, simile a
un corale. $125.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Vocalise Orchestre d'harmonie [Conducteur] - Facile De Haske Publications
Concert Band and Trombone Solo - Grade 3 SKU: BT.DHP-1114778-140 Composed...(+)
Concert Band and Trombone
Solo - Grade 3 SKU:
BT.DHP-1114778-140
Composed by Satoshi
Yagisawa. Solo Spectrum.
Concert Piece. Score
Only. Composed 2011. 12
pages. De Haske
Publications #DHP
1114778-140. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1114778-140).
9x12 inches.
English-German-French-Dut
ch. Vocalise
is the second movement
from Satoshi
Yagisawa’s
Trombone Concerto.
Yagisawa finally decided
to publish this movement
as a separate piece,
since it has been
frequently performed
independently and on the
euphonium, tenor
saxophone or the
trombone. Just like the
title implies,
Vocalise exhibits
a warm, gentle
chorale-like feel that
any audience will enjoy.
Also available in an
edition with piano
accompaniment.
Vocalise
is het tweede deel uit de
Trombone Concerto
van Satoshi Yagisawa.
Nadat dit deel uit het
werk voor trombone en
blaasorkest ook telkens
met de euphonium of de
tenorsaxofoon als
soloinstrument werd
gespeeld, beslootde
componist dit stuk in een
aparte uitgave uit te
geven. Vocalise
staat voor een warme,
zachte en koraalachtige
klank die bij het publiek
zeker in de smaak zal
vallen.
Vocalis
e ist der zweite Satz
aus dem Trombone
Concerto von Satoshi
Yagisawa. Nachdem dieser
Satz aus dem Werk
für Posaune und
Blasorchester immer
wieder auch mit dem
Euphonium oder
Tenorsaxophon als
Soloinstrument gespielt
wurde, entschloss sich
der Komponist, ihn in
einer separaten
Notenausgabe zu
veröffentlichen.
Vocalise zeichnet
- seinem Titel alle Ehre
machend - ein warmer,
sanfter,
choralähnlicher Klang
aus, der beim Publikum
großen Anklang finden
wird.
Vocalise<
/I> est le second
mouvement extrait du
Concerto pour
Trombone composé
par Satoshi Yagisawa. La
musique chemine sur une
texture qui
s’apparente un
choral et qui permet au
soliste de dévoiler
les teintes chaudes et
douces de son instrument.
Vocalise
è il secondo movimento
tratto dal Trombone
Concerto di Satoshi
Yagisawa. Dato che questo
movimento è eseguito
regolarmente anche
dall’eufonio o dal
sax tenore come strumenti
solisti, il compositore
ha deciso di pubblicarlo
separatamente.
Vocalise si
contraddistingue per il
suo carattere caldo,
dolce e soave, simile a
un corale. $27.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| The Renaissance Fair Orchestre d'harmonie [Conducteur et Parties séparées] - Intermédiaire Manhattan Beach Music
By Bob Margolis (After Claude Gervaise). Concert band. Suitable for high school,...(+)
By Bob Margolis (After
Claude Gervaise). Concert
band. Suitable for high
school, community, and
college bands. Level:
Grade 4. Conductor score
and set of parts.
Duration 4:30. Published
by Manhattan Beach Music.
$135.00 - Voir plus => AcheterDélais: 4 to 6 weeks | | |
| Clarinet Concerto Orchestre d'harmonie [Conducteur et Parties séparées] - Intermédiaire De Haske Publications
Concert Band/Harmonie - Grade 4 SKU: BT.DHP-1145403-010 Composed by Satos...(+)
Concert Band/Harmonie -
Grade 4 SKU:
BT.DHP-1145403-010
Composed by Satoshi
Yagisawa. Solo Spectrum.
Solo & Concerto. Set
(Score & Parts). Composed
2014. De Haske
Publications #DHP
1145403-010. Published by
De Haske Publications
(BT.DHP-1145403-010).
English-German-French-
Dutch. The
Clarinet Concerto
is the highpoint of
Satoshi Yagisawa’s
‘Concerto
Series’, which
also includes Suite
Concertante for Piano and
Wind Orchestra, Trumpet
Concerto, Trombone
Concerto and
Saxophone Concertino,
as well asConcertino
for Solo Percussion and
Wind Orchestra.
Yagisawa’s
characteristic theme in
the second movement
enjoys great popularity
and is therefore often
performed separately as
Intermezzo.
Het
Clarinet Concerto
vormt het hoogtepunt van
Satoshi Yagisawa’s
Concerto Series, waar ook
zijn Suite Concertante
for Piano and Wind
Orchestra, Trumpet
Concerto, Trombone
Concerto,
Saxophone
Concertino
enConcertino for Solo
Percussion and Wind
Orchestra deel van
uitmaken. Met name
Yagisawa’s
karakteristieke thema uit
het tweede deel is
populair. Daarom wordt
dat vaak als afzonderlijk
stuk uitgevoerd, onder de
titel
Das
Clarinet Concerto
bildet den Höhepunkt
der Concerto-Reihe“
von Satoshi Yagisawa, zu
welcher außerdem
folgende seiner Werke
zählen: Suite
Concertante for Piano and
Wind Orchestra, Trumpet
Concerto, Trombone
Concerto,
SaxophoneConcertino
sowie das Concertino
for Solo Percussion and
Wind Orchestra.
Yagisawas
charakteristisches Thema
im zweiten Satz erfreut
sich besonderer
Beliebtheit und wird
daher als
Intermezzo oft
einzeln
aufgeführt.
Cet
te composition
représente
l’apogée de la
série de concertos de
Satoshi Yagisawa, qui
comprend aussi une
Suite concertante pour
piano et orchestre,
un Concerto pour
trompette, un
Concerto pour
trombone, un
Concertino
poursaxophone et
un Concertino pour
percussion solo et
orchestre
d’harmonie. En
raison de sa grande
popularité, le
thème émouvant du
deuxième mouvement,
qui est intitulé
Intermezzo, est
souvent interprété
indépendamment.
Il Clarinet
Concerto fa parte
della Concert
Series“ di Satoshi
Yagisawa, che include le
seguenti opere: Suite
Concertante for Piano and
Wind Orchestra, Trumpet
Concerto, Trombone
Concerto, Saxophone
Concertino e anche
Concertino forSolo
Percussion and Wind
Orchestra. Il tema
caratteristico di
Yagisawa nel secondo
movimento gode di una
popolarit speciale e
viene quindi spesso
eseguito da solo come
intermezzo. $314.95 - Voir plus => AcheterDélais: 2 to 3 weeks | | |
| Land of Hope and Glory Orchestre d'harmonie [Conducteur et Parties séparées] - Facile Anglo Music
By Edward Elgar. Arranged by Philip Sparke. (Score and Parts). ANGLO MUSIC PRES...(+)
By Edward Elgar. Arranged
by Philip Sparke. (Score
and Parts). ANGLO MUSIC
PRESS. Size 9x12 inches.
Published by Anglo Music.
$86.00 - Voir plus => AcheterDélais: 24 hours - In Stock | | |
| Fantasia Nova Orchestre d'harmonie [Conducteur et Parties séparées] - Intermédiaire Manhattan Beach Music
Concert band - Grade 5 SKU: MH.1-59913-082-3 Composed by Bob Margolis. Su...(+)
Concert band - Grade 5
SKU:
MH.1-59913-082-3
Composed by Bob Margolis.
Suitable for community
bands, high school bands,
and college bands. 14
minutes duration if
played as a suite; or
movements 1 or 3 may be
performed separately.
Conductor score and set
of parts. Duration 14:00.
Published by Manhattan
Beach Music
(MH.1-59913-082-3).
ISBN
9781599130828. Fant
asia Nova is a suite
comprising two concert
marches and a slow,
middle movement that
derives its themes from
both marches. Ragtime
(composed in early
September, 1978) is a new
from old sort of piece.
Although its tunefulness
and harmonies have an
old-fashioned character,
its structure,
development, and
orchestration are unusual
for a march. In the
chorale section (measures
111 - 148) the band
director must be very
careful in balancing, for
each of the elements must
come through. More
important is that the
audience be brought up by
this section -- filled
with a joyous exaltation;
great attention must be
paid to sonority and the
band must play earnestly.
Ragtime stands on its own
and may be performed
separately. Dreams
(composed in late
September, 1978) is the
traditional march of the
two. It is very closely
modeled (in structure
only) to Sousa's Stars
and Stripes Forever. It
even includes a tricky
piccolo solo, although
the accompaniment has a
chorale texture, almost
like a school alma mater.
This march has a
patriotic, inspirational
sound, because it was
composed for the town of
Irondequoit, New York --
for a Town March contest
held by the town's
community concert band.
It did not, so far as I
know, become the town's
march; one can hear the
name, Irondequoit,
throughout the Trio, for
every turn of the melody
(in fact, each group of
four notes) fits the
accent pattern
(Ih-RON-dih-kwoit) of the
town's name. Parade
stands on its own as a
complete work and may be
performed separately.
Ensemble instrumentation:
1 Piccolo, 6 Flutes, 2
1st & 2nd Oboes, 1
English Horn, 1 Eb
Clarinet, 3 1st Bb
Clarinet, 3 2nd Bb
Clarinet, 3 3rd Bb
Clarinet, 1 Eb Alto
Clarinet, 2 Bb Bass
Clarinet, 1 Eb Contrabass
Clarinet (optional), 2
1st & 2nd Bassoons, 1
Contrabassoon (optional),
1 1st Eb Alto Saxophone,
1 2nd Eb Alto Saxophone,
1 Bb Tenor Saxophone, 1
Eb Baritone Saxophone, 3
1st Bb Cornets, 3 2nd Bb
Cornets, 3 3rd Bb
Cornets, 1 1st Horn in F,
1 2nd Horn in F, 2 3rd
and 4th Horns in F, 2 1st
Trombones, 2 2nd
Trombones, 2 3rd
Trombones, 1 Euphonium
(Treble Clef), 2
Euphonium (Bass Clef), 4
Tuba, 1 String Bass, 1
Timpani (Triangle), 5
Percussion. $125.00 - Voir plus => AcheterDélais: 4 to 6 weeks | | |
| Rolling Thunder Orchestre d'harmonie [Conducteur] LudwigMasters Publications
Concert Band SKU: AP.36-50105073 Arranged by Henry Fillmore and ed./arr. ...(+)
Concert Band SKU:
AP.36-50105073
Arranged by Henry
Fillmore and ed./arr. by
Col. Arnald Gabriel.
Concert Band. Col. Arnald
Gabriel Series. Score.
LudwigMasters
Publications
#36-50105073. Published
by LudwigMasters
Publications
(AP.36-50105073). ISBN
9781621561194. UPC:
659359520808.
English. There's
never been another
screamer quite like it!
Fillmore's venerable
warhorse has been given a
thorough looking over by
one of the foremost band
conductors of our time.
Drawing on his years of
experience with the
United States Air Force
Band, Colonel Gabriel has
meticulously edited this
formidable march for the
modern band. Rolling
Thunder has long been an
admired and often
performed work in the
symphonic band
repertoire. Composed by
(James) Henry Fillmore in
1916, this march was a
favorite of conductor
Merle Evans and the
Ringling Brothers and
Barnum and Bailey Circus.
The work is dedicated to
Ed Hicker, who as far as
the little documentation
shows, was an actor and
musician in the
Cincinnati, Ohio area and
who may have performed
with Fillmore in the many
pit orchestra engagements
of his youth. Rolling
Thunder is unique within
the march oeuvre, in that
its softest dynamic
marking is forte! In
later printings, Fillmore
added the subtitle A
Trombone Ace, perhaps a
tip of the hat to his own
instrument and that the
trombones and other bass
instruments are playing
to the fore from
beginning to end.
Fillmore also indicates
that the march should be
played Furioso. So sit
back, close your eyes and
enjoy the exciting, death
defying sounds of the
circus as only Henry
Fillmore (our Uncle
Henry) can do.
These products
are currently being
prepared by a new
publisher. While many
items are ready and will
ship on time, some others
may see delays of several
months. $12.00 - Voir plus => Acheter | | |
1 |