PARTITIONS GRATUITES : ORCHESTRE
- Can You See Me

Metamorphoses on a Theme by Tchaikovsky for Brass Band. By Johan De Meij. (Score). Amstel Concert Bands. 90 pages. Published by Amstel Music.

Metamorphoses on a Theme by Tchaikovsky for Wind Orchestra. By Johan De Meij. (Score and Parts). Amstel Concert Bands. Published by Amstel Music.

Concert Band - Grade 5

SKU: ML.013780090

Composed by Valdemar Gomes. Full set. Molenaar Edition #013780090. Published by Molenaar Edition (ML.013780090).

The Spanish war galleon with 64 cannons, built in Cuba between 1770 and 1771 for an English shipowner in the service of the King of Spain left Peru for Cadiz in 1784 with a huge cargo of copper, gold, silver and other valuables on board. There were also more than 400 people on board, including passengers, crew and Inca prisoners after a revolt. The Atlantic crossing went smoothly, passing Portugal to take advantage of favourable winds. The shipwreck off Peniche was the result of human error, apparently due to French maps with dramatic errors in the position of the islands of Berlengas and neighbouring islets. On 2 February 1786, the sea was calm and the night clear, but they hit the rock formation Papoa and the hull immediately broke in two. The bottom sank quickly, while the deck remained afloat for some time. 128 people lost their lives, including many Indians who were trapped in the basement. This shipwreck is considered one of the most important in maritime history.

What the composer wants to convey, and what can be felt as one listens, is first of all the sound of power, of hope, of the glory of conquest, of the splendour of wealth. This is followed by the perception of the maritime environment, the harmony with the softness of the ocean, the gliding of the hull in the foam of the sea on sunny, blue days. But along with this tranquillity, you soon hear a rhythmic chain that makes you feel a representation of the hustle and bustle, of the busy crew, of the hard work of a sailor, of the desperation of an exotic people imprisoned in a dark, damp cellar. A distinct rhythm that reminds us of the salero of Andalusia, with its Arab influences and its people, the soothing of the resignation of others who are forced to submit. Then we clearly hear a crescendo that makes us imagine the agony of the collision that precedes the shipwreck. The breaking of the hull, the water flooding everything, the despair, the clash of bodies on the rocks, the tragedy to come. Before the grand finale, in which the return of musical softness reminds us that the story is over. The supremacy of nature over human greed. The waves, though gentle, sweep the wreckage, the lives and the treasures of the New World to the bottom of the sea.

Het Spaans oorlogsgaljoen met 64 kanonnen, gebouwd in Cuba tussen 1770 en 1771 voor een Engelse reder in dienst van de koning van Spanje vertrok in 1784 vanuit Peru naar Cádiz met een enorme lading koper, goud, zilver en andere kostbaarheden aan boord. Er waren ook meer dan 400 mensen aan boord, waaronder passagiers, bemanning en Inca gevangenen na een opstand. De oversteek van de Atlantische Oceaan verliep vlot, waarbij Portugal werd gepasseerd om te profiteren van gunstige winden. De schipbreuk bij Peniche was het resultaat van een menselijke fout, blijkbaar te wijten aan Franse kaarten met dramatische fouten in de positie van de eilanden Berlengas en naburige eilandjes. Op 2 februari 1786 was de zee kalm en de nacht helder, maar ze raakten de rotsformatie Papoa en de romp brak onmiddellijk in tweeën. De bodem zonk snel, terwijl het dek nog enige tijd bleef drijven. 128 mensen verloren het leven, waaronder veel indianen die vastzaten in de kelder. Dit scheepswrak wordt beschouwd als een van de belangrijkste in de maritieme geschiedenis.

Wat de componist wil overbrengen, en wat men kan voelen als men luistert, is allereerst het geluid van macht, van hoop, van de glorie van verovering, van de pracht van rijkdom. Dit wordt gevolgd door de perceptie van de maritieme omgeving, de harmonie met de zachtheid van de oceaan, het glijden van de romp in het schuim van de zee op zonnige, blauwe dagen. Maar samen met deze rust hoor je al snel een ritmische ketting die je een voorstelling geeft van de drukte, van de drukke bemanning, van het harde werk van een zeeman, van de wanhoop van een exotisch volk dat gevangen zit in een donkere, vochtige kelder. Een duidelijk ritme dat ons doet denken aan de salero van Andalusië, met zijn Arabische invloeden en zijn mensen, het sussen van de berusting van anderen die gedwongen worden zich te onderwerpen. Dan horen we duidelijk een crescendo dat ons de lijdensweg doet voorstellen van de aanvaring die voorafgaat aan de schipbreuk. Het breken van de romp, het water dat alles overspoelt, de wanhoop, het botsen van lichamen op de rotsen, de tragedie die komen gaat. Vóór de grote finale, waarin de terugkeer van de muzikale zachtheid ons eraan herinnert dat het verhaal voorbij is. De overmacht van de natuur over de hebzucht van de mens. De golven, hoewel zacht, vegen het wrak, de levens en de schatten van de Nieuwe Wereld naar de bodem van de zee.

Le galion de guerre espagnol de 64 canons, construit à Cuba entre 1770 et 1771 pour un armateur anglais au service du roi d'Espagne, a quitté le Pérou pour Cadix en 1784 avec à son bord une énorme cargaison de cuivre, d'or, d'argent et d'autres objets de valeur. Il y avait également plus de 400 personnes à bord, dont des passagers, des membres d'équipage et des prisonniers incas à la suite d'une révolte. La traversée de l'Atlantique s'est déroulée sans encombre, en passant par le Portugal pour profiter des vents favorables. Le naufrage au large de Peniche est le résultat d'une erreur humaine, apparemment due à des cartes françaises comportant des erreurs dramatiques dans la position des îles de Berlengas et des îlots voisins. Le 2 février 1786, alors que la mer est calme et la nuit claire, le navire heurte la formation rocheuse de Papoa et la coque se brise immédiatement en deux. Le fond coule rapidement, tandis que le pont reste à flot pendant un certain temps. 128 personnes ont perdu la vie, dont de nombreux Indiens qui étaient coincés dans les sous-sols. Ce naufrage est considéré comme l'un des plus importants de l'histoire maritime.

Ce que le compositeur veut transmettre, et ce que l'on ressent à l'écoute, c'est d'abord le son de la puissance, de l'espoir, de la gloire de la conquête, de la splendeur de la richesse. C'est ensuite la perception de l'environnement maritime, l'harmonie avec la douceur de l'océan, le glissement de la coque dans l'écume de la mer par des journées bleues et ensoleillées. Mais à côté de cette tranquillité, on entend bientôt une chaîne rythmique qui nous fait ressentir une représentation de l'agitation, de l'équipage affairé, du dur labeur d'un marin, du désespoir d'un peuple exotique emprisonné dans une cave sombre et humide. Un rythme distinct qui nous rappelle le salero d'Andalousie, avec ses influences arabes et son peuple, l'apaisement de la résignation des autres qui sont obligés de se soumettre. Puis on entend clairement un crescendo qui nous fait imaginer l'agonie de la collision qui précède le naufrage. La rupture de la coque, l'eau qui envahit tout, le désespoir, le choc des corps sur les rochers, la tragédie à venir. Avant le grand final, où le retour de la douceur musicale nous rappelle que l'histoire est terminée. La suprématie de la nature sur la cupidité humaine. Les vagues, bien que douces, emportent les épaves, les vies et les trésors du Nouveau Monde au fond de la mer.

Die spanische Kriegsgaleone mit 64 Kanonen, die zwischen 1770 und 1771 auf Kuba für einen englischen Reeder im Dienste des spanischen Königs gebaut wurde, verließ Peru 1784 in Richtung Cádiz mit einer riesigen Ladung Kupfer, Gold, Silber und anderen Wertgegenständen an Bord. An Bord befanden sich auch mehr als 400 Menschen, darunter Passagiere, Besatzungsmitglieder und Inka-Gefangene nach einem Aufstand. Die Atlantiküberquerung verlief reibungslos, wobei Portugal passiert wurde, um die günstigen Winde zu nutzen. Der Schiffbruch vor Peniche war das Ergebnis menschlichen Versagens, das offenbar auf französische Karten zurückzuführen war, die in Bezug auf die Position der Inseln Berlengas und der benachbarten Eilande dramatische Fehler enthielten. Am 2. Februar 1786 stießen sie bei ruhiger See und klarer Nacht auf die Felsformation Papoa und der Rumpf brach sofort entzwei. Der Boden sank schnell, während das Deck noch einige Zeit über Wasser blieb. 128 Menschen kamen ums Leben, darunter viele Indianer, die im Keller eingeschlossen waren. Dieses Schiffswrack gilt als eines der bedeutendsten

Was der Komponist vermitteln will und was man beim Zuhören spürt, ist zunächst der Klang der Macht, der Hoffnung, des Ruhms der Eroberung, des Glanzes des Reichtums. Es folgt die Wahrnehmung der maritimen Umgebung, die Harmonie mit der Sanftheit des Meeres, das Gleiten des Schiffsrumpfes im Schaum des Meeres an sonnigen, blauen Tagen. Doch neben dieser Ruhe hört man bald eine rhythmische Kette, die die Hektik, die geschäftige Mannschaft, die harte Arbeit eines Seemanns, die Verzweiflung eines exotischen Volkes, das in einem dunklen, feuchten Keller gefangen ist, wiedergibt. Ein ausgeprägter Rhythmus, der an den Salero Andalusiens erinnert, mit seinen arabischen Einflüssen und seinen Menschen, der die Resignation der anderen besänftigt, die gezwungen sind, sich zu fügen. Dann hören wir deutlich ein Crescendo, das uns die Qualen des Zusammenstoßes, der dem Schiffbruch vorausgeht, erahnen lässt. Das Zerbrechen des Rumpfes, das Wasser, das alles überflutet, die Verzweiflung, das Aufeinanderprallen der Körper auf den Felsen, die bevorstehende Tragödie. Vor dem großen Finale, in dem die Rückkehr der musikalischen Sanftheit uns daran erinnert, dass die Geschichte zu Ende ist. Die Vorherrschaft der Natur über die menschliche Gier. Die Wellen, so sanft sie auch sein mögen, spülen die Trümmer, das Leben und die Schätze der Neuen Welt auf den Grund des Meeres.

Soprano, tenor, Knabensoprano, flugelhorn, mixed choir and chamber orchestra (Study Score)

SKU: HL.49018099

Boy Soprano, Soprano, Tenor, Flugelhorn, Mixed Chorus, and Chamber Orchestra Study Score. Composed by Harald Weiss. This edition: Paperback/Soft Cover. Sheet music. Study Score. Classical. Softcover. Composed 2008/2009. 188 pages. Duration 100'. Schott Music #ED20619. Published by Schott Music (HL.49018099).

ISBN 9790001158428. UPC: 884088567347. 8.25x11.75x0.457 inches. Latin - German.

On letting go(Concerning the selection of the texts) In the selection of the texts, I have allowed myself to be motivated and inspired by the concept of 'letting go'. This appears to me to be one of the essential aspects of dying, but also of life itself. We humans cling far too strongly to successful achievements, whether they have to do with material or ideal values, or relationships of all kinds. We cannot and do not want to let go, almost as if our life depended on it. As we will have to practise the art of letting go at the latest during our hour of death, perhaps we could already make a start on this while we are still alive. Tagore describes this farewell with very simple but strikingly vivid imagery: 'I will return the key of my door'. I have set this text for tenor solo. Here I imagine, and have correspondingly noted in a certain passage of the score, that the protagonist finds himself as though 'in an ocean' of voices in which he is however not drowning, but immersing himself in complete relaxation. The phenomenon of letting go is described even more simply and tersely in Psalm 90, verse 12: 'So teach us to number our days, that we may apply our hearts unto wisdom'. This cannot be expressed more plainly.I have begun the requiem with a solo boy's voice singing the beginning of this psalm on a single note, the note A. This in effect says it all. The work comes full circle at the culmination with a repeat of the psalm which subsequently leads into a resplendent 'lux aeterna'. The intermediate texts of the Requiem which highlight the phenomenon of letting go in the widest spectrum of colours originate on the one hand from the Latin liturgy of the Messa da Requiem (In Paradisum, Libera me, Requiem aeternam, Mors stupebit) and on the other hand from poems by Joseph von Eichendorff, Hermann Hesse, Rabindranath Tagore and Rainer Maria Rilke.All texts have a distinctive positive element in common and view death as being an organic process within the great system of the universe, for example when Hermann Hesse writes: 'Entreiss dich, Seele, nun der Zeit, entreiss dich deinen Sorgen und mache dich zum Flug bereit in den ersehnten Morgen' ['Tear yourself way , o soul, from time, tear yourself away from your sorrows and prepare yourself to fly away into the long-awaited morning'] and later: 'Und die Seele unbewacht will in freien Flugen schweben, um im Zauberkreis der Nacht tief und tausendfach zu leben' ['And the unfettered soul strives to soar in free flight to live in the magic sphere of the night, deep and thousandfold']. Or Joseph von Eichendorff whose text evokes a distant song in his lines: 'Und meine Seele spannte weit ihre Flugel aus. Flog durch die stillen Lande, als floge sie nach Haus' ['And my soul spread its wings wide. Flew through the still country as if homeward bound.']Here a strong romantically tinged occidental resonance can be detected which is however also accompanied by a universal spirit going far beyond all cultures and religions. In the beginning was the sound Long before any sort of word or meaningful phrase was uttered by vocal chords, sounds, vibrations and tones already existed. This brings us back to the music. Both during my years of study and at subsequent periods, I had been an active participant in the world of contemporary music, both as percussionist and also as conductor and composer. My early scores had a somewhat adventurous appearance, filled with an abundance of small black dots: no rhythm could be too complicated, no register too extreme and no harmony too dissonant. I devoted myself intensely to the handling of different parameters which in serial music coexist in total equality: I also studied aleatory principles and so-called minimal music.I subsequently emigrated and took up residence in Spain from where I embarked on numerous travels over the years to India, Africa and South America. I spent repeated periods during this time as a resident in non-European countries. This meant that the currents of contemporary music swept past me vaguely and at a great distance. What I instead absorbed during this period were other completely new cultures in which I attempted to immerse myself as intensively as possible.I learned foreign languages and came into contact with musicians of all classes and styles who had a different cultural heritage than my own: I was intoxicated with the diversity of artistic potential.Nevertheless, the further I distanced myself from my own Western musical heritage, the more this returned insistently in my consciousness.The scene can be imagined of sitting somewhere in the middle of the Brazilian jungle surrounded by the wailing of Indians and out of the blue being provided with the opportunity to hear Beethoven's late string quartets: this can be a heart-wrenching experience, akin to an identity crisis. This type of experience can also be described as cathartic. Whatever the circumstances, my 'renewed' occupation with the 'old' country would not permit me to return to the point at which I as an audacious young student had maltreated the musical parameters of so-called contemporary music. A completely different approach would be necessary: an extremely careful approach, inching my way gradually back into the Western world: an approach which would welcome tradition back into the fold, attempt to unfurl the petals and gently infuse this tradition with a breath of contemporary life.Although I am aware that I will not unleash a revolution or scandal with this approach, I am nevertheless confident as, with the musical vocabulary of this Requiem, I am travelling in an orbit in which no ballast or complex structures will be transported or intimated: on the contrary, I have attempted to form the message of the texts in music with the naivety of a 'homecomer'. Harald WeissColonia de San PedroMarch 2009.

Brass Band - Grade 4

SKU: BT.GOB-000449-030

Composed by Carl Wittrock. Set (Score & Parts). 58 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000449-030. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000449-030).

The word ‘tsunami’ is of Japanese origin. When you look it up in a dictionary, you will find that it means ‘a great sea wave produced by submarine earth movement or volcanic eruption’.
A megatsunami is the superlative of this awesome expressionof power that nature can create, and has catastrophic consequences.

When Carl Wittrock completed this composition not many such big earth movements had occurred, but since then we have become all too familiar with the disastrousconsequences which a tsunami may have.
On the 26th of December 2004 a heavy seaquake took place near the Indonesian island of Sumatra. Tidal waves 10 meters in height ravaged the coastal regions of many countries for miles around. The tsunamitook the lives of thousands of people and destroyed many villages and towns.

There are more areas which run the risk of being struck by a tsunami, such as the island of La Palma, one of the Canary Islands. This island is based on oceaniccrust at a fracture zone and as such is one of nature’s time bombs. The consequences of a natural calamity like a megatsunami are immense.
In the case of La Palma, the tidal wave will move in the direction of South America, where it may reach 50km inland, destroying everything on its way.

In his composition Wittrock describes an ordinary day which will have an unexpected ending.
Right from the beginning there seems to be something in the air, the music creating an oppressiveatmosphere of impending disaster.
Themes are interrupted, broken off suddenly, followed by silence, suggesting the calm before the storm.
Suddenly a short climax (glissandi in the trombone part) indicates the seaquake, and the megatsunami isa fact. Hereafter follows a turbulent passage symbolising the huge rolling waves.
After nature’s force has spent itself, resignation sets in and the composition ends with a majestic ode to nature.

Het woord tsunami is afkomstig uit het Japans. Het woordenboek geeft als betekenis: een vloedgolf als gevolg van een onderzeese aardbeving. Een megatsunami is de overtreffende trap van deze vorm van natuurgeweld en heeft catastrofale gevolgen.

Toen Carl Wittrock deze compositie voltooide waren er nog niet veel voorbeelden van dergelijke grote bevingen, maar inmiddels weten we maar al te goed welke desastreuze gevolgen een tsunami kan veroorzaken.
Op 26 december 2004 vond ereen zware beving plaats in de zee nabij het Indonesische eiland Sumatra. Vloedgolven van wel 10 meter hoog teisterden de kuststreken van menig land in de verre omtrek. De tsunami eiste duizenden mensenlevens en verwoestte vele dorpen ensteden.

Er zijn meer gebieden waar sprake is van een directe dreiging, zoals op het eiland La Palma, één van de Canarische eilanden. Dit eiland ligt op een breukvlak en is daarmee een tijdbom van de natuur. Bij een calamiteit als eenmegatsunami zijn de gevolgen niet te overzien.
In het geval van La Palma begeeft de vloedgolf van enkele honderden meters zich richting Zuid Amerika met alle gevolgen van dien. Tot ongeveer 50 kilometer landinwaarts heeft de megatsunami eenallesverwoestende werking.

In de compositie schetst Wittrock een gewone dag die ongewoon zal aflopen. Al vanaf het begin hangt er iets in de lucht en is er sprake van een dreigende, beklemmende sfeer.
Themas worden onderbroken doorplotselinge afbrekingen en stiltes. Opeens is daar de korte climax (glissandi in trombones) die de beving symboliseert en de megatsunami is een feit.
Een onrustig gedeelte vangt aan, daarmee de rollende, voortstuwende golven symboliserend. Na hetnatuurgeweld is er berusting en The Power of the Megatsunami wordt afgesloten met een majestueuze ode aan de natuur.

Gobelin Music Publications.

Brass Band - Grade 4

SKU: BT.GOB-000449-130

Composed by Carl Wittrock. Score Only. 20 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000449-130. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000449-130).

The word ‘tsunami’ is of Japanese origin. When you look it up in a dictionary, you will find that it means ‘a great sea wave produced by submarine earth movement or volcanic eruption’.
A megatsunami is the superlative of this awesome expressionof power that nature can create, and has catastrophic consequences.

When Carl Wittrock completed this composition not many such big earth movements had occurred, but since then we have become all too familiar with the disastrousconsequences which a tsunami may have.
On the 26th of December 2004 a heavy seaquake took place near the Indonesian island of Sumatra. Tidal waves 10 meters in height ravaged the coastal regions of many countries for miles around. The tsunamitook the lives of thousands of people and destroyed many villages and towns.

There are more areas which run the risk of being struck by a tsunami, such as the island of La Palma, one of the Canary Islands. This island is based on oceaniccrust at a fracture zone and as such is one of nature’s time bombs. The consequences of a natural calamity like a megatsunami are immense.
In the case of La Palma, the tidal wave will move in the direction of South America, where it may reach 50km inland, destroying everything on its way.

In his composition Wittrock describes an ordinary day which will have an unexpected ending.
Right from the beginning there seems to be something in the air, the music creating an oppressiveatmosphere of impending disaster.
Themes are interrupted, broken off suddenly, followed by silence, suggesting the calm before the storm.
Suddenly a short climax (glissandi in the trombone part) indicates the seaquake, and the megatsunami isa fact. Hereafter follows a turbulent passage symbolising the huge rolling waves.
After nature’s force has spent itself, resignation sets in and the composition ends with a majestic ode to nature.

Het woord tsunami is afkomstig uit het Japans. Het woordenboek geeft als betekenis: een vloedgolf als gevolg van een onderzeese aardbeving. Een megatsunami is de overtreffende trap van deze vorm van natuurgeweld en heeft catastrofale gevolgen.

Toen Carl Wittrock deze compositie voltooide waren er nog niet veel voorbeelden van dergelijke grote bevingen, maar inmiddels weten we maar al te goed welke desastreuze gevolgen een tsunami kan veroorzaken.
Op 26 december 2004 vond ereen zware beving plaats in de zee nabij het Indonesische eiland Sumatra. Vloedgolven van wel 10 meter hoog teisterden de kuststreken van menig land in de verre omtrek. De tsunami eiste duizenden mensenlevens en verwoestte vele dorpen ensteden.

Er zijn meer gebieden waar sprake is van een directe dreiging, zoals op het eiland La Palma, één van de Canarische eilanden. Dit eiland ligt op een breukvlak en is daarmee een tijdbom van de natuur. Bij een calamiteit als eenmegatsunami zijn de gevolgen niet te overzien.
In het geval van La Palma begeeft de vloedgolf van enkele honderden meters zich richting Zuid Amerika met alle gevolgen van dien. Tot ongeveer 50 kilometer landinwaarts heeft de megatsunami eenallesverwoestende werking.

In de compositie schetst Wittrock een gewone dag die ongewoon zal aflopen. Al vanaf het begin hangt er iets in de lucht en is er sprake van een dreigende, beklemmende sfeer.
Themas worden onderbroken doorplotselinge afbrekingen en stiltes. Opeens is daar de korte climax (glissandi in trombones) die de beving symboliseert en de megatsunami is een feit.
Een onrustig gedeelte vangt aan, daarmee de rollende, voortstuwende golven symboliserend. Na hetnatuurgeweld is er berusting en The Power of the Megatsunami wordt afgesloten met een majestueuze ode aan de natuur.

Gobelin Music Publications.

Fanfare Band - Grade 4

SKU: BT.GOB-000443-120

Composed by Carl Wittrock. Score Only. 20 pages. Gobelin Music Publications #GOB 000443-120. Published by Gobelin Music Publications (BT.GOB-000443-120).

The word ‘tsunami’ is of Japanese origin. When you look it up in a dictionary, you will find that it means ‘a great sea wave produced by submarine earth movement or volcanic eruption’.
A megatsunami is the superlative of this awesome expressionof power that nature can create, and has catastrophic consequences.

When Carl Wittrock completed this composition not many such big earth movements had occurred, but since then we have become all too familiar with the disastrousconsequences which a tsunami may have.
On the 26th of December 2004 a heavy seaquake took place near the Indonesian island of Sumatra. Tidal waves 10 meters in height ravaged the coastal regions of many countries for miles around. The tsunamitook the lives of thousands of people and destroyed many villages and towns.

There are more areas which run the risk of being struck by a tsunami, such as the island of La Palma, one of the Canary Islands. This island is based on oceaniccrust at a fracture zone and as such is one of nature’s time bombs. The consequences of a natural calamity like a megatsunami are immense.
In the case of La Palma, the tidal wave will move in the direction of South America, where it may reach 50km inland, destroying everything on its way.

In his composition Wittrock describes an ordinary day which will have an unexpected ending.
Right from the beginning there seems to be something in the air, the music creating an oppressiveatmosphere of impending disaster.
Themes are interrupted, broken off suddenly, followed by silence, suggesting the calm before the storm.
Suddenly a short climax (glissandi in the trombone part) indicates the seaquake, and the megatsunami isa fact. Hereafter follows a turbulent passage symbolising the huge rolling waves.
After nature’s force has spent itself, resignation sets in and the composition ends with a majestic ode to nature.

Het woord tsunami is afkomstig uit het Japans. Het woordenboek geeft als betekenis: een vloedgolf als gevolg van een onderzeese aardbeving. Een megatsunami is de overtreffende trap van deze vorm van natuurgeweld en heeft catastrofale gevolgen.

Toen Carl Wittrock deze compositie voltooide waren er nog niet veel voorbeelden van dergelijke grote bevingen, maar inmiddels weten we maar al te goed welke desastreuze gevolgen een tsunami kan veroorzaken.
Op 26 december 2004 vond ereen zware beving plaats in de zee nabij het Indonesische eiland Sumatra. Vloedgolven van wel 10 meter hoog teisterden de kuststreken van menig land in de verre omtrek. De tsunami eiste duizenden mensenlevens en verwoestte vele dorpen ensteden.

Er zijn meer gebieden waar sprake is van een directe dreiging, zoals op het eiland La Palma, één van de Canarische eilanden. Dit eiland ligt op een breukvlak en is daarmee een tijdbom van de natuur. Bij een calamiteit als eenmegatsunami zijn de gevolgen niet te overzien.
In het geval van La Palma begeeft de vloedgolf van enkele honderden meters zich richting Zuid Amerika met alle gevolgen van dien. Tot ongeveer 50 kilometer landinwaarts heeft de megatsunami eenallesverwoestende werking.

In de compositie schetst Wittrock een gewone dag die ongewoon zal aflopen. Al vanaf het begin hangt er iets in de lucht en is er sprake van een dreigende, beklemmende sfeer.
Themas worden onderbroken doorplotselinge afbrekingen en stiltes. Opeens is daar de korte climax (glissandi in trombones) die de beving symboliseert en de megatsunami is een feit.
Een onrustig gedeelte vangt aan, daarmee de rollende, voortstuwende golven symboliserend. Na hetnatuurgeweld is er berusting en The Power of the Megatsunami wordt afgesloten met een majestueuze ode aan de natuur.

Gobelin Music Publications.